وَمَا تَأْتِيهِم مِّنْ آيَةٍ مِّنْ آيَاتِ رَبِّهِمْ إِلاَّ كَانُواْ عَنْهَا مُعْرِضِينَ (4) فَقَدْ كَذَّبُواْ بِالْحَقِّ لَمَّا جَاءهُمْ فَسَوْفَ يَأْتِيهِمْ أَنبَاء مَا كَانُواْ بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (5) : و هیچ نشانه و آیه‏اى از نشانه‏هاى پروردگارشان براى آنها نمى‏آمد، جز آنكه (به جاى تصدیق و ایمان) از آن اعراض مى‏كردند. پس همین كه‏حقّ براى آنان آمد، آن را تكذیب كردند، پس به زودى خبرهاى مهم (و تلخ درباره‏ى كیفر) آنچه را به مسخره مى‏گرفتند به سراغشان خواهد آمد. شاید مراد از «خبرهاى بزرگ» در آیه، خبر فتح مكّه یا شكست مشركین در جنگ بدر و امثال آن باشد. (238) ----- 238) تفسیر مراغى. - براى لجبازان، نوع دلیل و آیه تفاوتى ندارد، آنها همه را رد مى‏كنند. «آیة من آیات ربّهم» - لجوجان و كافران، حاضر به شنیدن و تفكّر و تحقیق كردن نیستند، همین كه حقى آمد، تكذیب مى‏كنند. «فقد كَذّبوا بالحقّ لمّا جاءهم» - هم باید به مؤمنان دلگرمى داد كه راهشان حقّ است، «بالحق»و هم كافران را تهدید كرد كه خبرهاى تلخ برایتان خواهد آمد.«فسوف یأتیهم» - استهزا، شیوه‏ى همیشگى كفّار است. «كانوا به یستهزءون» - سقوط انسان سه مرحله دارد: اعراض، تكذیب و استهزا. در این دو آیه به هر سه مورد اشاره شده است. «معرضین - كذّبوا یستهزءون»

🌸🌸سبک زندگی قرانی🌸🌸 سوره ابراهیم وَمَا لَنَآ أَلَّا نَتَوَكَّلَ عَلَى ٱللَّهِ وَقَدۡ هَدَىٰنَا سُبُلَنَاۚ وَلَنَصۡبِرَنَّ عَلَىٰ مَآ ءَاذَيۡتُمُونَاۚ وَعَلَى ٱللَّهِ فَلۡيَتَوَكَّلِ ٱلۡمُتَوَكِّلُونَ(١٢) و ما را چه عذر و بهانه اى است كه بر خدا توكل نكنيم، در حالى كه ما را به راه هاىِ [خوشبختى و سعادت] مان هدايت كرد، و قطعاً بر آزارى كه [در راه دعوت به توحيد] از ناحيه شما به ما مى رسد، شكيبايى مى ورزيم، پس بايد توكل كنندگان فقط بر خدا توكل كنند قرآن نور https://eitaa.com/ghoransobghahi

قران صبحگاهی سلام علیکم هروز صبح یک آیه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪﺍی ﺧﻮﺏِ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ آیه 6 🌹ازسوره انعام🌹 أَ لَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنا مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ قَرْنٍ مَكَّنَّاهُمْ فِي الْأَرْضِ ما لَمْ نُمَكِّنْ لَكُمْ وَ أَرْسَلْنَا السَّماءَ عَلَيْهِمْ مِدْراراً وَ جَعَلْنَا الْأَنْهارَ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهِمْ فَأَهْلَكْناهُمْ بِذُنُوبِهِمْ وَ أَنْشَأْنا مِنْ بَعْدِهِمْ قَرْناً آخَرِينَ آيا نديدند كه چه بسيار امت‌هاى پيش از آنان را هلاك كرديم، با آنكه در زمين به آنان جايگاه و توانى داده بوديم كه به شما نداده‌ايم؟ و (باران و بركت) آسمان را پى در پى برايشان فرستاديم و نهرهاى آب از زير پاهايشان جارى ساختيم، پس آنان را به كيفر گناهانشان هلاك كرديم و نسل ديگرى پس از آنان پديد آورديم آیه 6 🌹ازسوره انعام🌹 أَ لَمْ =آیا يَرَوْا =ندیده اند كَمْ=که چه أَهْلَكْنا =بسیار نابود کردیم مِنْ قَبْلِهِمْ =پيش از ایشان مِنْ =از قَرْنٍ =امّت مَكَّنَّاهُمْ =که توانایی دادیم به آنان فِي=در الْأَرْضِ=زمین ما لَمْ =آن مقدار که نُمَكِّنْ =توانایی ندادیم لَكُمْ=به شما وَ أَرْسَلْنَا=وفرستادیم السَّماءَ =[باران]آسمان را عَلَيْهِمْ =برآنان مِدْراراً =پی درپی وَ جَعَلْنَا =وپدید آوردیم الْأَنْهارَ=جویباران را تَجْرِي=که روان می شود مِنْ =از تَحْتِهِمْ=زیر[خانه های] آنان فَأَهْلَكْناهُمْ=آنگاه نابود کردیم آنان را بِذُنُوبِهِمْ =به[ سزای ]گناهانشان وَ أَنْشَأْنا =وپدید آوردیم مِنْ بَعْدِهِمْ =پس ازآنان قَرْناً =امتی آخَرِينَ =دیگر را تفسير 👇👇 https://eitaa.com/ghoransobghahi

أَلَمْ يَرَوْاْ كَمْ أَهْلَكْنَا مِن قَبْلِهِم مِّن قَرْنٍ مَّكَّنَّاهُمْ فِي الأَرْضِ مَا لَمْ نُمَكِّن لَّكُمْ وَأَرْسَلْنَا السَّمَاء عَلَيْهِم مِّدْرَاراً وَجَعَلْنَا الأَنْهَارَ تَجْرِي مِن تَحْتِهِمْ فَأَهْلَكْنَاهُم بِذُنُوبِهِمْ وَأَنْشَأْنَا مِن بَعْدِهِمْ قَرْناً آخَرِينَ (6) : آیا ندیدند كه چه بسیار امت‏هاى پیش از آنان را هلاك كردیم، با آنكه در زمین به آنان جایگاه و توانى داده بودیم كه به شما نداده‏ایم؟ و (باران و بركت) آسمان را پى در پى برایشان فرستادیم و نهرهاى آب از زیر پاهایشان جارى ساختیم، پس آنان را به كیفر گناهانشان هلاك كردیم و نسل دیگرى پس از آنان پدید آوردیم. «قَرْن» به امّتى گفته مى‏شود كه یكپارچه هلاك شده باشند. (239) به مردمى هم كه در یك زمان زندگى مى‏كنند، قرن گفته مى‏شود و چون معمولاً یك نسل، از 60 تا 100 سال طول مى‏كشد، از این رو به 60 یا 80 یا 100 سال یك قرن مى‏گویند. (240) كلمه «مدرار» به معناى ریزش فراوان و پى در پى باران و به مقدار نیاز است. (241) ----- 239) اقرب‏الموارد. 240) تفاسیر المیزان وكبیرفخررازى. 241) تفسیر مجمع‏البیان ذیل آیه 52 سوره هود. - افرادى كه از تاریخ پند نمى‏گیرند، توبیخ مى‏شوند. «ألم یروا» - كفّار صدر اسلام از تاریخ امّت‏هاى پیشین آگاه بودند و مى‏توانستند درس بگیرند. «ألم یروا» - توجّه به زوال نعمت‏ها و سرنگونى گنهكاران، از عوامل غفلت‏زدایى است. «ألم‏یروا... فاهلكناهم بذنوبهم» - تمدّن‏هایى قبل از اسلام وجود داشته و سپس منقرض شده‏اند. «اهلكنا من قبلهم» - از روشهاى تربیتى قرآن است كه داستان‏هاى واقعى و آموزنده را براى عبرت مردم نقل مى‏كند. «اهلكنا من قبلهم» - كیفر آنان كه از امكانات خداداد استفاده سوء كنند، نابودى است. «كم أهلكنا» - به جاى «أرسلنا من السماء»، فرمود: «أرسلنا السماء» (آسمان را براى شما فرستادیم) تا نهایت لطف الهى را بیان كند. - عملكرد مردم، عامل تحوّلات و حوادث تاریخى است. «فاهلكناهم بذنوبهم» - هلاكت مردم به سبب گناهانشان، از سنّت‏هاى الهى است. «فاهلكناهم بذنوبهم» - خداوند، علاوه بر عذاب آخرت، در این دنیا هم كیفر مى‏دهد. «فأهلكناهم» - اگر امكانات در دست صالحان باشد، نماز را برپا مى‏دارند. «ان مكّناهم فى الارض اقاموا الصلاة» (242) ولى اگر در دست نااهلان بى ایمان باشد، فساد و گناه مى‏كنند. «مكّناهم... فاهلكناهم بذنوبهم» - امكانات مادّى، مانع قهر و عذاب الهى نیست. «مكّناهم... فاهلكناهم» آن گونه كه كافران خیال مى‏كردند: «نحن‏اكثر أموالاً وأولاداً ومانحن بمعذّبین» (243) - امكانات مادّى، رمز كامیابى نیست. «مكّناهم... فاهلكناهم» چنانكه در جاى دیگر مى‏خوانیم: «انّ الانسان لیطغى أن رآه استغنى» (244) - دو نوع مرگ داریم: طبیعى، كه با رسیدن أجل است و غیر طبیعى كه به خاطر كیفر الهى و با حوادث غیر منتظره است. «بذنوبهم» - قدرتمندان گنهكار فكر نكنند دنیا همیشه به كامشان است، خداوند دیگران را جایگزین آنان مى‏كند. «أهلكناهم ... و أنشأنا من بعدهم قرناً آخرین» ----- 242) حج، 41. 243) سبأ، 35. 244) علق، 6 تا 7.