📝📖📝📖📝〰〰〰〰〰〰〰〰〰
🔸 نعمت های بی شمار خداوند
امام زين العابدين عليه السلام ـ هرگاه آيه «و اِنْ تعدّوا نعمة اللّه لا تحصوها» را مى خواند ـ مى فرمود :
سبحانَ مَن لَم يَجعَل في أحَدٍ مِن مَعرِفَةِ نِعَمِهِ إلاّ المَعرِفَةَ بالتّقصيرِ عَن مَعرِفَتِها ، كما لَم يَجعَلْ في أحَدٍ مِن مَعرِفَةِ إدراكِهِ أكثَرَ مِن العِلمِ أنَّهُ لا يُدرِكُهُ ، فشَكَرَ جَلّ و عَزّ مَعرِفَةَ العارِفينَ بالتَّقصيرِ عَن مَعرِفَةِ شُكرِهِ فجَعَلَ مَعرِفَتَهُم بالتَّقصيرِ شُكرا ، كما علِمَ عِلمَ العالِمينَ أنَّهُم لا يُدرِكونَهُ فجَعَلَهُ إيمانا ، عِلما مِنهُ أنّهُ قَد وَسِعَ العِبادَ فلا يَتَجاوزُ ذلكَ ؛ فإنَّ شيئا مِن خَلقِهِ لا يَبلُغُ مَدى عِبادَتِهِ ، و كيفَ يَبلُغُ مَدى عِبادَتهِ مَن لا مَدىً لَهُ و لا كَيفَ ؟! تَعالىَ اللّه ُ عن ذلكَ عُلُوّا كَبيرا
منزّه است خدايى كه به هيچ كس توان شناخت نعمت هايش را نداد مگر همين اندازه كه بدانند از شناخت نعمت هاى او ناتوانند، همچنان كه به هيچ كس قدرت بر شناخت خويش را نداد، مگر همين اندازه كه بدانند از ادراك او ناتوانند.
پس خداوند عزّ و جلّ آگاهى عارفان را از اين نكته كه از شناخت (به جا آوردن) شكر او قاصرند، مورد قدردانى قرار داد و همان آگاهيشان از تقصير را به منزله سپاسگزارى ايشان گرفت.
همچنان كه علم عالمان را از اين نكته كه او را در نمى يابند، دانست و همان را [به منزله ]ايمان قرار داد؛ زيرا مى دانست كه اندازه توان بندگان همين است و از آن فراتر نتوانند رفت. هيچ يك از خلقش، به نهايت عبادتش دست نيابند. چگونه به نهايتِ عبادتِ كسى دست يابند كه او را نهايت و چگونگى نيست؟! خداوند بسى برتر از اين حرف هاست.
#نعمت
🖋✒️🖋✒️🖋✒️
⚫️ @ghorun
🌾〰🌾〰🌾〰〰〰〰〰〰〰〰〰
❇️ معناي سجدة شكر و فلسفة آن
*از امام رضا(ع) نقل شده است که فرمود: حداقل چیزی که بنده میتواند پس از نماز به عنوان تشکر از خداوند برای توفیق او در انجام [نماز] واجبش بگوید این است: شُكْراً لِلَّه،ِ شُكْراً لِلَّه،ِ شُكْراً لِلَّهِ. از حضرت سؤال شد که معنای این گفته چیست؟ فرمود: با این سجده میگوید از من است این شکر برای خدا نسبت به آنچه که توفیق داده به اینکه خدمتش و انجام نماز واجب را به جای آورم. و این شکر موجب افزایش (معنوی) میشود. پس اگر در نمازش کوتاهی بوده است که با نوافل جبران نشده است، با این سجده جبران میشود.
✳️ اهميت و آثار سجدة شكر
امام صادق(ع) : سجدۀ شكر بعد از نماز، سبب كامل شدن نماز و خشنودى خدا و خوش آمدن و اعجاب فرشتگان است. خداوند از آنان مىپرسد: پاداش اين بندۀ شاكر چيست؟ میگويند: رحمت تو، بهشت تو، حلّ مشكل او، ... خداوند میفرمايد: همان گونه كه او از من تشكّر كرد، من هم از او سپاسگزارم. اين جمله می فهماند كه رضايت و سپاس الهى از همه نعمتها برتر است.
* تشکر از خداوند برای هر نعمتی موجب افزونی آن نعمت میگردد. حضرت موسی(ع) به قوم خود فرمود: خداوند این چنین مقرر نموده است که اگر شکر کنید نعمتم را بر شما زیاد میکنم و اگر کفر بورزید عذاب من شدید است.و چه توفیق و نعمتی از این بالاتر که خداوند به انسان لیاقت داده است که او را یاد نماید. پس هر کس به حقیقت نماز و اینکه بزرگترین توفیق است واقف گردد، اهمیت و بایستگی سجدۀ شکر را بیشتر احساس میکند.
🌿 ذكر سجدة شكر
حداقل سه مرتبه "شكراً لله" است، ولي هر چه طولانيتر باشد، بهتر است. از حضرت رضا(ع) در سجده بعد از نماز، تا ۵۰۰ "سبحانالله" هم شنيده شده.و مكرر اتفاق افتاده كه موسي بن جعفر(ع) بعد از نماز به سجده رفتهاند و تا بالا آمدن روز همچنان در سجده بودهاند...امام صادق(ع) فرمودند: حضرت ابراهیم(ع) به سبب زیاد سجده نمودن بر زمین به مقام خلیل اللهی رسید.
✨چند نکته دربارۀ احکام سجدۀ شکر
*بهتر است انسان دو بار سجدهكند؛ به اين صورت كه بعد از سجدۀ اول گونة راست و بعد گونة چپ را به خاك بمالد و مجددا سر بر خاك گذارد.
*امام باقر(ع) فرمود: خداوند تبارك و تعالى به موسى(ع) وحى فرستاد: آيا ميدانى چرا از ميان همۀ مردم تو را برای سخن گفتن با خودم برگزيدم؟ موسى(ع) عرض كرد: پروردگارا چرا؟ خداوند فرمود: من بندگانم را آزمايش کردم و در ميان آنها ذلیلتر و خاكسارتر و فروتنتر از تو نسبت به خود ندیدم، اى موسى براى اينكه چون تو از نماز فارغ ميشوى، روى خود را بر خاك مىنهى. يعنى اظهار كوچكى و ناچيزى مينمايى.
*سجدة شكر، بعد از فريضه و نافله و بعد از تذكر هر نعمتي مطلوب است.
▫️مستحب است كه در سجدۀ شكر ساق دستها باز و قفسه سينه و شكم خود را به زمين بچسباند. (عکس آنچه در نماز انجام میشود).
▫️مستحب است كه انسان دست بر موضع سجدة خود بمالد و بعد به صورت (و ساير اعضاي) خود بكشد.
✅ آثار و برکات سجدۀ شکر
در این زمینه دو روایت بیان میکنیم:
*امام رضا(ع) فرمودند: یکی از آثار مهم سجدۀ شکر بعد از نماز جبران برخی کاستیهای موجود در نماز است.
*امام صادق(ع) فرمود: اگر بنده با عبودیت و نماز به دنبال جلب رضوان الهی است این رضایت با انجام سجدۀ شکر کامل میگردد به گونه ای که فرشتگان مقرب الهی که مدام در حال تقدیس و تسبیح خدای سبحان هستند به شگفتی در میآیند از رحمت الهی که بر شخص سجدهگزار نازل میگردد؛ به نحوی که خداوند بر فرشتگان فخر فروخته و (از روی لذت ربوبی و رضایت) میگوید که ای ملائکه من بیایید و نیک بنگرید بنده مرا که علاوه بر انجام فریضه به سجدۀ شکر افتاده و از من به سبب توفیق نماز واجب تشکر میکند؛ حال سزاوار است که من که خدای او هستم نیز از او تشکر نمایم و صورتم را به او نشان میدهم. [که منظور دیدن و درک مظاهر خداوند که بالاترین آن اهلبیت عصمت و طهارت هستند میباشد].
در حقیقت اینکه خالق از مخلوق تشکر نماید یعنی بزرگترین لطف الهی که از بهشت و رحمت و مغفرت و رضوان الهی برتر و بالاتر است.
🌱حدیثی از امام صادق علیه السلام درباره سجده شکر آورده است که حضرت می فرمایند:
« سَجدةُ الشُكرِ واجِبَةٌ عَلى كُلِّ مُسلِمٍ تُتِمُّ بِها صَلاتَكَ و َتُرضى بِها رَبَّكَ وَ تُعجِبُ المَلائِكَةَ مِنكَ...» ؛
سجده شكر بر هر مسلمانى واجب است، با آن نمازت را كامل و پروردگارت را خشنود مى سازى و فرشتگان را به شگفتى مى آورى.
#نماز_شکر
#شکر
✏️📓✏️📓✏️
⚫️ @ghorun
📕📗📘➿➿➿➿➿➿➿➿➿
حکمت ۴۴ نهج البلاغه:
🌾 خوشا به حال اینان
وَ قَالَ (علیه السلام): طُوبَى لِمَنْ ذَكَرَ الْمَعَادَ، وَ عَمِلَ لِلْحِسَابِ، وَ قَنِعَ بِالْكَفَافِ، وَ رَضِيَ عَنِ اللَّهِ.
خوشا به حال كسى كه همواره به ياد معاد باشد و براى روز حساب عمل كند و به آنچه روزيش داده اند، قانع باشد و از خداى راضى
#نهج_البلاغه
⚫️ @ghorun
•*•*•*•▪️◻️▪️◻️▪️◻️▪️◻️▪️◻️•*•*•*•.
دوستان سوره احزاب آیه۳۳ به همراه ترجمه،تفسیر و صوت لطفا پس از خواندن نشر دهید. التماس دعا
.•*•.•*•.•*•.•*•.•*•.•*•.•*..•*•.•*•.•*•.•*•.•*•.•
آیه۳۳}«وَقَرْنَ فِي بُيُوتِكُنَّ وَلَا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجَاهِلِيَّةِ الْأُولَىٰ ۖ وَأَقِمْنَ الصَّلَاةَ وَآتِينَ الزَّكَاةَ وَأَطِعْنَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ ۚ إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا»
.•*•.•*•.•*•.•*•.•*•.•◻️▪️◻️•.•*•.•*•.•*•.•*•.
آیه۳۳}و در خانههايتان قرار گيريد و مانند روزگار جاهليت قديم زينتهاى خود را آشكار مكنيد و نماز برپا داريد و زكات بدهيد و خدا و فرستادهاش را فرمان بريد. خدا فقط مىخواهد آلودگى را از شما خاندان [پيامبر ]بزدايد و شما را پاك و پاكيزه گرداند.
.•*•.•*•.•*•.•*•.•*•.•*•.•*..•*•.•*•.•*•.•*•.•*•.•
تفسیر آیه۳۳} سپس، سومین دستور را که آن در زمینه رعایت عفت است چنین بیان مى کند:
🍃شما در خانه هاى خود بمانید و همچون جاهلیت نخستین، در میان جمعیت ظاهر نشوید و اندام و وسائل زینت خود را در معرض تماشاى دیگران قرار ندهید (وَ قَرْنَ فِی بُیُوتِکُنَّ وَ لا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجاهِلِیَّةِ الأُولى).
قَرْن از ماده وقار به معنى سنگینى است، و کنایه از قرار گرفتن در خانه ها است، بعضى نیز احتمال داده اند: از ماده قرار بوده باشد که، از نظر نتیجه تفاوت چندانى با معنى اول نخواهد داشت.
تَبَرَّج به معنى آشکار ساختن زینت در برابر مردم است، و از ماده برج گرفته شده که در برابر دیدگان همه ظاهر است.
اما این که منظور از جاهلیت اولى چیست؟ ظاهراً همان جاهلیتى است که مقارن عصر پیامبر(صلى الله علیه وآله) بوده، و به طورى که در تواریخ آمده، در آن موقع زنان حجاب درستى نداشتند، و دنباله روسرى هاى خود را به پشت سر مى انداختند به طورى که گلو و قسمتى از سینه و گردنبند و گوشواره هاى آنها نمایان بود، و به این ترتیب، قرآن همسران پیامبر(صلى الله علیه وآله) را از این گونه اعمال باز مى دارد.
بدون شک، این یک حکم عام است، و تکیه آیات بر زنان پیامبر(صلى الله علیه وآله) به عنوان تأکید بیشتر است، درست مثل این که: به شخص دانشمندى بگوئیم: تو که دانشمندى دروغ مگو! مفهومش این نیست که دروغ گفتن براى دیگران مجاز است، بلکه منظور این است که: یک مرد عالم باید به صورت مؤکدتر و جدى ترى از این کار پرهیز کند.
به هر حال، این تعبیر نشان مى دهد که: جاهلیت دیگرى همچون جاهلیت عرب در پیش است که ما امروز در عصر خود، آثار این پیشگوئى قرآن در دنیاى متمدن مادى را مى بینیم.
ولى مفسران، پیشین نظر به این که، چنین امرى را پیش بینى نمى کردند، براى تفسیر این کلمه، به زحمت افتاده بودند، لذا جاهلیت اولى را به فاصله میان آدم و نوح ، و یا فاصله میان عصر داود و سلیمان که زنان با پیراهنهاى بدن نما بیرون مى آمدند، تفسیر کرده اند، تا جاهلیت قبل از اسلام را جاهلیت ثانیه بدانند!.
ولى، چنان که گفتیم، نیازى به این سخنان نیست، بلکه ظاهر این است جاهلیت اولى همان جاهلیت قبل از اسلام است که در جاى دیگر قرآن نیز به آن اشاره شده است (سوره آل عمران ، آیه ۱۵۴ و سوره مائده ، آیه ۵٠ و سوره فتح ، آیه ۲۶) و جاهلیت ثانیه ، جاهلیتى است که بعداً پیدا خواهد شد (همچون عصر ما)
بالاخره، دستور چهارم و پنجم و ششم را به این صورت بیان مى فرماید:
▫️شما زنان پیامبر نماز را بر پا دارید، زکات را اداء کنید، و خدا و رسولش را اطاعت نمائید (وَ أَقِمْنَ الصَّلاةَ وَ آتِینَ الزَّکاةَ وَ أَطِعْنَ اللّهَ وَ رَسُولَهُ).
اگر در میان عبادات، روى نماز و زکات، تکیه مى کند به خاطر آنست که: نماز، مهمترین راه ارتباط و پیوند با خالق است، و زکات هم در عین این که عبادت بزرگى است، پیوند محکمى با خلق خدا محسوب مى شود.
و اما جمله أَطِعْنَ اللّهَ وَ رَسُولَهُ یک حکم کلى است که تمام برنامه هاى الهى را فرا مى گیرد.
این دستورات سه گانه نیز نشان مى دهد که، احکام فوق، مخصوص به زنان پیامبر(صلى الله علیه وآله) نیست، بلکه براى همگان است، هر چند، در مورد آنان تأکید بیشترى دارد.
در پایان آیه مى افزاید: خداوند فقط مى خواهد پلیدى و گناه را از شما اهلبیت دور کند و کاملاً شما را پاک سازد (إِنَّما یُرِیدُ اللّهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیراً). تفسیر نمونه
ادامه تفسیر:👇
◼️ @ghorun
.•*•*•*•◻️▪️◻️▪️◻️▪️◻️▪️◻️▪️•*•*•*•
🔅ادامه تفسیر:
تعبیر به اِنَّما که معمولاً براى حصر است، دلیل بر این است که این موهبت ویژه خاندان پیامبر(صلى الله علیه وآله) است.
جمله یُرِیْدُ اشاره به اراده تکوینى پروردگار است، و گرنه اراده تشریعى، و به تعبیر دیگر لزوم پاک نگاهداشتن خویش، انحصارى به خاندان پیامبر(صلى الله علیه وآله) ندارد، و همه مردم، بدون استثنا ء، به حکم شرع موظفند از هرگونه گناه و پلیدى پاک باشند.
ممکن است گفته شود: اراده تکوینى موجب یک نوع جبر است، ولى با توجه به بحثهائى که در مسأله معصوم بودن انبیاء و امامان(علیهم السلام) داشته ایم، پاسخ این سخن روشن مى شود، و در اینجا به طور خلاصه، مى توان گفت:
معصومان داراى یک نوع شایستگى اکتسابى از طریق اعمال خویشند، و یک نوع لیاقت ذاتى و موهبتى از سوى پروردگار، تا بتوانند الگو و اسوه مردم بوده باشند.
به تعبیر دیگر، معصومان به خاطر تأییدات الهى، و اعمال پاک خویش، چنان هستند که در عین داشتن قدرت و اختیار، براى گناه کردن، به سراغ گناه نمى روند درست همان گونه که هیچ فرد عاقلى حاضر نیست، قطعه آتشى را بر دارد و به دهان خویش بگذارد، با این که نه اجبارى در این کار است و نه اکراهى، این حالتى است که از درون وجود خود انسان بر اثر آگاهیها و مبادى فطرى و طبیعى مى جوشد، بى آن که جبر و اجبارى در کار باشد.
واژه رِجْس به معنى شىء ناپاک است، خواه ناپاک از نظر طبع آدمى باشد، یا به حکم عقل یا شرع و یا همه اینها.
و این که: در بعضى از کلمات، رجس به معنى گناه ، یا شرک ، یا بخل و حسد و یا اعتقاد باطل و مانند آن تفسیر شده، در حقیقت بیان مصداقهائى از آن است، وگرنه مفهوم این کلمه، مفهومى عام و فراگیر است، و همه انواع پلیدیها را به حکم این که الف و لام در اینجا به اصطلاح الف و لام جنس است شامل مى شود.
تَطْهِیر به معنى پاک ساختن، و در حقیقت تأکیدى است بر مسأله اذهاب رجس و نفى پلیدیها، و ذکر آن به صورت مفعول مطلق در اینجا نیز تأکید دیگرى بر این معنى محسوب مى شود.
و اما تعبیر اهل البیت به اتفاق همه علماى اسلام، و مفسران، اشاره به اهل بیت پیامبر(علیهم السلام) است، و این چیزى است که از ظاهر خود آیه نیز فهمیده مى شود، چرا که بیت ، گرچه به صورت مطلق در اینجا ذکر شده، اما به قرینه آیات قبل و بعد، منظور از آن، بیت و خانه پیامبر(صلى الله علیه وآله) است.
اما این که مقصود از اهل بیت پیامبر (علیهم السلام) در اینجا چه اشخاصى مى باشد؟ در میان مفسران گفتگو است: بعضى آن را مخصوص همسران پیامبر(صلى الله علیه وآله)دانسته اند، و آیات قبل و بعد را که درباره ازواج رسول خدا(صلى الله علیه وآله) سخن مى گوید، قرینه این معنى شمرده اند.
ولى با توجه به یک مطلب، این عقیده نفى مى شود، و آن این که: ضمیرهائى که در آیات قبل و بعد آمده، عموماً به صورت ضمیر جمع مؤنث است، در حالى که ضمائر این قسمت از آیه (إِنَّما یُرِیدُ اللّهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیراً) همه به صورت جمع مذکر است، و این نشان مى دهد، معنى دیگرى در نظر بوده است.
لذا بعضى دیگر از مفسران، از این مرحله گام فراتر نهاده و آیه را شامل همه خاندان پیامبر اعم از مردان و همسران او دانسته اند.
از سوى دیگر، روایات بسیار زیادى که در منابع اهل سنت و شیعه وارد شده، معنى دوم یعنى شمول همه خاندان پیامبر(صلى الله علیه وآله) را نیز نفى مى کند و مى گوید: مخاطب در آیه فوق منحصراً پنج نفرند: پیامبر(صلى الله علیه وآله)، على(علیه السلام) و فاطمه(علیها السلام) و حسن(علیه السلام) و حسین(علیه السلام).
با وجود این نصوص فراوان که قرینه روشنى بر تفسیر مفهوم آیه است تنها تفسیر قابل قبول، براى این آیه، همان معنى سوم یعنى اختصاص به خمسه طیبه است. تفسیر نمونه)
ادامه تفسیر:👇
◼️ @ghorun
•*•*•*•◻️▪️◻️▪️◻️▪️◻️▪️◻️▪️•*•*•*•.
🔅ادامه تفسیر:👇
تنها سؤالى که در اینجا باقى مى ماند این است که: چگونه در لابلاى بحث از وظایف زنان پیامبر(صلى الله علیه وآله)، مطلبى گفته شده است که شامل زنان پیامبر(صلى الله علیه وآله) نمى شود.
پاسخ این سؤال را مفسر بزرگ مرحوم طبرسى در مجمع البیان چنین مى گوید: این اولین بار نیست که در آیات قرآن، به آیاتى برخورد مى کنیم که در کنار هم قرار دارند، و اما از موضوعات مختلفى سخن مى گویند، قرآن پر است از این گونه بحثها، همچنین در کلام فصحاى عرب و اشعار آنان نیز نمونه هاى فراوانى براى این موضوع موجود است .
مفسر بزرگ، نویسنده المیزان پاسخ دیگرى بر آن افزوده که خلاصه اش چنین است: ما هیچ دلیلى در دست نداریم که جمله إِنَّما یُرِیدُ اللّهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ... همراه این آیات نازل شده است، بلکه از روایات به خوبى استفاده مى شود که: این قسمت جداگانه نازل گردیده، اما به هنگام جمع آورى آیات قرآن در عصر پیامبر(صلى الله علیه وآله)، یا بعد از آن، در کنار این آیات قرار داده شده است.
پاسخ سومى که مى توان از سؤال داد، این است که: قرآن مى خواهد به همسران پیامبر(صلى الله علیه وآله) بگوید: شما در میان خانواده اى قرار دارید که گروهى از آنان معصومند، کسى که در زیر سایه درخت عصمت و در کانون معصومان قرار گرفته، سزاوار است که بیش از دیگران مراقب خود باشد، و فراموش نکند که انتساب او به خانواده اى که پنج معصوم پاک در آن است مسؤلیتهاى سنگینى براى او ایجاد مى کند، و خدا و خلق خدا انتظارات فراوانى از او دارند.
{تفسیر نمونه}
▪️ • ° • ° • ° • ° • ° • ° • ▪️
📓 @ghorun