•🌷•🍃•➖•➖•➖•➖•➖•➖•➖•🍃•🌷• بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ دوستان سوره سبا آیه۱۲ به همراه ترجمه،تفسیر و صوت لطفا پس از خواندن نشر دهید التماس دعا - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - آیه۱۲) وَلِسُلَيْمَانَ الرِّيحَ غُدُوُّهَا شَهْرٌ وَرَوَاحُهَا شَهْرٌ وَأَسَلْنَا لَهُ عَيْنَ الْقِطْرِ وَمِنَ الْجِنِّ مَنْ يَعْمَلُ بَيْنَ يَدَيْهِ بِإِذْنِ رَبِّهِ وَمَنْ يَزِغْ مِنْهُمْ عَنْ أَمْرِنَا نُذِقْهُ مِنْ عَذَابِ السَّعِيرِ •➖•➖•➖•➖•➖•🌷•➖•➖•➖•➖•➖• آیه۱۲) و برای سلیمان باد را مسخّر ساختیم كه صبحگاهان مسیر یك ماه را می‌پیمود و عصرگاهان مسیر یك ماه را؛ و چشمه مس (مذاب) را برای او روان ساختیم؛ و گروهی از جنّ پیش روی او به اذن پروردگارش كار می‌كردند؛ و هر كدام از آنها كه از فرمان ما سرپیچی می‌كرد، او را عذاب آتش سوزان می‌چشاندیم! - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - تفسیر آیه۱۲) حشمت سلیمان و مرگ عبرت انگیز او به دنبال بحث از مواهبى که خدا به داود (علیه السلام) داده بود، سخن را به فرزندش سلیمان(علیه السلام) مى کشاند، و در حالى که در مورد داود از دو موهبت، سخن به میان آمد، در مورد فرزندش سلیمان از سه موهبت بزرگ بحث مى کند، مى فرماید: 🔹ما باد را مسخر سلیمان قرار دادیم، که صبحگاهان مسیر یک ماه را مى پیمود، و عصرگاهان مسیر یک ماه ! (وَ لِسُلَیْمانَ الرِّیحَ غُدُوُّها شَهْرٌ وَ رَواحُها شَهْرٌ). جالب این که: براى پدر جسم خشن و فوق العاده محکمى، یعنى، آهن را مسخر مى کند، و براى فرزند، موجود بسیار لطیف، ولى هر دو کار ساز، و اعجاز آمیزند و مفید، جسم سخت را براى داود نرم مى کند، و امواج لطیف باد را براى سلیمان(علیه السلام) فعال و محکم! لطافت باد، هرگز مانع از آن نیست که اعمال مهمى را انجام دهد، بادها هستند که کشتیهاى عظیم را بر سطح اقیانوسها به حرکت در مى آورند، سنگهاى سنگین آسیا را مى چرخانند، و بالن ها را بر فراز آسمان به شکل هواپیما به حرکت در مى آورند. آرى، خداوند، این جسم لطیف را با این قدرت خیره کننده، در اختیار سلیمان قرار داد. در این که: باد چگونه دستگاه سلیمان(علیه السلام) را (کرسى یا فرش او را) به حرکت در مى آورد، بر ما روشن نیست، همین قدر مى دانیم، هیچ چیز در برابر قدرت خدا مشکل و پیچیده نمى باشد، جائى که انسان بتواند با قدرت ناچیزش بالن ها (محفظه هائى که گازهاى سبک در آن مى کردند و به آسمان پرواز مى کرد، و گاه انسانهائى را نیز با خود مى برد) و امروز هواپیماهاى عظیم غول پیکر را، با صدها مسافر و وسائل زیاد، در اوج آسمانها به حرکت در آورد، چگونه حرکت دادن بساط سلیمان(علیه السلام) به وسیله باد براى خداوند مشکل است؟ چه عاملى سلیمان و دستگاه او را از سقوط و یا فشار هوا، و مشکلات دیگر ناشى از حرکت آسمانى حفظ مى کرد؟! این نیز، از مسائلى است که جزئیاتش براى ما روشن نیست، ولى مى دانیم، این گونه خارق عادتها در تاریخ انبیاء، فراوان بوده است، هر چند متأسفانه افراد نادان، یا دشمنان دانا، آنها را آمیخته با خرافاتى کرده اند، که چهره اصلى این مسائل را دگرگون و بد نما ساخته، و ما در این زمینه به همان مقدار که قرآن اشاره کرده، قناعت مى کنیم. غُدُوّ (بر وزن عُلُوّ) به معنى طرف صبح است، در مقابل رَواح که طرف غروب را مى گویند، که حیوانات براى استراحت به جایگاه خود باز مى گردند، ولى، از قرائن بر مى آید که در آیه مورد بحث، غُدُوّ به معنى نیم اول روز است، و رَواح نیم دوم، و مفهوم آیه این است که سلیمان(علیه السلام) از صبح تا به ظهر، با این مرکب راهوار، به اندازه یک ماه مسافران آن زمان راه مى رفت و نیم دوم روز، نیز به همین مقدار راه مى پیمود. 🔹آن گاه به دومین موهبت الهى، نسبت به سلیمان (علیه السلام) اشاره کرده، مى گوید: و براى او چشمه مس (مذاب) را روان ساختیم ! (وَ أَسَلْنا لَهُ عَیْنَ الْقِطْرِ). أَسَلْنا از ماده سیلان به معنى جارى ساختن است، و قِطْر به معنى مس مى باشد، و منظور این است که: ما این فلز را براى او ذوب کردیم و همچون چشمه آب روان گردید! بعضى قِطْر را به معنى انواع مختلف فلزات، یا به معنى روى دانسته اند، و به این ترتیب، براى پدر آهن نرم شد، و براى پسر فلزات ذوب گردید (ولى معروف همان معنى اول است). ادامه تفسیر:👇 🆔@ghorun

•🌷•🍃•➖•➖•➖•➖•➖•➖•➖•🍃•🌷• ادامه تفسیر:👇 چگونه چشمه اى از مس مذاب، یا فلزات دیگر، در اختیار سلیمان(علیه السلام) قرار گرفت ؟ آیا خداوند، طریقه ذوب کردن این فلزات را در مقیاس بسیار وسیع و گسترده، از طریق اعجاز و الهام، به این پیامبر آموخت؟ و یا چشمه اى از این فلز مایع، شبیه همان چشمه هائى که به هنگام فعالیت کوههاى آتشفشانى از دامنه آنها سرازیر مى شود، به صورت اعجازآمیز، در اختیار او قرار گرفت؟ و یا به نحوى دیگر؟ دقیقاً بر ما روشن نیست، همین اندازه مى دانیم، این نیز از الطاف الهى درباره این پیامبر بزرگ بود. 🔹و بالاخره، به بیان سومین موهبت پروردگار، نسبت به سلیمان(علیه السلام)، یعنى تسخیر گروه عظیمى از جنّ پرداخته، چنین مى گوید: و گروهى از جنّ پیش روى او به اذن پروردگار، برایش کار مى کردند . (وَ مِنَ الْجِنِّ مَنْ یَعْمَلُ بَیْنَ یَدَیْهِ بِإِذْنِ رَبِّهِ). و هر گاه کسى از آنها از فرمان ما سرپیچى مى کرد، او را با آتش سوزان مجازات مى کردیم (وَ مَنْ یَزِغْ مِنْهُمْ عَنْ أَمْرِنا نُذِقْهُ مِنْ عَذابِ السَّعِیرِ). جنّ چنان که از نامش نیز پیداست، موجودى است مستور از حس، داراى عقل و قدرت، و چنان که از آیات قرآن استفاده مى شود، مکلف به تکالیف الهى است. درباره جنّ افسانه ها، و داستانهاى خرافى بسیار ساخته اند، ولى اگر این خرافات را حذف کنیم، اصل وجود آن، و صفات ویژه اى که در قرآن براى جنّ آمده، مطلبى است که هرگز با علم و عقل، مخالف نیست، و ما شرح بیشتر این موضوع را در تفسیر سوره جنّ به خواست خدا خواهیم داد. به هر حال، از تعبیر آیه فوق، استفاده مى شود که، تسخیر این نیروى عظیم نیز به فرمان پروردگار بوده، و هر گاه، از انجام وظائفشان سر باز مى زدند مجازات مى شدند. جمعى از مفسران گفته اند: منظور از عَذابِ السَّعِیرِ در اینجا، مجازات روز قیامت است، در حالى که ظاهر آیه، نظر به مجازات متخلفین در دنیا داشته، از آیات سوره ص نیز به خوبى استفاده مى شود که: خداوند گروهى از شیاطین را در اختیار او قرار داده بود، که براى او کارهاى عمرانى مهمى انجام مى دادند، و هر گاه تخلف مى کردند، آنها را به زنجیر مى افکند وَ الشَّیاطِینَ کُلَّ بَنّاء وَ غَوّاص * وَ آخَرِینَ مُقَرَّنِینَ فِی الأَصْفادِ . قابل توجه این که: براى اداره یک حکومت وسیع، و کشور پهناورى همچون کشور سلیمان(علیه السلام) عوامل زیادى لازم است، ولى از همه مهمتر، سه عامل است که در آیه فوق به آنها اشاره شده: ▫نخست، یک وسیله نقلیه سریع و مستمر و فراگیر، که رئیس حکومت بتواند با آن از تمام جوانب کشورش آگاه گردد. ▫دوم، مواد اولیه اى که براى تهیه ابزار لازم براى زندگى مردم و صنایع مختلف، مورد استفاده قرار گیرد. ▫و سوم، نیروى فعال کار، که بتواند از آن مواد بهره گیرى کافى کند، و کیفیت لازم را به آنها بدهد، و نیازهاى مختلف کشور را از این نظر بر طرف سازد. و مى بینیم: خداوند هر سه عامل را، در اختیار سلیمان (علیه السلام) قرار داده بود، و او نیز به نحو احسن، براى رفاه مردم و عمران و آبادانى و امنیت از آنها بهره مى گرفت. این موضوع، اختصاص به عصر سلیمان (علیه السلام) و حکومت او ندارد، و توجه به آن، امروز و فردا و اینجا و همه جا، براى اداره صحیح کشورها ضرورت دارد. تفسیرنمونه) 🆔@ghorun

سوره سبا: ۱۲ استاد پرهیزکار 🆔@ghorun

💬سخنرانی حجت الاسلام قرائتی با موضوع تفسیر سوره سبأ- آیه ۱۲ 🆔@ghorun

🌷☘🌷☘🌷☘🌷 🕊 شهید تازه مسلمان; ادواردو (مهدی) آنیلی: «شیعه تک است چیزی دارد که سایر ادیان ندارند و آن وابستگی به ولایت اهل بیت علیهم السلام است.» 🆔 @ghorun

✨قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم «حَمَلَةُ القُرْآنِ هُمُ المَحْفُوفونَ بِرَحمَةِ اللهِ، المُلَبِّسونَ نُورَ اللهِ، المُعَلِّمونَ كَلامَ اللهِ مَنْ عاداهُم فَقَدْ عادَی اللهَ و مَنْ والاهُم فَقَدْ والَی اللهَ» حافظان قرآن مشمول رحمت خدا، در بركنندگان نور خدا و آموزگاران كلام خدایند. كسی كه با آنان دوستی نماید باخدادوستی نموده است. (مستدرك الوسائل /ج۴/ص ۲۵۴) 🆔@ghorun

🌸 حرمت پدر ومادر... 🆔@ghorun

✒️ آیت الله جوادی آملی : 💠 تسبيحات حضرت زهرا (س) جزء برترین و بهترین تعلیم های ملكوتي است. مبادا بدون ذکر این تسبیحات از کنار سجاده برخيزيد. 🆔@ghorun

🔸:🔹:🔸:::::::::::::::::::::::::::::::::::🔸:🔹:🔸 بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ دوستان سوره سبا آیه۱۳ به همراه ترجمه،تفسیر و صوت لطفا پس از خواندن نشر دهید التماس دعا ::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::: آیه۱۳) يَعْمَلُونَ لَهُ مَا يَشَآءُ مِنْ مَحَارِيبَ وَتَمَاثِيلَ وَجِفَانٍ كَالْجَوَابِ وَقُدُورٍ رَاسِيَاتٍ اعْمَلُوٓا آلَ دَاوُودَ شُكْرًا وَقَلِيلٌ مِنْ عِبَادِيَ الشَّكُورُ :::::::::::::::::🔸:🔹:🔸:🔸:🔹:🔸::::::::::::::::: آیه۱۳) آنها هر چه سلیمان می‌خواست برایش درست می‌كردند: معبدها، تمثالها، ظروف بزرگ غذا همانند حوضها، و دیگهای ثابت (كه از بزرگی قابل حمل و نقل نبود؛ و به آنان گفتیم:) ای آل داوود! شكر (این همه نعمت را) بجا آورید؛ ولی عده كمی از بندگان من شكرگزارند! ::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::: تفسیر آیه۱۳) در آیه بعد، به بخشى از کارهاى مهم تولیدى گروه جنّ که به فرمان سلیمان انجام مى دادند، اشاره کرده، چنین مى گوید: سلیمان هر چه مى خواست از معبدها، و تمثالها، و ظرفهاى بزرگ غذا که همچون حوض هاى بزرگ بود، و دیگهاى عظیم ثابت، براى او تهیه مى کردند (یَعْمَلُونَ لَهُ ما یَشاءُ مِنْ مَحارِیبَ وَ تَماثِیلَ وَ جِفان کَالْجَوابِ وَ قُدُور راسِیات). که بخشى از آنها مربوط به مسائل معنوى و عبادى بود، و بخشى با نیازهاى جسمانى انسانها، و جمعیت عظیم لشکریان و کارگزارانش، تناسب داشت. ✨ مَحارِیب جمع محراب در لغت به معنى عبادتگاه یا قصر و ساختمان بزرگى است، که به منظور معبد ساخته مى شود. گاهى، نیز به قسمت صدر مجلس، یا صدر مسجد، و معبد، نیز اطلاق مى شود، آنچه امروز به آن محراب مى گویند: همان محل امام جماعت است، و در حقیقت تعبیر و معنى تازه اى است که از ریشه اصلى گرفته شده است. به هر حال، از آنجا که این واژه از ماده حرب به معنى جنگ است، علت نام گذارى معابد را به محراب این دانسته اند که: محل محاربه و جنگ با شیطان و هواى نفس است. و یا از حرب به معنى مالى است که در میدان جنگ از تن دشمن گرفته مى شود، چرا که انسان در معبد باید پوشش افکار دنیوى و پراکندگى خاطر را از خود بر گیرد. به هر حال، این کارکنان فعال و چابک سلیمان(علیه السلام)، معابد بزرگ و باشکوهى که درخور حکومت الهى و مذهبى او بود، براى او ترتیب مى دادند، تا مردم بتوانند به راحتى به وظائف عبادى خود قیام کنند. تماثیل جمع تمثال هم به معنى نقش و عکس آمده، و هم مجسمه ، در این که: این مجسمه ها یا نقش ها صورتهاى چه موجوداتى بودند، و به چه منظور سلیمان(علیه السلام) دستور تهیه آنها را مى داد، تفسیرهاى مختلفى شده است: ممکن است اینها جنبه تزیینى داشته، همان گونه که در بناهاى مهم قدیم بلکه جدید ما، نیز دیده مى شود. و یا براى افزودن ابهّت به تشکیلات او بوده است; چرا که نقش پاره اى از حیوانات چون شیر، در افکار بسیارى از مردم ابهّت آفرین است. آیا مجسمه سازى موجودات ذى روح، در شریعت سلیمان(علیه السلام) مجاز بوده، هر چند در اسلام ممنوع است؟ یا این که مجسمه هائى که براى سلیمان(علیه السلام)مى ساختند، از جنس غیر ذى روح بوده، مانند تمثالهاى درختان و کوهها و خورشید و ماه و ستارگان؟ و یا فقط براى او نقش و نگار بر دیوارها مى زدند، که در ظریف کاریهاى آثار باستانى بسیار دیده مى شود، و مى دانیم نقش و نگار هر چه باشد، بر خلاف مجسمه، حرام نیست. همه اینها محتمل است; چرا که ممکن است تحریم مجسمه سازى در اسلام به منظور مبارزه شدید، با مسأله بت پرستى و ریشه کن کردن آن بوده، و این ضرورت در زمان سلیمان(علیه السلام) تا این اندازه وجود نداشته، و این حکم در شریعت او نبوده است. ✨ولى در روایتى که از امام صادق(علیه السلام) در تفسیر این آیه نقل شده، چنین مى خوانیم: وَ اللّهِ ما هِیَ تَماثِیلُ الرِّجالِ وَ النِّساءِ وَ لکِنَّها الشَّجَرُ وَ شِبْهُهُ: به خدا سوگند، تمثالهاى مورد در خواست سلیمان، مجسمه مردان و زنان نبوده، بلکه تمثال درخت و مانند آن بوده است. ادامه تفسیر:👇 🆔@ghorun

🔸:🔹:🔸:::::::::::::::::::::::::::::::::::🔸:🔹:🔸 ادامه تفسیر:👇 مطابق این روایت، مجسمه سازى ذى روح در شریعت وى نیز حرام بوده. جِفان جمع جفنه (بر وزن وزنه) به معنى ظرفهاى غذاخورى است. و جَواب جمع جابیه به معنى حوض آب است، و از این تعبیر استفاده مى شود که: ظرفهاى بسیار عظیم غذاخورى، که هر کدام همچون حوضى بود براى سلیمان، تهیه مى دیدند، تا گروه کثیرى بتوانند اطراف آن بنشینند و از آن غذا بخورند، و اگر فراموش نکرده باشیم، در زمانهاى کمى قدیم نیز، بر سر سفره ها از مجمع هاى بزرگ براى خوردن غذا به صورت دسته جمعى استفاده مى شد، و در حقیقت سفره آنها، همان ظرف بزرگ بود، و مثل امروز ظرفهاى مستقل و جداى از یکدیگر معمول نبود. قُدُور جمع قدر (بر وزن قشر) به معنى ظرفى است که غذا در آن طبخ مى شود و راسِیات جمع راسیه به معنى پا بر جا و ثابت است، و در اینجا منظور دیگهائى است که به خاطر بزرگى، آن را از جا تکان نمى دادند. در پایان آیه، بعد از ذکر این مواهب خداوند، خطاب به دودمان حضرت داود (علیه السلام) کرده، مى فرماید: اى آل داود شکرگزارى کنید (اعْمَلُوا آلَ داوُدَ شُکْراً). اما عده کمى از بندگان من شکرگزارند ! (وَ قَلِیلٌ مِنْ عِبادِیَ الشَّکُورُ). بدیهى است، اگر منظور از شکرگزارى تنها شکر با زبان باشد، مسأله مشکلى نیست، تا عاملان به آن قلیل بوده باشند، بلکه منظور شکر در عمل است، یعنى استفاده از مواهب، در مسیر همان اهدافى که به خاطر آن آفریده و اعطا شده اند، و مسلم است کسانى که مواهب الهى را عموماً در جاى خود به کار گیرند، اندکى بیش نیستند. بعضى از بزرگان، براى شکر ، سه مرحله قائل شده اند: ✨شکر با قلب، که همان تصور نعمت و رضایت و خشنودى نسبت به آن است. ✨و شکر با زبان، که ثنا گفتن نعمت دهنده است. ✨و شکر سایر اعضاء و جوارح، و آن هماهنگ ساختن اعمال با آن نعمت است. شَکُور صیغه مبالغه است و فزونى شکرگزارى را مى رساند، که همان تکرار شکر و تداوم آن با قلب و لسان و اعضاء است. البته گاهى این صفت، براى خداوند نیز آورده شده است، مانند آنچه در آیه ۱۷ سوره تغابن آمده وَ اللّهُ شَکُورٌ حَلِیمٌ و منظور از شکرگزارى خداوند آن است که، به مقدارى که بندگان در مسیر طاعت او گام برمى دارند، آنها را مشمول مواهب و الطاف خویش مى سازد، و از آنها تشکر و سپاسگزارى مى کند، و از فضل خود بیش از آنچه استحقاق دارند، بر آنها مى افزاید. به هر حال، این تعبیر، که افراد کمى از بندگان من شکرگزارند، ممکن است براى بیان عظمت مقام این گروه باشد، که افراد نمونه اى هستند، و یا به این منظور، که شما کوشش کنید و در زمره آنان در آئید، تا بر جمع شاکران افزوده شود. تفسیر نمونه) 🆔 @ghorun

سوره سبا: ۱۳ استاد پرهیزکار 🆔@ghorun

💬سخنرانی حجت الاسلام قرائتی با موضوع تفسیر سوره نساء - آیه ۱۳ 🆔@ghorun

🔅🔸🔸🔅🔸🔸🔅🔸🔸 پیامبر اکرم ص : فتنه هائی بر پا خواهد شد که انسان صبح مؤمن باشد و شب کافر گردد مگر آنان که خداوند متعال آنها را به نور علم زنده کرده باشد. 🆔 @ghorun

🍃🌺ذکری که رهبری درسختیها به ان اشاره فرمودند #لبیک_یا_خامنه_ای 🆔@ghorun

🍁🍂🍁🍂🍁🍂〰〰〰〰 📌امام_صادق (علیه‌السلام): از با ارزش‌ترین کارها نزد خداوند متعال، شاد کردن مؤمنین است؛ مثل سیر نمودن آنها، یا نجات دادن آنان از سختی‌ها و گرفتاری‌ها، یا ادای بدهی آنها. 📗 الکافی، ج ۲، ص ۱۹۲ 🆔@ghorun

✊🏻 لوح | قهرمان؛ سلیمانی 🔻 حضرت آیت‌الله خامنه‌ای: «آمریکا قدرت مسلّط جهان بود، ولی امروز نیست.» «آمریکا در منطقه شکست‌خورده است. شیطان بزرگ با آن‌همه تلاش، با آن‌همه وسوسه و دمدمه نتوانسته است به مقصودِ خود در این منطقه برسد.» «قهرمان این کار سلیمانی بود.» 🔺 رسانه KHAMENEI.IR براساس این بخش از بیانات رهبر انقلاب، لوح «قهرمان؛ سلیمانی» را منتشر میکند. 📜 #قهرمان_سلیمانی 📥 نسخه قابل چاپ👇 https://khl.ink/f/51334

▫️🔵✨ 🔵✨ ✨ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ دوستان سوره سبا آیه۱۴ به همراه ترجمه،تفسیر و صوت لطفا پس از خواندن نشر دهید التماس دعا .-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-. آیه۱۴) فَلَمَّا قَضَيْنَا عَلَيْهِ الْمَوْتَ مَا دَلَّهُمْ عَلَىٰ مَوْتِهِٓ إِلَّا دَآبَّةُ الْأَرْضِ تَأْكُلُ مِنْسَأَتَهُ فَلَمَّا خَرَّ تَبَيَّنَتِ الْجِنُّ أَنْ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ الْغَيْبَ مَا لَبِثُوا فِي الْعَذَابِ الْمُهِينِ ✨----------------------------------------------------✨ آیه۱۴) (با این همه جلال و شكوه سلیمان) هنگامی كه مرگ را بر او مقرّر داشتیم، كسی آنها را از مرگ وی آگاه نساخت مگر جنبنده زمین [= موریانه‌] كه عصای او را می‌خورد (تا شكست و پیكر سلیمان فرو افتاد)؛ هنگامی كه بر زمین افتاد جنّیان فهمیدند كه اگر از غیب آگاه بودند در عذاب خواركننده باقی نمی‌ماندند! .-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-. تفسیر آیه۱۴) آخرین آیه مورد بحث، که در عین حال آخرین سخن، پیرامون سلیمان(علیه السلام)است، از مرگ عجیب و عبرت انگیز این پیامبر بزرگ خدا، سخن مى گوید، و این واقعیت را روشن مى سازد که: پیامبر با آن عظمت، و حکمرانى با آن قدرت و ابهت، چگونه به آسانى جان به جان آفرین سپرد، و حتى پیش از آن که تن او در بستر آرام گیرد، چنگال اجل گریبانش را گرفت! مى فرماید: هنگامى که مرگ را براى سلیمان مقرر کردیم، کسى مردم را از مرگ او آگاه نساخت، مگر جنبنده اى از زمین، که عصاى او را مى خورد تا عصا شکست و پیکر سلیمان فرو افتاد (فَلَمّا قَضَیْنا عَلَیْهِ الْمَوْتَ ما دَلَّهُمْ عَلى مَوْتِهِ إِلاّ دابَّةُ الأَرْضِ تَأْکُلُ مِنْسَأَتَهُ). از تعبیر آیه فوق و همچنین روایات متعدد، استفاده مى شود، هنگامى که: مرگ سلیمان(علیه السلام) فرا رسید، (ایستاده یا نشسته) و بر عصاى خود تکیه کرده بود، ناگهان مرگ گریبانش را گرفت و روح از بدنش پرواز کرد، او در همان حال، مدتى سر پا ماند، تا این که: موریانه که قرآن از آن به دابَّةُ الأَرْضِ (جنبنده زمین) تعبیر کرده، عصاى او را خورد، و تعادل خود را از دست داد و روى زمین افتاد، و مردم از مرگ او آگاه شدند! لذا، بعد از آن مى افزاید: هنگامى که سلیمان فرو افتاد، جنّیان فهمیدند که اگر از غیب آگاه بودند در عذاب خوارکننده باقى نمى ماندند (فَلَمّا خَرَّ تَبَیَّنَتِ الْجِنُّ أَنْ لَوْ کانُوا یَعْلَمُونَ الْغَیْبَ ما لَبِثُوا فِى الْعَذابِ الْمُهِینِ). جمله تَبَیَّنَت از ماده تبین معمولاً به معنى آشکار شدن است (فعل لازم) و گاهى نیز به معنى دانستن و آگاه شدن از چیزى آمده است (فعل متعدى) و اینجا متناسب با معنى دوم است، یعنى تا آن زمان گروه جنّ از مرگ سلیمان آگاه نبودند، و فهمیدند که اگر از اسرار غیب آگاه بودند، در این مدت در زحمت و رنج کارهاى سنگین، باقى نمى ماندند. جمعى از مفسران، این جمله را به معنى اول، گرفته اند و گفته اند: مفهوم آیه چنین است که: بعد از افتادن سلیمان وضع جنّیان براى انسانها آشکار شد، که آنها از اسرار غیب آگاه نیستند، و بى جهت عده اى چنین عقیده اى را درباره آنها داشتند تعبیر به عذاب مُهین ممکن است اشاره به کارهاى سنگین و سختى بوده باشد، که سلیمان گاهى به عنوان جریمه و مجازات، بر عهده گروهى از جنّ مى گذارد، و گرنه، پیامبر خدا(صلى الله علیه وآله) هرگز، کسى را بى جهت در فشار و عذاب، آن هم عذاب خوارکننده قرار نمى دهد. تفسیر نمونه) .-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.📚 @ghorun

سوره سبا: ۱۴ استاد پرهیزکار 🆔@ghorun

💬سخنرانی حجت الاسلام قرائتی با موضوع تفسیر سوره سبأ- آیه ۱۴ 🆔@ghorun

🌙پیامبر اسلام (ص):  مَن قَرَأَ القُرآنَ ابتِغاءَ وَجهِ اللّه و َتَفَقُّها فِى الدّينِ كانَ لَهُ مِنَ الثَّوابِ مِثلَ جَميعِ ما اُعطِىَ المَلائِكَةُ و َالأنبياءُ وَ المُرسَلونَ؛ هر كس براى كسب رضايت خدا و آگاهى در دين قرآن بياموزد، ثوابى مانند همه آنچه كه به فرشتگان و پيامبران و رسولان داده شده، براى اوست. وسائل الشيعه، ج6، ص184، ح7683 🆔@ghorun

🎥 رابطه‌‌ی امام زمان علیه‌السلام با شیعیان چگونه است؟ 🆔@ghorun

🔻امام سجاد(ع) دعای مومن یکی از سه فایده را دارد: ⚪️ در دنیا برآورده می‌شود، ⚪️ یا برای آخرت او ذخیره می‌شود، ⚪️ یا بلایی که می‌خواست به او برسد از او رفع می‌گردد. 🆔@ghorun

💠💠🔵🔵💠💠🔵🔵💠💠🔵🔵💠💠 بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ دوستان سوره سبا آیه۱۵ به همراه ترجمه،تفسیر و صوت لطفا پس از خواندن نشر دهید التماس دعا 〰〰〰〰〰〰〰〰〰 ۱۵لَقَدْ کانَ لِسَبَإ فِی مَسْکَنِهِمْ آیَةٌ جَنَّتانِ عَنْ یَمِین وَ شِمال کُلُوا مِنْ رِزْقِ رَبِّکُمْ وَ اشْکُرُوا لَهُ بَلْدَةٌ طَیِّبَةٌ وَ رَبٌّ غَفُورٌ ▫️🔷▫️🔷▫️🔷▫️🔷▫️🔷 ۱۵ ـ براى قوم سبا در محل سکونتشان نشانه اى (از قدرت الهى) بود: دو باغ (بزرگ و گسترده) از راست و چپ (رودخانه عظیم; و به آنها گفتیم:) از روزى پروردگارتان بخورید و شکر او را به جا آورید; شهرى است پاک و پاکیزه و پروردگارى آمرزنده (و مهربان)! ▫️🔷▫️🔷▫️🔷▫️🔷▫️🔷 تمدن درخشانى که بر اثر کفران بر باد رفت! بعد از بیان نعمتهاى مهمى که خداوند به داود(علیه السلام) و سلیمان(علیه السلام) ارزانى داشت، و قیام این دو پیامبر به وظیفه شکرگزارى، سخن از قوم دیگرى به میان مى آورد، که در نقطه مقابل آنها قرار داشتند، و شاید در همان زمان و یا کمى بعد از آن مى زیستند، قومى که خدا انواع نعمتها را به آنها بخشیده بود، ولى راه کفران را در پیش گرفتند، خدا نعمتهاى خود را از آنها سلب کرد، و چنان پراکنده و در به در، شدند که، ماجراى زندگى آنها درس عبرتى براى جهانیان شد، آنها قوم سبأ بودند. قرآن مجید، سرگذشت عبرت انگیز آنها را ضمن پنج آیه بیان کرده، و به قسمت مهمى از جزئیات و خصوصیات زندگى آنها، در همین پنج آیه مختصر اشاره کرده است: نخست مى گوید: براى قوم سبأ در محل سکونتشان نشانه اى از قدرت الهى بود (لَقَدْ کانَ لِسَبَإ فِی مَسْکَنِهِمْ آیَةٌ). به طورى که خواهیم دید، این آیت بزرگ الهى، از اینجا سرچشمه مى گرفت، که قوم سبأ با استفاده از شرائط خاص مکانى، و چگونگى کوههاى اطراف آن منطقه، و هوش سرشار خدا داد، توانستند سیلابهایى را که جز ویرانى، نتیجه اى نداشت، در پشت سدى نیرومند، متمرکز کنند، و به وسیله آن کشورى بسیار آباد بسازند، چه آیت بزرگى که عامل ویرانى، تبدیل به مهمترین عامل عمران گردد؟ در این که: سبأ (بر وزن سبد) نام کیست؟ و چیست؟ در میان مورخان گفتگوست، ولى معروف این است: سبأ نام پدر اعراب یمن است، و طبق روایتى که از پیامبر گرامى اسلام(صلى الله علیه وآله) نقل شده: مردى بود به نام سبأ که ده فرزند از او متولد شد، و از هر کدام از آنها قبیله اى از قبائل عرب در آن سامان به وجود آمدند. بعضى سبأ را نام سرزمین یمن ، یا منطقه اى از آن دانسته اند، ظاهر قرآن مجید در داستان سلیمان و هدهد در سوره نمل نیز نشان مى دهد که سبأ نام مکانى بوده است، آنجا که مى گوید: وَ جِئْتُکَ مِنْ سَبَأ بِنَبَأ یَقِین: من از سرزمین سبأ خبر قاطعى براى تو آوردم . در حالى که ظاهر آیه مورد بحث، این است که، سبأ قومى بوده اند، که در آن منطقه مى زیسته اند، زیرا ضمیر جمع مذکر (هم) به آنها باز گشته است. ولى منافاتى میان این دو تفسیر نیست; زیرا ممکن است سبأ در ابتدا نام کسى بوده، سپس تمام فرزندان و قوم او به آن نام نامیده شده اند، و بعد این اسم به سرزمین آنها نیز اطلاق گردیده. پس از آن قرآن به شرح این آیت الهى که در اختیار قوم سبأ قرار داشت، پرداخته چنین مى گوید: دو باغ (بزرگ) بود از طرف راست و چپ (جَنَّتانِ عَنْ یَمِین وَ شِمال). ماجرا چنین بود که: قوم سبأ توانستند، با سد عظیمى که در میان کوههاى مهم آن ناحیه بر پا سازند، سیلابهاى فراوانى را که موجب ویرانى مى گشت، یا لااقل در بیابانها بیهوده تلف مى شد، در پشت آن سد عظیم ذخیره کنند، و با ایجاد دریچه هائى در سد، استفاده از آن مخزن عظیم آب را تحت کنترل خود قرار دهند، و به این ترتیب، سرزمینهاى وسیع و گسترده اى را زیر کشت در آورند. اشکالى را که فخر رازى در اینجا نقل کرده، که: وجود دو باغ چیز مهمى نیست که به عنوان آیه از آن یاد شود، و سپس به پاسخ آن پرداخته، به نظر ما اساساً قابل طرح نیست; چرا که آنها دو باغ ساده معمولى نبودند، بلکه یک رشته باغهاى به هم پیوسته در دو طرف نهر عظیمى بود که از آن سد بزرگ آبیارى مى شد، و به قدرى پر برکت بود که در تواریخ آمده: اگر کسى سبدى بر روى سر مى گذاشت، و در فصل میوه از زیر درختان عبور مى کرد، آن قدر میوه در آن مى ریخت که، بعد از مدت کوتاهى سبد پر مى شد! آیا سیلابى که مایه خرابى است، این چنین مایه آبادانى شود، عجیب نیست؟ آیا این آیت بزرگ خداى محسوب نمى شود؟ علاوه بر همه اینها، امنیت فوق العاده اى بر آن سرزمین سایه افکن بود، که آن خود نیز از آیات حق محسوب مى شد، چنان که قرآن بعداً به آن اشاره خواهد کرد. ادامه تفسیر👇 🆔@ghorun

💠💠🔷🔷💠💠🔷🔷💠💠🔷🔷 آن گاه مى افزاید: ما به آنها گفتیم: از این روزى فراوان پروردگارتان بخورید و شکر او را به جا آورید (کُلُوا مِنْ رِزْقِ رَبِّکُمْ وَ اشْکُرُوا لَهُ). شهرى است پاکیزه و پروردگارى آمرزنده مهربان (بَلْدَةٌ طَیِّبَةٌ وَ رَبٌّ غَفُورٌ). این جمله کوتاه، مجموعه نعمتهاى مادى و معنوى را به زیباترین وجه منعکس ساخته، از نظر نعمتهاى مادى سرزمین پاک و پاکیزه داشتند، پاک از آلودگى هاى گوناگون، از دزدان و ظالمان، از آفات و بلاها، از خشکسالى و قحطى ، از ناامنى و وحشت، و حتى گفته مى شود از حشرات موذى نیز پاک بود. هوائى پاک و نسیمى فرح افزا داشت، و سرزمینى حاصلخیز و درختانى پر بار و اما از نظر نعمت معنوى، غفران خداوند شامل حال آنها بود، از تقصیر و کوتاهى آنها صرفنظر مى کرد، و آنها را مشمول عذاب و سرزمینشان را گرفتار بلا نمى ساخت. 🆔@ghorun

سوره سبا: ۱۵ استاد پرهیزکار 🆔@ghorun