☀️✨☀️✨☀️〰〰〰
🌿 زیارت ارباب بی سر
سید بحرالعلوم به قصد تشرف به سامرا تنها به راه افتاد. در بین راه راجع به این مسأله که گریه ی بر امام حسین علیه السلام گناهان را می آمرزد فکر می کرد.
همان وقت متوجه شد که شخص عربی سوار بر اسب به او رسید و سلام کرد ، بعد پرسید:«جناب سید درباره ی چه چیز به فکر فرو رفته ای؟ و در چه اندیشه ای؟ اگر مساله علمی است بفرمائید شاید من هم اهل باشم؟»
سید بحرالعلوم عرض کرد:«در این باره فکر می کنم که چطور می شود خدای تعالی این همه ثواب به زائرین و گریه کنندگان حضرت سیدالشهداء علیه السلام می دهد؛ مثلاً در هر قدمی که در راه زیارت بر می دارند ثواب یک حج و یک عمره در نامه ی عمل شان می نویسند و برای یک قطره ی اشک، تمام گناهان صغیره و کبیره شان آمرزیده می شود؟»
آن سوار عرب فرمود:«تعجب نکن! من برای شما مثالی می آورم تا مشکل حل شود. سلطانی به همراه درباریان خود به شکار می رفت در شکارگاه از لشکریان دور شد و به سختی فوق العاده ای افتاد و بسیار گرسنه شد. خیمه ای را دید، وارد آن خیمه شد در آن سیاه چادر، پیرزنی را با پسرش دید آنها در گوشه ی خیمه بز شیردهی داشتند و از راه مصرف این بز زندگی خود را می گذراندند.
وقتی سلطان وارد شد او را نشناختند ولی به خاطر پذیرایی از مهمان، آن بز را سر بریدند و کباب کردند چون چیز دیگری برای پذیرایی نداشتند.
سلطان شب را همانجا خوابید و روز بعد از ایشان جدا شد و هرطوری بود خودش را به درباریان رساند و جریان را برای اطرافیان نقل کرد، در نهایت از ایشان سوال کرد ، اگر من بخواهم پاداش میهمان نوازی پیرزن و فرزندش را داده باشم چه عملی باید انجام بدهم؟
یکی از حضار گفت: به او صد گوسفند بدهید.
دیگری که از وزراء بود گفت: صد گوسفند و صد اشرفی بدهید.
یکی دیگر گفت: فلان مزرعه را به ایشان بدهید.
سلطان گفت: هرچه بدهم کم است؛ زیرا اگر سلطنت و تاج و تختم را هم بدهم آن وقت مقابله به مثل کرده ام ، چون آنها هر چه را که داشتند به من دادند من هم باید هرچه دارم به ایشان بدهم تا سر به سر شود.»
بعد سوار عرب به سیّد فرمود: « حالا جناب بحرالعلوم ،حضرت سیدالشهداء علیه السلام هرچه از مال و منال و اهل و عیال و پسر و برادر و دختر و خواهر و سر و پیکر داشت همه را در راه خدا داد، پس اگر خداوند به زائرین و گریه کنندگان آن حضرت این همه اجر و ثواب بدهد نباید تعجب کرد، چون خدا که خدایی اش را نمی تواند به سیدالشهداء علیه السلام بدهد پس هرکاری که می تواند آن را انجام می دهد ؛ یعنی با صرف نظر از مقامات عالی خود امام حسین علیه السلام ، به زوّار و گریه کنندگان آن حضرت هم درجاتی عنایت می کند، در عین حال اینها را جزای کامل برای فداکاری آن حضرت نمی داند.»
وقتی شخص عرب این مطالب را فرمود از نظر سید بحرالعلوم غیب شد.
📚منبع:ملاقات با امام زمان علیه السلام در کربلا
#امام_حسین ع
#حکایت
🆔 @ghorun
🔸🍀🔸============🔸🍀🔸
بسم اللّه الرحمن الرحیم
دوستان سوره عنکبوت آیه ۶۵ به همراه ترجمه، تفسیر و صوت لطفا پس از خواندن نشر دهید. التماس دعا
🍀🍀➖➖➖➖➖
آیه۶۵) فَإِذا رَکِبُوا فِی الْفُلْکِ دَعَوُا اللّهَ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ فَلَمّا نَجّاهُمْ إِلَى الْبَرِّ إِذا هُمْ یُشْرِکُونَ
🔸🔸➖➖➖➖➖
آیه۶۵ ـ هنگامى که سوار بر کشتى شوند، خدا را با اخلاص مى خوانند (و غیر او را فراموش مى کنند); اما هنگامى که خدا آنان را به خشکى رساند و نجات داد، باز مشرک مى شوند.
🍀🍀➖➖➖➖➖
تفسیر آیه) در مرحله سوم به سراغ فطرت و سرشت انسانی و تجلی نور توحید در بحرانیترین حالات، در درون جان انسانها میرود و ضمن مثال بسیار گویایی میفرماید: «هنگامی که بر کشتی سوار میشوند خدا را با اخلاص کامل میخوانند (و غیر او از نظرشان محو میشود) اما هنگامی که آنها را از طوفان و گرداب رهایی میبخشد و به خشکی میرساند باز مشرک میشوند»! (فَإِذا رَکِبُوا فِی الْفُلْکِ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ فَلَمَّا نَجَّاهُمْ إِلَی الْبَرِّ إِذا هُمْ یُشْرِکُونَ).
آری! شداید و طوفانها زمینهساز شکوفایی فطرت آدمی است، چرا که نور توحید در درون جان همه انسانها نهفته است. تعلیمات غلط و غفلت و غرور، مخصوصا به هنگام سلامت و وفور نعمت، پردههایی بر آن میافکند، اما طوفانهای حوادث این پردهها را میدرد و آن نقطه نورانی آشکار میشود.
برگزیده تفسیر نمونه)
🆔 @ghorun
🌻🌻▫️▫️▫️▫️▫️
🔅 حرکت عشق و ایمان
این یک شعار بزرگ است «لا تُحِلّوا شَعائِرَ الله»، این بلاشک جزو شعائرالله است. این حرکت حرکت عشق و ایمان است؛ هم در آن ایمان و اعتقاد قلبی و باورهای راستین، تحریککننده و عملکننده است؛ هم عشق و محبّت. تفکّر اهلبیت و تفکّر شیعی همینجور است.
امام خامنهای)
#اربعین
🔘 @ghorun
▫️💐▫️▫️🌿▫️▫️🌿▫️▫️
بسم اللّه الرحمن الرحیم
دوستان سوره عنکبوت آیه ۶۶ به همراه ترجمه، تفسیر و صوت لطفا پس از خواندن نشر دهید. التماس دعا
▫️▫️▫️▫️▫️▫️🌿
آیه۶۶) لِیَکْفُرُوا بِما آتَیْناهُمْ وَ لِیَتَمَتَّعُوا فَسَوْفَ یَعْلَمُونَ
▫️▫️▫️▫️▫️▫️💐
آیه۶۶) (بگذار) تا آنچه را به آنها داده ایم انکار کنند و از لذات زودگذر زندگى بهره گیرند; اما به زودى خواهند فهمید!
▫️▫️▫️▫️▫️▫️🌿
تفسیر آیه)در آخرین آیه مورد بحث، بعد از ذکر این همه استدلالات بر توحید و خداپرستى، مخالفان را با تهدیدى شدید و کوبنده مواجه ساخته، مى گوید: تا آنچه را به آنها داده ایم انکار کنند، (و نعمت هاى ما را نادیده بگیرند)، و چند روزى از لذات زودگذر بهره ببرند، اما به زودى خواهند فهمید که عاقبت کفر و شرک آنها به کجا خواهد رسید؟ و آنها را به چه سرنوشت شومى گرفتار خواهد ساخت؟ (لِیَکْفُرُوا بِما آتَیْناهُمْ وَ لِیَتَمَتَّعُوا فَسَوْفَ یَعْلَمُونَ).
گرچه ظاهر آیه در اینجا امر به کفر و انکار آیات الهى است، اما بدیهى است منظور از آن تهدید است، درست مثل این که به یک شخص جنایتکار ستمگر مى گوئیم: هر جنایتى از دستت مى آید بکن، اما به زودى نتیجه تلخ اعمالت را یکجا خواهى چشید!.
در این گونه عبارات، گرچه صیغه امر به کار مى رود اما هدف از آن تهدید است، نه طلب.
جالب این که، جمله فَسُوفَ یَعْلَمُون ، به صورت مطلق آمده، نمى گوید، چه چیز را خواهند دانست، بلکه مى گوید: به زودى خواهند دانست این اطلاق کلام براى آن است که مفهومش هر چه وسیع تر باشد، و ذهن شنونده در هیچ حدى محدود نگردد، نتیجه اعمال: عذاب الهى، رسوائى در دو جهان، و هرگونه بدبختى دیگر.
تفسیر نمونه)
🆔 @ghorun