🌸🌸🌸🌿▫️🌿▫️🌿▫️🌿▫️🌿 امام رضا علیه‌السلام فرمودند: هر کس به خدا خوش گمان باشد، خداوند مطابقِ گمان او، با وی رفتار می‌کند. و هرکس به روزیِ کم راضی باشد، خداوند عمل کم را از او می پذیرد. و هرکس به روزی حلال اندک خشنود باشد، هزینه زندگی‌اش سبک می شود و خانواده اش در نعمت خواهند بود. و خداوند، او را از بیماری و درمان دنیا آگاه می‌کند و به سلامت، از دنیا به خانه سلامت (آخرت) بیرون می‌بَرد. ✋صلّي اللّه عليــــــــك يـــــا علي بن مـوســـــي الـــرّضا #چهارشنبه_هاي_امام_رضايي #حدیث 📗 @ghorun

🍂🔸🍂🔸🍂🔸🍂🔸🍂🔸🍂🔸 فرازی از صحیفه سجادیه دعا در پناه بردن به خداوند دعای هشتم وَ نَعُوذُ بِكَ مِنْ سُوءِ السَّرِيرَةِ، وَ احْتِقَارِ الصَّغِيرَةِ، وَ أَنْ يَسْتَحْوِذَ عَلَيْنَا الشَّيْطَانُ، أَوْ يَنْكُبَنَا الزَّمَانُ، أَوْ يَتَهَضَّمَنَا السُّلْطَانُ پناه به تو مى بریم از سرشت بد و حقیر شمردن گناه کوچک، و این که شیطان بر ما مستولى گردد یا زمانه ما را در سختى افکند، یا سلطان بر ما ستم کند. وَ نَعُوذُ بِكَ مِنْ تَنَاوُلِ الْإِسرَافِ، وَ مِنْ فِقْدَانِ الْكَفَافِ و پناه میبریم به تو از آنکه به اسراف مال پردازیم و فاقد مقدار کفاف شویم. وَ نَعُوذُ بِكَ مِنْ شَمَاتَةِ الْأَعْدَاءِ، وَ مِنْ الْفَقْرِ إِلَى الْأَكْفَاءِ، وَ مِنْ مَعِيشَةٍ فِى شِدَّةٍ، وَ مِيتَةٍ عَلَى غَيْرِ عُدَّةٍ. پناه به تو مى بریم از شادى دشمن، و احتیاج به اقران و زندگى در سختى و مرگ ناگهانى. وَ نَعُوذُ بِكَ مِنَ الْحَسْرَةِ الْعُظْمَى، وَ الْمُصِيبَةِ الْكُبْرَى، وَ أَشْقَى الشَّقَاءِ، وَ سُوءِ الْمَآبِ، وَ حِرْمَانِ الثَّوَابِ، وَ حُلُولِ الْعِقَابِ پناه به تو مى بریم از دریغ و افسوس بزرگ و کارى که پشیمانى آرد و از اندوه عظیم و بدترین بدبختى ها و سوء عاقبت و نومیدى از ثواب و فرود آمدن عقاب. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ أَعِذْنِى مِنْ كُلِّ ذَلِكَ بِرَحْمَتِكَ وَ جَمِيعَ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ، يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ. خدایا درود بر محمد و آل او فرست، و مرا و همه مردان و زنان مؤمن را از این ها در پناه خود حفظ کن، برحمتک یا ارحم الراحمین. #صحیفه_سجادیه 📘 @ghorun 🖌

📔📚📔📚📔📚〰〰〰〰〰〰 حکمت ۱۴۶ نهج البلاغه: راه حفظ ایمان و مال و جان وَ قَالَ (علیه السلام): سُوسُوا إِيمَانَكُمْ بِالصَّدَقَةِ، وَ حَصِّنُوا أَمْوَالَكُمْ بِالزَّكَاةِ، وَ ادْفَعُوا أَمْوَاجَ الْبَلَاءِ بِالدُّعَاءِ. ارزش دعا، صدقه و زكات دادن (اخلاقى، اقتصادى): و درود خدا بر او، فرمود: ايمان خود را با صدقه دادن، و اموالتان را با زكات دادن نگاه داريد، و امواج بلا را با دعا از خود برانيد. #نهج_البلاغه ✏️ @ghorun 📝

▫️✨▫️✨▫️💐💐▫️✨▫️✨▫️ بسم اللّه الرحمن الرحیم دوستان سوره عنكبوت آیه ۱۲ به همراه ترجمه، تفسیر و صوت لطفا پس از خواندن نشر دهید. التماس دعا 〰〰〰〰〰〰〰〰 آیه۱۲) وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا اتَّبِعُوا سَبِيلَنَا وَلْنَحْمِلْ خَطَايَاكُمْ وَمَا هُمْ بِحَامِلِينَ مِنْ خَطَايَاهُمْ مِنْ شَيْءٍ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ ▫️▫️▫️▫️💐▫️▫️▫️▫️ آیه۱۲) و كافران به مؤمنان گفتند: از راه ما پیروی كنید تا ما [اگر آخرتی و عذابی در كار باشد] گناهان شما را به عهده گیریم. و آنان [به اختیار خود] بر عهده گیرنده چیزی از گناهان اینان نیستند، آنان یقیناً [در پیشنهادی كه به مؤمنان می‌دهند] دروغگویند، 〰〰〰〰〰〰〰〰 تفسیر آیه۱۲) آیه بعد، به یک نمونه از منطق هاى سست و پوچ مشرکان، که هم اکنون نیز در میان قشر وسیعى، وجود دارد، اشاره کرده، مى گوید: کافران به مؤمنان گفتند: شما از راه و آئین ما پیروى کنید، ـ اگر گناهى داشته باشد، ـ ما گناهان شما را به دوش مى گیریم (وَ قالَ الَّذِینَ کَفَرُوا لِلَّذِینَ آمَنُوا اتَّبِعُوا سَبِیلَنا وَ لْنَحْمِلْ خَطایاکُمْ). امروز نیز بسیارى از وسوسه گران را مى بینیم، که هنگام دعوت به یک عمل خلاف، مى گویند: اگر گناهى دارد به گردن ما!، در حالى که مى دانیم، هیچ کس نمى تواند گناه دیگرى را به گردن گیرد، و اصلاً این کار، معقول نیست، خداوند عادل است، کسى را به جرم دیگرى مجازات نمى کند، و از این گذشته، مسئولیتِ انسان در برابر اعمالش، با این حرف هاى بى اساس از بین نمى رود. و بر خلاف آنچه بعضى از کوته فکران مى پندارند، این تعبیرات سر سوزنى از مجازات انسان نمى کاهد، لذا، در هیچ محکمه و دادگاهى، به این حرف ها اعتنا نمى کنند که: فلان کس گناهش را به گردن گرفته، درست است که تشویق کننده، در گناه و جرم او شریک است، اما این شرکت در جرم، به هیچ وجه از مسئولیت او نخواهد کاست. لذا در جمله بعد، با صراحت مى گوید: آنها هرگز چیزى از خطاها و گناهان اینها را بر دوش نخواهند گرفت، آنها دروغ مى گویند (وَ ما هُمْ بِحامِلِینَ مِنْ خَطایاهُمْ مِنْ شَیْء إِنَّهُمْ لَکاذِبُونَ). در اینجا سؤالى مطرح است که: صدق و کذب در مورد جمله هاى خبریه است، در حالى که، در محل بحث ما جمله خبریه اى وجود ندارد، بلکه جمله انشائیه (امر) است و مى دانیم، جمله هاى انشائیه ، صدق و کذب ندارد، پس چرا قرآن مى گوید: آنها دروغ مى گویند؟. پاسخ این سؤال، از بیان سابق روشن مى شود، و آن این که: جمله امریه در اینجا به یک جمله شرطیه خبریه بازگشت مى کند و مفهومش این است: اگر شما از طریق ما پیروى کنید، ما گناهانتان را به گردن مى گیریم، و چنین جمله اى قابل صدق و کذب است. تفسیر نمونه) 🆔 @ghorun 🖌

سوره عنکبوت: ۱۲ محمد حسین سعیدیان 📚 @ghorun 🍃

🔅 #پیامبر رحمت صلى الله عليه و آله: ✍️ منْ سَعَى لِمَرِيضٍ فِي حَاجَةٍ قَضَاهَا أَوْ لَمْ يَقْضِهَا خَرَجَ مِنْ ذُنُوبِهِ كَيَوْمَ وَلَدَتْهُ أُمُّهُ 🔴 كسی كه برای برآوردن حاجت شخص بيماری کوشش کند -خواه آن حاجت برآورده شود یا نه- همه گناهانش آمرزيده می‌شود، همانند روزی كه از مادر متولد شده است. 📚 بحارالانوار، جلد ۷۸، صفحه ۲۱۸ @ghorun

🌿🌺🌺🌺🌿➖➖➖➖➖➖➖ چرا با شنیدن نام(قائم) از جا برمی خیزیم؟ پاسخ: يکى از اعمالى که در بين شيعيان مرسوم ومعمول بوده است، اين است که چون نام (قائم) (عجل الله فرجه) در جايى برده مى شود، اهل مجلس، بلند مى شوند. اگر چه دليلى مسلم بر وجوب قيام به هنگام ذکر اين لفظ در دست نيست، اما در اين حد مى توان گفت که اين امر در بين مردم، به عنوان يک عمل مستحب، ريشه اى مذهبى دارد ودر حقيقت، اظهار ادب واحترام به آن امام عزيز است. چنانکه نقل شده: حضور امام رضا (عليه السلام) در خراسان کلمه (قائم) ذکر شد، حضرت برخاست ودستش را بر سر نهاد وفرمود: (اللهم عجل فرجه وسهل مخرجه) خداوندا! بر فرجش شتاب کن، وراه ظهور ونهضتش را آسان گردان). واز روايتى چنين استفاده مى شود که اين رفتار در عصر امام صادق (عليه السلام) نيز معمول بوده است. از حضرت صادق (عليه السلام) سؤال شد: علت قيام در موقع ذکر (قائم) چيست؟ حضرت فرمود: صاحب الامر غيبتى دارد بسيار طولانى، واز کثرت لطف ومحبتى که به دوستانش دارد، هر کس وى را به لقب قائم - که مشعر است به دولت کريمه او، واظهار تأثرى است از غربت او - ياد کند، آن حضرت هم نظر لطفى به او خواهد نمود؛ وچون در اين حال، مورد توجه امام واقع مى شود سزاوار است از باب احترام به پا خيزد واز خدا تعجيل در فرجش را مسئلت نمايد). البته مى توان گفت در بعضى شرايط واجب مى باشد. مثل اينکه اين لقب يا القاب ديگر حضرت در مجلس ياد شود، آنگاه همه اهل مجلس به احترام آن به پا خيزند. در اين حال اگر کسى از اهل مجلس بدون عذر از جاى خود برنخيزد، اين برنخاستن توهين وهتک حرمت آن حضرت خواهد بود، وبديهى است اين عمل حرام مى باشد. آيت الله سيد محمود طالقانى - رحمه الله عليه - مى گويد: (اين دستور قيام، شايد (فقط) براى احترام نباشد، والا بايد براى خدا ورسول واولياى مکرم ديگر هم به قيام احترام کرد، بلکه دستور آمادگى وفراهم کردن مقدمات نهضت جهانى ودر صف ايستادن براى پشتيبانى اين حقيقت است... اين همه فشار ومصيبت، از آغاز حکومت دودمان دنائت ورذالت اموى، تا جنگهاى صليبى وحمله مغول واختناق وتعديلهاى دولتهاى استعمارى، بر سر هر ملتى وارد مى آمد، خاکسترش هم به باد فنا رفته بود؛ ليکن دينى که پيشوايان حق آن دستور مى دهند که چون اسم صريح (قائم) مؤسس دولت حقه اسلام برده مى شود، به پا بايستيد وآمادگى خود را براى انجام تمام دستورات اعلام کنيد، وخود را هميشه نيرومند ومقتدر نشان دهيد، هيچ وقت نخواهد مرد). پي نوشته ها‌ : (18) بحار الانوار، علامه مجلسى، ج 51، ص 30. (19) الزام الناصب، شيخ حائرى يزدى، ج 1، ص 271. (20) خورشيد مغرب، محمد رضا حکيمى، ص 264. ✏️ @ghorun 📝

🌼🔸🌼➿➿➿➿➿➿🌼🔸🌼 فرازی از صحیفه سجادیه دعا در شوق به آمرزش دعای نهم اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ صَيِّرْنَا إِلَى مَحْبُوبِكَ مِنَ التَّوْبَةِ، و أَزِلْنَا عَنْ مَكْرُوهِكَ مِنَ الْإِصْرَارِ خدایا درود بر محمد و آل او فرست و ما را به سوى توبه هدایت کن که محبوب تو است و از اصرار بر گناه دور دار که مبغوض تو است. اللَّهُمَّ وَ مَتَى وَقَفْنَا بَيْنَ نَقْصَيْنِ فِى دِينٍ أَوْ دُنْيَا، فَأَوْقِعِ النَّقْصَ بِأَسْرَعِهِمَا فَنَاءً، وَ اجْعَلِ التَّوْبَةَ فِى أَطْوَلِهِمَا بَقَاءً خداوندا هر وقت ناگزیر باید از دین ما کاسته شود یا از دنیا، چنان کن که کاهش در آن شود که زودتر فانى مى گردد و بازگشت ما سوى آن باشد که بیشتر باقى ماند. وَ إِذَا هَمَمْنَا بِهَمَّيْنِ يُرْضِيكَ أَحَدُهُمَا عَنَّا، وَ يُسْخِطُكَ الاْخَرُ عَلَيْنَا، فَمِلْ بِنَا إِلَى مَا يُرْضِيكَ عَنَّا، وَ أَوْهِنْ قُوَّتَنَا عَمَّا يُسْخِطُكَ عَلَيْنَا و هرگاه آهنگ دو چیز کنیم که یکى تو را خشنود سازد و دیگرى تو را به خشم آرد، دل ما را به جانب آن کش که تو را از ما خشنود کند و نیروى ما را آن چه موجب خشم تو است سست گردان. #صحیفه_سجادیه 📘 @ghorun 🖌

📔📚📔📚📔📚〰〰〰〰〰〰 حکمت ۱۴٧ نهج البلاغه: ارزش علم و علما سخنى از آن حضرت (ع) به كميل بن زياد نخعى. كميل بن زياد گويد: امير مؤمنان، على بن ابى طالب، دست مرا گرفت و از شهر بيرون برد. چون به صحرا رسيدم آه بلندى كشيد و فرمود: اى كميل، دلها چونان ظرفهايند و بهترين آنها نگهدارنده ترين آنهاست. پس، هر چه مى گويم به خاطر بسپار. مردم سه دسته اند، عالمى ربّانى و آموزنده اى كه در راه راست گام برمى دارد و سه ديگر همج الرّعاع. يعنى كسانى كه از پى هر آواز مى روند و با وزش هر باد به چپ و راست ميل مى كنند. از فروغ دانش بهره ور نشده اند و به ركن استوارى پناه نجسته اند. اى كميل، علم بهتر از مال است. علم تو را نگه مى دارد و تو بايد مال را نگه دارى. مال به هزينه كردن كاسته مى شود و حال آنكه، از علم هر چه انفاق كنى، افزونتر شود و آنچه به مال پرورده شود با زوال مال زوال مى يابد. اى كميل بن زياد، شناخت فضيلت علم، ركنى از اركان دين است كه بايد بدان گردن نهاد. به علم است كه آدمى، تا هنگامى كه زنده است به اطاعت پروردگارش پردازد و پس از مرگش نام نيك او بر جاى ماند. علم، حاكم است و مال، محكوم. اى كميل، مرده اند آنان كه گنجوران مال اند، هر چند، به ظاهر زنده اند، ولى عالمان تا جهان برپاى است برجاى اند. اجسادشان از ميان مى رود، ولى آثارشان در دلها موجود است. بدان كه در اينجا [اشاره به سينه خود فرمود] علمى گرد آمده است، اگر براى آن عاملانى بيابم. آرى، يكى را يافتم كه نيكو در مى يافت ولى امين نبود. زيرا دين را وسيله رسيدن به دنيا ساخته بود و با نعمت خدا بر بندگان خدا برترى مى فروخت. و مى خواست به حجّت علم، اولياى خدا را مغلوب سازد. يا كسى است كه پيرو حاملان علم است، ولى در شناخت رمز و راز علم بصيرتش نيست، در اولين شبهه كه بر او عارض مى شود، شك و ترديد در دلش شراره مى افروزد. نه اين و نه آن. يا كسى است كه سخت خواستار لذت است و در شهوات، عنان گسيخته و شيفته جمع مال و اندوختن آن. اينان، هيچيك، پاسدار دين نباشند. بيش از هر چيز به ستوران چرنده مى مانند. بدين گونه است كه علم با مرگ حاملانش مى ميرد. آرى، زمين هيچگاه از حجت قائم خداوندى خالى نمى ماند. خواه آشكار و مشهور باشد يا ترسان و پنهان از ديده ها. تا حجتها و نشانه هاى روشن دين خدا از ميان نرود اينان آيا چند تن هستند، يا در كجايند به خدا سوگند، كه شمارشان بس اندك است، ولى قدر و منزلتشان بسيار است. خداوند به اينان حجتها و نشانه هاى روشن خود را حفظ كند، تا آن را به همانندان خود به وديعت سپارند و اين بذر در دلهاى ايشان بكارند. علم و حقيقت و بصيرت به آنان روى آور شده و روح يقين را يافته اند و آنچه ناز پروردگان، دشوار پنداشته اند، بر خود آسان ساخته اند. و بر آنچه نادانان از آن مى ترسند انس گرفته اند. به تن همدم دنيايند ولى جانشان به جهان بالا پيوسته است. جانشينان خداوند در روى زمين هستند و داعيان دين اويند. آه، آه. چه آرزومند ديدارشان هستم. اى كميل، اگر خواهى بازگرد.   #نهج_البلاغه ✏️ @ghorun 📝