🎙 سوره قصص: ۶۸ محمد حسین سعیدیان 🆔 @ghorun ⬅️

🎦 #سخنرانی تفسیر آیه ۶۸ سوره قصص (پرسمان قرآنی شبکه جهانی ولایت) ✏️ @ghorun 📝

💠☘💠🍀💠☘💠🍀💠☘💠🍀 قصص/ ۶۸) پیامبر (صلی الله علیه و آله)- انس‌بن‌مالک گوید: «از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) درباره‌ی معنی آیه: وَ رَبُّکَ یَخْلُقُ ما یَشاءُ سؤال کردم»؟ فرمود: «خداوند آدم (علیه السلام) را هر طوری که می‌خواست از گل آفرید. خداوند متعال مرا و اهل‌بیت (علیهم السلام) مرا بر جمیع خلق اختیار کرد و ما را از میان آن‌ها برگزید به این ترتیب که مرا پیغمبر (صلی الله علیه و آله) و علی (علیه السلام) را وصیّ و جانشین قرار داد. سپس فرمود: ما کانَ لَهُمُ الْخِیَرَةُ؛ یعنی برای مردم حقّ انتخاب قرار داده نشده است و حقّ انتخاب [امام] با من است هرکه را بخواهم من انتخاب می‌کنم. پس من و اهل‌بیت (علیهم السلام) من از میان خلق او، برگزیده او هستیم و سُبْحانَ اللهِ وَ تَعالی عَمَّا یُشْرِکُونَ؛ یعنی منزّه است خداوند از شریک‌هایی که کفار مکّه برای او قائل می‌شوند وَ رَبُّکَ یَعْلَمُ؛ یعنی ای محمد! (صلی الله علیه و آله) پروردگار تو می‌داند. ما تُکِنُّ صُدُورُهُمْ؛ آنچه را که منافقان از عداوت و کینه نسبت به تو و اهل‌بیت (علیهم السلام) تو در سینه‌های خود پنهان می‌دارند وَ ما یُعْلِنُونَ (قصص/۶۹)؛ و آنچه را که [مؤمنان] با زبانهای خود از محبّت و دوستی نسبت به تو و به اهل‌بیت (علیهم السلام) تو آشکار می‌سازند». تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۱، ص۲۵۸  بحار الأنوار، ج۳۶، ص۱۶۷/ الطرایف، ج۱، ص۹۷/ الصراط المستقیم، ج۱، ص۷۲؛ «قال ان الله ... یختار» محذوف/ البرهان؛ «ثم قال ... لأهل بیتک» محذوف ✍ @ghorun 👈

🎥 #سخنرانی استاد پناهیان ⁉️ کرونا به ما چه میگوید؟ 📚 @ghorun 🖋

امام حسین (علیه السلام) درمورد زمستان فرمودند: زمستان بهار مومن است, زیرا شبهایش طولانی است و مناسب شب زنده داری و روزهایش کوتاه و مناسب روزه داری است وسائل ‏الشيعة ج : 10 ص : 415 #حدیث 🌻 @ghorun 📙

💢🌀💢🌀💢🌀💢➖➖➖➖➖ فرازی از دعای صحیفه سجادیه دعا در پناه بردن به خداوند دعای هشتم وَ مُبَاهَاةِ الْمُكْثِرِينَ، وَ الْإِزْرَاءِ بِالْمُقِلِّينَ، وَ سُوءِ الْوِلايَةِ لِمَنْ تَحْتَ أَيْدِينَا، وَ تَرْكِ الشُّكْرِ لِمَنِ اصْطَنَعَ الْعَارِفَةَ عِنْدَنَا و همسرى نمودن با توانگران، و خوار شمردن درویشان و بدرفتارى با زیردستان، و ناسپاسى نیکویى کنندگان. أَوْ أَنْ نَعْضُدَ ظَالِما، أَوْ نَخْذُلَ مَلْهُوفا، أَوْ نَرُومَ مَا لَيْسَ لَنَا بِحَقٍّ، أَوْ نَقُولَ فِى الْعِلْمِ بِغَيْرِ عِلْمٍ و یارى ستمگران و رها کردن ستمدیدگان، از این که آنچه حق ما نیست بخواهیم، یا ندانسته در علم دین چیزى بگوییم. وَ نَعُوذُ بِكَ أَنْ نَنْطَوِىَ عَلَى غِشِّ أَحَدٍ، وَ أَنْ نُعْجِبَ بِأَعْمَالِنَا، وَ نَمُدَّ فِى آمَالِنَا و پناه به تو میبریم که قصد فریب کسى در دل گیریم یا به کارهاى خویش ‍ ببالیم و امیدهاى خود را دراز کنیم. #صحیفه_سجادیه 📕 @ghorun 🖍

🔸➿🔸➿🔸➿🔸➿🔸➿🔸➿ فِي الحَديثِ القُدسِيِّ يَقُولُ اللّه ُ عَزَّوَجَلَّ: اَلشّابُّ الْمُؤمِنُ بِقَدَرى، اَلرّاضى بِكتابى، اَلقانِعُ بِرِزْقى، اَلتّارِكُ شَهْوَتَهُ مِنْ اَجْلى، هُوَ عِنْدى كَبَعْضِ مَلائِكتى. خداوند متعال مى فرمايد: جـوانى كه بـه تقـدير من ايمـان داشته باشـد، به كتـاب مـن راضى و بـه رزق مـن قانع باشـد و به خاطر من از شهـوت و دلخواه خود بگذرد، او نزد من همچون بعضى از فرشتگان من است. [كنز العمّال، ج 15، ص 786] 📘 @ghorun 🖌

📚🌴📚🌴🌴📚🌴📚🌴🌴📚🌴 حکمت ۱۴۵ نهج البلاغه: عبادات بی فایده وَ قَالَ (علیه السلام): كَمْ مِنْ صَائِمٍ لَيْسَ لَهُ مِنْ صِيَامِهِ إِلَّا الْجُوعُ وَ الظَّمَأُ، وَ كَمْ مِنْ قَائِمٍ لَيْسَ لَهُ مِنْ قِيَامِهِ إِلَّا السَّهَرُ وَ الْعَنَاءُ؛ حَبَّذَا نَوْمُ الْأَكْيَاسِ وَ إِفْطَارُهُمْ. عبادتهاى بى حاصل (اخلاقى، معنوى، عبادى): و درود خدا بر او، فرمود: بسا روزه دارى كه بهره اى جز گرسنگى و تشنگى از روزه دارى خود ندارد، و بسا شب زنده دارى كه از شب زنده دارى چيزى جز رنج و بى خوابى به دست نياورد خوشا خواب زيركان، و افطارشان. #نهج_البلاغه 📓 @ghorun 🖋

🌹🌹🌹▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️ 🌹🌹 🌹 بسم اللّه الرحمن الرحیم دوستان سوره عنكبوت آیه ۱۰ به همراه ترجمه، تفسیر و صوت لطفا پس از خواندن نشر دهید. التماس دعا ▫️〰▫️〰🌹〰▫️〰▫️ آیه۱۰) وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَقُولُ آمَنَّا بِاللَّهِ فَإِذَآ أُوذِيَ فِي اللَّهِ جَعَلَ فِتْنَةَ النَّاسِ كَعَذَابِ اللَّهِ وَلَئِنْ جَآءَ نَصْرٌ مِنْ رَبِّكَ لَيَقُولُنَّ إِنَّا كُنَّا مَعَكُمْ أَوَلَيْسَ اللَّهُ بِأَعْلَمَ بِمَا فِي صُدُورِ الْعَالَمِينَ 〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰 آیه۱۰) و از مردم كسانی هستند كه می‌گویند: به خدا ایمان آوردیم. ولی هنگامی كه در راه خدا شكنجه شوند، شكنجه مردم را مانند عذاب خدا [غیر قابل تحمل‌] شمارند [و از بیم ادامه یافتنش از ایمان دست برمی‌دارند]، و اگر از سوی پروردگارت یاری و نصرتی [چون پیروزی و غنیمت‌] بیاید، [به مؤمنان‌] قاطعانه می‌گویند: ما هم با شما بودیم. آیا [وضع درون آنان از دید خدا پنهان است‌] و خدا به آنچه در سینه‌های جهانیان است [از همه‌] آگاه‌تر نیست؟ ▫️〰▫️〰🌹〰▫️〰▫️ تفسیر آیه۱۰) در پیروزى ها شریکند اما در مشکلات، نه! از آنجا که در آیات گذشته، بحث هاى صریحى از مؤمنان صالح و مشرکان آمده بود، در نخستین آیات مورد بحث، به گفتگو پیرامون گروهِ سوم، یعنى منافقان مى پردازد، مى گوید: بعضى از مردم اظهار ایمان مى کنند، اما در برابر فشار مخالفان تحمل و استقامت به خرج نمى دهند، هنگامى که در مسیرِ اللّه تحت فشار شکنجه قرار گیرند، از ایمان به کنار مى روند و فشار و شکنجه مردم را همچون عذاب الهى مى شمرند (و از آن سخت وحشت مى کنند) (وَ مِنَ النّاسِ مَنْ یَقُولُ آمَنّا بِاللّه فَإِذا أُوذِیَ فِی اللّهِ جَعَلَ فِتْنَةَ النّاسِ کَعَذابِ اللّهِ). اما هنگامى که یارى از سوى پروردگارت به سراغ تو بیاید و پیروز شوید، مى گویند: ما با شما بودیم و در افتخارات شما شریکیم ! (وَ لَئِنْ جاءَ نَصْرٌ مِنْ رَبِّکَ لَیَقُولُنَّ إِنّا کُنّا مَعَکُمْ). آیا اینها گمان مى کنند، خدا از اعماق قلبشان با خبر نیست؟ آیا خداوند به آنچه در سینه هاى مردم جهان است از همه آگاه تر نمى باشد ؟ (أَ وَ لَیْسَ اللّهُ بِأَعْلَمَ بِما فِی صُدُورِ الْعالَمِینَ). تعبیر به آمَنّا (ایمان آورده ایم) به صورت صیغه جمع ، در حالى که جمله بعد، به صورت صیغه مفرد است (جَعَلَ)، شاید از این نظر باشد که این گروه از منافقان مى خواهند خودشان را در صف جمعیت مؤمنان جا بزنند، لذا آمَنّا مى گویند، یعنى همچون سائر مردم ایمان آورده ایم. تعبیر به أُوذِیَ فِی اللّه به معنى أُوذِیَ فِی سَبِیْلِ اللّهِ است، یعنى آنها در راه خدا و ایمان گاهى مورد آزارِ دشمن قرار مى گیرند. جالب این که: از مجازات الهى، تعبیر به عذاب مى کند، و از آزارهاى مردم، تعبیر به فتنه ، اشاره به این که: آزارهاى مردم، در حقیقت عذاب نیست، بلکه آزمایش است و وسیله تکامل براى انسان، و به این ترتیب، به آنها تعلیم مى دهد که: این دو را با هم مقایسه نکنند، و با این بهانه که مخالفان، آنها را آزار و شکنجه مى کنند، دست از ایمان خود بر ندارند، که این جزئى از برنامه کلى امتحان در این دنیا است. در اینجا یک سؤال پیش مى آید که: خداوند در مکّه کدام پیروزى را نصیب مسلمانان کرده بود که منافقین خود را در آن سهیم بدانند؟. در پاسخ مى گوئیم: جمله فوق به صورت شرطیه است، و مى دانیم جمله شرطیه، دلیل بر وجود شرط نیست، بلکه مفهومش این است: اگر در آینده پیروزى هائى نصیب شما شود، این منافقان سست ایمان، خود را در آن شریک مى دانند. اضافه بر این، در مکّه نیز مسلمانان پیروزى هائى در برابر دشمنان کسب کردند، هر چند پیروزى نظامى نبود، بلکه، پیروزى در تبلیغات و نفوذ در افکار عمومى و پیشرفت اسلام در میان قشرهاى مردم بود. از همه اینها گذشته، تعبیر به اذیت و آزار مؤمنان، مناسب با محیط مکّه است، و گرنه، در محیط مدینه ، کمتر چنین چیزى اتفاق مى افتاد. ضمناً، این نکته نیز روشن شد که، منافق ، تنها به کسانى نمى گویند که در باطن ابداً ایمان ندارد، و اظهار ایمان مى کند، بلکه، افراد سست ایمانى که در تحت فشار این و آن به زودى عقیده خود را عوض مى کنند، جزء منافقان محسوب مى شوند، و آیه مورد بحث، ظاهراً از این گونه منافقان سخن مى گوید، و تصریح مى کند که خدا از نیات آنها آگاه است. تفسیر نمونه) 🆔 @ghorun ⬅️

🎙 سوره عنکبوت: ۱۰ محمد حسین سعیدیان 📚 @ghorun 🍃

🎦 #سخنرانی استاد قرائتی تفسیر آیه ۹ و ۱۰ سوره عنکبوت ✴️ داخل شده در زمره صالحان 📕 @ghorun 🖍

====🍁===🍁===🍁===🍁==== عنکبوت: ۱۰ علیّ‌ّبن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- در مورد این کلام خدای متعال: جَعَلَ فِتْنَةَ النَّاسِ کَعَذَابِ اللهِ گفت: منظور از أُوذِیَ آن است که اگر زندگی انسانی او را آزار دهد، یا زیانی به وی رسد، یا دچار تنگدستی یا ترس از ستمگران شود، به دین آن‌ها نیز سرایت کند و چنین پندارد که آنچه با او می‌شود، شبیه عذاب خداست که قطع نمی‌شود؛ و منظور از: وَلَئِن جَاء نَصْرٌ مِّن رَّبِّکَ حضرت قائم (عجل الله تعالی فرجه الشریف) است لَیَقُولُنَّ إِنَّا کُنَّا مَعَکُمْ أَوَلَیْسَ اللهُ بِأَعْلَمَ بِمَا فِی صُدُورِ الْعَالَمِینَ. تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۱، ص۳۳۰  بحار الأنوار، ج۹، ص۲۲۹/ القمی، ج۲، ص۱۴۸/ نورالثقلین/ البرهان؛ «قوله جعل ... الله قال» محذوف 🔸 @ghorun 📙

🌸🌸🌸🌿▫️🌿▫️🌿▫️🌿▫️🌿 امام رضا علیه‌السلام فرمودند: هر کس به خدا خوش گمان باشد، خداوند مطابقِ گمان او، با وی رفتار می‌کند. و هرکس به روزیِ کم راضی باشد، خداوند عمل کم را از او می پذیرد. و هرکس به روزی حلال اندک خشنود باشد، هزینه زندگی‌اش سبک می شود و خانواده اش در نعمت خواهند بود. و خداوند، او را از بیماری و درمان دنیا آگاه می‌کند و به سلامت، از دنیا به خانه سلامت (آخرت) بیرون می‌بَرد. ✋صلّي اللّه عليــــــــك يـــــا علي بن مـوســـــي الـــرّضا #چهارشنبه_هاي_امام_رضايي #حدیث 📗 @ghorun

🍂🔸🍂🔸🍂🔸🍂🔸🍂🔸🍂🔸 فرازی از صحیفه سجادیه دعا در پناه بردن به خداوند دعای هشتم وَ نَعُوذُ بِكَ مِنْ سُوءِ السَّرِيرَةِ، وَ احْتِقَارِ الصَّغِيرَةِ، وَ أَنْ يَسْتَحْوِذَ عَلَيْنَا الشَّيْطَانُ، أَوْ يَنْكُبَنَا الزَّمَانُ، أَوْ يَتَهَضَّمَنَا السُّلْطَانُ پناه به تو مى بریم از سرشت بد و حقیر شمردن گناه کوچک، و این که شیطان بر ما مستولى گردد یا زمانه ما را در سختى افکند، یا سلطان بر ما ستم کند. وَ نَعُوذُ بِكَ مِنْ تَنَاوُلِ الْإِسرَافِ، وَ مِنْ فِقْدَانِ الْكَفَافِ و پناه میبریم به تو از آنکه به اسراف مال پردازیم و فاقد مقدار کفاف شویم. وَ نَعُوذُ بِكَ مِنْ شَمَاتَةِ الْأَعْدَاءِ، وَ مِنْ الْفَقْرِ إِلَى الْأَكْفَاءِ، وَ مِنْ مَعِيشَةٍ فِى شِدَّةٍ، وَ مِيتَةٍ عَلَى غَيْرِ عُدَّةٍ. پناه به تو مى بریم از شادى دشمن، و احتیاج به اقران و زندگى در سختى و مرگ ناگهانى. وَ نَعُوذُ بِكَ مِنَ الْحَسْرَةِ الْعُظْمَى، وَ الْمُصِيبَةِ الْكُبْرَى، وَ أَشْقَى الشَّقَاءِ، وَ سُوءِ الْمَآبِ، وَ حِرْمَانِ الثَّوَابِ، وَ حُلُولِ الْعِقَابِ پناه به تو مى بریم از دریغ و افسوس بزرگ و کارى که پشیمانى آرد و از اندوه عظیم و بدترین بدبختى ها و سوء عاقبت و نومیدى از ثواب و فرود آمدن عقاب. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ أَعِذْنِى مِنْ كُلِّ ذَلِكَ بِرَحْمَتِكَ وَ جَمِيعَ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ، يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ. خدایا درود بر محمد و آل او فرست، و مرا و همه مردان و زنان مؤمن را از این ها در پناه خود حفظ کن، برحمتک یا ارحم الراحمین. #صحیفه_سجادیه 📘 @ghorun 🖌

📔📚📔📚📔📚〰〰〰〰〰〰 حکمت ۱۴۶ نهج البلاغه: راه حفظ ایمان و مال و جان وَ قَالَ (علیه السلام): سُوسُوا إِيمَانَكُمْ بِالصَّدَقَةِ، وَ حَصِّنُوا أَمْوَالَكُمْ بِالزَّكَاةِ، وَ ادْفَعُوا أَمْوَاجَ الْبَلَاءِ بِالدُّعَاءِ. ارزش دعا، صدقه و زكات دادن (اخلاقى، اقتصادى): و درود خدا بر او، فرمود: ايمان خود را با صدقه دادن، و اموالتان را با زكات دادن نگاه داريد، و امواج بلا را با دعا از خود برانيد. #نهج_البلاغه ✏️ @ghorun 📝

▫️✨▫️✨▫️💐💐▫️✨▫️✨▫️ بسم اللّه الرحمن الرحیم دوستان سوره عنكبوت آیه ۱۲ به همراه ترجمه، تفسیر و صوت لطفا پس از خواندن نشر دهید. التماس دعا 〰〰〰〰〰〰〰〰 آیه۱۲) وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا اتَّبِعُوا سَبِيلَنَا وَلْنَحْمِلْ خَطَايَاكُمْ وَمَا هُمْ بِحَامِلِينَ مِنْ خَطَايَاهُمْ مِنْ شَيْءٍ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ ▫️▫️▫️▫️💐▫️▫️▫️▫️ آیه۱۲) و كافران به مؤمنان گفتند: از راه ما پیروی كنید تا ما [اگر آخرتی و عذابی در كار باشد] گناهان شما را به عهده گیریم. و آنان [به اختیار خود] بر عهده گیرنده چیزی از گناهان اینان نیستند، آنان یقیناً [در پیشنهادی كه به مؤمنان می‌دهند] دروغگویند، 〰〰〰〰〰〰〰〰 تفسیر آیه۱۲) آیه بعد، به یک نمونه از منطق هاى سست و پوچ مشرکان، که هم اکنون نیز در میان قشر وسیعى، وجود دارد، اشاره کرده، مى گوید: کافران به مؤمنان گفتند: شما از راه و آئین ما پیروى کنید، ـ اگر گناهى داشته باشد، ـ ما گناهان شما را به دوش مى گیریم (وَ قالَ الَّذِینَ کَفَرُوا لِلَّذِینَ آمَنُوا اتَّبِعُوا سَبِیلَنا وَ لْنَحْمِلْ خَطایاکُمْ). امروز نیز بسیارى از وسوسه گران را مى بینیم، که هنگام دعوت به یک عمل خلاف، مى گویند: اگر گناهى دارد به گردن ما!، در حالى که مى دانیم، هیچ کس نمى تواند گناه دیگرى را به گردن گیرد، و اصلاً این کار، معقول نیست، خداوند عادل است، کسى را به جرم دیگرى مجازات نمى کند، و از این گذشته، مسئولیتِ انسان در برابر اعمالش، با این حرف هاى بى اساس از بین نمى رود. و بر خلاف آنچه بعضى از کوته فکران مى پندارند، این تعبیرات سر سوزنى از مجازات انسان نمى کاهد، لذا، در هیچ محکمه و دادگاهى، به این حرف ها اعتنا نمى کنند که: فلان کس گناهش را به گردن گرفته، درست است که تشویق کننده، در گناه و جرم او شریک است، اما این شرکت در جرم، به هیچ وجه از مسئولیت او نخواهد کاست. لذا در جمله بعد، با صراحت مى گوید: آنها هرگز چیزى از خطاها و گناهان اینها را بر دوش نخواهند گرفت، آنها دروغ مى گویند (وَ ما هُمْ بِحامِلِینَ مِنْ خَطایاهُمْ مِنْ شَیْء إِنَّهُمْ لَکاذِبُونَ). در اینجا سؤالى مطرح است که: صدق و کذب در مورد جمله هاى خبریه است، در حالى که، در محل بحث ما جمله خبریه اى وجود ندارد، بلکه جمله انشائیه (امر) است و مى دانیم، جمله هاى انشائیه ، صدق و کذب ندارد، پس چرا قرآن مى گوید: آنها دروغ مى گویند؟. پاسخ این سؤال، از بیان سابق روشن مى شود، و آن این که: جمله امریه در اینجا به یک جمله شرطیه خبریه بازگشت مى کند و مفهومش این است: اگر شما از طریق ما پیروى کنید، ما گناهانتان را به گردن مى گیریم، و چنین جمله اى قابل صدق و کذب است. تفسیر نمونه) 🆔 @ghorun 🖌

سوره عنکبوت: ۱۲ محمد حسین سعیدیان 📚 @ghorun 🍃

🔅 #پیامبر رحمت صلى الله عليه و آله: ✍️ منْ سَعَى لِمَرِيضٍ فِي حَاجَةٍ قَضَاهَا أَوْ لَمْ يَقْضِهَا خَرَجَ مِنْ ذُنُوبِهِ كَيَوْمَ وَلَدَتْهُ أُمُّهُ 🔴 كسی كه برای برآوردن حاجت شخص بيماری کوشش کند -خواه آن حاجت برآورده شود یا نه- همه گناهانش آمرزيده می‌شود، همانند روزی كه از مادر متولد شده است. 📚 بحارالانوار، جلد ۷۸، صفحه ۲۱۸ @ghorun

🌿🌺🌺🌺🌿➖➖➖➖➖➖➖ چرا با شنیدن نام(قائم) از جا برمی خیزیم؟ پاسخ: يکى از اعمالى که در بين شيعيان مرسوم ومعمول بوده است، اين است که چون نام (قائم) (عجل الله فرجه) در جايى برده مى شود، اهل مجلس، بلند مى شوند. اگر چه دليلى مسلم بر وجوب قيام به هنگام ذکر اين لفظ در دست نيست، اما در اين حد مى توان گفت که اين امر در بين مردم، به عنوان يک عمل مستحب، ريشه اى مذهبى دارد ودر حقيقت، اظهار ادب واحترام به آن امام عزيز است. چنانکه نقل شده: حضور امام رضا (عليه السلام) در خراسان کلمه (قائم) ذکر شد، حضرت برخاست ودستش را بر سر نهاد وفرمود: (اللهم عجل فرجه وسهل مخرجه) خداوندا! بر فرجش شتاب کن، وراه ظهور ونهضتش را آسان گردان). واز روايتى چنين استفاده مى شود که اين رفتار در عصر امام صادق (عليه السلام) نيز معمول بوده است. از حضرت صادق (عليه السلام) سؤال شد: علت قيام در موقع ذکر (قائم) چيست؟ حضرت فرمود: صاحب الامر غيبتى دارد بسيار طولانى، واز کثرت لطف ومحبتى که به دوستانش دارد، هر کس وى را به لقب قائم - که مشعر است به دولت کريمه او، واظهار تأثرى است از غربت او - ياد کند، آن حضرت هم نظر لطفى به او خواهد نمود؛ وچون در اين حال، مورد توجه امام واقع مى شود سزاوار است از باب احترام به پا خيزد واز خدا تعجيل در فرجش را مسئلت نمايد). البته مى توان گفت در بعضى شرايط واجب مى باشد. مثل اينکه اين لقب يا القاب ديگر حضرت در مجلس ياد شود، آنگاه همه اهل مجلس به احترام آن به پا خيزند. در اين حال اگر کسى از اهل مجلس بدون عذر از جاى خود برنخيزد، اين برنخاستن توهين وهتک حرمت آن حضرت خواهد بود، وبديهى است اين عمل حرام مى باشد. آيت الله سيد محمود طالقانى - رحمه الله عليه - مى گويد: (اين دستور قيام، شايد (فقط) براى احترام نباشد، والا بايد براى خدا ورسول واولياى مکرم ديگر هم به قيام احترام کرد، بلکه دستور آمادگى وفراهم کردن مقدمات نهضت جهانى ودر صف ايستادن براى پشتيبانى اين حقيقت است... اين همه فشار ومصيبت، از آغاز حکومت دودمان دنائت ورذالت اموى، تا جنگهاى صليبى وحمله مغول واختناق وتعديلهاى دولتهاى استعمارى، بر سر هر ملتى وارد مى آمد، خاکسترش هم به باد فنا رفته بود؛ ليکن دينى که پيشوايان حق آن دستور مى دهند که چون اسم صريح (قائم) مؤسس دولت حقه اسلام برده مى شود، به پا بايستيد وآمادگى خود را براى انجام تمام دستورات اعلام کنيد، وخود را هميشه نيرومند ومقتدر نشان دهيد، هيچ وقت نخواهد مرد). پي نوشته ها‌ : (18) بحار الانوار، علامه مجلسى، ج 51، ص 30. (19) الزام الناصب، شيخ حائرى يزدى، ج 1، ص 271. (20) خورشيد مغرب، محمد رضا حکيمى، ص 264. ✏️ @ghorun 📝

🌼🔸🌼➿➿➿➿➿➿🌼🔸🌼 فرازی از صحیفه سجادیه دعا در شوق به آمرزش دعای نهم اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ صَيِّرْنَا إِلَى مَحْبُوبِكَ مِنَ التَّوْبَةِ، و أَزِلْنَا عَنْ مَكْرُوهِكَ مِنَ الْإِصْرَارِ خدایا درود بر محمد و آل او فرست و ما را به سوى توبه هدایت کن که محبوب تو است و از اصرار بر گناه دور دار که مبغوض تو است. اللَّهُمَّ وَ مَتَى وَقَفْنَا بَيْنَ نَقْصَيْنِ فِى دِينٍ أَوْ دُنْيَا، فَأَوْقِعِ النَّقْصَ بِأَسْرَعِهِمَا فَنَاءً، وَ اجْعَلِ التَّوْبَةَ فِى أَطْوَلِهِمَا بَقَاءً خداوندا هر وقت ناگزیر باید از دین ما کاسته شود یا از دنیا، چنان کن که کاهش در آن شود که زودتر فانى مى گردد و بازگشت ما سوى آن باشد که بیشتر باقى ماند. وَ إِذَا هَمَمْنَا بِهَمَّيْنِ يُرْضِيكَ أَحَدُهُمَا عَنَّا، وَ يُسْخِطُكَ الاْخَرُ عَلَيْنَا، فَمِلْ بِنَا إِلَى مَا يُرْضِيكَ عَنَّا، وَ أَوْهِنْ قُوَّتَنَا عَمَّا يُسْخِطُكَ عَلَيْنَا و هرگاه آهنگ دو چیز کنیم که یکى تو را خشنود سازد و دیگرى تو را به خشم آرد، دل ما را به جانب آن کش که تو را از ما خشنود کند و نیروى ما را آن چه موجب خشم تو است سست گردان. #صحیفه_سجادیه 📘 @ghorun 🖌

📔📚📔📚📔📚〰〰〰〰〰〰 حکمت ۱۴٧ نهج البلاغه: ارزش علم و علما سخنى از آن حضرت (ع) به كميل بن زياد نخعى. كميل بن زياد گويد: امير مؤمنان، على بن ابى طالب، دست مرا گرفت و از شهر بيرون برد. چون به صحرا رسيدم آه بلندى كشيد و فرمود: اى كميل، دلها چونان ظرفهايند و بهترين آنها نگهدارنده ترين آنهاست. پس، هر چه مى گويم به خاطر بسپار. مردم سه دسته اند، عالمى ربّانى و آموزنده اى كه در راه راست گام برمى دارد و سه ديگر همج الرّعاع. يعنى كسانى كه از پى هر آواز مى روند و با وزش هر باد به چپ و راست ميل مى كنند. از فروغ دانش بهره ور نشده اند و به ركن استوارى پناه نجسته اند. اى كميل، علم بهتر از مال است. علم تو را نگه مى دارد و تو بايد مال را نگه دارى. مال به هزينه كردن كاسته مى شود و حال آنكه، از علم هر چه انفاق كنى، افزونتر شود و آنچه به مال پرورده شود با زوال مال زوال مى يابد. اى كميل بن زياد، شناخت فضيلت علم، ركنى از اركان دين است كه بايد بدان گردن نهاد. به علم است كه آدمى، تا هنگامى كه زنده است به اطاعت پروردگارش پردازد و پس از مرگش نام نيك او بر جاى ماند. علم، حاكم است و مال، محكوم. اى كميل، مرده اند آنان كه گنجوران مال اند، هر چند، به ظاهر زنده اند، ولى عالمان تا جهان برپاى است برجاى اند. اجسادشان از ميان مى رود، ولى آثارشان در دلها موجود است. بدان كه در اينجا [اشاره به سينه خود فرمود] علمى گرد آمده است، اگر براى آن عاملانى بيابم. آرى، يكى را يافتم كه نيكو در مى يافت ولى امين نبود. زيرا دين را وسيله رسيدن به دنيا ساخته بود و با نعمت خدا بر بندگان خدا برترى مى فروخت. و مى خواست به حجّت علم، اولياى خدا را مغلوب سازد. يا كسى است كه پيرو حاملان علم است، ولى در شناخت رمز و راز علم بصيرتش نيست، در اولين شبهه كه بر او عارض مى شود، شك و ترديد در دلش شراره مى افروزد. نه اين و نه آن. يا كسى است كه سخت خواستار لذت است و در شهوات، عنان گسيخته و شيفته جمع مال و اندوختن آن. اينان، هيچيك، پاسدار دين نباشند. بيش از هر چيز به ستوران چرنده مى مانند. بدين گونه است كه علم با مرگ حاملانش مى ميرد. آرى، زمين هيچگاه از حجت قائم خداوندى خالى نمى ماند. خواه آشكار و مشهور باشد يا ترسان و پنهان از ديده ها. تا حجتها و نشانه هاى روشن دين خدا از ميان نرود اينان آيا چند تن هستند، يا در كجايند به خدا سوگند، كه شمارشان بس اندك است، ولى قدر و منزلتشان بسيار است. خداوند به اينان حجتها و نشانه هاى روشن خود را حفظ كند، تا آن را به همانندان خود به وديعت سپارند و اين بذر در دلهاى ايشان بكارند. علم و حقيقت و بصيرت به آنان روى آور شده و روح يقين را يافته اند و آنچه ناز پروردگان، دشوار پنداشته اند، بر خود آسان ساخته اند. و بر آنچه نادانان از آن مى ترسند انس گرفته اند. به تن همدم دنيايند ولى جانشان به جهان بالا پيوسته است. جانشينان خداوند در روى زمين هستند و داعيان دين اويند. آه، آه. چه آرزومند ديدارشان هستم. اى كميل، اگر خواهى بازگرد.   #نهج_البلاغه ✏️ @ghorun 📝

🌺💢🌺💢🌺🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸 بسم اللّه الرحمن الرحیم دوستان سوره نساء آیه ۴۸ به همراه ترجمه، تفسیر و صوت لطفا پس از خواندن نشر دهید. التماس دعا <•><•><•><•><•><•><•> آیه۴۸) إِنَّ اللَّهَ لَا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ وَيَغْفِرُ مَا دُونَ ذَٰلِكَ لِمَنْ يَشَآءُ وَمَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدِ افْتَرَىٰٓ إِثْمًا عَظِيمًا •••<🌺>•<🌺>•<🌺>••• آیه۴۸) مسلماً خدا شركی كه به او ورزیده شود نمی‌آمرزد، و غیر آن را برای هر كس كه بخواهد می‌آمرزد. و هر كه به خدا شرك بیاورد، مسلماً گناه بزرگی را مرتكب شده است. <•><•><•><•><•><•><•> تفسیر آیه۴۸)امیدبخش ترین آیات قرآن از آنجا که اهل کتاب، هر کدام به نوعى از عقیده شرک آمیز برخوردار بودند، مى توان گفت: این آیه به دنبال آیه قبل، تهدیدى دیگر است نسبت به آنها، لذا صریحاً اعلام مى کند: ✨ممکن است همه گناهان مورد عفو و بخشش واقع شوند، ولى شرک به هیچ وجه بخشوده نمى شود، مگر این که از آن دست بردارند، توبه کنند و موحد شوند، و به عبارت دیگر هیچ گناهى به تنهائى ایمان را از بین نمى برد همان طور که هیچ عمل صالحى با شرک، انسان را نجات نمى بخشد، مى فرماید: خداوند هرگز شرک به خود را نمى بخشد، اما پائین تر از آن را براى هر کس بخواهد مى بخشد (إِنَّ اللّهَ لا یَغْفِرُ أَنْ یُشْرَکَ بِهِ وَ یَغْفِرُ ما دُونَ ذلِکَ لِمَنْ یَشاءُ). چنان که اشاره شد، ارتباط این آیه با آیات سابق از این نظر است که یهود و نصارى هر یک به نوعى مشرک بودند، و قرآن به وسیله این آیه، به آنها اعلام خطر مى کند که این عقیده را ترک گویند، که گناهى است غیر قابل بخشش. سپس در پایان آیه دلیل این موضوع را بیان کرده، مى فرماید: 🔅 کسى که براى خدا شریکى قائل شود گناه بزرگى مرتکب شده است (وَ مَنْ یُشْرِکْ بِاللّهِ فَقَدِ افْتَرى إِثْماً عَظیماً). این آیه، از آیاتى است که افراد موحد را به لطف و رحمت پروردگار دلگرم مى سازد; زیرا خداوند ـ طبق این آیه ـ امکان بخشش همه گناهان را غیر از شرک، اعلام کرده است. ✳️و طبق روایتى که مرحوم طبرسى در مجمع البیان از امیرمؤمنان على(علیه السلام) نقل کرده، این آیه امیدبخش ترین آیات قرآن است، فرموده است: ما فِى الْقُرْآنِ آیَةٌ أَرْجى عِنْدِى مِنْ هذِهِ الآیَةِ: از نظر من در قرآن امید بخش تر از این آیه نیست . و به گفته ابن عباس : خداوند هشت آیه در سوره نساء نازل کرده (از جمله همین آیه) که براى افراد این امت بهتر است از آنچه خورشید بر آن مى تابد . زیرا افراد بسیارى هستند که مرتکب گناهان عظیمى مى شوند و براى همیشه از رحمت و آمرزش الهى مأیوس مى گردند، و همان سبب مى شود که باقیمانده عمر را، در راه گناه و خطا با همان شدت بپیمایند، ولى امید به آمرزش و عفو خداوند وسیله مؤثر باز دارنده اى نسبت به آنان در برابر گناه و طغیان مى گردد، بنابراین، آیه مورد بحث در واقع یک مسأله تربیتى را تعقیب مى کند. هنگامى که مى بینیم (طبق گفته بعضى مفسران و پاره اى از روایات که در ذیل آیه نقل شده) افراد جنایتکارى همچون وحشى قاتل افسر رشید اسلام حمزة بن عبدالمطلب عموى پیامبر(صلى الله علیه وآله) با نزول این آیه ایمان مى آورد و دست از جنایات خود مى کشد، این امیدوارى براى دیگر گناهکاران پیدا مى شود، که از رحمت پروردگار مأیوس نشوند و بیش از آنچه گناه کرده اند، خود را آلوده نسازند. ممکن است گفته شود: این آیه در عین حال، مردم را به گناه تشویق مى کند; زیرا وعده آمرزش همه گناهان غیر از شرک در آن داده شده است. ولى شک نیست که منظور از این وعده آمرزش، وعده بدون قید و شرط نیست، بلکه افرادى را شامل مى شود که یک نوع شایستگى از خود نشان بدهند، و همان طور که سابقاً هم اشاره کرده ایم، مشیت و خواست خداوند که در این آیه و آیات مشابه آن، ذکر شده به معنى حکمت الهى است; زیرا هرگز خواست خدا از حکمت او جدا نیست، و مسلماً حکمت او اقتضا نمى کند بدون شایستگى، کسى را مورد عفو قرار دهد. بنابراین، جنبه تربیتى و سازندگى آیه به مراتب بیش از سوء استفاده هائى است که ممکن است از آن بشود. تفسیر نمونه) 🆔 @ghorun ⬅️

🎙سوره نسا: ۴۸ محمد حسین سعیدیان ✏️ @ghorun 📝