وقتی در سفر هستیم، قلب ها و ذهن های‌مان از همیشه باز تر است. زمانی است که بیشتر از هروقت دیگری در زندگی خود فکر می‌کنیم. حتی ممکن است به چیزهایی فکر کنیم که هرگز پیش‌تر به ذهن‌مان خطور نکرده است. به همین خاطر اشتباه بزرگی است اگر این افکار را روی کاغذ نیاوریم. همیشه می‌توانی برگردی و عکس بگیری یا سوغاتی بخری. اما افکاری که حین سفر به ذهن خطور می‌کند، غیر قابل بازگشت است. 📖 #هیچ‌کس_نامه_نمی‌نویسد

اعداد برای من وسیله شناسایی آدم‌ها هستند و با وجود ظاهر ساده‌ای که دارند، اطلاعات بی‌شماری را در خود جای می‌دهند. من با این شماره‌ها، کسانی که در سفر ملاقات می‌کنم را به خاطر می‌سپارم. اعداد بی‌نهایت قابل توسعه هستند و هیچوقت تمام نمی‌شوند و این ایده جذابی است. 📖 #هیچ‌کس_نامه_نمی‌نویسد

کتاب شعرش شبیه به شیئی بود که ذات زندگی را در خود نگه می‌داشت. :)) 📖 #هیچ‌کس_نامه_نمی‌نویسد

همه چیز همیشه ناگهانی اتفاق می افته. 📖 #هیچ‌کس_نامه_نمی‌نویسد

آدم ها هرجا که باشند، نمیتوانند خود را از انتخاب و تصمیم گیری رها کنند. اگر چیزی انتخاب نکنید، زندگی تداوم نمی یابد. 📖 #هیچ‌کس_نامه_نمی‌نویسد

نقاشی که تنهایی را می شناخت و به همین خاطر تنها بود، نقاشی که به این ترتیب چاره ای جز کشیدن تنهایی نداشت. 📖 #هیچ‌کس_نامه_نمی‌نویسد

تنها چیزی که جلوی خواسته های بی رویه ما را میگیرد، مرگ است. 📖 #هیچ‌کس_نامه_نمی‌نویسد

نوشتن برای کسی که نمی تواند صحبت کند، وسوسه برانگیز است. 📖 #هیچ‌کس_نامه_نمی‌نویسد

چیزی که به پا داشتم، کفش ورزشی نبود بلکه یک جفت مرگ بود. هربار به ذهنم خطور می کرد که یک جفت مرگ روی پاهایم سنگینی می کند، دلم می خواست قدم بزنم و با هر قدم انگار از مرگ دور و دورتر می شدم. 📖 #هیچ‌کس_نامه_نمی‌نویسد

می دونستی من تظاهر می کردم که مسائل را بلد نیستم؟ می پرسی چرا؟ چون توجه تو را میخواستم. 📖 #هیچ‌کس_نامه_نمی‌نویسد

من همیشه برای نامه نوشتن از مداد استفاده می کنم. خودکار مرا مضطرب می کند چون خطاهایش را نمی شود پاک کرد. وقتی اشتباه می کنی، مداد همیشه تو را می بخشد. به همین خاطر نامه باید با مداد نوشته شود. این باور همیشگی من است. 📖 #هیچ‌کس_نامه_نمی‌نویسد

آدما وقتی به جای نامه کاغذی، ایمیل می‌فرستن، بیشتر دروغ میگن. 📖 #هیچ‌کس_نامه_نمی‌نویسد