#علی بن موسي الرضا خسته از دنیا ی پر رنگ و ریا سر نهادم خاک پاکت یا رضا (ع) امدم با كوله باري از گناه من تمام عمر خویش کردم تباه رحم کن بر حال زار این فقیر دست خالی امدم دستم بگیر اشک ریزان با دلي اندوه بار امدم بر در گه ات يعقوب وار دل كنم فرش رهت با افتخار تا به فريادم رسي یوم الکبار بادوچشمانم نگاهت من كنم مجنون وار با دلی زار و پریشان سینه ای اندوه بار دوس دارم پر گشايم بر فرازت اشكبار با دو ديده اشك ريزم تا سر ايد انتظار 🍀🍃# عباس-زرين کفش

🍃🌸السلام علیک یا علی ابن موسی الرضا علیه السلام🍃🌸 هر کسی دلش شکست مارو هم از دعای خیرش محروم نکنه🤲

🌸🍃#بنداول فارسی از میِ عشق جانانه بزنید دو سه پیمانه  پیاله به پیاله  شب شبه سلطانه اومده شاه طوس اومد انیس النفوس برا هر دو دنیا اومده شمس الشموس مددی یا رضا جانم **** 🍃🌸#بند دوم لری (ملایری) شُوِ جشنه تو مِخونِم علی موسی الرضا جونِم دِشُوِ ولادتِ تو ابر بارونِم مِ وِ تو دخیلِم ای شاهِ بی بدیلِم علی موسی الرضا،دِ محضرِت ذلیلِم مددی یا رضاجونِم ****** 🍃🌸#بندسوم لری (ملایری) موسم جشن مولامهَ دوسِش دارِم او آقامهَ پسرِ موسی ابن جعفر،وِ خدا شامهَ هَمهَ کَسِم علی تونی نَفَسِم علی وقتی دورِم زِ تو،کُنجِ قَفَسِم علی مددی یارضا جونِم **** 🍃🌸#بندچهارم خراسانی دِلوم اِمشو چه آزادَه دمِ پِینجِره ی فولادَه دِخیلِ اسمال طِلا،صحنِ گُهر شادَه دیوَنه ی رِضایوم عاشقِ کِفتِرایوم به قول (رفیعا) خادما رِ مِپایوم مددی یارضا جانم 🌱🔸🌸🍀🌱🔸🌸🍀 #کربلایی_علی_تقی_پور #کربلایی_مجیدمرادزاده

#سرود میلاد امام رضا علیه السلام #گویش های فارسی#لری#خراسانی #سبک بارو بارو 🍃🌸#ازمی عشق جانانه بزنید دوسه پیمانه 🌱🔸🌸🍀🌱🔸🌸🍀

✨🍃خدایا... 🌙🍃هر شب به آسمان نگاه می کنم 🍃و می اندیشم... 🌙در این آرامش شب 🌿چه بسیار دلها که 🍂غمگین و پر اضطرابند ✨🍃خدایا‌ تو آرام دلشان باش ✨🍃خدایا... 🌙🌿شب مارا با یادت بخیر کن

✨🍃بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ پنجشنبہ 3 تیر ماه را آغاز میکنیم🍃🌼 پروردگارا امروز اُمید مان بہ رحمت توست🍃🌼 هر آنکہ چشم گشود قلبش سرشار از امید و زندگیش سرشار از رحمت و برکت تو باد🍃🌼 اخر هفتہ تون سرشار بهترین ها🍃🌼

🌿🌹امام زمان(علیه السلام) : در حق یکدیگر #استغفار کنید اگر طلب #مغفرت و آمرزش برخى از شما براى يكديگر نبود ، تمام اهل زمين هلاك می گشتند. 📖 دلائل الامامة ، ص297 🌿🌹#اللهم عجل لولیڪ الفرج

🌾🌸🍀#امیرالمومنین علی علیه السلام سَر سِلسِلة عشق به موی ِتو گره خورد چرخی زد و آمد سرِ کویِ تو گره خورد لبهایِ ترک خوردة مستان زخماری در بوسة اول به سبویِ تو گره خورد عشق آمد و آنقدر به دورِ سرِ تو گشت تا بر گِرهِ «لام» زرویِ تو گره خورد عیسی نَفَسَش قدسی از آن بود که گاهی آهِ جگرش با دمِ هویِ تو گره خورد داود اگر مردِ خوش الحان خدا شد یک تار گلویش به گلویِ توگره خورد آن آب حیاتی که چکیده به لبِ خضر بی شک به نمِ آبِ وضویِ تو گره خورد تو ظاهری وباطنی وسِرِّ وجودی با رویِ خداوندیِ خود جلوه نمودی عمری به رَهَت بود دو چشمِ ترِ توحید تاکعبة گِل را بِکنی مظهرِ توحید تاپای نهادی تو در این عالمِ خاکی شد نام علی نقش، به تاجِ سرِ توحید دیدند همه جایِ قدمهایِ شمارا بر شانة عرشیة پیغمبرِ توحید حُبِّ تو جگر داده به ما تاکه بیاییم بااین دلِ آلوده به دور وبرِ توحید یک سوّم اوصافِ تو این است علی جان تنها تو کنی همسری دخترِ توحید حق است،، بِنامیم اگر« بنت اسد» را با آمدن تو پس این مادرِ توحید باید که بدوزم لبِ خود با نخ وسوزن شایدکه توان گوشه ای از مدح تو گفتن ما عاشقت از صبح اَلَستیم علی جان ازبویِ سبویت همه مستیم علی جان تاروزِ قیامت به همه فخر نماییم ماساختة دستِ تو هستیم علی جان هر بار که طوفِ حرم ِ کعبه نمودیم درراهِ خروجِ تونشستیم علی جان کردیم اگر سجده سویِ رکنِ یمانی دل از همه اغیار،گُسَستیم علی جان دانند همه سجده کُنِ صاحبِ بِیتیم ما کعبه خالی نَپرَستیم علی جان قربانی اگر خواست نگاهِ تو، بفرما ماطایفه ای سر روی دستیم علی جان بر آدم اگر اشرف مخلوق خطاب است بی نورِ ولای تو همان مُشت تراب است حالا که چنین طبعِ غزل خوان سرِحال است در کفر نَیُفتم سرِ مدحِ تو محال است اصلا به کسی ربط ندارد تو خدائی وادیِ خرابات کجا جایِ جدال است ای سِرِّ «هوالهو» و «هوالحیُّ» و«هوالحق» روی تو تجلیِّ« هوالعِزُّ »جلال است این نُطقِ اِلاهیّه جبریل مُقَرُّب تنها اثر ِ خوردنِ یک غورة کال است مِی کوثر و ساقی علی و میکده کعبه شب تا به سحر مستیِ عشاق حلال است ما با تو مدحِ تو شناسیم خدارا آئینه نمایشگرِِ کامل ز جمال است زلفت دلِ آشفته به رنجیر کشیده کارم سرِ عشقِ تو به تکفیر کشیده ماصاحبِ اشکیم که گریانِ تو باشیم هرنیمة شب زائرِ چشمان تو باشیم زلفِ سرِ دوشیم که در دستِ نسیمیم پشتِ سرِ تو بی سروسامانِ تو باشیم مارا زسرت باز مکن لیلیِ لیلا بگذار همه عمر، پریشانِ تو باشیم ما پایِ کمیلِ سحرِ جمعه نشستیم تاریزه خورِ سفرة احسان توباشیم سوگند به یک بوسه ز انگورِ ضریحت عمریست که در حلقة مستانِ توباشیم یا حضرت سلطان ِ نجف حیدرِ کرار بگذارگدایِ دمِ ایوان تو باشیم ابرویِ کَجَت را بدهی گر توتکانی حق است که ما کشتة چشمانِ تو باشیم از چلة چشمان ِتر ای شیر بزن تیر چون آهوی سرگشته به جولانِ تو باشیم بیهوده نبوده ست نبی مستِ تو بوده نازم به خدائی که علی خلق نموده هر گوشة میدان ، نظرافتاد توبودی هر جاکه نبی در خطر افتاد تو بودی آن لحظة که در حلقة پُر فتنة کُفار ازدستِ پیمبر سپر افتاد توبودی در آخر معراج که جبریل درآنجا تهدید شد، از بال و پر افتاد توبودی درشهر مدینه که نمودند جسارت بر دامنِ زهرا شرر افتاد توبودی باورکن علی جان که چه سخت است بگویم ناموسِ خدا پُشت در افتاد توبودی در کرببلاهم که عطش باهمة سوز چون گرگ پیِ هر جگر افتاد توبودی وقتی سرِ ششماهه رویِ بازویِ بابا باضربة تیرِ سپر افتاد توبودی آندم که رباب آمد و بامویِ پریشان چشمش به گلویِ پسر افتاد توبودی امشب شبِ عیداست بیا رحم به ما کن این قافله را در به در کرببلا کن #قاسم نعمتی