دریا صدا که می‌زندم وقتِ کار نیست دیگر مرا به مشغله‌ای اختیار نیست پر می‌کشم به جانبِ هم بغضِ هر شبم آیینه‌ای که هیچ زمانش غبار نیست دریا و من چقدر شبیهیم گر چه باز من سخت بی‌قرارم و او بی‌قرار نیست با او چه خوب می‌شود از حالِ خویش گفت دریا که از اهالیِ این روزگار نیست امشب ولی هوای جنون موج می‌زند دریا سرش به هیچ سری سازگار نیست ای کاش از تو هیچ نمی‌گفتمَش ببین! دریا هم این‌چنین که منم بردبار نیست. #محمدعلی بهمنی @golchine_sher

اظهار عشق را به زبان احتیاج نیست چندان که شد نگه به نگه آشنا بَس است... #صائب_تبريزی @golchine_sher

هم شرابِ ناب هستی  هم سبو ، هم باده ای من فدای چشم تو میخانه کردی خویش را #راحم‌تبریزی @golchine_sher

از باغ می برند چراغانی ات کنند تا کاج جشن های زمستانی ات کنند پوشانده اند « صبح » تو را « ابرهای تار » تنها به این بهانه که بارانی ات کنند یوسف! به این رها شدن از چاه دل مبند این بار می برند که زندانی ات کنند ای گل گمان مکن به شب جشن می روی شاید به خاک مرده ای ارزانی ات کنند یک نقطه بیش فرق رحیم و رجیم نیست از نقطه ای بترس که شیطانی ات کنند آب طلب نکرده همیشه مراد نیست گاهی بهانه ای است که قربانی ات کنند #فاضل_نظری @golchine_sher

#مناجات_با_خدا می‌شود هر روز جرم و اشتباهم بیشتر هست اما بخشش تو از گناهم بیشتر بسکه تن دادم به عصیان و خطا این روزها دور شد از خانه‌ات اینگونه راهم بیشتر احتیاجی نیست در آتش بسوزانی مرا می‌کِشَد آتش مرا این سوز و آهم بیشتر معصیت می‌آورم، آب و غذایم می‌دهی می‌چکد خجلت از این طرزِ نگاهم بیشتر کوله بارم از گناهم پر شد، اما آمدم باز هم این بار از تو عذرخواهم بیشتر دارم از زهرا ز دست خود خجالت می‌کشم شرمسار از روی تو رویِ سیاهم بیشتر چند وقتی می‌شود آواره بودم، باز هم چادری خاکی مرا داده پناهم بیشتر زیر بار معصیت بالم به هم پیچیده بود یک نگاه مادرم شد تکیه گاهم بیشتر #کربلایی_رضا_باقریان @golchine_sher

صدای ضبط، اتوبان، هوای بارانی به خود بیا! نرسیده به قم توقف کن سلام دختر باران! سلام خواهر ماه! بهشت را به همین سادگی تصرف کن سیدحمیدرضا برقعی @golchine_sher

بدنت بکرترین سوژه ی نقاشی ها  و لبت منبع الهام غزل پاشی ها با نگاهت همه ی زندگی ام بر هم ریخت عشق شد ساده ترین شکل فروپاشی ها علی صفری @golchine_sher

نشود فاش کسی آنچه میان من و توست تا اشارات نظر نامه رسان من توست گوش کن با لب خاموش سخن می گویم پاسخم گو به نگاهی که زبان من و توست روزگاری شد و کس مرد ره عشق ندید حالیا چشم جهانی نگران من و توست گرچه در خلوت راز دل ما کس نرسید همه جا زمزمه ی عشق نهان من و توست گو بهار دل و جان باش و خزان باش، ارنه ای بسا باغ و بهاران که خزان من و توست این همه قصه ی فردوس و تمنای بهشت گفت و گویی و خیالی ز جهان من و توست نقش ما گو ننگارند به دیباچه ی عقل هر کجا نامه ی عشق است نشان من و توست سایه ز آتشکده ی ماست فروغ مه و مهر وه از این آتش روشن که به جان من و توست هوشنگ ابتهاج(سایه) @golchine_sher

ایکاش مسیح گونه اعجاز کنم او زنده که شد دوباره هی ناز کنم من یک چمدانِ اشک همراهم هست هر جمعه مزار مادرم باز کنم #نوروزرمضانی @golchine_sher

بَرایِ مَن که پُرَم از فِراق قِصّه نَگو اگَر کِتاب تو باشی، کِتابخانه مَنَـم! #سید_تقی_سیدی @golchine_sher

دلتنگم و دلگیر، مگر ابر بهارم؟ کو چاره به جز اینکه در این گوشه ببارم؟ ای قایق توفان‌زده، ای دل! به چه امید گفتی که تو را باز به دریا بسپارم؟ موجم که شنید از لب ساحل دم آخر: برگرد، به غیر از تو کسی نیست کنارم ابرم که بریدم دل از اعماق تهی تا بر شانه‌ات ای کوه کمی سر بگذارم دلتنگم و دلگیر ولی چاره ندارم جز اینکه تو را چون همگان دوست بدارم #مژگان_عباسلو @golchine_sher

چشمانم گله دارند ازولگردی نگاهت دلی که بامن نباشد عاشق هرچشمی میشود #افسانه_جویباری @golchine_sher