✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز:«#اسلام و#محیط_زیست» ✍️ مناسبت روز: در ایام هفته محیط زیست قرار داریم و به همین مناسبت، سخن امروز را به این موضوع اختصاص می‌دهیم؛ «محيط زيست» از موضوعات بسيار مهمی است که بشر امروز و مدعیان تمدن‌های غربی تنها در چند دهه‌ی اخير، آن را مورد توجه قرار داده و نهادهای مختلف بين‌المللی برای صيانت از آن تشکیل داده‌اند؛ اما این موضوع مهم در هزار و چند صد سال قبل، مورد تدقیق و تأکید دین مترقی اسلام بوده، چنانچه علاوه بر آيات متعدد قرآن، صدها روايت از اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) مبنی بر حفظ محيط زيست به ما رسيده و بر همین اساس رهبر معظم انقلاب تأکید فرمودند: «حفظ محیط زیست، این چیزی که امروز دنیا به آن دست یافته، از جمله‌ی چیزهایی است که جزو تعالیم اولیه اسلام بوده است...» (۱۳۸۹/۰۱/۰۹) بی‌شک مهمترین عنصر در محیط زیست که منع آن باعث منع زندگی است و از حقوق مسلّم همه‌ی انسان‌ها و بلکه همه‌ی موجودات زنده است و در اسلام نیز بر آن تأکید فراوان شده «#هوای_پاک» است؛ چنانچه خداوند در آیه ۲۹ سوره بقره می‌فرماید: «اوست آن آفریننده‌ای که همه آنچه در زمین است را برای شما آفریده است»: «هُوَ الَّذِي خَلَقَ لَكُمْ مَا فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا...» و همچنین در آیه ۱۰ سوره الرحمن فرموده: «و (خداوند) زمین را (با هزاران نعمت) برای (زندگانی) خلق مقرّر نمود»: «وَالْأَرْضَ وَضَعَهَا لِلْأَنَامِ»؛ بر این اساس، زمین و همه نعمت‌های الهی از جمله «هوای پاک» حق همگانی است و همه انسان‌ها و بلکه همه‌ی موجودات حق استفاده از آنها را دارند، لذا بدیهی است که هیچ‌کس حق ندارد موجودی را از این نعمت‌های بزرگ الهی محروم نماید؛ با این وجود متأسفانه بخش اعظمی از آلودگی نمودن هوا به واسطه عملکرد اشتباه آدمی است؛ چنانچه خداوند در آیه ۴۱ سوره روم می‌فرماید: «فساد در خشکی و دریا بخاطر کارهایی که مردم انجام داده‌اند و آشکار شده است»: «ظَهَرَ الْفَسادُ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ بِما کَسَبَتْ أَيْدِی النَّاسِ»؛ و همچنین در آیه ٢٠۵ سوره بقره نیز خداوند، انسان‌ها را عامل اصلی فساد در زمین معرفی می‌کند: «وَ إِذا تَوَلَّى سَعى‌ فِي الْأَرْضِ لِيُفْسِدَ فِيها وَ يُهْلِكَ الْحَرْثَ وَ النَّسْلَ...»؛ البته مفسرین در زمینه‌ی نهی از فساد و آلوده كردن محیط زیست، از آیات دیگری نیز استفاده كرده‌اند؛ آیاتی هم‌چون: ✅ آیه ۵۶ سوره اعراف: «زمين را بعد از اصلاح، فاسد نكنيد»: «وَلَا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ بَعْدَ إِصْلَاحِهَا...»؛ ✅ و آیه ١٩۵ سوره بقره: «با دستان خود، خويشتن را به هلاكت نيافكنيد»: «وَلَا تُلْقُوا بِأَيْدِيكُمْ إِلَى التَّهْلُكَةِ...»؛ در وجه استناد به این آيات نیز بدیهی است که آلوده كردن هوا و محيط زيست، موجب افساد در زمين، و به هلاكت انداختن خود و دیگران می‌گردد؛ ✍️ همچنین علاوه بر آیات متعدد قرآن، در روايات اسلامی نيز در رابطه با اهمیت محیط زیست و هوای پاک و جلوگیری از آلودگی آن تأکید فراوان شده که در این مجال کوتاه به چند روایت در این زمینه اشاره می‌نمائیم: ✅ امام صادق (ع): «زندگی جز با سه چیز، خوش وگوارا نمی‌شود که اولین آنها هوای پاک است»: «لا تَطیبُ السُکنی إلّا بِثَلاثٍ: الهَواءِ الطَّیِّبِ و...» (تحف‌العقول، ص۳۲۰) ✅ امام رضا (ع): «طبیعت جسم بر چهار گونه است که یکى از آنها، «هوا» است که جان با آن و با نسیمش زنده مى‌شود»: «طَبائِعُ الجِسمِ عَلى أربَعَةٍ؛ فَمِنها الهَواءُ الَّذی لاتَحیَا النَّفسُ إلاّ بِهِ و بِنَسیِمِهِ...» (الکافی، ج٨ ، ص٢٣٠) اهمیت هوای پاک و جلوگیری از آلودگی آن در اسلام تا بدان‌جاست که رسول خدا (ص) مسلمانان را از آلوده و سمی نمودن آب و هوا، حتی در سرزمین دشمنان بر حذر داشته‌اند» (فروع كافی ج ۵ ص ۲۸) بنابراین بدیهی است که به طريق اولی، آلوده نمودن هوا در سرزمين مسلمانان جایز نیست. اما با کمال تأسف، امروزه شاهد هستیم که به‌واسطه نادیده گرفتن دستورات دینی در سیاست‌گذاری‌ها و عملکرد فردی و اجتماعی انسان‌ها، کار به جایی رسیده که هوای پاک و سالم مخصوصاً در شهرهای بزرگ به یک آرزو تبدیل شده و شهروندان در بیشتر ایام سال از آن محرومند؛ بر همین اساس طبق شرع مقدس و بر اساس ادلّه عقلی و نقلی بر هر انسان مسلمانی واجب است که تمامی سعی خود را در رابطه با پاکیزگی هوا و «پیشگیری» و «جلوگیری» از آلودگی آن مصروف نماید؛ ✍️ و سخن امروز را با کلام ارزشمند رهبر فرزانه انقلاب در رابطه با اهمیت فراوان محیط‌زیست به پایان می‌بریم که فرمودند: «برای ما مسأله محیط زیست و حفظ آن، مسأله‌ای تجمّلاتی و درجه دو نیست؛ بلکه یک مسأله حیاتی است...» (۱۳۷۷/۱۲/۱۴) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِیِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#جوادالائمه (ع)» ✍️ مناسبت روز: امشب، شب شهادت نهمین اختر تابناک آسمان ولایت و امامت حضرت جوادالائمه (ع) است؛ لذا ضمن عرض تسلیت و تعزیت، سخن امروز را با صلوات بر محمد و آل محمد آغاز می‌نمائیم؛ مطالعه سیره و زندگى ائمه اطهار (ع) و توجه به تلاش‌های علمى، اجتماعی و سیاسى آنان، نشان می‌دهد که تمامی آن بزرگواران، چشمه‌های جوشان معرفت و گنجینه‌های علوم الهى هستند که چون چراغى پرفروغ و خاموش نشدنى در وادى جهل و ظلمت، پرتوافشانى کرده‌ و امید حق ستیزان را نومید ساخته‌اند؛ ✍️ #امام_جواد (ع) نیز همانند دیگر امامان معصوم داراى کمالات والای علمى و اندیشه‌های اعلای سیاسى و اجتماعی بوده‌اند و هرچند که در سنین کودکى، امامت و رهبرى شیعیان را به عهده گرفتند، اما نقش ویژه‌ای در راه گسترش دانش و فرهنگ حیات بخش اسلام ایفاء نموده‌اند؛ حضرت جوادالائمه (ع) در دوره‌اى، امامت خویش را آغاز کردند که به رغم اقتدار شیعیان، جامعه اسلامی در عرصه سیاسى و اجتماعى گرفتار چالش‌های عمیق عقیدتى بود؛ دوران امامت آن حضرت با خلافت دو نفر از مکارترین خلفاى عباسى به نام‌های «مأمون و معتصم» مقارن بود؛ البته «مأمون»، به دلیل بدنامى و تزلزل بعد از شهادت امام رضا(ع)، و همچنین قدرت شیعیان در آن روزگار، تمام سعى خود را بر آرام نگه داشتن اوضاع مصروف نمود و امام جواد (ع) را نیز مانند پدر گرامیشان، بالاجبار در قدرت خود سهیم نمود؛ حضرت جوادالائمه (ع) نیز به ناچار ولایتعهدى را با همان شروط پدر بزرگوارشان قبول کرده و شرط نمودند که هرگز در کارهای حکومتی و در عزل و نصب‌ها دخالت نکنند و بدینوسیله نقشه مأمون که درصدد کسب مشروعیّت بود را ناکام گذاشتند؛ اما مأمون در ادامه سیاست مکارانه خود ضمن تزویج دخترش به امام جواد (ع)، براى کسب پیروزى بر اندیشهٔ‌ متعالی مکتب اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع)، بسیار کوشید و با تشکیل جلسات متعدد مناظره با علماء و دانشمندان ادیان و مکاتب مختلف، سعی در شکست حضرت و در نهایت سقوط مذهب تشیّع نمود، ولی با وجود همه‌ی این دسیسه‌ها، امام جواد (ع) در سنین کودکی و نوجوانی با اقتدار تمام، در برابر نفاق مأمون و تمامی مکرهاى باطل او ایستادند و حقانیّت مکتب اهل‌بیت (ع) را بیش از پیش به اثبات رساندند؛ مسأله مخاطره آمیز دیگری که در این مقطع حسّاس، شیعیان را تهدید مى‌کرد، ایجاد مکاتب انحرافی و مخصوصاً قدرت گرفتن «مکتب معتزله» بود؛ این فرقه انحرافی، دستورات و مطالب دینى را به عقل ناقص خویش عرضه می‌نمودند و آنچه را که عقلشان صریحاً تأیید مى‌کرد، پذیرفته و بقیه‌ی مطالب دین را انکار مى‌کردند و از آنجا که نیل به مقام امامت در سنین کودکی با عقل ظاهربین آنها سازگار نبود، آن را انکار کرده و پرسش‌های بسیار دشوار و پیچیده‌اى را مطرح مى‌کردند تا به پندار خویش، حضرت جوادالائمه (ع) را در میدان رقابت علمى و سیاسى و اجتماعی شکست دهند؛ امّا امام جواد (ع) با پاسخ‌های قاطع و استدلال‌های قوى از تمامی این سؤالات و مناظره‌ها، سربلند بیرون آمدند و هرگونه تردید در مورد امامت خویش را از بین برده و «اصل امامت» را بیش از پیش تثبیت نمودند و این مسئله مهم را اثبات کردند که برخوردارى از منصب الهى امامت نیز همچون منصب رسالت با کودکی هیچ مغایرتی ندارد؛ و با تبیین این موضوع که نبوت و امامت مانند پادشاهی نیست که برای پادشاه کودک، نائب‌السلطنه تعیین کنند، اذعان داشتند که امام و نبی از همان لحظه‌ی به امامت و رسالت رسیدن، تمام مقامات و شئون این جایگاه الهی را دارا می‌شوند لذا اگر خداوند نبوت را در کودکی به حضرت يحيی (ع) و یا در گهواره به حضرت عیسی (ع) عطا نمود، آنها در همان سن دارای تمام شئون نبوت بودند؛ در پایان باید بدانیم که هرچند امام جواد (ع) در ٨ سالگی وظیفه امامت را بر عهده گرفتند و در ٢۵ سالگی نیز به شهادت رسیدند، اما در آن دوران حساس به گونه‌ای امت اسلامی را هدایت و رهبری نمودند که بعد از ایشان در جامعه شیعه هیچ انشعابی اتفاق نیفتاد و تمامی شاگردان برجسته امام رضا (ع)، امامت آن حضرت را پذیرفتند. https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِیِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#جوادالائمه (ع) ٢» ✍️ مناسبت روز: امروز آخرین روز از ماه ذی‌القعده و برابر با سالروز شهادت نهمین خورشید ولایت و امامت، حضرت جوادالائمه (ع) در سال ٢٢٠ هجری قمری است، لذا ضمن عرض تسلیت و تعزیت به ساحت مقدس حضرت بقیه‌الله الأعظم (عج) و تمامی شیعیان و محبین آن امام همام، سخن امروز را آغاز می‌نمائیم؛ در روز گذشته از شرایط ویژه امامت حضرت در سنین کودکی و مکر مکرر مأمون و انجام مناظرات متعدد ایشان با بزرگان و دانشمندان ادیان و مکاتب مختلف و همچنین پیروزی حضرت در تمامی مناظرات و اثبات مقام و علم بی‌کران امامت، و عدم مغایرت منصب امامت با کودکی حضرت سخن گفتیم و انشاالله در سخن امروز به سیره اخلاقی حضرت جوادالائمه (ع) می‌پردازیم: امام جواد (ع) صاحب صفات و القاب بسیاری بودند، اما مهمترین آنها که در میان مسلمانان معروف می‌باشد «تقی» و «جواد» است؛ ✅ «تقی» به معنای تقوا و پارسایی است، و هرچند که تمام اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) دارای تقوای الهی و عصمت بوده‌اند، اما با توجه به جلوه خاص تقوای ابن‌الرضا (ع) در بین مردم آن زمان، حضرت به لقب «تقی» معروف شده‌اند؛ البته مأمون تلاش‌های زیادی برای خدشه‌دار کردن عصمت و طهارت امام انجام داد تا به هر صورتی که شده، آن حضرت را مانند خودش اهل دنیا و اهل لهو و لعب معرفی کند و قداست ایشان را نزد مردم از بین ببرند، چنانچه محمد بن ریان می‌گوید: مأمون در مجلسی که برای جشن ازدواج امام (ع) با دخترش برپا ساخت صد کنیز زیبا را که هر یک جامی پر از جواهرات در دست داشتند واداشت تا چون امام وارد شدند و برجای خود نشستند به استقبال ایشان بروند، اما امام هیچ اعتنایی به آنان نکردند و عملاً انزجار خود را نشان دادند و این حیله مأمون نیز با شکست مواجه گردید؛ و آورده‌اند که در همین مجلس، مطربی را برای خواندن و نواختن آورده بودند، اما همین که او کار خود را شروع کرد، امام بانگ بر او زدند: «از خدا بترس» و مطرب از صلابت فرمان امام که از ژرفای معنویت و نیروی الهی و ولایی آن حضرت نشأت گرفته بود، چنان مرعوب شد که آلات موسیقی از دستش فرو افتاد و دیگر هرگز تا زنده بود نتوانست از دست‌هایش برای ساز و نوا استفاده کند. (کافی ج١، ص۴٩۴) ✅ یکی دیگر از القاب و صفات مهم حضرت، «جواد» است که ریشه‌ در جود و بخشش دارد و یکی از اوصاف بزرگ پروردگار عالم است و علمای اخلاق بیان داشته‌اند که منظور از «جود» آن صفتی است که دارنده آن در برابر چیزی که می‌بخشد، به هیچ وجه انتظار جبران ندارد و البته این صفت در بین همه ائمه اطهار (ع) وجود داشته اما در سیره و زندگی حضرت جواد (ع) معنا و تبلور خاص‌تری پیدا کرده است؛ چنانچه به تصریح مکرر راویان موثق شیعه و اهل سنت، حضرت از همان دوران کودکی در جامعه زمان خویش، به جود و کرم، و بخشندگی شُهره بودند و از همان زمان، جمع قابل توجهی از مردم نیازمند در مقابل منزل ایشان اجتماع می‌کردند تا از حضرت، حاجتی بخواهند و هیچکدام نیز ناامید از درب منزل جوادالائمه (ع) برنمی‌گشتند؛ البته توجه به این نکته هم لازم است که حضرت جواد در عین بخشندگی فراوان، همانند جد بزرگوارشان امیرمؤمنان (ع)، زندگی بسیار ساده و به دور از تشریفات داشته‌اند؛ چنانچه مورخین آورده‌اند که جوادالائمه (ع) همانند فقیران جامعه، لباس پوشیده و غذا می‌خوردند و با ضعیف‌ترین مردم، هم سفره می‌شدند؛ ✅ از دیگر ویژگی‌های اخلاقی امام جواد (ع)، «حسن خلق» و «ادب» و «گشاده رویی» و «نرم خویی» حضرت با مردم بود که این امر، علاوه بر دوستان باعث جذب مخالفان و حتی دشمنان امام به سوی ایشان شده بود؛ چنانچه حضرت جوادالائمه (ع) را در این خصلت مانند جدّ بزرگوارشان پیامبر اعظم (ص) دانسته‌اند که دارای «خُلق عظیم» و اخلاق محمدی؛ و مصداق آیه ۴ سوره قلم بوده‌اند: «وَ إِنَّک لَعَلی خُلُقٍ عَظِیمٍ»؛ ✅ «حرّیت و آزادگی» نیز یکی دیگر از ویژگی‌های حضرت جوادالائمه (ع) است، چنانچه آن بزرگوار هیچ‌گاه تسلیم ظلم و ستم نشدند و با حریت تمام، بر اعتقادات و مبانی حق، پافشاری نمودند و به‌همین دلیل در بیست و پنج سالگی توسط معتصم ملعون به شهادت رسیدند؛ ✍️ آنچه گذشت تنها بخش کوچکی از خصوصیات و سیره اخلاقی امام جواد (ع) بود که بی‌شک همه‌ی مسلمانان با الگوگیری از سیره کلامی و عملی آن امام همام، می‌توانند به سعادت دنیا و آخرت دست یابند. «انشاالله» https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه 🎧 پادکست مناسبت: سالروز شهادت #امام_جواد (ع) موضوع امروز: «#جوادالائمه (ع) ٢» https://eitaa.com/ROOZBARG ┏━━☘🌺☘━━┓ @gole_nargesaa گل نرگس ┗━━☘🌺☘━━┛

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِیِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#پیوند_آسمانی (۱)» ✍️ مناسبت روز: اول ذی‌الحجه سالروز پیوند آسمانی بزرگ ‌مرد تاریخ حضرت علی (ع) و اسوه زنان عالم حضرت فاطمه زهرا (س) و امتداد نسل پاک پیامبر بر مبنای وعده الهی «انا اعطیناک الکوثر» است؛ به همین خاطر اول تا هفتم ذی‌الحجه را به عنوان #هفته_ازدواج نامگذاری نموده‌اند؛ و به همین مناسبت مانیز ضمن عرض تبریک و تهنیت این روز فرخنده و مبارک، سخن امروز را به همین موضوع اختصاص داده و با سلام و صلوات بر محمد و آل محمد آغاز می‌نمائیم؛ دین اسلام همواره بر سنت حسنه #ازدواج تأکید نموده است، چراکه گسترش این دستور الهی، سبب می‌شود تا افراد جامعه از گناه و فساد و تجاوز به حقوق دیگران در امان باشند و با تشکیل خانواده به امنیت و آرامش دست یابند و با عشق و محبت الفبای زندگی و ارزش‌های متعالی را به نسل آینده منتقل نمایند؛ لذا بر همین اساس این سنت پسندیده در بسیاری از آیات قرآن کریم و روایات حضرات معصومین (ع) مورد تأکید و تبیین قرار گرفته است، تا جایی که پیامبر اکرم فرمودند: «در اسلام هیچ بنایی ساخته نشد، که نزد خدای عزوجل محبوب‌تر و ارجمندتر از ازدواج باشد» (بحارالانوار ،ج١٠٣، ص٢٢٢) چراکه تمام خیرات و نیکی‌ها در جامعه انسانی از خانواده شایسته آغاز می‌شود؛ لذا توجه به تشکیل خانواده و تربیت صحیح فرزندان، یک اصل اساسی در آئین اسلام است و کمتر موضوعی در آن، به اندازه احترام به بزرگترها و امتثال اوامر ایشان در خانواده، مورد تأکید قرار گرفته است و علاوه برآن، اسلام منشأ عموم آسیب‌های اجتماعی را نیز در نابسامانی‌های خانوادگی معرفی می‌نماید؛ بی‌شک در این میان، پیوند آسمانی و ساده و بی‌آلایش حضرت علی(ع) و بانوی دو عالم حضرت فاطمه (س) و همچنین شیوه‌ی زندگی آنها که کانونی گرم و صمیمی را برای رشد و پرورش نسلی پاک و برگزیده فراهم آورد، می‌تواند الگویی شایسته برای جوانان باشد تا با خدامحوری، ساده زیستی و پرهیز از زیاده خواهی و تجمل زندگی مشترک خود را آغاز کنند و با ایجاد محیطی لبریز از عشق و صمیمیت، زمینه‌ی تربیت صحیح فرزندانی صالح را فراهم سازند؛ لذا در این مجال کوتاه به بخشی از اصول تربیتی الگو در زندگی مشترک حضرت زهرا و حضرت امیر (ع) اشاره می‌نمائیم: 1️⃣ اصل خدامحوری و عبادت خانوادگی: بی‌شک اولین و مهمترین اصل در زندگانی مشترک امیرمؤمنان و بانوی دوعالم، عشق و دلدادگی به خداوند متعال بود؛ چنانچه حضرت علی (ع) می‌فرمایند: «عشق به خداوند، آتشی است که بر چیزی نمی‌گذرد، جز آنکه به آن گرمی می‌دهد و نور الهی بر چیزی پرتو نمی‌افکند، جز آنکه آن را غرق در روشنایی می‌نماید؛ لذا کسی که به خداوند عشق ورزد، همه چیز مُلک و ملکوت خویش را به او داده؛ و خداوند نیز هرگاه بخواهد بنده‌ای را گرامی بدارد، او را گرفتار عشق و محبت خویش می‌گرداند» و نمونه بارز این عشق متقابل خالق و مخلوق در خانه‌ی ملکوتی حضرت علی و فاطمه (س) هویدا بود و در این خانه‌ی عشق، اتاقی ویژه برای نماز و مناجات با پروردگار قرار داشت که در آن، تنها قرآن کریم، شمشیر جهاد حضرت امیر (ع) و زیرانداز نماز دیده می‌شد؛ همچنین در روایات آمده که حضرت صدیقه کبری (س) در شیرین‌ترین و خاطره انگیزترین لحظه‌های زندگی خود، دل در گرو عشق خداوند داشتند و در شب ازدواج خطاب به یگانه کفو و همتایشان حضرت علی (ع) فرمودند: «انتقال از خانه پدرم به خانه خودم، مرا به یاد انتقال به سرای دیگر انداخت؛ پس شما را به خدا سوگند می‌دهم تا در این ساعات به نماز برخیزیم و امشب را با هم به عبادت پروردگارمان بگذرانیم»؛ و در ادامه روایت آمده که پیامبر اعظم (ص) فردای آن شب از امیرالمؤمنین (ع) پرسیدند: همسرت زهرا را چگونه یافتی؟! و حضرت بی‌درنگ فرمودند: «نِعمَ العَونُ عَلی طاعة اللّهِ: او را بهترین یاور برای اطاعت و بندگی پروردگار یافتم». در روایت دیگری نیز آمده که حضرت فاطمه (س) هر شب پس از فراغت از وظایف همسرداری و خانه‌داری، آنچنان خالصانه بر سجاده نماز می‌ایستادند که پروردگار عالمیان بر فرشتگان مباهات کرده و می‌فرمود: «فرشتگان من، اینک بر «فاطمه» سرور زنان عالم بنگرید که بر درگاه من ایستاده، در حالی که بند بند وجودش از خوف من لرزان است؛ او با تمام وجودش به عبادت من روی نهاده و اینک شما را گواه می‌گیرم که پیروان و شیعیان او را از آتش ایمنی بخشیدم» همچنین آورده‌اند که روح و جان امیرالمؤمنین و صدیقه کبری (س) چنان با قرآن، عجین گشته بود که گویی تمام زندگی خود را براساس آیات الهی استوار نموده‌اند... ✍️ این مبحث ادامه دارد... 📚 برگرفته از «کتاب خانواده و تربیت مهدوی» نوشته محمدباقر حیدری کاشانی. https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِیِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#پیوند_آسمانی (٢)» 💠 مناسبت روز: دومین روز از #هفته_ازدواج را پشت سر می‌گذاریم و در روز گذشته به مناسبت سالروز ازدواج امیرالمؤمنین (ع) و سرور زنان عالم حضرت زهرا (س)، از ضرورت الگوگیری از سیره این خانواده‌ی آسمانی سخن گفتیم، و سپس به اولین اصل تربیتی از زندگی مشترک این زوج نمونه، تحت عنوان «اصل خدامحوری و عبادت» اشاره نمودیم و اینک ادامه مبحث: 2️⃣ دومین اصل از سیره تربیتی این خانواده الگو را می‌بایست «اصل ساده زیستی و بی‌اعتنایی به دنیا» بنامیم: چنانچه امیرالمؤمنین و فاطمه زهرا (ع)، در طول زندگانی، همواره با گفتار و اعمال خویش، دعوت کننده به سوی «وارستگی از دنیا و ساده‌زیستی» بودند؛ دعوتی با تمام وجود که ارزش و تأثیرش در هدایت و تربیت بشر، از هزاران دعوت زبانی بالاتر و اثرگذارتر است؛ آنها در انتخاب میان دنیا و آخرت، سرای باقی را برگزیدند و سیره زندگانی خویش را بر بی‌اعتنایی به دنیا و قناعت به حداقل نیازهای ضروری، بنا ساخته بودند؛ اما در عین سادگی، زندگی آنها لبریز از صفا، نشاط و زیبایی‌های معنوی بود؛ البته دانستن این نکته لازم است که ساده زیستی حضرت علی و فاطمه (س) نه از روی فقر و ناداری، بلکه برخاسته از اوج معرفت و غنای روحی آن بزرگواران بود؛ چنانچه پیامبر خدا (ص) در این‌باره به دختر گرامیشان فرمودند: «دخترم، پدر و شوهر تو فقیر نیستند؛ خداوند، گنجینه‌های طلا و نقره زمین را به ما عرضه کرده، ولی ما آنچه را که نزد پروردگار باقی می‌ماند، برگزیدیم»؛ و در سخن دیگری فرمودند: «آل محمد را به دنیا چه کار؟! ایشان نه برای دنیا، که برای آخرت آفریده شده‎اند؛ هرچند که تمام دنیا برای آنها آفریده شده است؛ ضمناً باید بدانیم که سرزمین بزرگ و حاصل خیز «فدک» که می‌توانست تمام گندم مورد نیاز شهر مدینه را تأمین کند، به فرمان الهی، توسط پیامبر (ص) به دختر گرامیشان بخشیده شده بود، و تا زمان غصب آن توسط خلفای اول و دوم، تمام درآمد آن در اختیار حضرت زهرا و امیرالمؤمنین (ع) قرار می‌گرفت، ولی این درآمد سرشار نیز نتوانسته بود تا صفا و سادگی زندگی این زوج ملکوتی را دگرگون سازد؛ چراکه آنها دنیا را سه طلاقه کرده بودند و تمام حاصل فدک را در راه رضایت و خشنودی خداوند مصرف می‌کردند؛ لذا مسلماً ساده زیستی این خانواده آسمانی، نه پیآمد جبر و تحمیل روزگار، که رهاورد وارستگی آنها از دنیا و انتخاب عارفانه ایشان بود. ✍️ این مبحث ادامه دارد... 📚 برگرفته از «کتاب خانواده و تربیت مهدوی» نوشته محمدباقر حیدری کاشانی. https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه امروز «سالروز شهادت #آیت‌الله_سعیدی (ره)» در سال ١٣۴٩ شمسی است؛ لذا ضمن گرامیداشت این روز، می‌توانید برای دسترسی به متن و صوت روزبرگ شیعه با موضوع: «#طلایه‌دار_جهاد_و_شهادت در انقلاب اسلامی» به لینک‌های زیر مراجعه بفرمائید👇 https://eitaa.com/ROOZBARG/11106 https://eitaa.com/ROOZBARG/11107