شمع و گریه‌ی بی‌شیون
از کلیم کاشانی
شمع، این مسأله را بر همه کس روشن کرد
که توان تا به سحر، گریه‌ی بی‌شیون کرد
دو قدم مانده به گل، ص ۱۰۰.
#شمع
#کلیم‌کاشانی
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
سرمنزل جانان
از خاقانی
طاقتی کو که به سرمنزل جانان برسم؟
ناتوان مورم و خود، کی به سلیمان برسم؟
دو قدم مانده به گل، ص ۱۱۱.
#جانان
#خاقانی
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
درخت شوره‌زار
از عباس باقری
پریشان روزگارم کردی ای شعر
به غربت رهسپارم کردی ای شعر
میان آن همه سرو و صنوبر
درخت شوره‌زارم کردی ای شعر
از کلمه تا کبوتر، باقری، ص ۱۰۰.
#شعر
#عباس‌باقری
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
نیکی و بدی
از شاه نعمت‌الله ولی
عمر، ضایع مکن به بیکاری
عمل آور، حِیَل چه می‌آری؟
مو به مویت، حساب خواهد شد
در چه اندیشه و چه پنداری؟
تخم نیکی بکار و بد، بگذار
تخم‌های بدی چه می‌کاری؟
گزیده‌ی دیوان شاه نعمت‌الله ولی، ص ۳۲۶.
#نیکی‌و‌بدی
#شاه‌نعمت‌الله‌ولی
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
سیب و گندم
از محمدعلی بهمنی
نه احتیاج به سیب و نه گندم است این جا
هُبوط، تجربه‌ای در تداوم است این جا
نپرس وسوسه‌ی آدم است یا حوّا؟
چه فرق؟ چهره‌ی بازیگران، گُم است این جا
من زنده‌ام هنوز و غزل فکر می‌کنم، بهمنی، ص ۷۰.
#هبوط
#محمدعلی‌بهمنی
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
پیوستن
از عمران صلاحی
روی خطی که دریا
با رودخانه ملاقات می‌کند
خواندم سرود پیوستن را.
ناگاه یک نگاه، ص ۱۶۱.
#دریا
#عمران‌صالحی
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae