💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂
💠 #قسمت_۱۵۶
میگم صدتا بادڪنڪ قلبے بخریم؟ پنجاہ تا نقرہ اے پنجاہ تا قرمز.
ابروهایم را بالا میدهم:صدتا زیاد نیست؟!
هادے پشت بند جملہ ام اضافہ میڪند:لابد هلیومے! چطور صدتا بادڪنڪ هلیومے را ببریم خونہ؟!
یڪتا میگوید:اگہ منم یہ جورے تو ماشین جاشون میدم،فقط آیہ باید بیاد جلو ڪنار من بشینہ.
آرام میگویم:ولے صدتا بادڪنڪ رو نمیشہ بُردا!
ڪمے فڪر میڪند و میگوید:خب پنجاہ تا! بیست و پنج تا قرمز بیست و پنج تا نقرہ اے،با دو تا بادڪنڪ عددے،دو و شیش!
میپرسم:بیست و شیشمون سالگرد ازدواجشونہ؟
یڪتا لبخند میزند:اوهوم.
نگاهش را میان من و هادے مے چرخاند:صد و بیست و شیشمون سالگرد ازدواج شما دوتا رو جشن بگیرم.
لبخند تلخے میزنم و چیزے نمے گویم،هادے لبخند ڪم رنگے میزند و گونہ ے یڪتا را مے ڪشد:تو لازم نڪردہ بہ فڪر ما باشے! بہ فڪر خودت باش.
چہ غریبانہ و سرد در این جملہ من و خودت را بہ هم گرہ میزنے تا بشویم ما!
گونہ هاے یڪتا سرخ میشوند،مثل انار!
_من ڪہ فعلا مجردم!
از لحنش خندہ ام میگیرد،بہ شوخے میگویم:چہ سوزے داشت لحنت!
یڪتا لبش را بہ دندان میگیرد و سرش را پایین مے اندازد،هادے با لبخند نگاهش میڪند.
چہ عشقے میڪند از حجب و حیاے خواهرش!
بے اختیار لبخند عمیقے لبانم را از هم باز میڪند،هادے نگاهے بہ صورتم مے اندازد و دوبارہ بہ جلو چشم مے دوزد.
یڪ ربع از حرڪتمان ڪہ میگذرد هادے جلوے مغازہ ے بزرگے پارڪ میڪند.
جلو و داخل مغازہ با بادڪنڪ هاے رنگیِ ڪوچڪ و بزرگ تزئین شدہ.
یڪتا دستگیرہ ے در را مے فشارد و میگوید:ببینم اون شڪلے ڪہ میخوامو دارہ یا نہ! شمام یڪم باهم تنها باشید بلڪہ یختون آب بشہ.
سرم را برایش تڪان میدهم و لب میزنم:مے ڪُشمت!
برایم زبان درازے میڪند و وارد مغازہ میشود،همین ڪہ یڪتا میرود هادے میگوید:نازنین همہ چیزو بهم گفت!
جا میخورم،متعجب بہ بالا تنہ اش ڪہ پشت بہ من است نگاہ میڪنم.
از داخل آینہ بہ صورتم زل میزند،سرد میگویم:من نخواستم ببینمش!
جاذبہ چشمانش قلبم را بہ سمت خود مے ڪشند!
_گفت خودش اصرار داشتہ برید!
گلویم را صاف میڪنم و میگویم:رفتم چون فڪر ڪردم ڪار مهمے باهام دارہ! رفتم ڪہ بگم فڪر نڪنہ من میخوام مردشو ازش بدزدم!
این جملہ ها یعنے برایم مهم نیستے،یعنے دلخورم از ڪارت!
نفس عمیقے میڪشد و میگوید:من نگفتم بین من و نازنین علاقہ ے خاصے هست شما خودتون اشتباہ برداشت ڪردید منم...
ادامہ نمیدهد،پوزخند میزنم:شما هم براے این ڪہ من عاشق چشم و ابروتون نشم وانمود ڪردید برداشت من درستہ!
با حرص ادامہ میدهم:خیلے اعتماد بہ نفستون بالاست! میدونستید منم راضے بہ این ازدواج نیستم ولے...
حرفم را قطع میڪنم و چشمانم را ڪمے تنگ:نڪنہ اون روز ڪہ تو ڪافے شاپ دیدمتون فڪر ڪردید دنبالتون اومدم؟!
سرش را بہ سمتم برمیگرداند و بدون مقدمہ میگوید:عذر میخوام!
شبِ چشمانش گرہ خوردہ بہ سیاهے چادرم!
چهرہ اش جدیست،با حرص مشتم را میفشارم و چیزے نمیگویم.
میخواهد سر بر گرداند ڪہ یاد حرف نورا مے افتم "یہ حلالیت بهش بدهڪاریم!"
مے مانم،بین غرور و ایمانم!
با تردید لب میزنم:منم عذر میخوام!
سرش را برمیگرداند و چیزے نمیگوید،هر دویمان بد یڪدیگر را قضات ڪردیم!
هادے پشت سر هم نفس عمیق میڪشد،گویے از چیزے ناراضیست.
دستم را زیر چانہ ام میزنم و از پشت شیشہ با اخم بہ خیابان چشم میدوزم.
چند لحظہ ڪہ میگذرد دویست و شش نقرہ اے رنگے ڪہ سرنشینانش دو پسر جوان با موهاے آشفتہ و مدل ریش عجیبے هستند با فاصلہ ے چند متر ڪنارمان پارڪ میڪند.
صداے آهنگ راڪشان گوش خراش است،اخمانم بیشتر در هم میرود.
پسرے ڪہ ڪنار رانندہ نشستہ بہ صورتم زل میزند و با حالت بدے آدامس مے جود.
میخواهم رو برگردانم ڪہ برایم زبان درازے میڪند و شڪلڪ در مے آورد.
چشمم بہ هادے میخورد ڪہ بہ آن ها زل زدہ!
هادے شیشہ ے پنجرہ را تا آخر پایین میدهد،صدایش محڪم است و دو رگہ!
_براے ڪے شڪلڪ در میارے؟!
هر دو پسر میخندند،پسرے ڪہ برایم زبان درازے ڪرد با حالت مسخرہ میگوید:اخماے خانم تو هم بود گفتم از این حال و هوا درشون بیارم!
سپس آدامسش را باد میڪند و مے ترڪاند.
هادے عصبے میخندد:پس شهردارے جدیدا علاوہ بر رفتگر براے خیابونا دلقڪم استخدام میڪنہ!
هم زمان با گفتن این جملہ دستگیرہ ے در را میفشارد،گیج میگویم:ڪجا؟!
هم زمان با صداے خشمگینش ابروهاے گردہ خوردہ و رگ برجستہ ے گردنش جواب میدهند:دستمزدشونو بدم!
متعجب نگاهش میڪنم ڪہ در ڪسرے از ثانیہ از ماشین پیادہ میشود و در را محڪم میکوبد...
http://eitaa.com/golestanekhaterat
https://sapp.ir/golestanekhaterat
🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷
💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂
💠 #قسمت_۱۵۷
متعجب نگاهش میڪنم ڪہ در ڪسرے از ثانیہ از ماشین پیادہ میشود و در را محڪم میڪوبد.
بلافاصلہ پشت سرش از ماشین پیادہ میشوم،جلوے در ڪمڪ رانندہ مے ایستد،ابروانش بد در هم گرہ خوردہ.
عصبے میگوید:پیادہ شو!
پشت سرش مے ایستم و مضطرب میگویم:خواهش میڪنم باهاشون بحث نڪنید!
با شنیدن صدایم سرش را برمیگرداند،گویے تازہ متوجہ حضورم شدہ!
عصبے میگوید:برو تو ماشین!
دوبارہ سرش را برمیگرداند،ضربہ اے بہ در ماشین میزند و تقریبا فریاد میزند:ڪَرے؟! گفتم بیا پایین!
با بلند شدن صدایش بدنم مے لرزد،سوزِ بهمن ماہ آتش میشود بہ جانم!
رانندہ میگوید:آقا برو ما دنبال شَر نیستیم!
هادے پوزخند میزند و دستگیرہ ے در را میفشارد:ولے من پاے ناموسم وسط باشہ عجیب دنبال شَرم!
با اتمام این جملہ در ماشین را باز میڪند و یقہ ے پسرڪ را میگیرد و از ماشین بیرونش میڪشد،بے اختیار بہ هادے نزدیڪ تر میشوم.
مُردد دستم را بہ سمت بازویش میبرم و نگران میگویم:آقاے عسگرے!
دستم ڪہ روے بازویش مے نشیند تمام جانم آتش میگیرد از این برخورد!
سریع دستم را عقب میڪشم و مبهوت بہ انگشتانم نگاہ میڪنم،#او را لمس ڪردند!
با فریاد هادے بہ خودم مے آیم:مگہ نگفتم برو تو ماشین؟!
بے اختیار چند قدم بہ سمت عقب برمیدارم،پوست سفیدش سرخ شدہ و چشمانِ آرامش ناآرام.
هادے پسر را بہ ماشین مے چسباند و سیلے محڪمے نثارش میڪند.
آنقدر محڪم ڪہ چند نفر از عابران بہ سمتش برمیگردند.
دندان هایش را روے هم میفشارد و با حرص میگوید:اینو زدم مستے از سرت بپرہ! حالت چشمات و بوے دهنت داد میزنہ چہ نخوردہ اے هستے!
یقہ اش را محڪمتر در دستانش میفشارد:میدونے نخوردہ یعنے ڪے؟! یعنے تو! میزنے بہ مستے و ول میشے تو خیابون براے ناموسِ بقیہ مزہ میریزے یا شاخ میشے فڪ میڪنے خیلے گندہ اے؟! خیلے مردے؟!
آخہ از سر و ریختت مشخصہ این ڪارہ نیستے پسر جون! حتے بلد نیستے چہ وقت و چطور زهرمارے بخورے!
پسر با چشمان گشاد شدہ از فرط تعجب بہ هادے خیرہ شدہ ڪہ هادے بے هوا سیلے دیگرے نثارش میڪند!
یقہ ے پیراهنش را رها میڪند و با پشت دست ضربہ اے بہ تختِ سینہ اش میڪوبد:این سیلے ام براے مزہ ریختنت! اگہ دلت ڪتڪ خوردن بیشتر میخواد من آمادہ ام!
پسر میخواهد بہ سمت هادے برود ڪہ دوستش سریع مانع میشود و بازویش را میڪشد:سوار شو سعید! با اون زهرمارے ڪہ خوردے برامون شَر درست نڪن!
دوستش را بہ سمت صندلے هل میدهد و بلند میگوید:فعلا ڪہ دور دورِ ایناست!
با گفتن این جملہ سوار ماشین میشود و حرڪت میڪند.
هادے نفس عمیقے میڪشد و بہ سمت من برمیگردد.
جدے نگاهش میڪنم:بہ من تیڪہ انداخت بہ شما....
نمیگذارد َحرفم را ڪامل بزنم،انگشت اشارہ اش را بہ سمتم میگیرد:هیچ چیز بین مون نیست و نخواهد بود،هرڪس دیگہ ام بود همین واڪنشو نشان میدادم،تفهیم شد؟!
این یعنے خیال خام بَرت ندارد برایم مهمے!
بدون اینڪہ منتظر پاسخے از جانب من باشد نگاہ تاسف بارے نثارِ افرادے ڪہ براے تماشا ایستادہ بودند میڪند و سوار ماشین میشود.
با قدم هاے بلند خودم را بہ ماشین میرسانم و سوار میشوم،هادے دست چپش را روے بازوے راستش میگذارد و نگاهش را بہ رو بہ رو میدوزد.
بے اختیار بہ بازویش خیرہ میشوم،همانجایے ڪہ چند دقیقہ پیش لمسش ڪردم!
میتواند حصار بازوانش براے من باشد!
داشت بہ هم میریخت وجودم را،
من ماندم و دوگانہ ها...
دوستش نداشتم و دوستش داشتم!
#ادامہ_دارد...
http://eitaa.com/golestanekhaterat
https://sapp.ir/golestanekhaterat
🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷