✨شهید همت✨ بر فرض که صلح کردیم و صد و پنجاه میلیارد دلار گرفتیم، جواب خون یک نفر از بسیجی های ما می شود؟ ما هیچ چاره ای به غیر از جنگ نداریم، سازش و صلح با کفر حرام است! 💠 به رسانه مردم بپیوندید👇 https://eitaa.com/javanan_enghelabi313 https://sapp.ir/javanan_enghelabi_313 🌷🌷🌷 درنشر لینک حذف نشود

💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂 💠 #قسمت_۱۹۲ با دقت پشت سر و اطرافم را نگاہ میڪنم از زمانے ڪہ از خانہ بیرون آمدم احساس میڪنم ڪسے تعقیبم میڪند! جلوے ساختمانِ مورد نظر میرسم،باز نگاهے بہ پشت سرم مے اندازم اما ڪسے نیست! وارد ساختمان میشوم،چند نفر از راہ پلہ پایین مے آیند،میخواهم بہ سمت آسانسور بروم ڪہ زن جوانے میگوید:خرابہ! همانطور ڪہ از زن تشڪر میڪنم بہ سمت پلہ ها میروم،چهار روز گذشت! چهار روز از نزول سورہ ے عشق! سورہ ے هادے! دو روز پیش فرزانہ تماس گرفت و گفت چرا هنوز بہ خانہ شان نرفتہ ام،ڪلے بهانہ آوردم و گفتم سرم شلوغ است. از رو بہ رو شدن با هادے میترسم،از طرفے دلتنگش هستم! دیروز نازنین پیام داد بہ دیدنش بروم،با نازنین احساس نزدیڪے خاصے میڪنم حتے شاید بیشتر از همتا و یڪتا دوستش داشتہ باشم! بدون معطلے درخواستش را قبول ڪردم و براے امروز در آموزشگاهش قرار گذاشتیم. آرام از پلہ ها عبور میڪنم و بہ طبقہ ے سوم میرسم،نگاهم را روے درها مے گردانم،بین دو واحد پیش رویم تابلوے ڪوچڪے ڪہ ڪنار واحدِ پنج نصب شدہ راهنماییم میڪند. "رویا پزیِ نازنین" لبخند ڪم رنگے روے لبانم مے نشیند،مثل خودش سادہ و دلنشین! انگشت اشارہ ام را روے زنگ مے گذارم،چند لحظہ بعد صداے دختر جوانے مے پیچد:بعلہ؟! دستہ گل میخڪ را ڪمے در دستم جا بہ جا میڪنم و میگویم:با نازنین خانم ڪار داشتم! چند ثانیہ بعد در نیمہ باز میشود و دختر جوانے با پیش بند صورتے رنگ ڪہ رویش طرح دو ڪاپ ڪیڪ صورتے و آبے است در چهارچوب در ظاهر. دستانِ آردے اش را تقریبا روے هواے گرفتہ،آرام مے پرسد:سلام امرتون؟ سفارش دارید؟ لبخند میزنم:سلام! نہ با خود نازنین ڪار دارم،از آشناهاشونم. _یہ لحظہ! سرش را بہ سمت عقب برمیگرداند:نازنین جون! یہ خانمے جلوے در با شما ڪار دارہ میگہ از آشناهاتونہ! صداے نازنین مے آید:بگو بیاد تو! دختر بہ سمت من برمیگردد:بفرمایید. سپس خودش چند قدم عقب گرد میڪند،زیر لب تشڪر میڪنم و وارد میشوم. آموزشگاہ ڪوچڪے ڪہ دیوارهایش را ڪاغذ رنگے هاے صورتے و تیفانے طرح ڪیڪ هاے فانتزے و ڪاپ ڪیڪ زینت دادہ اند. میز بزرگ صورتے رنگے وسط سالن قرار دارد ڪہ یازدہ نفر روے صندلے هاے فلزے هم رنگ میز پشتش نشستہ اند و مشغول تزئین ڪوڪے هستند. نازنین همانطور ڪہ دم اسبے موهایش را سفت میڪند با لبخند بہ سمتم مے آید:سلام خانم! خوش اومدے! آرام در آغوشم میڪشد و گونہ هایم را مے بوسد،مے گویم:سلام! ممنون عزیزم چہ آموزشگاہ نازے دارے مثل خودت! مے خندد:ناز میبینے،اجارہ ایہ وگرنہ میگفتم قابلتو ندارہ! از آغوشش بیرون مے آیم و دستہ گل را بہ سمتش میگیرم:رنگشون با تم اینجا هماهنگہ. با ذوق دستہ گل را مے گیرد و میگوید:چرا زحمت ڪشیدے؟! خودت گلے دیگہ. چشمڪ میزنم:آرہ فقط ڪاڪتوسم! دستش را پشت ڪمرم مے گذارد و بہ سمت اتاقے ڪہ سمت راست سالن قرار دارد قدم برمیدارد. _اما تو منو یاد گل نرگس میندازے نمے دونم چرا! ابروهایم را بالا میدهم:جدے؟! هم زمان ڪہ در اتاق را باز میڪند میگوید:اوهوم! من تو رو یاد چہ گلے میندازم؟! باهم وارد اتاق میشویم،ڪمے فڪر میڪنم و میگویم:رز آبے! میخندد:بخاطرہ چشمام؟! _آرہ! دیزاین اتاق مثل سالن است فقط با میز و صندلے هاے ڪوچڪتر. نازنین یڪے از صندلے ها را برایم عقب میڪشد و میگوید:بشین. چادرم را برمیدارم و روے صندلے مے نشینم،دور تا دور اتاق را از نظر مے گذرانم. نازنین قهوہ جوش سادہ اے روے میز میگذارد و میگوید:فعلا براے پذیرایے فقط قهوہ و بیسڪوییت دارم. دوست دارے؟ لبخند دندان نمایے تحویلش میدهم:حس خاصے بہ نوشیدنے هاے گرم ندارم! دستہ گل را روے میز میگذارد:پس من برم از سر خیابون دوتا آبمیوہ ے دبش بگیرم بیارم. سریع میگویم:نہ! نگفتم ڪہ بدم میاد! قهوہ میخورم. _مطمئنے؟ تعارف نڪن. لبخندم را پر رنگ تر میڪنم:آرہ عزیزم بیا بشین. ڪش و قوسے بہ بدنش میدهد و رو بہ رویم مے نشیند. از داخل سینے اے ڪہ روے میز است پیش دستے اے مقابلم میگذارد،نگاهم بہ محتویاتش مے افتد ڪوڪے هایے ڪہ بہ شڪل آدم برفے تزئین شدہ اند. با ذوق مے گویم:واے اینا رو! لبخند خستہ اے میزند:امروز از اون روزاے شلوغ بودہ!حالا باید تا هشت بمونم! _پس حسابے خستہ شدے. فنجانے مقابلم میگذارد،همانطور ڪہ قهوہ جوش را بالاے فنجان گرفتہ میگوید:خستگے براے ڪسے مثل من نعمتہ! متعجب میگویم:چرا؟! براے خودش هم قهوہ میریزد. #ادامہ_دارد... http://eitaa.com/golestanekhaterat https://sapp.ir/golestanekhaterat 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂 💠 #قسمت_۱۹۳ _یہ دخترے ڪہ زیاد دوست و آشنا ندارہ و تنها زندگے میڪنہ اگہ تو خونہ زیاد بمونہ در و دیوار خونہ میخورنش! این تنهایے بدجور خستہ م ڪردہ بخاطرہ همین از هشت صبح میام آموزشگاہ تا هشت نُہ شب. باز اینجا سرم گرمہ و دورم یڪم شلوغ! تازہ شاید خونہ مم عوض ڪنم. فنجانم را با دو دست میگیرم:از خونہ ت راضے نیستے؟ ڪمے از قهوہ اش مے نوشد:چرا! جاے خوبیہ همسایہ هام آدماے خوبے اناما... حرفش را میخورد! چیزهایے حدس میزنم و بہ زبان مے آورم:صاحب خونہ ت؟! لبخند تصنعے اے میزند:آرہ! یہ مرد چهل سالہ ے مجردہ با درخواستاے... بہ اینجا ڪہ میرسد اخمانش درهم میرود و جرعہ اے از قهوہ اش را مے نوشد. لب میزنم:هادے خبر دارہ؟ سریع میگوید:نہ! دارم دنبال یہ جاے بهتر میگردم اگہ بفهمہ میاد درگیر میشہ. _خب بیاد درگیر بشہ باید بفهمہ تو تنها نیستے! آبے چشمانش را بہ چشمانم مے دوزد:پشتِ سر یہ دختر مجرد همینطوریش حرف هست واے بہ حال اینڪہ یہ مردے ام دور و برش دیدہ بشہ! هرچے بگم هادے برادرمہ ڪے بدون مدرڪ باور میڪنہ؟! بخاطرہ همین منو هادے همیشہ بیرون از خونہ و آموزشگاہ قرار میذاریم. نفس عمیقے میڪشم و مُردد مے پرسم:چرا خودت براے آشتے با پدر و مادرت پا پیش نمیذارے؟ پوزخند میزند:هزار بار رفتم پیش شون اما حتے حاضر نشدن حرفامو بشنون! چند روز پیش مامان زنگ زد گفت دور و بر خونہ نرم! میگفت اگہ خانوادہ ے رضا... مڪث میڪند و خجول سرش را پایین مے اندازد:همون پسرے ڪہ باهاش نامزد ڪردہ بودم! اگہ متوجہ بشن برگشتم راحتم نمیذارن،باباش یہ آدمے بود شبیہ بابام! متعصب و ڪینہ اے! مامان میگفت همون موقعشم بابات جلوشونو گرفت وگرنہ میخواستن پیدات ڪنن و بہ قول خودشون تقاص آبروے رفتہ شونو پس بگیرن! لبش را بہ دندان میگیرد و ساڪت میشود،متفڪر نگاهش میڪنم:پس مامانت نرم شدہ! من میتونم واسطہ بشم ‌باهاشون آشتے ڪنے؟ ڪنجڪاو نگاهم میڪند،میخواهم ادامہ بدهم ڪہ صداے زنگ موبایلم بلند میشود. ببخشیدے میگویم و زیپ ڪیفم را مے ڪشم،نازنین مے گوید:اگہ از خونہ ست زود برو من گفتم بد موقعے بیاے. متعجب بہ صفحہ ے موبایل خیرہ میشوم:نہ هادیہ! قلبم دیوانہ وار خودش را بہ قفسہ ے سینہ ام مے ڪوبد،نگاهے بہ نازنین مے اندازم و جواب میدهم،سعے میڪنم اشتیاق در صدایم موج نزند! _بعلہ؟! صدایش بعد از چهار روز در گوشم مے پیچد:سلام! نازنین لبخندے میزند و نگاهش را بہ فنجانش مے دوزد. آرام جواب میدهم:سلام! من من ڪنان میگوید:رفتم...رفتم خونہ تون نبودے! خالہ پروانہ گفت رفتے بیرون! سرفہ اے میڪنم:آرہ بیرونم. گرم میگوید:میشہ همو ببینیم؟! متعجب مے پرسم:براے چے؟! صدایِ بم و گیرایش گوش هایم را نوازش میدهد:دو سہ ساعت پیش یاس باهام تماس گرفت،گفت شمارہ تو ندارہ وگرنہ زنگ میزد با خودت صحبت میڪرد،براے شام دعوتمون ڪرد بریم خونہ شون! و من میمیرم براے این مفرد شدن هاے بے دلیل... موبایلم را محڪمتر بہ گوشم مے چسبانم:براے ڪِے؟ _همین امشب! متعحب مے پرسم:همین امشب؟! جدے مے گوید:آرہ! علیرضا دو رور پیش برگشتہ،امشب دو سہ تا از بچہ ها میخوان برن بهشون سر بزنن یہ مهمونے ڪوچولو گرفتن. البتہ میتونے نیاے میگم ڪار داشتے! میخواهم بهانہ بیاورم ڪہ پشیمان میشوم! مگر دلم نمیخواست بہ هادے نزدیڪ بشوم؟! این گوے و این میدان! سریع میگویم:میشہ بیام؟ آخہ دلم میخواد بیشتر با یاس و علیرضا آشنا بشم! احساس میڪنم صدایش مے خندد! _ڪجا بیام دنبالت؟! لبخند خجولے میزنم و بہ نازنین خیرہ میشوم:آموزشگاہ نازنینم! متعجب میگوید:جدے؟! _بعلہ! _بیست دقیقہ دیگہ اونجام،بہ نازنین سلام برسون. موبایل را ڪمے از گوشم جدا میڪنم و آرام رو بہ نازنین میگویم:هادے سلام میرسونہ! نازنین بیسڪوییتے داخل دهانش میگذارد و میگوید:توام بہ داداشِ بے معرفت ما سلام برسون. با خندہ میگویم:نازنینم سلام میرسونہ. گرم و محڪم میگوید:مے بینمت فعلا! و من گرمتر لب میزنم:فعلا! یڪ ڪلمہ ے عادے میتواند برایم انقدر گرم و عاشقانہ باشد اگر از زبانِ هادے بیرون بیاید... بے اختیار لبانم بہ لبخندے گرم باز میشوند،سنگینے نگاہ نازنین را احساس میڪنم. سریع لبخندم را جمع میڪنم و جدے میگویم:یڪے از دوستاش شام دعوت مون ڪردہ. قهوہ جوش را برمیدارد و دوبارہ فنجانش را پر میڪند:علیرضا و یاسو دورا دور میشناسم،پس گفتہ مدافع حرمہ! آخرین جرعہ ے قهوہ اش را مے نوشم:آرہ! لبخند عجیبے میزند:خوبہ! نگاهے بہ فنجانم مے اندازد و بلند مے گوید:واے! یادم رفت شڪر بیارم. یہ فنجون دیگہ میخورے شڪر بیارم؟ مے خندم:نہ! دستے بہ موهایش میڪشد:مشخصہ خیلے خستہ ام نہ؟! و معتادِ قهوہ! بیسڪوییتے برمیدارم و با ذوق نگاهش میڪنم:واقعا دلت میاد اینا رو بخوری؟ http://eitaa.com/golestanekhaterat https://sapp.ir/golestanekhaterat 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

بِـسْـمِ رَبٰــ الْشٌـهَدا و الصِـدْیـقیـنْ روزی که به دنیا آمدی😍 هرگز نمیدانستی زمانی میرسد که آرامش بخش روح و روان ما میشوی💗 🎊🎊🎊🎊🎊🎊🎊🎊 🎈*جَـشـنِ تَـولـدِ سَـردار شَـهْـیـد عـلـیرضـا هـاشـم نـژاد*🎈 🎊🎊🎊🎊🎊🎊🎊🎊 راوی🎤:خانواده شهید هاشم نژاد مولودی سرا🎙:کربلایی میثم مفتاحی زمان⏰:سه شنبه ۵ تیر ماه،ساعت ۱۸:۳۰ مکان:گلزار شهدا،مزار مطهر شهید هاشم نژاد 🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻 همراه با پذیرایی و قرعه کشی 📱📱📱📱📱📱📱📱 (پایگاه شهید علیرضا هاشم نژاد،@esahab) https://www.instagram.com/shahid_hashem_nejad/

♥️🍃 | #کلام_شهید | ازخواهران میخواهم که حجابشان را مثل حضرت زهرا (س) رعایت بکنند نه مثل حجاب های امروز؛ چون این حجابها بوی حضرت زهرا نمی دهد #شهید_محمدهادی_ذوالفقاری http://sapp.ir/golestanekhaterat http://eitaa.com/golestanekhaterat 🌷🌷🌷🌷

❃↫🌷«بِسـم ِ ربـــــِّـ الشــُّـهـداءِ والصِّـدیقیــن»🌷↬❃ #فرازے_از_وصیت_نامہ ✍اگر مےخواهید ڪارتان برڪت پیدا ڪندبہ خـــانواده شـهدا سر بزنید ، زندگینامہ شـهدا را بخوانید سعے ڪنید در روحیہ خــود شـهادت طلبے را پـرورش دهید ... #شهید_مصطفی_صدرزاده http://sapp.ir/golestanekhaterat http://eitaa.com/golestanekhaterat 🌷🌷🌷🌷

آب شرب کمترین چیزیه که باید برای کسایی که تو 8 سال دفاع مقدس خونه‌های خودشون رو از دست دادن فراهم بشه. #آب_آبادان https://eitaa.com/javanan_enghelabi313 🌷🌷🌷

💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂 💠 #قسمت_۱۹۴ _آرہ! بخور چندتا میدم ببرے. با اڪراہ گازے میزنم و بے اختیار مے گویم:چقدر خوشمزہ س! _نوش جونت. بہ آسمانِ چشمانش زل میزنم:با هادے صحبت میڪنم یہ جورے مامان و باباتو راضے ڪنیم. چشمانش را میبندد:مامانم راضے شدہ مطیعِ بابامہ،نعوذباللہ خدام بیاد بہ بابام بگہ نازنین پاڪہ و بذار اشتباهاتشو جبران ڪنہ بابام قبول نمیڪنہ! من عادت ڪردم آدما جاے خدا نبخشنمو حڪم بدن،بخاطرہ همین خواستگارمو رد ڪردم با اینڪہ تقریبا بهش علاقہ داشتم... ڪافے بود متوجہ بشہ با خانوادہ م زندگے نمیڪنم و تو گذشتہ م چہ اتفاقایے افتادہ،همہ یہ جورے رفتار میڪنن انگار خودشون از بدو تولد تا مرگ طیب و طاهرن! اگہ دوبارہ چادرے بشم و جلوے بابام یہ ڪارایے رو وانمود ڪنم شاید یڪم نرم بشہ ولے از نقاب زدن متنفرم و این ڪارو نمیڪنم! مُردد مے پرسم:چرا حجابو دوست ندارے؟ _ڪے گفتہ حجابو دوست ندارم؟! اما براے چادر سر ڪردن... حرفش را ادامہ نمیدهد،بغضش میگیرد و با صداے لرزان میگوید:این بار تا وقتے مطمئن نشم صد در صد دلم چادرو میخوادو میتونم حرمتشو نگہ دارم سَر نمیڪنم! فڪرے بہ ذهنم مے رسد اما بہ زبانش نمے آورم،آرام مے گویم:نازنین! بغضش را قورت میدهد:جانم! _خیلے دعام ڪن! متعجب نگاهم میڪند و مے خندد:من؟! _آرہ! تو پیش خدا از خیلیا عزیزترے دعا ڪن از این آشفتگے درم بیارہ. _چرا آشفتہ؟ چیزے شدہ؟ لبخند میزنم:آرہ! _فڪر ڪنم فهمیدم چے شدہ! این را ڪہ میگوید موبایلم زنگ میخورد،بدون معطلے جواب میدهم:رسیدید؟! هادے جدے جواب میدهد:آرہ الان جلوے در آموزشگاهم. _باشہ الان میام پایین‌. این را مے گویم و قطع میڪنم،همانطور ڪہ موبایلم را داخل ڪیف میگذارم رو بہ نازنین میگویم:من باید برم،ببخش زیاد نتونستم پیشت باشم. نازنین بہ سمت رخت آویز میرود و مانتو و شال آبے ڪاربنے اش را برمیدارد:همین ڪہ اومدے لطف ڪردے،دیگہ خودت بهم سر بزن نہ اینڪہ من زنگ بزنم دعوتت ڪنم. چادرم را روے سرم مے اندازم:چشم! نازنین هم مانتویش را مے پوشد و شالش را روے سرش مے اندازد. سریع میگویم:نیا عزیزم خودم میرم. دستش را پشت ڪمرم میگذارد و میگوید:بیام یہ سلامے بہ هادے بدم. باشہ اے میگویم و باهم از اتاق خارج میشویم،بہ شاگردانش میگوید مشغول باشند تا بیاید و خارج میشویم. با عجلہ از پلہ ها عبور میڪنم،دلم پر میڪشد براے دیدنش! نازنین با شیطنت میگوید:هادے فرار نمیڪنہ یڪم آرومتر برو منم بهت برسم! با خندہ روے آخرین پلہ مے ایستم تا نازنین بیاید،نفس نفس زنان ڪنارم مے رسد. با هم جلوے در میرویم،ماشین هادے را میبینم. چند متر آن طرف تر پارڪ ڪردہ،با دست چپش روے فرمان ضربہ گرفتہ و رو بہ رو را نگاہ میڪند. تہ ریشش از چهار روز قبل بلند تر شدہ و صورتش را مردانہ تر ڪردہ. آستین هاے پیراهن سفیدش را تا آرنج بالا زدہ و صورتش جدیست. دست و پایم ڪمے بے حس شدہ،در دل صلوات میفرستم تا ڪمے آرام بگیرم! نازنین نگاهش را میان من و هادے مے چرخاند،آرام میگوید:بریم منتظرہ. نزدیڪ ماشینش میشویم،نازنین چند تقہ بہ شیشہ ے سمتِ ڪنارِ رانندہ میزند. هادے سریع سرش را برمیگرداند،بہ جاے اینڪہ اول نازنین را نگاہ ڪند چند لحظہ بہ صورتِ من زل میزند و سپس بہ نازنین. لبخند مردانہ اے میزند و شیشہ را پایین میدهد:سلام خانم ڪیڪ پز! نازنین اخم میڪند:سلام با معرفت! هادے میخواهد از ماشین پیادہ بشود ڪہ نازنین میگوید:پیادہ نشو! اومدم یہ سلامے ڪنم و برم. ڪمے عقب میرود،سریع سلام میڪنم و هادے جوابم را میدهد. بہ سمت نازنین برمیگردم و گونہ اش را مے بوسم:خیلے ممنون بابت امروز،واجب شد منم چند جلسہ بیام تو رویا پزیت و یاد بگیرم چطورے از اون خوشگلا درست ڪنم. مهربان میگوید:هروقت اومدے قدمت روے چشم،چندتا بیسڪوییتم برات ڪنار میذارم مگہ اینڪہ بہ بهونہ ے بردنِ اونا دوبارہ بیاے بهم سر بزنے. گونہ ام را مے بوسد:برید بهتون خوش بگذرہ. دستگیرہ ے در را میفشارم و سوار میشوم،نازنین ڪمے خم میشود،شیطنت و شادے در چشمانش موج میزند. رو بہ هادے میگوید:راستے مبارڪہ! هادے متعجب نگاهش میڪند:چے؟! نازنین چشمڪے میزند و میگوید:خداحافظ. منظورش را خوب میفهمم! خجول سرم را پایین مے اندازم و با بند ڪیفم بازے میڪنم. هادے سرفہ اے میڪند و راہ مے افتدد،پنج دقیقہ از حرڪتمان ڪہ میگذرد سڪوت را مے شڪند:راستے نمیخواے بریم سمت خونہ چیزے بردارے یا لباس عوض ڪنے؟ آرام میگویم:نہ! دوبارہ سڪوت برقرار میشود و این بار هم هادے مے شڪندش:براشون شیرینے تر گرفتم دستِ خالے نریم. دلم قیلے ویلے میرود از این جمع بستن! نگاهے بہ صندلے عقب مے اندازم و میگویم:خوبہ! آرام ادامہ میدهم:میشہ براشون یہ دستہ نرگسم بگیرید؟ یاس دوست دارہ. #ادامہ_دارد... http://eitaa.com/golestanekhaterat https://sapp.ir/golestanekhaterat 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂 💠 #قسمت_۱۹۵ _نزدیڪ خونہ شون گل فروشے هست. این را میگوید و نگاهے بہ صورتم مے اندازد،مُردد مے پرسد:آقا مصطفے بعد از اون شب چیزے نگفت؟ راجع بہ... مڪث میڪند و بعد از چند ثانیہ ادامہ میدهد:راجع بہ اینڪہ مدافع حرمم! سرم را برمیگردانم و بہ نیم رخش چشم مے دوزم:چیز خاصے نگفت. سرے تڪان میدهد و اخم میڪند! نگاهم را بہ رو بہ رو مے دوزم و عمیق نفس میڪشم،جان میگیرم از عطرِ نفس هایش.... ❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️ با یڪ دست چادرم را مرتب میڪنم و محڪم دستہ هاے نرگس را بہ قفسہ ے سینہ ام مے چسبانم. هادے از بالا نگاهم میڪند:ڪمڪ نمیخواے؟ _نہ! ڪش چادرم یڪم شل شدہ هے سر میخورہ. با عجلہ از پلہ ها بالا میروم و خودم را بہ هادے میرسانم،جلوے در مے ایستیم. بے اختیار نگاهم بہ سمت تابلوے "بیت الزهرا" میرود،هادے جعبہ ے شیرینے را بہ دست دیگرش میدهد و چند تقہ بہ در میزند. صداے آشناے مردانہ اے مے پیچید:اومدم! نگاهے بہ هادے مے اندازم و زیر لب میگویم:چقدر صداش آشناست! در باز میشود و مرد قد بلند و چهار شانہ اے در چهارچوب در مے ایستد. صورتش گندمے و چشمانش مشڪے اند،ریش هاے مشڪے اش را مرتب ڪردہ و لبخند ڪم رنگے لبانش را ڪش آوردہ اند. تہ چهرہ اش بے اندازہ شبیہ بہ عطیہ است،متعجب بہ دستِ چپش ڪہ در آتل است نگاہ میڪنم. گرم میگوید:سلام! هادے هم گیج بہ دست علیرضا نگاہ میڪند و میگوید:سلام! چہ ڪردے با خودت دلاور؟! لب میزنم:سلام! صدایش بے اندازہ شبیہ بہ صداییست ڪہ چهار روز پیش هادے را از پشت تلفن میخواند! با یڪ دست هادے را در آغوش میڪشد. _سوغات سوریہ نیست،سوغات تهرون خودمونہ! مثل اینڪہ جونم تو سوریہ در امانہ نہ تهران! هادے میخندد و از آغوشش بیرون مے آید:از سادات ڪتڪ خوردے؟ صداے یاس نزدیڪ میشود:مگہ من زورم بہ این هم رزم شما میرسہ؟! علیرضا چشمانش را درشت میڪند و آرام میگوید:هیس! فرماندہ اومد. یاس ڪنار علیرضا مے ایستد،با شوق نگاهم میڪند و بلند میگوید:سلام! با محبت در آغوشش میڪشم و جواب سلامش را میدهم،بہ شوخے میگویم:حقت بود نیام! نباید از یڪے دو روز قبل زنگ بزنے خبر بدے؟! یاس از آغوشم بیرون مے آید:یهویے شد،دو تا از دوستاے علیرضا و آقا هادے زنگ زدن میان دیدنِ علیرضا گفتم شمام تو جمعمون باشید. دستہ گل را بہ دستش میدهم و میگویم:شوخے میڪنم. علیرضا گرم و موقر میگوید:خانم خیلے تبریڪ میگم! علیرضا هستم رفیقِ شفیقِ هادے. لبخند میزنم:خیلے ممنون،منم آیہ هستم! یاس میخندد:نامزدِ عزیز هادے! گونہ هایم رنگ میگیرند،خجول نگاهے بہ هادے مے اندازم و همراہ یاس وارد خانہ میشوم. هادے و علیرضا پشت سرمان مے آیند،هادے میگوید:خب میگفتید جاے شیرینے ڪمپوت بخرم! علیرضا سریع میگوید:خونہ مون تو همون دو روز شدہ شبیہ بقالے! این ڪمپوت میارہ اون یڪے آبمیوہ! تو نمیخواد زحمت بڪشے! وارد پذیرایے ڪہ میشویم پسرِ جوانے را میبینم ڪہ روے مبل تڪ نفرہ نشستہ و ڪمپوت آناناس میخورد! هادے با خندہ میگوید:علیرضاے نارفیق! بہ این آرش زودتر خبر دادے ڪہ بیاد همہ ے ڪمپوتا رو بزنہ بہ بدن؟! پسر یا همان آرش ڪہ این را مے شنود سریع ڪمپوت بہ دست مے ایستد و میگوید:بچہ پولدار تو دیگہ از این حرفا نزن! مگہ ڪمپوت نخوردہ اے؟! چِشت برنمیدارہ یڪمم ما فقیر بیچارہ ها بخوریم؟! سپس نگاهش بہ من مے افتد،نگاهش را از صورتم مے گیرد و جدے میگوید:سلام! تبریڪ میگم خانم خودتونو بدبخت ڪردید! متعجب نگاهش میڪنم،همہ شروع میڪنند بہ خندیدن. علیرضا میگوید:آرش هم نیمچہ آخوندِ ماست همہ نمڪِ جمعمون! تازہ نگاهم بہ پیراهن یقہ آخوندے قهوہ اے رنگ و ریش ها و موهاے ڪمے بلندش مے افتد. آرام میگویم:نفهمیدم چرا گفتن بدبخت شدم؟! آرش سریع میگوید:با ازدواج با هادے! هادے بہ سمتش میرود و همانطور ڪہ در آغوشش میڪشد میگوید:ڪمپوتتو بخور اخوے و حرف زیادے نزن! آرش با محبت در آغوشش میڪشد:جونِ هادے راہ ندارہ اصلا مے بینمت نُطقم باز میشہ. علیرضا و هادے و آرش روے مبل سہ نفرہ اے مے نشینند و گرم صحبت میشوند. یاس میگوید:بیا بریم بهت چادر رنگے بدم. همراہ یاس بہ اتاقش میروم و ڪیف و چادرم را روے تخت مے گذارم. یاس یڪے از چادر رنگے هایش را میدهد و شروع میڪند بہ احوال پرسے. میگوید ڪہ علیرضا در راہ برگشت از فرودگاہ تصادف میڪند و دستش مے شڪند. از سوریہ صحیح و سالم برگشتہ و در همین تهران تصادف ڪردہ. این ڪمے دلم را آرام میڪند! چند دقیقہ اے در اتاق صحبت میڪنیم و دوبارہ بہ پذیرایے برمیگردیم. آرش موبایلش را مقابل علیرضا و هادے گرفتہ و چیزهایے میگوید‌. هادے همانطور ڪہ با ولع ڪمپوت میخورد میخندد. همراہ یاس بہ آشپزخانہ میرویم،یاس مشغول پر ڪردن فنجان ها با چایے میشود. مے پرسم:آرشم مدافع حرمہ؟ #ادامہ_دارد... http://eitaa.com/golestanekhaterat https://sapp.ir/golestanekhaterat 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

#انس_با_قرآن هر روزیک صفحه از قرآن کریم سلامتی‌وتعجیل‌حضرت‌صاحب‌الزمان‌(عج) به نیابت از #شهــدا قـرائت امـروز 👇سوره #بقره #صفحه_نه @golestanekhaterat ╰─┅═ঊঈ🌹ঊঈ═┅─╯

صبحی که نبینم رخ دلدار نه صبح اسٺ بی روشنی چھره دلدار نه صبح اسٺ خورشید چه باشد چه نباشد به چه سودم چون دیده ندوزم به رخ یار نه صبح اسٺ.... #مولاجان_سلام... صبحت بخیر آقا🌸🍃 http://eitaa.com/golestanekhaterat

¶پے کدام نخودسیاه بفرستم خود را!؟💛 وقتی مدام بهانہ ے شــــش گوشہ ات رامے گیرد.. 💕حُــــــــــــــــســـــینْ💕 همــــــــہ چیم حَـــــــــــــرَم حَـــــــــــرَم.. زندگیـــم حَــــــــــــرَم حَـــــــــــــــرَم.. #کربلا_حرم👑❤ http://eitaa.com/golestanekhaterat

گاهے یڪ نفر مےآید .. و مےشود تمام زندگے یڪ نفر؛ مثل تو ڪه آمدے و شدے #تمام_زندگے_من 💞 #رفیق_شهیدم #صبحتون_شهدایی http://eitaa.com/golestanekhaterat

فڪرم بہ مُنتهــاے جمالت نمےرسد! ڪز هر چہ درخیال من آمــد نڪوتــــــری..🌹 #بـالاتر_از_همـہ #شهید_احسان_فتحے http://eitaa.com/golestanekhaterat

💠سردار حاج قاسم سلیمانی : این انقلاب ! آنقدر تلاطم و سختی دارد ڪہ یڪ روزی شهدا آرزو می‌ڪنند زندہ شوند و برای دفاع از انقلاب دوبارہ شهــید شوند. 💠 به رسانه مردم بپیوندید👇 https://eitaa.com/javanan_enghelabi313 https://sapp.ir/javanan_enghelabi_313 🌷🌷🌷 درنشر لینک حذف نشود

••• حیـران و آشـفته یعنے حـٰال ڪسے ڪه مـرگ را نخـواهـد امـٰا لایـق شـہادت هـم نباشـد...😔💔 •| #شهادت_ڪجایـے_ڪم_آورده_ام :) http://eitaa.com/golestanekhaterat

مادرشهید یه روز بهش گفتم : امیر من بمیرم چیکار میکنی ؟ گفتــــــــ : نگران نباش مامان من قبل تو #شهـــــید میشم❤️🍃 شہید مدافع حرم " امیر سیاوشے " آینده خود را به #چشم میدیدن و ما...💔😞 http://eitaa.com/golestanekhaterat

😔💔 آخرین دست نوشته شهیدمدافع حرم.احسان فتحی #شادی روحش صلوات http://eitaa.com/golestanekhaterat

🍃🌷 برای شهید شدن باید شهادت را آرزو کرد. من خودم به این رسیده ام، و با اطمینان و یقین می گویم: هر کس شهید شده ، خواسته که شهید بشود، شهادت شهید فقط دست خودش است...🌷🍃 #شهید مدافع حرم و حریم اهل بیت علیهم السلام #محمودرضابیضایی http://eitaa.com/golestanekhaterat

💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂 💠 #قسمت_۱۹۶ با لبخند نگاهم میڪند:آرہ! یڪے دیگہ از دوستاشونم قرارہ بیاد. امشب خونہ ے ما گُردانہ! مے خندم در جعبہ ے شیرینے را برمیدارم،یاس جلوتر از من با سینے چاے بہ سمت پذیرایے میرود. بہ چند قدمے مبل ها ڪہ میرسد علیرضا سریع بلند میشود:اِ! چرا صدام نڪردے بیام؟! یاس خجول میخندد:آخہ عزیزم شما با این دستت؟! بے اختیار لبخند میزنم،محبت در تڪ تڪ ڪلماتشان موج میزند. آرش دستے بہ ریشش میڪشد و میگوید:آ سد علیرضا! از نظر اسلام زن عزیزے چیز خوبیہ ولے نہ با دستِ شڪستہ ڪہ هم بزنے خودتو ناقص تر ڪنے هم بقیہ رو بسوزونے! علیرضا همانطور ڪہ مے نشیند میگوید:ازدواج چے؟ از نظر اسلام نصف دینتو حفظ نمیڪنہ؟ آرش میخندد:ڪے دوست دارہ دخترش بدبخت بشہ ڪہ بدتش بہ من؟! این را ڪہ میگوید هادے غش غش میخندد و میگوید:خوبہ خودتم میدونے چہ تحفہ اے هستے! آرش اخم میڪند:برادر هادے! رو میدم پررو نشو! من و یاس هم ڪنار هم مے نشینم و بہ حرف هاے آرش و ڪل ڪل هایش با هادے میخندیم. جمعشان عجیب گرم و صمیمے است،همیشہ فڪر میڪردم اگر مدافعان حرم دور هم جمع بشوند مدام از مسائل دینے و جنگے صحبت میڪنند اما انگار اینطور نیست! شوخے هایشان،بحث هاے سیاسے و اعتقادے شان و گفتن از روزمرگے هایشان همہ چے بہ جاست. نیم ساعتے ڪہ میگذرد زنگ خانہ را میزنند،علیرضا از روے مبل بلند میشود و بہ سمت در میرود:حتما محسنہ! چند دقیقہ بعد پسر جوانے هم سن و سال هادے وارد میشود،با لحن عجیبے سلام میدهد و احوال پرسے میڪند. ظاهرش هیچ شباهتے بہ علیرضا و هادے و آرش ندارد! مدل موهایش ڪمے عجیب است و لباس هایش عجیب تر! آستین هاے پیراهنش را ڪمے بالا زدہ،بہ راحتے میتوان تتوهاے روے دستش را دید! متعجب و گیج در گوش یاس نجوا میڪنم:ایشونم مدافع حرمہ؟! یاس عادے میگوید:آرہ! چطور مگہ؟! میخواهم دهان باز ڪنم ڪہ پیشمان میشوم،نگاهم را بہ زور از محسن میگیرم. با خودم فڪر میڪنم مگر هرڪسے را براے دفاع در سوریہ قبول میڪنند؟! هر چہ سعے میڪنم نمیتوانم نگاهِ متعجبم را از محسن بگیرم،هادے ڪہ متوجہ نگاہ هایم میشود لبخندے میزند و از جایش بلند میشود. با فاصلہ ے ڪمے ڪنارم مے نشیند و مے پرسد:چے شدہ؟ متعجب نگاهش میڪنم:چے باید بشہ؟! لبخند میزند و بہ چشمانم زل:بہ محسن یہ جورے نگاہ میڪنے! من من ڪنان میگویم:نہ! صورتش را ڪمے نزدیڪ صورتم مے آورد و آرام میگوید:حرف من راجع بہ چشمات همیشہ یادت بمونہ! حتے حاضرم شرط ببندم محسنم متوجہ نگاهات شدہ! آرام میگویم:آخہ مگہ هرڪسے رو... سریع حرفم را قطع میڪند:هیس! گیج نگاهش میڪنم،با آرامش چشمانش را باز و بستہ میڪند:محسن بچہ مذهبے نیست ولے عاشق اهل بیت و ڪشورشہ! ظاهرش بہ ماها نمیخورہ ولے حاضرم قسم بخورم از ماها دلش پاڪ ترہ و بہ شهادت نزدیڪتر! #ادامہ_دارد... http://eitaa.com/golestanekhaterat https://sapp.ir/golestanekhaterat 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂 💠 #قسمت_۱۹۷ آرام میگویم:باز از روے ظاهر قضاوت ڪردم اما خب فڪر میڪردم... شبِ چشمانش را بہ چشمانم مے دوزد:درِ حریمِ حضرت زینب بہ روے همہ بازہ! ساعت ها میگذرد و من در جمع هادے و دوستانش احساس آرامش و خوشحالے میڪنم! شوخے هاے آرش و هادے،سر بہ سر گذاشتن هاے علیرضا و محسن،خاطرہ گویے ها و مهربانے هاے یاس و سڪوتِ من! بیشتر توجہ ها روے من و هادے و نامزدے بے سر و صدایمان بود. بہ قدرے در جمع احساس راحتے میڪردم ڪہ گذر زمان را احساس نڪردم و وقتے متوجہ ساعت شدم ڪہ از دہ گذشتہ بود. بہ زحمت از جمع دل ڪندیم و از خانہ ے گرمِ علیرضا و یاس خارج شدیم. در را پشت سرم مے بندم و با حرص چادرم را جلو میڪشم. همانطور ڪہ پشت سر هادے قدم برمیدارم زیر لب غر میزنم:ڪاش یہ چادر دیگہ سر میڪردم! هادے بہ سمتم برمیگردد و چند قدم نزدیڪتر میشود،میخواهم چادرم را مرتب ڪنم ڪہ رو بہ رویم مے ایستد. لبخند شیرینے میزند و سیاهے چشمانش را بہ چشمانم میدوزد. آب دهانم را فرو میدهم و نگاهم را بہ پیراهنش گرہ میزنم،با لحن گرمے میگوید:اجازہ هست؟! متعجب چشمانم را بہ صورتش مے دوزم:اجازہ ے چے؟! با سر بہ چادرم اشارہ میڪند:ڪہ چادرتو مرتب ڪنم! گیج نگاهش میڪنم،مُردد هر دو دستش را بالا مے آورد و بہ سمت ڪش چادرم میبرد. دستانش دو طرف صورتم قرار میگیرند و با دقت و وسواس ڪش چادرم را گرہ میزنند! نفسم میرود از هیجانِ این همہ نزدیڪے! بہ زور لرز بدنم را ڪنترل میڪنم و نگاهم روے زمین سر میخورد،باد گوشہ ے چادرم را بہ دست میگیرد و هادے دستانش را پایین مے آورد. آب دهانش را فرو میدهد و بہ صورتم زل میزند،آرام ولے محڪم میگوید:میشہ تا ماہ بعد راجع بہ یہ چیزے خوب و با دقت فڪر ڪنے؟! ڪنجڪاو مے پرسم:راجع بہ چے؟! بے تاب نگاهش را از چشمانم میگیرد و بہ ڪنارہ های چادرم زل میزند. تلاوت میڪند آیہ هاے جنون را! _اینڪہ میتونے با یہ مدافع حرم زندگے ڪنے؟! قلبم طاقت نمے آورد و از هیجان مے ایستد... تو از من جان بخواہ،زندگے ڪردن ڪہ چیزے نیست... #ادامہ_دارد... http://eitaa.com/golestanekhaterat https://sapp.ir/golestanekhaterat 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

اگر #شهیدانه زندگی کنی شهادت خودش #پیدایت میکند لازم نیست به دنبالش بگردی!!! حالا چه جوان #بیست ساله دهه هفتادی باشی چه سردار شصت و اندی ساله ی موی #سپیدکرده ی جنگ http://eitaa.com/golestanekhaterat

💟 #خنده_هنگام_دعوا ✅ انتونی رابینز (روانشناس) میگوید : 《با زنم #اختلاف پیدا کردیم... اون #عصبی شد و رفت توی اتاق. وقتی از اتاق اومد بیرون یه بوق از قبلا داشتم که فشارش دادم. خانمم از ترس پرید بالا، بعدش بهم نگاه کردیم و #خندیدیم. 😂 💟 از اونجا به بعد هر وقت مشکلی پیش میاد یکیمون بوق رو فشار میده. بعد بحث خنده دار میشه...😉 🌺 سعی کنید این روش رو امتحان کنید. وسط اختلاف یه چیز شاد بگین. یه شیطنت انجام بدین. همو ببوسین یا بزنین یواش پشت کمر هم و فرار کنین... 💟 اون وقت بعدا که یاد اون خاطره بیفتین غمگین نمیشین. بلکه خنده تون میگیره و این خیلی مهمه...😉 💕 زندگیت پر از محبت شه،کلیک کن👇 https://eitaa.com/javanan_enghelabi313 https://sapp.ir/javanan_enghelabi_313 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷