♥️🍃 | #کلام_شهید | ازخواهران میخواهم که حجابشان را مثل حضرت زهرا (س) رعایت بکنند نه مثل حجاب های امروز؛ چون این حجابها بوی حضرت زهرا نمی دهد #شهید_محمدهادی_ذوالفقاری http://sapp.ir/golestanekhaterat http://eitaa.com/golestanekhaterat 🌷🌷🌷🌷

❃↫🌷«بِسـم ِ ربـــــِّـ الشــُّـهـداءِ والصِّـدیقیــن»🌷↬❃ #فرازے_از_وصیت_نامہ ✍اگر مےخواهید ڪارتان برڪت پیدا ڪندبہ خـــانواده شـهدا سر بزنید ، زندگینامہ شـهدا را بخوانید سعے ڪنید در روحیہ خــود شـهادت طلبے را پـرورش دهید ... #شهید_مصطفی_صدرزاده http://sapp.ir/golestanekhaterat http://eitaa.com/golestanekhaterat 🌷🌷🌷🌷

آب شرب کمترین چیزیه که باید برای کسایی که تو 8 سال دفاع مقدس خونه‌های خودشون رو از دست دادن فراهم بشه. #آب_آبادان https://eitaa.com/javanan_enghelabi313 🌷🌷🌷

💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂 💠 #قسمت_۱۹۴ _آرہ! بخور چندتا میدم ببرے. با اڪراہ گازے میزنم و بے اختیار مے گویم:چقدر خوشمزہ س! _نوش جونت. بہ آسمانِ چشمانش زل میزنم:با هادے صحبت میڪنم یہ جورے مامان و باباتو راضے ڪنیم. چشمانش را میبندد:مامانم راضے شدہ مطیعِ بابامہ،نعوذباللہ خدام بیاد بہ بابام بگہ نازنین پاڪہ و بذار اشتباهاتشو جبران ڪنہ بابام قبول نمیڪنہ! من عادت ڪردم آدما جاے خدا نبخشنمو حڪم بدن،بخاطرہ همین خواستگارمو رد ڪردم با اینڪہ تقریبا بهش علاقہ داشتم... ڪافے بود متوجہ بشہ با خانوادہ م زندگے نمیڪنم و تو گذشتہ م چہ اتفاقایے افتادہ،همہ یہ جورے رفتار میڪنن انگار خودشون از بدو تولد تا مرگ طیب و طاهرن! اگہ دوبارہ چادرے بشم و جلوے بابام یہ ڪارایے رو وانمود ڪنم شاید یڪم نرم بشہ ولے از نقاب زدن متنفرم و این ڪارو نمیڪنم! مُردد مے پرسم:چرا حجابو دوست ندارے؟ _ڪے گفتہ حجابو دوست ندارم؟! اما براے چادر سر ڪردن... حرفش را ادامہ نمیدهد،بغضش میگیرد و با صداے لرزان میگوید:این بار تا وقتے مطمئن نشم صد در صد دلم چادرو میخوادو میتونم حرمتشو نگہ دارم سَر نمیڪنم! فڪرے بہ ذهنم مے رسد اما بہ زبانش نمے آورم،آرام مے گویم:نازنین! بغضش را قورت میدهد:جانم! _خیلے دعام ڪن! متعجب نگاهم میڪند و مے خندد:من؟! _آرہ! تو پیش خدا از خیلیا عزیزترے دعا ڪن از این آشفتگے درم بیارہ. _چرا آشفتہ؟ چیزے شدہ؟ لبخند میزنم:آرہ! _فڪر ڪنم فهمیدم چے شدہ! این را ڪہ میگوید موبایلم زنگ میخورد،بدون معطلے جواب میدهم:رسیدید؟! هادے جدے جواب میدهد:آرہ الان جلوے در آموزشگاهم. _باشہ الان میام پایین‌. این را مے گویم و قطع میڪنم،همانطور ڪہ موبایلم را داخل ڪیف میگذارم رو بہ نازنین میگویم:من باید برم،ببخش زیاد نتونستم پیشت باشم. نازنین بہ سمت رخت آویز میرود و مانتو و شال آبے ڪاربنے اش را برمیدارد:همین ڪہ اومدے لطف ڪردے،دیگہ خودت بهم سر بزن نہ اینڪہ من زنگ بزنم دعوتت ڪنم. چادرم را روے سرم مے اندازم:چشم! نازنین هم مانتویش را مے پوشد و شالش را روے سرش مے اندازد. سریع میگویم:نیا عزیزم خودم میرم. دستش را پشت ڪمرم میگذارد و میگوید:بیام یہ سلامے بہ هادے بدم. باشہ اے میگویم و باهم از اتاق خارج میشویم،بہ شاگردانش میگوید مشغول باشند تا بیاید و خارج میشویم. با عجلہ از پلہ ها عبور میڪنم،دلم پر میڪشد براے دیدنش! نازنین با شیطنت میگوید:هادے فرار نمیڪنہ یڪم آرومتر برو منم بهت برسم! با خندہ روے آخرین پلہ مے ایستم تا نازنین بیاید،نفس نفس زنان ڪنارم مے رسد. با هم جلوے در میرویم،ماشین هادے را میبینم. چند متر آن طرف تر پارڪ ڪردہ،با دست چپش روے فرمان ضربہ گرفتہ و رو بہ رو را نگاہ میڪند. تہ ریشش از چهار روز قبل بلند تر شدہ و صورتش را مردانہ تر ڪردہ. آستین هاے پیراهن سفیدش را تا آرنج بالا زدہ و صورتش جدیست. دست و پایم ڪمے بے حس شدہ،در دل صلوات میفرستم تا ڪمے آرام بگیرم! نازنین نگاهش را میان من و هادے مے چرخاند،آرام میگوید:بریم منتظرہ. نزدیڪ ماشینش میشویم،نازنین چند تقہ بہ شیشہ ے سمتِ ڪنارِ رانندہ میزند. هادے سریع سرش را برمیگرداند،بہ جاے اینڪہ اول نازنین را نگاہ ڪند چند لحظہ بہ صورتِ من زل میزند و سپس بہ نازنین. لبخند مردانہ اے میزند و شیشہ را پایین میدهد:سلام خانم ڪیڪ پز! نازنین اخم میڪند:سلام با معرفت! هادے میخواهد از ماشین پیادہ بشود ڪہ نازنین میگوید:پیادہ نشو! اومدم یہ سلامے ڪنم و برم. ڪمے عقب میرود،سریع سلام میڪنم و هادے جوابم را میدهد. بہ سمت نازنین برمیگردم و گونہ اش را مے بوسم:خیلے ممنون بابت امروز،واجب شد منم چند جلسہ بیام تو رویا پزیت و یاد بگیرم چطورے از اون خوشگلا درست ڪنم. مهربان میگوید:هروقت اومدے قدمت روے چشم،چندتا بیسڪوییتم برات ڪنار میذارم مگہ اینڪہ بہ بهونہ ے بردنِ اونا دوبارہ بیاے بهم سر بزنے. گونہ ام را مے بوسد:برید بهتون خوش بگذرہ. دستگیرہ ے در را میفشارم و سوار میشوم،نازنین ڪمے خم میشود،شیطنت و شادے در چشمانش موج میزند. رو بہ هادے میگوید:راستے مبارڪہ! هادے متعجب نگاهش میڪند:چے؟! نازنین چشمڪے میزند و میگوید:خداحافظ. منظورش را خوب میفهمم! خجول سرم را پایین مے اندازم و با بند ڪیفم بازے میڪنم. هادے سرفہ اے میڪند و راہ مے افتدد،پنج دقیقہ از حرڪتمان ڪہ میگذرد سڪوت را مے شڪند:راستے نمیخواے بریم سمت خونہ چیزے بردارے یا لباس عوض ڪنے؟ آرام میگویم:نہ! دوبارہ سڪوت برقرار میشود و این بار هم هادے مے شڪندش:براشون شیرینے تر گرفتم دستِ خالے نریم. دلم قیلے ویلے میرود از این جمع بستن! نگاهے بہ صندلے عقب مے اندازم و میگویم:خوبہ! آرام ادامہ میدهم:میشہ براشون یہ دستہ نرگسم بگیرید؟ یاس دوست دارہ. #ادامہ_دارد... http://eitaa.com/golestanekhaterat https://sapp.ir/golestanekhaterat 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂 💠 #قسمت_۱۹۵ _نزدیڪ خونہ شون گل فروشے هست. این را میگوید و نگاهے بہ صورتم مے اندازد،مُردد مے پرسد:آقا مصطفے بعد از اون شب چیزے نگفت؟ راجع بہ... مڪث میڪند و بعد از چند ثانیہ ادامہ میدهد:راجع بہ اینڪہ مدافع حرمم! سرم را برمیگردانم و بہ نیم رخش چشم مے دوزم:چیز خاصے نگفت. سرے تڪان میدهد و اخم میڪند! نگاهم را بہ رو بہ رو مے دوزم و عمیق نفس میڪشم،جان میگیرم از عطرِ نفس هایش.... ❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️ با یڪ دست چادرم را مرتب میڪنم و محڪم دستہ هاے نرگس را بہ قفسہ ے سینہ ام مے چسبانم. هادے از بالا نگاهم میڪند:ڪمڪ نمیخواے؟ _نہ! ڪش چادرم یڪم شل شدہ هے سر میخورہ. با عجلہ از پلہ ها بالا میروم و خودم را بہ هادے میرسانم،جلوے در مے ایستیم. بے اختیار نگاهم بہ سمت تابلوے "بیت الزهرا" میرود،هادے جعبہ ے شیرینے را بہ دست دیگرش میدهد و چند تقہ بہ در میزند. صداے آشناے مردانہ اے مے پیچید:اومدم! نگاهے بہ هادے مے اندازم و زیر لب میگویم:چقدر صداش آشناست! در باز میشود و مرد قد بلند و چهار شانہ اے در چهارچوب در مے ایستد. صورتش گندمے و چشمانش مشڪے اند،ریش هاے مشڪے اش را مرتب ڪردہ و لبخند ڪم رنگے لبانش را ڪش آوردہ اند. تہ چهرہ اش بے اندازہ شبیہ بہ عطیہ است،متعجب بہ دستِ چپش ڪہ در آتل است نگاہ میڪنم. گرم میگوید:سلام! هادے هم گیج بہ دست علیرضا نگاہ میڪند و میگوید:سلام! چہ ڪردے با خودت دلاور؟! لب میزنم:سلام! صدایش بے اندازہ شبیہ بہ صداییست ڪہ چهار روز پیش هادے را از پشت تلفن میخواند! با یڪ دست هادے را در آغوش میڪشد. _سوغات سوریہ نیست،سوغات تهرون خودمونہ! مثل اینڪہ جونم تو سوریہ در امانہ نہ تهران! هادے میخندد و از آغوشش بیرون مے آید:از سادات ڪتڪ خوردے؟ صداے یاس نزدیڪ میشود:مگہ من زورم بہ این هم رزم شما میرسہ؟! علیرضا چشمانش را درشت میڪند و آرام میگوید:هیس! فرماندہ اومد. یاس ڪنار علیرضا مے ایستد،با شوق نگاهم میڪند و بلند میگوید:سلام! با محبت در آغوشش میڪشم و جواب سلامش را میدهم،بہ شوخے میگویم:حقت بود نیام! نباید از یڪے دو روز قبل زنگ بزنے خبر بدے؟! یاس از آغوشم بیرون مے آید:یهویے شد،دو تا از دوستاے علیرضا و آقا هادے زنگ زدن میان دیدنِ علیرضا گفتم شمام تو جمعمون باشید. دستہ گل را بہ دستش میدهم و میگویم:شوخے میڪنم. علیرضا گرم و موقر میگوید:خانم خیلے تبریڪ میگم! علیرضا هستم رفیقِ شفیقِ هادے. لبخند میزنم:خیلے ممنون،منم آیہ هستم! یاس میخندد:نامزدِ عزیز هادے! گونہ هایم رنگ میگیرند،خجول نگاهے بہ هادے مے اندازم و همراہ یاس وارد خانہ میشوم. هادے و علیرضا پشت سرمان مے آیند،هادے میگوید:خب میگفتید جاے شیرینے ڪمپوت بخرم! علیرضا سریع میگوید:خونہ مون تو همون دو روز شدہ شبیہ بقالے! این ڪمپوت میارہ اون یڪے آبمیوہ! تو نمیخواد زحمت بڪشے! وارد پذیرایے ڪہ میشویم پسرِ جوانے را میبینم ڪہ روے مبل تڪ نفرہ نشستہ و ڪمپوت آناناس میخورد! هادے با خندہ میگوید:علیرضاے نارفیق! بہ این آرش زودتر خبر دادے ڪہ بیاد همہ ے ڪمپوتا رو بزنہ بہ بدن؟! پسر یا همان آرش ڪہ این را مے شنود سریع ڪمپوت بہ دست مے ایستد و میگوید:بچہ پولدار تو دیگہ از این حرفا نزن! مگہ ڪمپوت نخوردہ اے؟! چِشت برنمیدارہ یڪمم ما فقیر بیچارہ ها بخوریم؟! سپس نگاهش بہ من مے افتد،نگاهش را از صورتم مے گیرد و جدے میگوید:سلام! تبریڪ میگم خانم خودتونو بدبخت ڪردید! متعجب نگاهش میڪنم،همہ شروع میڪنند بہ خندیدن. علیرضا میگوید:آرش هم نیمچہ آخوندِ ماست همہ نمڪِ جمعمون! تازہ نگاهم بہ پیراهن یقہ آخوندے قهوہ اے رنگ و ریش ها و موهاے ڪمے بلندش مے افتد. آرام میگویم:نفهمیدم چرا گفتن بدبخت شدم؟! آرش سریع میگوید:با ازدواج با هادے! هادے بہ سمتش میرود و همانطور ڪہ در آغوشش میڪشد میگوید:ڪمپوتتو بخور اخوے و حرف زیادے نزن! آرش با محبت در آغوشش میڪشد:جونِ هادے راہ ندارہ اصلا مے بینمت نُطقم باز میشہ. علیرضا و هادے و آرش روے مبل سہ نفرہ اے مے نشینند و گرم صحبت میشوند. یاس میگوید:بیا بریم بهت چادر رنگے بدم. همراہ یاس بہ اتاقش میروم و ڪیف و چادرم را روے تخت مے گذارم. یاس یڪے از چادر رنگے هایش را میدهد و شروع میڪند بہ احوال پرسے. میگوید ڪہ علیرضا در راہ برگشت از فرودگاہ تصادف میڪند و دستش مے شڪند. از سوریہ صحیح و سالم برگشتہ و در همین تهران تصادف ڪردہ. این ڪمے دلم را آرام میڪند! چند دقیقہ اے در اتاق صحبت میڪنیم و دوبارہ بہ پذیرایے برمیگردیم. آرش موبایلش را مقابل علیرضا و هادے گرفتہ و چیزهایے میگوید‌. هادے همانطور ڪہ با ولع ڪمپوت میخورد میخندد. همراہ یاس بہ آشپزخانہ میرویم،یاس مشغول پر ڪردن فنجان ها با چایے میشود. مے پرسم:آرشم مدافع حرمہ؟ #ادامہ_دارد... http://eitaa.com/golestanekhaterat https://sapp.ir/golestanekhaterat 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

#انس_با_قرآن هر روزیک صفحه از قرآن کریم سلامتی‌وتعجیل‌حضرت‌صاحب‌الزمان‌(عج) به نیابت از #شهــدا قـرائت امـروز 👇سوره #بقره #صفحه_نه @golestanekhaterat ╰─┅═ঊঈ🌹ঊঈ═┅─╯

صبحی که نبینم رخ دلدار نه صبح اسٺ بی روشنی چھره دلدار نه صبح اسٺ خورشید چه باشد چه نباشد به چه سودم چون دیده ندوزم به رخ یار نه صبح اسٺ.... #مولاجان_سلام... صبحت بخیر آقا🌸🍃 http://eitaa.com/golestanekhaterat

¶پے کدام نخودسیاه بفرستم خود را!؟💛 وقتی مدام بهانہ ے شــــش گوشہ ات رامے گیرد.. 💕حُــــــــــــــــســـــینْ💕 همــــــــہ چیم حَـــــــــــــرَم حَـــــــــــرَم.. زندگیـــم حَــــــــــــرَم حَـــــــــــــــرَم.. #کربلا_حرم👑❤ http://eitaa.com/golestanekhaterat

گاهے یڪ نفر مےآید .. و مےشود تمام زندگے یڪ نفر؛ مثل تو ڪه آمدے و شدے #تمام_زندگے_من 💞 #رفیق_شهیدم #صبحتون_شهدایی http://eitaa.com/golestanekhaterat

فڪرم بہ مُنتهــاے جمالت نمےرسد! ڪز هر چہ درخیال من آمــد نڪوتــــــری..🌹 #بـالاتر_از_همـہ #شهید_احسان_فتحے http://eitaa.com/golestanekhaterat

💠سردار حاج قاسم سلیمانی : این انقلاب ! آنقدر تلاطم و سختی دارد ڪہ یڪ روزی شهدا آرزو می‌ڪنند زندہ شوند و برای دفاع از انقلاب دوبارہ شهــید شوند. 💠 به رسانه مردم بپیوندید👇 https://eitaa.com/javanan_enghelabi313 https://sapp.ir/javanan_enghelabi_313 🌷🌷🌷 درنشر لینک حذف نشود

••• حیـران و آشـفته یعنے حـٰال ڪسے ڪه مـرگ را نخـواهـد امـٰا لایـق شـہادت هـم نباشـد...😔💔 •| #شهادت_ڪجایـے_ڪم_آورده_ام :) http://eitaa.com/golestanekhaterat

مادرشهید یه روز بهش گفتم : امیر من بمیرم چیکار میکنی ؟ گفتــــــــ : نگران نباش مامان من قبل تو #شهـــــید میشم❤️🍃 شہید مدافع حرم " امیر سیاوشے " آینده خود را به #چشم میدیدن و ما...💔😞 http://eitaa.com/golestanekhaterat

😔💔 آخرین دست نوشته شهیدمدافع حرم.احسان فتحی #شادی روحش صلوات http://eitaa.com/golestanekhaterat

🍃🌷 برای شهید شدن باید شهادت را آرزو کرد. من خودم به این رسیده ام، و با اطمینان و یقین می گویم: هر کس شهید شده ، خواسته که شهید بشود، شهادت شهید فقط دست خودش است...🌷🍃 #شهید مدافع حرم و حریم اهل بیت علیهم السلام #محمودرضابیضایی http://eitaa.com/golestanekhaterat

💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂 💠 #قسمت_۱۹۶ با لبخند نگاهم میڪند:آرہ! یڪے دیگہ از دوستاشونم قرارہ بیاد. امشب خونہ ے ما گُردانہ! مے خندم در جعبہ ے شیرینے را برمیدارم،یاس جلوتر از من با سینے چاے بہ سمت پذیرایے میرود. بہ چند قدمے مبل ها ڪہ میرسد علیرضا سریع بلند میشود:اِ! چرا صدام نڪردے بیام؟! یاس خجول میخندد:آخہ عزیزم شما با این دستت؟! بے اختیار لبخند میزنم،محبت در تڪ تڪ ڪلماتشان موج میزند. آرش دستے بہ ریشش میڪشد و میگوید:آ سد علیرضا! از نظر اسلام زن عزیزے چیز خوبیہ ولے نہ با دستِ شڪستہ ڪہ هم بزنے خودتو ناقص تر ڪنے هم بقیہ رو بسوزونے! علیرضا همانطور ڪہ مے نشیند میگوید:ازدواج چے؟ از نظر اسلام نصف دینتو حفظ نمیڪنہ؟ آرش میخندد:ڪے دوست دارہ دخترش بدبخت بشہ ڪہ بدتش بہ من؟! این را ڪہ میگوید هادے غش غش میخندد و میگوید:خوبہ خودتم میدونے چہ تحفہ اے هستے! آرش اخم میڪند:برادر هادے! رو میدم پررو نشو! من و یاس هم ڪنار هم مے نشینم و بہ حرف هاے آرش و ڪل ڪل هایش با هادے میخندیم. جمعشان عجیب گرم و صمیمے است،همیشہ فڪر میڪردم اگر مدافعان حرم دور هم جمع بشوند مدام از مسائل دینے و جنگے صحبت میڪنند اما انگار اینطور نیست! شوخے هایشان،بحث هاے سیاسے و اعتقادے شان و گفتن از روزمرگے هایشان همہ چے بہ جاست. نیم ساعتے ڪہ میگذرد زنگ خانہ را میزنند،علیرضا از روے مبل بلند میشود و بہ سمت در میرود:حتما محسنہ! چند دقیقہ بعد پسر جوانے هم سن و سال هادے وارد میشود،با لحن عجیبے سلام میدهد و احوال پرسے میڪند. ظاهرش هیچ شباهتے بہ علیرضا و هادے و آرش ندارد! مدل موهایش ڪمے عجیب است و لباس هایش عجیب تر! آستین هاے پیراهنش را ڪمے بالا زدہ،بہ راحتے میتوان تتوهاے روے دستش را دید! متعجب و گیج در گوش یاس نجوا میڪنم:ایشونم مدافع حرمہ؟! یاس عادے میگوید:آرہ! چطور مگہ؟! میخواهم دهان باز ڪنم ڪہ پیشمان میشوم،نگاهم را بہ زور از محسن میگیرم. با خودم فڪر میڪنم مگر هرڪسے را براے دفاع در سوریہ قبول میڪنند؟! هر چہ سعے میڪنم نمیتوانم نگاهِ متعجبم را از محسن بگیرم،هادے ڪہ متوجہ نگاہ هایم میشود لبخندے میزند و از جایش بلند میشود. با فاصلہ ے ڪمے ڪنارم مے نشیند و مے پرسد:چے شدہ؟ متعجب نگاهش میڪنم:چے باید بشہ؟! لبخند میزند و بہ چشمانم زل:بہ محسن یہ جورے نگاہ میڪنے! من من ڪنان میگویم:نہ! صورتش را ڪمے نزدیڪ صورتم مے آورد و آرام میگوید:حرف من راجع بہ چشمات همیشہ یادت بمونہ! حتے حاضرم شرط ببندم محسنم متوجہ نگاهات شدہ! آرام میگویم:آخہ مگہ هرڪسے رو... سریع حرفم را قطع میڪند:هیس! گیج نگاهش میڪنم،با آرامش چشمانش را باز و بستہ میڪند:محسن بچہ مذهبے نیست ولے عاشق اهل بیت و ڪشورشہ! ظاهرش بہ ماها نمیخورہ ولے حاضرم قسم بخورم از ماها دلش پاڪ ترہ و بہ شهادت نزدیڪتر! #ادامہ_دارد... http://eitaa.com/golestanekhaterat https://sapp.ir/golestanekhaterat 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂 💠 #قسمت_۱۹۷ آرام میگویم:باز از روے ظاهر قضاوت ڪردم اما خب فڪر میڪردم... شبِ چشمانش را بہ چشمانم مے دوزد:درِ حریمِ حضرت زینب بہ روے همہ بازہ! ساعت ها میگذرد و من در جمع هادے و دوستانش احساس آرامش و خوشحالے میڪنم! شوخے هاے آرش و هادے،سر بہ سر گذاشتن هاے علیرضا و محسن،خاطرہ گویے ها و مهربانے هاے یاس و سڪوتِ من! بیشتر توجہ ها روے من و هادے و نامزدے بے سر و صدایمان بود. بہ قدرے در جمع احساس راحتے میڪردم ڪہ گذر زمان را احساس نڪردم و وقتے متوجہ ساعت شدم ڪہ از دہ گذشتہ بود. بہ زحمت از جمع دل ڪندیم و از خانہ ے گرمِ علیرضا و یاس خارج شدیم. در را پشت سرم مے بندم و با حرص چادرم را جلو میڪشم. همانطور ڪہ پشت سر هادے قدم برمیدارم زیر لب غر میزنم:ڪاش یہ چادر دیگہ سر میڪردم! هادے بہ سمتم برمیگردد و چند قدم نزدیڪتر میشود،میخواهم چادرم را مرتب ڪنم ڪہ رو بہ رویم مے ایستد. لبخند شیرینے میزند و سیاهے چشمانش را بہ چشمانم میدوزد. آب دهانم را فرو میدهم و نگاهم را بہ پیراهنش گرہ میزنم،با لحن گرمے میگوید:اجازہ هست؟! متعجب چشمانم را بہ صورتش مے دوزم:اجازہ ے چے؟! با سر بہ چادرم اشارہ میڪند:ڪہ چادرتو مرتب ڪنم! گیج نگاهش میڪنم،مُردد هر دو دستش را بالا مے آورد و بہ سمت ڪش چادرم میبرد. دستانش دو طرف صورتم قرار میگیرند و با دقت و وسواس ڪش چادرم را گرہ میزنند! نفسم میرود از هیجانِ این همہ نزدیڪے! بہ زور لرز بدنم را ڪنترل میڪنم و نگاهم روے زمین سر میخورد،باد گوشہ ے چادرم را بہ دست میگیرد و هادے دستانش را پایین مے آورد. آب دهانش را فرو میدهد و بہ صورتم زل میزند،آرام ولے محڪم میگوید:میشہ تا ماہ بعد راجع بہ یہ چیزے خوب و با دقت فڪر ڪنے؟! ڪنجڪاو مے پرسم:راجع بہ چے؟! بے تاب نگاهش را از چشمانم میگیرد و بہ ڪنارہ های چادرم زل میزند. تلاوت میڪند آیہ هاے جنون را! _اینڪہ میتونے با یہ مدافع حرم زندگے ڪنے؟! قلبم طاقت نمے آورد و از هیجان مے ایستد... تو از من جان بخواہ،زندگے ڪردن ڪہ چیزے نیست... #ادامہ_دارد... http://eitaa.com/golestanekhaterat https://sapp.ir/golestanekhaterat 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

اگر #شهیدانه زندگی کنی شهادت خودش #پیدایت میکند لازم نیست به دنبالش بگردی!!! حالا چه جوان #بیست ساله دهه هفتادی باشی چه سردار شصت و اندی ساله ی موی #سپیدکرده ی جنگ http://eitaa.com/golestanekhaterat

💟 #خنده_هنگام_دعوا ✅ انتونی رابینز (روانشناس) میگوید : 《با زنم #اختلاف پیدا کردیم... اون #عصبی شد و رفت توی اتاق. وقتی از اتاق اومد بیرون یه بوق از قبلا داشتم که فشارش دادم. خانمم از ترس پرید بالا، بعدش بهم نگاه کردیم و #خندیدیم. 😂 💟 از اونجا به بعد هر وقت مشکلی پیش میاد یکیمون بوق رو فشار میده. بعد بحث خنده دار میشه...😉 🌺 سعی کنید این روش رو امتحان کنید. وسط اختلاف یه چیز شاد بگین. یه شیطنت انجام بدین. همو ببوسین یا بزنین یواش پشت کمر هم و فرار کنین... 💟 اون وقت بعدا که یاد اون خاطره بیفتین غمگین نمیشین. بلکه خنده تون میگیره و این خیلی مهمه...😉 💕 زندگیت پر از محبت شه،کلیک کن👇 https://eitaa.com/javanan_enghelabi313 https://sapp.ir/javanan_enghelabi_313 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

#مخصوص_مجردها 💟 اگر در مراحل #آشنایی با پسری برای ازدواج قرار دارید، حتما به رفتارش در حین عصبانیت توجه ویژه کنید. ✅ باید از عکس العملش حین عصبانیت مطلع باشید. تا چه اندازه بر رفتار خود کنترل دارد؟ 💟 بهتر است از بیان موضوعی که ممکن است خشمش را برانگیزد، هراس نداشته باشید... اکنون از دستش دهید، بهتر است از وقتی که سال ها زندگی مشترک را بنا کرده اید... https://eitaa.com/javanan_enghelabi313 https://sapp.ir/javanan_enghelabi_313 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

°💬° | #دمے_با_شہدا| ازخواهران میخواهم که حجابشان را مثل حضرت زهرا (س) رعایت بکنند نه مثل حجاب های امروز؛ چون این حجابها بوی حضرت زهرا نمی دهد http://eitaa.com/golestanekhaterat 🌷🌷🌷🌷

💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂 💠 #قسمت_۱۹۸ تلاوت میڪند آیہ هاے جنون را! _اینڪہ میتونے با یہ مدافع حرم زندگے ڪنے؟! قلبم طاقت نمے آورد و از هیجان مے ایستد... تو از من جان بخواہ،زندگے ڪردن ڪہ چیزے نیست... گیج و منگ بہ صورتش زل میزنم،مِن مِن ڪنان میگویم:یَع...یعنے چے؟ چشمانش را مے بندد و نفس عمیقے میڪشد،عرق روے پیشانے و گردنش نشستہ! زمزمہ میڪند:فقط فڪر ڪن! فڪر ڪن با این چیزایے ڪہ از زندگے مدافعاے حرم فهمیدے و دیدے میتونے ڪنار یہ مدافع حرم زندگے ڪنے؟ خودم را میزنم بہ آن راہ! _براے چے باید فڪر ڪنم؟! چشمانش را باز میڪند و بہ زمین زل میزند:فقط بهش فڪر ڪن! ازم چیزے نپرس تا وقتے خواستے نتیجہ رو بگے. شانہ اے بالا مے اندازم و بہ سمت ماشین قدم برمیدارم،تمامِ وجودم گُر گرفتہ اما وانمود میڪنم بیخیالم. باید رڪ و راست از احساساتش بگوید! ڪنار ماشین مے ایستم و بہ سمتش سر برمیگردانم:نمیاید؟ دستانش را داخل جیب هاے شلوارش مے برد و بدون اینڪہ نگاهم ڪند بہ سمت ماشین قدم برمیدارد. همانطور ڪہ نزدیڪ ماشین میشود سوییچ را بہ سمت ماشین میگیرد،در ماشین را باز میڪند و سوار میشود؛بہ تبعیت از هادے من هم سوار میشوم. هادے ڪہ حرڪت میڪند سرم را بہ شیشہ مے چسبانم و بہ خیابان چشم میدوزم. سنگینے نگاهش را احساس میڪنم،لب میزند:ناراحتتون ڪردم؟ باز فعل هاے جمع... این یعنے هنوز هم با خودش درگیر است! بدون اینڪہ نگاهش ڪنم میگویم:نہ! مڪث میڪنم و ڪمے بعد مے پرسم:ڪِے اعزام میشید سوریہ؟ _پونزدهم فروردین. سرم را از روے شیشہ برمیدارم و صاف مے نشینم. دلم آشوب میشود،یڪ ماہ ماندہ تا اعزام بشود! نگاهے بہ هادے مے اندازم و انگشتانم را درهم قفل میڪنم. میخواهم دهان باز ڪنم ڪہ هادے سریع تر مے گوید:بہ نظرتون علیرضا خودخواهہ؟! متعجب نگاهش میڪنم:چرا خودخواہ؟! لحظہ اے چشمانم را مهمانِ نگاهش میڪند! _چون با این شرایط ازدواج ڪردہ. ڪمے فڪر میڪنم و میگویم:خب...خب نہ! _چرا نہ؟! ڪیفم را روے داشبورد میگذارم و راحت تر مے نشینم. _تا جایے ڪہ میدونم علیرضا قبل از ازدواج مدافع حرم شدہ. _درستہ! _خب یاس شرایطشو میدونستہ و با تمام سختیا انتخابش ڪردہ ڪسے مجبورش نڪردہ ڪہ با یہ مدافع حرم زندگے ڪنہ،اگہ نمے تونست با این شرایط ڪنار بیاد علیرضا رو انتخاب نمیڪرد. جدے مے گوید:خب بعضیا میگن مدافعاے حرم ڪہ سختیا رو میدونن نباید ازدواج ڪنن و یڪے دیگہ رو هم درگیر! آب دهانم را فرو میدهم و خجول میگویم:خب خودشون دوست دارن درگیر همچین مردے بشن! امثالِ شما و علیرضا هم مثل بقیہ ے مردا،حق زندگے و دوست داشتنِ یہ زنو دارید! بہ قول یاس هرڪے اعزام میشہ سوریہ شهید ڪہ نمیشہ فقط احتمالش براے همہ هست. اما اون زن خودش این سختیا و ڪنار همچین مردے بودنو انتخاب میڪنہ چون... ادامہ نمیدهم،هادے نگاهم میڪند:چون چے؟ نگاهم را بہ ڪیفم مے دوزم:چون عاشق ترہ! لبخند میزند:پس علیرضا خودخواہ نیست! _نہ! و در دل میگویم:نہ! خوادخواہ نیستے! بگذار دلت یڪے بشود با من... هرڪس میخواهد خودخواہ خطابت ڪند! تو رو میخواهم، با تمام خودخواهے هایت... ❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️ ڪیفم را از روے داشبورد برمیدارم،نزدیڪ خیابان میرسیم. میخواهم بہ هادے بگویم همین جا پیادہ میشوم ڪہ مے گوید:دیر وقتہ،تا سر ڪوچہ مے رسونمت! از وقتے مطمئن شد از نظر من خودخواہ نیست،دوبارہ بہ فعل هاے مفرد رضایت داد! نزدیڪ ڪوچہ مے رسیم،لبخند ڪم رنگے میزنم و مے گویم:ممنون لطف ڪردید. لبخند عمیق ترے میزند:خواهش میڪنم ممنون ڪہ اومدے! دستگیرہ ے در را میفشارم و بہ صورتش زل میزنم:بہ مامان و بابا و یڪتا و همتا خیلے سلام برسونید. سرش را تڪان میدهد،پر انرژے مے گویم:خداحافظ! مے خواندم:آیہ خانم! جواب میدهم:بعلہ؟ نہ از آن "بعله" هاے جدے سرد! از آن "بعله" هاے گرمتر از "جان"! دستش را روے فرمان مے ڪشد و بہ چشمانم زل میزند. دلهرہ و اشتیاق را در چشمانش مے بینم! نفسش را آرام بیرون میدهد:بهش فڪر میڪنے؟ ناشیانہ از سرِ خجالت و هول بودن نگاهم را از صورتش مے گیرم و بہ ڪوچہ خیرہ میشوم. _دلیلشو نفهمیدم! _خیلے حرفا رو بذاریم براے بعد از این ڪہ فڪر ڪردے! در را باز میڪنم و از ماشین پیادہ میشوم،جدے نگاهم میڪند. دستور مے دهد! مثل فرماندہ هاے جنگے! _بهش فڪر میڪنے،تفهیم شد؟ بے اختیار لبخند میزنم،دلم مے رود براے این تیڪہ ڪلامش! با همان لبخندِ عاشقانہ بہ چشمانش خیرہ میشوم و آرام میگویم:تفهیم شد! لبخند میزند،گرم تر از من! چشمانش را باز و بستہ میڪند:فڪر ڪنم باید یہ تجدید نظر ڪنم! ڪنجڪاو نگاهش میڪنم:چہ تجدید نظرے؟ ماشین را روشن میڪند اما دل از چشم هایم نمے ڪند! _لبخنداتم با آدم حرف میزنن! ابروهایم را بالا میدهم:جدے؟! چشمانش را باز و بسته میکند:آره! http://eitaa.com/golestanekhaterat https://sapp.ir/golestanekhaterat 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂 💠 #قسمت_۱۹۹ خون بہ صورتم مے دود و حس از تنم مے رود! بے اختیار چادرم را روے صورتم میڪشم و سریع میگویم:شب بہ خیر! آرام ولے گرم مے گوید:شب خوش! با قدم هاے بلند از ماشین فاصلہ میگیرم،احساس میڪنم آتش بہ جانم افتادہ! خودم را جلوے در خانہ مے رسانم،همین ڪہ زنگ را میفشارم صداے حرڪت ماشین هادے مے آید. ❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️ پاورچین پاورچین از پذیرایے عبور میڪنم و خودم را بہ اتاق مے رسانم. آرام در را مے بندم و نگاهے بہ ساعت مے اندازم،نیم ساعتے بہ اذان صبح ماندہ. ڪمے زودتر وضو گرفتم. سجادہ ام را رو بہ قبلہ پهن میڪنم و چادر نمازم را سر. امشب خواب بہ چشمانم نیامد،حرف هاے هادے بے تابم ڪردہ! قرآنم را از داخل قفسہ ے ڪتاب برمیدارم و روے سجادہ مے نشینم. با یادآورے حرف هاے هادے دلم ضعف مے رود! میخواهم ڪمے قرآن بخوانم تا دلم آرام بگیرد،نیت میڪنم براے باز ڪردن قرآن ڪہ صداے زنگِ پیام موبایلم مے آید. متعجب سر برمیگردانم و بہ موبایلم نگاہ میڪنم،قرآن بہ دست بلند میشوم و بہ سمت میز تحریر مے روم. همانطور ڪہ قرآن را بہ قفسہ ے سینہ ام مے چسبانم با دست دیگر موبایل را برمیدارم و بہ صفحہ خیرہ میشوم. "بہ اذان صبح ڪم موندہ،التماس دعاے ویژہ... خیلے محتاجم و سر در گم! تو قنوتت از خدا برام ایمان و آرامش بخواہ..." از ذوق جیغ خفیفے میڪشم و لب میزنم:دلت مثل من رفتہ آقا هادے! بدون جواب دادن موبایل را سر جایش میگذارم و بہ سمت سجادہ میروم. همانطور ڪہ مے نشینم زمزمہ میڪنم:خدایا خودت عاقبت منو هادے رو ختم بہ خیر ڪن! و چہ ختمِ بہ خیرے بالاتر از شهادت؟! اما دلم نیامد این را براے هادے بخواهم... تازہ داشت مالِ من میشد...زود بود برود! قرآن را مقابلم میگیرم ولے نمیدانم چہ سورہ اے بخوانم،چشمانم را مے بندم و بدون نیت قرآن را باز میڪنم. چشمانم را ڪہ باز میڪنم نام سورہ را میخوانم،"ڪوثر" لبخند میزنم و روے سہ آیہ ے سورہ دست میڪشم،زمزمہ میڪنم:سورہ ے مادر! جوابمو دادے ڪہ دلم قرص بشہ. مے خوانم یڪے یڪے آیہ ها را! _إِنَّا أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ ما كوثر را بہ تو عطا كرديم! و من در دل مے گویم بہ پیامبر و اهل بیتت نهر ڪوثر در بهشت عطا ڪردے! و بہ من ڪسے ڪہ دوستدارِ صاحبان ڪوثر است! _فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَانْحَرْ پس براى پروردگارت نماز بخوان و قربانى كن‌! و من باز براے خودم تفسیر میڪنم! باید براے شڪر گذارے از وجودش روزے هزار رڪعت برایت نماز بخونم معبودِ من! نگاهم بہ آیہ ے سوم مے افتد! بہ آیہ ے آخر! لبانم مے لرزند...دلم رضا نمے دهد آیہ ے سوم را بخوانم! بغض عجیبے بہ گلویم چنگ میزند،مضطرب زمزمہ میڪنم:مادر! دلشو بہ دلم گرہ زدے دیگہ هوامونو دارے! لبانم مے لرزند و بہ زور آیہ ے آخر را قرائت مے ڪنند: إِنَّ شَانِئَكَ هُوَ الْأَبْتَرُ كہ بدخواہ تو خود اَبتر است. تمام شد! ڪلمہ ے آخر را ڪہ ادا میڪنم اشڪانم جارے میشوند،مبهوت بہ سہ آیہ ے سورہ خیرہ میشوم. بہ چہ فالے بگیرم این سورہ را؟! قرآن را مے بندم و بہ قفسہ ے سینہ ام مے چسبانم زمزمہ میڪنم:نڪنہ میخواے بگے هادے برام موندنے نیست؟! نڪنہ میخواے بگے عمر عشق مون همین قدر ڪوتاهہ؟! بے تاب بہ سجدہ میروم و هق هق میڪنم:این دو راهے چیہ خدا؟! بود و نبودِ هادے با عذابہ! این را مے گویم و زار میزنم،بہ دلم بد افتادہ... ڪہ نڪند... نڪند سورہ ے #عشق بہ ڪوتاهے ڪوثر باشد...؟! از سجادہ بلند میشوم و بے طاقت بہ سمت میز تحریر میروم،موبایل را برمیدارم و برایش مے نویسم: "محتاجم بہ دعا...خیلے محتاج! شمام برام ایمان و آرامش بخواید!" قبل از اینڪہ پشیمان بشوم پیام را ارسال میڪنم،یڪ دقیقہ بعد جواب میدهد: "تو قنوتام میخوام... ربنا آتنا..." مے خندم و اشڪانم را پاڪ میڪنم،زمزمہ میڪنم:تو توے قنوتات بخون ربنا آتنا آیہ را! منم میخونم ربنا آتنا هادے را... ڪاش قرآنِ عشق ما همین سہ سورہ را داشتہ باشد! صبر، دلدادگے، وَ عشق! نڪند برایمان سورہ ے جنون نازل بشود؟! من میخواهم آیہ ے عشق باشم... آیہ ے عشقِ هادے! نہ آیہ هاے جنون! #ادامہ_دارد... http://eitaa.com/golestanekhaterat https://sapp.ir/golestanekhaterat 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

❣شایـد روزے عڪس مرا همـ قابـ بگیـرند و زیرشـ حڪ ڪنند #شہـید #اللهم‌الرزقنا‌التوفیق‌الشهاده #جاماندہ 🌷🕊😔 http://eitaa.com/golestanekhaterat https://sapp.ir/golestanekhaterat 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷