💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂 💠 #قسمت_۱۹۵ _نزدیڪ خونہ شون گل فروشے هست. این را میگوید و نگاهے بہ صورتم مے اندازد،مُردد مے پرسد:آقا مصطفے بعد از اون شب چیزے نگفت؟ راجع بہ... مڪث میڪند و بعد از چند ثانیہ ادامہ میدهد:راجع بہ اینڪہ مدافع حرمم! سرم را برمیگردانم و بہ نیم رخش چشم مے دوزم:چیز خاصے نگفت. سرے تڪان میدهد و اخم میڪند! نگاهم را بہ رو بہ رو مے دوزم و عمیق نفس میڪشم،جان میگیرم از عطرِ نفس هایش.... ❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️ با یڪ دست چادرم را مرتب میڪنم و محڪم دستہ هاے نرگس را بہ قفسہ ے سینہ ام مے چسبانم. هادے از بالا نگاهم میڪند:ڪمڪ نمیخواے؟ _نہ! ڪش چادرم یڪم شل شدہ هے سر میخورہ. با عجلہ از پلہ ها بالا میروم و خودم را بہ هادے میرسانم،جلوے در مے ایستیم. بے اختیار نگاهم بہ سمت تابلوے "بیت الزهرا" میرود،هادے جعبہ ے شیرینے را بہ دست دیگرش میدهد و چند تقہ بہ در میزند. صداے آشناے مردانہ اے مے پیچید:اومدم! نگاهے بہ هادے مے اندازم و زیر لب میگویم:چقدر صداش آشناست! در باز میشود و مرد قد بلند و چهار شانہ اے در چهارچوب در مے ایستد. صورتش گندمے و چشمانش مشڪے اند،ریش هاے مشڪے اش را مرتب ڪردہ و لبخند ڪم رنگے لبانش را ڪش آوردہ اند. تہ چهرہ اش بے اندازہ شبیہ بہ عطیہ است،متعجب بہ دستِ چپش ڪہ در آتل است نگاہ میڪنم. گرم میگوید:سلام! هادے هم گیج بہ دست علیرضا نگاہ میڪند و میگوید:سلام! چہ ڪردے با خودت دلاور؟! لب میزنم:سلام! صدایش بے اندازہ شبیہ بہ صداییست ڪہ چهار روز پیش هادے را از پشت تلفن میخواند! با یڪ دست هادے را در آغوش میڪشد. _سوغات سوریہ نیست،سوغات تهرون خودمونہ! مثل اینڪہ جونم تو سوریہ در امانہ نہ تهران! هادے میخندد و از آغوشش بیرون مے آید:از سادات ڪتڪ خوردے؟ صداے یاس نزدیڪ میشود:مگہ من زورم بہ این هم رزم شما میرسہ؟! علیرضا چشمانش را درشت میڪند و آرام میگوید:هیس! فرماندہ اومد. یاس ڪنار علیرضا مے ایستد،با شوق نگاهم میڪند و بلند میگوید:سلام! با محبت در آغوشش میڪشم و جواب سلامش را میدهم،بہ شوخے میگویم:حقت بود نیام! نباید از یڪے دو روز قبل زنگ بزنے خبر بدے؟! یاس از آغوشم بیرون مے آید:یهویے شد،دو تا از دوستاے علیرضا و آقا هادے زنگ زدن میان دیدنِ علیرضا گفتم شمام تو جمعمون باشید. دستہ گل را بہ دستش میدهم و میگویم:شوخے میڪنم. علیرضا گرم و موقر میگوید:خانم خیلے تبریڪ میگم! علیرضا هستم رفیقِ شفیقِ هادے. لبخند میزنم:خیلے ممنون،منم آیہ هستم! یاس میخندد:نامزدِ عزیز هادے! گونہ هایم رنگ میگیرند،خجول نگاهے بہ هادے مے اندازم و همراہ یاس وارد خانہ میشوم. هادے و علیرضا پشت سرمان مے آیند،هادے میگوید:خب میگفتید جاے شیرینے ڪمپوت بخرم! علیرضا سریع میگوید:خونہ مون تو همون دو روز شدہ شبیہ بقالے! این ڪمپوت میارہ اون یڪے آبمیوہ! تو نمیخواد زحمت بڪشے! وارد پذیرایے ڪہ میشویم پسرِ جوانے را میبینم ڪہ روے مبل تڪ نفرہ نشستہ و ڪمپوت آناناس میخورد! هادے با خندہ میگوید:علیرضاے نارفیق! بہ این آرش زودتر خبر دادے ڪہ بیاد همہ ے ڪمپوتا رو بزنہ بہ بدن؟! پسر یا همان آرش ڪہ این را مے شنود سریع ڪمپوت بہ دست مے ایستد و میگوید:بچہ پولدار تو دیگہ از این حرفا نزن! مگہ ڪمپوت نخوردہ اے؟! چِشت برنمیدارہ یڪمم ما فقیر بیچارہ ها بخوریم؟! سپس نگاهش بہ من مے افتد،نگاهش را از صورتم مے گیرد و جدے میگوید:سلام! تبریڪ میگم خانم خودتونو بدبخت ڪردید! متعجب نگاهش میڪنم،همہ شروع میڪنند بہ خندیدن. علیرضا میگوید:آرش هم نیمچہ آخوندِ ماست همہ نمڪِ جمعمون! تازہ نگاهم بہ پیراهن یقہ آخوندے قهوہ اے رنگ و ریش ها و موهاے ڪمے بلندش مے افتد. آرام میگویم:نفهمیدم چرا گفتن بدبخت شدم؟! آرش سریع میگوید:با ازدواج با هادے! هادے بہ سمتش میرود و همانطور ڪہ در آغوشش میڪشد میگوید:ڪمپوتتو بخور اخوے و حرف زیادے نزن! آرش با محبت در آغوشش میڪشد:جونِ هادے راہ ندارہ اصلا مے بینمت نُطقم باز میشہ. علیرضا و هادے و آرش روے مبل سہ نفرہ اے مے نشینند و گرم صحبت میشوند. یاس میگوید:بیا بریم بهت چادر رنگے بدم. همراہ یاس بہ اتاقش میروم و ڪیف و چادرم را روے تخت مے گذارم. یاس یڪے از چادر رنگے هایش را میدهد و شروع میڪند بہ احوال پرسے. میگوید ڪہ علیرضا در راہ برگشت از فرودگاہ تصادف میڪند و دستش مے شڪند. از سوریہ صحیح و سالم برگشتہ و در همین تهران تصادف ڪردہ. این ڪمے دلم را آرام میڪند! چند دقیقہ اے در اتاق صحبت میڪنیم و دوبارہ بہ پذیرایے برمیگردیم. آرش موبایلش را مقابل علیرضا و هادے گرفتہ و چیزهایے میگوید‌. هادے همانطور ڪہ با ولع ڪمپوت میخورد میخندد. همراہ یاس بہ آشپزخانہ میرویم،یاس مشغول پر ڪردن فنجان ها با چایے میشود. مے پرسم:آرشم مدافع حرمہ؟ #ادامہ_دارد... http://eitaa.com/golestanekhaterat https://sapp.ir/golestanekhaterat 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

#انس_با_قرآن هر روزیک صفحه از قرآن کریم سلامتی‌وتعجیل‌حضرت‌صاحب‌الزمان‌(عج) به نیابت از #شهــدا قـرائت امـروز 👇سوره #بقره #صفحه_نه @golestanekhaterat ╰─┅═ঊঈ🌹ঊঈ═┅─╯

صبحی که نبینم رخ دلدار نه صبح اسٺ بی روشنی چھره دلدار نه صبح اسٺ خورشید چه باشد چه نباشد به چه سودم چون دیده ندوزم به رخ یار نه صبح اسٺ.... #مولاجان_سلام... صبحت بخیر آقا🌸🍃 http://eitaa.com/golestanekhaterat

¶پے کدام نخودسیاه بفرستم خود را!؟💛 وقتی مدام بهانہ ے شــــش گوشہ ات رامے گیرد.. 💕حُــــــــــــــــســـــینْ💕 همــــــــہ چیم حَـــــــــــــرَم حَـــــــــــرَم.. زندگیـــم حَــــــــــــرَم حَـــــــــــــــرَم.. #کربلا_حرم👑❤ http://eitaa.com/golestanekhaterat

گاهے یڪ نفر مےآید .. و مےشود تمام زندگے یڪ نفر؛ مثل تو ڪه آمدے و شدے #تمام_زندگے_من 💞 #رفیق_شهیدم #صبحتون_شهدایی http://eitaa.com/golestanekhaterat

فڪرم بہ مُنتهــاے جمالت نمےرسد! ڪز هر چہ درخیال من آمــد نڪوتــــــری..🌹 #بـالاتر_از_همـہ #شهید_احسان_فتحے http://eitaa.com/golestanekhaterat

💠سردار حاج قاسم سلیمانی : این انقلاب ! آنقدر تلاطم و سختی دارد ڪہ یڪ روزی شهدا آرزو می‌ڪنند زندہ شوند و برای دفاع از انقلاب دوبارہ شهــید شوند. 💠 به رسانه مردم بپیوندید👇 https://eitaa.com/javanan_enghelabi313 https://sapp.ir/javanan_enghelabi_313 🌷🌷🌷 درنشر لینک حذف نشود

••• حیـران و آشـفته یعنے حـٰال ڪسے ڪه مـرگ را نخـواهـد امـٰا لایـق شـہادت هـم نباشـد...😔💔 •| #شهادت_ڪجایـے_ڪم_آورده_ام :) http://eitaa.com/golestanekhaterat

مادرشهید یه روز بهش گفتم : امیر من بمیرم چیکار میکنی ؟ گفتــــــــ : نگران نباش مامان من قبل تو #شهـــــید میشم❤️🍃 شہید مدافع حرم " امیر سیاوشے " آینده خود را به #چشم میدیدن و ما...💔😞 http://eitaa.com/golestanekhaterat

😔💔 آخرین دست نوشته شهیدمدافع حرم.احسان فتحی #شادی روحش صلوات http://eitaa.com/golestanekhaterat

🍃🌷 برای شهید شدن باید شهادت را آرزو کرد. من خودم به این رسیده ام، و با اطمینان و یقین می گویم: هر کس شهید شده ، خواسته که شهید بشود، شهادت شهید فقط دست خودش است...🌷🍃 #شهید مدافع حرم و حریم اهل بیت علیهم السلام #محمودرضابیضایی http://eitaa.com/golestanekhaterat

💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂 💠 #قسمت_۱۹۶ با لبخند نگاهم میڪند:آرہ! یڪے دیگہ از دوستاشونم قرارہ بیاد. امشب خونہ ے ما گُردانہ! مے خندم در جعبہ ے شیرینے را برمیدارم،یاس جلوتر از من با سینے چاے بہ سمت پذیرایے میرود. بہ چند قدمے مبل ها ڪہ میرسد علیرضا سریع بلند میشود:اِ! چرا صدام نڪردے بیام؟! یاس خجول میخندد:آخہ عزیزم شما با این دستت؟! بے اختیار لبخند میزنم،محبت در تڪ تڪ ڪلماتشان موج میزند. آرش دستے بہ ریشش میڪشد و میگوید:آ سد علیرضا! از نظر اسلام زن عزیزے چیز خوبیہ ولے نہ با دستِ شڪستہ ڪہ هم بزنے خودتو ناقص تر ڪنے هم بقیہ رو بسوزونے! علیرضا همانطور ڪہ مے نشیند میگوید:ازدواج چے؟ از نظر اسلام نصف دینتو حفظ نمیڪنہ؟ آرش میخندد:ڪے دوست دارہ دخترش بدبخت بشہ ڪہ بدتش بہ من؟! این را ڪہ میگوید هادے غش غش میخندد و میگوید:خوبہ خودتم میدونے چہ تحفہ اے هستے! آرش اخم میڪند:برادر هادے! رو میدم پررو نشو! من و یاس هم ڪنار هم مے نشینم و بہ حرف هاے آرش و ڪل ڪل هایش با هادے میخندیم. جمعشان عجیب گرم و صمیمے است،همیشہ فڪر میڪردم اگر مدافعان حرم دور هم جمع بشوند مدام از مسائل دینے و جنگے صحبت میڪنند اما انگار اینطور نیست! شوخے هایشان،بحث هاے سیاسے و اعتقادے شان و گفتن از روزمرگے هایشان همہ چے بہ جاست. نیم ساعتے ڪہ میگذرد زنگ خانہ را میزنند،علیرضا از روے مبل بلند میشود و بہ سمت در میرود:حتما محسنہ! چند دقیقہ بعد پسر جوانے هم سن و سال هادے وارد میشود،با لحن عجیبے سلام میدهد و احوال پرسے میڪند. ظاهرش هیچ شباهتے بہ علیرضا و هادے و آرش ندارد! مدل موهایش ڪمے عجیب است و لباس هایش عجیب تر! آستین هاے پیراهنش را ڪمے بالا زدہ،بہ راحتے میتوان تتوهاے روے دستش را دید! متعجب و گیج در گوش یاس نجوا میڪنم:ایشونم مدافع حرمہ؟! یاس عادے میگوید:آرہ! چطور مگہ؟! میخواهم دهان باز ڪنم ڪہ پیشمان میشوم،نگاهم را بہ زور از محسن میگیرم. با خودم فڪر میڪنم مگر هرڪسے را براے دفاع در سوریہ قبول میڪنند؟! هر چہ سعے میڪنم نمیتوانم نگاهِ متعجبم را از محسن بگیرم،هادے ڪہ متوجہ نگاہ هایم میشود لبخندے میزند و از جایش بلند میشود. با فاصلہ ے ڪمے ڪنارم مے نشیند و مے پرسد:چے شدہ؟ متعجب نگاهش میڪنم:چے باید بشہ؟! لبخند میزند و بہ چشمانم زل:بہ محسن یہ جورے نگاہ میڪنے! من من ڪنان میگویم:نہ! صورتش را ڪمے نزدیڪ صورتم مے آورد و آرام میگوید:حرف من راجع بہ چشمات همیشہ یادت بمونہ! حتے حاضرم شرط ببندم محسنم متوجہ نگاهات شدہ! آرام میگویم:آخہ مگہ هرڪسے رو... سریع حرفم را قطع میڪند:هیس! گیج نگاهش میڪنم،با آرامش چشمانش را باز و بستہ میڪند:محسن بچہ مذهبے نیست ولے عاشق اهل بیت و ڪشورشہ! ظاهرش بہ ماها نمیخورہ ولے حاضرم قسم بخورم از ماها دلش پاڪ ترہ و بہ شهادت نزدیڪتر! #ادامہ_دارد... http://eitaa.com/golestanekhaterat https://sapp.ir/golestanekhaterat 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂 💠 #قسمت_۱۹۷ آرام میگویم:باز از روے ظاهر قضاوت ڪردم اما خب فڪر میڪردم... شبِ چشمانش را بہ چشمانم مے دوزد:درِ حریمِ حضرت زینب بہ روے همہ بازہ! ساعت ها میگذرد و من در جمع هادے و دوستانش احساس آرامش و خوشحالے میڪنم! شوخے هاے آرش و هادے،سر بہ سر گذاشتن هاے علیرضا و محسن،خاطرہ گویے ها و مهربانے هاے یاس و سڪوتِ من! بیشتر توجہ ها روے من و هادے و نامزدے بے سر و صدایمان بود. بہ قدرے در جمع احساس راحتے میڪردم ڪہ گذر زمان را احساس نڪردم و وقتے متوجہ ساعت شدم ڪہ از دہ گذشتہ بود. بہ زحمت از جمع دل ڪندیم و از خانہ ے گرمِ علیرضا و یاس خارج شدیم. در را پشت سرم مے بندم و با حرص چادرم را جلو میڪشم. همانطور ڪہ پشت سر هادے قدم برمیدارم زیر لب غر میزنم:ڪاش یہ چادر دیگہ سر میڪردم! هادے بہ سمتم برمیگردد و چند قدم نزدیڪتر میشود،میخواهم چادرم را مرتب ڪنم ڪہ رو بہ رویم مے ایستد. لبخند شیرینے میزند و سیاهے چشمانش را بہ چشمانم میدوزد. آب دهانم را فرو میدهم و نگاهم را بہ پیراهنش گرہ میزنم،با لحن گرمے میگوید:اجازہ هست؟! متعجب چشمانم را بہ صورتش مے دوزم:اجازہ ے چے؟! با سر بہ چادرم اشارہ میڪند:ڪہ چادرتو مرتب ڪنم! گیج نگاهش میڪنم،مُردد هر دو دستش را بالا مے آورد و بہ سمت ڪش چادرم میبرد. دستانش دو طرف صورتم قرار میگیرند و با دقت و وسواس ڪش چادرم را گرہ میزنند! نفسم میرود از هیجانِ این همہ نزدیڪے! بہ زور لرز بدنم را ڪنترل میڪنم و نگاهم روے زمین سر میخورد،باد گوشہ ے چادرم را بہ دست میگیرد و هادے دستانش را پایین مے آورد. آب دهانش را فرو میدهد و بہ صورتم زل میزند،آرام ولے محڪم میگوید:میشہ تا ماہ بعد راجع بہ یہ چیزے خوب و با دقت فڪر ڪنے؟! ڪنجڪاو مے پرسم:راجع بہ چے؟! بے تاب نگاهش را از چشمانم میگیرد و بہ ڪنارہ های چادرم زل میزند. تلاوت میڪند آیہ هاے جنون را! _اینڪہ میتونے با یہ مدافع حرم زندگے ڪنے؟! قلبم طاقت نمے آورد و از هیجان مے ایستد... تو از من جان بخواہ،زندگے ڪردن ڪہ چیزے نیست... #ادامہ_دارد... http://eitaa.com/golestanekhaterat https://sapp.ir/golestanekhaterat 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

اگر #شهیدانه زندگی کنی شهادت خودش #پیدایت میکند لازم نیست به دنبالش بگردی!!! حالا چه جوان #بیست ساله دهه هفتادی باشی چه سردار شصت و اندی ساله ی موی #سپیدکرده ی جنگ http://eitaa.com/golestanekhaterat

💟 #خنده_هنگام_دعوا ✅ انتونی رابینز (روانشناس) میگوید : 《با زنم #اختلاف پیدا کردیم... اون #عصبی شد و رفت توی اتاق. وقتی از اتاق اومد بیرون یه بوق از قبلا داشتم که فشارش دادم. خانمم از ترس پرید بالا، بعدش بهم نگاه کردیم و #خندیدیم. 😂 💟 از اونجا به بعد هر وقت مشکلی پیش میاد یکیمون بوق رو فشار میده. بعد بحث خنده دار میشه...😉 🌺 سعی کنید این روش رو امتحان کنید. وسط اختلاف یه چیز شاد بگین. یه شیطنت انجام بدین. همو ببوسین یا بزنین یواش پشت کمر هم و فرار کنین... 💟 اون وقت بعدا که یاد اون خاطره بیفتین غمگین نمیشین. بلکه خنده تون میگیره و این خیلی مهمه...😉 💕 زندگیت پر از محبت شه،کلیک کن👇 https://eitaa.com/javanan_enghelabi313 https://sapp.ir/javanan_enghelabi_313 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

#مخصوص_مجردها 💟 اگر در مراحل #آشنایی با پسری برای ازدواج قرار دارید، حتما به رفتارش در حین عصبانیت توجه ویژه کنید. ✅ باید از عکس العملش حین عصبانیت مطلع باشید. تا چه اندازه بر رفتار خود کنترل دارد؟ 💟 بهتر است از بیان موضوعی که ممکن است خشمش را برانگیزد، هراس نداشته باشید... اکنون از دستش دهید، بهتر است از وقتی که سال ها زندگی مشترک را بنا کرده اید... https://eitaa.com/javanan_enghelabi313 https://sapp.ir/javanan_enghelabi_313 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

°💬° | #دمے_با_شہدا| ازخواهران میخواهم که حجابشان را مثل حضرت زهرا (س) رعایت بکنند نه مثل حجاب های امروز؛ چون این حجابها بوی حضرت زهرا نمی دهد http://eitaa.com/golestanekhaterat 🌷🌷🌷🌷

💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂 💠 #قسمت_۱۹۸ تلاوت میڪند آیہ هاے جنون را! _اینڪہ میتونے با یہ مدافع حرم زندگے ڪنے؟! قلبم طاقت نمے آورد و از هیجان مے ایستد... تو از من جان بخواہ،زندگے ڪردن ڪہ چیزے نیست... گیج و منگ بہ صورتش زل میزنم،مِن مِن ڪنان میگویم:یَع...یعنے چے؟ چشمانش را مے بندد و نفس عمیقے میڪشد،عرق روے پیشانے و گردنش نشستہ! زمزمہ میڪند:فقط فڪر ڪن! فڪر ڪن با این چیزایے ڪہ از زندگے مدافعاے حرم فهمیدے و دیدے میتونے ڪنار یہ مدافع حرم زندگے ڪنے؟ خودم را میزنم بہ آن راہ! _براے چے باید فڪر ڪنم؟! چشمانش را باز میڪند و بہ زمین زل میزند:فقط بهش فڪر ڪن! ازم چیزے نپرس تا وقتے خواستے نتیجہ رو بگے. شانہ اے بالا مے اندازم و بہ سمت ماشین قدم برمیدارم،تمامِ وجودم گُر گرفتہ اما وانمود میڪنم بیخیالم. باید رڪ و راست از احساساتش بگوید! ڪنار ماشین مے ایستم و بہ سمتش سر برمیگردانم:نمیاید؟ دستانش را داخل جیب هاے شلوارش مے برد و بدون اینڪہ نگاهم ڪند بہ سمت ماشین قدم برمیدارد. همانطور ڪہ نزدیڪ ماشین میشود سوییچ را بہ سمت ماشین میگیرد،در ماشین را باز میڪند و سوار میشود؛بہ تبعیت از هادے من هم سوار میشوم. هادے ڪہ حرڪت میڪند سرم را بہ شیشہ مے چسبانم و بہ خیابان چشم میدوزم. سنگینے نگاهش را احساس میڪنم،لب میزند:ناراحتتون ڪردم؟ باز فعل هاے جمع... این یعنے هنوز هم با خودش درگیر است! بدون اینڪہ نگاهش ڪنم میگویم:نہ! مڪث میڪنم و ڪمے بعد مے پرسم:ڪِے اعزام میشید سوریہ؟ _پونزدهم فروردین. سرم را از روے شیشہ برمیدارم و صاف مے نشینم. دلم آشوب میشود،یڪ ماہ ماندہ تا اعزام بشود! نگاهے بہ هادے مے اندازم و انگشتانم را درهم قفل میڪنم. میخواهم دهان باز ڪنم ڪہ هادے سریع تر مے گوید:بہ نظرتون علیرضا خودخواهہ؟! متعجب نگاهش میڪنم:چرا خودخواہ؟! لحظہ اے چشمانم را مهمانِ نگاهش میڪند! _چون با این شرایط ازدواج ڪردہ. ڪمے فڪر میڪنم و میگویم:خب...خب نہ! _چرا نہ؟! ڪیفم را روے داشبورد میگذارم و راحت تر مے نشینم. _تا جایے ڪہ میدونم علیرضا قبل از ازدواج مدافع حرم شدہ. _درستہ! _خب یاس شرایطشو میدونستہ و با تمام سختیا انتخابش ڪردہ ڪسے مجبورش نڪردہ ڪہ با یہ مدافع حرم زندگے ڪنہ،اگہ نمے تونست با این شرایط ڪنار بیاد علیرضا رو انتخاب نمیڪرد. جدے مے گوید:خب بعضیا میگن مدافعاے حرم ڪہ سختیا رو میدونن نباید ازدواج ڪنن و یڪے دیگہ رو هم درگیر! آب دهانم را فرو میدهم و خجول میگویم:خب خودشون دوست دارن درگیر همچین مردے بشن! امثالِ شما و علیرضا هم مثل بقیہ ے مردا،حق زندگے و دوست داشتنِ یہ زنو دارید! بہ قول یاس هرڪے اعزام میشہ سوریہ شهید ڪہ نمیشہ فقط احتمالش براے همہ هست. اما اون زن خودش این سختیا و ڪنار همچین مردے بودنو انتخاب میڪنہ چون... ادامہ نمیدهم،هادے نگاهم میڪند:چون چے؟ نگاهم را بہ ڪیفم مے دوزم:چون عاشق ترہ! لبخند میزند:پس علیرضا خودخواہ نیست! _نہ! و در دل میگویم:نہ! خوادخواہ نیستے! بگذار دلت یڪے بشود با من... هرڪس میخواهد خودخواہ خطابت ڪند! تو رو میخواهم، با تمام خودخواهے هایت... ❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️ ڪیفم را از روے داشبورد برمیدارم،نزدیڪ خیابان میرسیم. میخواهم بہ هادے بگویم همین جا پیادہ میشوم ڪہ مے گوید:دیر وقتہ،تا سر ڪوچہ مے رسونمت! از وقتے مطمئن شد از نظر من خودخواہ نیست،دوبارہ بہ فعل هاے مفرد رضایت داد! نزدیڪ ڪوچہ مے رسیم،لبخند ڪم رنگے میزنم و مے گویم:ممنون لطف ڪردید. لبخند عمیق ترے میزند:خواهش میڪنم ممنون ڪہ اومدے! دستگیرہ ے در را میفشارم و بہ صورتش زل میزنم:بہ مامان و بابا و یڪتا و همتا خیلے سلام برسونید. سرش را تڪان میدهد،پر انرژے مے گویم:خداحافظ! مے خواندم:آیہ خانم! جواب میدهم:بعلہ؟ نہ از آن "بعله" هاے جدے سرد! از آن "بعله" هاے گرمتر از "جان"! دستش را روے فرمان مے ڪشد و بہ چشمانم زل میزند. دلهرہ و اشتیاق را در چشمانش مے بینم! نفسش را آرام بیرون میدهد:بهش فڪر میڪنے؟ ناشیانہ از سرِ خجالت و هول بودن نگاهم را از صورتش مے گیرم و بہ ڪوچہ خیرہ میشوم. _دلیلشو نفهمیدم! _خیلے حرفا رو بذاریم براے بعد از این ڪہ فڪر ڪردے! در را باز میڪنم و از ماشین پیادہ میشوم،جدے نگاهم میڪند. دستور مے دهد! مثل فرماندہ هاے جنگے! _بهش فڪر میڪنے،تفهیم شد؟ بے اختیار لبخند میزنم،دلم مے رود براے این تیڪہ ڪلامش! با همان لبخندِ عاشقانہ بہ چشمانش خیرہ میشوم و آرام میگویم:تفهیم شد! لبخند میزند،گرم تر از من! چشمانش را باز و بستہ میڪند:فڪر ڪنم باید یہ تجدید نظر ڪنم! ڪنجڪاو نگاهش میڪنم:چہ تجدید نظرے؟ ماشین را روشن میڪند اما دل از چشم هایم نمے ڪند! _لبخنداتم با آدم حرف میزنن! ابروهایم را بالا میدهم:جدے؟! چشمانش را باز و بسته میکند:آره! http://eitaa.com/golestanekhaterat https://sapp.ir/golestanekhaterat 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂 💠 #قسمت_۱۹۹ خون بہ صورتم مے دود و حس از تنم مے رود! بے اختیار چادرم را روے صورتم میڪشم و سریع میگویم:شب بہ خیر! آرام ولے گرم مے گوید:شب خوش! با قدم هاے بلند از ماشین فاصلہ میگیرم،احساس میڪنم آتش بہ جانم افتادہ! خودم را جلوے در خانہ مے رسانم،همین ڪہ زنگ را میفشارم صداے حرڪت ماشین هادے مے آید. ❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️ پاورچین پاورچین از پذیرایے عبور میڪنم و خودم را بہ اتاق مے رسانم. آرام در را مے بندم و نگاهے بہ ساعت مے اندازم،نیم ساعتے بہ اذان صبح ماندہ. ڪمے زودتر وضو گرفتم. سجادہ ام را رو بہ قبلہ پهن میڪنم و چادر نمازم را سر. امشب خواب بہ چشمانم نیامد،حرف هاے هادے بے تابم ڪردہ! قرآنم را از داخل قفسہ ے ڪتاب برمیدارم و روے سجادہ مے نشینم. با یادآورے حرف هاے هادے دلم ضعف مے رود! میخواهم ڪمے قرآن بخوانم تا دلم آرام بگیرد،نیت میڪنم براے باز ڪردن قرآن ڪہ صداے زنگِ پیام موبایلم مے آید. متعجب سر برمیگردانم و بہ موبایلم نگاہ میڪنم،قرآن بہ دست بلند میشوم و بہ سمت میز تحریر مے روم. همانطور ڪہ قرآن را بہ قفسہ ے سینہ ام مے چسبانم با دست دیگر موبایل را برمیدارم و بہ صفحہ خیرہ میشوم. "بہ اذان صبح ڪم موندہ،التماس دعاے ویژہ... خیلے محتاجم و سر در گم! تو قنوتت از خدا برام ایمان و آرامش بخواہ..." از ذوق جیغ خفیفے میڪشم و لب میزنم:دلت مثل من رفتہ آقا هادے! بدون جواب دادن موبایل را سر جایش میگذارم و بہ سمت سجادہ میروم. همانطور ڪہ مے نشینم زمزمہ میڪنم:خدایا خودت عاقبت منو هادے رو ختم بہ خیر ڪن! و چہ ختمِ بہ خیرے بالاتر از شهادت؟! اما دلم نیامد این را براے هادے بخواهم... تازہ داشت مالِ من میشد...زود بود برود! قرآن را مقابلم میگیرم ولے نمیدانم چہ سورہ اے بخوانم،چشمانم را مے بندم و بدون نیت قرآن را باز میڪنم. چشمانم را ڪہ باز میڪنم نام سورہ را میخوانم،"ڪوثر" لبخند میزنم و روے سہ آیہ ے سورہ دست میڪشم،زمزمہ میڪنم:سورہ ے مادر! جوابمو دادے ڪہ دلم قرص بشہ. مے خوانم یڪے یڪے آیہ ها را! _إِنَّا أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ ما كوثر را بہ تو عطا كرديم! و من در دل مے گویم بہ پیامبر و اهل بیتت نهر ڪوثر در بهشت عطا ڪردے! و بہ من ڪسے ڪہ دوستدارِ صاحبان ڪوثر است! _فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَانْحَرْ پس براى پروردگارت نماز بخوان و قربانى كن‌! و من باز براے خودم تفسیر میڪنم! باید براے شڪر گذارے از وجودش روزے هزار رڪعت برایت نماز بخونم معبودِ من! نگاهم بہ آیہ ے سوم مے افتد! بہ آیہ ے آخر! لبانم مے لرزند...دلم رضا نمے دهد آیہ ے سوم را بخوانم! بغض عجیبے بہ گلویم چنگ میزند،مضطرب زمزمہ میڪنم:مادر! دلشو بہ دلم گرہ زدے دیگہ هوامونو دارے! لبانم مے لرزند و بہ زور آیہ ے آخر را قرائت مے ڪنند: إِنَّ شَانِئَكَ هُوَ الْأَبْتَرُ كہ بدخواہ تو خود اَبتر است. تمام شد! ڪلمہ ے آخر را ڪہ ادا میڪنم اشڪانم جارے میشوند،مبهوت بہ سہ آیہ ے سورہ خیرہ میشوم. بہ چہ فالے بگیرم این سورہ را؟! قرآن را مے بندم و بہ قفسہ ے سینہ ام مے چسبانم زمزمہ میڪنم:نڪنہ میخواے بگے هادے برام موندنے نیست؟! نڪنہ میخواے بگے عمر عشق مون همین قدر ڪوتاهہ؟! بے تاب بہ سجدہ میروم و هق هق میڪنم:این دو راهے چیہ خدا؟! بود و نبودِ هادے با عذابہ! این را مے گویم و زار میزنم،بہ دلم بد افتادہ... ڪہ نڪند... نڪند سورہ ے #عشق بہ ڪوتاهے ڪوثر باشد...؟! از سجادہ بلند میشوم و بے طاقت بہ سمت میز تحریر میروم،موبایل را برمیدارم و برایش مے نویسم: "محتاجم بہ دعا...خیلے محتاج! شمام برام ایمان و آرامش بخواید!" قبل از اینڪہ پشیمان بشوم پیام را ارسال میڪنم،یڪ دقیقہ بعد جواب میدهد: "تو قنوتام میخوام... ربنا آتنا..." مے خندم و اشڪانم را پاڪ میڪنم،زمزمہ میڪنم:تو توے قنوتات بخون ربنا آتنا آیہ را! منم میخونم ربنا آتنا هادے را... ڪاش قرآنِ عشق ما همین سہ سورہ را داشتہ باشد! صبر، دلدادگے، وَ عشق! نڪند برایمان سورہ ے جنون نازل بشود؟! من میخواهم آیہ ے عشق باشم... آیہ ے عشقِ هادے! نہ آیہ هاے جنون! #ادامہ_دارد... http://eitaa.com/golestanekhaterat https://sapp.ir/golestanekhaterat 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

❣شایـد روزے عڪس مرا همـ قابـ بگیـرند و زیرشـ حڪ ڪنند #شہـید #اللهم‌الرزقنا‌التوفیق‌الشهاده #جاماندہ 🌷🕊😔 http://eitaa.com/golestanekhaterat https://sapp.ir/golestanekhaterat 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

❣#مـدافعـانه اے ڪاش شبے پاے عَلَم مےبودم... یا خادمِ بانوے خودم مےبودم... اےڪاش خداے عشق ، قسمت میڪرد... یڪ لحظہ " مـدافعِ حـرم مےبودم... #انشاالله #ڪلنا_فداڪ_یا_زینب_س http://eitaa.com/golestanekhaterat https://sapp.ir/golestanekhaterat 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂 💠 #قسمت_۲۰۰ روزها سریع و شیرین مے گذشت و من بیشتر دلبستہ ے هادے میشدم! طورے ڪہ یقین پیدا ڪردم بدون اینڪہ بخواهم #عاشق شدہ ام! عاشقِ مردے ڪہ روزے از شنیدن نامش هم بیزار بودم،هادے توفیق اجبارے بود. از آن بایدهایے ڪہ باید مے بود! هادے باید مے آمد! روزهاے دلگیر اسفند برایم گرم و شیرین گذشت،من و هادے مدام در حال فرار از رو بہ رو شدن باهم بودیم اما نمے شد! بے تاب خودم را بعد از اتمام ڪلاس هاے مدرسہ مشفول درس خواندن براے ڪنڪور ڪردم. اسفند ماہ تمام شد و بهارِ من ڪنار هادے رسید! واقعے ترین بهار زندگے! هادے دیگر مثل سابق سرد و مغرور نبود،راحت مے گفت،مے خندید و بے دلیل بہ چشمانم زل میزد! از احوالاتم مے پرسید،از برنامہ هایم براے دانشگاہ و درس،حتے تشویقم مے ڪرد با رتبہ اے عالے حقوقِ دانشگاہ تهران قبول بشوم! روزها میگذشت و مرا بیشتر شیفتہ ے خودش مے ڪرد. دلم ضعف مے رفت براے آسمانِ شب چشمانش،براے آن دو جفت چشمِ نجیب و مهربان. براے "تفهیم شد" گفتن هایش! براے این فرماندہ ے مهربانِ قلبم! هر روز فاصلہ ے بین مان ڪمتر میشد و وابستگے مان بہ هم بیشتر. فروردین ماہ ڪہ رسید دلم آشوب شد،روزهاے فروردین سریع تر از آن چیزے ڪہ فڪرش را مے ڪردم گذشت! خیلے سریع بہ چهاردهم فروردین رسیدیم...یڪ روز قبل از اعزام شدن هادے... ❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️ با دقت بلوز سادہ ے سفید رنگ را از اول تا میڪنم و داخل ساڪ میگذارم. میخواهم بلوز دیگرے بردارم ڪہ هادے دست بہ سینہ در چهار چوب در ظاهر میشود. همانطور ڪہ با لبخند بہ صورتم چشم دوختہ مے گوید:فڪر ڪنم تو و مامان دیویست بار ساڪے ڪہ از چندماہ قبل آمادہ ڪردمو بهم ریختید و بررسے ڪردید! از روے تخت بلند میشوم و سریع میگویم:خالہ فرزانہ گفت یہ بار دیگہ ساڪتو چڪ ڪنم وگرنہ... مے خندد:میدونم! میدانم سابقہ ام را خراب ڪردہ ام! لبخند ڪم رنگے میزنم و نگاهش میڪنم،باورم نمے شود فقط چند ساعت بہ رفتن هادے ماندہ! با قدم هاے ڪوتاہ نزدیڪ تخت میشود و بہ ساڪ چشم مے دوزد،بے اختیار بہ صورتش زل مے میزنم،دوست ندارم برود! نفس بلندے مے ڪشد و روے تخت مے نشیند،بلوزے ڪہ روے تخت جا ماندہ داخل ساڪ جا میدهد و سرش را بلند میڪند. سریع نگاهم را از صورتش میگیرم و بہ ساعت زل میزنم. نزدیڪ دہ شب! میدانم الان است ڪہ بگوید "آمادہ شو برسونمت!" آب دهانم را با شدت فرو میدهم،ڪلے دست دست ڪردہ ام ڪہ بہ بهانہ اے شب را اینجا بمانم! نمیخواهم تا هنگام رفتنش لحظہ اے از ڪنارش جُم بخورم! حتے شدہ مرا با خودش ببرد سوریہ! بغض بزرگے در گلویم مے نشیند،بغضے ڪہ از شروع فروردین ماہ امانم را بردہ! دوست دارم فریاد بزنم "ایها الناس دوست ندارم برود!" اما صدایم را خفہ میڪنم! آرام مے گوید:میخواے برگردے خونہ؟ بغضم شدت میگیرد،سعے میڪنم صدایم نلرزد! _آرہ دیگہ دارہ دیر میشہ! قلبم بے قرار خودش را بہ قفسہ ے سینہ ام مے ڪوبد،نہ نمیخواهم بروم! لعنت بہ این غرور و حاشا ڪردن! من تازہ #تو را پیدا ڪردہ ام... لبخند عجیبے میزند و میگوید:آخہ میخواستم دست و پاهامو حنا بذارم ولے خب اول تو رو مے رسونم خونہ. سریع میگویم:حنا؟! سرش را تڪان میدهد:آرہ! مردمڪ چشمانم را لحظہ اے مے چرخانم و میگویم:میشہ ببینم؟! با آژانس برمیگردم خونہ. از روے تخت بلند میشود و چند قدم بہ سمتم برمیدارد،میخواهم بزنم زیر گریہ ڪہ نہ نمیخواهم لحظہ اے از تو جدا بشوم! مقابلم مے ایستد و دستانش را داخل جیب هاے شلوار ورزشے سورمہ اے رنگش مے برد:میخواے شب بمونے اینجا؟ الانم دیر وقتہ...یعنے... یعنے میگم فردا دوبارہ بخواے صبح زود بیاے براے بدرقہ م... مڪث میڪند! آرام مے پرسد:اصلا دوست دارے بیاے بدرقہ م؟! آب دهانم را با شدت فرو میدهم و من من میڪنم! مگر از دل من خبر دارد ڪہ ببیند جانم برایش مے رود؟! ڪہ دلم رضا نیست بہ رفتنش...ڪہ اگر میخواهد برود بگذارد حداقل تا لحظہ ے آخر ڪنارش باشم. میخواهم دهان باز ڪنم ڪہ همتا با سر و صدا وارد اتاق میشود،نفس نفس زنان میگوید:هادے بدو بیا برات حنا بذارم! هادے نگاهش را از صورتم مے گیرد و خندہ رو بہ همتا مے گوید:یہ جورے ذوق دارے انگار من عروسم امشبم حنابندونمہ! همتا چشمڪ میزند:ان شاء اللہ اونم چندماہ دیگہ اما تو دامادے. از سر ذوق ڪع همچین شبے فرا برسد لبم را بہ دندان میگیرم تا صدایم درنیاید! هادے نزدیڪ همتا میشود:حنا رو بیار بالا همینجا خودم بہ دست و پام میزنم. همتا سرے تڪان میدهد و نزدیڪ راہ پلہ میشود،بلند فریاد میزند:یڪتا! حناے شاہ دومادو بیار! سپس دوبارہ نزدیڪ ما میشود،همانطور ڪہ ڪنارم مے ایستد میگوید:نگفتے برات سوغاتے بیارہ؟ #ادامہ_دارد... http://eitaa.com/golestanekhaterat https://sapp.ir/golestanekhaterat 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂 💠 #قسمت_۲۰۱ قبل از اینڪہ من دهان باز ڪنم هادے مے گوید:میدونہ من از سوریہ سوغاتے نمیارم! چند لحظہ بعد یڪتا با ڪاسہ ے بزرگے ڪہ محڪم با دست هایش گرفتہ وارد اتاق میشود. هادے میخواهد ڪاسہ را از دستش بگیرد ڪہ نمے دهد،با لبخند دندان نمایے مے گوید:اول شاباش! هادے متعجب نگاهش مے ڪند و میگوید:وا! یڪتا اخم میڪند:زحمت ڪشیدم درستش ڪردما‌. هادے با لحن بامزہ اے میگوید:الهے بمیرم عرق از سر و روت میبارہ خستہ شدیا! یڪتا زبان درازے میڪند:حالا مے بارہ یا نمے بارہ مفتے نمیدم! هادے نگاهے بہ همتا مے اندازد و میگوید:فڪر نڪن نمیدونم مغز متفڪر این نقشہ هاے مسخرہ تویے. این را ڪہ مے گوید پقے میزنم زیر خندہ! هادے بہ سمت میز تحریر میرود و ڪیف پولش را برمیدارد،همانطور ڪہ اسڪناس دہ هزار تومانے اے بیرون میڪشد بہ سمت یڪتا میرود. اسڪناس را بہ سمتش مے گیرد:بیا اینم مزدت! یڪتا متعجب بہ اسڪناس نگاہ میڪند و مے گوید:تو ڪہ خسیس نبودے! هادے شانہ اے بالا مے اندازد:همینہ ڪہ هست. یڪتا پشت چشمے نازڪ میڪند و ڪاسہ را بہ دستش میدهد،همانطور ڪہ اسڪناس را از دستش میگیرد میگوید:اینو میذارم تو ڪیف پولم ڪہ برام برڪت بیارہ خان داداش! هادے سرے تڪان میدهد و بہ سمت تختش میرود،ڪاسہ را با احتیاط روے تخت میگذارد و پارچہ ے سفیدے از ساڪش بیرون میڪشد. با احتیاط مشغول حنا گذاشتن روے ڪف پاها و دستانش میشود،همتا و یڪتا هم ڪنارش مے نشینند و صحبت میڪنند. میدانم از الان دلشان براے هادے تنگ میشود میخواهند بیشتر با برادرشان وقت بگذرانند. یڪتا با خندہ مدام ڪف پاهاے هادے را قلقلڪ میدهد و صدایش را در مے آورد. همتا بہ شوخے میگوید:اسم آیہ رو ڪف دستت بنویس. این را ڪہ میگوید هادے بہ چشمانم زل میزند و میگوید:لطفا بیا منو از دست این دوتا نجات بدہ! لبخند دلربایے میزنم و بہ سمتشان میروم،همتا و یڪتا نگاہ معنا دارے بہ هم مے اندازند‌‌. همتا با ذوق و دقت ڪف دست و پاهاے هادے را با پارچہ ے سفید مے بندد تا حنایشان خشڪ بشود. نگاهے بہ ظرف حنا ڪہ ڪمے ازش ماندہ مے اندازم و میگویم:موها و ریشاتو حنا نمے بندے؟ هادے متعجب نگاهم میڪند ڪہ سریع ادامہ میدهم:اگہ روغن زیتون بریزے تو حنا و سریع بشورے رنگ نمیدہ! یڪتا این را ڪہ میشنود سریع بر میخیزد و بہ سمت در مے دود! در همان حین مے گوید:میرم روغن زیتون بیارم. هادے بلند مے گوید:یڪتا! نہ! بہ همتا نگاهے مے اندازم و باهم میزنیم زیر خندہ،هادے سرش را بہ سقف مے گیرد و میگوید:خدایا! خودت نجاتم بدہ اصلا شهیدم ڪن راحت شم از دست این دو قلوها و یار جدیدشون! قلبم مے ریزد! اخم میڪنم و ساڪت بہ زمین زل میزنم. چند لحظہ بعد یڪتا روغن زیتون بہ دست وارد اتاق میشود. هادے سریع میگوید:فڪرشم نڪن! یڪتا بے توجہ ڪمے روغن زیتون داخل حنا میریزد و با دست هم میزند. با خندہ دست حنایے اش را بہ سمت صورت هادے میبرد ڪہ هادے سریع سرش را عقب میڪشد و میگوید:دستتو بہ موها و ریشام زدے نزدیا! همتا هم دستش را حنایے میڪند و بہ سمت صورت هادے میبرد. با خندہ دستش را روے ریش هادے میڪشد و میگوید:هادے لے با ریش هاے قرمز! هادے بلند میگوید:واے بہ حالتون! آیہ خانم ببین دستہ گلہ توئہ ها! با شیطنت بہ سمتشان میروم و ظرف حنا را بر میدارم،هادے چشمانش را بستہ و براے همتا و یڪتا نقشہ میڪشد ڪہ با دست همہ ے حنا را روے موهایش میڪشم! همتا و یڪتا متعجب نگاهم میڪنند و هادے ساڪت میشود. لبم را بہ دندان میگیرم و مظلوم مے گویم:خب موهاش موندہ بود! این را ڪہ میگویم همتا سریع بلند میشود و میگوید:خودت میدونیو هادے! من رفتم! سپس با عجلہ از اتاق خارج میشود،یڪتا هم پشت سرش مے دود:وایسا منم اومدم! ڪمے میترسم ڪہ هادے میخواهد چہ واڪنشے نشان بدهد! آب دهانم را قورت میدهم و آرام میگویم:آقاے عسگرے! هادے با حرص نفسش را بیرون میدهد و چشمانش را باز میڪند. خشمگین بہ صورتم زل میزند ڪہ میگویم:چیزے نمیشہ ها! بلند شید سریع بشورید! نگاہ عاقل اندر سفیهانہ اے بہ صورتم مے اندازد و میگوید:فقط دلم میخواد شبیہ آنشرلے بشم علاوہ بر مو با ریشاے قرمز! حرفش ڪہ تمام میشود ریز میخندم،نگاہ جدے اش باعث میشود خندہ ام را بخورم. سرفہ اے میڪنم و چند قدم بہ سمتش برمیدارم،مُردد نگاهے بہ ریش هاے مشڪے اش ڪہ پشت حنا پنهان شدہ اند مے اندازم. دستم را بہ سمت صورتش ڪمے بالا میبرم و در نیمہ ے راہ برمیگردانم. هادے دستانش را نشانم میدهد و میگوید:دست و بالم بستہ س وگرنہ خودم حداقل درست روے ریش هام حنا میڪشیدم! خجول دوبارہ دستم را بلند میڪنم و بہ سمت صورتش میبرم،ڪمے لرز دارد! #ادامہ_دارد... http://eitaa.com/golestanekhaterat https://sapp.ir/golestanekhaterat 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

🌷مقام معظم رهبری: ❣حجاب تنها سلاحے است ↩️ڪہ ازهر دو شخص مهاجم و مدافع حفاظت میڪند.✅ #چادرانه http://eitaa.com/golestanekhaterat https://sapp.ir/golestanekhaterat 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷