مرد در حال جان دادن بود که
به همسرش گفت : باید چیزی را به تو بگویم
زن: لازم نیست
مرد: اما اگر نگویم نمیتوانم آسوده بمیرم
و عذاب وجدان رهایم نخواهد کرد
زن: باشه بگو
مرد:من زن دوم دارم
زن با خونسردی گفت :
میدونم همین امروز فهمیدم ...
حالا آروم باش تا مرگ موش کارشو بكنه...😐😅
💠 به رسانه مردم بپیوندید👇
https://eitaa.com/javanan_enghelabi313
https://sapp.ir/javanan_enghelabi_313
🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷
درنشر لینک حذف نشود
💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂
💠 #قسمت_۲۶۲
با دقت آخرین تست عربے را میزنم و سر بلند میڪنم،نفس راحتے میڪشم و ڪش و قوسے بہ گردنم میدهم.
امروز سوم آبان است،همہ ے تغییرات زندگے ام از آبان سال پیش شروع شد!
ڪتاب تست را مے بندم و داخل ڪولہ ام میگذارم،تصمیم گرفتم زمان هایے ڪہ در شرڪت بیڪارم از وقتم استفادہ ڪنم و تست بزنم.
شڪلاتے از داخل ڪولہ ام برمیدارم و داخل دهانم میگذارم،نزدیڪ یڪ ماہ است در شرڪت استخدام شدہ ام و همہ چیز بہ طرز عجیبے آرام است!
تنها مشڪلم در شرڪت مهندس فرزاد ساجدے ست،هرگاہ بہ اینجا مے آید با نگاہ هاے عجیب و غریب و تلخے هایش آزارم مے دهد،گویے از من خوشش نمیاد! من هم متقابلا خیلے سرد و سر سنگین با او رفتار میڪنم.
هیچ شباهتے بہ برادر بزرگترش ندارد،البتہ از نظر اخلاقے!
ظاهرا خیلے شبیہ بہ هم هستند،در ظاهر تنها فرقشان همین سہ چهار سال بزرگ بودن روزبہ است!
صداے زنگ تلفن بہ افڪارم خاتمہ مے دهد،سریع گوشے تلفن را برمیدارم و مے گویم:بعلہ؟!
صداے روزبہ مے پیچد:خانم نیازے! یہ سرے پروندہ هست ڪہ باید مرتب بشہ مے تونید انجام شون بدید؟
سریع جواب میدهم:بعلہ حتما! الان میام مے برمشون!
سپس قطع میڪنم همین ڪہ از روے صندلے بلند میشوم صداے دختر جوانے باعث میشود سر برگردانم.
_سلام! خستہ نباشید.
گرم جواب میدهم:سلام عزیزم! متشڪرم بفرمایید!
چند قدم نزدیڪ تر میشود،قد تقریبا بلند و اندام لاغرے دارد.
مانتوے ڪرم رنگ جلو بازے همراہ شومیز سادہ ے سفید رنگے بہ تن ڪردہ،شلوار لے روشنش ڪمے تنگ و ڪوتاہ بہ نظر مے رسد.
شال ڪرم رنگش را هم آزادانہ روے سرش انداختہ ڪہ باعث شدہ موهاے بلند قهوہ اے رنگش ڪاملا مشخص باشند.
آرایشش ڪمے غلیظ است اما مے توان تشخیص داد چهرہ ے نمڪینے دارد! همانطور ڪہ بہ چشمانم زل زدہ مے گوید:با مهندس ساجدے قرار داشتم!
مے پرسم:اسم شریفتون؟
سپس دفتر یادداشت قرارها را برمیدارم،سریع مے گوید:با آقاے فرزاد ساجدے قرار داشتم!
دفتر را روے میز برمیگردانم:اشتباہ اومدید عزیزم! باید وارد سالن سمت چپ مے شدید.
سریع مے گوید:رفتم نبودن! آگاهے استخدام زدہ بودن مثل اینڪہ بہ نقشہ ڪش احتیاج داشتن،یڪے از ڪارمندا گفتم بیام اینجا پیش مهندس روزبہ ساجدے!
_چند لحظہ اینجا منتظر باشید!
سرے تڪان میدهد و نگاهش را دور تا دور سالن مے چرخاند،چند تقہ بہ در میزنم ڪہ صداے روزبہ مے پیچد:بفرمایید!
وارد اتاق میشوم،روزبہ ڪنار ڪتابخانہ ایستادہ و چند پوشہ را تماشا میڪند.
چند قدم بہ سمتش برمیدارم ڪہ مے گوید:بعضے از پوشہ ها رو پیدا نمیڪنم!
نزدیڪتر میشوم:یعنے اینجا نیستن؟!
بہ سمتم برمیگردد:چرا همینجا باید باشن،فڪر ڪنم من زیادے خستہ ام و نمیتونم خوب بگردم! ایرادے ندارہ ڪہ خودتون پیداشون ڪنید؟!
سرم را بہ نشانہ ے منفے تڪان میدهم و مے گویم:نہ چہ ایرادے؟! فقط شمارہ پروندہ ها رو یادتونہ؟
سرش را بہ نشانہ ے مثبت تڪان میدهد و بہ سمت میزش میرود،همانطور ڪہ ڪاغذے از روے میز برمیدارد مے گوید:اینجا یادداشت ڪردم!
ڪاغذ را بہ دستم مے دهد،نگاهے بہ شمارہ ها مے اندازم و مے گویم:راستے یہ خانمے مے خواد شما رو ببینہ!
متعجب بہ ساعت مچے اش نگاہ میڪند و مے پرسد:مگہ براے این ساعت قرار ملاقات داشتم؟!
سریع مے گویم:نہ! مثل اینڪہ براے آگهے استخدامے ڪہ براے نقشہ ڪش دادید اومدن،برادرتون نیستن خواستن بیان پیش شما!
روے صندلے مے نشیند و چشمانش را مے بندد:باشہ!لطفا بگید بیاد داخل!
چشمے مے گویم و از اتاق خارج میشوم،بہ دخترڪ مے گویم:بفرمایید داخل!
لبخند تصنعے اے میزند و وارد میشود،مردمڪ هاے چشمانش در حال گردش در اطراف اند.
آب دهانش را با شدت قورت میدهد و نگاهش را بہ روزبہ مے دوزد:سلام!
لحن صدایش تغییر ڪردہ،ڪمے نازدار و با عشوہ است!
روزبہ چشمانش را باز میڪند و جوابش را میدهد،سپس رو بہ من مے گوید:شما مے تونید بہ ڪاراتون برسید!
هم زمان با این جملہ بہ قفسہ هاے ڪتابخانہ اشارہ میڪند،سرے تڪان میدهم و با قدم هاے بلند خودم را مقابل قفسہ ها مے رسانم.
دخترڪ با قدم هاے ڪوتاہ و موزون خودش را نزدیڪ میز روزبہ مے رساند،روزبہ با دست بہ مبل ها اشارہ میڪند و جدے مے گوید:بفرمایید!
دخترڪ با لبخند پر نازے مقابل روزبہ مے نشیند،روزبہ بہ چشمانش زل میزند:در خدمتم!
دخترڪ ڪمے مانتویش را آزادتر میگذارد و پاے راستش را روے پاے چپ و این صحنہ از چشم روزبہ دور نمے ماند!
یڪ تاے ابرویش را بالا میدهد و نگاهش را فقط بہ صورت دخترڪ مے دوزد،دختر با ڪمے استرس اما لبخند مے گوید:رشید پور هستم! مینو رشید پور!
روزبہ سرے تڪان میدهد:مے شنوم!
مینو خودش را ڪمے جلو میڪشد و نگاهے بہ من مے اندازد،سریع روے برمیگردانم و با دقت مشغول گشتن میشوم.
#ادامہ_دارد...
http://eitaa.com/golestanekhaterat
https://sapp.ir/golestanekhaterat
🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷
💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂
💠 #قسمت_۲۶۳
با همان لحن نازدار مے گوید:براے آگهے استخدام تون اومدم،لیسانس نقشہ ڪشے دارم و دو سال سابقہ ے ڪار تو یہ شرڪت خوب و معتبر...
میخواهد حرفش را ادامہ بدهد ڪہ روزبہ مے پرسد:چرا دیگہ تو اون شرڪت نیستید؟!
مینو چند لحظہ مڪث میڪند و سپس جواب میدهد:بہ مشڪل مالے برخوردن و منم سریع اومدم بیرون!
روزبہ مے گوید:اسم شرڪت سابقے ڪہ توش ڪار میڪردید رو لطفا با آدرس و شمارہ تلفن برام بنویسید!
مینو من من ڪنان مے پرسد:حتما لازمہ؟!
روزبہ جدے مے گوید:بلہ!
سپس صداے برداشتن گوشے تلفن و صداے روزبہ مے پیچد:آقا حامد! لطفا دوتا چایے بیار!
یڪے از پوشہ ها رو پیدا میڪنم و با دقت بہ شمارہ اے ڪہ رویش نقش بستہ نگاہ میڪنم،بہ سمت روزبہ و مینو برمیگردم و پروندہ را روے میز میگذارم.
روزبہ نگاهے بہ پوشہ مے اندازد و رو بہ مینو مے گوید:مے فرمودین!
زبانِ مینو دوبارہ جان مے گیرد:بیست و پنج سالمہ و یہ سرے از نمونہ ڪارهامو با اسم و آدرس پروژہ ها براتون آوردم!
با دقت شمارہ ے پروندہ ها را چڪ میڪنم اما خبرے از پروندہ هاے مورد نظر روزبہ نیست!
نفس عمیقے میڪشم و بہ سمت روزبہ برمیگردم:دوتا از پروندہ ها نیست!
نگاہ روزبہ بہ سمت من مے آید،همانطور ڪہ دستش را روے پیشانے اش میگذارد آرام مے گوید:فڪر ڪنم دست فرزادہ! لطفا همینا ڪہ روے میزہ ببرید فردا میگم چے ڪارشون ڪنید.
سرے تڪان میدهم و بہ سمت میز قدم برمیدارم،مینو چهار چشمے بہ روزبہ زل زدہ و لبخند عمیقے روے لبانش نقش بستہ!
ڪسے چند تقہ بہ در میزند،روزبہ اجازہ ے ورود میدهد و حامد سینے بہ دست وارد میشود. فنجان چاے ها را مقابل روزبہ و مینو میگذارد و خارج میشود.
پروندہ ها را ڪہ برمیدارم روزبہ از روے صندلے اش بلند میشود و دستانش را داخل جیب هاے شلوار مشڪے ڪتانش مے برد.
با لبخند ڪجے بہ مینو زل میزند:هروقت چاے تون رو میل ڪردید لطفا تشریف ببرید!
مینو متعجب نگاهش میڪند،میخواهد دهان باز ڪند ڪہ روزبہ اجازہ نمیدهد!
_خانم من اینجا وقتے براے نمایش و مسخرہ بازے ندارم!
چشمان مینو گرد میشود و سریع مے گوید:متوجہ ے حرف هاتون نمیشم ما ڪہ هنوز راجع بہ ڪار و شرایط استخدام حرف نزدیم!
روزبہ ابروهایش را بالا مے اندازد و نگاهش را از پا تا سر مینو بالا میڪشاند و روے چشمانش توقف میڪند.
_منظورم طرز پوشش،آرایش،صحبت و حتے نشستن تونہ!
مینو سریع مانتویش را جلو میڪشد و مضطرب نگاهے بہ من مے اندازد!
_تو آگهے تون ننوشتہ بودید اگہ خانم بیاد باید محجبہ باشہ!
روزبہ ڪوتاہ مے خندد:اینجا محجبہ و غیر محجبہ نداریم! منظورم طرز پوشش و آرایش تون نیست،منظورم هدف پوشش و آرایش تونہ!
مینو گیج و سردرگم نگاهش میڪند،روزبہ ڪمے اخم میڪند:شما تو همین برخورد اول بہ من توهین ڪردید!
مینو بلند مے گوید:من؟!
روزبہ سرش را تڪان میدهد:بعلہ شما! از تڪ تڪ حرڪتاتون پیداست خواستید منو با ظاهر و رفتارتون براے استخدام ڪردنتون مجاب ڪنید!
مینو عصبے بلند میشود،روزبہ با آرامش ادامہ میدهد:من نہ آدم مذهبے ام نہ قانوناے زیاد دست و پا گیر براے ڪارمنداے شرڪت گذاشتم! اما اینجا برام محل ڪار و رشدہ بہ ذهن و هوش آدما احتیاج دارم نہ قیافہ و بدنشون!
این را ڪہ مے گوید خون در صورتم مے دود،با گفتن ببخشیدے سریع از اتاق خارج میشوم.
پروندہ ها را روے میز میگذارم و نفس عمیقے میڪشم،یادِ جملات روزبہ ڪہ بہ آن دختر گفت مے افتم دوبارہ گونہ هایم سرخ میشوند. احساس میڪنم باید آب میشدم!
صداے عصبے صحبت ڪردن مینو نزدیڪ میشود و دو سہ دقیقہ بعد در حالے ڪہ زیر لب مے گوید:مرتیڪہ ے بیشعورِ اُمُل!
در اتاق را محڪم مے ڪوبد و با حرص از سالن خارج میشود!
نفس عمیقے میڪشم و بہ پروندہ ها نگاہ میڪنم،در دل مے گویم:انگار هنوز انسانیت و انصاف نَمُردہ!
❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️
روزها مثل برق و باد مے گذشت،اڪثرا سرم در ڪتاب هایم بود و روزهاے زوج مشغول ڪار در شرڪت بودم!
یاس یڪ بار بہ دیدنم آمد،دلم میخواست دوستے مان باز هم ادامہ داشتہ باشد اما ترحمے ڪہ در چشمانش بود این اجازہ را نداد!
تصمیم گرفتم گاهے بہ صورت پیامڪے جویاے احوالش بشوم،نازنین و همتا و یڪتا بیشتر تلفن میزدند انگار مراعات حالم را میڪردند!
نازنین غیرمستقیم گفت دلتنگم شدہ اما تا وقتے خودم نخواهم بہ دیدنم نمے آید،هنوز بین خانہ ے خودش و خانہ ے پدرش سرگردان است!
مثل اینڪہ راضے ڪردن پدرش ڪار آسانے نیست،گفت مهدے بے اندازہ دلتنگم شدہ اما پدرم خواستہ از من دور باشند!
مهدے از نازنین خواستہ بہ من بگوید ڪہ درِ خانہ ے شان همیشہ بہ روے من باز است! با رفتن هادے علاقہ و محبت آن ها نسبت بہ من ڪم رنگ نشدہ،من هم مثل همتا و یڪتا دختر خانوادہ ام!
#ادامہ_دارد...
http://eitaa.com/golestanekhaterat
https://sapp.ir/golestanekhaterat
🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷
هدایت شده از خاکریز افسران جنگ نرم🏴🌷
✅ اگر دو ایراد زیر را داشته باشید،
توانایی #نابود_ساختن هر
رابطه ای را دارا می باشید :
1⃣ سرسختانه همواره خود را
#حق_به_جانب دانستن،
حتی زمانی که ادله کافی
در اختیار نداشته باشید.
2⃣ هیچگاه #عذرخواهی_نکردن ،
حتی زمانی که تقصیر کار بودن
شما اثبات گردیده باشد...
💠 به رسانه مردم بپیوندید👇
https://eitaa.com/javanan_enghelabi313
https://sapp.ir/javanan_enghelabi_313
🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷
درنشر لینک حذف نشود
هدایت شده از خاکریز افسران جنگ نرم🏴🌷
✅ #پرسش
💟 از کجا بفهمیم که طرف مقابل
ما به خانواده بخصوص
مادرش #وابسته هست یا نه؟
✅ #پاسخ
وابستگی در حد متعارف و جهت مشورت مشکلی ندارد.
اگر طرف مقابل #نشانههای زیر را داشت،
وابستگی او شدید است:
1. اگر از او پرسیدید که تا چه
حد به نظر دیگران بویژه پدر و
مادر اهمیت میدهید،
اینگونه پاسخ دهد:
«در هر کاری با آنها مشورت
میکنم و بدون نظر آنها هیچ
کاری نمیکنم»
2. در گفتگوی جمعی خواستگاری،
هر سوالی که میشد
اول به مادر نگاه میکرد و در
صورت تأیید او پاسخ میداد.
3. در مواردی پدر و مادرش
اجازه پاسخگویی به او نمیدادند
و به جای فرزندشان پاسخ میدادند.
4. در سخنان و گفتگوهای خود،
تکهکلامهایی مثل مامانماینا میگن،
مامانماینا نظر دیگهای دارن،
باید با مامانماینا حرف بزنم و... زیاد دارد.
💠 به رسانه مردم بپیوندید👇
https://eitaa.com/javanan_enghelabi313
https://sapp.ir/javanan_enghelabi_313
🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷
درنشر لینک حذف نشود
🌺🌿🕊🌿🌺
🌺روزی که سید آسمانی شد🌺
🕊بیش از ۱۰ روز از شهادت برادرش نگذشته بود که روز 13 تیرماه سال 1365 در عملیات «کربلای۱» ، «روز آزادسازی شهر مهران» از چنگال دشمن بعثی به شهادت رسید..
شهید حاج رضا دستواره تا زمان شهادت ۱۱ بار مجروح شدن را به جان خریده بود ولی هرگز به خود استراحت نداد.
🌿حاج رضا دستواره پس از شهادت برادرش، بیش از سه روز در تهران نماند و به منطقه بازگشت.
وقتی به او گفتند که «خوب بود لااقل تا شب هفت برادرت میماندی و بعد بر میگشتی»، در جواب میگوید: «به آنها گفتهام کنار قبر حسین قبری را برای من خالی نگهدارید.»
#شهید_سید_محمدرضا_دستواره
💮 با ما همراه باشیددر کانال گلستان خاطرات شهدا👇
http://sapp.ir/golestanekhaterat
http://eitaa.com/golestanekhaterat
🌷🌷🌷🌷
💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂
💠 #قسمت_۲۶۴
از این دورے و فاصلہ گرفتنم دلگیر اند و دوست دارند گاهے بہ دیدنشان بروم،حتے مهدے گفتہ بے صبرانہ براے آیندہ اے نزدیڪ منتظر ڪارت دعوت عروسے من است!
نازنین میگفت شنیدہ ڪہ مهدے بہ فرزانہ میگفته:ما دیگہ سہ تا دختر داریم فرزانہ! هادے رفتہ اما آیہ هست!
یہ وقت خودخواہ نشے اگہ این دختر خواست عروس یہ خانوادہ ے دیگہ بشہ دلخور بشے یا باهاشون قطع رابطہ ڪنے!
آیہ دیگہ تا ابد دختر ماست،اگہ مصطفے بذارہ یہ چند وقتے ڪہ بگذرہ و حال همہ مون بهتر بشہ خودم واسطہ میشم براے ازدواجش! اگہ دلشون خواست و اجازہ دادن یہ مقدار از جهازشم تو با سلیقہ ے خودت بخر!
مبادا بین آیہ با همتا و یڪتا فرق بذارے،مطمئن باش اینطورے هادے هم خوشحالہ و راضیہ!
نازنین میگفت و من خجالت زدہ میشدم،با این حرف ها دیگر رویم نمیشد بہ دیدنشان بروم!
بے معرفتے ڪردم،جواب محبت هایشان این نبود!تصمیم گرفتم خیلے زود بہ دیدنشان بروم
نگاهے بہ ڪوچہ ے خلوت مے اندازم و مردد قدم برمیدارم،با هر قدم دلم یڪ جورے میشود!
از چهلم هادے بہ بعد دیگر بہ این محلہ نیامدم،همین خاطرات ڪوتاہ زجرڪشم میڪرد!
آذر ماہ هم رسید و هفت ماہ از پرواز هادے گذشت! زندگے است دیگر با تمام تلخے هایش ادامہ دارد...
مقابل خانہ ے شان مے رسم،نفس عمیقے میڪشم!
قبل از اینڪہ پشیمان بشوم انگشتم را بہ سمت زنگ مے برم و آن را میفشارم.
سوزِ هوا تنم را بہ لرزہ در مے آورد شاید هم هواے این خانہ دیگر بہ من نمے سازد!
چند لحظہ بعد صداے همتا مے پیچد:بعلہ؟!
بہ سمت آیفون ڪہ صورت برمیگردانم تقریبا جیغ میزند!
_آیہ! تویے؟!
هنوز انرژے و گرما در صدایش موج میزند،لبانم را از هم باز میڪنم:آرہ!
در باز میشود و همتا سریع مے گوید:بیا تو!
وارد حیاط میشوم،از قصد تنها آمدم دلم نمیخواست فڪر ڪنند بخاطرہ همراهے یا اجبار پدر و مادرم بہ دیدنشان آمدہ ام.
در را مے بندم و قبل از اینڪہ با نگاہ ڪردن بہ حیاط بخواهم اجازہ حملہ ے خاطرات را بدهم با قدم هاے بلند خودم را نزدیڪ در ورودے ساختمان مے رسانم.
همتا با لبخند گرمے براے استقبال ایستادہ،میخواهم براے سلام و احوال پرسے دهان باز ڪنم ڪہ اجازہ نمیدهد و سریع در آغوشم میڪشد!
لبخند عمیقے لبانم را از هم باز میڪند،همتا همانطور ڪہ مرا محڪم در آغوشش مے فشارد مے گوید:دلم برات تنگ شدہ بود بے معرفت!
محڪم دستانم را دور ڪمرش مے پیچم:شرمندہ ام بہ خدا! فڪر میڪردم با دیدنم... اصلا ولش ڪن!
از آغوشش جدایم میڪند و با لبخند بہ صورتم زل میزند:سلام!
بے اختیار میخندم:سلام! خوبے؟! من آیہ ام و شما؟!
همانطور ڪہ مے خندد دستش را بہ سمتم دراز میڪند و مے گوید:همتام! ما قبلا همدیگہ رو جایے ندیدیم؟!
با اتمام این جملہ هر دو بلند مے خندیم،با دست بہ داخل اشارہ میڪند:بیا داخل تا قندیل نبستیم!
ڪفش هایم را در مے آورم و وارد میشوم،دماے خانہ گرم است اما براے من همچنان سرد!
نگاهے بہ سالن مے اندازم و رصدِ طبقہ ے دوم را فاڪتور مے گیرم!
همتا همانطور ڪہ بہ سمتم مے آید مے گوید:مامان و بابا رفتن بیرونالاناست ڪہ پیداشون بشہ،یڪتام تازہ از دانشگاہ اومدہ بود خوابیدہ الان بیدارش میڪنم!
سریع مے گویم:نہ! بذار بخوابہ فعلا هستم!
چادرم را از روے سرم برمیدارم و بہ دستش میدهم،گرم مے گوید:بشین! خونہ ے غریبہ ڪہ نیومدے،منم شیرڪاڪائو گرم میڪنم میام!
همانطور ڪہ روسرے ام را در مے آورم بہ سمت مبل هاے راحتے میروم و مے نشینم.
از اینجا همتا را مے بینم ڪہ در آشپزخانہ ایستادہ،همانطور ڪہ شیرڪاڪائو را داخل شیرجوش مے ریزد مے پرسد:حالت خوبہ؟ مامان و بابا چطورن؟ از نورا و یاسین چہ خبر؟ خانوادگے بے معرفت شدید!
لبم را بہ دندان مے گیرم:همگے حالشون خوبہ و ڪلے سلام رسوندن،دلشون میخواست همراهم بیان اما من خواستم تنها بیام تا یہ دفعہ دیگہ دستہ جمعے مزاحم بشیم!
شیرجوش را روے گاز میگذارد و بہ سمتم برمیگردد:خوب ڪارے ڪردے اومدے،نمیدونے چقدر دلمون برات تنگ شدہ بود! بابا گفت فعلا نیایم پیشت تا حالت بهتر بشہ و خودت بخواے ریختِ ما رو تحمل ڪنے!
آرام میخندم و مے گویم:واقعا نمیدونم چطور عذرخواهے ڪنم! این مدت انقدر تو خودم بودم ڪہ...
نمیدونم توے این چندماہ چہ اتفاقایے افتادہ!
لبخند تلخے میزند،میخواهد حرف را عوض ڪند!
_راستے از دانشگاہ چہ خبر؟! خانم وڪیل شدے؟!
پوزخند میزنم:نہ! ڪنڪورو گند زدم امسالم پشت ڪنڪورے ام!
بہ سمتم مے آید:فداے سرت! سال بعد حتما موفق میشے!
ڪنارم مے نشیند،با دقت نگاهش میڪنم ڪمے لاغرتر شدہ و زیر چشمانش گود افتادہ اند!
شلوار و پیراهن سادہ ے مشڪے رنگے بہ تن دارد،شرمگین مے پرسم:فرزانہ جون حالش چطورہ؟بابا مهدے خوبہ؟!
#ادامہ_دارد...
http://eitaa.com/golestanekhaterat
https://sapp.ir/golestanekhaterat
🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷
💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂
💠 #قسمت_۲۶۵
سرے تڪان میدهد و غمگین مے گوید:مامان اصلا حالش خوب نیست،حالش از اوایل بهتر شدہ ها اما مثل سابقہ نیست! بابا ڪہ مثل همیشہ محڪم و قویہ چیزے بہ روش نمیارہ هواے همہ مونو دارہ اما ڪمرش شڪستہ!
بعضے شبا ڪہ همہ خوابن میرہ اتاق هادے و یہ دل سیر گریہ میڪنہ!
بغض گلویم را مے فشارد،اشڪ در چشمان همتا حلقہ زدہ.
سریع مے پرسد:تو چطورے؟!
لبخند میزنم و جواب میدهم:نمیدونم! نہ میتونم بگم حالم بدہ نہ میتونم بگم خوبم!
دستم را مے گیرد و میفشارد:دیشب خواب هادے رو دیدم گفت پنج ماهہ بهش سر نزدے!
متعجب نگاهش میڪنم،قطرہ ے اشڪے از گوشہ ے چشمش مے چڪد:درستہ؟!
سرم را پایین مے اندازم،با بغض مے گوید:تو خواب پرسیدم چرا بهت سر نمیزنہ؟!
هیچ جوابے نداد،حالت چهرہ ش عادے بود نہ خوشحال بود نہ ناراحت!
گفتم:خیلے ناراحتے؟! لبخند زد و جواب داد:نمیدونم! نہ میتونم بگم خوشحالم نہ میتونم بگم ناراحت!
درست مثل الانِ تو آیہ! اینطورے جواب دادے خواب دیشبم اومد جلوے چشمم،گفت بهش بگو هروقت دلش ڪاملا از محبت بہ من پاڪ شد دوبارہ بهم سر بزنہ! گفتم:چرا خودت بهش نمیگے؟! گفت:بہ همون دلیل ڪہ خودش دیگہ نمیاد سر مزارم! بهش بگے متوجہ حرفام میشہ!
امروز موندہ بودم زنگ بزنم بهت بگم یا نہ ڪہ خودت اومدے!
چشمانم را باز و بستہ میڪنم،هنوز حواسش بہ من هست هنوز از احوالاتم خبر دارد!
لبخند تصنعے اے میزنم:نمیاد بہ خوابم ڪہ هوایے نشم ڪہ هواییش نمونم! ازم همینو خواستہ!
نگاهش را از چشمانم مے گیرد و لب میزند:هنوزم باورم نمیشہ ڪہ دیگہ هادے نیست دلم براش تنگ شدہ آیہ!
بغضم شدت مے گیرد اما اجازہ ے بارش را بہ چشمانم نمے دهم،بدون حرف بہ همتا چشم دوختہ ام!
_وقتے میرم سر مزارش باهاش دعوا میڪنم ڪہ چرا نیست ڪہ چرا رفت؟! بعدش قوربون صدقہ ش میرم و میگم دلم براش تنگ شدہ! براے خودش،صورتش،قد و بالاش،صداش و مخصوصا چشماش!
براے اخم ڪردناش،خندیدانش،شوخے ڪردناش،مهربونے هاش،حتے براے خستگے و بد عنقے هاش!
دلم لڪ زدہ براے اینڪہ بہ شوخے بگم خان داداشو هادے جواب بدہ جانم!
دلم خونہ آیہ خون! ڪاش فقط نبودنِ هادے دردمون بود،پچ پچ و زخم زبوناے مردم بہ گوشمون میرسہ!
نمیدونم ڪدوم از خدا بے خبرے تو دانشگاہ پخش ڪردہ هادے شهید شدہ بچہ ها میرن و میان تیڪہ میندازن!
چند روز پیش یڪے از بچہ ها بہ یڪتا گفتہ بود خوش بہ حالت! دیگہ براے ڪنڪور ارشد راحتے!
یڪتا پرسیدہ بود چرا گفتہ بود بهت سهمیہ میدن! شماها نور چشمے حساب میشید!
بہ مامان و بابامم طعنہ میزنن،بہ بابام میگن جوونتو چند فروختے؟!
بہ اینجا ڪہ مے رسد تاب نمے آورد و اشڪانش جارے میشوند.
_ڪم موندہ بگن این خونہ و مغازہ ها رو یہ شبہ بہ بابام عوضِ شهادت هادے دادن! آخہ بابام بہ پول ڪسے احتیاج دارہ؟!
بابام همہ ے این مدت سعے ڪرد یہ سریا ڪہ براے مصاحبہ و مستند دنبالت بودنو ازت دور ڪنہ ڪہ وارد این بحثا نشے!
سرے تڪان میدهم و مے گویم:خودمم نمیخوام وارد این بحثا بشم! بہ قول هادے ڪار خوبہ خدا درست ڪنہ بندہ هاش چے ڪارہ ان؟!
زخم زبونا و تهمتا رو نشنیدہ بگیر مثل خود هادے! میگفت ڪسے ڪہ با خدا معاملہ ڪردہ این چیزا براش مهم نیست!
سر بلند میڪند و بہ چشمانم زل میزند،میخواهد دهان باز ڪند ڪہ صداے باز و بستہ شدن در حیاط مے آید.
سریع از روے مبل بلند میشود و با دست اشڪ هایش را پاڪ میڪند،از پنجرہ نگاهے بہ حیاط مے اندازد و مے گوید:مامان و بابام اومدن!
از روے مبل بلند میشوم و مے پرسم:بہ نظرت منو ببینن ناراحت نمیشن؟!
اخم میڪند:چرا ناراحت بشن؟!
میخواهم جواب بدهم ڪہ صداے باز شدن در مے آید،همتا بہ سمت در ورودے مے رود و پرانرژے مے گوید:درود بر آقا و خانم عسگرے! مهمون داریم چہ مهمونے؟!
صداے فرزانہ مے آید:ڪے اومدہ؟!
سرفہ اے میڪنم و با تردید بہ سمتشان مے روم،نگاہ فرزانہ و مهدے روے من میخڪوب میشود!
انگشتانم را درهم قفل میڪنم و لب میزنم:سلام!
فرزانہ متعجب نگاهم میڪند چند لحظہ بعد اشڪ در چشمانش حلقہ میزند،مهدے سریع بہ خودش مے آید و لبخند پر محبتے میزند:سلام آیہ خانم! تو ڪجا اینجا ڪجا؟!
خجالت میڪشم،ڪمے سرم را پایین مے اندازم و چند قدم نزدیڪ میشوم.
مهدے سریع بہ سمتم مے آید و بدون مقدمہ در آغوشم مے ڪشد:خوش اومدے بابا جان!
محڪم در آغوشم گرفتہ،بدنم ڪمے لرز دارد مرا بہ یادِ آغوشِ هادے ڪہ هیچگاہ بہ رویم باز نشد مے اندازد!
بوسہ ے عمیقے روے پیشانے ام مے نشاند و مے گوید:حالت خوبہ؟ مامان و بابا ڪجان؟!
ڪمے پیراهنش را مے بویم،بوے هادے را میدهد!
لب میزنم:گفتم تنها مزاحم بشم،شما حالتون خوبہ؟!
مے خندد:شما؟!
گونہ هایم گل مے اندازند،همانطور ڪہ از آغوشش جدایم میڪند مے گوید:منم خوبم البتہ با دیدنِ تو!
#ادامہ_دارد...
http://eitaa.com/golestanekhaterat
https://sapp.ir/golestanekhaterat
🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷
هدایت شده از خاکریز افسران جنگ نرم🏴🌷
🔻رهبر انقلاب در پیامی از اقدام پیگیرانه و حضور میدانی امامجمعهی #خرمشهر برای رفع مشکل #آب_شرب شهرهای خرمشهر و آبادان و روستاهای همجوار قدردانی کردند.
💠 به رسانه مردم بپیوندید👇
https://eitaa.com/javanan_enghelabi313
https://sapp.ir/javanan_enghelabi_313
🌷🌷🌷
درنشر لینک حذف نشود
هدایت شده از خاکریز افسران جنگ نرم🏴🌷
🔵حاج احمد متوسلیان: ما با اسرائیل وارد جنگ خواهیم شد، هرکس مرد این راه است بسم الله...
💠 به رسانه مردم بپیوندید👇
https://eitaa.com/javanan_enghelabi313
https://sapp.ir/javanan_enghelabi_313
🌷🌷🌷
درنشر لینک حذف نشود
هدایت شده از ستارگان آسمانی ولایت⭐️
1_16272061.mp3
3.61M
نجوا ویژه #همسران شهدای مدافع حرم با نوای حاج میثم مطیعی:
من از تو قول گرفتم که زنده برگردی...
http://eitaa.com/golestanekhaterat
🌷🌷🌷🌷🌷