🏴 تشرّف حاج سیّد حسین حائری‌ در مجلس روضه ی دهه اول محرم قسمت اول: 🔰 حاج سیّد حسین حائری، ساکن ارض اقدس مشهد الرضا علیه السّلام، در اوایل ماه ذی القعده الحرام سال ۱۳۶۴، فرمود: ▫️ حدود سال ۱۳۰۴ هجری، در ایّام دهه محرّم سیّدی غریب که او را نمی‌شناختم به منزل من در کرمانشاه وارد شد. غالبا زوّار چه اهل علم و چه غیر ایشان از عراقین (ایران و عراق فعلی) بدون هیچ آشنایی بر من وارد می‌شدند و من از ایشان پذیرایی می‌نمودم. پس از دو روز، یکی از اهل علم نجف اشرف به دیدن من آمد و آن سیّد را شناخت. به من اشاره کرد که: 🔸 این آقا را می‌شناسید؟ ▫️ گفتم: 🔹 سابقه‌ای با ایشان ندارم. ▫️ گفت: 🔸 یکی از مرتاضین (افرادی که با هدف تصفیه و تهذیب نفس، در مکانی خلوت ریاضت می کشند.) بسیار مهم می‌باشد. به ظاهر در کوچه مسجد هندی در نجف اشرف دکّان عطّاری دارد و غالبا از نجف و اهل‌ و عیال خود مفقود می‌شود. هرچه در کربلا و کاظمین و حلّه تفحّص می‌نمایند، او را نمی‌یابند. بعد از چند ماه معلوم می‌شود که در یکی از حجرات‌ مسجد کوفه پنهان و با موی بلند سر و ریش، در آن‌جاست. با حال پریشانی او را به نجف آورده، باز هم بعد از چند روز مفقود می‌شود و در مسجد به خادم می‌سپرد که به اهل و عیالش خبر ندهد. ▫️ من بعد از اطّلاع بر حال سیّد، به ایشان بیشتر محبّت کردم و اظهار داشتم که: 🔹 بعضی‌ها شما را از مرتاضین می‌دانند! ▫️ با کمال انکار و امتناع این مطلب را رد می‌کرد و بالأخره بعد از معاهده به این که اظهار نشود، گفت: 🔸 من دوازده سال در مسجد کوفه و غیره ریاضت کشیدم و شرط تکمیل ریاضت دوازده سال است و در کمتر از آن زمان، کسی به مقامی نمی‌رسد. ▫️ او کمالات خودش را مخفی می‌کرد فقط گفت: 🔸 احضار جنّ ممکن است؛ ولی جنّ دروغ می‌گوید و گاهی راست هم می‌گوید؛ لذا اعتمادی به قول آنها نیست. احضار ملک هم ممکن است؛ ولی چون آنها مشغول عبادت هستند، شایسته نیست ایشان را از عبادت بازداشت. ولی من روح همین علماء گذشته را احضار می‌کنم و آنچه از مغیّبات سؤال کنم، جواب می‌گویند. ▫️ من در آن چند سال اخیر که به مجالس روضه‌خوانی و سینه‌زنی توهین می‌کردند، جهت تقویت اساس شرع، مجلس روضه‌خوانی خیلی مفصّلی اقامه می‌نمودم که از اوّل فجر، مجلس منعقد و تا یک ساعت بعد از ظهر ختم می‌شد و از لحاظ هزینه زیاد و زحمات بدنی، خیلی در زحمت بودم. در آن مجلس شصت نفر روضه‌خوان شهری و غریب که از سایر شهرها آمده بودند و پنج مدّاح، روضه می‌خواندند و در این هشت و نه ساعت که مدّت مجلس بود، سی نفر و بقیّه در باقی ایّام می‌خواندند و همه آنها حقوق داشتند؛ لذا از سیّد خواهش کردم که: 🔹 شما از علماء سؤال کنید، آیا این مجلس با این زحمات مقبول اهل بیت علیهم السّلام هست؟ ▫️ گفت: 🔸 من شبها روح علماء را احضار می‌کنم. ▫️ بنا شد این کار را انجام دهد؛ لذا گفت: 🔸 من به چهار نفر از علماء مراجعه و از آنها سؤال می‌کنم: مرحوم آقا میرزا حبیب اللّه رشتی، مرحوم آقا میرزا محمّد تقی شیرازی، مرحوم آقا سیّد اسماعیل صدر و مرحوم آقا سیّد علی داماد قدّس سرّه که ایشان داماد آقا شیخ حسن مامقانی و به این جهت معروف به داماد بود. ▫️ روز بعد گفت: 🔸 من آقایان را احضار و سؤال کردم، گفتند: 🔶 بلی، این مجلس مقبول اهل بیت علیهم السّلام است و در روز نهم یا دهم حضرت ولیّ عصر عجّل اللّه تعالی فرجه الشّریف تشریف می‌آورند. ▫️ با کمال وجد و شوق گفتم: 🔹 چرا روزش را تعیین نکردید؟ ▫️ گفت: 🔸 امشب سؤال می‌کنم. (ادامه دارد) ⬅️ برکات حضرت ولی عصر (علیه السلام)، صفحه: ۲۴۲ اَللّهُمَ عَجّلْ لِوَلیّک الفَرَج      ═══✼🍃🌹🍃✼═══ قیام نزدیک است🌺🌺

🏴 تشرّف حاج سیّد حسین حائری‌ در مجلس روضه ی دهه اول محرم 🏷 قسمت دوم (آخر) ▫️ فردا صبح گفت: 🔸 آنچه می‌گویم بنویسید و نگه دارید. ▫️ آن روز، روز پنجم محرّم بود. وضع من برخلاف وضع ریاست و ترتیب علماء در کرمانشاه بود که در جای معیّنی بنشینند و اشخاص محترم به طرف ایشان بیایند و قهرا آن قسمت، صدر مجلس محسوب شود؛ بلکه کنار در خانه نشسته یا می‌ایستادم و برای هرکسی قیام می‌نمودم؛ لذا این مجلس مورد توجّه عموم اهل شهر بود و (به علت جمعیت زیاد شرکت کنندگان مجلس،) غالبا راهش مسدود می‌شد و یک دسته دیگر در کوچه انتظار می‌کشیدند تا زمانی‌که اشخاص داخل منزل خارج شوند و آنها به جایشان بیایند. سیّد گفت: 🔸 در روز نهم، حدود ساعت دو، کنار چاهی که نزدیک در خانه است، نشسته‌اید یک مرتبه حال شما منقلب می‌شود و تمام بدنتان تکان می‌خورد؛ در آن حال به نقطه‌ای که آخرین حدّ محلّ نشستن زنها است نگاه کنید. هروقت تکان خوردید متوجّه آن نقطه مجلس باشید که یک عدّه اشخاص (ده دوازده نفر) به یک هیئت و یک لباس و یک شکل، نشسته‌اند یکی از آنها حضرت ولیّ عصر عجّل اللّه تعالی فرجه الشّریف است. آنها ساعت دو، از در اتاق روضه‌خوانها از طرف بیرونی، وارد می‌شوند و تا ساعت سه تشریف دارند و ساعت سه که مجلس برای خارج و وارد شدن افراد بهم می‌خورد، ایشان در ضمن مردم بیرون می‌روند و شما ملتفت نمی‌شوید. با وضو باشید و به محضر مبارکشان برسید و خدمتی از قبیل: چای دادن یا استکان برداشتن انجام دهید. آنها برای شما قیام نمی‌کنند و می‌گویند: 🔶 این خانه، خانه خودمان است؛ در خانه بروید و از مردم پذیرایی کنید. 🔸 در همان ساعتی که تشریف دارند دو روضه‌خوان، روضه می‌خوانند و هر دو از امام زمان علیه السّلام می‌گویند و کسی مصیبت نمی‌خواند با این حال، مجلس خیلی دگرگون و ضجّه و ناله بیشتر از هر روز می‌شود. آقای اشرف الواعظین که هر روز یک ساعت بعد از ظهر می‌آید و مجلس را ختم می‌کند، در همین ساعت آمده و منبر می‌رود و از امام زمان علیه السّلام می‌گوید. ▫️ به‌هرحال این مذاکرات در روز پنجم محرّم بین من و سیّد مرتاض اتفاق افتاد و این مطالب را نوشتم. من همیشه دم در می‌ایستادم و پذیرایی می‌کردم و اتاقی در بیرونی، مجمع آقایان روضه‌خوانها بود. تا روز نهم در انتظار این قضیّه روزشماری می‌کردم. در آن روز، مجلس جمعیّت زیادی داشت و من در آن ساعت معیّن کنار چاه نشسته بودم ناگاه لرزشی بر من‌ عارض شد و بدنم شروع به تکان خوردن نمود. فورا به آن نقطه معیّن نگاه کردم؛ دیدم در همان مکان حلقه‌ای مشتمل بر ده، دوازده نفر دایره‌وار و در لباس معمول اهل کرمانشاه (عبای بلند و کلاه نمدی و دستمال روی آن و کفش پاشنه خوابیده) نشسته‌اند. آنها تماما گندمگون و قوی‌استخوان و در سنّ نزدیک به چهل سالگی بودند به من تبسّم کردند و قیام و تواضعی که معمول همه‌کس بود؛ حتّی اهل حکومت و امراء لشکر، نکردند و گفتند: 🔶 خانه ی خودمان است همه چیز آورده‌اند شما در خانه بروید و مشغول پذیرایی باشید. ▫️ به مکان خود مراجعت نمودم و دانستم که این آقایان از در اتاق بیرونی به اندرونی آمده‌اند. به‌هرحال در آن ساعت دو نفر منبر رفتند و با آن‌که روز تاسوعا معمولا مصیبت حضرت ابالفضل علیه السّلام را می‌خوانند، هرکدام چند دقیقه منبر رفتند و به امام زمان علیه السّلام به عنوان تسلیت خطاب می‌کردند. مجلس از گریه و زاری هنگامه بود. آقای اشرف الواعظین که باید بعد از ظهر بیایند، ساعت دو آمدند و به اتاق روضه‌خوانها نرفتند و در همان مجلس وارد شدند و کنار در خانه، پهلوی من نشستند و گفتند: 🔹 من امروز برای رفع خستگی تعطیل کردم؛ چون فردا که عاشورا است کار زیاد است. ولی نتوانستم این‌جا نیایم. ▫️ ایشان بعد از چای و قلیان، به منبر رفت و سکوتی طولانی کرد و بعد بدون مقدّمه‌ای که معمول اهل منبر است صدا زد: 🔹 ای گمشده بیابانها روی سخن ما با توست. ▫️ مجلس بحدّی از این کلمه پریشان و مردم به سر و سینه می‌زدند که همگی بی‌اختیار شدند. پس از لحظه‌ای دیدم افراد آن حلقه نیستند. و دانستم از همان در اتاق وسطی رفته‌اند. ⬅️ برکات حضرت ولی عصر (علیه السلام)، صفحه ی ۲۴۲ اَللّهُمَ عَجّلْ لِوَلیّک الفَرَج      ═══✼🍃🌹🍃✼═══ قیام نزدیک است🌺🌺

وای از عشق غوغا می کند. #خاکریز۱ @khakriz01 عضو شوید

زیارت عاشورا به عنوان یکی از مهم‌ترین زیارات امام حسین علیه السلام، مشتمل بر معارف و آموزه‌های غنی اسلامی بوده که در قالب دعا از خداوند متعال درخواست می‌گردد. کلام و عقاید›راهنما‌شناسی زیارت عاشورا به عنوان یک حدیث قدسی که از جانب پروردگار صادر شده[1] در بردارنده معارف متنوع اسلامی از جمله تبرّی، تولی، دعا و... است. در این زیارت دعاهایی وجود دارد که هر کدام بیان کننده جایگاه رفیع در راستای رساندن انسان به کمال و سعادت بشری است. در این مجال به هفت دعای مهم این زیارت که هر کدام بیان کننده جایگاهی والا می‌باشند، اشاره می‌کنیم: جایگاه اول: منتقم امام حسین علیه‌السلام در دو فراز از این زیارت، از خداوند متعال درخواست می‌کنیم تا ما را در زمره خونخواهان امام حسین علیه السلام، آن هم در رکاب امام زمان عجل الله تعالی فرجه قرار دهد: فراز اول: «وَ اَکْرَمَنی بِکَ اَنْ یَرْزُقَنی طَلَبَ ثارِکَ مَعَ اِمامٍ مَنْصُورٍ؛ و گرامی داشت مرا بخاطر تو که روزیم گرداند خونخواهی تو را در رکاب آن امام یاری شده» فراز دوم: «وَ أَنْ يرْزُقَنِي طَلَبَ ثَارِي مَعَ إِمَامٍ هُدًي ظَاهِرٍ نَاطِقٍ بِالحَقّ مِنکُم؛ و به من روزی نماید که در رکاب امام هدایت یافته آشکار و گویا به حق، از شما به خونخواهی برخیزم.»  جایگاه دوم: همپایی با حجت خدا خداوند متعال در میان مخلوقات خود حجت‌هایی قرار داده است که در این میان چهارده نور مقدس اهل بیت علیهم‌السلام برتری ویژه‌ای نسبت به دیگر حجج الهی دارند. در این زیارت و در عبارت «أَنْ یَجْعَلَنِی مَعَکُمْ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ؛ می خواهم که مرا در دنیا و آخرت با شما قرار دهد» از خداوند متعال درخواست می‌شود که مقام همپایی و همراهی با حجت الهی را نصیب ما بگرداند. جایگاه سوم: آبرومندی نزد پروردگار یکی دیگر از دعاهای این زیارت، مطالبه جایگاه وجاهت، خوبرویی و آبرومندی نزد پروردگار است. در فراز «اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی عِنْدَكَ وَجِیها بِالْحُسَينِ عَلَيهِ‌السَّلام فِي الدُّنْيا وَ الآخِرَة؛ خدايا مرا در دنيا و آخرت به‌ واسطه حسين عليه‌السلام عزيز و مقبول قرار بده» مقامی از خدا درخواست می‌شود که در دعای توسل اهل بیت از چنین جایگاهی برخوردارند؛ «يَا وَجِيهاً عِنْدَ اللّٰهِ؛ ای آبرومند نزد خدا» با این تفاوت بزرگ که ما به واسطه اهل بیت علیهم السلام، آبرومند نزد پروردگار می‌شویم.  جایگاه چهارم: زندگی اهل بیتی در فرازی از زیارت عاشورا می‌گوییم: «اَللّهُمَّ اجْعَلْ مَحْیاىَ مَحْیا مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ؛ خدایا زندگیم را زندگى محمد و آل محمد قرار ده» و این یعنی زندگی ما رنگ و بوی اهل بیت را به خود گیرد. امام صادق علیه السلام نیز در تبیین آیه «صِبْغَةَ اللّه وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللّه صِبْغَةً وَنَحْنُ لَه عَابِدونَ؛[2] رنگ خدایی بپذیرید و چه رنگی از رنگ خدایی بهتر است» فرمودند: منظور از آیه در آمدن مؤمنان به رنگ ولایت است.[3] از خدا درخواست می‌کنیم که لحظه لحظه زندگی ما، درهم‌تنیده با اهل بیت علیهم السلام باشد. جایگاه پنجم: مرگ اهل بیتی در دیگر فراز از این زیارت چنین درخواست می‌کنیم: «مَماتى مَماتَ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ؛ خدایا مرگ مرا مرگ محمد و آل محمد قرار بده» یعنی از خدا می‌خواهیم نه تنها زندگی؛ بلکه مرگ ما را اهل بیتی قرار دهد. چه زیبا است لحظه مرگ مؤمنی که در کنف و مأوای ولایت اهل بیت علیهم السلام جان می‌دهد و چه زیباتر است که مرگ با شهادت را همچون امامان شهید خود تجربه کند؛ چراکه پیامبر فرمود: «مَنْ مَاتَ عَلَی حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ مَاتَ شَهِیداً؛[4] هر کس بر محبت آل محمّد از دنیا برود شهید مرده است.» جایگاه ششم: مقام شفاعت در فراز «أن یُبِلِّغنی المقام المَحمود؛ از خداوند می‌‏خواهم مرا هم به مقام محمود که شما اهل بیت علیهم‌‏السلام نزد خدا دارید، برساند» مقامی را از خدا درخواست می‌کنیم که خدا در قرآن آن را جایگاهی برای خاتم الأنبیاء معرفی کرده است. «امام صادق علیه السلام در تأویل آیه «وَمِنَ اللَّيْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نَافِلَةً لَكَ عَسَىٰ أَنْ يَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقَامًا مَحْمُودًا؛[5] پاره‌اى از شب را به عبادت زنده بدار، اين نافله خاص تو است، باشد كه پروردگارت، تو را به مقام محمود برساند» فرمودند: در قیامت، زمانی که مردم از شفاعت پیامبران گذشته ناامید شده و دست به دامان پیامبر اکرم شوند، آن حضرت مردم را شفاعت کرده و وارد بهشت می‌کند. از این‌رو مقام محمود، جایگاه خاصی از شفاعت است که در اختیار هر کسی نمی‌باشد.»

جایگاه هفتم: سهیم بودن در مصیبت حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام، چنان مصیبتی را در واقعه کربلا متحمل شد که احدی از آدمیان را یارای تحمل آن نبود و به واسطه صبر بر چنین مصیبتی، به مقامی نزد خدا دست یافت که کُمیت عقل بشری از درک کُنه آن عاجز است. با این وجود در زیارت عاشورا از خداوند درخواست می‌کنیم تا ما را در چنین مصیبتی با آن امام مظلوم شریک کند. «وَ أَسْأَلُ اللَّهَ بِحَقِّكُم و بالشَّأْنِ الَّذِي لَكُمْ عِنْدَهُ أَنْ يُعْطِيَنِي بِمُصَابِي بِكُمْ أَفْضَلَ مَا يُعْطِي مُصَاباً بِمُصِيبَتِهِ‏؛ و از خدا درخواست می‌کنم به حق شما، و شأنی که برای شما نزد اوست، به من عطا کند به خاطر مصیبت‌زدگی‌ام به شما، برترین چیزی را که عطا کند به مصیبت‌زده‌ای به خاطر مصیبتش» زیارت عاشورا دارای جملاتی است بس شگرف که اگر از جانب منبع عصمت صادر نشده بود، شاید آدمی را شهامت بیان چنین جملاتی نبود. پی‌نوشت [1] مفاتیح الجنان، زیارت عاشورا. [2] سوره بقره، 138. [3] کافی، ج1، ص350. [4] بحارالانوار، ج23، ص233. [5] سوره إسراء، 79.

بنام خدا سلام صبح جمعه تون دل انگیز روزتون مهدوی وپر از احساس خوب زندگی فرجامتون نیکو با یاد خدا دوباره صبـح زيـبـايى رسـيده دوباره سر زد از مشرق، سپيده عجب نقشى زده نقاش عالم چه تصوير قشنگى آفريده ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ احیای حق جامعه اگر جامعه جاهل باشد، می ‌شود باطل را به صورت حق نشان داد. دستگاه شام اولین کاری که کرد این بود که یک #شبیخون_فرهنگی نسبت به جوان‌ ها و دیگران به راه انداخت که حق را باطل و باطل را حق نشان دادند و حکومت انسان فریبکار فاسد را به عنوان دین ارائه کردند و اگر کسی مخالف حکومت یزید بود، او را به عنوان مرتد معرفی می‌کردند و مهدور الدم می دانستند! وجود مبارک حسین بن علی (صلوات الله و سلامه علیهما) #حق_را_تبیین_کرد، سخنرانی روشنگر و فرهنگی و دینی و الهی را در مکه ایراد کرد، هدف خود و راه خود را مشخص کرد و دودمان ننگین اموی را رسوا کرد. وقتی از حضرت علی بن الحسین زین العابدین (صلوات الله و سلامه علیهما) پرسیدند در این صحنه مبارزه چه کسی پیروز شد، فرمود: «إِذَا أَرَدْتَ أَنْ تَعْلَمَ مَنْ غَلَبَ وَ دَخَلَ وَقْتُ الصَّلَاةِ، فَأَذِّنْ ثُمَّ أَقِم‏»؛ اگر خواستی بفهمی در جریان #کربلا چه کسی پیروز شد، هنگام نماز، اذان و اقامه بگو ببین در اذان و اقامه نام چه کسی را می بری و زنده می کنی؛ ما #توحید را زنده کردیم، ما #نبوت را زنده کردیم، ما #خلافت_و_رسالت را زنده کردیم و برگشتیم، در حالی که آنها درصدد محو توحید محو خلافت و محو رسالت بودند. #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی پیام موضوعی محرم تاریخ: 1397/06/16 «اللهم صل علی محمدو آل محمد و عجل فرجهم»

🔴ترامپ در صفحۀ شخصی خود در توییتر بخشی از سخنرانی دیروز نتانیاهو را که گفت امیدوار است که آمریکا ایران را از روی زمین محو کند، منتشر کرد‌. 🔹بعد یه سری 🐄 توی ایران منتطرن ترامپ بیاد نجاتشون بده :)) ☫ @Media_Sadid | سدید مدیا