eitaa logo
متن روضه مقاتل معتبر چهارده معصوم (ع)
1.4هزار دنبال‌کننده
228 عکس
138 ویدیو
32 فایل
🔰 #متن_روضه 🔰 #مقاتل_معتبر_چهارده_معصوم_ع 🔰 #شناخت_شبهات_از_لسان_محققان http://eitaa.com/golvajhehaye_roozeh لینک کانال👆🏻 ارائه صوت ومتن سخرانی ناب از علمای دینی کشور
مشاهده در ایتا
دانلود
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ نامام پدر ایشان "خُوَیلد بن اسد" و مادر او فاطمه دختر زائده است. تولّد حضرت خدیجه (س) سال 68 پیش از هجرت است. ازدواج مبارک حضرت خدیجه با وجود مبارک و نازنین حضرت محمّد (ص) هنگامی بود که 25 سال از عمر شریف پیامبر (ص) و چهل سال از عمر حضرت خدیجه (س) می‌گذشت. او از لحاظ نسب از همه‌ی زنان پیغمبر (ص) به پیغمبر نزدیک‌تر است . وفات حضرت خدیجه (س) او در ماه رمضان سال دهم بعثت و اندکی پس از وفات حضرت ابوطالب (ع) درگذشت. پیغمبر او را در «حجون» دفن کرد و خود او را در قبر گذاشت . فرزندان حضرت خدیجه (س) در تعداد فرزندان حضرت خدیجه (س)، میان مورخان اختلاف است. به گفته مشهور: ثمره‌ی ازدواج رسول خدا و خدیجه، شش فرزند بود. 1- هاشم 2- عبدالله به این دو "طاهر" و "طیب" می‌گفتند. 3- رقیه 4- زینب 5- ام کلثوم 6- فاطمه (س) رقیه بزرگترین دخترانش بود و زینب، ام‌کلثوم و فاطمه به ترتیب پس از رقیه قرار داشتند. پسران خدیجه پیش از بعثت پیامبر (ص)، بدرود حیات گفتند. ولی دخترانش، نبوت پیامبر (ص) را درک کردند. گروهی از محققان معتقدند: قاسم و همه دختران رسول خدا (ص) پس از بعثت به دنیا آمدند و چند روز پس از پیامبر خدا (ص) به مدینه هجرت کردند. خدیجه در دوران جاهلیت حضرت خدیجه (س) در دوران جوانی با تشکیل کاروان های تجاری به کسب درآمد پرداخت. وی با مدیریت و درایتی قوی و به دور از رسم تاجران زمانه که رباخواری را از اصول ثروت‌اندوزی قرار داده بودند، به تجارت روی آورده بود . تاریخ‌نگاران، بارها از او با عنوان هایی همچون "بانوی دوراندیش و خردمند" یا "بانوی عاقلی" یاد کرده اند. حضرت خدیجه (س) یکی از ثروتمندترین مکه بود، ولی هرگز از یاری فقیران روی برنگرداند و خانه اش همواره کعبه آمال مردم بینوا و پناه گاه نیازمندان بود. کرم، سخاوت، دوراندیشی، درایت، عفت و پاکدامنی، از وی بانویی پرهیزکار و مورد احترام ساخته بود. لقب "بانوی بانوان قریش" که در آن زمان به وی داده شد، نشان دهنده جایگاه او در میان مردم است. حضرت خدیجه (س) نخستین زنی بود که به پیامبری حضرت محمد (ص) ایمان آورد و اولین بانویی بود که همراه امام علی (ع) با پیامبر به نماز ایستاد و پیشانی بندگی بر خاک سایید. تاریخ‌نویسان از یکی از همسران پیامبر اعظم (ص) نقل کرده‌اند که می‌گفت: من همواره از علاقه پیامبر به خدیجه در شگفت بودم؛ چرا که حضرت بسیار از او یاد می‌کرد و اگر گوسفندی می‌کشت، به سراغ دوستان خدیجه میرفت و سهمی برای آنها می‌فرستاد. روزی رسول خدا (ص) در حالی‌که خانه را ترک می‌کرد، نام خدیجه را بر زبان آورد و از او تعریف کرد. کار به جایی رسید که صبر خویش را از دست دادم و با کمال جرأت گفتم: "وی پیرزنی بیش نبود و خدا بهتر از او را نصیب شما کرده است!» گفتار من چنان رسول خدا (ص) را متأثر ساخت که آثار خشم و غضب در چهره ایشان ظاهر شد. در این هنگام رو به من کرد و فرمود: ابداً چنین نیست!... هرگز همسری بهتر از او نصیب من نشده است. خدیجه هنگامی به من ایمان آورد که همه مردم در کفر و شرک به سر می‌بردند. او ثروت خود را در سخت‌ترین لحظات در اختیار من گذاشت. خدا از او فرزندانی نصیبم کرد که به دیگر همسرانم نداد." خصوصیات حضرت خدیجه (س) خدیجه از بزرگترین بانوان اسلام به شمار می رود. او اولین زنی بود که به اسلام گروید؛ چنانکه علی بن ابی طالب (ع) اولین مردی بود که اسلام آورد. اولین زنی که نماز خواند، خدیجه بود. او انسانی روشن بین و دور اندیش بود. با گذشت، علاقه مند به معنویات، وزین و باوقار، معتقد به حق و حقیقت و متمایل به اخبار آسمانی بود. همین شرافت برای او بس که همسر رسول خدا (ص) بود و گسترش اسلام به کمک مال و ثروت او تحقق یافت. خدیجه از کتب آسمانی آگاهی داشت و علاوه بر کثرت اموال و املاک، او را "ملکه بطحاء" می گفتند. از نظر عقل و زیرکی نیزبرتری فوق العاده‌ای داشت و مهم‌تر این‌که حتی قبل از اسلام وی را "طاهره" و "مبارکه" و «سیده‌ی زنان » می‌خواندند. جالب این است او از کسانی بود که انتظار ظهور پیامبر اکرم (ص) می کشید و همیشه از ورقه بن نوفل و دیگر علما جویای نشانه های نبوت می‌شد. اشعار فصیح و پر معنای وی در شأن پیامبر اکرم (ص) از علم و ادب و کمال و محبت او به آن بزرگوار حکایت می‌کند. نمونه‌ای از اشعار خدیجه (س) در باره پیامبراکرم (ص) چنین است: فلـو اننـی امسـیت فـی کــل نعمــة و دامت لی الدنیا و تملک الاکـاسرة فمـا سویت عنــدی جنـاح بعـوضـة اذا لـم یکـن عیـنی لعینک نــاظــرة "اگر تمام نعمت‌های دنیا از آن من باشد و ملک و مملکت کسراها و پادشاهان را داشته باشم، در نظرم هیچ ارزش ندارد زمانی که چشم به چشم تو نیافتند." دیگر خصوصیات خدیجه (س) این است که او دارای شم اقتصادی و روح با
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ نامام پدر ایشان "خُوَیلد بن اسد" و مادر او فاطمه دختر زائده است. تولّد حضرت خدیجه (س) سال 68 پیش از هجرت است. ازدواج مبارک حضرت خدیجه با وجود مبارک و نازنین حضرت محمّد (ص) هنگامی بود که 25 سال از عمر شریف پیامبر (ص) و چهل سال از عمر حضرت خدیجه (س) می‌گذشت. او از لحاظ نسب از همه‌ی زنان پیغمبر (ص) به پیغمبر نزدیک‌تر است . وفات حضرت خدیجه (س) او در ماه رمضان سال دهم بعثت و اندکی پس از وفات حضرت ابوطالب (ع) درگذشت. پیغمبر او را در «حجون» دفن کرد و خود او را در قبر گذاشت . فرزندان حضرت خدیجه (س) در تعداد فرزندان حضرت خدیجه (س)، میان مورخان اختلاف است. به گفته مشهور: ثمره‌ی ازدواج رسول خدا و خدیجه، شش فرزند بود. 1- هاشم 2- عبدالله به این دو "طاهر" و "طیب" می‌گفتند. 3- رقیه 4- زینب 5- ام کلثوم 6- فاطمه (س) رقیه بزرگترین دخترانش بود و زینب، ام‌کلثوم و فاطمه به ترتیب پس از رقیه قرار داشتند. پسران خدیجه پیش از بعثت پیامبر (ص)، بدرود حیات گفتند. ولی دخترانش، نبوت پیامبر (ص) را درک کردند. گروهی از محققان معتقدند: قاسم و همه دختران رسول خدا (ص) پس از بعثت به دنیا آمدند و چند روز پس از پیامبر خدا (ص) به مدینه هجرت کردند. خدیجه در دوران جاهلیت حضرت خدیجه (س) در دوران جوانی با تشکیل کاروان های تجاری به کسب درآمد پرداخت. وی با مدیریت و درایتی قوی و به دور از رسم تاجران زمانه که رباخواری را از اصول ثروت‌اندوزی قرار داده بودند، به تجارت روی آورده بود . تاریخ‌نگاران، بارها از او با عنوان هایی همچون "بانوی دوراندیش و خردمند" یا "بانوی عاقلی" یاد کرده اند. حضرت خدیجه (س) یکی از ثروتمندترین مکه بود، ولی هرگز از یاری فقیران روی برنگرداند و خانه اش همواره کعبه آمال مردم بینوا و پناه گاه نیازمندان بود. کرم، سخاوت، دوراندیشی، درایت، عفت و پاکدامنی، از وی بانویی پرهیزکار و مورد احترام ساخته بود. لقب "بانوی بانوان قریش" که در آن زمان به وی داده شد، نشان دهنده جایگاه او در میان مردم است. حضرت خدیجه (س) نخستین زنی بود که به پیامبری حضرت محمد (ص) ایمان آورد و اولین بانویی بود که همراه امام علی (ع) با پیامبر به نماز ایستاد و پیشانی بندگی بر خاک سایید. تاریخ‌نویسان از یکی از همسران پیامبر اعظم (ص) نقل کرده‌اند که می‌گفت: من همواره از علاقه پیامبر به خدیجه در شگفت بودم؛ چرا که حضرت بسیار از او یاد می‌کرد و اگر گوسفندی می‌کشت، به سراغ دوستان خدیجه میرفت و سهمی برای آنها می‌فرستاد. روزی رسول خدا (ص) در حالی‌که خانه را ترک می‌کرد، نام خدیجه را بر زبان آورد و از او تعریف کرد. کار به جایی رسید که صبر خویش را از دست دادم و با کمال جرأت گفتم: "وی پیرزنی بیش نبود و خدا بهتر از او را نصیب شما کرده است!» گفتار من چنان رسول خدا (ص) را متأثر ساخت که آثار خشم و غضب در چهره ایشان ظاهر شد. در این هنگام رو به من کرد و فرمود: ابداً چنین نیست!... هرگز همسری بهتر از او نصیب من نشده است. خدیجه هنگامی به من ایمان آورد که همه مردم در کفر و شرک به سر می‌بردند. او ثروت خود را در سخت‌ترین لحظات در اختیار من گذاشت. خدا از او فرزندانی نصیبم کرد که به دیگر همسرانم نداد." خصوصیات حضرت خدیجه (س) خدیجه از بزرگترین بانوان اسلام به شمار می رود. او اولین زنی بود که به اسلام گروید؛ چنانکه علی بن ابی طالب (ع) اولین مردی بود که اسلام آورد. اولین زنی که نماز خواند، خدیجه بود. او انسانی روشن بین و دور اندیش بود. با گذشت، علاقه مند به معنویات، وزین و باوقار، معتقد به حق و حقیقت و متمایل به اخبار آسمانی بود. همین شرافت برای او بس که همسر رسول خدا (ص) بود و گسترش اسلام به کمک مال و ثروت او تحقق یافت. خدیجه از کتب آسمانی آگاهی داشت و علاوه بر کثرت اموال و املاک، او را "ملکه بطحاء" می گفتند. از نظر عقل و زیرکی نیزبرتری فوق العاده‌ای داشت و مهم‌تر این‌که حتی قبل از اسلام وی را "طاهره" و "مبارکه" و «سیده‌ی زنان » می‌خواندند. جالب این است او از کسانی بود که انتظار ظهور پیامبر اکرم (ص) می کشید و همیشه از ورقه بن نوفل و دیگر علما جویای نشانه های نبوت می‌شد. اشعار فصیح و پر معنای وی در شأن پیامبر اکرم (ص) از علم و ادب و کمال و محبت او به آن بزرگوار حکایت می‌کند. نمونه‌ای از اشعار خدیجه (س) در باره پیامبراکرم (ص) چنین است: فلـو اننـی امسـیت فـی کــل نعمــة و دامت لی الدنیا و تملک الاکـاسرة فمـا سویت عنــدی جنـاح بعـوضـة اذا لـم یکـن عیـنی لعینک نــاظــرة "اگر تمام نعمت‌های دنیا از آن من باشد و ملک و مملکت کسراها و پادشاهان را داشته باشم، در نظرم هیچ ارزش ندارد زمانی که چشم به چشم تو نیافتند." دیگر خصوصیات خدیجه (س) این است که او دارای شم اقتصادی و روح با
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ نامام پدر ایشان "خُوَیلد بن اسد" و مادر او فاطمه دختر زائده است. تولّد حضرت خدیجه (س) سال 68 پیش از هجرت است. ازدواج مبارک حضرت خدیجه با وجود مبارک و نازنین حضرت محمّد (ص) هنگامی بود که 25 سال از عمر شریف پیامبر (ص) و چهل سال از عمر حضرت خدیجه (س) می‌گذشت. او از لحاظ نسب از همه‌ی زنان پیغمبر (ص) به پیغمبر نزدیک‌تر است . وفات حضرت خدیجه (س) او در ماه رمضان سال دهم بعثت و اندکی پس از وفات حضرت ابوطالب (ع) درگذشت. پیغمبر او را در «حجون» دفن کرد و خود او را در قبر گذاشت . فرزندان حضرت خدیجه (س) در تعداد فرزندان حضرت خدیجه (س)، میان مورخان اختلاف است. به گفته مشهور: ثمره‌ی ازدواج رسول خدا و خدیجه، شش فرزند بود. 1- هاشم 2- عبدالله به این دو "طاهر" و "طیب" می‌گفتند. 3- رقیه 4- زینب 5- ام کلثوم 6- فاطمه (س) رقیه بزرگترین دخترانش بود و زینب، ام‌کلثوم و فاطمه به ترتیب پس از رقیه قرار داشتند. پسران خدیجه پیش از بعثت پیامبر (ص)، بدرود حیات گفتند. ولی دخترانش، نبوت پیامبر (ص) را درک کردند. گروهی از محققان معتقدند: قاسم و همه دختران رسول خدا (ص) پس از بعثت به دنیا آمدند و چند روز پس از پیامبر خدا (ص) به مدینه هجرت کردند. خدیجه در دوران جاهلیت حضرت خدیجه (س) در دوران جوانی با تشکیل کاروان های تجاری به کسب درآمد پرداخت. وی با مدیریت و درایتی قوی و به دور از رسم تاجران زمانه که رباخواری را از اصول ثروت‌اندوزی قرار داده بودند، به تجارت روی آورده بود . تاریخ‌نگاران، بارها از او با عنوان هایی همچون "بانوی دوراندیش و خردمند" یا "بانوی عاقلی" یاد کرده اند. حضرت خدیجه (س) یکی از ثروتمندترین مکه بود، ولی هرگز از یاری فقیران روی برنگرداند و خانه اش همواره کعبه آمال مردم بینوا و پناه گاه نیازمندان بود. کرم، سخاوت، دوراندیشی، درایت، عفت و پاکدامنی، از وی بانویی پرهیزکار و مورد احترام ساخته بود. لقب "بانوی بانوان قریش" که در آن زمان به وی داده شد، نشان دهنده جایگاه او در میان مردم است. حضرت خدیجه (س) نخستین زنی بود که به پیامبری حضرت محمد (ص) ایمان آورد و اولین بانویی بود که همراه امام علی (ع) با پیامبر به نماز ایستاد و پیشانی بندگی بر خاک سایید. تاریخ‌نویسان از یکی از همسران پیامبر اعظم (ص) نقل کرده‌اند که می‌گفت: من همواره از علاقه پیامبر به خدیجه در شگفت بودم؛ چرا که حضرت بسیار از او یاد می‌کرد و اگر گوسفندی می‌کشت، به سراغ دوستان خدیجه میرفت و سهمی برای آنها می‌فرستاد. روزی رسول خدا (ص) در حالی‌که خانه را ترک می‌کرد، نام خدیجه را بر زبان آورد و از او تعریف کرد. کار به جایی رسید که صبر خویش را از دست دادم و با کمال جرأت گفتم: "وی پیرزنی بیش نبود و خدا بهتر از او را نصیب شما کرده است!» گفتار من چنان رسول خدا (ص) را متأثر ساخت که آثار خشم و غضب در چهره ایشان ظاهر شد. در این هنگام رو به من کرد و فرمود: ابداً چنین نیست!... هرگز همسری بهتر از او نصیب من نشده است. خدیجه هنگامی به من ایمان آورد که همه مردم در کفر و شرک به سر می‌بردند. او ثروت خود را در سخت‌ترین لحظات در اختیار من گذاشت. خدا از او فرزندانی نصیبم کرد که به دیگر همسرانم نداد." خصوصیات حضرت خدیجه (س) خدیجه از بزرگترین بانوان اسلام به شمار می رود. او اولین زنی بود که به اسلام گروید؛ چنانکه علی بن ابی طالب (ع) اولین مردی بود که اسلام آورد. اولین زنی که نماز خواند، خدیجه بود. او انسانی روشن بین و دور اندیش بود. با گذشت، علاقه مند به معنویات، وزین و باوقار، معتقد به حق و حقیقت و متمایل به اخبار آسمانی بود. همین شرافت برای او بس که همسر رسول خدا (ص) بود و گسترش اسلام به کمک مال و ثروت او تحقق یافت. خدیجه از کتب آسمانی آگاهی داشت و علاوه بر کثرت اموال و املاک، او را "ملکه بطحاء" می گفتند. از نظر عقل و زیرکی نیزبرتری فوق العاده‌ای داشت و مهم‌تر این‌که حتی قبل از اسلام وی را "طاهره" و "مبارکه" و «سیده‌ی زنان » می‌خواندند. جالب این است او از کسانی بود که انتظار ظهور پیامبر اکرم (ص) می کشید و همیشه از ورقه بن نوفل و دیگر علما جویای نشانه های نبوت می‌شد. اشعار فصیح و پر معنای وی در شأن پیامبر اکرم (ص) از علم و ادب و کمال و محبت او به آن بزرگوار حکایت می‌کند. نمونه‌ای از اشعار خدیجه (س) در باره پیامبراکرم (ص) چنین است: فلـو اننـی امسـیت فـی کــل نعمــة و دامت لی الدنیا و تملک الاکـاسرة فمـا سویت عنــدی جنـاح بعـوضـة اذا لـم یکـن عیـنی لعینک نــاظــرة "اگر تمام نعمت‌های دنیا از آن من باشد و ملک و مملکت کسراها و پادشاهان را داشته باشم، در نظرم هیچ ارزش ندارد زمانی که چشم به چشم تو نیافتند." دیگر خصوصیات خدیجه (س) این است که او دارای شم اقتصادی و روح با