(السَّلاَمُ عَلَیْكِ أَیَّتُهَا الصِّدِّیقَةُ الشَّهِیدَةُ) #یاس_کبود خواهم که از خیرالنسا زهرا بگویم از نور چشم مصطفا ، زهرا بگویم از همسر شیر خدا ، زهرا بگویم آری...! ز مام اولیا ، زهرا بگویم آنکه نبی ، " اُمّ ابیها " خوانْد او را مظلومه‌اش مولا به دنیا خواند او را اُمّ الائمه ، حضرت زهرای اطهر (س) او را که در قرآن خدایش خواند کوثر کوثر ، همان خار دو چشم خصم ابتر یاس کبودِ باغ و بستان پیمبر (ص) زهرا که نور چشم خیرالمرسلین است هم همسر مولا ـ امیرالمؤمنین است آن بانویی که نیست همتایش به عالم آنکه کند خم، سر به پیش پاش، مریم نزد خدا و عرشیان ، باشد مکرّم اما ندیده در جهان جز رنج و ماتم در کودکی‌اش داد از کف مادرش را یعنی خدیجه ، مادر غمپرورش را او بود و بابا بود و غم‌های فراوان در کوچه و پس‌کوچه‌ها آن ماه تابان از خشم و توهین‌های قوم نامسلمان می‌دید بر بابا ، جفا ، بی هیچ برهان ای وای...! از نامردمان بی مروّت پرتاب خاک و سنگ بر فرق نبوّت چندی گذشت و داغ بابا شد مضاعف شد فتنه‌ای دیگر ، ز ایوان مُسقف خود را خبیثان با حِیَل خواندند اشرف شادی‌کنان، بربط‌زنان، در دستشان دف بر جانشینی نبی ، خود را نشاندند بر عهد و پیمان غدیری‌شان نماندند خانه‌نشین کردند مولا را ، به تزویر روباه پیری را ، عوض کردند با شیر تخت ولایت شد به حکم زور تسخیر آهن نمی‌گردد طلا ، هرگز به اکسیر کِشتند بذر خودسری را، در سقیفه تا که شوند از شهوت قدرت خلیفه شیر خدا ، هرگز نشد تسلیم کفتار چون بود بر امر ولایت ، خود سزاوار می‌خواستند از او وقیحانه، به اجبار گیرند بیعت ـ لاجرم ، در بین انظار بر خانه‌ی شیر خدا ، آتش کشیدند هرچند خواری را برای خود خریدند در خانه‌ی شیر خدا ، محشر به پا شد توهین به مولا و ، عزیز مصطفیٰ شد زهرا به پشت در ؛ که در با ضربه وا شد شد محسنش سقط و علی بی‌همنوا شد کشتند از کین دخت ختم المرسلین را صاحب عزا ، کردند امیرالمؤمنین را (ساقی) کوثر ماند و اطفال یتیمش حرمت شکستند از دنائت در حریمش غیر از خدا که بود ، همواره کلیمش شد چاه ، همراز غم و رنج عظیمش خاموش اگرچه شد چراغ عمر زهرا داغ غمش آلاله‌ سان مانده به دل‌‌ها سید محمدرضا شمس (ساقی) http://eitaa.com/shamssaghi

─‌┅═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌༅࿇༅ ❃﷽ ❃ ༅࿇༅═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌┅─ صلے الله علیڪ یا بنت رسول الله هوالفاطر #سوڪ_صدّیقهء_طاهره_حضرت_زهرا_سلام_الله_علیها #گلواژه_هـاے_اهل_بیت_ع چون بر اوخصمِ قسم خوردهء دین راه گرفت بانگ برداشت مــوءذّن که: خــدا ! ماه گرفت کاینات است ازین واقعه در جوش و خروش که کشیدن نتوان بارِ چنین درد به دوش ماسِوا رفته فرو یکسره در بُهت و سکوت که چه آید به سرِ عالم مُلڪ و ملکوت! رزق را کرده دریغ از همه کس میکاییل عَنقریب است که در صور دمد اسرافیل چشم هستے نگران است که این واقعه چیست؟ وآن که دامن زده بر آتش این فاجعه ، کیست ؟ مو پریش ( آسیه) از خاڪ برون آمده است به گمانش که دمِ کُن فَیَکون آمده است! *( مریم) از خاڪ سراسیمه سر آورده برون* *شسته با اشڪ ز رخسارهء خود گَردِ قُرون* *کاتَشِ فتنه و آشوب دریغا تیز است* *مگر این لحظه همان لحظهء رستاخیز است؟!* این ( خدیجه ) است که فریاد زنان مے آید مو کَنان ، مویِه کُنان ، دل نگران مے آید کز چه رو رشتهء ایجاد ز هم بگسسته است نکند قائمهء عرشِ خدا بشکسته است ! کیست در پشت در اے فضّه که جبریل امین دوخته دیدهء حیرت زدهء خود به زمین خانهء کیست که در آتش کین مے سوزد؟ نکند کعبهء ارباب یقین مے سوزد ! روز همچون شبِ مُظلَم به نظر مے آید عمر هستے مگر امروز به سر مے آید پاسخِ این همه پرسش ز درِ سوخته پرس از درِ سوختهء لب ز سخن دوخته پرس گرچه چون سوختگان مُهرِ سکوتش به لب است لیکن از فرطِ برافروختگے مُلتَهَب است مے توان یافت از آن شعله که بر خرمن اوست که چها آمده از دست ستم بر سرِ دوست از سقیفه است هنوز آتش آشوب بلند دست بیداد رها ، پایِ عدالت در بند تیغِ عریان خلافت به عداوت تیز است خصم ، از پا فکن و صف شکن و خون ریز است ان که آن روز در آن معرکه یارے مے کرد سیلِ بنیان کنِ این حادثه جارے مے کرد مخزنِ سِرِّ خدا را چو عدو سینه شکست اه بر خاست بر افلاڪ که آیینه شکست این همان آینهء غیب نماے ازلے است که در او شعشعهء نور نبیّ است و ولے است این همان سینهء سینا ست که در وادے طور صد چو موسے ( اَرِنی) گو نپذیرد به حضور این همان طور تجلّے است که هنگام شهود بر رخ عارفِ سالڪ درِ اشراق گشود حیف و صد حیف که این آینه را بشکستند درِ اِشراق و تجلّے به رخ ما بستند کاش آن دم که عدو مَرکبِ کین را مے راند نبض هستے به همان دم ز تپیدن مے ماند نوبت دَبدَبهء دشمن بد اختر بود که عدو دایهء دلسوز تر از مادر بود! شعر:استاد گرانقدر محمدعلی مجاهدی 𝐉𝐨𝐢𝐧: http://eitaa.com/goollvajhehay_ahlbeyt12 𖠇࿐ྀུ༅࿇༅═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌┅─‌ 📌درصورت نشرمطالب ڪانال در دیگر ڪانال ها و گروه های مرتبط،حذف نام شاعر ومنبعِ اشعار شرعاً جایز نمیباشد. |↲گلواژه‌هاے اهل‌بیت (ع)نشر اشعار بروز ─‌┅═‎‌‌‌‌‌‌࿇༅࿇༅ ❃༅࿇༅❃ ༅࿇༅࿇═‎‌‌‌‌‌‌┅─‌

(السّلام علیكِ یا فاطمةَالزهراء) #زبانحال_حضرت_زهرا مظهـــر رحـمـت ِ دادار منــــم عصـمت خـــالق ِ غفّـار منــــم هـدف ِ خـلقــت ِ ابـــرار منـــم صــدف گــوهر اســـرار منـــم گل پــژمــرده ی گــلزار فـــراق رنجه از رنـج دوصد خار منــم ابر ِ غـم، بحــر الم، معــدن درد حاصلِ این همه دشــوار منـــم آنکه حاصل نشدش درهمه عمر جز غـم و محنــت و آزار منـــم آنکه بعـد از پــدر از وی دشمـن غصبِ حق کرد به اجبــار منــم آنکه رخسـاره‌ی او شــد نیـــلی ز اثـــر ِ سیــلی کفّــــار منــــم آنکه آتـش بـه درِ خـــــانـه‌ی او زده اهـریمـن خـونخــوار منــم آ‌نکه بشکست عـــدو سینه‌ی او در میــــان در و دیـــوار منـــم آنکه در پشت در از ضرب لگــد سقط شد محسن او زار منـــم آنکه تــازانـه ی قنفـــذ، بنمــود بـازویش را سـیَـه و تـار منـــم آنکـه تـا صبــح ، ز درد ِ پهلـــو بود چـون اختــر ِ بیــدار منــم آنکه شب تا به سحر می‌نـالیـد از جـفــاکــاریِ اشــرار منـــم آنکـه از دردِ نهــانــش همســر نشــد آگــاه و خبـــردار منـــم آنکه از حق طلبد قطــعِ حیـات چاره‌اش هسـت چو ناچار منم آنکه از زنــدگی پـر غـــم و درد شـد دل آزرده و بیـــزار منـــم بـاری آن یکّه ستـم‌دیده‌ی دهــر در همــه دوره و اعصــار منـــم در منـــا و عـــرفــاتِ اخـــلاص اسـوه‌ی فــدیـه و ایثـــار منـــم مــام دو زینـب و اُمّ‌ الحسنــین همســرِ حـیـــدرِ کــــرّار منـــم فاطمـه، طاهره، صدیقه ، بتول بضعه‌ی احمـــد مختـــار منـــم (شمس قم) را صله‌ی این ابیات شافـعــه_مــادرِ غمـخـوار منــم. شادروان سید علیرضا شمس قمی https://eitaa.com/shamseqomi