●وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ ﴿۵۶﴾
و جن و انس را نيافريدم جز براى آنكه مرا بپرستند
(سوره ی الذاریات، آیه ۵۶)
۲۹ شهریور ۱۴۰۳
●إِنَّ الْإِنْسَانَ لَفِي خُسْرٍ ﴿۲﴾
كه انسانها همه در زيانند.
●إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ ﴿۳﴾
مگر کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند و یکدیگر را به حق توصیه نموده و به شکیبایی سفارش کرده اند.(سوره ی عصر، آیه ی ۲و۳)
۲۹ شهریور ۱۴۰۳
پیامبر(ص) در مذمت شاعرانی که شعر بر قلب آنها غالب آمده بطوری که آنها را از دین و اقامه واجبات و ذکر تبارک و تعالی باز داشته میفرماید:
<لان یمتلیء جوف احدکم قیحا حتی یریه خیرله من ان یمتلیء شعرا.>
ترجمه:(اگر شکم یکی از شما از خونابه پر شود به طوری که آن را تباه گرداند بهتر از آن است که از شعر پرشود.)
《برگرفته از مقاله: دیدگاه پیامبر(ص) در مورد شعر؛
(شماره ی ثبت مقاله)ADCONF04_155》
۲۹ شهریور ۱۴۰۳
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و سلّم:
《همانا مؤمن با شمشير و زبان خود جهاد میكند ؛ سوگند به آن كه جانم در دست اوست ، سخنان شاعران (مؤمن) چون تيرى است كه به دشمن میزنند》
<نور الثقلين : 4/70/105 منتخب ميزان الحكمة 296>
۲۹ شهریور ۱۴۰۳
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و سلّم :
《برخى شعرها حكمت آميز است و برخى بيانها افسونگر 》
<أمالي الصدوق : 495 / 6 منتخب ميزان الحكمة296>
۲۹ شهریور ۱۴۰۳
امام صادق عليهالسلام :
《هركه درباره ما يك بيت شعر بگويد ، خداوند متعال در بهشت يك خانه برايش بسازد .》
<عيون أخبار الرِّضا عليهالسلام : 1 / 7 / 1 منتخب ميزان الحكمة : 296>
۲۹ شهریور ۱۴۰۳
امام صادق عليهالسلام :
《هيچ سراينده اى درباره ما بيت شعرى نگفت، جز آن كه روح القدس كمكش كرد .》
<عيون أخبار الرِّضا عليهالسلام : 1 / 7 / 2 منتخب ميزان الحكمة : 296>
۲۹ شهریور ۱۴۰۳
امام صادق عليهالسلام :
《هر كس درباره حسين عليهالسلام بيتى شعر بسرايد و خود بگريد و ده نفر را بگرياند ، براى او و آن ده نفر بهشت باشد .》
<ثواب الأعمال : 110 / 3 منتخب ميزان الحكمة : 382>
۲۹ شهریور ۱۴۰۳
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و سلّم، شعری از لبید را قویترین شعر سروده شده می داند:
《ألا كُلُّ شَيءٍ ما خَلا اللّهَ باطلُ .》
<هلا ! هر چه غير از خدا باطل است(شاعر لبید)>
《و این مطلب روشن کننده جهت و مسیر درست حرکت شاعر را نشانه رفته است؛ که برترین مسیر آن مسیری است که به وحدانیت خداوند قلم بیاراید، چون اوست که تمام مطلق است و اوست که برترین احسنت گو در تمامی دوران ها و روز حشر.》
۲۹ شهریور ۱۴۰۳
مطلب مهم:
«کثرت دلیل حقانیت نیست»
آنکه دنبال تفکر و اندیشه در زندگی نیست، اگر با ساده ترین زبان هم با او سخن گفته شود، جز شنیدن و سر تکان دادن، هیچ از او نخواهیم دید!
آنکه جستجو گر باشد، مفهوم خواه است و آنکه نباشد هیچ نیابد و نیندوزد،
خداوند است که صاحب مطلق قلب و جان ماست، و اوست که هدایت می کند و اوست که می میراند، آنکه با صداقت عمل و پاکی ذات خود قدم بر میدارد بی شک شامل لطف خداوند است و توفیق خدمت رسانی در این مسیر بندگی را پیدا خواهد کرد.
«ما مامور به وظیفه هستیم نه نتیجه»
■تمام مبنای وجودیت ما انجام دادن وظیفه است و هیچ جز این بر گردن ما نیست، آنکه مسیر مشخص می کند و نتیجه می آفریند خالق یکتاست و جز او هیچ است و هیچ!
و آخرین مطلب قابل ذکر؛
شعر چیست؟
اینگونه گفته اند:
«كلامي است موزون و مقفي كه داراي معني باشد»
۲۹ شهریور ۱۴۰۳
خوشا بر من!
خوشا بر من که دلدارم تو هستی
انیس و یار و غمخوارم تو هستی
دمادم یاد تو در دل بروید
همینم چون پدیدارم تو هستی
قرارم، بیقرارم، خوش قرارم
بگردت، دست پرگارم تو هستی
وجودم غرق صد آه و گناه است
خوشا بر من، که ستارم تو هستی
در این دنیای پر نقشه فریبا
که رمزِ، راز و اسرارم تو هستی
منم آن خوش خیال ترد و تنها
بسوزم چون طلبکارم تو هستی
پریده عطر این احساس نابت
که حس ناب گفتارم تو هستی
ندیده دیده چون رخسارت ای گل
نصیب روز دیدارم تو هستی
خوشا آن غم که در دل، دل تکاند
نصیبم داده بسیارم، تو هستی
خوشا بر من که ترک عالمم شد
در این عالم هوادارم تو هستی
جهان را بی حقیقت منزلت نیست!
یقینم نوش و تیمارم تو هستی
بهشت جاودان مقصود من نیست
مرا به ده، سزاوارم تو هستی
خدایا سینه ام سنگین درد است
امید خوش نگهدارم تو هستی
شکسته (گمشده) در هجر رویت
نگاهی کن، که گلزارم تو هستی
۱۴۰۳/۰۱/۰۱ #اشعار_گمشده #خوشا_بر_من
https://eitaa.com/gomshode_sher
۲۹ شهریور ۱۴۰۳
پیدای منی
در ظلمت شب، خواب فرومایه بها نیست
پیدای منی، جز طلبت ذکر و دعا نیست
گر عمر گرانمایه به هیچی همه سر شد
جز نور تو در طینت من، فضل و عطا نیست
از شوق تو سر مست و خرابم به دو عالم
در جان منی، جز ره تو شور و صفا نیست
هر لحظه اگر، روی تو در جلوه نبینم
این چشم من از شرک و خطا، دور و جدا نیست
حاشا که تویی، روشن این ظلمت فانی
آن کس که تو را دل ندهد، صبح و رجا نیست
بیچاره هر آنکس که ز غیرت طلبی کرد
از بخت بدش، جان و دلش، فصل و رها نیست
احوال جهان را همه اش، هر چه تو خواهی
در نیک و بدش، قصد تو را، قهر و بلا نیست
آرام تو ام، گر طلب از غیر رهانم
این (گمشده) را، جز بخدا، شوق خدا نیست
بگذر ز من از راه خطایی که گذشتم
در باور من، جز تو دگر، نوش و دوا نیست
16/03/1403
#گمشده
#پیدای_منی
https://eitaa.com/gomshode_sher
۲۹ شهریور ۱۴۰۳