(اَلسَّلامُ عَلَیْكَ یٰا حَسَنَ بْنَ عَلِی الْمُجْتَبیٰ) #ماه_خدا #رمضان_المبارک #میلاد_امام_حسن #امام_حسن_مجتبی (یا کریم اهل‌بیت) نیمه‌ی مــاه خـدا گردید و مــاه آمد پدید بر علـی و فاطمـه پشت و پنــاه آمد پدید در گلسـتان ولایـت ، نــوگــلی شـد آشکـار خـــارِ چشـم دشمــنانِ روسـیاه آمد پدید. سید محمدرضا شمس (ساقی) http://eitaa.com/shamssaghi

"اَلسَّلامُ عَلَیْكَ یٰا حَسَنَ بْنَ عَلِی الْمُجْتَبیٰ" #ماه_خدا #رمضان_المبارک #میلاد_امام_حسن #امام_حسن_مجتبی (یا کریم اهل‌بیت) گُلی ، از گلشن طاها ، شکوفا گشته است امشب گلستان جهان زین گل مصفّا گشته است امشب امامِ مجتبی (ع) ، دوّم امام بر حق شیعه به زهرا و علی از عرش، اعطا گشته است امشب نه تنها خانه‌ی مولاست شادی و شعف برپا : مدینه غرق در شادی چو مولا گشته است امشب شده ماه فلک ، آیینه دار ماه رخسارش چنانکه زهره هم مات تماشا گشته است امشب زمین و آسمان آیینه بندان است از این مولود جهان روشن از این ماه دل‌آرا گشته است امشب چه ماهی که بوَد روشنگر دل‌های ظلمانی که گویی نیمه‌شب خورشید پیدا گشته است امشب ز حسن صورت و سیرت ، حسن شد نام نیکویش به قاموس سخن این واژه معنا گشته است امشب بریز ای (ساقی) گردون! از آن جام دل افروزی که هر دل که ندارد بغض ، شیدا گشته است امشب سید محمدرضا شمس (ساقی) 1389 http://eitaa.com/shamssaghi

(هوالعلیم) #بداهه_چیست ؟ بداهه گویی یک فن ظریف و زیباست که در فضای مجازی و سایت‌های ادبی نیز جایگاه خود را یافته است چه در شکل کامنت برای یک شعر دیگر و چه در شکل مشاعره و یا بداهه گویی‌های آنلاین. در اصل شگردی برای حاضرجوابی منحصر به‌فرد هنرمندانه است که علاوه بر مجامع محدود ادبی نشانه‌های آن را می‌توان در لابلای تاریخ نیز رصد کرد. کشش و ارزش آن علاوه بر زیبایی‌های ادبی حتی نتیجه‌ی سیاسی و اجتماعی نیز گاه داشته است در تغییر لحظه‌ای تصمیم گیری‌های برخی بزرگان چه در شکل مجیز گویی‌های بارگاه سلاطین و چه حتی در شکل شیشکی و تمسخر و... (به دلیل مشخص بودن موضوع ، به تعریف باز تر برای بداهه می‌پردازیم) اما آنچه که مسلّم است بداهه گویی کار هر کسی نیست و آنچه در فضای مجازی به عنوان برنامه‌های بداهه‌گویی مرسوم شده است به علت عدم شناخت لغوی و کاربردی این عنوان است؛ لذا از ابتدای ورودم به فضای مجازی که مربوط به ابتدای دهه‌ی 90 است عنوان #هم‌سرایی را بر آن نهادم و آن روزها که در پیامرسان ویچت و بعد لاین و سپس تلگرام و... گروه‌هایی داشتیم که ضمن آموزش در هفته با گروه‌های دیگر در هم‌سرایی رقابت می‌کردیم و ساعاتی پربار و شیرینی را در کنار هم می‌گذراندیم و همین امر موجب دوستی با یکدیگر و پیشرفت خیلی از عزیزان کم تجربه شد. اما همانطور که عرض کردم کم‌کم جا انداختم که بگوییم : #هم‌سرایی نه #بداهه‌گویی زیرا بداهه‌گویی علاوه بر قدرت بیان و توان حاضرجوابی ، یک پیش زمینه‌ی علمی و فنی و دقیق ادبی نیز لازم دارد زیرا شعر بداهه حتی اگر حاوی سخنی بسیار مهم و زیبا و مؤثر ولی فاقد شکل و فرم و قواعد ادبی باشد ، جایی در ادبیات و شعر نخواهد داشت و فاقد ارزش است. آری شعر بداهه نیز به شکل دقیق از قواعد شعر و ادب پیروی می‌کند ولی چون در لحظه بدون تأمل خلق می‌شود هنری مضاعف است البته هستند افرادی که در یکی دو بیت این توانایی را دارند اما آنچه که مرسوم شده برداشت غلطی از عنوان بداهه است که بعضاً نوسروده‌های مطول خود را بداهه می‌نامند زیرا اساس کار شاعر با واژه و معانی است بنابراین بسیار ناشایست است که شاعری ناآگاهانه اصطلاحی را به غلط مکرراً در نوسروده‌هایش تکرار کند. (بداهه‌سرایی) هیـچ دانـی "بـداهـه" یعنی چـه؟ بـی تــأمــل بــوَد : سخــن گفتن بـی تفکـّـــر ـ بــــدون انــدیشــه : گـــوهـــر لفـظ ، نــاگهــان سفتن ای کـه دایــم بــداهــه می‌گـویی در مجــازی بــه لطـف انــدیشــه! هیـــچ دانـــی بـــدون آگـــاهـــی مـی‌زنــی سـنگ بــر دل شـیـشه؟ چون "بـداهــه" اصـول خود دارد هــر کــه را نیست این تــوانــایی طبــع تنـــد و ملیــح می‌خـواهـد عــاری از ضعـفِ وزن و گـویـایی در "بــداهـــه" ، نفـس بــوَد زایــد کـه تـــأمـــل ، در آن نـــدارد جـــا پس چه‌سان می‌توان که هر شاعر بشود این‌چنــین، بــداهــه سُــرا؟ ایـن‌کــه امروزه رســم گــردیــده در مجــازی ، بــداهــه گــویـی‌ها "هــم‌سُـرایــی" بــودَ همــه از دم نـه "بــداهــه" بـه‌روح پـاک خـدا ای دریغــا کــه عـــدّه‌ای خـود را یک "بــداهــه‌ سُـرای" بشمــارنـد در مجــازی، بــدون درکِ سخــن بــذر اشعـــار سـسـت ، می‌کـارند بــا سخــن‌هــای تــــازه و نـاقص بـه غلـط بـر بــداهـــه‌ دل بستـند بـا چنـین درکــی از اصـول سخن پس "بــداهه سُــرا" همه هسـتـند سید محمدرضا شمس (ساقی) آموزش عروض وقافیه و... https://eitaa.com/arozghafie

#فروردین دوستان! موسم فروردین است فرصت نسترن و نسرین است رستخیزی‌ست دگر ، فصل بهار رستخیزی که بهشت ‌آیین است کِلک نقّاش ازل را ـ بنگر... گر تو را چشم حقیقت ‌بین است آفرین‌ بر قلم صنعش باد... پرده‌ای زد که بسی رنگین است بس درخشان شده هر جا ، بینی : نقره‌گون دشت و ، دمن زرّین است بوم پر نقش و نگاری‌ست زمین گوییا : مأمنِ حورالعین است گل و گلگشت و تماشای بهار غم ‌زدای دل هر غمگین است فصل شادی و نشاط است و سرور خاطر غمزده را ، تسکین است بلبلان ، نغمه ی مستانه زنند نغمه‌‌هایی که بسی شیرین است آسمان ، غرق تماشا شده اَست بر زمین ـ مات، رخِ پروین است چون عروسی‌ست زمین فصل بهار "که سبک روح و گران کابین است" تیر و کیوان و زحل، چون پروین مشتری آمده و ـ مسکین است باده از جام لب لعل نگار نوشدارو بُوَد و نوشین است (ساقیا) باده چه حاجت که مرا مستی از موسم فروردین است سید محمدرضا شمس (ساقی) 1387 http://eitaa.com/shamssaghi