اولین پنجشنبه سال 1400 یادآورِ نداشته هاست آدم هایی که نیستند ! خاطراتی که جایشان هنوز درد می کند، و آرزوهایی که محقق نخواهند شد پنجشنبه‌... گاهی حجم دلتنگی‌ انقدر زیاد می‌شود که دنیا با تمام وسعتش برایمان تنگ می‌شود پنج شنبه گاهی خیلی سرد می شود یاد گذشتگان و شادی روحشان بخوانیم فاتحه و صلوات @zaker1w @golvajhehaye_ahlbeyt ┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈ کانال مداحی گلواژه های اهل بیت ( ع)

❖﷽❖ #ولادت_حضرت_مهدی_عج #مهدویت_در_قران_مجید حَدَّثَنَا اَلْحُسَيْنُ‌ بْنُ‌ أَحْمَدَ بْنِ‌ إِدْرِيسَ‌ رَضِيَ‌ اللَّهُ‌ عَنْهُ‌ قَالَ‌ حَدَّثَنَا أَبِي قَالَ‌ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ‌ إِسْمَاعِيلَ‌ قَالَ‌ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ‌ إِبْرَاهِيمَ‌ الْكُوفِيُّ‌ قَالَ‌ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ‌ عَبْدِ اللَّهِ‌ الطُّهَوِيُّ قَالَ‌: قَصَدْتُ‌ حَكِيمَةَ‌ بِنْتَ‌ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ بَعْدَ مُضِيِّ‌ أَبِي مُحَمَّدٍ عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ أَسْأَلُهَا عَنِ‌ الْحُجَّةِ‌ وَ مَا قَدِ اخْتَلَفَ‌ فِيهِ‌ النَّاسُ‌ مِنَ‌ الْحَيْرَةِ‌ الَّتِي هُمْ‌ فِيهَا فَقَالَتْ‌ لِي اجْلِسْ‌ فَجَلَسْتُ‌ ثُمَّ‌ قَالَتْ‌ يَا مُحَمَّدُ إِنَّ‌ اللَّهَ‌ تَبَارَكَ‌ وَ تَعَالَى لاَ يُخْلِي الْأَرْضَ‌ مِنْ‌ حُجَّةٍ‌ نَاطِقَةٍ‌ أَوْ صَامِتَةٍ‌ وَ لَمْ‌ يَجْعَلْهَا فِي أَخَوَيْنِ‌ بَعْدَ الْحَسَنِ‌ وَ الْحُسَيْنِ‌ عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ‌ تَفْضِيلاً لِلْحَسَنِ‌ وَ الْحُسَيْنِ‌ وَ تَنْزِيهاً لَهُمَا أَنْ‌ يَكُونَ‌ فِي الْأَرْضِ‌ عَدِيلُهُمَا إِلاَّ أَنَّ‌ اللَّهَ‌ تَبَارَكَ‌ وَ تَعَالَى خَصَّ‌ وُلْدَ الْحُسَيْنِ‌ بِالْفَضْلِ‌ عَلَى وُلْدِ الْحَسَنِ‌ عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ كَمَا خَصَّ‌ وُلْدَ هَارُونَ‌ عَلَى وُلْدِ مُوسَى عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ وَ إِنْ‌ كَانَ‌ مُوسَى حُجَّةً‌ عَلَى هَارُونَ‌ وَ الْفَضْلُ‌ لِوُلْدِهِ‌ إِلَى يَوْمِ‌ الْقِيَامَةِ‌ وَ لاَ بُدَّ لِلْأُمَّةِ‌ مِنْ‌ حَيْرَةٍ‌ يَرْتَابُ‌ فِيهَا الْمُبْطِلُونَ‌ وَ يَخْلُصُ‌ فِيهَا الْمُحِقُّونَ‌ كَيْ‌ لاَ يَكُونَ‌ لِلْخَلْقِ‌ عَلَى اللَّهِ‌ حُجَّةٌ‌ وَ إِنَّ‌ الْحَيْرَةَ‌ لاَ بُدَّ وَاقِعَةٌ‌ بَعْدَ مُضِيِّ‌ أَبِي مُحَمَّدٍ الْحَسَنِ‌ عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ فَقُلْتُ‌ يَا مَوْلاَتِي هَلْ‌ كَانَ‌ لِلْحَسَنِ‌ عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ وَلَدٌ فَتَبَسَّمَتْ‌ ثُمَّ‌ قَالَتْ‌ إِذَا لَمْ‌ يَكُنْ‌ لِلْحَسَنِ‌ عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ عَقِبٌ‌ فَمَنِ‌ الْحُجَّةُ‌ مِنْ‌ بَعْدِهِ‌ وَ قَدْ أَخْبَرْتُكَ‌ أَنَّهُ‌ لاَ إِمَامَةَ‌ لِأَخَوَيْنِ‌ بَعْدَ الْحَسَنِ‌ وَ الْحُسَيْنِ‌ عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ‌ فَقُلْتُ‌ يَا سَيِّدَتِي حَدِّثِينِي بِوِلاَدَةِ‌ مَوْلاَيَ‌ وَ غَيْبَتِهِ‌ عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ قَالَتْ‌ نَعَمْ‌ كَانَتْ‌ لِي جَارِيَةٌ‌ يُقَالُ‌ لَهَا نَرْجِسُ‌ فَزَارَنِي ابْنُ‌ أَخِي فَأَقْبَلَ‌ يَحْدِقُ‌ النَّظَرَ إِلَيْهَافَقُلْتُ‌ لَهُ‌ يَا سَيِّدِي لَعَلَّكَ‌ هَوِيتَهَا فَأُرْسِلُهَا إِلَيْكَ‌ فَقَالَ‌ لَهَا لاَ يَا عَمَّةِ‌ وَ لَكِنِّي أَتَعَجَّبُ‌ مِنْهَا فَقُلْتُ‌ وَ مَا أَعْجَبَكَ‌ مِنْهَا فَقَالَ‌ عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ سَيَخْرُجُ‌ مِنْهَا وَلَدٌ كَرِيمٌ‌ عَلَى اللَّهِ‌ عَزَّ وَ جَلَّ‌ الَّذِي يَمْلَأُ اللَّهُ‌ بِهِ‌ الْأَرْضَ‌ عَدْلاً وَ قِسْطاً كَمَا مُلِئَتْ‌ جَوْراً وَ ظُلْماً فَقُلْتُ‌ فَأُرْسِلُهَا إِلَيْكَ‌ يَا سَيِّدِي فَقَالَ‌ اسْتَأْذِنِي فِي ذَلِكَ‌ أَبِي عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ قَالَتْ‌ فَلَبِسْتُ‌ ثِيَابِي وَ أَتَيْتُ‌ مَنْزِلَ‌ أَبِي الْحَسَنِ‌ عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ فَسَلَّمْتُ‌ وَ جَلَسْتُ‌ فَبَدَأَنِي عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ وَ قَالَ‌ يَا حَكِيمَةُ‌ ابْعَثِي نَرْجِسَ‌ إِلَى ابْنِي أَبِي مُحَمَّدٍقَالَتْ‌ فَقُلْتُ‌ يَا سَيِّدِي١ عَلَى هَذَا قَصَدْتُكَ‌ عَلَى أَنْ‌ أَسْتَأْذِنَكَ‌ فِي ذَلِكَ‌ فَقَالَ‌ لِي يَا مُبَارَكَةُ‌ إِنَّ‌ اللَّهَ‌ تَبَارَكَ‌ وَ تَعَالَى أَحَبَّ‌ أَنْ‌ يُشْرِكَكِ‌ فِي الْأَجْرِ وَ يَجْعَلَ‌ لَكِ‌ فِي الْخَيْرِ نَصِيباً قَالَتْ‌ حَكِيمَةُ‌ فَلَمْ‌ أَلْبَثْ‌ أَنْ‌ رَجَعْتُ‌ إِلَى مَنْزِلِي وَ زَيَّنْتُهَا وَ وَهَبْتُهَا لِأَبِي مُحَمَّدٍ عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ وَ جَمَعْتُ‌ بَيْنَهُ‌ وَ بَيْنَهَا فِي مَنْزِلِي فَأَقَامَ‌ عِنْدِي أَيَّاماً ثُمَّ‌ مَضَى إِلَى وَالِدِهِ‌ عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ وَ وَجَّهْتُ‌ بِهَا مَعَهُ‌ قَالَتْ‌ حَكِيمَةُ‌ فَمَضَى أَبُو الْحَسَنِ‌ عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ وَ جَلَسَ‌ أَبُو مُحَمَّدٍ عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ مَكَانَ‌ وَالِدِهِ‌ وَ كُنْتُ‌ أَزُورُهُ‌ كَمَا كُنْتُ‌ أَزُورُ وَالِدَهُ‌ فَجَاءَتْنِي نَرْجِسُ‌ يَوْماً تَخْلَعُ‌ خُفِّي فَقَالَتْ‌ يَا مَوْلاَتِي نَاوِلِينِي خُفَّكِ‌ فَقُلْتُ‌ بَلْ‌ أَنْتِ‌ سَيِّدَتِي وَ مَوْلاَتِي وَ اللَّهِ‌ لاَ أَدْفَعُ‌ إِلَيْكِ‌ خُفِّي لِتَخْلَعِيهِ‌ وَ لاَ لِتَخْدُمِينِي بَلْ‌ أَنَا أَخْدُمُكِ‌ عَلَى بَصَرِي فَسَمِعَ‌ أَبُو مُحَمَّدٍ عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ ذَلِكَ‌ فَقَالَ‌ جَزَاكِ‌ اللَّهُ‌ يَا عَمَّةِ‌ خَيْراً فَجَلَسْتُ‌ عِنْدَهُ‌ إِلَى وَقْتِ‌ غُرُوبِ‌ الشَّمْسِ‌ فَصِحْتُ‌ بِالْجَارِيَةِ‌ وَ قُلْتُ‌ نَاوِلِينِي ثِيَابِي لِأَنْصَرِفَ‌ فَقَالَ‌ عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ لاَ يَا عَمَّتَا بِيتِيَ‌ اللَّيْلةَ‌ عِنْدَنَا فَإِنَّهُ‌

عَزَّ وَ جَلَّ‌: فَرَدَدْناهُ‌ إِلى‌ أُمِّهِ‌ كَيْ‌ تَقَرَّ عَيْنُها وَ لا تَحْزَنَ‌١قَالَتْ‌ حَكِيمَةُ‌ فَقُلْتُ‌ وَ مَا هَذَا الطَّيْرُ قَالَ‌ هَذَا رُوحُ‌ الْقُدُسِ‌ الْمُوَكَّلُ‌ بِالْأَئِمَّةِ‌ عَلَيْهِمُ‌ السَّلاَمُ‌يُوَفِّقُهُمْ‌ وَ يُسَدِّدُهُمْ‌ وَ يُرَبِّيهِمْ‌ بِالْعِلْم٢ قَالَتْ‌ حَكِيمَةُ‌ فَلَمَّا كَانَ‌ بَعْدَ أَرْبَعِينَ‌ يَوْماً رُدَّ الْغُلاَمُ‌ وَ وُجِّهَ‌ إِلَى ابْنِ‌ أَخِي عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ فَدَعَانِي فَدَخَلْتُ‌ عَلَيْهِ‌ فَإِذَا أَنَا بِالصَّبِيِّ‌ مُتَحَرِّكٌ‌ يَمْشِي بَيْنَ‌ يَدَيْهِ‌ فَقُلْتُ‌ يَا سَيِّدِي هَذَا ابْنُ‌ سَنَتَيْنِ‌ فَتَبَسَّمَ‌ عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ ثُمَّ‌ قَالَ‌ إِنَّ‌ أَوْلاَدَ الْأَنْبِيَاءِ وَ الْأَوْصِيَاءِ إِذَا كَانُوا أَئِمَّةً‌ يَنْشَئُونَ‌ بِخِلاَفِ‌ مَا يَنْشَأُ غَيْرُهُمْ‌ وَ إِنَّ‌ الصَّبِيَّ‌ مِنَّا إِذَا كَانَ‌ أَتَى عَلَيْهِ‌ شَهْرٌ كَانَ‌ كَمَنْ‌ أَتَى عَلَيْهِ‌ سَنَةٌ‌ وَ إِنَّ‌ الصَّبِيَّ‌ مِنَّا لَيَتَكَلَّمُ‌ فِي بَطْنِ‌ أُمِّهِ‌ وَ يَقْرَأُ اَلْقُرْآنَ‌ وَ يَعْبُدُ رَبَّهُ‌ عَزَّ وَ جَلَّ‌ وَ عِنْدَ الرَّضَاعِ‌ تُطِيعُهُ‌ الْمَلاَئِكَةُ‌ وَ تَنْزِلُ‌ عَلَيْهِ‌ صَبَاحاً وَ مَسَاءً قَالَتْ‌ حَكِيمَةُ‌ فَلَمْ‌ أَزَلْ‌ أَرَى ذَلِكَ‌ الصَّبِيَّ‌ فِي كُلِّ‌ أَرْبَعِينَ‌ يَوْماً إِلَى أَنْ‌ رَأَيْتُهُ‌ رَجُلاً٣ قَبْلَ‌ مُضِيِّ‌ أَبِي مُحَمَّدٍ عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ بِأَيَّامٍ‌ قَلاَئِلَ‌ فَلَمْ‌ أَعْرِفْهُ‌ فَقُلْتُ‌ لاِبْن ِ‌ أَخِي عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ مَنْ‌ هَذَا الَّذِي تَأْمُرُنِي أَنْ‌ أَجْلِسَ‌ بَيْنَ‌ يَدَيْهِ‌ فَقَالَ‌ لِي هَذَا ابْنُ‌ نَرْجِسَ‌ وَ هَذَا خَلِيفَتِي مِنْ‌ بَعْدِي وَ عَنْ‌ قَلِيلٍ‌ تَفْقِدُونِّي فَاسْمَعِي لَهُ‌ وَ أَطِيعِي قَالَتْ‌ حَكِيمَةُ‌ فَمَضَى أَبُو مُحَمَّدٍ عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ بَعْدَ ذَلِكَ‌ بِأَيَّامٍ‌ قَلاَئِلَ‌ وَ افْتَرَقَ‌ النَّاسُ‌ كَمَا تَرَى وَ وَ اللَّهِ‌ إِنِّي لَأَرَاهُ‌ صَبَاحاً وَ مَسَاءً وَ إِنَّهُ‌ لَيُنْبِئُنِي عَمَّا تَسْأَلُونَ‌ عَنْهُ‌ فَأُخْبِرُكُمْ‌ وَ وَ اللَّهِ‌ إِنِّي لَأُرِيدُ أَنْ‌ أَسْأَلَهُ‌ عَنِ‌ الشَّيْ‌ءِ فَيَبْدَأُنِي بِهِ‌ وَ إِنَّهُ‌ لَيَرُدُّ عَلَيَّ‌ الْأَمْرَ فَيَخْرُجُ‌ إِلَيَّ‌ مِنْهُ‌ جَوَابُهُ‌ مِنْ‌ سَاعَتِهِ‌ مِنْ‌ غَيْرِ مَسْأَلَتِي وَ قَدْ أَخْبَرَنِي الْبَارِحَةَ‌ بِمَجِيئِكَ‌ إِلَيَّ‌ وَ أَمَرَنِي أَنْ‌ أُخْبِرَكَ‌ بِالْحَقِّ‌ - قَالَ‌ مُحَمَّدُ بْنُ‌ عَبْدِ اللَّهِ‌ فَوَ اللَّهِ‌ لَقَدْ أَخْبَرَتْنِي حَكِيمَةُ‌ بِأَشْيَاءَ لَمْ‌ يَطَّلِعْ‌ عَلَيْهَا أَحَدٌ إِلاَّ اللَّهُ‌ عَزَّ وَ جَلَّ‌ فَعَلِمْتُ‌ أَنَّ‌ ذَلِكَ‌ صِدْقٌ‌ وَ عَدْلٌ‌ مِنَ‌ اللَّهِ‌ عَزَّ وَ جَلَّ‌ لِأَنَّ‌ اللَّهَ‌ عَزَّ وَ جَلَّ‌ قَدْ أَطْلَعَهُ‌ عَلَى مَا لَمْ‌ يُطْلِعْ‌ عَلَيْهِ‌ أَحَداً مِنْ‌ خَلْقِهِ‌. 📝محمّد بن عبد اللّه گويد: پس از درگذشت ابو محمّد عليه السّلام به نزد حكيمه دختر امام جواد عليه السّلام رفتم تا در موضوع حجّت و اختلاف مردم و حيرت آنها در بارۀ او پرسش كنم. گفت: بنشين، و من نشستم، سپس گفت: 💎اى محمّد! خداى تعالى زمين را از حجّتى ناطق و يا صامت خالى نمى‌گذارد و آن را پس از حسن و حسين عليهما السّلام در دو برادر ننهاده است و اين شرافت را مخصوص حسن و حسين ساخته براى آنها عديل و نظيرى در روى زمين قرار نداده است جز اينكه خداى تعالى فرزندان حسين را بر فرزندان حسن عليهما السّلام برترى داده، همچنان كه فرزندان هارون را بر فرزندان موسى به فضل نبوّت برترى داد، گرچه موسى حجّت بر هارون بود، ولى فضل نبوّت تا روز قيامت در اولاد هارون است 🔺 و به ناچار بايستى امّت يك سرگردانى و امتحانى داشته باشند تا مبطلان از مخلصان جدا شوند و از براى مردم بر خداوند حجّتى نباشد و اكنون پس از وفات امام حسن عسكرىّ‌ عليه السّلام دورۀ حيرت فرا رسيده است. گفتم: اى بانوى من! آيا از براى امام حسن عليه السّلام فرزندى بود؟ تبسّمى كرد و گفت: اگر امام حسن عليه السّلام فرزندى نداشت پس امام پس از وى كيست‌؟ با آنكه تو را گفتم كه امامت پس از حسن و حسين عليهما السّلام در دو برادر نباشد. گفتم: اى بانوى من! ولادت و غيبت مولايم عليه السّلام را برايم بازگو. گفت: آرى، كنيزى داشتم كه بدو نرجس مى‌گفتند، برادرزاده‌ام به ديدارم آمد و به او نيك نظر كرد، بدو گفتم: اى آقاى من! دوستش دارى او را به نزدت بفرستم‌؟ 🕊فرمود: نه عمّه جان! امّا از او در شگفتم! گفتم: شگفتى شما از چيست‌؟ فرمود: به زودى فرزندى از وى پديد آيد كه نزد خداى تعالى گرامى است و خداوند به واسطۀ او زمين را از عدل و داد آكنده سازد، همچنان كه پر از ظلم و جور شده باشد، گفتم: اى آقاى من! آيا او را به نزد شما بفرستم‌؟ فرمود: از پدرم در اين باره كسب اجازه كن، گويد:جامه پوشيدم و

سَيُولَدُ اللَّيْلَةَ‌ الْمَوْلُودُ الْكَرِيمُ‌ عَلَى اللَّهِ‌ عَزَّ وَ جَلَّ‌ الَّذِي يُحْيِي اللَّهُ‌ عَزَّ وَ جَلَّ‌ بِهِ‌ الْأَرْضَ‌ بَعْدَ مَوْتِها فَقُلْتُ‌ مِمَّنْ‌ يَا سَيِّدِي وَ لَسْتُ‌ أَرَى بِنَرْجِسَ‌ شَيْئاً مِنْ‌ أَثَرِ الْحَبَلِ‌ فَقَالَ‌ مِنْ‌ نَرْجِسَ‌ لاَ مِنْ‌ غَيْرِهَا قَالَتْ‌ فَوَثَبْتُ‌ إِلَيْهَا فَقَلَبْتُهَا ظَهْراً لِبَطْنٍ‌ فَلَمْ‌ أَرَ بِهَا أَثَرَ حَبَلٍ‌ فَعُدْتُ‌ إِلَيْهِ‌ عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ فَأَخْبَرْتُهُ‌ بِمَا فَعَلْتُ‌ فَتَبَسَّمَ‌ ثُمَّ‌ قَالَ‌ لِي إِذَا كَانَ‌ وَقْتُ‌ الْفَجْرِ يَظْهَرُ لَكِ‌ بِهَا الْحَبَلُ‌ لِأَنَّ‌ مَثَلَهَا مَثَلُ‌ أُمِّ‌ مُوسَى عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ لَمْ‌ يَظْهَرْ بِهَا الْحَبَلُ‌ وَ لَمْ‌ يَعْلَمْ‌ بِهَا أَحَدٌ إِلَى وَقْتِ‌ وِلاَدَتِهَا لِأَنَّ‌ فِرْعَوْنَ‌ كَانَ‌ يَشُقُّ‌ بُطُونَ‌ الْحُبَالَي فِي طَلَبِ‌ مُوسَى عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ وَ هَذَا نَظِيرُ مُوسَى عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ قَالَتْ‌ حَكِيمَةُ‌ فَعُدْتُ‌ إِلَيْهَا فَأَخْبَرْتُهَا بِمَا قَالَ‌ وَ سَأَلْتُهَا عَنْ‌ حَالِهَا فَقَالَتْ‌ يَا مَوْلاَتِي مَا أَرَى بِي شَيْئاً مِنْ‌ هَذَا قَالَتْ‌ حَكِيمَةُ‌ فَلَمْ‌ أَزَلْ‌ أَرْقُبُهَا إِلَى وَقْتِ‌ طُلُوعِ‌ الْفَجْرِ وَ هِيَ‌ نَائِمَةٌ‌ بَيْنَ‌ يَدَيَّ‌ لاَ تَقْلِبُ‌ جَنْباً إِلَى جَنْبٍ‌ حَتَّى إِذَا كَانَ‌ آخِرُ اللَّيْلِ‌ وَقْتُ‌ طُلُوعِ‌ الْفَجْرِ وَثَبَتْ‌ فَزِعَةً‌ فَضَمَمْتُهَا إِلَى صَدْرِي وَ سَمَّيْتُ‌ عَلَيْهَا١ فَصَاحَ‌ إِلَيَّ‌ أَبُو مُحَمَّدٍ عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ وَ قَالَ‌ اقْرَئِي عَلَيْهَا إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ‌ فِي لَيْلَةِ‌ الْقَدْرِ فَأَقْبَلْتُ‌ أَقْرَأُ عَلَيْهَا وَ قُلْتُ‌ لَهَا مَا حَالُكِ‌ قَالَتْ‌ ظَهَرَ بِيَ‌ الْأَمْرُ الَّذِي أَخْبَرَكِ‌ بِهِ‌ مَوْلاَيَ‌ فَأَقْبَلْتُ‌ أَقْرَأُ عَلَيْهَا كَمَا أَمَرَنِي فَأَجَابَنِي الْجَنِينُ‌ مِنْ‌ بَطْنِهَا يَقْرَأُ مِثْلَ‌ مَا أَقْرَأُ وَ سَلَّمَ‌ عَلَيَّ‌ قَالَتْ‌ حَكِيمَةُ‌ فَفَزِعْتُ‌ لِمَا سَمِعْتُ‌ فَصَاحَ‌ بِي أَبُو مُحَمَّدٍ عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ لاَ تَعْجَبِي مِنْ‌ أَمْرِ اللَّهِ‌ عَزَّ وَ جَلَّ‌ إِنَّ‌ اللَّهَ‌ تَبَارَكَ‌ وَ تَعَالَى يُنْطِقُنَا بِالْحِكْمَةِ‌ صِغَاراً وَ يَجْعَلُنَا حُجَّةً‌ فِي أَرْضِهِ‌ كِبَاراً فَلَمْ‌ يَسْتَتِمَّ‌ الْكَلاَمَ‌ حَتَّى غِيبَتْ‌ عَنِّي نَرْجِسُ‌ فَلَمْ‌ أَرَهَا كَأَنَّهُ‌ ضُرِبَ‌ بَيْنِي وَ بَيْنَهَا حِجَابٌ‌ فَعَدَوْتُ‌ نَحْوَ أَبِي مُحَمَّدٍ عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ وَ أَنَا صَارِخَةٌ‌ فَقَالَ‌ لِي ارْجِعِي يَا عَمَّةِ‌ فَإِنَّكِ‌ سَتَجِدِيهَا فِي مَكَانِهَا قَالَتْ‌ فَرَجَعْتُ‌ فَلَمْ‌ أَلْبَثْ‌ أَنْ‌ كُشِفَ‌ الْغِطَاءُ الَّذِي كَانَ‌ بَيْنِي وَ بَيْنَهَا وَ إِذَا أَنَا بِهَا وَ عَلَيْهَا مِنْ‌ أَثَرِ النُّورِ مَا غَشِيَ‌ بَصَرِي وَ إِذَا أَنَا بِالصَّبِيِّ‌ عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ سَاجِداً لِوَجْهِهِ جَاثِياً عَلَى رُكْبَتَيْهِ‌ رَافِعاً سَبَّابَتَيْهِ‌ وَ هُوَ يَقُولُ‌ أَشْهَدُ أَنْ‌ لاَ إِلَهَ‌ إِلاَّ اللَّهُ‌ وَحْدَهُ‌ لاَ شَرِيكَ‌ لَهُ‌ وَ أَنَّ‌ جَدِّي مُحَمَّداً رَسُولُ‌ اللَّهِ‌ وَ أَنَّ‌ أَبِي أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ‌ ثُمَّ‌ عَدَّ إِمَاماً إِمَاماً إِلَى أَنْ‌ بَلَغَ‌ إِلَى نَفْسِهِ‌ ثُمَّ‌ قَالَ‌٣ اللَّهُمَّ‌ أَنْجِزْ لِي مَا وَعَدْتَنِي وَ أَتْمِمْ‌ لِي أَمْرِي وَ ثَبِّتْ‌ وَطْأَتِي وَ امْلَإِ الْأَرْضَ‌ بِي عَدْلاً وَ قِسْطاًفَصَاحَ‌ بِي أَبُو مُحَمَّدٍ عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ فَقَالَ‌ يَا عَمَّةِ‌ تَنَاوَلِيهِ‌ وَ هَاتِيهِ‌ فَتَنَاوَلْتُهُ‌ وَ أَتَيْتُ‌ بِهِ‌ نَحْوَهُ‌ فَلَمَّا مَثَلْتُ‌ بَيْنَ‌ يَدَيْ‌ أَبِيهِ‌ وَ هُوَ عَلَى يَدَيَّ‌ سَلَّمَ‌ عَلَى أَبِيهِ‌ فَتَنَاوَلَهُ‌ الْحَسَنُ‌ عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ مِنِّي وَ الطَّيْرُ تُرَفْرِفُ‌ عَلَى رَأْسِهِ‌ وَ نَاوَلَهُ‌ لِسَانَهُ‌ فَشَرِبَ‌ مِنْهُ‌ ثُمَّ‌ قَالَ‌ امْضِي بِهِ‌ إِلَى أُمِّهِ‌ لِتُرْضِعَهُ‌ وَ رُدِّيهِ‌ إِلَيَّ‌ قَالَتْ‌ فَتَنَاوَلْتُهُ‌ أُمَّهُ‌ فَأَرْضَعَتْهُ‌ فَرَدَدْتُهُ‌ إِلَى أَبِي مُحَمَّدٍ عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ وَ الطَّيْرُ تُرَفْرِفُ‌ عَلَى رَأْسِهِ‌ فَصَاحَ‌ بِطَيْرٍ مِنْهَا فَقَالَ‌ لَهُ‌ احْمِلْهُ‌ وَ احْفَظْهُ‌ وَ رُدَّهُ‌ إِلَيْنَا فِي كُلِّ‌ أَرْبَعِينَ‌ يَوْماً فَتَنَاوَلَهُ‌ الطَّيْرُ وَ طَارَ بِهِ‌ فِي جَوِّ السَّمَاءِ وَ اتَّبَعَهُ‌ سَائِرُ الطَّيْرِ فَسَمِعْتُ‌ أَبَا مُحَمَّدٍ عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ يَقُولُ‌ أَسْتَوْدِعُكَ‌ اللَّهَ‌ الَّذِي أَوْدَعَتْهُ‌ أُمُّ‌ مُوسَى مُوسَى فَبَكَتْ‌ نَرْجِسُ‌ فَقَالَ‌ لَهَا اسْكُتِي فَإِنَّ‌ الرَّضَاعَ‌ مُحَرَّمٌ‌ عَلَيْهِ‌ إِلاَّ مِنْ‌ ثَدْيِكِ‌ وَ سَيُعَادُ إِلَيْكِ‌ كَمَا رُدَّ مُوسَى إِلَى أُمِّهِ‌ وَ ذَلِكَ‌ قَوْلُ‌ اللَّهِ‌

به منزل امام هادى عليه السّلام درآمدم، سلام كردم و نشستم و او خودآغاز سخن فرمود و گفت :اى حكيمه! نرجس را نزد فرزندم ابى محمّد بفرست، گويد: گفتم: اى آقاى من! بدين منظور خدمت شما رسيدم كه در اين باره كسب اجازه كنم، فرمود: اى مباركه! خداى تعالى دوست دارد كه تو را در پاداش اين كار شريك كند و بهره‌اى از خير براى تو قرار دهد، حكيمه گويد: بى‌درنگ به منزل برگشتم و نرجس را آراستم و در اختيار ابو محمّد قرار دادم و پيوند آنها را در منزل خود برقرار كردم و چند روزى نزد من بود سپس به نزد پدرش رفت و او را نيز همراهش روانه كردم. حكيمه گويد: امام هادى عليه السّلام درگذشت و ابو محمّد بر جاى پدر نشست و من همچنان كه به ديدار پدرش مى‌رفتم به ديدار او نيز مى‌رفتم. يك روز نرجس آمد تا كفش مرا برگيرد و گفت: اى بانوى من كفش خود را به من ده! گفتم: بلكه تو سرور و بانوى منى، به خدا سوگند كه كفش خود را به تو نمى‌دهم تا آن را برگيرى و اجازه نمى‌دهم كه مرا خدمت كنى، بلكه من به روى چشم تو را خدمت مى‌كنم. ابو محمّد عليه السّلام اين سخن را شنيد و گفت: اى عمّه! خدا به تو جزاى خير دهاد و تا هنگام غروب آفتاب نزد امام نشستم و به آن جاريه بانگ مى‌زدم كه لباسم را بياور تا بازگردم! امام مى‌فرمود: خير، اى عمّه جان! امشب را نزد ماباش كه امشب آن مولودى كه نزد خداى تعالى گرامى است و خداوند به واسطۀ او زمين را پس از مردنش زنده مى‌كند متولّد مى‌شود، گفتم: اى سرورم! از چه كسى متولّد مى‌شود و من در نرجس آثار باردارى نمى‌بينم. فرمود: از همان نرجس نه از ديگرى. حكيمه گويد: به نزد او رفتم و پشت و شكم او را وارسى كردم و آثار باردارى در او نديدم، به نزد امام برگشتم و كار خود را بدو گزارش كردم، تبسّمى فرمود و گفت: در هنگام فجر آثار باردارى برايت نمودار خواهد گرديد، زيرا مثل او مثل مادر موسى عليه السّلام است كه آثار باردارى در او ظاهر نگرديد و كسى تا وقت ولادتش از آن آگاه نشد، زيرا فرعون در جستجوى موسى، شكم زنان باردار را مى‌شكافت و اين نيز نظير موسى عليه السّلام است. حكيمه گويد: به نزد نرجس برگشتم و گفتار امام را بدو گفتم و از حالش پرسش كردم، گفت: اى بانوى من! در خود چيزى از آن نمى‌بينم، حكيمه گويد: تا طلوع فجر مراقب او بودم و او پيش روى من خوابيده بود و از اين پهلو به آن پهلو نمى‌رفت تا چون آخر شب و هنگام طلوع فجر فرارسيد هراسان از جا جست و او را در آغوش گرفتم و بدو «اسم اللّه» مى‌خواندم، 🕯ابو محمّد عليه السّلام بانگ برآورد و فرمود: سورۀ إنّا أنزلنا بر او برخوان! و من بدان آغاز كردم و گفتم: حالت چون است‌؟ گفت: امرى كه مولايم خبر داد در من نمايان شده است و من همچنان كه فرموده بود بر او مى‌خواندم و جنين در شكم به من پاسخ داد و مانند من قرائت كرد و بر من سلام نمود. حكيمه گويد: من از آنچه شنيدم هراسان شدم و ابو محمّد عليه السّلام بانگ برآورد: از امرخداى تعالى در شگفت مباش، خداى تعالى ما را در خردى به سخن درآورد و در بزرگى حجّت خود در زمين قرار دهد و هنوز سخن او تمام نشده بود كه نرجس از ديدگانم نهان شد و او را نديدم گويا پرده‌اى بين من و او افتاده بود و فريادكنان به نزد ابو محمّد عليه السّلام دويدم، فرمود: اى عمّه! برگرد، او را در مكان خود خواهى يافت. گويد: بازگشتم و طولى نكشيد كه پرده‌اى كه بين ما بود برداشته شد و ديدم نورى نرجس را فراگرفته است كه توان ديدن آن را ندارم و آن كودك عليه السّلام را ديدم كه روى به سجده نهاده است و دو زانو بر زمين نهاده است و دو انگشت سبّابۀ خود را بلند كرده و مى‌گويد: أشهد أن لا إله إلاّ اللّه [وحده لا شريك له] و أنّ‌ جدّي محمّدارسول اللّه و أنّ‌ أبي أمير المؤمنين. سپس امامان را يكايك برشمرد تا به خودش رسيد، سپس فرمود: بار الها! آنچه به من وعده فرمودى به جاى آر، و كار مرا به انجام رسان و گامم را استوار ساز و زمين را به واسطۀ من پر از عدل و داد گردان. ابو محمّد عليه السّلام بانگ برآورد و فرمود: اى عمّه، او را بياور و به من برسان. او را برگرفتم و به جانب او بردم، و چون او در ميان دو دست من بود و مقابل او قرار گرفتم بر پدر خود سلام كرد و امام حسن عليه السّلام او را از من گرفت و زبان خود در دهان او گذاشت و او از آن نوشيد، سپس فرمود: او را به نزد مادرش ببر تا بدو شير دهد، آنگاه به نزد من بازگردان. و او را به مادرش رسانيدم و بدو شير داد بعد از آن او را به ابو محمّد عليه السّلام بازگردانيدم در حالى كه پرندگان بر بالاى سرش در طيران بودند، به يكى از آنها بانگ برآورد و گفت: او را برگير و نگاهدار و هر چهل روز يك بار به نزد ما بازگردان و آن پرنده او را برگرفت و به آسمان برد و پرندگان ديگر نيز به دنبال او بودند، شنيدم كه ابو محمّد عليه السّلام مى‌گفت: تو را به خدايى سپردم كه مادر موسى موسى را سپرد، آنگاه نرگس گريست و امام بدو فرمود: خاموش باش كه

بر او شير خوردن جز از سينۀ تو حرام است وبه زودى نزد تو بازگردد همچنان كه موسى به مادرش بازگردانيده شد و اين قول خداى تعالى است كه «فَرَدَدْناهُ‌ إِلى‌ أُمِّهِ‌ كَيْ‌ تَقَرَّ عَيْنُها وَ لا تَحْزَنَ‌». حكيمه گويد: گفتم: اين پرنده چه بود؟ فرمود: اين روح القدس است كه بر ائمّه عليهم السّلام گمارده شده است، آنان را موفّق و مسدّد مى‌دارد و به آنها علم مى‌آموزد. حكيمه گويد: پس از چهل روز آن كودك برگردانيده شد و برادرزاده‌ام به دنبال من كس فرستاد و مرا فراخواند و بر او وارد شدم و به ناگاه ديدم كه همان كودك است كه مقابل او راه مى‌رود. گفتم: اى آقاى من! آيا اين كودك دو ساله نيست‌؟ تبسّمى فرمود و گفت: اولاد انبياء و اوصياء اگر امام باشند به خلاف ديگران نشو و نما كنند و كودك يك ماهۀ ما به مانند كودك يك ساله باشد و كودك ما در رحم مادرش سخن گويد و قرآن تلاوت كند و خداى تعالى را بپرستد و هنگام شيرخوارگى ملائكه او را فرمان برند و صبح و شام بر وى فرود آيند. حكيمه گويد: پيوسته آن كودك را چهل روز يك بار مى‌ديدم تا آنكه چند روز پيش از درگذشت ابو محمّد عليه السّلام او را ديدم كه مردى بود و او را نشناختم و به برادرزاده‌ام گفتم: اين مردى كه فرمان مى‌دهى در مقابل او بنشينم كيست‌؟ فرمود: اين پسر نرجس است و اين جانشين پس از من است و به زودى مرا از دست مى‌دهيد پس بدو گوش فرادار و فرمانش ببر. حكيمه گويد: پس از چند روز ابو محمّد عليه السّلام درگذشت و مردم چنان كه مى‌بينى پراكنده شدند و به خدا سوگند كه من هر صبح و شام او را مى‌بينم و مرا از آنچه مى‌پرسيد آگاه مى‌كند و من نيز شما را مطّلع مى‌كنم و به خدا سوگند كه گاهى مى‌خواهم از او پرسشى كنم و او نپرسيده پاسخ مى‌دهد و گاهى امرى بر من وارد مى‌شود و همان ساعت پرسش نكرده از ناحيۀ او جوابش صادر مى‌شود. شب گذشته مرا از آمدن تو باخبر ساخت و فرمود: تو را از حقّ‌ خبر دار سازم. محمّد بن عبد اللّه راوى حديث گويد: به خدا سوگند حكيمه امورى را به من خبر داد كه جز خداى تعالى كسى بر آن مطّلع نيست و دانستم كه آن صدق و عدل و از جانب خداى تعالى است، زيرا خداى تعالى او را به امورى آگاه كرده است كه هيچ يك از خلايق را بر آنها آگاه نكرده است. 📚كمال الدين و تمام النعمة -جلد 2، صفحه 154 باب42/حدیث2 ابن بابویه http://eitaa.com/golvajhehaye_ahlbeyt کانال مداحی گلواژه های اهل بیت (ع) نشر همراه لینک @golvajhehaye_ahlbeyt ┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈ ‌‌‌‌

بسم ‌الله الرحمن الرحیم #حضرت_علی_اکبر_ع_مدح #حمید_رمی سلام ای ماه را جانان؛ سلام ای شاه را نائب سلام ای درد را درمان؛ سلام ای قلب را صاحب به مدحت کاری از دست غزل که برنمی‌آید چگونه وصف تو گویند شاعرها در این قالب تو قرآن حسینی که خدا تقدیم او کرده که در هر سوره نه؛ هر آیه داری سجده‌ای واجب ملائک در دلِ هفت‌آسمان تنها تو را دیدند فراوانند انجم؛ کیست غیر از روی تو ثاقب؟ گمانم صبح میلاد تو ای پیغمبر ثانی کسی ناقوس نشنیده؛ اذان می‌گفته هر راهب هنر زیباتر است آن‌گاه که خرج علی گردد بخوان مداح؛ بسم‌اله؛ بگو شاعر؛ بزن مطرب الا ای جارچی‌ها طبل بردارید که آمد علی ‌بن ‌حسین ‌بن‌ علی ‌بن ‌ابی‌طالب چه جذابیتی داری که عباس از طلوع صبح به روی ماه تو مانده‌ست خیره تا دم مغرب تو از راه آمدی تا پشت حق باشی و حق با تو که از امروز می‌لرزد به خود هر ظالمِ غاصب میان معرکه شانه به شانه با اباالفضلی کدام ابله گمان کرده که بر این دو شود غالب تو برمی‌گردی ای شیرِ جوانان بنی‌هاشم تو رجعت می‌کنی با آن امام حاضرِ غائب @golvajhehaye_ahlbeyt ┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈ http://eitaa.com/golvajhehaye_ahlbeyt

#مدح حضرت علی اکبر علیه السلام @golvajhehaye_ahlbeyt ┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈ کربلایی#صفری

‍ #ميلاد_حضرت علي اكبر(ع) ✍#اشعار گمنام #سبک_مولودی : ای گل ناز من اي منيم دلبريم نازلي نيلوفريم غم گوني ياوريم اكبريم اكبريم اي ملك منظريم اكبريم اكبريم شبه پيغمبريم اكبريم اكبريم نوررويون ايدوب شام تاري سحر خجل اولدي گوروب سني شمس و قمر ان يكاد آيه سين اوخورام صبح و شام تاكي گوز ويرميا سنه هر بد نظر اي ملك منظريم اكبريم اكبريم شبه پيغمبريم اكبريم اكبريم خوش گليب سن بالا فاني دنيايه سن ليليه سن عجب شانلي سرمايه سن دفتر عمريمه عاشقانه غزل غزل عشقيمه گوزل آرايه سن اي ملك منظريم اكبريم اكبريم شبه پيغمبريم اكبريم اكبريم چكه نقاش اگر عكسووي گويلره آيه باخماز داخي جن و انسان علي اوخشادوب حق سني ختم پيغمبره سنه حاشا چاتا ماه كنعان علي اي ملك منظريم اكبريم اكبريم شبه پيغمبريم اكبريم اكبريم فارسي مه لقا دلبرم گل نيلوفرم بهترين ياورم اكبرم اكبرم اي ملك منظرم اكبرم اكبرم شبه پيغمبرم اكبرم اكبرم نور رويت كند شام تارم سحر خجل از طلعتت شده شمس و قمر خوانم از بهر تو روز و شب ان يكاد حق تو را پاسبان بود از بد نظر اي ملك منظرم اكبرم اكبرم شبه پيغمبرم اكبرم اكبرم گل باغ وفا ؛ آيت كبريا گلعذار حسين ؛ شرف مرتضي بند قلب بتول ؛ در كرامت حسن بهر ليلا پسر ؛ اشبه مصطفي اي ملك منظرم اكبرم اكبرم شبه پيغمبرم اكبرم اكبرم @golvajhehaye_ahlbeyt ┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈ کانال مداحی گلواژه های اهل بیت ( ع)