🌷نکته تفسیری صفحه ۱۱۱🌷
بنی اسرائیل و سرزمین مقدس:
پس از خروج بنی اسرائیل از مصر و آزاد شدن از چنگال فوعونیان، خداوند نعمتهای خود را یکی پس از دیگری به آنها بخشید. تنها چیزی که بنی اسرائیل نیاز داشتند، سرزمینی بود که آن را وطن خود کنند و با استقلال در آن بزیند. خداوند این نعمت را نیز برای آنان مهیا کرد؛ به این شرط که برای به دست آوردن آن جهاد کنند و زحمت بکشند. به همین منظور دستور داد که به سوی سرزمین مقدّس حرکت کنند ؛ سرزمینی که از شرک و بت پرستی پاک بود و بسیاری از پیامبران الهی در آن مسکن داشتند و خدا را به یگانگی می پرستیدند . احتمالاً منظور از آن سرزمین پاک شده، تمام «منطقه ی شامات» باشد؛ منطقه ای که به گواهی تاریخ، مهد پیامبران الهی و سرزمین ظهور ادیان بزرگ، همچنین مرکز یکتاپرستی و نشر تعلیمات انبیا بوده است . به هر حال، بنی اسرائیل به آنجا رسیدند.
در آن زمان، آن سرزمین در دستان افراد نیرومند و ستمکاری به نام «عمالقه» قرار داشت.
حضـرت موسی به بنی اسرائیل فرمان داد که به آن سرزمین حمله کنند، و به ایشان وعده ی پیروزی داد و فرمود که خدا آنجا را برای آنان قرار داده است؛ ولی آن ها که مردمی ترسو بودند، زیر بار جنگ نرفتند و به پیامبرشان گفتند:
«تو که می دانی در این سرزمین، افراد زورگو و ظالمی زندگی می کنند. ما هرگز وارد آن نمی شویم تا اینکه آنان خودشان از آن بیرون بروند. اگر بیرون رفتند، ما وارد آن خواهیم شد.»
در آن هنگام، دو نفر از افراد خداترس و باایمان به نام های «یوشع بن نون» و «کالب بن یوفنا» که دو تن از رهبران قبایل دوازده گانه ی بنی سرائیل نیز محسوب می شوند، آنان را خطاب قرار داده، گفتند: «از عمالقه نترسید و ناگهانی از دروازه ی شهر به آنان حمله کنید و غافل گیرشان کنید. اگر ایمان دارید، به خدا توکّل کنید و از چیزی نترسید.» قوم بنی اسرائیل امّا به پیامبرشان گفتند: «ای موسی، سخن ما همان است که گفتیم. تا هنگامی که عمالقه در آنجا هستند، ما وارد آن نمی شویم. تو و پروردگارت بروید و با عمالقه بجنگید. هنگامی که پیروز شدید، ما را نیز خبر کنید. ما همین جا نشسته ایم.» خداوند نیز به کیفر این نافرمانی، ورود به سرزمین مقدس را برای چهل سال بر بنی اسرائیل ممنوع کرد. آنان در این مدّت به سرگردانی در بیابان محکوم شدند؛ به طوری که هر چه حرکت می کردند، به جایی نمی رسیدند، و به اصطلاح، «دور خود می چرخیدند» . در روایات آمده است که حضرت موسی در همین دوران چهل ساله، دار فانی را وداع کرد.
هدایت شده از کانال آموزش قرآن کریم _علیرضازارع
111.mp3
2.84M
هدایت شده از کانال آموزش قرآن کریم _علیرضازارع
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
إِنَّ اللَّهَ لَا يُغَيِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّىٰ يُغَيِّرُوا مَا بِأَنفُسِهِمْ ۗ وَإِذَا أَرَادَ اللَّهُ بِقَوْمٍ سُوءًا فَلَا مَرَدَّ لَهُ ۚ وَمَا لَهُم مِّن دُونِهِ مِن وَالٍ - رعد 11
خداوند حال و وضع هیچ قوم و ملّتی را تغییر نمیدهد (و ایشان را از بدبختی به خوشبختی، از نادانی به دانائی، از ذلّت به عزّت، از نوکری به سروری، و ... و بالعکس نمیکشاند) مگر این که آنان احوال خود را تغییر دهند، و (این سنّت جاری در اسباب و مسبّبات ظاهری است، ولی) هنگامی که خدا بخواهد بلائی به قومی برساند هیچ کس و هیچچیزی نمیتواند آن را (از ایشان) برگرداند، و هیچ کس غیر خدا نمیتواند یاور و مددکار آنان شود.
💛 تا خود تغییر نکنیم الله متعال نیز سرنوشتمان را تغییر نخواهد داد. ترجمه صوتی قرآن کریم با صدای بهروز رضوی، سوره مبارکه رعد آیه 11🎈🤍💚
#بهروز_رضوی
#ترجمه_صوتی_قرآن
#زیرنویس_فارسی
🔰
🆔 👉 🕊 https://eitaa.com/gooorrrran