♥️⃟📚دمشق شهر عشق ♥️⃟📚 #part_26 ابوالفضل مرا میان جمعیت هراسان می کشید، میخواست از صحنه انفجار دورم کند و من با گریه التماسش میکردم تا مصطفی را پیدا کند که پیکر غرق خونش را کنار خیابان دیدم و قلبم از تپش افتاد. به پهلو روی زمین افتاده بود، انگار با خون غسلش داده بودند و او فقط از درد روی زمین پا میکشید، با یک دستش به زمین چنگ میزدتا برخیزد و توانی به تن زخمی اش نمانده بود که دوباره زمین میخورد. با اشک هایم به حضرت زینب و با دست هایم به ابوالفضل التماس میکردم نجاتش دهند و او برابر چشمانم دوباره در خون دست و پا میزد.تا بیمارستان به جای او هزار بار مُردم و زنده شدم تا بدن نیمه جانش را به اتاق عمل بردند و تازه دیدم بیمارستان روضه مجسم شده است. جنازه مردم روی زمین مانده و گریه کودکان زخمی و مادرانشان دل سنگ را آب میکرد. چشمم به اشک مردم بود و در گوشم صدای سعد می آمد که به بهانه رهایی مردم سوریه مستانه نعره میزد بالرّوح، بالدّم، لبیک سوریه! و حالا مردم سوریه تنها قربانیان این بدمستی سعد و هم پیاله هایش بودند. کنار راهروی بیمارستان روی زمین کِز کرده بودم و می ترسیدم مصطفی مظلومانه شهید شود که فقط بی صدا گریه میکردم. ابوالفضل بالای سرم تکیه به دیوار زده و چشمان زیبایش از حال و روز مردم رنگ خون شده بود که به سمتش چرخیدم و با گریه پرسیدم زنده میمونه؟« از تب بی تابی ام حس میکرد دلم برای مصطفی با چه ضربانی میتپد که کنارم روی زمین نشست و به جای پاسخ، پرسید :»چیکاره است؟« تمام استخوان هایم از ترس و غم می لرزید که بیشتر در خودم فرو رفتم و زیرلب گفتم تو داریا پارچه فروشه، با جوونای شیعه از حرم حضرت سکینه دفاع میکردن!« از درخشش چشمانش فهمیدم حس دفاع ازحرم به کام دلش شیرین آمده و پرسیدم تو برا چی اومدی اینجا؟ طوری نگاهم میکرد که انگار هنوز عطش دو سال ندیدن خواهرش فروکش نکرده و همچنان تشنه چشمانم بود که تنها پلکی زد و پاسخ داد برا همون کاری که سعد ادعاش رو میکرد!لبخندی عصبی لب هایش را گشود، طوری که دندان هایش درخشید و در برابر حیرت نگاهم با همان لحن نمکین طعنه زد عین آمریکا و اسرائیل و عربستان و ترکیه، این بنده خداها همه شون میخوان کنار مردم سوریه مبارزه کنن! این تکفیری هام که میبینی با خمپاره و انتحاری افتادن به جون زن و بچه های سوریه، معارضین صلح جو هستن و دیگر این حجم غم در سینه اش جا نمیشد که رنگ لبخند از لبش رفت و غریبانه شهادت داد سعد ادعا میکرد میخواد کنار مردم سوریه مبارزه کنه، ولی ما اومدیم تا واقعاً کنار مردم سوریه جلو این حرومزاده ها مقاومت کنیم!و نمیدانست دلِ تنها رها کردن مصطفی را ندارم که بلیطم را از جیبش درآورد، نگاهی به ساعت پروازم کرد و آواری روی سرش خراب شد که دوباره نبودنم را به رخم کشید چقدر دنبالت گشتم زینب!« از حسرت صدایش دلم لرزید، حس میکردم در این مدتِ بی خبری از خانواده، خبر خوبی برایم ندارد و خواستم پی حرفش را بگیرم که نگاه برّاق و تیزش به چشمم سیلی زد. خودش بود، با همان آتشی که از چشمان سیاهش شعله می کشید و حالا با لباس سفیدپرستاری در این راهرو می چرخید که شیشه وحشتم در گلو شکست. نگاهش به صورتم خیره ماند و من وحشت زده به پهلوی ابوالفضل کوبیدم این با تکفیری هاس!از جیغم همه چرخیدند و بسمه مثل اسفند روی آتش می جنبید بلکه راه فراری پیدا کند و نفهمیدم ابوالفضل با چه سرعتی از کنارم پرید. دست بسمه از زیر روپوش به سمت کمرش رفت و نمی-دانستم میخواهد چه کند که ابوالفضل هر دو دستش را از پشت غلاف کرد. مچ دستانش بین انگشتان برادرم قفل شده بود و مثل حیوانی زوزه میکشید، ابوالفضل فریاد میزد تا کسی برای کمک بیاید و من از ترس به زمین چسبیده بودم. مردم به هر سمتی فرار میکردند و دو مرد نظامی طول راهرو را به طرف ما میدویدند. دستانش همچنان از پشت در دستان ابوالفضل مانده بود، یکی روپوشش را از تنش بیرون کشید و دیدم روی پیراهن قرمزش کمربند انفجاری به خودش بسته که تنم لرزید. ابوالفضل نهیب زد کسی به کمربند دست نزند، دستانش را به دست مرد دیگری سپرد و خودش مقابل بسمه روی زمین زانو زد. فریاد میزد تا همه از بسمه فاصله بگیرند و من میترسیدم این کمربند در صورت برادرم منفجر شودکه با گریه التماسش میکردم عقب بیاید و او به قصد باز کردن کمربند، دستش را به سمت کمر بسمه برد. با دستانم چشمانم را گرفته و از اضطراب پَرپَر شدن برادرم ضجه میزدم تا لحظه ای که گرمای دستش را روی صورتم حس کردم. با کف دستانش دو طرف صورتم را گرفت، با انگشتانش اشک هایم را پاک کرد و با نرمی لحنش نازم را کشید :»برا من گریه میکنی یا برا این پسره که اسکورتت میکرد؟چشمانش با شیطنت به رویم میخندید، میدید صورتم از ترس می لرزد و میخواست ترسم تمام شود که دوباره سر به سر حال خرابم گذاشت :»ببینم گِل دل تو رو با پسر سوری برداشتن؟ ✒️ https://eitaa.com/goranketabzedegi

من رمز پیروزی را نمی‌دانم ولی رمز شکست این است که سعی کنی همه را راضی نگه داری قرآن کتاب زندگی 📚 @goranketabzedegi

« فیش‌های خریدتان را در کنار مواد غذایی قرار ندهید❗️ » بسیاری از این فیش‌های روی کاغذهای حرارتی چاپ می‌شود پوشیده از لایه‌ی نازکی از پودری هستند که رنگ مورد نیاز برای چاپ از آن تهیه می‌شود این پودر حاوی BPA است ، ماده ای شیمیایی که غدد درون ریز بدن را مختل می‌کند و میتواند موجب سرطان سینه، دیابت و ناهنجاری هورمونی در کودکان شود قرآن کتاب زندگی 📚 @goranketabzedegi

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : حيوان شش حق بر صاحب خود دارد : 🐴هرگاه از آن پياده شد علفش دهد ؛ 🐴 هرگاه از آبى گذشت ، او را از آن بنوشاند ؛ 🐴 بى دليل او را نزند ؛ 🐴بيشتر از قدرتش بر او بار نكند ؛ 🐴 بيشتر از توانش آن را راه نبرد 🐴و در فاصله ميان دو دوشيدن در يك نوبت ، بر او سوار نشود . . مستدرك الوسائل ، ج 8 ، ص 258 . قرآن کتاب زندگی 📚 @goranketabzedegi

💠شهيد صياد شيرازي 👌هر كاري را با وضو انجام بدهيم چرا كه در آن صورت چنين كاري باعث رضاي حضرت حق است، 🔅هر بار كه وضوي خود را تازه مي كرد با خنده مي گفت: اين وضوي تازه نماز خواندن دارد. 🔅آنگاه دو ركعت نماز حاجت مي خواند و در برابر خداوند خاضع بود و بندگي مي كرد 🔅و بزرگترين مشكلات را به راحتي پشت سر مي گذارد. 🌷روحش شاد 🌷 قرآن کتاب زندگی 📚 @goranketabzedegi

حال و هوای این تلاوت چه حس و حال عجیبی داره!! ✅مقطعی فوق العاده زیبا از استاد منشاوی✅ 🕋سوره ی مبارکه شعرا آیه 83 الی 85🕋 🎵مقام عجم🎵 #پیشنهاد_دانلود ┅═✼✿‍✵📖✵✿‍✼═┅┄ #آوای_تلاوت

# ‌سبک زندگی قرآنی 🦋 لایق شفاعت شوید 🦋 🔸فَمَا تَنفَعُهُمْ شَفَاعَةُ الشَّافِعِينَ. (#مدثر/۴٨) ⚡️ترجمه : پس شفاعت شافعان سودشان ندهد. 💫خداوند در قيامت به افرادى اجازه مى دهد تا براى ديگران شفاعت كنند، ولى بسيارى از مردم، شرائط دريافت شفاعت را ندارند. ✨کوتاهی و تساهل در نماز و انفاق و اطعام نيازمندان، و هدر دادن عمر، سبب محروم شدن از شفاعت در قيامت مى شود.  🔆بنابراین؛ با انجام اعمال صالح، زمینه ی بهره مندی خود از شفاعت را فراهم سازیم. 💫 #سبک_زندگی_قرآنی 🕊اللهم‌صل‌علی‌محمد‌و‌آل‌محمد وعجل‌فرجهم 🕊

♥️⃟📚دمشق شهر عشق ♥️⃟📚 #Part_27 ببینم گِل دل تو رو با پسر سوری برداشتن؟ ایران پسر قحطه؟با نگاه خیسم دنبال بسمه گشتم و دیدم همان دو مرد نظامی او را در انتهای راهرو میبرند. همچنان صورتم را نوازش میکرد تا آرامم کند و من دیگر از چشمانش شرم میکردم که حرف را به جایی دیگر کشیدم چرا دنبالم میگشتی؟نگاهش روی صورتم میگشت و باید تکلیف این زن تکفیری روشن میشد که باز از پاسخ سوالم طفره رفت تو اینو از کجا میشناختی؟ دیگر رنگ شیطنت از صورتش رفته بود، به انتظار پاسخی چشمش به دهانم مانده و تمام خاطرات خانه بسمه و ابوجعده روی سرم خراب شده بود که صدایم شکست شبی که سعد میخواست بره ترکیه، برا اینکه فرار نکنم منو فرستاد خونه اینا! بی غیرتی سعد دلش را از جا کَند، می ترسید در آن خانه بلایی سرم آمده باشد که نگاهش از پا درآمد و من میخواستم خیالش را تخت کنم که حضرت سکینه را به شهادت گرفتم همون لحظه که وارد اون خونه شدم، این زن منو برد حرم، فکر میکرد وهابی ام. میخواستن با بهم زدن مجلس تحریکشون کنن و همه رو بکشن!که به یاد نگاه مهربان و نجیب مصطفی دلم لرزید و دوباره اشکم چکید ولی همین آقا و یه عده دیگه از مدافع های شیعه و سنی حرم نذاشتن و منو نجات دادن!میدید اسم مصطفی را با چه حسرتی زمزمه میکنم و هنوز خیالش پیِ خیانت سعد مانده و نام ترکیه برایش اسم رمز بود که بدون خطا به هدف زد میخواست به ارتش آزاد ملحق بشه که عملگی ترکیه و آمریکا رو بکنه؟به نشانه تأیید پلکی زدم و ابوالفضل از همین حرفها خطری حس کرده بود که دستم را گرفت، با قدرت بلندم کرد و خیره در نگاهم هشدار داد همونجور که تو اونو شناختی، اونا هم هر جا تو رو ببینن، میشناسن، باید برگردی ایران!از قاطعیت کلامش ترسیدم، تکه ای از جانم در اینجا جا مانده و او بی توجه به اضطراب چشمانم حکمش را صادر کرد خودم میرسونمت فرودگاه، با همین پرواز برمیگردی تهران و میری خونه دایی تا من مأموریتم تموم شه و برگردم! حرارت غمی کهنه زیر خاکستر صدایش پیدا بود که داغ فراق مصطفی گوشه قلبم پنهان شد و پرسیدم چرا خونه خودمون نرم؟ بغضش را پشت لبخندی پنهان کرد و ناشیانه بهانه تراشید بریم بیرون، اینجا هواش خوب نیست، رنگت پریده!و رنگ من از خبری که برایش اینهمه مقدمه چینی میکرد پریده بود که مستقیم نگاهش کردم و محکم پرسیدم چی شده داداش؟سرش را چرخاند، میخواست از چشمانم فرار کند، دنبال کمکی میگشت و در این غربت کسی نبود که دوباره با نگاهش به چشمان پریشانم پناه آورد و آهسته خبر داد هفت ماه پیش کنار اتوبوس زائرای ایرانی تو کاظمین بمب گذاری کردن، چند نفر شهید شدن.مقابل چشمانم نفس نفس میزد، کلماتش را می شمردم بلکه این جان به لب رسیده به تنم برگردد و کلام آخر او جانم را در جا گرفت مامان بابا تو اون اتوبوس بودن...« دیگر نشنیدم چه می گوید، هر دو دستم را روی سرم گرفتم و اختیار ساقم با خودم نبود که قامتم ازکمر شکست و روی زمین زانو زدم.باورم نمیشد پدر و مادرم از دستم رفته باشند که به گلویم التماس میکردم بلکه با ضجه ای راحتم کند و دیگر نفسی برای ضجه نمانده بود که به جای نفس، قلبم از گلو بالا می آمد. ابوالفضل خم شده بود تا از روی زمین بلندم کند و من مقابل پایش با انگشتان دستم به زمین چنگ میزدم، صورت مهربان پدر و مادرم در آینه چشمانم میدرخشید و هنوز دست و پاهای بریده امروز مقابل چشمم بود و نمیدانستم بدن آنها چند تکه شده که دیگر از اعماق جانم جیغ کشیدم. در آغوش ابوالفضل بال بال میزدم که فرصت جبران بی وفایی هایم از دستم رفته و دیدار پدر و مادرم به قیامت رفته بود. اینبار نه حرم حضرت سکینه نه چهار راه زینبیه، نه بیمارستان دمشق که آتش تکفیری ها به دامن خودم افتاده و تا مغز استخوانم را میسوزاند و به جای پرواز به سمت تهران، در همان بیمارستان تا صبح زیر سِرُم رفتم. ابوالفضل با همکارانش تماس گرفت تا پیشم بماند و به مقرّشان برنگشت، فرصتی پیش آمده بود تا پس از چند ماه با هم برای پدر و مادر شهیدمان عزاداری کنیم و نمی خواست خونابه غم از گلویش بیرون بریزد که بین گریه به رویم میخندید و شیطنت میکرد من جواب سردار همدانی رو چی بدم؟ نمیگه تو اومدی اینجا آموزش نیروهای سوری یا پرستاری خواهرت؟و من شرمنده پدر و مادرم بودم که دیگر زنده نبودند تا به دست و پایشان بیفتم بلکه مرا ببخشند و از این حسرت و دلتنگی فقط گریه میکردم. چشمانش را از صورتم برمیگرداند تا اشکش را نبینم و دلش میخواست فقط خنده هایش برای من باشد که دوباره سر به سرم گذاشت این بنده خدا راضی نبود تو بری ایران، بلیطت سوخت!« و همان دیشب از نقش نگاهم احساسم را خواند.. ✒️ ادامه دارد....

💚تنها کلمه ای که می‌تواند تمام دردهای انسان را یکجا تسکین دهد همین کلمه است او با شماست و همه چیز را می‌بیند. تمام اشک ها، سختی ها، تحمل کردن‌ها و صبوری هایت را می‌بیند. روزی تمام تلخی ها را برایت جبران می‌کند. و کامت را به اندازه بزرگی خودش شیرین می‌کند. صبور باش و فراموش نکن او همین جا کنار توست سکوت می‌کند تا درد تو را بزرگ کند و رشد دهد، مانند مادر مهربانی که کودک عزیزتر از جانش را به دکتر میسپارد تا واکسینه شود. او تو را فراموش نکرده . دوستت دارد. و عاشقانه نگاهت میکند. شک نکن در اوج سختی، در آغوش او هستی.و اجازه نمیدهد که سختی تو را از پای دراورد. او میبیند و همین برای درمان دردهایمان کافیست 💚 💌 وَهُوَ مَعَكُمْ أَيْنَ مَا كُنتُمْ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ او با شماست هر کجا که باشید ﻭ ﺧﺪﺍ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺍﻧﺠﺎم ﻣﻰ ﺩﻫﻴﺪ ، ﺑﻴﻨﺎﺳﺖ .(٤) ‌ https://eitaa.com/goranketabzedegi

. ❣ #تدبر_در_قرآن ❌ زنان اسباب هوسرانی و تجارت نیستند! ✅ زن کارخانه انسان سازی و مزرعه تولید بندگان بهشتی است! ✅ که البته تولید و زراعت چنین بنده‌ای، هم بذر پاک میخواهد و هم زمین حاصلخیز؛ 👈 هم پدر و هم مادر باید چارچوب تولید نسل را رعایت کنند. 🌴 سوره بقره 🌴 🕋 نِساؤُكُمْ حَرْثٌ لَكُمْ فَأْتُوا حَرْثَكُمْ أَنَّى شِئْتُمْ وَ قَدِّمُوا لِأَنْفُسِكُمْ وَ اتَّقُوا اللَّهَ وَ اعْلَمُوا أَنَّكُمْ مُلاقُوهُ وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ‌ «223» ⚡️ترجمه: زنان شما كشتزار شمايند، هرجا وهرگاه كه بخواهيد، به كشتزار خود درآييد (و با آنان آميزش نمائيد) و (در انجام كار نيك) براى خود، پيش بگيريد و از خدا پروا كنيد و بدانيد كه او را ملاقات خواهيد كرد، و به مؤمنان بشارت ده. ‌‌

#نکات_طلایی_حفظ #نظم 📝نظم و انظباط پل ارتباطی بین اهداف و موفقیت است .. ✏️🖍✏️🖍✏️🖍✏️🖍✏️🖍✏️🖍 در حفظ قرآن هم نظم مهمترین عامل هست نظم در حفظ جدید ، در مرور محفوظات در شرکت در کلاس مهمترین عامل برای پیشرفت هست اگر نظم رو از هرکاری و به طور کلی زندگی حذف بکنیم ❌❌ همه چیز مخدوش میشه و هیچ کاری به سرانجام نمی رسه به زودی درباره نظم بیشتر خواهیم گفت 💯 ‌‌

✳️بطری وقتی پر است و می‌خواهی خالی اش کنی، خمش می‌کنی. 👌هر چه خم شود خالی تر می‌شود. 👈اگر کاملا رو به زمین گرفته شود سریع تر خالی می‌شود. ❤️#دل آدم هم همین طور است، گاهی وقت‌ها پر می‌شود از #غم ، از #غصه ،از حرف‌ها و طعنه‌های دیگران. ☀️ #قرآن می‌گوید: 💔"هر گاه دلت پر شد از غم و غصه ها، خم شو و به خاک بیفت." 👌این نسخه‌ای است که خداوند برای پیامبرش پیچیده است: 💌فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَكُن مِّنَ السَّاجِدِينَ 💚ﭘﺲ [ ﺑﺮﺍﻱ ﺩﻓﻊ ﺩﻟﺘﻨﮕﻲ ]ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺕ ﺭﺍ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﺎ ﺳﭙﺎﺱ ﻭ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﺗﺴﺒﻴﺢ ﮔﻮﻱ ﻭ ﺍﺯ ﺳﺠﺪﻩ ﻛﻨﺎﻥ ﺑﺎﺵ .(٩٨) سوره حجر #آرامش_با_قرآن ‌