eitaa logo
گریزهای مداحی و گریز های مناجاتی
8.1هزار دنبال‌کننده
1.9هزار عکس
756 ویدیو
1هزار فایل
گریز زیارت عاشورا ، دعای کمیل و دعای توسل و جوشن کبیر https://eitaa.com/gorizhaayemaddahi
مشاهده در ایتا
دانلود
گریزهای مداحی و گریز های مناجاتی
. در این هنگام عُمَر بن خطاب آمد و سلام کرد و گفت : 📋《بَخٍ بَخٍ لَکَ یَابْنَ أَبِی طَالِبٍ(ع)! أَصْب
. ✅در بررسى اجمالى روايات مختلفى كه به نوعى، تعداد جمعيت حاضر در غدير را گزارش كرده‏ است، متوجه می شویم که در تعداد حاضرین اختلاف می باشد، که در نقل های مختلف از منابع شیعه و سنی نقل شده است. اعداد و ارقام مختلفی از جمعیت حاضر در غدیر در منابع ذکر شده است. کمترین جمعیت را ابن شهر آشوب(متوفی سال ۵۸۸ق) به عدد ۱۳۰۰ نفر نقل کرده است. او روایتی را از امام باقر(ع) نقل می کند و می نویسد : 📋《فِي رِوَايَةٍ عَنِ الْبَاقِرِ(ع) قَالَ‌ : لَمَّا قَالَ النَّبِيُّ(ص) يَوْمَ غَدِيرِ خُمٍّ بَيْنَ أَلْفٍ وَ ثَلَاثِمِائَةِ رَجُلٍ {مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَعَلِيٌّ مَوْلَاهُ الْخَبَرَ}》 ♦️در روایتی از امام باقر(ع) که می فرماید : حضرت رسول اکرم(ص) در روز غدیر در حضور هزار و سیصد نفر، جمله «من کنت مولاه فهذا على مولاه» را مطرح نمود. تا آخر حديث!(۱) و برخی ۵ هزار، برخی ۲۰ هزار و برخی ۴۵ هزار و برخی ۶۰ هزار و برخی ۹۰ هزار نقل کرده اند، که در نهایت به نقل از ابن جوزی تعداد ۱۲۰ هزار نفر نیز ثبت شده است. پس بیشترین جمعیت را هم ابن جوزی(متوفی سال ۶۵۴ق) به عدد صد و بیست هزار نفر نقل کرده است. او می نویسد : 📋《..النَّبِيُّ(ص) مِن حَجَةِ الوِدَاعِ فِي الثَّامِنِ عَشَرَ مِن ذِي الحَجَّةِ جَمَعَ الصِّحَابَةِ وَ كَانُوا مِائَةَ وَ عِشرِينَ اَلفَاً وَ قَالَ : مَن كُنتُ مَولَاهُ فَعَلِيُّ مَولَاهُ الحَدِيثَ》 ♦️حضرت رسول اکرم(ص) در حجة الوداع در هیجدهم ذی الحجه، اصحاب را جمع نمود، در حالی که تعداد آنها صد و بیست هزار نفر بودند و حضرت(ص) جمله «من کنت مولاه فهذا على مولاه» فرمود و ادامه حدیث!(۲) حاصل آن‏چه گفته شد، اين‏كه تعداد جمعيت حاضر در غدير از ۱۳۰۰ نفر تا ۱۲۰ هزار نفر گزارش شده است. در حالی که هر دو ناقل، یعنی ناقل کمترین و بیشترین جمعیت، روایت را به صورت مجهول بیان کرده اند و منبع سخن ایشان نامعلوم است. اما در اینکه تا چه حد، این ارقام درست می باشد و آیا در آن تحریف یا اغراقی صورت گرفته است یا نه؟!! بررسی آن در محل خود حائز اهمیت است. 📚منابع: ۱)مناقب ابن شهر آشوب، ج۳، ص۲۶ ۲)تذكرة الخواص ابن جوزی، ص۳۷ ...... ✅ياقوت حموى(متوفی سال ۶۲۶ق) در معرفى منطقه جغرافيايى غدير خم مى ‏نويسد : 📋《غَدِيرٌ خُمٍّ بَینَ مَکَّةَ وَ المَدينَةِ، بَينَهُ وَ بَينَ الجُحفَةِ مَيلَانِ》 ♦️غدیر خم بین مکه و مدینه می باشد و بین غدیر خم و بین جحفه دو میل است. و هم‏چنین طبق نقل حموی «خُم» نام چاهى است که عبدشمس آن را حفر کرده است.(۱) اما شیخ طبرسى(متوفی سال ۵۴۸ق) محل غدیر را اینگونه بیان می کند که؛ 📋《..غَدِيرُ خُمٍّ قَبْلَ اَلْجُحْفَةِ بِثَلاَثَةِ أَمْيَالٍ》 ♦️غدیر خم، سه میل قبل از جحفه می باشد.(۲) و همچنین فیروز آبادی(متوفی سال ۸۱۷ق) می نویسد : 📋《وَ غَديرٌ خُمٍّ : مَوضِعٌ عَلى ثَلاثَةِ أميالٍ بِالجُحفَةِ بَينَ الحَرَمَينِ》 ♦️غدير خم بين مكه و مدينه است و تا جحفه، سه مايل فاصله دارد.(۳) اما علت اختلاف به فاصله غدیر تا جحفه که برخی به سه میل و برخی به دو میل نوشته اند، امری است طبیعی چون جحفه منطقه بزرگی را شامل می شده است که احتمالا قائلین به دو میل، ابتدای آن و قائلین به سه میل، انتهای آن را در نظر گرفته اند.(۴) بر اساس مشاهده‏ هاى اخير و بازديد از مكان غدير روشن شده است كه فاصله مكه تا جحفه با جاده كنونى حدود ۱۸۰ كيلومتر است. بر اساس گزارشى، مسجدى در اين شهر قرار دارد كه به مسجد غدير مشهور است. 📚منابع: ۱)معجم البلدان حموی، ج۴، ص۱۸۸ ۲)الاحتجاج طبرسی، ص۵۷ ۳)القاموس المحيط فیروز آبادی ، ج۴، ص۱۰۹ ۴)موسوعه الامام علی بن ابی طالب(ع) ری شهری، ج۱، ص۶۲۵ .
گریزهای مداحی و گریز های مناجاتی
. #عید_غدیر ✅در بررسى اجمالى روايات مختلفى كه به نوعى، تعداد جمعيت حاضر در غدير را گزارش كرده‏ است،
. ✅در مورد تاريخ واقعه غدير تقريبا اختلافى بين منابع نيست. تمامى منابع در اين‏كه اين رویداد بزرگ در هيجدهم ذی الحجه سال دهم هجری اتفاق افتاده، اتفاق نظر دارند. بسيارى از منابع اهل ‏سنت و نيز شيعى، وقوف رسول اکرم(ص) را در عرفه سال دهم، روز جمعه گزارش كرده ‏اند و بر اين اساس، روز غدير كه نُه روز پس از عرفه و هجدهم ذى ‏الحجه است، يكشنبه خواهد بود. در ميان مورخان، ابن‏ كثير به اين نكته اشاره شده است. ابن جوزی(متوفی سال ۶۵۴ق) می نویسد : 📋《وَ فِي لَيلَةِ الخَمِيسِ ثَامِنَ عَشَرَ ذِي الحَجَّةِ وَ هُوَ يَومَ غَدِيرِ خُمِِّ》 ♦️شب پنجشنبه، روز هیجدهم ذی الحجه و آن روز، روز غدیر خم است.(۱) نكته ديگر اين‏كه اين گردهمايى عظيم به نقل از شیخ طبرسى(متوفی سال ۵۴۸ق) که در اين باره مى ‏نويسد : 📋《فَلَمَّا بَلَغَ غَدِيرَ خُمٍّ أَتَاهُ جَبْرَئِيلُ عَلَى خَمْسِ سَاعَاتٍ مَضَتْ مِنَ اَلنَّهَارِ بِالزَّجْرِ وَ اَلاِنْتِهَار وَ اَلْعِصْمَةِ مِنَ اَلنَّاسِ فَقَالَ : يَا مُحَمَّدُ(ص)! إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يُقْرِئُكَ اَلسَّلاَمَ وَ يَقُولُ لَكَ : {يٰا أَيُّهَا اَلرَّسُولُ بَلِّغْ مٰا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ فِي عَلِيٍّ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمٰا بَلَّغْتَ رِسٰالَتَهُ وَ اَللّٰهُ يَعْصِمُكَ مِنَ اَلنّٰاسِ}》 ♦️زمانی که کاروان به غدیر خم رسید، جبريل زمانى كه پنج ساعت از روز گذشته بود بر رسول اکرم(ص) نازل شد و فرمان به استواری و امان از مردم را آورد و گفت : اى محمد(ص)! خداى عزوجل سلامت مى‌رساند و چنين مى فرمايد : «اى پيامبر! آنچه از خداى تو بر تو نازل شد تبليغ كن و اگرچنین نکنی، رسالت خدا را انجام نداده‌اى و خدا تو را از شر مردم محفوظ‍‌ مى‌ دارد و همانا به تحقيق خداوند قوم كافر را هدايت نمى‌كند.»(۲) ابن ‏اثير به نقل يكى از شاهدان عينى غدير، زمان اين اجتماع بزرگ را بعد از نماز ظهر گزارش كرده است. طى اين گزارش ابى ‏الطفيل مى‏ گويد : در حجه‏ الوداع همراه رسول اکرم(ص) بوديم كه هنگام ظهر دستور داد، مكانى را براى نماز مهيا كنيم و خارها را بزنيم، بعد از آن، نماز خوانديم و رسول اکرم(ص) بعد از نماز، دست على بن ابى‏ طالب(ع) را گرفت و در طی خطبه ای فرمود : 📋《مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ، فَهَذَا عَلِىٌّ(ع) مَوْلَاهُ، اَللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاَهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ》 ♦️هر که من مولای اویم، پس علی(ع) مولای اوست. خدایا! دوست بدار آنکه او را دوست بدارد و دشمن دار هر که او را دشمن دارد.(۳) 📚منابع: ۱)المنتظم ابن جوزی، ج۱۴، ص۱۵۱ ۲)الاحتجاج شیخ طبرسی، ص۵۷ ۳)اسدالغابه ابن اثیر، ج۳، ص۹۲ .
. ‍( یاور طاها ) انت ولینا حقاً یا قاهر العدو ... تک علی یکتا علی عالی علی اعلی علیست جان علی جانان علی دنیا علی عقبی علیست مرده زنده می کند صد ها گره وا می کند به یقین آموزگار حضرت عیسی علیست در تمام عالم امکان علی فرمانرواست حق علی هست و علی حق است روح افزا علیست طالب علمیم ما و او درِ علم نبی است شیعیان حضرتش در ملک دین ، دانا علیست جانشین راستین حضرت پیغمبر است افتخار و اقتدار و یاور طاها علیست نام او زیباترین نام تمام عالم است آنکه نامش برده شد در عَلَّمَ الاسما علیست می برد زنگار دل را خطبه ی همام او اسوه ی ایمان و عشق و دانش و تقوا علیست کعبه هم حتی شده دلداده اش یاللعجب ! پادشاه و سرور دنیا و ما فیها علیست دشمن حیدر بُوَد از چارپا هم پست تر آنکه اذن زندگی داده به آن دو تا علیست در امامت در شهامت در جلالت ، اولین بر تمام نوکران ارباب بی همتا علیست یاد او گرما دهد بر قلب کل عاشقان تکیه گاه بی کسان ، آرامش دلها علیست فاطمه آمد به ذهنم زینت شعرم شود کوری چشم عدوی او فقط حق با علیست ماه و خورشید از نگاه فاطمه نورانی اند هر که زهرایی شود قطعاً حسابش با علیست صاحب عصر و زمان از نسل آقای من است ذکر لب های اباصالح به وقتش یا علیست .
. پیغمبری که کس به مقامش نمی رسد نقد سخن به شهد کلامش نمی رسد فرمود: هرکه غیر علی دل دهد به کس بوی بهشتِ حق به مشامش نمی رسد کربلایی عباس مافی بالانی .
. در غدیر، پیامبر دست علی را بالا بُرد؛ و از آن روز، ذکرِ «اشهد ان علیا ولی الله» شد واجب‌ترین مستحب شیعه. .
@seyedrezanarimani09- molae ghambar-shoor-seyed reza narimani_1395-7-4-10-54.mp3
زمان: حجم: 9.24M
📋 مولای قنبر ، میزان داور (ع) ویژه کربلایی سیدرضا نریمانی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ مولای قنبر ، میزان داور به روز محشر 'مولانا حیدر2' فاتح خیبر ، ساقی کوثر نفس پیمبر ، 'مولانا حیدر2' علی، کی غیر از تو مولا بابای ساداته پدرسادات، علی علی یا اسدالله مُهر عبادات، علی علی یا اسدالله علی، کعبه هم از سینه‌چاکای درگاته قبله‌ی حاجات، علی علی یا اسدالله مُهر عبادات، علی علی یا اسدالله روح طاعات علی تو دو دنیا ، باری تعالی پرچمتون رو برده بالا عشق طه ، حضرت زهرا نقش نگینش یامرتضی ابوالعجائب، علی علی یا اسدالله همیشه غالب، علی علی یا اسدالله "علی، علی علی علی" غائب و حاضر ، باطن و ظاهر به رب مجاور 'مولانا حیدر2' نصیر و ناصر ، امیرِ قادر ذکر منابر 'مولانا حیدر2' علی، چاکِ گریبانت مطلع خورشیده رحیم و رحمان، علی علی یا اسدالله همه‌ی قرآن، علی علی یا اسد الله علی، چشم تو دروازه‌ی شهر توحیده امیر ایمان، علی علی یا اسدالله همه‌ی قرآن، علی علی یا اسدالله شاه مردان علی سرور و سالار ، حیدر کرار شده از عطرت عالم سرشار بین کفر و توحید دادار تو می‌کِشی خط با ذوالفقار ابوالعجائب، علی علی یا اسدالله همیشه غالب، علی علی یااسدالله "علی علی علی علی" ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ .
. اگر میخواهید ارزش و قیمتِ ولایتِ امیرالمؤمنین را در روز غدیر خم بدانید ، به همین بسنده کنم که پای این ولایت، شخصیتی مثل حضرت زهرا جانش را نثار کرده ... .......... ✅حضرت رسول اکرم(ص) در سال دهم هجری، نامه‌ای به اسقف نجران (ابو حارثه) نوشت، و طی آن، مسیحیان نجران را به دین اسلام دعوت کرد. «نجران» که در مرز حجاز و یمن قرار گرفته، در آغاز طلوع اسلام تنها منطقه مسیحی‌نشین در حجاز (عربستان) بود. نماینده پیامبر اسلام(ص)، صهیب بن سنان، نامه را به اسقف مسیحیان نجران رساند. او پس از خواندن نامه، شورایی مرکب از شخصیت‌های مذهبی و غیرمذهبی تشکیل داد، که وارد مدینه شوند و از نزدیک با پیامبر آخرالزمان(ص) دیدار کنند و دلایل نبوت ایشان را مورد بررسی قرار دهند. هیئت مسیحیان نجران متشکل از ۶۰ نفر به مدینه رفتند. نمایندگان نجران پس از دیدار با پیامبر(ص) با او به مباحثه و تبادل نظرات و افکار پرداختند و در مورد مسیح(ع) و مریم(س) و خدا به گفتگو نشستند، که در نهایت آنان به رسول اکرم(ص) گفتند : گفتگوهای شما ما را قانع نمی‌کند! در این هنگام جبرئیل نازل شد و آیه مباهله را آورد و پیامبر(ص) را مأمور کرد، تا با کسانی که با او مجادله می‌کنند، به مباهله برخیزد. آن آیه چنین است : 📋《فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَكُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْكَاذِبِين》 ♦️به آنها بگو : بیایید ما فرزندان خود را دعوت می‌کنیم، شما هم فرزندان خود را، ما زنان خویش را دعوت می‌نماییم، شما هم زنان خود را، ما از نفوس خود دعوت می‌کنیم، شما نیز از نفوس خود را، آنگاه مباهله می‌کنیم و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار می‌دهیم.(۱) نمایندگان نجران از رسول اکرم(ص) وقت خواستند و قرار شد فردای آن روز به مباهله بروند. روز مباهله طبق نقل شیخ مفید، پس از فتح مکه (سال هشتم هجری) و قبل از حجة الوداع (سال دهم هجری) در روز ۲۴ ذی الحجه رخ داده است.(۲) رسول اکرم(ص) و نمایندگان نجران، توافق کردند که مراسم مباهله در نقطه‌ای خارج از شهر مدینه، در دامنه صحرا انجام بگیرد. اسقف مسیحی به نمایندگان نجران گفته بود، در مراسم مباهله نگاه کنید، اگر محمد(ص) با فرزندان و خانواده اش برای مباهله آمد، از مباهله با او بترسید و اگر با یاران و سربازان آمد با او مباهله کنید. رسول اکرم(ص) به همراه امام علی(ع)، امام حسن(ع) و امام حسین(ع) و حضرت فاطمه(س) به سمت صحرا رفت. اسقف هنگام دیدن آنان گفت : آنان که با محمد(ع) هستند، کیستند؟ گفتند : آن که پیش روی اوست، پسر عموی او و شوهر دخترش و محبوب‌ترین خلق نزد اوست؛ آن دو طفل، فرزندان اویند از دخترش؛ و آن زن، فاطمه(س) دختر اوست که عزیزترین خلق، نزد اوست. اسقف در این هنگام گفت : من صورتهایی را می بینم که اگر از خدا تقاضا کنند، که کوهها را از جا برکند، چنین خواهد کرد. هرگز با آنها مباهله نکنید، که هلاک خواهید شد و یک مسیحی تا روز قیامت بر روی زمین باقی نخواهد ماند. پس با دیدن این صحنه هیأت مسیحی از مباهله امتناع ورزید و اسقف اعظم مسیحیان به رسول اکرم(ص) گفت : یا اباالقاسم! ما با تو مباهله نمی کنیم، بلکه مصالحه می کنیم. پیامبر اسلام(ص) نیز با آنها بر پرداخت جزیه مصالحه نمود.(۳) همچنین در روایت دیگری آمده است که پیامبر اسلام(ص) پس از امتناع هیأت مسیحی از مباهله چنین فرمود : 📋《أَمَا وَ الَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ لَوْ لَاعَنُونِي مَا أَحَالَ اللَّهُ لِيَ الْحَوْلَ وَ بِحَضْرَتِهِمْ مِنْهُمْ بَشَرٌ إِذاً لَأَهْلَكَ اللَّهُ الظَّالِمِينَ‌》 ♦️اما قسم به خدایی که جانم در دست اوست، اگر آنها با ما ملاعنه می کردند، خداوند سالى را بر من سپرى نمى‌كرد مگر اينكه كسى از آنان باقى نمى‌ماند و در اين صورت خدا ستمگران را هلاك می کرد.(۴) 📚منابع: ۱)سوره آل عمران، آیه ۶۱ ۲)الارشاد شیخ مفید، ج۱، صص۱۶۶-۱۷۱ ۳)تفسیر نمونه مکارم شیرازی، ج۲، ص۵۷۸ ۴)شواهد التنزیل حاکم حسکانی، ج۱، ص۱۵۷
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
. امام صادق علیه السلام فرمود: روز قيامت، زنى زيبا آورده مى‌شود كه به خاطر زيبايى‌اش فريب خورده است. زن مى‌گويد: خدايا! مرا زيبا آفريدى و گرفتار شدم. مريم عليه السلام، آورده مى‌شود و گفته مى‌شود: «تو زيباترى يا اين؟ او را زيبا قرار داديم و فريفته نشد». و نيز مرد زيبايى آورده شود كه به خاطر زيبايى‌اش فريفته شده و مى‌گويد: پروردگارا! مرا زيبا آفريدى و چنين، گرفتار زنان شدم. در اين هنگام، يوسف عليه السلام آورده مى‌شود و به وى گفته مى‌شود: «تو زيباترى يا اين؟ او را زيبا قرار داديم و فريفته نشد». و مصيبت‌زده‌اى را مى‌آورند كه به خاطر مصيبت، در فتنه افتاده است و مى‌گويد: پروردگارا: گرفتارى‌ام را فراوان كردى و چنين، فريب خوردم. آنگاه، ايّوب آورده شود و به وى گفته مى‌شود: «گرفتارى تو بيشتر بود يا اين؟ وى، گرفتار شد و فريب نخورد».(۱) توجیه گناه، گناه را عادی و جامعه را به انجام آن تشویق می کند و زشت را زیبا جلوه می دهد، توجیه گناه همان عذر بدتر از گناه است. هیچ گناهی به سنگینی «توجیه گناه» نیست، زیرا گنهکار معترف، غالباً در فکر توبه است، ولی توجیه گر در فکر سرپوش نهادن بر گناه است که نه تنها در صراط توبه نیست، بلکه او را در گناه جری تر می کند. توجیه گناه یک بیماری و یک بلای عمومی است که به صورت های مختلف جلوه کرده و خواص و عوام را از صراط مستقیم، منحرف می کند و خطر بزرگ آن، این است که راه های اصلاح را به روی گنهکار می بندد و گاه واقعیت ها را در نظر او مسخ و دگرگون می سازد. . ➖بر اساس آیه ۲۶۸ سوره «بقره»، شیطان هنگام انفاق يا اداى زكات، انسان را از فقر و تنگدستى می ترساند، از این رو خداوند در قرآن می فرماید: «شيطان شما را [به هنگام انفاق] وعده فقر و تهيدستى مى دهد». در واقع خداوند مردم را آگاه می كند كه خوددارى از انفاق به جهت ترس از تهيدستى، فكرى غلط و از وسوسه هاى شيطانى است چون در نگاه اول انفاق و بذل مال، چيزى جز كم شدن مال نيست و اين همان نظر كوته بينانه شيطانى است، لذا بلافاصله مى‌‏فرمايد: «شيطان شما را وادار به معصيت و گناه مى‌ كند». ➖گاه مؤمنان ضعیف الایمان براى فرار از جنگ، خدمت پیامبر(ص) مى آمدند، و به این عنوان که خانه هاى ما در و دیوار درستى ندارد و آسیب پذیر است، صحنه را خالى مى کردند: «وَ یَسْتَأْذِنُ فَرِیقٌ مِنْهُمُ النَّبِیَّ یَقُولُونَ إِنَّ بُیُوتَنا عَوْرَةٌ وَ ما هِیَ بِعَوْرَة إِنْ یُرِیدُونَ إِلاّ فِراراً»؛ (و گروهى از آنان از پیامبر اجازه مى خواستند و مى گفتند: خانه هاى ما بى حفاظ است!، در حالى که بى حفاظ نبود؛ آنها فقط مى خواستند [از جنگ] فرار کنند.(۵) ➖ عصر جاهلیت نیز، براى توجیه جنایت بزرگ «فرزند کُشى» مى گفتند: از این مى ترسیم که در جنگ ها دختران ما به دست دشمنان بیفتند، غیرت ناموسى ما ایجاب مى کند که نوزادان دختر را زیر خاک پنهان کنیم!، و گاه مى گفتند: اگر فرزندانمان زنده بمانند، قادر بر تأمین زندگى آنها نیستیم. ➖گاه به این بهانه، که اگر ما به جنگ رومیان برویم، ممکن است زیبارویان رومى، دل ما را بربایند، و به حرام بیفتیم! اجازه عدم شرکت در جنگ را از پیامبر(ص) مى خواستند: «وَ مِنْهُمْ مَنْ یَقُولُ ائْذَنْ لِی وَ لا تَفْتِنِّی»؛ (بعضى از آنها مى گویند: به ما اجازه ده [تا در جنگ شرکت نکنیم] و ما را به گناه نیفکن(۶) ➖شیطان نیز با یک مقایسه غلط، نافرمانى صریح خود را در برابر خداوند توجیه کرد گفت: (من از او بهترم؛ مرا از آتش آفریده اى و آدم را از گل!)؛ چگونه ممکن است موجودى شریف تر براى موجودى پست تر سجده کند! «أَنَا خَیْرٌ مِنْهُ خَلَقْتَنِی مِنْ نار وَ خَلَقْتَهُ مِنْ طِین». (۷) 🔶