اصول مهم در تزکیه نفس و سیر الی الله اصل پنجم : "بهره گیری از استاد" در این مسیر سخت و پرفراز و نشیب که لازم است انسان با آگاهی و احتیاط گام بردارد، بهره گیری از استاد طی طریق کرده ای که یا خود از علمای بزرگ دین بوده و یا مورد تأیید علمای بزرگ دین باشد، اهمیت زیادی دارد. زیرا سالک با راهنمایی‌های استاد، مسیر خود را درست و راحت تر و بدون خطر گمراهی طی خواهد نمود. طی این مرحله بی هم رهی خضرمکن ظلمات است بترس از خطر گمراهی اگر در این مسیر برای فرد حالات و مکاشفاتی رخ داد باید آن را از غیر استاد پنهان داشته و کتوم بود تا فرد محرم اسرار الهی شده و دچار تظاهر، ریا و منیت نشود و بیان آن‌ها برای استاد هم تنها جهت دریافت راهنمایی و مشاوره باشد، تا موجب سلب توفیق نگردد. هر که را اسرار حق آموختند  مهر کردند و دهانش دوختند نکته ای که باید به آن توجه داشت این است که باید نهایت دقت صورت گیرد تا انسان در دام شیادانی که از غیر مسیر الهی، مانند: ارتباط با شیاطین و اجنه، ریاضت‌های نادرست، سحر و جادو و... به قدرت و توانایی‌هایی غیر الهی رسیده‌اند، گرفتار نشد. لذا باید دانست که طی طریق الهی سالک تنها در مسیر شریعت اسلام ممکن خواهد بود و دستورات استاد نباید با دستورات اسلام در تضاد باشد. باید دانست که اساتید بزرگ عرفان و اخلاق یا خود از علمای بزرگ دین بوده‌اند و یا شاگرد بی واسطه و یا با واسطه آن‌ها بوده‌اند. مثلاً کسانی مانند: شیخ رجبعلی خیاط (ره) که شاگرد مرحوم آیت الله شاه آبادی (ره) بوده و یا مرحوم دولابی (ره) که از شاگردان آیت الله انصاری همدانی (ره) بوده‌اند. یکی از کلمات دلنشین مرحوم حاج سید علی قاضی(ره) این است که : اگر انسان نصف عمر خود را در پیدا کردن (استاد)کامل صرف کند جا دارد.(پندهای حکیمانه،ص84) آیت الله حق شناس (ره) می‌فرمایند: «لا نجاة الا بالطاعة و الطاعة بالعلم». (الکافی ج 1، ص 13، ح 12) طاعت علم می‌خواهد. قسم به امام‌زمان (ع) اگر استاد اخلاق نداشته باشی؛ به جایی نخواهی رسید. همین‌که حرف بزنی؛ اهانت می‌کنی، غیبت می‌کنی. «لانجاة الا بالطاعة». «لا» برای نفی جنس است، یعنی از نجات خبری نیست؛ مگر اینکه طاعت و بندگی کنی. بندگی هم راه دارد. طاعت و بندگی با علم است. باید بروی و یاد بگیری. (از ملک تا ملکوت، ص 244) مرحوم نخودکی اصفهانی (ره) در این خصوص می‌فرمایند: اول آنکه انسان باید خود جد و جهد کند تا اطمینان نماید که طریقی را که می‌خواهد سلوک کند، طریق حق است. آنگاه که حقیقت طریق معلوم شد، اگر چند روزی فتح باب نشد، سالک نباید دلتنگ شود. نه آنکه انسان از اول بدون آگاهی وارد طریق شود، و در آخر همچنان مشکوک باشد که آیا این طریق حق است؟ و یا این راهنما راستگوست یا دروغگو و به خود بسته است؟ دوم آنکه اگر انسان به وظایف خود عمل کند، خداوند مطالب را در هر وقت و هرجا که باشد، به او می‌رساند. (نشان از بی نشان‌ها، ص 126) گوهر معرفت https://eitaa.com/joinchat/3987931191C79e041da6b

دختر مظلوم سوری بدون پدر در سرمای زمستان عجب روضه خوانی می کند 😭😭😭 اللهم عجل لولیک الفرج الهی به اشک چشم مظلومان عالم اذن قیام را عنایت کن

💠چرا یک عالِم اخلاق باید مزاج‌ها را بشناسد؟ 💠چرا بعضی‌ها یک گناه را دوست دارند و گناه دیگر را دوست ندارند؟ 🔹چرا بعضی‌ها یک گناه را دوست دارند و گناه دیگر را دوست ندارند؟ بعضی وقت‌ها این مسئله به فیزیک آدم، صفاتِ ژنتیک یا مزاج او ربط دارد که تغذیه هم در آن مؤثر است. 🔹جسم و روح انسان بر یکدیگر تأثیر دارند و ما طلبه‌ها باید به این تأثیرات، در مخاطبان خود توجه داشته باشیم‌. مثلاً اگر کسی عصبانی شد و چند تا فحش داد، به او نگوییم: «تو اصلاً دین نداری! برو به جهنّم!» در حالی‌که ممکن است دینِ او از فرد دیگری که فحش نداده، بیشتر هم باشد! شاید یک فردی که نمازش را اوّل وقت نمی‌خوانَد، به‌خاطر وضعیت بدنش، کلاً آدمِ بی‌‌قراری است و هیچ‌کاری را نمی‌تواند سرِ وقت انجام دهد. لذا چنین کسی اگر گاهی اوقات هم اوّل وقت نماز بخواند، نمرۀ خوبی می‌گیرد! اگر یک عالِم اخلاق از مزاج‌ها و تأثیر وضعیت جسم بر روح انسان، خبر نداشته باشد خیلی از اوقات دربارۀ آدم‌ها، اشتباه قضاوت می‌کند. لذا بچۀ خودتان را پیش چنین کسی نفرستید! مثلاً یک بچه‌ای ممکن است بچه‌های دیگر را بزند، درحالی‌که اصلاً بی‌ادب نیست بلکه بی‌قرار است و این بی‌قراری به‌خاطر وضع جسمی اوست که باید اصلاح شود. اگر چنین بچه‌ای را پیش آن عالم اخلاق بفرستید، می‌گوید: «این بچه آدم‌شدنی نیست!» یا ممکن است از بچۀ بی‌حالِ شما-که از سرِ بی‌عرضگی، گناه نمی‌کند- آن‌قدر تعریف کند و بگوید «بَه‌بَه! چه بچۀ خوبی!» که این بچه خراب و فاسد بشود و فکر کند، خیلی بچۀ خوبی است! #علیرضا_پناهیان گوهر معرفت https://eitaa.com/joinchat/3987931191C79e041da6b

پیر خراباتی ما آشیخ عبدالقائم حفظه الله https://eitaa.com/joinchat/3987931191C79e041da6b

گناه نکنیم تا روشن شویم! https://eitaa.com/joinchat/3987931191C79e041da6b

عارف بالله حاج آقای علیپور حفظه الله علیه: این که زندگینامه ی یک صاحب معرفتی را بخوانیم و ادای او را در بیاوریم ، بسیار خطرناک است . این کار باعث می شود کاری را انجام بدهیم که اصلا در مرحله ی ما نیست . یا یک توبه سختی می کنیم که شیطان ما را به آن وا می دارد و این توبه اصلا در سطح ما نیست . کم کم کار به جایی می رسد که مریض می شویم و روزی می بینیم که اصلا حوصله ی نماز صبح خواندن هم نداریم . باید با راهنمایی استاد باشد و استاد مطمئن شود که آن حالتی که برای شاگرد پیش آمده ،خیال نیست . https://eitaa.com/joinchat/3987931191C79e041da6b

مرحوم حاج سید علی اکبر صداقت ، از اخص شاگردان مرحوم آیت الله کشمیری میفرمود: از عارف فرزانه سید عبدالکریم کشمیری رضوان الله علیه سوال شد الان استاد عارف داریم؟؟! آقای کشمیری در پاسخ این ابیات را فرموند: عاشق که شد که یار بحالش نظرنکرد ای خواجه درد نیست و گر نه طبیب هست راه معرفت حق باز است ،اما اراده ها سست شده است https://eitaa.com/joinchat/3987931191C79e041da6b

🎥 بریده‌ای از مصاحبه خصوصی با آیت‌الله سعادت‌پرور(ره) https://eitaa.com/joinchat/3987931191C79e041da6b

چشم دل باز کن تا که جان بینی آنچه نادیدنی است آن بینی آنچه نشنیده گوش آن شنوی وانچه نادیده چشم ان بینی با یکی عشق ورز از دل و جان   تا به عین‌الیقین عیان بینی  که یکی هست و هیچ نیست جز او   وحده لااله الاهو https://eitaa.com/joinchat/3987931191C79e041da6b

قبض و بسط : اى عزیز، در قبض صابر باش که آب را براى تشنه آفریدند؛ همان گونه که تو تشنه آبى، خود آب هم تشنه توست. این حقیر گفته است (دیوان، ط 2، ص 404): غافر و تائب آمدند طالب مذنب از ازل  بى شمر اسم حق همى این سمت اقتضا کند تشنه به سوى آب و خود تشنه تشنه است آب  گدا خدا خدا کند خدا گدا گدا کند صابر باش که اگر دیر شود، مسلّما دروغ نخواهد شد؛ قوله (سبحانه) وَ لِرَبِّکَ فَاصْبِرْ (المدّثّر، آیه 8). زود زود نمىدهند تا کم کم ظرفیت حاصل شود علاوه این که کسانى که دیرتر مى گیرند پخته تر مى شوند و بهتر و برتر مى گیرند. برخى را مى شناسیم که زود راه برایش باز شده است، و لکن اکثر حرفهاى او ساحلى است نه لجّه اى، اما براى جناب آخوند ملا حسینقلى همدانى پس از بیست و دو سال راه باز شده است و چه اهل راز شده است هزارویک کلمه علامه حسن زاده آملی https://eitaa.com/joinchat/3987931191C79e041da6b

قبض و بسط های سلوکی: یکی از اثرات شناخته شده ی سلوک الی الله برای همه ی سالکان، مسأله ی قبض و بسط است. انسان مؤمن پس از آغاز سلوک کم کم با دو حال قبض و بسط آشنا می شود. البته برخی سالکان پیش از سلوک، نوعی قبض و بسط شبه سلوکی را تجربه کرده اند. اینان کسانی هستند که پیش از آغاز رسمی در سلوک الی الله، حالاتی معنوی دارند. پیدایش این حالات در این گونه اشخاص معمولاً ناشی از عواملی همانند صفای ذاتی نفس، گذشتن از گناهی چشم گیر، انجام طاعتی سنگین، برخورد با مصیبتی دردآور و ... می باشد. تعریف قبض و بسط سلوکی : کاشانی در تعریف «قبض» گوید: " حالتی که بر قلب وارد آمده و آن را فرا می گیرد به طوری که اشارتی به آنچه مایه ی وحشت است (همانند ممنوعیت از ادامه طریق با هجران حبیب) داشته باشد. توضیح تعریف: سالک راه خدا پس از مدتی سلوک با دو حالت روبه رو می شود که یکی برای او شیرین است و دیگری تلخ، یکی مطلوب است و دیگری منفور، یکی مستی می آورد و دیگری خستگی و خلاصه یکی سبک بالی ایجاد می کند و دیگری بی حالی. این دو حال عبارتند از بسط و قبض. سالک در حال بسط سراپا عشق است؛ روحش با نشاط و سبک بال است؛ دوست دارد بدود و ره صدساله را یک شبه طی کند؛ ذکر می گوید، دعا می خواند، نماز به پا می دارد، اشک می ریزد، به اهل طریق خدمت می کند و هیچ احساس خستگی و گذر زمان نمی کند. سالک، دوست دارد این حال را هیچ گاه از دست ندهد، ولی ممکن نیست. سلوک با قبض و بسط، توأمان طی می شود. سالک اگر در بسط مطلق بماند می سوزد و به همین دلیل باید به قبض بیافتد (البته نه هر نوع قبضی) که می افتد. در حال قبض، عشق بر سالک غلبه ندارد، خود را کسل می بیند، جان را خسته و روح را افسرده می یابد، یاد حق و اذکار و اوراد برای او سنگین جلوه می کند وگاه ممکن است خیال و توهّم نرسیدن به مقصود آزارش دهد. سالک خام، قبض را نمی پسندد و قبول نمی کند و برای رسیدن به حالت بسط لحظه شماری می کند. البته سالک در قبض مطلق هم نمی ماند؛ زیرا مایه ی ناامیدی او می گردد و از راه می ماند. اگر سالکی درست ره بپیماید، به صورت طبیعی، باید بسطش از قبضش بیشتر باشد. تساوی قبض با بسط و یا بیشتر بودن حالت قبض، اگر علت خاصی در مورد خاصّی نداشته باشد، غیرطبیعی است. گوهر معرفت https://eitaa.com/joinchat/3987931191C79e041da6b

اصول مهم در تزکیه نفس و سیر الی الله اصل ششم: "نماز اول وقت" مقید بودن به خواندن نمازهای پنج گانه در اول وقت مخصوص خود، یکی از مواردی است که بسیار به آن سفارش شده است. سید علی آقای قاضی (ره): اگر کسی نماز واجبش را اول وقت بخواند و به مقامات عالیه نرسد، مرا لعن کند. (در محضر بزرگان، ص 99) مرحوم آیت الله بهجت (ره) می‌فرمایند: اگر کسی مقید باشد که نماز را اول وقت بخواند، به جایی که باید برسد، خواهد رسید. (صدای سخن عشق، ص 42) همچنین مرحوم آیت الله بهاء الدینی (ره) می‌فرمودند: اگر می‌خواهید برکاتی نصیبتان شود نماز اول وقت شما ترک نشود. (نماز در کلام اولیای ربانی، ص 78) مرحوم آیت الله بهجت (ره) می‌فرمایند: ترک معصیت در اعتقادات و عملیات و نماز اول وقت، کافی و وافی است برای وصول به مقامات عالیه؛ اگر چه – عمر – هزار سال باشد. (صدای سخن عشق، ص 108) مرحوم آیت الله بهاء الدینی (ره) می‌فرمایند: اگر این دو کار را انجام دهید، خیلی پیش روی کرده‌اید: یکی اینکه نماز اول وقت بخوانید، دیگر اینکه دروغ نگویید... اگر این کارها را کردید، فهم شما هم عوض می‌شود؛ یعنی درک دیگری پیدا می‌کنید. الان شما نمی‌توانید این را از ما قبول کنید، ولی وقتی خودتان به آن رسیدید، قبول می‌کنید. (سلوک معنوی، ص 132) آیت الله حق شناس (ره) می‌فرمایند: شیطان دائماً مراقب شماست؛ ولی به کسانی که نمازشان را در اول وقت می‌خوانند، کمتر نزدیک می‌شود. شیطان می‌فهمد که چه کسی در مقام مراقبه است و همین‌که ببیند از حالت مراقبه خارج شد؛ به او نزدیک می‌شود. شیطان می‌فهمد که چه کسانی در مقام مراقبه هستند و چه کسانی از یاد خدا روی برگردانند. (زملک تا ملکوت، ص ۲۵۳) گوهر معرفت https://eitaa.com/joinchat/3987931191C79e041da6b