⚠️شهیدِ ارعاب! #باز_نشر ❓چرا شهادت سیدالشهدا(ع)، میثم تمار و... به مردم جرأت سلحشوری داد ولی شهادت امیر المومنین(ع)، مالک اشتر و محمد بن ابی بکر نه؟! حتی نتیجه ارعاب داد! ❗️تعجب نکنید #انتقام_مالک گرفته نشد! کوفه برای یاری محمد بن ابی بکر در مصر، تجهیز نشد؛ به زور ۲۰۰۰نفر با تاخیر راه افتادند و از نیمه راه(بخاطر شهادت محمد و سقوط مصر) برگشتند! پس ازشهادت امیرالمومنین(ع) هم کوفه به قدر توابینِ کربلا مقاومت نکرد! ❗️فرق در شهدایش نیست؛ در نحوه و مختصات شهادت است! 🔸انقلابی ای که مقابل دستگاه پرطمراق استکباری می ایستد و علیرغم کمی عِده و عُده، "نه" می گوید و مظلومانه شهید می شود؛ به طرفدارانش شخصیت و به تماشاگران جرأت طوفان می دهد. پس از سیدالشهدا هر روز قیامی است و شهیدی! 🔹 اما شهادت حاکم و کارگزاری که در قلمرویش کشته میشود و حکومت مرکزی نمی تواند از او دفاعی کند یا انتقامی بستاند؛ مردم قلمرو را می ترساند! شخصیت شان را له می کند(حتی اگر خود مقصر باشند)! بعد از مالک و محمد، هر روز در نقطه ای از سوی فرستادگان معاویه یورش و تاراج است: ضحاک در عراق/نعمان در عین التمر/سفیان در هیت و انبار/یزید بن شجره در مکه/بسربن ارطاة در حجاز و یمن... 🔅فرق شهادت حسینی و علوی همین است. چیزی از عظمت آن شهدا و تاریخ سازی شان کم نمی کند اما اثر بلافصلِ اجتماعی متفاوت دارد. کوفه ای که نتواند حاکم خویش را حفاظت کند، طبعا مرعوب میشود! ⛔️شخصیت های شهید دهه۶۰، شهدای انقلابی نو رسیده با دشمن بسیار بود و شهدای دهه۹۰، شهدای یک نظام با توان موشکی و اقتدار منطقه ای است. اگر انتقام مالک و محمدش را نگیرد، بسربن ارطاة ها طمع می کنند و عامه مردم جای سلحشوری، نگران ناامنی و غرور ملی شان میشوند. خدای نکرده یک ملت سلحشور دوباره می ترسد. مباد آنروز! یکبار دیگر وقتش رسیده معلوم شود: تهران، کوفه نیست. انتقام، فقط تشفّی نیست؛ خون سلحشوری است. خواص تصمیم ساز، روحیه اجتماعی مردم را هم لحاظ کنند. * یادداشت عاشورا نهضت مقدس۵ راحتما ببینید! https://eitaa.com/m_ghanbarian/1151 📝محسن قنبریان ۹۹/۹/۸ ☑️ @m_ghanbarian

پرفسور مسعود درخشان: این گروه که آمدند در بیت‌المقدس و این فجایع را انجام می‌دهند، ابزاری هستند برای اینکه یک نظام سلطه به نام آمریکا نابود شود. همین دفاعی که آمریکا از رژیم اشغالگر می‌کند باعث نابودی آمریکا خواهد شد. 💠 @profderakhshan

. ♨️ #فوری | آیت‌الله اختری: در چند روز آینده ثبت نام برای اعزام نیروها به لبنان آغاز می شود. 🔹با ثبت نام مردم، مسئولان قطعاً اجازه اعزام نیرو به لبنان و جولان را می دهند. 🔹می توانیم مانند سال ۶۰ برای جنگ با اسرائیل به لبنان نیرو اعزام کنیم. 🔹همانطوری که نیروهای ما به سوریه رفتند، زمینه برای اعزام نیرو به جولان و جنوب لبنان فراهم میشود. 📌 #خبر_فوری_سراسری بزرگترین کانال خبری تحلیلی در ایتا @fori_sarasari

درسته اذا غاب سید قام سید اما اذا غاب سید که ما می میریم... ♨️ اقْتِصادِفَرهَنگی: 🇮🇷 💠 @h_abasifar

لعنت به این هوای بارونی... لعنت به این رعد و برق که قلبمان را میریزد... لعنت به این پاییز...

ارتش رژیم صهیونیستی : هر هواپیمای ایرانی را در فرودگاه بیروت هدف قرار خواهیم داد اگر من بودم حتی هواپیمای خالی هم شده می فرستادم به بیروت... صهیونیست ها اینقدر پر رو شدند که رسما ایران را تهدید میکنند. ♨️ اقْتِصادِفَرهَنگی: 🇮🇷 💠 @h_abasifar

بازی فوق از وجود چهار استراتژی متقارن برای دو بازیگر حکایت می‌کند. بازی پیشرفت به این معناست که بازیگر، نبرد فعلی را نبرد آخر خود نمی‌داند. اما امکانات خود را به نحوی به‌کار می‌گیرد که بتواند در مسیر خود حدی از پیشرفت را رقم زند. لذا در دنبال‌کردن این نبرد، تمام توان خود را به‌کار نمی‌گیرد. نمایشی که از خود نشان می‌دهد نیز به‌مثابۀ بازیگری نیست که این بازی را بازی آخر خود می‌داند. اما چنانچه یک بازیگر باور داشته باشد که این جنگ، بازی آخر اوست، تمام توان خود را برای پیروزی به‌کار می‌گیرد. نمایشی که از خود نشان می‌دهد نیز از این حکایت می‌کند که بازی او بازی آخر است. استراتژی‌های سوم و چهارم، درواقع استراتژی‌های فریب هستند. استراتژی سوم (نمایش پیشرفت)، این است که بازیگر، درواقع در حال بازی آخر باشد اما برای فریب رقیب نمایشی که از خود ارائه می‌دهد، بازی پیشرفت باشد. به این معنا که تمام توان خود را به‌کار می‌بندد، اما نشان نمی‌دهد که در حال کاربست تلاش نهایی خود است. استراتژی چهارم نیز در شرایطی رخ می‌دهد که یک بازیگر، بدون آن‌که تمام توان خود را به‌کارگیرد، برای فریب رقیب، این‌گونه وانمود می‌کند که در حال اجرای استراتژی بازی آخر است. نتیجه استراتژی سوم، القای بیش‌برآوردی از توان طرف مقابل است. استراتژی چهارم نیز کم‌برآوردی را نتیجه می‌دهد. حال لازم است بررسی کنیم که در موقعیت تقابل ایران و اسرائیل، نتیجه (pay-off) کاربست هرکدام از این استراتژی‌ها چیست؟ #قسمت اول ☘️کانال تحلیل‌های اقتصادی دکتر حمیدرضا مقصودی @hamidrezamaghsoodi

قسمت دوم: 1. بررسی نتایج بازی چنانچه در ماتریس فوق پیداست، چنانچه استراتژی‌ها به همین تعداد باشند، ۱۶ نتیجه قابل تصور است. 1. 1. انتخاب‌های یکسان اجازه دهید برای ساده شدن تحلیل، ابتدا از انتخاب استراتژی‌های مشابه شروع کنیم: ۱- (۱ و ۱): یعنی هر دو بازیگر؛ واقعا استراتژی پیشرفت را انتخاب کنند. در این حالت انتظار می‌رود که دایره نبرد، چندان گسترش نیابد. در این حالت، جنگ در یک شرایط اولیه ادامه پیدا می‌کند و نهایتاً یا با موقعیت برابر (موقعیت سابق) یا با برتری اندک یکی از طرفین به اتمام می‌رسد. این برتری برای رژیم صهیونیستی می‌تواند در شرایطی چون ازبین‌رفتن حماس، تسخیر کامل غزه و بیرون راندن ساکنان آن، ازبین‌رفتن یا تضعیف بسیار شدید حزب‌الله لبنان، ازبین‌رفتن یا تضعیف انصارالله یمن، ازبین‌رفتن یا تضعیف مقاومت عراق ترجمه رقم خورد. برتری اندک برای ایران نیز می‌تواند در قالب سقوط شخص نتانیاهو و جایگزین شدن جناح دیگر اسرائیل، آزادسازی جولان اشغالی، آزادسازی مزارع شبعا، اتصال غزه و کرانه باختری یا تسلیح کامل کرانه باختری رخ دهد. ۲- (۲ و ۲): چنانچه هر دو طرف در حال بازی آخر باشند و نمایش بازی آخر را از خود نشان دهند، شاهد عالی‌ترین سطح جنگی ممکن و بیشترین سطح بحران هستیم. اگر دو طرف، این‌که این بازی بازی آخر است را درست تشخیص داده باشند، جنگ می‌تواند تا شکست قطعی یکی‌ از دو طرف ادامه داشته باشد. این شکست در صورتی آخر بازی است که سقوط رژیم صهیونیستی یا سقوط نظام جمهوری اسلامی را نتیجه دهد. در این شرایط برای رسیدن به آخر بازی احتمالاً اطراف جنگ گسترش می‌یابد. از یک سو کل جبهه مقاومت و از سوی دیگر ناتو، آمریکا و احتمالاً برخی از کشورهای عربی وارد نبرد می‌شوند. در صورت گسترش دامنه جنگ، احتمالاً تداخل میان جنگ روسیه و اوکراین با این جنگ، دامنه جنگ را به نحوی گسترش می‌دهد که جنگ جهانی چهارم رقم بخورد. لذا این گزینه از سوی بسیاری از بازیگران منطقه‌ای و جهانی به‌عنوان یک خطر جهانی معرفی می‌شود و تلاش‌های فراوانی برای رخ ندادن این حالت شده است. ☘️کانال تحلیل‌های اقتصادی دکتر حمیدرضا مقصودی @hamidrezamaghsoodi

قسمت سوم: ۳- (۳ و ۳): این در حالتی رخ می‌دهد که همین امروز شاهد حد نهایی ممکن برای جنگ باشیم. یعنی نتیجه تلاش واقعی هر دو سوی ماجرا، همین حد از آتشی باشد که در میدان وجود دارد. اما هر دو طرف وانمود کنند که گستره جنگ می‌تواند به بیش از این مقدار برسد. در این حالت، اساس جنگ در رسانه و در حوزه سانسور خبرها رخ می‌دهد. عدم انتشار آسیب‌های حاصل از جنگ در صورت دیدن آسیب جدی، یا انتشار واقعیت‌ها در صورت عدم آسیب جدی، مشخصه این استراتژی است. درعین‌حال، کری‌خوانی‌های رسانه‌ای دو طرف ادامه پیدا می‌کند. نتیجه‌ واقعی این انتخاب، همان برتری نسبی یا برابری است. با این تفاوت که دو طرف می‌توانند برای توقف جنگ، از ذی‌نفعان جهانی، امتیازهایی را دریافت کنند. امتیازهایی چون امکان بازسازی، تضمین بازگشت آوارگان، حضور نیروهای بین‌المللی در مرزهای توافق از این جمله هستند. چرا که در این حالت می‌توانند جهان را نسبت به این‌که دامنه جنگ را بیش از این گسترش نداده‌اند نسبت به خود مدیون کنند. ۴- (۴ و ۴ ): این در حالتی رخ می‌دهد که جنگ از هر دو سو حالتی نمایشی داشته باشد. به این معنا که بیش از جنگ میدانی، شاهد کری‌خوانی‌های رسانه‌ای باشیم. هر دو طرف به این باور رسیده‌ باشند که نباید دامنه جنگ را بیش از این گسترش دهند اما برای فریب طرف مقابل، این اشتباه محاسباتی را ایجاد می‌کنند که حد نهایی توان آن‌ها همین است. در این شرایط، هر کدام از طرفین که استراتژی طرف مقابل را باور کند، به احتمال زیاد محکوم به شکست است. چرا که به محض این باور، یا کار را تمام شده می‌داند و تصور می‌کند با اندکی فشار پیروز ماجراست، حال آن‌که توان طرف مقابل بسیار بیش از این تخمین است. چنانچه هر دو طرف فریب بخورند، دامنه جنگ رفته‌رفته توسعه پیدا می‌کند. چرا که هرکدام تصور می‌کنند می‌توانند پیروز قطعی شوند و رفته‌رفته، فشار را افزایش می‌دهند. نتیجه نهایی این استراتژی، طبعاً گسترش دامنه جنگ و ایجاد بحران جهانی خواهد بود. ☘️کانال تحلیل‌های اقتصادی دکتر حمیدرضا مقصودی @hamidrezamaghsoodi

قسمت چهارم: 1. 2. بررسی استراتژی غالب (dominant strategy) و مغلوب (dominated strategy) آیا این بازی دارای استراتژی مسلط است؟ به بیان دیگر، آیا می‌توانیم بگوییم که یکی از این استراتژی‌های چهارگانه، قطعاً استراتژی پیروز است؟ همینطور آیا می‌توان استراتژی مغلوب را در این بازی پیدا کرد؟ به نظر می‌رسد، استراتژی ۲ (بازی پیشرفت)، در هر صورت یک استراتژی مغلوب است. به این معنا که اگر هرکدام از دو طرف این استراتژی را انتخاب کنند، قطعاً به برتری مطلق نمی‌رسند. تنها درصورتی‌که هر دو طرف، این استراتژی را انتخاب کنند، این احتمال وجود دارد که یک برتری نسبی برای یکی از اطراف رخ دهد. اما این استراتژی در برابر هر سه استراتژی دیگر محکوم به شکست است. چنانچه طرف مقابل، تمام توان خود را به‌کارگیرد و بازی آخر را انجام دهد، استراتژی پیشرفت، یک عقب‌نشینی عیان از مواضع است. این عیان بودن، طرف مقابل را تحریک می‌کند که فشار را افزایش دهد و از آن‌جایی که می‌داند پاسخی در کار نیست، روزبه‌روز دامنه تسلط خود را افزایش می‌دهد و تا پیروزی نهایی پیش‌ می‌رود. اما در اینکه این بازی، دارای یک استراتژی غالب داشته باشد، تشکیک وجود دارد. یعنی نمی‌توان گفت از سه استراتژی بازی آخر، نمایش پیشرفت و نمایش بازی آخر، قطعاً یکی پیروز است. برای تشخیص این امر به اطلاعات میدانی بیشتری نیاز است. اما این را می‌توان دریافت که اگر یکی از طرفین، بازی آخر را انتخاب کند، لاجرم، یا جنگ را به نفع خود تمام می‌کند یا این‌که طرف دیگر را هم به واقعیت بازی آخر می‌رساند. مگر آن‌که طرفی که بازی آخر را انتخاب کرده‌ است به‌لحاظ نظامی، بسیار ضعیف‌تر باشد (که در شرایط فعلی این حالت متصور نیست). تا اینجا می‌توان این تشخیص را مطرح کرد که بازی پیشرفت، بدترین استراتژی امروز است. به این معنا که در یک نبرد که ممکن است طرف مقابل آن را یک نبرد مرگ و زندگی بداند، شما اولاً به‌دنبال نبرد کامل نباشی و ثانیاً این را اعلام کنی که به‌دنبال نبرد نیستی. ☘️کانال تحلیل‌های اقتصادی دکتر حمیدرضا مقصودی @hamidrezamaghsoodi

قسمت پنجم 1. 3. وضعیت فعلی جبهه نبرد از مجموع رفتارهای دو طرف این برداشت می‌شود که اسرائیل، استراتژی بازی نهایی را نشان می‌دهد. حال این‌که این یک نمایش است یا درواقع هم این استراتژی انتخاب شده است، نیازمند اطلاعات دقیق‌تر میدانی است. نحوه مواجهه ایران نیز نشان می‌دهد که ایران استراتژی پیشرفت را برگزیده است. در این‌که تصمیم ایران بر ارائه این استراتژی به‌عنوان یک نمایش است یا این‌که این استراتژی، انتخاب واقعی ایران است نیز کار دشواری است. لذا آن‌چه از وضعیت امروز میدان مشخص است را می‌توان در ماتریس فوق مشاهده کرد. ☘️کانال تحلیل‌های اقتصادی دکتر حمیدرضا مقصودی @hamidrezamaghsoodi