✅ #سخنرانی 🔸مشروح سخنرانی استاد حدائق در جلسه دوم مجلس چهارده معصوم(ع) 1400 🔅 در محضر امام علی(ع) 🔸به یاد مرحوم حاج ابراهیم یقطین(بساطی) 👈 به کانال اطلاع رسانی استاد حدائق بپیوندید: 🆔@hadaegh https://chat.whatsapp.com/FqKP19iLLGiDuteTin5cvA 👈 اینستاگرام: https://www.instagram.com/hadaegh.ir

«وَ بَكَى عَلَى خَطِيئَتِهِ» بر گناهانِ خود گریه می‌کنند. یعنی از گناهانِ خود، توبه می‌کنند. خوشا به حال آن‌هایی که اگر اشتباهی هم از آن‌ها سر زد، برمی‌گردند و پشیمان می‌شوند و توبه می‌کنند. «وَ بَكَى عَلَى خَطِيئَتِهِ فَكَانَ مِنْ نَفْسِهِ فِي شُغُلٍ وَ النَّاسُ مِنْهُ فِي رَاحَةٍ» حضرت می‌فرماید خوشا به حال کسانی که مشغولِ کارِ خودش هست. خودش را دارد تربیت می‌کند. خودش را دارد اصلاح می‌کند. در مسائل اخلاقی، به خودش پرداخته. از آن طرف هم، مردم، از او در آسایش هستند. چنین افرادی، بازتاب اجتماعی‌شان برای جامعه مفید است. فردی که به معایبِ خود سرگرم است و فردی که در پیشگاهِ خدا بندگی می‌کند، این یک عنصر مفید برای جامعه می‌شود. این فرد در هر قسمتی از جامعه که فعالیت کند و خدمت کند، مفید است و زیان به مردم نمی‌زند و ضرری به جامعه وارد نمی‌کند. همان که حضرت علی علیه‌السلام می‌فرماید مردم، از او، در راحتی به سر می‌برند. و شما عزیزان شاهد هستید که افرادی که با این ویژگی‌ها هستند، انسان‌های پاک و متدیّن و خداترس و خداشناس، این‌ها در جامعه و برای جامعه مفید هستند و جامعه، از آن‌ها احساس آرامش می‌کند و از آن‌ها احساس ضرر و زیان و خوف نمی‌کند. امیدواریم که این نکات اخلاقی که از فرمایشات امیرالمؤمنین در این فرصتِ جلسه ذکر گردید، بتوانیم در این فرصت‌های باقی‌مانده‌ی زندگانی، به نحو شایسته، به کار بگیریم و عمل کنیم. توفیقات همه‌ی عزیزان را از خداوند مهربان خواستارم، والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته. 👈 به کانال اطلاع رسانی استاد حدائق بپیوندید: 🆔@hadaegh https://chat.whatsapp.com/FqKP19iLLGiDuteTin5cvA 👈 اینستاگرام: https://www.instagram.com/hadaegh.ir

✅ #سخنرانی 🔸مشروح سخنرانی استاد حدائق در جلسه دوم مجلس چهارده معصوم(ع) 1400 🔅 در محضر امام علی(ع) 🔸به یاد مرحوم حاج ابراهیم یقطین(بساطی) بسم الله الرحمن الرحیم با عرض سلام و ادب و احترام محضر همه‌ی عزیزانی که برنامه را مشاهده می‌کنید. در دومین جلسه از جلسات چهارده معصوم که به یاد خادم‌الحجاج، فقید سعید مرحوم آقای حاج ابراهیم یقطین، برنامه منعقد و ضبط می‌شود و پخش می‌گردد، در جلسه‌ی دوم که به نام امیرالمؤمنین، جلسه رقم خورده و به نامِ حضرت متمسّک هستیم، سخنی را از فرمایشات آقا امیرالمؤمنین در نهج‌البلاغه، خطبه 192. من بخشی از این خطبه را تقدیم کنم خدمت عزیزان و ثوابش را به ارواح پاک همه‌ی مؤمنین و مؤمنات، خاصه درگذشتگانِ از فامیل محترم جناب آقای حاج منصور آقا یقطین قرار بدهیم. علی علیه‌السلام در سخنی می‌فرماید: «يَا أَيُّهَا النَّاسُ»، خطاب، خطابِ به همه‌ی بشریت است و خطاب، فقط به مؤمنین نیست. این خطاب، عمومِ انسان‌ها را در بر می‌گیرد. می‌فرماید: «يَا أَيُّهَا النَّاسُ طُوبَى لِمَنْ شَغَلَهُ عَيْبُهُ عَنْ عُيُوبِ النَّاسِ» خوشا به حال کسانی که عیب‌های آن‌ها، آن‌ها را از عیب‌جویی و عیب‌گوییِ دیگران باز می‌دارد. نکته‌ی بسیار لطیفی در این کلامِ نورانیِ حضرت است. ما اگر بخواهیم به عیب‌جوییِ دیگران سرگرم نشویم و سر از وادیِ غیبت و تهمت و افترا و ناسزا بیرون نیاوریم، به خودمان بپردازیم. همه عیبِ خلق گفتن، نه مروّت است و مردی نگهی به خویشتن کن که همه گناه داری کسانی که سرگرم رفعِ معایب خود هستند و به عیب‌های خود مشغولند که این‌ها را اصلاح کنند و درمان کنند، این‌ها لب به عیب‌جویی و عیب‌گوییِ دیگران نمی‌گشایند. بارها عزیزانی سؤال کرده‌اند: آقا چه کنیم که غیبت نکنیم؟ دوست داریم تهمت نزنیم، چه باید کرد؟ راهش را امیرالمؤمنین بیان فرموده‌اند. به خودتان بپردازید. وقتی که می‌خواهید لب به ناسزا و بدگوییِ دیگران باز کنید، ببینید خودتان عاری از خطا و لغزش و عیب هستید؟ اگر ما خودمان کاستی‌هایی داریم، کسی که خودش ضعف دارد، به بیان کردنِ ضعفِ دیگران پرداختن، این خلافِ انصاف است. این نکته‌ی اول؛ که حضرت می‌فرماید خوشا به حال کسانی که عیبِ آن‌ها، آن‌ها را مشغول می‌کند و بازمی‌دارد از این‌که به عیبِ دیگران بپردازد. دوم، حضرت می‌فرماید: « وَ طُوبَى لِمَنْ لَزِمَ بَيْتَهُ» خوشا به حال کسانی که « لَزِمَ بَيْتَهُ » این‌ها ملازمِ خانه‌ی خودشان هستند. این، کنایه از این است که این‌ها، اهل فتنه نیستند و اهل فساد نیستند. این‌جا برود، آن‌جا برود، مردم را ببیند آبروی کسی را ببرد، روحیه‌ی این کار در آن‌ها نیست. این « لَزِمَ بَيْتَهُ » کنایه از این است که این‌ها به خودشان پرداخته‌اند و به معایبِ دیگران سرگرم نیستند و دنبال فتنه و فساد نیستند. پیشِ این شخص برود و فردِ دیگری را خراب کند یا نزدِ کس دیگری برود و آبروی یک شخصِ دیگری را ببرد، این صفت، صفتِ خوبی نیست. ما سعی کنیم که معایبِ خودمان را اصلاح کنیم و به خودمان بپردازیم. نقل می‌کنند به مرحومِ آیت الله، حاج میرزا جواد آقای ملکی تبریزی، یک کسی مراجعه کرد و گفت: فلانی چطور آدمی است؟ ایشان فرمود: من بیش از هفتاد سال از عمرم گذشته، هنوز خودم را درست نشناخته‌ام چگونه می‌توانم درباره‌ی دیگران، یک قضاوت دقیق و درستی بکنم؟ این، نشانگر همین است که انسان، به خودش مشغول است. ما اگر به خود مشغول شدیم، به دیگران نمی‌پردازیم و به عیبِ دیگران، سرگرم و مشغول نمی‌شویم. حضرت می‌فرماید: «وَ أَكَلَ قُوتَهُ» خوشا به حال کسانی که به قُوتِ خودشان اکتفا می‌کنند. این هم، کنایه به این است که طمع به مال مردم ندارند. چشم به دارایی و اموالِ مردم ندوخته‌اند و به آن‌چه در اختیارِ خودشان است و محصولِ زحمت و تلاشِ خودشان است، قانع هستند و اکتفا می‌کنند. و یکی از نکاتی که ما در روایات از آن نهی شده، می‌گویند در مسائل مالی، علی علیه‌السلام می‌فرماید همیشه نگاهتان به زیردستانتان باشد. در مسائل معنوی، به بالادستانِ خود نگاه کنید. اگر در مسائل اقتصادی به زیردست‌ها نگاه کردید، شاکرِ نعمتِ خدا می‌شوید و قدرشناس می‌شوید و قانع می‌شوید. اما اگر در مسائل دنیایی به بالادستانِ خودتان نگاه کردید، که فلانی خانه‌اش وسیع‌تر است و جایِ منزلش بهتر است و ماشینش مدلی جدیدتر است و امکاناتِ مالیِ او بیش‌تر است، ما هم دیگر در همان مسیرِ حرص و ولع و دنیاطلبی را که آن هم، سیری ندارد و پایان‌ناپذیر است، قدم گذاشته‌ایم. حضرت می‌فرماید خوشا به حالِ آن‌هایی که طمع به مالِ مردم ندارند. «وَ اشْتَغَلَ بِطَاعَةِ رَبِّهِ» خوشا به حالِ کسانی که به طاعتِ خداوند سرگرم هستند و به بندگیِ خدا پرداخته‌اند.

✅ #سخنرانی 🔸مشروح سخنرانی استاد حدائق 🔅 با موضوع فضیلت مقام شهید ⏱دوشنبه 16 اسفند 1400 / مسجدالنبی(ص) شیراز 👈 به کانال اطلاع رسانی استاد حدائق بپیوندید: 🆔@hadaegh https://chat.whatsapp.com/FqKP19iLLGiDuteTin5cvA 👈 اینستاگرام: https://www.instagram.com/hadaegh.ir

✅ #خبر 🔸حضرت استاد حاج شیخ علیرضا حدائق در هشتمین گردهمایی مبلغین قرارگاه عمار مدرسه علمیه منصوریه : اگر مسئولی حال خدمت گذاری به مردم ندارد، میز ریاست را رها کند. 👈 به کانال اطلاع رسانی استاد حدائق بپیوندید: 🆔@hadaegh https://chat.whatsapp.com/FqKP19iLLGiDuteTin5cvA 👈 اینستاگرام: https://www.instagram.com/hadaegh.ir

✅ #خبر 📌حضرت استاد حاج شیخ علیرضا حدائق: اگر مسئولی حال خدمت گذاری به مردم ندارد، میز ریاست را رها کند. 🔹عضو جامعه روحانیت شیراز گفت: حضرت امام(ره) می فرمودند مسئول به معنای خادم است، اگر مدیری حال خدمت به مردم ندارد رها کند. 🔹حضرت استاد حاج علیرضا حدائق، در هشتمین گردهمایی مبلغین قرارگاه عمار مدرسه علمیه منصوریه که با حضور مسئول سازمان بسیج طلاب فارس و دبیر ستاد امر به معروف و نهی از منکر استان فارس ومدیر مرکز مدیریت حوزه های علمیه درفارس و مسئول دفتر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی در سالن شهید دستغیب حرم مطهر شاهچراغ(ع) برگزار شد، با اشاره به اینکه مبلغین قدر تبلیغ را بدانند، اظهار کرد: تبلیغ را نباید دست کم گرفت تمام انبیا مبلغ رسالت الله بوده اند. 🔹وی در ادامه با تصریح اینکه خداوند می فرماید پیامبر(ص) الگو است، اضافه کرد: در جلسه شورای اداری استان به مدیران گفته ام، بهترین مدیر و برجسته ترین مدیر هستی رسول الله(ص) است، مدیر موفق کسی است که حاضر و ناظر باشد، رسول الله(ص) بین مردم، با مردم و بی خبر از حال مردم نبود مدیران نیز باید از این مطلب درس بگیرند، امروز یک انسان موفق انسانی است که مردمی باشد، مدیری که از درب پشت بیاید و از درب پشت برود به درد مدیریت نمی خورد. 🔹مسئول بنیاد و موسسه فرهنگی حضرت مهدی موعود عج فارس عنوان کرد: حضرت امام(ره) می فرمودند مسئول به معنای خادم و نوکر است، اگر مدیری حال نوکری ندارد رها کند، رسیدگی به مشکلات مردم جزو شایسته ترین کارها است، مسئولان باید پاسخگوی مردم باشند. 🔹وی همچنین در خصوص امر به معروف و نهی از منکر نیز گفت: برای امر به معروف باید قلب را به تسخیر خود در بیاورید، نباید امر به معروف ترک و نهی از منکر فراموش شود، نباید بی حجابی ارزش شود، صدهزار شهید داده ایم و قیامت باید جلو این عزیزان سر خم کنیم، نمایندگان مجلس و مسئولان استانی و وزرا همه مسئول هستند، امر به معروف یک نظارت ملی است. 🔹 استاد حاج شیخ علیرضا حدائق در ادامه نسبت به برگزاری مراسمات مذهبی اینگونه گفت: در اعیاد گذشته وپیشرو جا دارد هر بخشی،اداره وارگانی به سهم خود واندازه خود کارکند تا شهر رنگ و بوی دینی بگیرد فلذا مدیران استان باید سرخط باشند. 🔹وی افزود: مبلغین موفق باید عامل وحدت باشند، سراج مظهر رشد و بالندگی است، پیامبر(ص) نیز چنین بود مبلغین هم باید اینگونه باشند، 🔹وی در پایان گفت: جای نگرانی است که در برخی مناطق مساجد متروک شدندواین نشان از کار نکردن است که همت وعظم جهادی می طلبد که بحمد الله طلاب قرارگاه عمار با این روحیه جهادی واخلاص در کار از روز اول مشغول به تبلیغ بوده اند. 👈 به کانال اطلاع رسانی استاد حدائق بپیوندید: 🆔@hadaegh https://chat.whatsapp.com/FqKP19iLLGiDuteTin5cvA 👈 اینستاگرام: https://www.instagram.com/hadaegh.ir

✅ #اطلاعیه 🔅سخنرانی هفتگی حضرت استادحاج شیخ علیرضا حدائق 🔸با موضوع سیمای پیامبر(ص) در قرآن ⏱چهارشنبه ها همراه بانمازمغرب و عشا 📪مکان:خیابان قصردشت،مسجدالرسول(ص) 💥 پخش زنده 👈 از طریق صفحه شخصی استاد در آپارات به نشانی: aparat.com/hadaegh.ir/live 👈 به کانال اطلاع رسانی استاد حدائق بپیوندید: 🆔@hadaegh https://chat.whatsapp.com/FqKP19iLLGiDuteTin5cvA 👈 اینستاگرام: https://www.instagram.com/hadaegh.ir

✅ #سخنرانی 🔸مشروح سخنرانی استاد حدائق در جلسه سوم مجلس چهارده معصوم(ع) 1400 🔅 در محضر حضرت فاطمه (س) 🔸به یاد مرحوم حاج ابراهیم یقطین(بساطی) 👈 به کانال اطلاع رسانی استاد حدائق بپیوندید: 🆔@hadaegh https://chat.whatsapp.com/FqKP19iLLGiDuteTin5cvA 👈 اینستاگرام: https://www.instagram.com/hadaegh.ir

پس عزیزان، این روایتی که از حضرت زهرای مرضیه ما در طلیعه‌ی کلام ذکر کردیم که حضرت زهرا می‌فرماید سعادتمندی، بلکه تمامِ سعادتمندی و حقیقتِ سعادتمندی، در دوستیِ علی بن ابیطالب است؛ چه در ایامِ حیات علی علیه‌السلام و چه در ایّامی که بعد از زندگیِ علی علیه‌السلام است، این برمی‌گردد به این‌که محبتِ واقعی، یعنی محبتِ گفتاری، محبت درونی و محبتِ کرداری و رفتاری. که هنر، در آن محبتِ رفتاری است که ما،‌ معاشرتمان، رفت و آمدمان، داد و ستدمان، زندگیمان، کارهایِ ما، اداره‌ی ما، خانه‌ی ما، بازارِ ما، هر کسی ملاحظه کند بگوید: این شیعه‌ی علی است، این دوستدارِ علی است. از رفتارِ این، ما می‌فهمیم که ارادتمندِ به امیرالمؤمنین است. اهل تقلّب نیست، اهل اجحاف نیست، اهلِ ظلم نیست، اهل بی‌بندوباری و گناه و نافرمانیِ خدا نیست. رفتارِ این، بیانگرِ این است که حقیقتاً از علی بن ابیطالب پیروی می‌کند. خب قطعاً این محبت در هر کسی که وجود پیدا کرد، سخنِ حضرت زهرا برای او تحقق می‌یابد که سعادتِ واقعی را رقم زده شده و به سعادت حقیقی واصل شده. ان شاءالله که همه‌ی ما از محبّینِ واقعیِ امیرالمؤمنین و حضرت زهرای مرضیه باشیم و بتوانیم از این فرصت‌های باقی‌مانده‌ی از زندگانی، مسیرِ زندگی را در مسیرِ رضایت پروردگار و اولیاء الهی رقم بزنیم و به شایستگی، زندگی را بگذرانیم. توفیقات همه‌ی عزیزان را از ساحتِ مقدسِ پروردگار مهربان خواستارم، والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته. 👈 به کانال اطلاع رسانی استاد حدائق بپیوندید: 🆔@hadaegh https://chat.whatsapp.com/FqKP19iLLGiDuteTin5cvA 👈 اینستاگرام: https://www.instagram.com/hadaegh.ir

✅ #سخنرانی 🔸مشروح سخنرانی استاد حدائق در جلسه سوم مجلس چهارده معصوم(ع) 1400 🔅 در محضر احضرت فاطمه(س) 🔸به یاد مرحوم حاج ابراهیم یقطین(بساطی) بسم الله الرحمن الرحیم با عرض سلام و ادب و احترام، محضر همه‌ی عزیزانی که برنامه‌ی چهارده معصوم را مشاهده می‌فرمایید که به یادِ فقید سعید شادروان، آقای حاج ابراهیم یقطین خادم‌الحجاج و درگذشتگانِ از این فامیل منعقد است، در سومین جلسه از این مجالس چهاردگانه، به نام حضرت زهرای مرضیه، امروز مجلس مزیّن گردیده. سخنی را از فرمایشات این بزرگ‌بانوی نظامِ خلقت، محضر همه‌ی عزیزان تقدیم کنم. حضرت صدیقه‌ی طاهره در روایتی که ابن‌ابی‌الحدید در شرح نهج‌البلاغه جلد دوم نقل می‌کند، می‌فرماید: « :إنَّ السَّعیدَ کُلَّ السَّعیدِ، حَقَّ السَّعیدِ مَنْ احَبَّ عَلیّا فی حَیاتِهِ وَ بَعْدَ مَوْتِهِ» از فرمایشات گهربار حضرت زهرای مرضیه است که انسانِ سعادتمند، بلکه تمام سعادت، بلکه حق سعادت، شایستگیِ سعادت، هم تمامیِ سعادتمندی و هم حقیقت سعادتمندی در این است که انسان، «مَنْ احَبَّ عَلیّا فی حَیاتِهِ وَ بَعْدَ مَوْتِهِ» کسانی که علی بن ابیطالب را در ایّام زندگانیِ علی و بعد از زندگانیِ علی علیه‌السلام دوست می‌دارند، این‌ها حقیقتاً انسان‌های سعادتمند به تمامِ معنا هستند. و این‌ها انسان‌های سعیدی هستند که الحمد‌الله این محبتی که در وجودِ دوستداران و محبّین و شیعیان امیرالمؤمنین است که این سرمایه‌ی بسیار گران‌بها و ارزشمندی است که نسبت به امیرالمؤمنین و خاندان حضرت، این عشق و علاقه وجود دارد. توضیحی را من در این فرمایش حضرت زهرای مرضیه عرض کنم که شاید برای بخشی از عزیزانِ ما این سؤال پیش آید که، محبتِ به علی بن ابیطالب، محدوده‌ی آن چه‌قدر است؟ این‌که حضرت زهرا می‌فرماید: «مَنْ احَبَّ عَلیّا فی حَیاتِهِ وَ بَعْدَ مَوْتِهِ» آیا به همین اندازه که ما اکتفا کنیم که بگوییم علی بن ابیطالب را دوست می‌داریم و نامِ علی بن ابیطالب را احترام کنیم و نام حضرت را تابلو کنیم و قاب بگیریم و نامِ فرزندان را به نامِ حضرت بگذاریم، کفایت می‌کند؟ یا محبت، یک چهارچوب تعریف‌شده‌ای دارد که آن، باید رعایت بشود؟ هر کسی بگوید من علی را دوست می‌دارم، تمامیِ سعادتمندی برایش رقم خورده یا این‌ها هم شرایطی دارد؟ سخنی را از سلمان فارسی نقل کنم که سلمان، این روایت را نقل می‌کند از رسول خدا، که پیامبر، به علی علیه‌السلام فرمود: يَا عَلِيُّ مَثَلُكَ فِي أمّتی كَمَثَلِ‌ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ فِي الْقُرْآنِ»، یا علی! مثلک فی امتی کمثل قل هو الله احد فی القرآن** یا علی! جایگاهِ شما در امّت اسلام، مثلِ جایگاه سوره‌ی توحید است در قرآن. بعد پیامبر فرمودند یا علی، سوره‌ی توحید را اگر کسی یک مرتبه تلاوت کند، ثواب قرائتِ یک‌سومِ قرآن را به او می‌دهند. «مَنْ قَرَأَهَا مَرَّةً فَكَأَنَّمَا قَرَأَ ثُلُثَ الْقُرْآنِ» اگر کسی دو مرتبه سوره‌ی توحید را بخواند، ثواب دوسومِ قرآن را به او می‌دهند. و اگر کسی سه مرتبه سوره‌ی توحید را بخواند، ثواب ختمِ قرآن را به او می‌دهند که این توصیه را پیامبر به حضرت زهرای مرضیه هم فرمودند که‌: دخترم، شب‌ها مخواب مگر این‌که یک ختمِ قرآن به جا بیاوری. که وقتی حضرت زهرای مرضیه از پدرش رسول‌الله صلوات الله علیه سؤال نمود که: چگونه می‌شود در یک وقتِ کم، این کارِ عظیم را انجام داد؟ پیامبر فرمودند: سه مرتبه سوره‌ی توحید را بخوان و بخواب و ثواب ختم قرآن را خدا به تو عنایت می‌کند. خب در آن روایت، سلمان می‌گوید پیغمبر، وقتی سوره‌ی توحید و جایگاه سوره‌ی توحید را تبیین نمودند، فرمودند:‌ یا علی، اگر کسی شما را با زبانش دوست بدارد، یک‌سوم ایمان او کامل است و اگر کسی شما را با زبانش و قلبش دوست بدارد، دو سومِ ایمانِ او کامل است که الحمدالله این موضوع، در جمعِ مشتاقان امیرالمؤمنین وجود دارد. بالأخره هم با زبان و هم با قلب، ارادت و اخلاصِ خودمان را به اهل‌البیت عرضه می‌کنیم. اما عزیزان؛ هنر در این ثلثِ پایانیِ است؛ یک‌سومِ پایانی. محبت، در این‌جا تجلّی می‌کند و در این‌جا به کمال می‌رسد. پیغمبر فرمود: یا علی! وَ مَنْ أَحَبَّكَ بِقَلْبِهِ وَ لِسَانِهِ ؛ اگر کسی شما را با زبانش و قلبش دوست بدارد، « و مَن أحبَّكَ بقلبِهِ و أعانَكَ بلسانِهِ و نَصرَكَ بيدِه فكأنّما قَرأَ القرآنَ كلَّهُ» در رفتارش و در اعمالش، شما را کمک کند، یعنی در عملکردِ زندگی، کارهای او و رفتارِ او و زندگیِ او، گویای این باشد که شما را دوست می‌دارد، همسویی با شما داشته باشد، حقیقتِ ایمان در اوست.

#مسابقه_آنلاین ✅ شنیدن ۵ صوت ۵ دقیقه ای برگرفته از سخنان استاد شیخ علیرضا حدائق در برنامه تلویزیونی نسیم انتظار از شبکه فارس 🎊🎁 همراه با جوایز نفیس 🎁🎊 💫سه نفر اول : کمک هزینه سفر به قم و جمکران 💫 و دهها جوایز نفیس و ارزنده دیگر برای شرکت کنندگان ⏰زمان آزمون ؛ ۲۶ اسفند ماه ۱۴۰۰ ⏰زمان اعلام نتايج ۲۸ اسفند ماه ✅جهت شرکت در مسابقه و دانلود صوت ها به لینک زیر مراجعه نمایید: 👇🏼 🌐https://bonyademahdi.ir/nasim 📲جهت کسب اطلاعات بیشتر به شماره واتساپ 09373868110 پیام دهید. 👈 به کانال اطلاع رسانی استاد حدائق بپیوندید: 🆔@hadaegh https://chat.whatsapp.com/FqKP19iLLGiDuteTin5cvA 👈 اینستاگرام: https://www.instagram.com/hadaegh.ir

✅ #سخنرانی 🔸مشروح سخنرانی استاد حدائق در جلسه چهارم مجلس چهارده معصوم(ع) 1400 🔅 در محضر امام حسن مجتبی (ع) 🔸به یاد مرحوم حاج ابراهیم یقطین(بساطی) 👈 به کانال اطلاع رسانی استاد حدائق بپیوندید: 🆔@hadaegh https://chat.whatsapp.com/FqKP19iLLGiDuteTin5cvA 👈 اینستاگرام: https://www.instagram.com/hadaegh.ir

امام می‌فرماید اول‌کسی که ضربه‌ی تکبر را خورد، شیطان بود. لذا امام می‌فرماید تکبر، دینِ شما را نابود می‌کند. دومین صفت رذیله، امام مجتبی می‌فرماید حرص است «وَ الْحِرْصُ عَدُوُّ النَّفْسِ وَ بِهِ اُخْرِجَ آدَمُ مِنَ الْجَنَّةِ». حرص در مسائل دنیایی، در مال‌اندوزی‌ها، البته در بعضی از موارد به ما توصیه شده که حریص باشیم؛ در خدمتِ به مردم حریص بودن بسیار ارزشمند است. در علم‌اندوزی، حرص بسیار ارزشمند است: «حِرْصاً فِی عِلمٍ» (نهج البلاغه/ خطبه 193). در بندگیِ خدا حریص باشیم و خسته نشویم. هر کاری که خدا می‌پسندد در قالب عبادت و رضای او، خسته نشویم. آن جایی که حرص مذمّت شده، حرص در مال‌اندوزی و دنیاطلبی است. این حرص، امام مجتبی می‌فرماید «عَدُوُّ النَّفْسِ» دشمنِ جانِ انسان‌هاست. و حضرت می‌فرماید: « وَ بِهِ اُخْرِجَ آدَمُ مِنَ الْجَنَّةِ» آن‌چه که سبب شد پدرِ همه‌ی ما حضرت آدم، از بهشت با مادرِ همه‌ی ما حوا، خارج شوند، به خاطر همان حرص بود. به خاطرِ همان نهی‌ای بود که خدا نموده بود و آن شجره‌ی ممنوعه که یا سیب بود یا گندم، که شاعر می‌گوید: پدرم روضه‌ی رضوان به دو گندم بفروخت ناخلف باشم اگر من به جویی نفروشم آن حرص سبب شد که حضرت آدم به سمت آن شجره‌ی منعیه رفت و نتیجه‌ی استفاده از آن، آدم و حوا از آن جنات عدن خارج شدند. و سومین صفت ناپسند و رذیله را، آقا امام مجتبی می‌فرماید حسادت است. حضرت می‌فرماید: «وَ الْحَسَدُ رَائِدُ السُّوءِ وَ مِنْهُ قَتَلَ قَابِيلَ هَابِيلَ» (بحارالأنوار/ ج 75/ ص 111) حسادت، پیشوای بدی است. اگر کسی آلوده‌ی به صفت حسادت شد و حسادت در وجودِ او شکل گرفت و رشد پیدا کرد، نهایت کاری که حسادت با انسان‌ها می‌کند، برادری را به قتلِ برادری می‌کشاند. که ما در تاریخ داریم، در صدر تاریخ بشر، قابیل به خاطر حسادت، برادرِ خودش هابیل را کشت. و حسادت را علمای علم اخلاق می‌گویند، در مسائل دنیایی و مادی است. چون حسادت، یک حالتی است که انسان نمی‌تواند ظرفیتِ دنیاییِ طرفِ مقابلِ خودش را ببیند و این حالت، سراغ انسان‌های حسود می‌آید که: خدایا، این ثروت را از این بگیر؛ ولو به ما نرسد. خانه‌ی این از دستش برود ولو به من نرسد و ... این صفت، صفتِ حسادت است. زوالِ نعمتِ دیگران را می‌خواهد ولو به خودش هم نرسد. این خیلی صفت بسیار زشت و ناپسند و خبیثانه‌ای است که انسان بگوید که فلانی فقیر بشود ولو ثروت به من نرسد و من غنی نشوم. و معمولاً حسادت، از زیردستان به بالادستان است. یعنی افراد پایین‌تر، به بالاترِ خودشان حسادت می‌ورزند. شما ندیده‌اید که بشنوید مثلاً کسی در معنویاتِ کسی حسادت ورزیده. بگوید: فلانی نمازِ شب می‌خواند و خدایا، این نماز شب را از او بگیر و به من بده. آن حسادت نیست. آن، غبطه است. غبطه هم در معنویات این است که ما می‌گوییم: خدایا، فلانی در معنویات موفقیت خوبی دارد در کارهای خیر، ما را هم مثلِ او موفق بدار و نمی‌گوییم خدایا از او بگیر و به ما بده. بلکه می‌گوییم خدایا، ما هم بشویم مثلِ او: اللهم الرزقنا. خدایا فلانی توفیقِ خدمت دارد، توفیقِ عبادت دارد، توفیقِ نماز شب دارد، زیارت رفته، می‌شنویم عزیزی زیارت رفته می‌گوییم اللهم الرزقنا، خدایا نصیبِ ما هم بکن. و نمی‌گوییم خدایا توفیق زیارت را از او بگیر. لذا این صفت، صفتِ ناپسندِ حسادت، که ریشه در مسائل دنیایی دارد و وقتی که شدت پیدا کرد و توسعه پیدا کرد، کارِ انسان به جایی می‌رسد که از خدا، زوالِ نعمتِ طرف را می‌خواهد که فلانی این نعمت از او گرفته بشود و این آبرو و این ثروت و این قدرت، که امام می‌فرماید بد پیشوایی است. ان‌شاءالله سعی کنیم این سه صفت رذیله را که امام به‌عنوان سرمنشأ همه‌ی بدی‌ها و صفات ناپسند از آن‌ها یاد می‌کند، تکبر و حرص و حسد را در زندگی از خود دور نگه داریم و اگر خدای ناخواسته رگه‌هایی از این آلودگی‌های اخلاقی در رفتار ما و گفتارِ ماست، گاهی اوقات در معاشرت‌هایمان با دیگران تکبر می‌ورزیم که علی علیه‌السلام فرمود خدا، اولیائش را بین مردم پنهان کرده و به هیچ کس به دیدِ حقارت نگاه نکنید. یک وقت می‌بینید همان کسی که شما با دیدِ پَستی و حقارت می‌نگرید، ولیِّ خداست و شما بی‌خبرید. کس نمی‌داند در این بحر عمیق سنگریزه قرب دارد یا عقیق... توفیقات همه‌ی عزیزان را از درگاهِ ربوبیت خواستارم. والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته. 👈 به کانال اطلاع رسانی استاد حدائق بپیوندید: 🆔@hadaegh https://chat.whatsapp.com/FqKP19iLLGiDuteTin5cvA 👈 اینستاگرام: https://www.instagram.com/hadaegh.ir

✅ #سخنرانی 🔸مشروح سخنرانی استاد حدائق در جلسه چهارم مجلس چهارده معصوم(ع) 1400 🔅 در محضر امام حسن مجتبی (ع) 🔸به یاد مرحوم حاج ابراهیم یقطین(بساطی) بسم الله الرحمن الرحیم با عرض سلام و ادب و احترام محضر تمامی عزیزانی که برنامه‌ی چهارده معصوم را مشاهده می‌نمایید. خدا رحمت کند فقید سعید، شادروان مرحوم آقای حاج ابراهیم یقطین و تمامی درگذشتگان از این فامیل محترم را. در چهارمین جلسه‌ی از جلسات چهارده معصوم هستیم که به نامِ آقا امام مجتبی، معصومِ چهارم و دومین امام، مجلس ما متبرّک شده با سخنی از فرمایشات امام مجتبی، محضر عزیزان مطالبی را تقدیم کنیم. در سخنی از فرمایشات حضرت، امام، آسیب‌هایی که به بشریت می‌رسد، سرمنشأ همه‌ی آسیب‌ها و همه‌ی ناکارآمدی‌ها و نافرمانی‌ها را حضرت می‌فرماید سه ویژگی است. امام می‌فرماید:‌ «هَلَاكُ النَّاسِ فِي ثَلَاثٍ: اَلْكِبرُ وَ الْحِرْصُ وَ الْحَسَدُ»؛ سه ویژگی است که انسان‌ها را هلاک کرده و از پای درآورده و از مسیرِ بندگی دور می‌نماید و شیطان، از این نوع انسان‌ها بهره‌برداری می‌کند. آن سه ویژگی خطرناک، یکی کبر است. تکبر، خودبینی، خودخواهی، خود را از دیگران برتر دانستن، احساس برتری و سروری نسبت به دیگران بر هم زدن، این صفت، صفتِ بسیار خطرناکی است. دوم، صفت حرص است. این حالتی که انسان، یک حرصی پیدا کند به دنیاطلبی و مال‌اندوزی و او را از وظایف اصلی‌اش که برای جهان آخرت و منزلگاه همیشگی‌اش باید تلاش کند و سرمایه بیندوزد، غافل کند. و سومین صفت ناپسند، امام می‌فرماید حسادت است. این حسد، صفت بسیار بدی است که بعضی اوقات انسان‌ها به خاطر همین مسائل دنیایی، به یکدیگر حسد می‌ورزند و نمی‌تواند ببیند موفقیت اقتصادی و اجتماعی یک نفر را . یک نفر را ببیند که زندگیِ آرام و خوبی دارد. این‌ها همه ناشی از همان ضعف ایمان و اعتقادات دینی است که این سه رذیله‌ی خطرناک، انسان‌ها را از مسیرِ حقیقی دور می‌کند. امام می‌فرماید‌: «فَالْكِبْرُ هَلَاكُ الدِّينِ وَ بِهِ لُعِنَ اِبْلِيسُ»، کبر، دین را هلاک می‌کند و هلاکتِ دینِ شما، به خاطر تکبّر است. لذا انسان‌هایی که دین‌شان آسیب می‌بیند، به خاطر همین خودخواهی‌هاست؛ آن‌هایی که می‌گویند: من بهترم، من برترم. تکبر، البته علمای علم اخلاق می‌فرمایند منشأ آن از کم‌ظرفیتی است. فرد وقتی که ظرفیت کمی دارد و به او یک چیزی اهداء می‌شود، احساس می‌کند که از دیگران بهتر است. عزیزان، آن‌چه که خدا به همه‌ی ما ارزانی کرده، دلیلِ بر شایستگیِ ما نیست؛ دلیلِ بر امتحانِ ماست. اگر خدا ثروت داده، اگر خدا سواد داده، اگر خدا زیبایی داده، اگر خدا سلامتی داده، اگر خدا آبرو داده، این‌ها همه گویای این است که ما داریم با این ظرفیت‌ها امتحان می‌شویم و آزموده می‌شویم. اگر در آزمون‌های زندگی، سربلند بیرون آمدیم، آن‌وقت شایسته هستیم. اگر بتوانیم با این ثروتی که خدا داد و با این دانشی که خدا داد و با این ریاست و مقامی که خدا به من داد و من چند صباحی هم شدم مسئول و پُست و ریاستی هم به من رسید، به شایستگی عمل کنم، آن‌گاه ثابت می‌کنم که انسانِ شایسته‌ای هستم و صلاحیت آن را داشته‌ام. اگر از این زیبایی، گناه اتفاق نیفتاد و از این زیبایی، نافرمانیِ خدا رقم نخورد، آن‌گاه می‌شویم مثلِ یوسف که: جمال یوسف ار دادی به حسن خود مشو غرّه کمال یوسفی باید تو را تا ماه کنعان شو لذا خودِ تکبر، کم‌ظرفیتی است. انسان‌های متکبر به خاطر آن ظرفیتِ کمی که دارند، اگر ثروت بیاید، غرور پیدا می‌کنند و می‌شوند قارون. قدرت می‌آید می‌شوند فرعون. زیبایی می‌آید می‌شوند زلیخا. ولی انسان‌هایی که ظرفیت والایی دارند، این‌ها تکبر به سراغشان نمی‌آید. این‌ها را امانت الهی را می‌دانند و ظرفیت این‌ها مثلِ دریاست که هرچه در آن ریخته شود، طغیان نمی‌کنند و هر چه از آن کشیده شود، احساس نمی‌شود. امام می‌فرماید ضربه‌ی تکبر را در نظام خلقت، اول‌کسی که خورد، شیطان بود. شیطان یک تکبر کرد. با این‌که سابقه‌ی ممتدی در عبادت و بندگیِ خدا داشت. در بعضی از روایات، شش هزار سال و در بعضی از نقل‌ها سی و شش هزار سال بندگیِ خدا را کرده و یک جمله به خدا عرض کرد وقتی که خدا فرشتگان را امر کرد که به آدم سجده کنید، شیطان از اجنّه بود، به خاطر عبادت ممتد و طولانی‌اش، رشد کرد و در صف ملائکه‌ها قرار گرفت. وقتی که خدا امر نمود تا آدم را سجده کنید، این کلام شیطان است که قرآن نقل می‌فرماید: «خَلَقْتَنِي مِنْ نارٍ وَ خَلَقْتَهُ مِنْ طِينٍ» (سوره ص/ آیه 76) خدایا من از آتش آفریده شده‌ام و خلقَم کرده‌ای و آدم را از خاک، و من از آدم بهترم. من آدم را سجده نمی‌کنم. شیطان نگفت خدایا ما شما را نمی‌پرستیم بلکه گفت من آدم را سجده نمی‌کنم. این همان تکبر است. در پیشگاه الهی، تکبر نداشت ولی در برابرِ خَلق خدا، تکبر پیدا کرد و از طرف پروردگار رانده شد و از آن مقام ساقط شد.

✅ #سخنرانی 🔸مشروح سخنرانی استاد حدائق در جلسه پنجم مجلس چهارده معصوم(ع) 1400 🔅 در محضر امام حسین(ع) 🔸به یاد مرحوم حاج ابراهیم یقطین(بساطی) 👈 به کانال اطلاع رسانی استاد حدائق بپیوندید: 🆔@hadaegh https://chat.whatsapp.com/FqKP19iLLGiDuteTin5cvA 👈 اینستاگرام: https://www.instagram.com/hadaegh.ir

✅ #سخنرانی 🔸مشروح سخنرانی استاد حدائق در جلسه پنجم مجلس چهارده معصوم(ع) 1400 🔅 در محضر امام حسین(ع) 🔸به یاد مرحوم حاج ابراهیم یقطین(بساطی) بسم الله الرحمن الرحیم با عرض سلام و ادب و احترام محضر تمامیِ عزیزانی که برنامه‌ی چهارده معصوم را که به یادِ فقیدِ سعید خلداشیان، مرحومِ مغفور آقای حاج ابراهیم یقطین و درگذشتگانِ از این بیت منعقد است مشاهده می‌فرمایید، در پنجمین روز و پنجمین جلسه از جلسات چهارده معصوم به پاسِ احترام به محضر پنجمین معصوم و سومین امام، حضرت سیدالشهداء اباعبدالله الحسین، امروز پایِ سفره‌ی خوانِ گسترده‌ی حضرت اباعبدالله الحسین هستیم. در سخنی، آقا سیدالشهداء، یک طبقه‌بندی می‌نماید عبادتِ انسان‌های عابد را. آن‌هایی که خدا را می‌پرستند و درِ خانه ی خدا حضور پیدا می‌کنند و بندگیِ الهی را سرمشقِ خود قرار داده‌اند، امام این‌ها را سه طبقه می‌کنند و سه دسته می‌کنند. ان‌شاءالله ما در آن طبقه‌ی پایانی و سوم قرار داشته باشیم. حضرت می‌فرماید بخشی از انسان‌ها و مردم، خدا را می‌پرستند: «إِنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللَّهَ رَغْبَةً فَتِلْكَ عِبَادَةُ التُّجَّارِ» ‌این‌ها از روی رغبت، به دنبالِ گرفتن یک امتیاز، یک پاداش، یک ثواب و یک جایزه‌ای هستند. دنبالِ رسیدن به یک منافعی از پروردگار مهربان هستند. حضرت می‌فرماید: « فَتِلْكَ عِبَادَةُ التُّجَّارِ» این عبادت، مثلِ کار تجارت است. همان‌طوری که در عرصه‌ی اقتصادی، تجار محترم و سرمایه‌گذاران و کسانی که در مسیر کسب تجارت زحمت می‌کشند، این‌ها قطعاً در این دادوستدها و در این خرید و فروش‌ها دنبال یک منفعتی هستند و این هم معمول است. بالأخره سرمایه‌ای دارد و روی این سرمایه دارد کار می‌کند و می‌خواهد ارزش افزوده پیدا کند و قطعاً از این داد و ستدها و خرید و فروش‌ها و ساخت و سازها، به دنبال رسیدنِ به یک منفعتی هستند. این سلک و خوی تجارت است. که در تجارت، انسان‌ها منافعی را دنبال می‌کنند. کارِ خلاف امری هم نیست و قاعده هم همین است. اما حضرت تشبیه می‌فرمایند بعضی از عبادت‌های مردم را به روش و منشِ تجارت. که این‌ها دنبال یک منفعت‌هایی برای خودشان هستند. حقیقتاً در این عبادت، خدا را هدف نرفته‌اند و خدا را، توجهِ کامل ندارند. بگویند ما نماز می‌خوانیم که ان شاءالله پاداش آن را ببینیم و صدقه می‌دهیم که به اضعاف مضاعفه به ما بدهند، حج می‌رویم که دیگر رویِ فقر را نبینیم. زیارت می‌رویم که ائمه به ما محبت کنند و به دادِ ما برسند. در هر کاری. صله‌ی رحم می‌کنیم که طول عمر پیدا کنیم. این‌ها یک سری منافعی را تعقیب می‌کنند که این منافع، به خودشان برمی‌گردد. حضرت می‌فرماید این عبادت، عبادت تاجرانه است. داریم دنبال یک سری امتیازات و منافعی برای خودمان هستیم. قطعاً خدا هم ثواب می‌دهد و خدا هم به این نوع عبادت‌ها پاداش می‌دهد اما این پاداش، قابل مقایسه با آن نوعِ سوم نیست. این یک دسته از عبادت انسان‌هاست.

دسته‌ی دوم سیدالشهداء می‌فرماید: « وَإِنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللَّهَ رَهْبَةً» ‌بعضی‌ها در عبادتشان از ترس و خوف و هراسِ از مجازات است که عبادت می‌کنند. «فَتِلْكَ عِبَادَةُ الْعَبِيدِ» این عبادت، مثل عبادتِ برده‌گان است. برده، نوکر، غلام، مستخدم، کسی که تحت تصرف و تملّک دیگری است، او اگر نافرمانی نمی‌کند، چون می‌ترسد نافرمانی نمی‌کند. گاهی اوقات در یک مجموعه‌ای، بعضی‌ها در برابرِ مافوق‌ خودشان مؤدب هستند. چون می‌داند اگر بی‌ادبی بکند، از کار او را بازمی‌دارند و عذرش را می‌خواهند ولی عاشقانه ادب نمی‌کنند و عاشقانه، ترس به سراغِ او نیامده. بعضی‌ها در مسیر عبادت آمده‌اند، نماز می‌خوانند، روزه می‌روند، حجاب را رعایت می‌کنند، واجباتشان را رعایت می کنند و خمس و زکاتی اگر بدهکارند می‌پردازند ولی وقتی به کُنهِ وجودیِ خودش رجوع می‌کند، می‌گوید می‌ترسم از این‌که اگر این کار را نکنم، مجازات بشوم، چه در دنیا و چه در آخرت. این هم یک قِسم دیگر از عبادات است که حضرت می‌فرماید «عِبَادَةُ الْعَبِيدِ» که البته این نوع عبادت و این نوع بندگی هم ارزش دارد اما نه در مقایسه با آن نوعِ سوم.این، دو دسته که بخشی از عبادت‌ها از روی رسیدن به منافعِ خودشان است و بخشی هم از ترس این‌که مجازات یا این‌که مشکلاتی برای این‌ها ایجاد بشود. می‌گویند جهنم، جایِ بدی است. ما از ترس جهنم، گناه نمی‌کنیم. لذا من بارها عرض کرده‌ام بعضی‌ها الآن شاید جبرئیل نازل می‌شد و می‌گفت بهشت تعطیل و جهنم هم تعطیل و دیگر بهشت و جهنمی وجود ندارد، می‌خواهید خوب باشید، باشید و اگر هم می‌خواهید بندگیِ خدا کنید بسیار خوب و اگر هم می‌خواهید نافرمانی کنید، مجازاتی نخواهید شد. آن‌وقت شاهد بودید که بخشی از این‌هایی که به سوی عبادت روی آورده‌اند، چه‌بسا دست از عبادت می‌کشیدند و می‌گفتند: ما تلاشمان برای این است که آخرت، به بهشت برویم و آخرت، سر از جهنم در نیاوریم. وقتی نه پاداشی برای بهشت و نه مجازاتی به نام دوزخ وجود ندارد، ما در دنیا هر کاری دلمان خواست انجام می‌دهیم و بیکار نیستیم که نماز بخوانیم و حج برویم و نماز شب بخوانیم و قرآن تلاوت کنیم. این دو دسته، این‌جا متوقف می‌شدند. اما گروه سوم، که عالی‌ترین جلوه ی عبادت است، حضرت می‌فرماید: «َإِنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللَّهَ شُكْراً فَتِلْكَ عِبَادَةُ الاَحْرَارِ وَ هِيَ أَفْضَلُ اَلْعِبَادَةِ» (تحف‌العقول، ج 1، ص 246) ‌بعضی‌ها خدا را از روی شکرگزاری و سپاس عبادت می‌کنند. کاری به بهشت ندارد؛ کاری به جهنم ندارد. او می‌گوید خدا را باید پرستید. بهشت باشد یا نباشد فرقی ندارد! نافرمانیِ خدا نباید انجام داد. دوزخی می‌بوید یا دوزخی نباشد. ما نباید نافرمانیِ خدا را بکنیم. این شعر در توصیفِ این گروهِ سوم است: راستی مردانِ جان‌بازِ خدا می نخواهند از خدا جان را جدا انبیاء را تن بود زندانِ جان جان نخواهند جز بهشتِ جاودان آن بهشتِ جاودان قربِ حق است در بهشت است هر که با حق، ملحق است آن‌ها در دنیایشان هم، در بهشت هستند؛ چون با «خدا» هستند. خدا با آن‌هاست و آن‌ها در مسیر خدا هستند. امام حسین می‌فرماید أفضل عبادت این است، که ما در بندگیِ خدا و در اطاعتِ امرِ خدا، «خدا» را هدف و منظور قرار بدهیم نه داده‌های الهی را و نه تهدیدهای الهی را. عرض خودم را با این جمله تمام کنم که پیغمبر فرمود: «إِنّ الْجَنَّةَ لَاَعْشَقُ لِسَلْمَانَ مِنْ سَلْمَانَ لِلْجَنَّةِ» (روضة الواعظين و بصيرة المتعظين، فتال نيشابورى، محمد بن احمد، انتشارات رضى‏، قم،‏ 1375 شمسی‏، چاپ: اول‏، ج 2، ص 282)آن‌قدری که بهشت، عاشقِ دیدارِ سلمان است، سلمان عاشقِ بهشت نیست. سلمان، عاشقِ خدای بهشت است. سلمان، عاشقِ اولیاء است و خدا، بهشت را هم عاشقِ او قرار می‌دهد. توفیقات همه‌ی عزیزان را از خداوند مهربان خواستارم. والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته. 👈 به کانال اطلاع رسانی استاد حدائق بپیوندید: 🆔@hadaegh https://chat.whatsapp.com/FqKP19iLLGiDuteTin5cvA 👈 اینستاگرام: https://www.instagram.com/hadaegh.ir

✅ #سخنرانی 🔸مشروح سخنرانی استاد حدائق در جلسه ششم مجلس چهارده معصوم(ع) 1400 🔅 در محضر امام سجاد(ع) 🔸به یاد مرحوم حاج ابراهیم یقطین(بساطی) 👈 به کانال اطلاع رسانی استاد حدائق بپیوندید: 🆔@hadaegh https://chat.whatsapp.com/FqKP19iLLGiDuteTin5cvA 👈 اینستاگرام: https://www.instagram.com/hadaegh.ir

حضرت می‌فرماید شما النَّشْأَةَ الْأُولى را دیدید، شما این برگشتِ اولیه را دیدید! از آمدنِ خودتان، قیامتِ خودتان را بفهمید. شما از آن کتمِ عدم و از آن نابودی و نبودن، خدا شما را خلق کرد و آفرید. همان خدایی که شما را آفرید و نشأت اولی را رقم زد، نشأت اُخری را رقم می‌زند. در روایت داریم که از نشانه‌های قیامت، همین فصول سال است. شما، زمستان، درخت‌ها، طبیعت، گل و گیاهان، به خواب می‌روند و با بهار، دوباره زنده می‌شوند. خودِ این بیدار شدنِ طبیعت، حکایت از همین بیدار شدنِ انسان‌ها در روز قیامت و صحرای محشر دارد. و نکته‌ی پایانی، امام می‌فرماید: «عَجَباً کُلّ الْعَجَبِ لِمَنْ عَمِلَ لِدارِ الْفَناءِ وَتَرَکَ دارَ الْبقاء» (بحارالأنوار: ج ۷۳، ص ۱۲۷، ح ۱۲۸) حضرت می‌فرماید، تعجب می‌کنم و با تمام تعجب و کمال تعجب، نسبت به کسانی که برای دنیایِ خودشان که فانی است و زودگذر است، دارند زحمت می‌کشند اما برای سرای آخرتشان که باقی است و ماندگار است، کاری نمی‌کنند... برای دنیایی دارد زحمت می‌کشد که یک دقیقه‌ی عمرِ او، دستِ او نیست. معلوم نیست دقیقه‌ای دیگر باشد یا نباشد. برای این دنیا زحمت می‌کشد اما برای آخرتی که قرآن می‌فرماید «خالِدینَ فیها» همیشه آن‌جا هستید، غافل شده‌اند و برای آخرتشان تلاش نمی‌کنند و سرمایه‌ای ذخیره نمی‌کنند. ان‌شاءالله که این نکات ارزشمند نورانی از امام زین‌العابدین را چراغ راهِ زندگی قرار بدهیم و رعایت کنیم با این تذکرهایی که امام می‌دهند، در این فرصت‌های باقی‌مانده‌ی زندگانی، به سلامت و خوبی زندگی را پیش ببریم. توفیقات همه‌ی عزیزان را از خداوند مهربان خواستارم. والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته. 👈 به کانال اطلاع رسانی استاد حدائق بپیوندید: 🆔@hadaegh https://chat.whatsapp.com/FqKP19iLLGiDuteTin5cvA 👈 اینستاگرام: https://www.instagram.com/hadaegh.ir

✅ #سخنرانی 🔸مشروح سخنرانی استاد حدائق در جلسه ششم مجلس چهارده معصوم(ع) 1400 🔅 در محضر امام سجاد (ع) 🔸به یاد مرحوم حاج ابراهیم یقطین(بساطی) بسم الله الرحمن الرحیم با عرض سلام و احترام و ادب محضر عزیزان بیننده و شنونده‌ی برنامه‌ی چهارده معصوم. خدا رحمت کند بنیانگذار این سنّتِ حسنه، مرحوم آقای حاج ابراهیم یقطین و خدا بر توفیقات برادر صدیق و عزیز و ارزشمند ما، آقای حاج منصور آقای یقطین که راه پدر را و سنّت پدر را به شایستگی، در بعد از فوت پدر و در سال‌های بعد از فوت، ادامه دادند. در ششمین جلسه‌ی از جلسات چهارده معصوم هستیم که به نام ششمین معصوم و چهارمین امام، حضرت زین‌العابدین، فضای مجلس مزیّن است و معطر، سخنی را از فرمایشات امام چهارم محضر عزیزان تقدیم کنم. در چند جا، امام اظهار تعجب و شگفتی می‌فرمایند که ما در مراوده‌های اجتماعی گاهی اوقات برخورد می‌کنیم با این نوع تفکرها که در همین کلام امام سجاد، پاسخ به این تفکرهای اشتباه، حضرت داده است. حضرت در فراز سخن که هم مرحوم شیخ مفید و هم مرحوم شیخ طوسی اعلی الله مقامهما نقل کرده‌اند، امام می‌فرماید: «عَجَباً لِلْمُتَكَبِّرِ اَلْفَخُورِ اَلَّذِي كَانَ بِالْأَمْسِ نُطْفَةً ثُمَّ هُوَ غَداً جِيفَةٌ» (کافی/ ج 2/ ص 328) ‌یکی از شگفتی‌ها و تعجباتِ آقا امام سجاد این است که، من تعجب می‌کنم از آن انسان متکبّرِ فخرفروشی که تفاخر دارد و خودبرتربینی دارد و حال این‌که آن شخص متکبر، قبل از این‌که شروعش در این عالم و در آغاز ورودش به این عالم، نطفه‌ای بیش نبود و در موقعِ خروجش از این عالم هم، مرداری بیش‌ نیست. این، نکته‌ی بسیار لطیفی است برای این‌هایی که خدایی ناخواسته گرفتار تکبر شده‌اند؛ حالا یا ثروت این‌ها را متکبر کرده یا دانش و سواد، این‌ها را متکبّر کرده و یا حسب و نسبِ فامیلی این‌ها را متکبر کرده که ما از فلان طایفه‌ایم و از فلان خانواده‌ایم و ... و یا ریاست و مقام این‌ها را سرگرم کرده و مغرور کرده یا این‌که زیبایی، این‌ها را متکبر کرده. درمانِ تکبر در این است که انسان، گذشته و آینده‌ی خودش را فراموش نکند. تمام این انسان‌هایی که در دنیا ما آن‌ها را می‌بینیم، ورودشان به این عالم، نطفه‌ای بوده‌اند. «كَانَ بِالْأَمْسِ نُطْفَةً» آغازِ ما، نطفه‌ای گندیده و عَفِن بیش نبود. پایانِ ما هم، مرداری است که اگر به تأخیر ما را به خاک بسپارند و روی زمین بیش از حد بمانیم، تعفّن از این پیکر و جسد برمی‌خیزد. «وَ هُوَ غَداً جِيفَةٌ» این انسانی که بین این آمدن و رفتن، خدا یک ظرفیت و فرصتی به او داده، چرا تکبر می‌کنی، تو آغازت این بوده و پایانت این است، خودت را فراموش نکن. این‌ها را هم که ما می‌بینیم و چشمِ سرِ ما می‌بیند و مشاهده می‌کنیم، این‌ها مربوطِ به دنیاست و این‌ها را باید گذاشت و رفت: این مُلک که می‌بینی گاه از تو و گاه از من جاوید نخواهد ماند خواه از تو و خواه از من در فرازِ دیگری، ادامه‌ی حدیث امام می‌فرماید: «وَ اَلْعَجَبُ كُلُّ اَلْعَجَبِ لِمَنْ شَكَّ فِي اَللَّهِ وَ هُوَ يَرَى اَلْخَلْقَ» جای شگفتی دارد تمام شگفتی و تعجب از کسی که در خدا تردید پیدا کرده و شک کرده، و حال آن‌که خَلقِ خدا را دارد می‌بیند. این‌هایی که می‌گویند به چه دلیل خدا هست، بگویید به همین دلیلی که تو هستی. تو خودت، دلیلِ خدایی. عالم، دلیلِ خداست؛ هستی، دلیلِ خداست. خدا رحمت کند باباطاهرِ عریان را: به دریا بنگرم دریاتِ بینُم به صحرا بنگرم صحراتِ بینُم به هر جا بنگرم کوه و در و دشت نشان از قامتِ رعناتِ بینُم هارون‌الرشید ملعون به امام موسی بن جعفر گفت: آقا یک نصیحتی به من کنید، امام فرمود: هر چه با چشمِ سر می‌بینی، نصیحت است؛ خانه می‌بینی، نصیحت است. انسان‌ها را می‌بینی، نصیحت است. شخصی را می‌بینی، کجا رفت پدرش؟ کجا رفت مادرش؟ کجا رفت برادرش؟ در این خانه چه کسانی قبلاً زندگی می‌کردند؟ الآن دستِ چه کسانی هست؟ این شیرازِ ما صد سال قبل، چه کسانی در آن زندگی می‌کردند؟‌ الآن دستِ چه کسانی است؟ آینده، دستِ چه کسانی خواهد بود؟ لذا امام می‌فرماید تعجب می‌کنم از کسانی که در خدا، تردید دارند و شک دارند و حال این‌که خلقِ خدا را دارند می‌بینند؛ مخلوقات الهی و آثار عظمت خدا را می‌بینند ولی باز در ذاتِ خدا و وجودِ خداوند تردید دارند. نکته‌ی سوم، «وَالْعَجَبُ كُلُّ الْعَجَبِ لِمَنْ أَنْكَرَ النَّشْأَةَ الْأُخْرى وَهُوَ يَرَى النَّشْأَةَ الْأُولى» (الأمالي للطوسي ، ص ٦٦٣ ، المجلس ٣٥ ، ح ٣١)حضرت می‌فرماید من تعجب می‌کنم از کسانی که قیامت را منکر هستند و قیامت را قبول ندارند و می‌گویند: قیامت کجا بود؟ کی می‌گوید ما برمی‌گردیم؟ چه کسی می‌گوید ما نشأت پیدا می‌کنیم؟

✅ #سخنرانی 🔸مشروح سخنرانی استاد حدائق 🔅 با موضوع کسب محبوبیت در قرآن ⏱چهارشنبه 18 اسفند 1400 / مسجدالنبی(ص) شیراز 👈 به کانال اطلاع رسانی استاد حدائق بپیوندید: 🆔@hadaegh https://chat.whatsapp.com/FqKP19iLLGiDuteTin5cvA 👈 اینستاگرام: https://www.instagram.com/hadaegh.ir

✅ #سخنرانی 🔸مشروح سخنرانی استاد حدائق در جلسه هفتم مجلس چهارده معصوم(ع) 1400 🔅 در محضر امام محمد باقر(ع) 🔸به یاد مرحوم حاج ابراهیم یقطین(بساطی) 👈 به کانال اطلاع رسانی استاد حدائق بپیوندید: 🆔@hadaegh https://chat.whatsapp.com/FqKP19iLLGiDuteTin5cvA 👈 اینستاگرام: https://www.instagram.com/hadaegh.ir

در زمانِ رسول خدا دارد که شخصی به نام ثعلبه، دامدار بود. در عصر جاهلیت. این آقا وقتی می‌شنید که خانواده‌ای، خدا به ایشان دختر داده و این‌ها به خاطر فقر می‌خواهند دخترِ خودشان را زنده به گور کنند، خودش را می‌رساند به پدرِ دختر و چون وضعیت مالیِ خوبی داشت و از دامداران و ثروتمندانِ عرب بود، وضعیتِ پدرِ دختر را که می‌دید، به تناسبِ وضعیتِ پدر، شتری به آن خانواده می‌داد و می‌گفت از عواید این شتر، کمک کنید به اداره‌ی زندگیِ این دختر و او را زنده زنده دفن نکنید. حالا به بعضی‌ها سه شتر می‌داد اگر ضعیف بودند. بعضی‌ها دو شتر اگر متوسط بودند. و حتی پدرهایی که از نظرِ مالی توانایی بالایی داشتند، یک شتر به آن‌ها می‌داد. پیامبر، اسلام را عرضه کردند و اسلام آشکار شد. این آقای ثعلبه مسلمان شد و به پیغمبر عرض کرد: من در عصر جاهلیت، سیصد و شصت شتر دادم تا جلوگیری کنم از زنده به گور شدن دخترها. سؤالم این است که: به بعضی از خانواده‌ها قولِ سه شتر دادم ولی دو شتر دادم و یکی مانده. و به بعضی از خانواده‌ها هم قول دو شتر داده‌ام و یکی داده‌ام و یکی مانده.‌ آیا الآن که مسلمان شده‌ام باید به آن تعهدم عمل کنم یا دیگر نمی‌خواهد؟ حال این‌که ایشان یک تعهد اخلاقی کرده بود و در قبال آن هم چیزی نگرفته بود. شتر داده بود که پدرِ این دختر، با استفاده از این شتر و منافع آن، زندگیِ دخترش را اداره کند. پیغمبر فرمودند: آقای ثعلبه، خدا دوست ندارد کسی که قولی می‌دهد، خلافِ وعده‌اش عمل کند. برو باقیمانده‌ی شترها را هم بپرداز. نکته‌ی سوم، امام باقر می‌فرماید: « وَبِرُّ الْوالِدَيْنِ بَرَّيْنِ كانا اَوْ فاجِرَيْنِ» (الخصال/ ج 1/ ص 128) احسانِ به پدر و مادر، چه این‌ها نیکوکار و چه این‌ها گنه‌کار، خدا عذر نمی پذیرد. کسی نمی‌تواند بگوید پدرِ من یک انسانِ فاجری است و یک انسانِ گنهکاری است و من به او احسان نمی‌کنم و به او نیکویی نمی‌کنم. جوانی آمد خدمت امام صادق علیه‌السلام و عرض کرد: پدر و مادرم کافرند، می‌توانم قیدِ این‌ها را بزنم؟ امام فرمودند: پدر و مادرِ تو کافرند، تو که مسلمانی! ارتباطت را قطع نکن. تا جایی با این‌ها باش که تو را دعوت به بیگانگی با خدا نکنند. اطاعتِ حرف این‌ها را بنما تا جایی که به گناه تو را نکشانند. بله، اگر جایی پدر و مادرِ شما، از شما کاری را خواستند که خدا نمی‌پسندد، با احترام، خواسته‌ی آن‌ها را عمل نکن. اما این‌که پدر کافر است و مادر کافر است و من ترک ارتباط کنم و قطع رحم کنم، این را خدا نمی‌پسندد. در پایان، آقا امام صادق علیه‌السلام به ابی ولادِ خیاط فرمودند: آقای ابی ولاد، از حقوق پدران برا فرزندان این است که در راه رفتن، بر پشتِ سرِ این‌ها حرکت کنید. خیره خیره به چشمانِ این‌ها نگاه نکنید. صدایِ خود را بالاتر از صدای پدر و مادر نبرید. اگر پدر و مادرتان از شما چیزی تقاضا کردند که خودشان تواناییِ انجام آن را دارند، نگویید‌ خودتان دارید و خودتان می‌توانید، چرا خودتان نمی‌کنید و ... بلکه خواسته‌ی آن‌ها را عملی کنید؛ حتی امام صادق فرمودند اگر پدر و مادر تو را کتک می‌زنند، زیرِ ضرباتِ کتک پدر و مادر، آن‌ها را دعا کن. ان‌شاءالله که بتوانیم به این حدیثِ نورانی که از امام پنجم اشاره شد که در این سه مورد حساس: 1- امانتداری، 2- وفای به عهد و 3- اکرام به پدر و مادر، ان شاءالله به شایستگی عمل کنیم و کوتاهی و نافرمانی از ما مشاهده نشود. توفیقات همه‌ی عزیزان را از خداوند مهربان خواستارم. والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته. 👈 به کانال اطلاع رسانی استاد حدائق بپیوندید: 🆔@hadaegh https://chat.whatsapp.com/FqKP19iLLGiDuteTin5cvA 👈 اینستاگرام: https://www.instagram.com/hadaegh.ir

✅ #سخنرانی 🔸مشروح سخنرانی استاد حدائق در جلسه هفتم مجلس چهارده معصوم(ع) 1400 🔅 در محضر امام محمدباقر (ع) 🔸به یاد مرحوم حاج ابراهیم یقطین(بساطی) بسم الله الرحمن الرحیم با عرض سلام و ادب و احترام محضر شما عزیزان بیننده و شنونده‌ی برنامه‌ی چهارده معصوم، و خدا رحمت کند بانیِ این اساس و این مجلس را، فقید سعید، شادروان مرحوم حاج ابراهیم یقطین و اهل بیت مکرمه‌ی ایشان و آقازاده‌ی مرحوم ایشان، آقای حاج آقا مسعود یقطین و صبیه‌ی محترمه و تمامی درگذشتگانِ از این فامیل محترم. در هفتمین جلسه هستیم. پایِ سفره‌ی خوانِ ارزشمندِ هفتمین معصوم و پنجمین امام قرار داریم. سخنی را از فرمایشات گهربار امام باقر علیه‌السلام محضر عزیزان تقدیم می‌کنم. امام می‌فرماید: « ثَلاثٌ لَمْ يَجْعَلِ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ لِأحَدٍ فِيهِنَّ رُخْصَةً» ‌سه چیز است که خداوند در این‌ها رخصی قائل نشده. توضیحی را من مقدمتاً عرض کنم؛ احکامِ اسلام، نوعاً آمیخته با رخصت و ارفاق است. شخص اگر سلامتی و توانایی دارد می‌گویند روزه برود و اگر بیمار است می‌گویند بگذار زمانی که سلامتی را به دست آوری، قضا کن روزه را. اگر این سلامتی، دیگر نیامد و این بیماری، مستمر بود، مدّ طعام بپرداز. اگر تواناییِ پرداختِ مدّ طعام را ندارد، می‌گویند استغفار کن و همین را خدا قبول می‌کند. در بقیه‌ی امور دینی هم همین طور است. حج را کسی که استطاعت دارد باید برود و آن کسی که توانایی جسمی و توانایی مالی ندارد و راه برای او باز نیست، برای او حج واجب نیست. نماز، اگر کسی می‌تواند، ایستاده بخواند و اگر ایستاده نمی‌تواند، نشسته. و اگر نمی‌تواند نشسته، خوابیده نماز بخواند. آب اگر برای انسان ضرر ندارد انسان باید وضو بگیرد و غسل کند، ولی اگر آب برای بدنِ او ضرر دارد با تیمّم عبادت خود را انجام بدهم. و بقیه‌ی واجبات هم به همین نحو. زکات، اگر اموالمان به حدنصاب رسید. خمس، اگر مازاد بر معونه‌ی سالِ ما چیزی بود، این‌ها باید محاسبه بشود و پرداخت بشود. اما در بین همه‌ی مسائل اسلامی، در سه جا امام باقر می‌فرماید خدا رخصت قرار نداده، یعنی عذر نمی‌پذیرد. یعنی این‌جا باید انجام بدهد. یکی از آن سه موردی که امام می‌فرماید خدا رخصتی قائل نشده، «اَداءُ الاَمانَةِ اِلَى الْبَرِّ وَالْفاجِرِ» ‌در امانت‌داری است. نسبت به بحثِ امانت‌داری، خدا عذرِ کسی را نمی‌پذیرد. اگر امانتی از کسی نزدِ شماست، باید امانت را به صاحبِ امانت برگرداند ولو صاحب امانت، کافر باشد؛ ولو صاحب امانت، بی‌دین باشد. ما نمی‌توانیم امانتِ کسی را به او برنگردانیم به اسمِ این‌که او نماز نمی‌خواند یا به اسم این‌که دین ندارد و به اسم این‌که گناه می‌کند. ما وظیفه داریم امانت را به صاحب امانت برگردانیم. در یک سخنی، آقا زین‌العابدین می‌فرماید اگر قاتلِ پدرم یعنی شمر، « لو أنّ قاتل أبي الحسين بن علي (علیه السّلام) ائتمنني على السّيف الّذی قتلَه به لأدّیتُه إليه» (وسائل الشیعة 19: 72، کتاب الودیعة، ابواب احکام الودیعة، باب 2، حدیث 2) به من اعتماد کند و شمشیری را که با آن شمشیر، پدرم را به شهادت رساند، به رسمِ امانت به نزدِ من بسپارد و من از او قبول کنم این امانت را، در امانتِ او خیانت نمی‌کنم و به او برمی‌گردانم. این، امانتداری است که خدا عذر نمی‌پذیرد. حالا عزیزان، امانت‌ها دو دسته است: امانت‌های مادی، امانت‌های معنوی. امانت‌های معنوی: وجودِ ما، چشمِ ما، دستِ ما، پایِ ما، گوشِ ما، عمرِ ما، دقیقه به دقیقه‌ی زندگیِ ما، فرزندان ما، قرآن، اسلام، نظامِ اسلامی، همه‌ی این‌ها امانت است. ما روایت داریم قرآن امانت است. امانتِ معنوی است. امانت‌های مادی: همین اموالی هستند که در اختیارِ ماست. گاهی اوقات بنده یک جایی مسئولیتی دارم و امکاناتی در اختیارِ من قرار می‌دهند و یک فرصت‌های مالی‌ای دستِ من است و بیت‌المال در دست من است، این‌ها امانت‌های مالی است. چه در امانت‌های مالی و چه در امانت‌های معنوی، خدا عذر کسی را نمی پذیرد که تخلفِ در بالأخره گریزِ از امانت‌داری بکند. دوم، حضرت می‌فرماید: « وَالْوَفاءُ بِالْعَهْدِ لِلْبَرِّ وَالْفاجِرِ» جای دوّمی که خدا عذر نمی‌پذیرد، در وفای به عهد است. ما وقتی که قولی می‌دهیم و عهدی می‌بندیم و مسئولیتی می‌پذیریم؛ البته مسئولیت و قولی مشروع و خداپسندانه، خلافِ وعده‌ی خود و قولِ خود عمل نکنیم. خداوند وفاء به عهد را چه نسبت به انسان نیکوکار و چه نسبت به انسانِ گنه‌کار، نمی‌پذیرد. ما نمی‌توانیم بگوییم چون این طرفی که به او قول دادیم، یک آدمِ فاجر و گنهکاری است، ما به تعهدمان عمل نمی‌کنیم. این، خلافِ اخلاقِ اسلامی است.

✅ #خبر 📌نشست خبری نکوهداشت دهه مهدویت با اصحاب رسانه با حضور مدیر عامل بنیاد و مؤسسه فرهنگی حضرت مهدی موعود فارس برگزار شد 🔹 به گزارش روابط عمومی بنیاد و مؤسسه فرهنگی حضرت مهدی موعود فارس از ایکنا : حضرت استاد حاج شیخ علیرضا حدائق، مدیرعامل بنیاد مهدی موعود(عج) فارس، دیروز، ۲۱ اسفندماه در نشست خبری با خبرنگاران و اصحاب رسانه درمهدیه بزرگ شیراز ضمن گرامیداشت فرا رسیدن دهه مهدویت به آیه ۳۲ سوره توبه «يُرِيدُونَ أَنْ يُطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَيَأْبَى اللَّهُ إِلَّا أَنْ يُتِمَّ نُورَهُ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ» اشاره کرد و گفت: خداوند در این آیه می‌فرماید تلاش دشمنان اسلام پیوسته برای خاموش کردن نور خداست اما اراده الهی این است که نور خودش را به کمال برساند، اگرچه انسان‌های کافر این را نمی‌پسندند و از این مشیت الهی منزجر و دور هستند ولی مشیت خداوند این‌گونه رقم خورده است. 👈 به کانال اطلاع رسانی استاد حدائق بپیوندید: 🆔@hadaegh https://chat.whatsapp.com/FqKP19iLLGiDuteTin5cvA 👈 اینستاگرام: https://www.instagram.com/hadaegh.ir

✅ #سخنرانی 🔸مشروح سخنرانی استاد حدائق در جلسه هشتم مجلس چهارده معصوم(ع) 1400 🔅 در محضر امام جعفر صادق(ع) 🔸به یاد مرحوم حاج ابراهیم یقطین(بساطی) 👈 به کانال اطلاع رسانی استاد حدائق بپیوندید: 🆔@hadaegh https://chat.whatsapp.com/FqKP19iLLGiDuteTin5cvA 👈 اینستاگرام: https://www.instagram.com/hadaegh.ir

«وَ رَجا ثوابَهُ» نتیجه‌ی کار برای خدا، امام صادق در ادامه‌ی سخن می‌فرماید امیدِ پاداش از خدا دارند. این‌ها به دنبالِ دریافت پاداش از خلقِ خدا نیستند. برای خدا، به خلقِ خدا خدمت می‌کنند ولی مزد و ثواب و پاداش را از او طلب می‌کنند. لذا انسان‌های مطالبه‌گر، انسان‌های پرتوقع نیستند. علی علیه‌السلام می‌فرماید انسان‌های کریم، وقتی کار شایسته‌ای انجام می‌دهند، این کارِ شایسته را دِینِ خودشان می‌دانند و احساس تکلیف کرده و کارِ خوبی انجام داده و احساسِ طلبکاری نمی‌کند. عرائض را جمع کنم؛ « و خافَ عِقابَهُ»‌امام صادق می‌فرماید شیعیان ما از عِقاب و نتایج کارهای بدِ خودشان می‌ترسند و هراسی از مکافات اعمال دارند. بعد امام می‌فرماید: « فَإِذا رَأَيْتَ أُولئِکَ فَأُولئِکَ شيعَةُ جَعْفَرٍ» وقتی چنین کسانی را دیدید با این ویژگی‌ها، بدانید این‌ها شیعیانِ جعفر بن محمد الصادق هستند. ان‌شاءالله که این صفات ارزشمندی که امام یاد فرمودند در این روزِ عزیزی که روزِ میلادِ حضرت علی اکبر است، توفیق تحصیلِ آن و تحفیظ آن و نگه داشتنِ آن را در این باقی‌مانده‌ی زندگانی خدا به همه‌ی ما عنایت کند. والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته. 👈 به کانال اطلاع رسانی استاد حدائق بپیوندید: 🆔@hadaegh https://chat.whatsapp.com/FqKP19iLLGiDuteTin5cvA 👈 اینستاگرام: https://www.instagram.com/hadaegh.ir

✅ #سخنرانی 🔸مشروح سخنرانی استاد حدائق در جلسه هشتم مجلس چهارده معصوم(ع) 1400 🔅 در محضر امام جعفر صادق(ع) 🔸به یاد مرحوم حاج ابراهیم یقطین(بساطی) بسم الله الرحمن الرحیم الحمد الله رب العالمین و صلی الله علی سیدنا و نبیّنا حبیب اله العالمین اباالقاسم المصطفی محمد و علی أهل بیته الأئمة الهداة المهدیِین المکرّمین لا سیّما بقیّة الله المنتظر عجل الله تعالی فرجه الشریف. در هشتمین جلسه از جلسات چهارده معصوم، خدا رحمت کند بنیانگذار این برنامه‌ی ارزشمند مذهبی، فقید سعید مرحوم آقای حاج ابراهیم یقطین رحمة الله علیه رحمة واسعه، و تمامی درگذشتگانِ از این فامیل محترم. در هشتمین جلسه، پایِ سخنِ هشتمین معصوم و ششمین امام هستیم. وجودِ مقدس امام صادق علیه‌السلام در بیان این‌که شیعیانِ اهل‌البیت باید دارای چه ویژگی‌هایی و چه صفاتی باشند، حضرت می‌فرماید: «إِنَّما شيعَةُ جَعْفَرٍ مَنْ عَفَّ بَطْنُهُ وَ فَرْجُهُ وَ اشْـتَدَّ جِهادُهُ وَ عَمِلَ لِخالِقِهِ وَ رَجا ثوابَهُ و خافَ عِقابَهُ فَإِذا رَأَيْتَ أُولئِکَ فَأُولئِکَ شيعَةُ جَعْفَرٍ» (صفات الشعيه، صفحه 11). ویژگی‌هایی را امام صادق برای شیعیان خود نام می‌برد. ما که به حمدالله مفتخریم از شیعیان اهل‌البیت هستیم این ویژگی‌ها را رصد کنیم که ببینیم در ما وجود دارد یا خیر. اگر در ما هست، حمدِ خدا را به جا بیاوریم و تلاش کنیم که این را حفظش کنیم و اگر در ما نیست، در این فرصت‌های باقی‌مانده‌ی زندگی کوشش کنیم تا به این‌ها دسترسی پیدا کنیم و متّصف به این صفات بشویم. یکی از صفات شیعیان، امام می‌فرماید: « مَنْ عَفَّ بَطْنُهُ وَ فَرْجُهُ» کسانی که شکم و دامنِ خود را از حرام نگه می‌دارند. شیعیان اهل‌البیت هم دست به سوی مالِ حرام دراز نمی‌کنند و لقمه‌ی حرام را در سفره‌ی زندگیِ خود قرار نمی‌دهند که این یک معنای عامّی دارد که مراقبیم درآمدِ ما، کسبِ ما، معاملاتِ ما آلوده‌ی به حرام نشود و به ربا آلوده نشود و دچار اختلاس نشود و به کم‌فروشی مبتلا نشود. اجحاف نکنیم و از آن‌وقت از قِبَلِ این اجحاف، سرمایه بیندوزیم و این سرمایه در تغذیه‌ی زندگیِ ما بیاید. یکی از ویژگیِ شیعیان اهل‌البیت این است که این‌ها در مسائل اقتصادی‌شان و در مسائلی که به تغذیه‌ی آن‌ها برمی‌گردد، رعایت عفت و پاکدامنی را می‌کنند. و حضرت می‌فرماید دامنِ خود را هم از حرام نگه می‌دارند. شیعیان، آلودگی‌های اخلاقی ندارند. روابط نامشروع ندارند. ارتباط‌های حرام از شیعه، دیده نمی‌شود. و اگر کسی بگوید من شیعه هستم و این رفتارهای حرام را انجام بدهد، این شخص، مدعی است و حقیقتی در کار نیست. این ویژگیِ اول که کنترل شکم و دامن از حرام و بازداشتنِ این‌ها از نافرمانیِ الهی. « وَ اشْـتَدَّ جِهادُهُ» از ویژگی‌های شیعیان اهل‌البیت، امام صادق می‌فرماید این‌ها اهل تلاش و کوشش‌اند و خستگی‌ناپذیرند. شیعه یک روحیه‌ی تلاش‌گری دارد در خدمتِ به خلقِ خدا، خدمتِ به جامعه و در راستایِ رضایت الهی. این‌ها هم در مسیر بندگی، در عبادت، در خدمتِ به بندگانِ الهی هیچ‌گاه خسته نمی‌شوند که قرآن هم یکی از ویژگی‌های بندگانِ خوب الهی را « تُجاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوالِكُمْ وَ أَنْفُسِكُمْ» (سوره صف/ آیه 11) معرفی می‌فرماید. روحیه‌ی تلاش‌گری با ثروت و دارایی و با جان و وجود، در راه خدا. حضرت می‌فرماید: « وَ اشْـتَدَّ جِهادُهُ» این‌ها اهلِ تلاشند و اهل کوشش‌اند. امروز مصادف با میلاد حضرت علی اکبر، آن جوانِ رشیدِ هاشمی هم هست. یکی از ویژگی‌های حضرت علی اکبر این بود که امام حسین در توصیفِ علی اکبر می‌فرماید: «أَشْبَهُ النَّاسِ خَلْقاً وَ خُلُقاً وَ مَنْطِقاً بِرَسُولِ الله» (منتهی الآمال، ج ۱، ص ۳۷۵). حضرت علی اکبر، از نظر چهره، از نظر گفتار و از نظر رفتار، شبیهِ پیغمبر بود. پیامبر، اسوه‌ی کوشش، اسوه‌ی تلاش و خدمت و پرهیزگاری بود. سیدالشهداء می‌فرماید علی اکبر هم مثلِ پیغمبر بود. یعنی سیمای علی اکبر را هر کسی می‌دید، رفتارِ علی اکبر را، و سخن‌گفتنِ علی اکبر را هر کسی می‌دید، تداعی می‌شد برای انسان خاطراتِ پیامبر. « وَ عَمِلَ لِخالِقِهِ» از ویژگی‌های خوبِ شیعیان، امام صادق می‌فرماید این‌ها کارشان برای خداست. یعنی اگر خدمت به مردم هم می‌کنند، اگر این آقا در کانون خانواده، این خانم در محیط منزل، این فرد در جامعه، این مدیر در موقعیت مدیریت، این کارگر در جایگاه کارگری دارد خدمت می‌کند و زحمت می‌کشد، انگیزه‌ی کار، خداست؛ گرچه ظاهراً دارد به دیگران خدمت می‌کند ولی اعتقادش و نگاهش و نیّتش، رضایتِ الهی است. و قطعاً عزیزان، کسانی که با این نگاه خدمت می‌کنند و با این دیدگاه به دیگران محبت می‌کنند، این‌ها هیچ‌گاه از کارهای خود پشیمان نیستند. چون مطمئن هستند که خداوند، می‌بیند و خداوند پاداش می‌دهد.

✅ #خبر 📌فروشگاه عرضه محصولات فرهنگی مهدوی با حضور استاد حدائق افتتاح شد این فروشگاه با محصولات متنوع و مناسب تمامی سلیقه ها و مقاطع سنی آماده ارائه خدمات می باشد. 🔅ساعت کاری فروشگاه محصولات فرهنگی ، مهدوی همه روزه بجز روزهای تعطیل از ساعت ۸ تا ۲۰ میباشد. 🔅نشانی: خیابان زند، کوچه مهدیه (۴۴)، مجتمع مهدویت و مهدیه بزرگ شیراز 🔅تلفن: ۰۹۱۷۴۵۵۱۰۷۰ – ۰۷۱۳۲۳۰۲۳۲۵ 👈 به کانال اطلاع رسانی استاد حدائق بپیوندید: 🆔@hadaegh https://chat.whatsapp.com/FqKP19iLLGiDuteTin5cvA 👈 اینستاگرام: https://www.instagram.com/hadaegh.ir

✅ #نکته 💠عامل شکوفایی جوان 🔅امام صادق علیه السلام می‌فرمایند: دوست دارم جوانان شما را تنها در دو حالت ببینم : دانشمند یا در حال تحصیل دانش یا خودش عالم و صاحب اندیشه شده یا در جستجوی دانش و خودشناسی است. اگر جوانی چنین نکند کوتاهی کرده و خود را تباه ساخته است. امام صادق عليه السلام: لَسْتُ اُحِبُّ اَنْ اَرَى الشّابَّ مِنْـكُمْ اِلاّ غادياً فى حالَيْنِ : اِمّا عالِماً اَوْمُتَعَلِّما ، فَاِنْ لَمْ يَفْعَلْ فَرَّطَ ، فَاِنْ فَرَّطَ ضَيَّعَ 👈 به کانال اطلاع رسانی استاد حدائق بپیوندید: 🆔@hadaegh https://chat.whatsapp.com/FqKP19iLLGiDuteTin5cvA 👈 اینستاگرام: https://www.instagram.com/hadaegh.ir