✅ #سخنرانی 🔸مشروح سخنرانی استاد حدائق در جلسه سوم مجلس چهارده معصوم(ع) 1400 🔅 در محضر حضرت فاطمه (س) 🔸به یاد مرحوم حاج ابراهیم یقطین(بساطی) 👈 به کانال اطلاع رسانی استاد حدائق بپیوندید: 🆔@hadaegh https://chat.whatsapp.com/FqKP19iLLGiDuteTin5cvA 👈 اینستاگرام: https://www.instagram.com/hadaegh.ir

پس عزیزان، این روایتی که از حضرت زهرای مرضیه ما در طلیعه‌ی کلام ذکر کردیم که حضرت زهرا می‌فرماید سعادتمندی، بلکه تمامِ سعادتمندی و حقیقتِ سعادتمندی، در دوستیِ علی بن ابیطالب است؛ چه در ایامِ حیات علی علیه‌السلام و چه در ایّامی که بعد از زندگیِ علی علیه‌السلام است، این برمی‌گردد به این‌که محبتِ واقعی، یعنی محبتِ گفتاری، محبت درونی و محبتِ کرداری و رفتاری. که هنر، در آن محبتِ رفتاری است که ما،‌ معاشرتمان، رفت و آمدمان، داد و ستدمان، زندگیمان، کارهایِ ما، اداره‌ی ما، خانه‌ی ما، بازارِ ما، هر کسی ملاحظه کند بگوید: این شیعه‌ی علی است، این دوستدارِ علی است. از رفتارِ این، ما می‌فهمیم که ارادتمندِ به امیرالمؤمنین است. اهل تقلّب نیست، اهل اجحاف نیست، اهلِ ظلم نیست، اهل بی‌بندوباری و گناه و نافرمانیِ خدا نیست. رفتارِ این، بیانگرِ این است که حقیقتاً از علی بن ابیطالب پیروی می‌کند. خب قطعاً این محبت در هر کسی که وجود پیدا کرد، سخنِ حضرت زهرا برای او تحقق می‌یابد که سعادتِ واقعی را رقم زده شده و به سعادت حقیقی واصل شده. ان شاءالله که همه‌ی ما از محبّینِ واقعیِ امیرالمؤمنین و حضرت زهرای مرضیه باشیم و بتوانیم از این فرصت‌های باقی‌مانده‌ی از زندگانی، مسیرِ زندگی را در مسیرِ رضایت پروردگار و اولیاء الهی رقم بزنیم و به شایستگی، زندگی را بگذرانیم. توفیقات همه‌ی عزیزان را از ساحتِ مقدسِ پروردگار مهربان خواستارم، والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته. 👈 به کانال اطلاع رسانی استاد حدائق بپیوندید: 🆔@hadaegh https://chat.whatsapp.com/FqKP19iLLGiDuteTin5cvA 👈 اینستاگرام: https://www.instagram.com/hadaegh.ir

✅ #سخنرانی 🔸مشروح سخنرانی استاد حدائق در جلسه سوم مجلس چهارده معصوم(ع) 1400 🔅 در محضر احضرت فاطمه(س) 🔸به یاد مرحوم حاج ابراهیم یقطین(بساطی) بسم الله الرحمن الرحیم با عرض سلام و ادب و احترام، محضر همه‌ی عزیزانی که برنامه‌ی چهارده معصوم را مشاهده می‌فرمایید که به یادِ فقید سعید شادروان، آقای حاج ابراهیم یقطین خادم‌الحجاج و درگذشتگانِ از این فامیل منعقد است، در سومین جلسه از این مجالس چهاردگانه، به نام حضرت زهرای مرضیه، امروز مجلس مزیّن گردیده. سخنی را از فرمایشات این بزرگ‌بانوی نظامِ خلقت، محضر همه‌ی عزیزان تقدیم کنم. حضرت صدیقه‌ی طاهره در روایتی که ابن‌ابی‌الحدید در شرح نهج‌البلاغه جلد دوم نقل می‌کند، می‌فرماید: « :إنَّ السَّعیدَ کُلَّ السَّعیدِ، حَقَّ السَّعیدِ مَنْ احَبَّ عَلیّا فی حَیاتِهِ وَ بَعْدَ مَوْتِهِ» از فرمایشات گهربار حضرت زهرای مرضیه است که انسانِ سعادتمند، بلکه تمام سعادت، بلکه حق سعادت، شایستگیِ سعادت، هم تمامیِ سعادتمندی و هم حقیقت سعادتمندی در این است که انسان، «مَنْ احَبَّ عَلیّا فی حَیاتِهِ وَ بَعْدَ مَوْتِهِ» کسانی که علی بن ابیطالب را در ایّام زندگانیِ علی و بعد از زندگانیِ علی علیه‌السلام دوست می‌دارند، این‌ها حقیقتاً انسان‌های سعادتمند به تمامِ معنا هستند. و این‌ها انسان‌های سعیدی هستند که الحمد‌الله این محبتی که در وجودِ دوستداران و محبّین و شیعیان امیرالمؤمنین است که این سرمایه‌ی بسیار گران‌بها و ارزشمندی است که نسبت به امیرالمؤمنین و خاندان حضرت، این عشق و علاقه وجود دارد. توضیحی را من در این فرمایش حضرت زهرای مرضیه عرض کنم که شاید برای بخشی از عزیزانِ ما این سؤال پیش آید که، محبتِ به علی بن ابیطالب، محدوده‌ی آن چه‌قدر است؟ این‌که حضرت زهرا می‌فرماید: «مَنْ احَبَّ عَلیّا فی حَیاتِهِ وَ بَعْدَ مَوْتِهِ» آیا به همین اندازه که ما اکتفا کنیم که بگوییم علی بن ابیطالب را دوست می‌داریم و نامِ علی بن ابیطالب را احترام کنیم و نام حضرت را تابلو کنیم و قاب بگیریم و نامِ فرزندان را به نامِ حضرت بگذاریم، کفایت می‌کند؟ یا محبت، یک چهارچوب تعریف‌شده‌ای دارد که آن، باید رعایت بشود؟ هر کسی بگوید من علی را دوست می‌دارم، تمامیِ سعادتمندی برایش رقم خورده یا این‌ها هم شرایطی دارد؟ سخنی را از سلمان فارسی نقل کنم که سلمان، این روایت را نقل می‌کند از رسول خدا، که پیامبر، به علی علیه‌السلام فرمود: يَا عَلِيُّ مَثَلُكَ فِي أمّتی كَمَثَلِ‌ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ فِي الْقُرْآنِ»، یا علی! مثلک فی امتی کمثل قل هو الله احد فی القرآن** یا علی! جایگاهِ شما در امّت اسلام، مثلِ جایگاه سوره‌ی توحید است در قرآن. بعد پیامبر فرمودند یا علی، سوره‌ی توحید را اگر کسی یک مرتبه تلاوت کند، ثواب قرائتِ یک‌سومِ قرآن را به او می‌دهند. «مَنْ قَرَأَهَا مَرَّةً فَكَأَنَّمَا قَرَأَ ثُلُثَ الْقُرْآنِ» اگر کسی دو مرتبه سوره‌ی توحید را بخواند، ثواب دوسومِ قرآن را به او می‌دهند. و اگر کسی سه مرتبه سوره‌ی توحید را بخواند، ثواب ختمِ قرآن را به او می‌دهند که این توصیه را پیامبر به حضرت زهرای مرضیه هم فرمودند که‌: دخترم، شب‌ها مخواب مگر این‌که یک ختمِ قرآن به جا بیاوری. که وقتی حضرت زهرای مرضیه از پدرش رسول‌الله صلوات الله علیه سؤال نمود که: چگونه می‌شود در یک وقتِ کم، این کارِ عظیم را انجام داد؟ پیامبر فرمودند: سه مرتبه سوره‌ی توحید را بخوان و بخواب و ثواب ختم قرآن را خدا به تو عنایت می‌کند. خب در آن روایت، سلمان می‌گوید پیغمبر، وقتی سوره‌ی توحید و جایگاه سوره‌ی توحید را تبیین نمودند، فرمودند:‌ یا علی، اگر کسی شما را با زبانش دوست بدارد، یک‌سوم ایمان او کامل است و اگر کسی شما را با زبانش و قلبش دوست بدارد، دو سومِ ایمانِ او کامل است که الحمدالله این موضوع، در جمعِ مشتاقان امیرالمؤمنین وجود دارد. بالأخره هم با زبان و هم با قلب، ارادت و اخلاصِ خودمان را به اهل‌البیت عرضه می‌کنیم. اما عزیزان؛ هنر در این ثلثِ پایانیِ است؛ یک‌سومِ پایانی. محبت، در این‌جا تجلّی می‌کند و در این‌جا به کمال می‌رسد. پیغمبر فرمود: یا علی! وَ مَنْ أَحَبَّكَ بِقَلْبِهِ وَ لِسَانِهِ ؛ اگر کسی شما را با زبانش و قلبش دوست بدارد، « و مَن أحبَّكَ بقلبِهِ و أعانَكَ بلسانِهِ و نَصرَكَ بيدِه فكأنّما قَرأَ القرآنَ كلَّهُ» در رفتارش و در اعمالش، شما را کمک کند، یعنی در عملکردِ زندگی، کارهای او و رفتارِ او و زندگیِ او، گویای این باشد که شما را دوست می‌دارد، همسویی با شما داشته باشد، حقیقتِ ایمان در اوست.

#مسابقه_آنلاین ✅ شنیدن ۵ صوت ۵ دقیقه ای برگرفته از سخنان استاد شیخ علیرضا حدائق در برنامه تلویزیونی نسیم انتظار از شبکه فارس 🎊🎁 همراه با جوایز نفیس 🎁🎊 💫سه نفر اول : کمک هزینه سفر به قم و جمکران 💫 و دهها جوایز نفیس و ارزنده دیگر برای شرکت کنندگان ⏰زمان آزمون ؛ ۲۶ اسفند ماه ۱۴۰۰ ⏰زمان اعلام نتايج ۲۸ اسفند ماه ✅جهت شرکت در مسابقه و دانلود صوت ها به لینک زیر مراجعه نمایید: 👇🏼 🌐https://bonyademahdi.ir/nasim 📲جهت کسب اطلاعات بیشتر به شماره واتساپ 09373868110 پیام دهید. 👈 به کانال اطلاع رسانی استاد حدائق بپیوندید: 🆔@hadaegh https://chat.whatsapp.com/FqKP19iLLGiDuteTin5cvA 👈 اینستاگرام: https://www.instagram.com/hadaegh.ir

✅ #سخنرانی 🔸مشروح سخنرانی استاد حدائق در جلسه چهارم مجلس چهارده معصوم(ع) 1400 🔅 در محضر امام حسن مجتبی (ع) 🔸به یاد مرحوم حاج ابراهیم یقطین(بساطی) 👈 به کانال اطلاع رسانی استاد حدائق بپیوندید: 🆔@hadaegh https://chat.whatsapp.com/FqKP19iLLGiDuteTin5cvA 👈 اینستاگرام: https://www.instagram.com/hadaegh.ir

امام می‌فرماید اول‌کسی که ضربه‌ی تکبر را خورد، شیطان بود. لذا امام می‌فرماید تکبر، دینِ شما را نابود می‌کند. دومین صفت رذیله، امام مجتبی می‌فرماید حرص است «وَ الْحِرْصُ عَدُوُّ النَّفْسِ وَ بِهِ اُخْرِجَ آدَمُ مِنَ الْجَنَّةِ». حرص در مسائل دنیایی، در مال‌اندوزی‌ها، البته در بعضی از موارد به ما توصیه شده که حریص باشیم؛ در خدمتِ به مردم حریص بودن بسیار ارزشمند است. در علم‌اندوزی، حرص بسیار ارزشمند است: «حِرْصاً فِی عِلمٍ» (نهج البلاغه/ خطبه 193). در بندگیِ خدا حریص باشیم و خسته نشویم. هر کاری که خدا می‌پسندد در قالب عبادت و رضای او، خسته نشویم. آن جایی که حرص مذمّت شده، حرص در مال‌اندوزی و دنیاطلبی است. این حرص، امام مجتبی می‌فرماید «عَدُوُّ النَّفْسِ» دشمنِ جانِ انسان‌هاست. و حضرت می‌فرماید: « وَ بِهِ اُخْرِجَ آدَمُ مِنَ الْجَنَّةِ» آن‌چه که سبب شد پدرِ همه‌ی ما حضرت آدم، از بهشت با مادرِ همه‌ی ما حوا، خارج شوند، به خاطر همان حرص بود. به خاطرِ همان نهی‌ای بود که خدا نموده بود و آن شجره‌ی ممنوعه که یا سیب بود یا گندم، که شاعر می‌گوید: پدرم روضه‌ی رضوان به دو گندم بفروخت ناخلف باشم اگر من به جویی نفروشم آن حرص سبب شد که حضرت آدم به سمت آن شجره‌ی منعیه رفت و نتیجه‌ی استفاده از آن، آدم و حوا از آن جنات عدن خارج شدند. و سومین صفت ناپسند و رذیله را، آقا امام مجتبی می‌فرماید حسادت است. حضرت می‌فرماید: «وَ الْحَسَدُ رَائِدُ السُّوءِ وَ مِنْهُ قَتَلَ قَابِيلَ هَابِيلَ» (بحارالأنوار/ ج 75/ ص 111) حسادت، پیشوای بدی است. اگر کسی آلوده‌ی به صفت حسادت شد و حسادت در وجودِ او شکل گرفت و رشد پیدا کرد، نهایت کاری که حسادت با انسان‌ها می‌کند، برادری را به قتلِ برادری می‌کشاند. که ما در تاریخ داریم، در صدر تاریخ بشر، قابیل به خاطر حسادت، برادرِ خودش هابیل را کشت. و حسادت را علمای علم اخلاق می‌گویند، در مسائل دنیایی و مادی است. چون حسادت، یک حالتی است که انسان نمی‌تواند ظرفیتِ دنیاییِ طرفِ مقابلِ خودش را ببیند و این حالت، سراغ انسان‌های حسود می‌آید که: خدایا، این ثروت را از این بگیر؛ ولو به ما نرسد. خانه‌ی این از دستش برود ولو به من نرسد و ... این صفت، صفتِ حسادت است. زوالِ نعمتِ دیگران را می‌خواهد ولو به خودش هم نرسد. این خیلی صفت بسیار زشت و ناپسند و خبیثانه‌ای است که انسان بگوید که فلانی فقیر بشود ولو ثروت به من نرسد و من غنی نشوم. و معمولاً حسادت، از زیردستان به بالادستان است. یعنی افراد پایین‌تر، به بالاترِ خودشان حسادت می‌ورزند. شما ندیده‌اید که بشنوید مثلاً کسی در معنویاتِ کسی حسادت ورزیده. بگوید: فلانی نمازِ شب می‌خواند و خدایا، این نماز شب را از او بگیر و به من بده. آن حسادت نیست. آن، غبطه است. غبطه هم در معنویات این است که ما می‌گوییم: خدایا، فلانی در معنویات موفقیت خوبی دارد در کارهای خیر، ما را هم مثلِ او موفق بدار و نمی‌گوییم خدایا از او بگیر و به ما بده. بلکه می‌گوییم خدایا، ما هم بشویم مثلِ او: اللهم الرزقنا. خدایا فلانی توفیقِ خدمت دارد، توفیقِ عبادت دارد، توفیقِ نماز شب دارد، زیارت رفته، می‌شنویم عزیزی زیارت رفته می‌گوییم اللهم الرزقنا، خدایا نصیبِ ما هم بکن. و نمی‌گوییم خدایا توفیق زیارت را از او بگیر. لذا این صفت، صفتِ ناپسندِ حسادت، که ریشه در مسائل دنیایی دارد و وقتی که شدت پیدا کرد و توسعه پیدا کرد، کارِ انسان به جایی می‌رسد که از خدا، زوالِ نعمتِ طرف را می‌خواهد که فلانی این نعمت از او گرفته بشود و این آبرو و این ثروت و این قدرت، که امام می‌فرماید بد پیشوایی است. ان‌شاءالله سعی کنیم این سه صفت رذیله را که امام به‌عنوان سرمنشأ همه‌ی بدی‌ها و صفات ناپسند از آن‌ها یاد می‌کند، تکبر و حرص و حسد را در زندگی از خود دور نگه داریم و اگر خدای ناخواسته رگه‌هایی از این آلودگی‌های اخلاقی در رفتار ما و گفتارِ ماست، گاهی اوقات در معاشرت‌هایمان با دیگران تکبر می‌ورزیم که علی علیه‌السلام فرمود خدا، اولیائش را بین مردم پنهان کرده و به هیچ کس به دیدِ حقارت نگاه نکنید. یک وقت می‌بینید همان کسی که شما با دیدِ پَستی و حقارت می‌نگرید، ولیِّ خداست و شما بی‌خبرید. کس نمی‌داند در این بحر عمیق سنگریزه قرب دارد یا عقیق... توفیقات همه‌ی عزیزان را از درگاهِ ربوبیت خواستارم. والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته. 👈 به کانال اطلاع رسانی استاد حدائق بپیوندید: 🆔@hadaegh https://chat.whatsapp.com/FqKP19iLLGiDuteTin5cvA 👈 اینستاگرام: https://www.instagram.com/hadaegh.ir

✅ #سخنرانی 🔸مشروح سخنرانی استاد حدائق در جلسه چهارم مجلس چهارده معصوم(ع) 1400 🔅 در محضر امام حسن مجتبی (ع) 🔸به یاد مرحوم حاج ابراهیم یقطین(بساطی) بسم الله الرحمن الرحیم با عرض سلام و ادب و احترام محضر تمامی عزیزانی که برنامه‌ی چهارده معصوم را مشاهده می‌نمایید. خدا رحمت کند فقید سعید، شادروان مرحوم آقای حاج ابراهیم یقطین و تمامی درگذشتگان از این فامیل محترم را. در چهارمین جلسه‌ی از جلسات چهارده معصوم هستیم که به نامِ آقا امام مجتبی، معصومِ چهارم و دومین امام، مجلس ما متبرّک شده با سخنی از فرمایشات امام مجتبی، محضر عزیزان مطالبی را تقدیم کنیم. در سخنی از فرمایشات حضرت، امام، آسیب‌هایی که به بشریت می‌رسد، سرمنشأ همه‌ی آسیب‌ها و همه‌ی ناکارآمدی‌ها و نافرمانی‌ها را حضرت می‌فرماید سه ویژگی است. امام می‌فرماید:‌ «هَلَاكُ النَّاسِ فِي ثَلَاثٍ: اَلْكِبرُ وَ الْحِرْصُ وَ الْحَسَدُ»؛ سه ویژگی است که انسان‌ها را هلاک کرده و از پای درآورده و از مسیرِ بندگی دور می‌نماید و شیطان، از این نوع انسان‌ها بهره‌برداری می‌کند. آن سه ویژگی خطرناک، یکی کبر است. تکبر، خودبینی، خودخواهی، خود را از دیگران برتر دانستن، احساس برتری و سروری نسبت به دیگران بر هم زدن، این صفت، صفتِ بسیار خطرناکی است. دوم، صفت حرص است. این حالتی که انسان، یک حرصی پیدا کند به دنیاطلبی و مال‌اندوزی و او را از وظایف اصلی‌اش که برای جهان آخرت و منزلگاه همیشگی‌اش باید تلاش کند و سرمایه بیندوزد، غافل کند. و سومین صفت ناپسند، امام می‌فرماید حسادت است. این حسد، صفت بسیار بدی است که بعضی اوقات انسان‌ها به خاطر همین مسائل دنیایی، به یکدیگر حسد می‌ورزند و نمی‌تواند ببیند موفقیت اقتصادی و اجتماعی یک نفر را . یک نفر را ببیند که زندگیِ آرام و خوبی دارد. این‌ها همه ناشی از همان ضعف ایمان و اعتقادات دینی است که این سه رذیله‌ی خطرناک، انسان‌ها را از مسیرِ حقیقی دور می‌کند. امام می‌فرماید‌: «فَالْكِبْرُ هَلَاكُ الدِّينِ وَ بِهِ لُعِنَ اِبْلِيسُ»، کبر، دین را هلاک می‌کند و هلاکتِ دینِ شما، به خاطر تکبّر است. لذا انسان‌هایی که دین‌شان آسیب می‌بیند، به خاطر همین خودخواهی‌هاست؛ آن‌هایی که می‌گویند: من بهترم، من برترم. تکبر، البته علمای علم اخلاق می‌فرمایند منشأ آن از کم‌ظرفیتی است. فرد وقتی که ظرفیت کمی دارد و به او یک چیزی اهداء می‌شود، احساس می‌کند که از دیگران بهتر است. عزیزان، آن‌چه که خدا به همه‌ی ما ارزانی کرده، دلیلِ بر شایستگیِ ما نیست؛ دلیلِ بر امتحانِ ماست. اگر خدا ثروت داده، اگر خدا سواد داده، اگر خدا زیبایی داده، اگر خدا سلامتی داده، اگر خدا آبرو داده، این‌ها همه گویای این است که ما داریم با این ظرفیت‌ها امتحان می‌شویم و آزموده می‌شویم. اگر در آزمون‌های زندگی، سربلند بیرون آمدیم، آن‌وقت شایسته هستیم. اگر بتوانیم با این ثروتی که خدا داد و با این دانشی که خدا داد و با این ریاست و مقامی که خدا به من داد و من چند صباحی هم شدم مسئول و پُست و ریاستی هم به من رسید، به شایستگی عمل کنم، آن‌گاه ثابت می‌کنم که انسانِ شایسته‌ای هستم و صلاحیت آن را داشته‌ام. اگر از این زیبایی، گناه اتفاق نیفتاد و از این زیبایی، نافرمانیِ خدا رقم نخورد، آن‌گاه می‌شویم مثلِ یوسف که: جمال یوسف ار دادی به حسن خود مشو غرّه کمال یوسفی باید تو را تا ماه کنعان شو لذا خودِ تکبر، کم‌ظرفیتی است. انسان‌های متکبر به خاطر آن ظرفیتِ کمی که دارند، اگر ثروت بیاید، غرور پیدا می‌کنند و می‌شوند قارون. قدرت می‌آید می‌شوند فرعون. زیبایی می‌آید می‌شوند زلیخا. ولی انسان‌هایی که ظرفیت والایی دارند، این‌ها تکبر به سراغشان نمی‌آید. این‌ها را امانت الهی را می‌دانند و ظرفیت این‌ها مثلِ دریاست که هرچه در آن ریخته شود، طغیان نمی‌کنند و هر چه از آن کشیده شود، احساس نمی‌شود. امام می‌فرماید ضربه‌ی تکبر را در نظام خلقت، اول‌کسی که خورد، شیطان بود. شیطان یک تکبر کرد. با این‌که سابقه‌ی ممتدی در عبادت و بندگیِ خدا داشت. در بعضی از روایات، شش هزار سال و در بعضی از نقل‌ها سی و شش هزار سال بندگیِ خدا را کرده و یک جمله به خدا عرض کرد وقتی که خدا فرشتگان را امر کرد که به آدم سجده کنید، شیطان از اجنّه بود، به خاطر عبادت ممتد و طولانی‌اش، رشد کرد و در صف ملائکه‌ها قرار گرفت. وقتی که خدا امر نمود تا آدم را سجده کنید، این کلام شیطان است که قرآن نقل می‌فرماید: «خَلَقْتَنِي مِنْ نارٍ وَ خَلَقْتَهُ مِنْ طِينٍ» (سوره ص/ آیه 76) خدایا من از آتش آفریده شده‌ام و خلقَم کرده‌ای و آدم را از خاک، و من از آدم بهترم. من آدم را سجده نمی‌کنم. شیطان نگفت خدایا ما شما را نمی‌پرستیم بلکه گفت من آدم را سجده نمی‌کنم. این همان تکبر است. در پیشگاه الهی، تکبر نداشت ولی در برابرِ خَلق خدا، تکبر پیدا کرد و از طرف پروردگار رانده شد و از آن مقام ساقط شد.

✅ #سخنرانی 🔸مشروح سخنرانی استاد حدائق در جلسه پنجم مجلس چهارده معصوم(ع) 1400 🔅 در محضر امام حسین(ع) 🔸به یاد مرحوم حاج ابراهیم یقطین(بساطی) 👈 به کانال اطلاع رسانی استاد حدائق بپیوندید: 🆔@hadaegh https://chat.whatsapp.com/FqKP19iLLGiDuteTin5cvA 👈 اینستاگرام: https://www.instagram.com/hadaegh.ir

✅ #سخنرانی 🔸مشروح سخنرانی استاد حدائق در جلسه پنجم مجلس چهارده معصوم(ع) 1400 🔅 در محضر امام حسین(ع) 🔸به یاد مرحوم حاج ابراهیم یقطین(بساطی) بسم الله الرحمن الرحیم با عرض سلام و ادب و احترام محضر تمامیِ عزیزانی که برنامه‌ی چهارده معصوم را که به یادِ فقیدِ سعید خلداشیان، مرحومِ مغفور آقای حاج ابراهیم یقطین و درگذشتگانِ از این بیت منعقد است مشاهده می‌فرمایید، در پنجمین روز و پنجمین جلسه از جلسات چهارده معصوم به پاسِ احترام به محضر پنجمین معصوم و سومین امام، حضرت سیدالشهداء اباعبدالله الحسین، امروز پایِ سفره‌ی خوانِ گسترده‌ی حضرت اباعبدالله الحسین هستیم. در سخنی، آقا سیدالشهداء، یک طبقه‌بندی می‌نماید عبادتِ انسان‌های عابد را. آن‌هایی که خدا را می‌پرستند و درِ خانه ی خدا حضور پیدا می‌کنند و بندگیِ الهی را سرمشقِ خود قرار داده‌اند، امام این‌ها را سه طبقه می‌کنند و سه دسته می‌کنند. ان‌شاءالله ما در آن طبقه‌ی پایانی و سوم قرار داشته باشیم. حضرت می‌فرماید بخشی از انسان‌ها و مردم، خدا را می‌پرستند: «إِنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللَّهَ رَغْبَةً فَتِلْكَ عِبَادَةُ التُّجَّارِ» ‌این‌ها از روی رغبت، به دنبالِ گرفتن یک امتیاز، یک پاداش، یک ثواب و یک جایزه‌ای هستند. دنبالِ رسیدن به یک منافعی از پروردگار مهربان هستند. حضرت می‌فرماید: « فَتِلْكَ عِبَادَةُ التُّجَّارِ» این عبادت، مثلِ کار تجارت است. همان‌طوری که در عرصه‌ی اقتصادی، تجار محترم و سرمایه‌گذاران و کسانی که در مسیر کسب تجارت زحمت می‌کشند، این‌ها قطعاً در این دادوستدها و در این خرید و فروش‌ها دنبال یک منفعتی هستند و این هم معمول است. بالأخره سرمایه‌ای دارد و روی این سرمایه دارد کار می‌کند و می‌خواهد ارزش افزوده پیدا کند و قطعاً از این داد و ستدها و خرید و فروش‌ها و ساخت و سازها، به دنبال رسیدنِ به یک منفعتی هستند. این سلک و خوی تجارت است. که در تجارت، انسان‌ها منافعی را دنبال می‌کنند. کارِ خلاف امری هم نیست و قاعده هم همین است. اما حضرت تشبیه می‌فرمایند بعضی از عبادت‌های مردم را به روش و منشِ تجارت. که این‌ها دنبال یک منفعت‌هایی برای خودشان هستند. حقیقتاً در این عبادت، خدا را هدف نرفته‌اند و خدا را، توجهِ کامل ندارند. بگویند ما نماز می‌خوانیم که ان شاءالله پاداش آن را ببینیم و صدقه می‌دهیم که به اضعاف مضاعفه به ما بدهند، حج می‌رویم که دیگر رویِ فقر را نبینیم. زیارت می‌رویم که ائمه به ما محبت کنند و به دادِ ما برسند. در هر کاری. صله‌ی رحم می‌کنیم که طول عمر پیدا کنیم. این‌ها یک سری منافعی را تعقیب می‌کنند که این منافع، به خودشان برمی‌گردد. حضرت می‌فرماید این عبادت، عبادت تاجرانه است. داریم دنبال یک سری امتیازات و منافعی برای خودمان هستیم. قطعاً خدا هم ثواب می‌دهد و خدا هم به این نوع عبادت‌ها پاداش می‌دهد اما این پاداش، قابل مقایسه با آن نوعِ سوم نیست. این یک دسته از عبادت انسان‌هاست.

دسته‌ی دوم سیدالشهداء می‌فرماید: « وَإِنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللَّهَ رَهْبَةً» ‌بعضی‌ها در عبادتشان از ترس و خوف و هراسِ از مجازات است که عبادت می‌کنند. «فَتِلْكَ عِبَادَةُ الْعَبِيدِ» این عبادت، مثل عبادتِ برده‌گان است. برده، نوکر، غلام، مستخدم، کسی که تحت تصرف و تملّک دیگری است، او اگر نافرمانی نمی‌کند، چون می‌ترسد نافرمانی نمی‌کند. گاهی اوقات در یک مجموعه‌ای، بعضی‌ها در برابرِ مافوق‌ خودشان مؤدب هستند. چون می‌داند اگر بی‌ادبی بکند، از کار او را بازمی‌دارند و عذرش را می‌خواهند ولی عاشقانه ادب نمی‌کنند و عاشقانه، ترس به سراغِ او نیامده. بعضی‌ها در مسیر عبادت آمده‌اند، نماز می‌خوانند، روزه می‌روند، حجاب را رعایت می‌کنند، واجباتشان را رعایت می کنند و خمس و زکاتی اگر بدهکارند می‌پردازند ولی وقتی به کُنهِ وجودیِ خودش رجوع می‌کند، می‌گوید می‌ترسم از این‌که اگر این کار را نکنم، مجازات بشوم، چه در دنیا و چه در آخرت. این هم یک قِسم دیگر از عبادات است که حضرت می‌فرماید «عِبَادَةُ الْعَبِيدِ» که البته این نوع عبادت و این نوع بندگی هم ارزش دارد اما نه در مقایسه با آن نوعِ سوم.این، دو دسته که بخشی از عبادت‌ها از روی رسیدن به منافعِ خودشان است و بخشی هم از ترس این‌که مجازات یا این‌که مشکلاتی برای این‌ها ایجاد بشود. می‌گویند جهنم، جایِ بدی است. ما از ترس جهنم، گناه نمی‌کنیم. لذا من بارها عرض کرده‌ام بعضی‌ها الآن شاید جبرئیل نازل می‌شد و می‌گفت بهشت تعطیل و جهنم هم تعطیل و دیگر بهشت و جهنمی وجود ندارد، می‌خواهید خوب باشید، باشید و اگر هم می‌خواهید بندگیِ خدا کنید بسیار خوب و اگر هم می‌خواهید نافرمانی کنید، مجازاتی نخواهید شد. آن‌وقت شاهد بودید که بخشی از این‌هایی که به سوی عبادت روی آورده‌اند، چه‌بسا دست از عبادت می‌کشیدند و می‌گفتند: ما تلاشمان برای این است که آخرت، به بهشت برویم و آخرت، سر از جهنم در نیاوریم. وقتی نه پاداشی برای بهشت و نه مجازاتی به نام دوزخ وجود ندارد، ما در دنیا هر کاری دلمان خواست انجام می‌دهیم و بیکار نیستیم که نماز بخوانیم و حج برویم و نماز شب بخوانیم و قرآن تلاوت کنیم. این دو دسته، این‌جا متوقف می‌شدند. اما گروه سوم، که عالی‌ترین جلوه ی عبادت است، حضرت می‌فرماید: «َإِنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللَّهَ شُكْراً فَتِلْكَ عِبَادَةُ الاَحْرَارِ وَ هِيَ أَفْضَلُ اَلْعِبَادَةِ» (تحف‌العقول، ج 1، ص 246) ‌بعضی‌ها خدا را از روی شکرگزاری و سپاس عبادت می‌کنند. کاری به بهشت ندارد؛ کاری به جهنم ندارد. او می‌گوید خدا را باید پرستید. بهشت باشد یا نباشد فرقی ندارد! نافرمانیِ خدا نباید انجام داد. دوزخی می‌بوید یا دوزخی نباشد. ما نباید نافرمانیِ خدا را بکنیم. این شعر در توصیفِ این گروهِ سوم است: راستی مردانِ جان‌بازِ خدا می نخواهند از خدا جان را جدا انبیاء را تن بود زندانِ جان جان نخواهند جز بهشتِ جاودان آن بهشتِ جاودان قربِ حق است در بهشت است هر که با حق، ملحق است آن‌ها در دنیایشان هم، در بهشت هستند؛ چون با «خدا» هستند. خدا با آن‌هاست و آن‌ها در مسیر خدا هستند. امام حسین می‌فرماید أفضل عبادت این است، که ما در بندگیِ خدا و در اطاعتِ امرِ خدا، «خدا» را هدف و منظور قرار بدهیم نه داده‌های الهی را و نه تهدیدهای الهی را. عرض خودم را با این جمله تمام کنم که پیغمبر فرمود: «إِنّ الْجَنَّةَ لَاَعْشَقُ لِسَلْمَانَ مِنْ سَلْمَانَ لِلْجَنَّةِ» (روضة الواعظين و بصيرة المتعظين، فتال نيشابورى، محمد بن احمد، انتشارات رضى‏، قم،‏ 1375 شمسی‏، چاپ: اول‏، ج 2، ص 282)آن‌قدری که بهشت، عاشقِ دیدارِ سلمان است، سلمان عاشقِ بهشت نیست. سلمان، عاشقِ خدای بهشت است. سلمان، عاشقِ اولیاء است و خدا، بهشت را هم عاشقِ او قرار می‌دهد. توفیقات همه‌ی عزیزان را از خداوند مهربان خواستارم. والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته. 👈 به کانال اطلاع رسانی استاد حدائق بپیوندید: 🆔@hadaegh https://chat.whatsapp.com/FqKP19iLLGiDuteTin5cvA 👈 اینستاگرام: https://www.instagram.com/hadaegh.ir

✅ #سخنرانی 🔸مشروح سخنرانی استاد حدائق در جلسه ششم مجلس چهارده معصوم(ع) 1400 🔅 در محضر امام سجاد(ع) 🔸به یاد مرحوم حاج ابراهیم یقطین(بساطی) 👈 به کانال اطلاع رسانی استاد حدائق بپیوندید: 🆔@hadaegh https://chat.whatsapp.com/FqKP19iLLGiDuteTin5cvA 👈 اینستاگرام: https://www.instagram.com/hadaegh.ir

حضرت می‌فرماید شما النَّشْأَةَ الْأُولى را دیدید، شما این برگشتِ اولیه را دیدید! از آمدنِ خودتان، قیامتِ خودتان را بفهمید. شما از آن کتمِ عدم و از آن نابودی و نبودن، خدا شما را خلق کرد و آفرید. همان خدایی که شما را آفرید و نشأت اولی را رقم زد، نشأت اُخری را رقم می‌زند. در روایت داریم که از نشانه‌های قیامت، همین فصول سال است. شما، زمستان، درخت‌ها، طبیعت، گل و گیاهان، به خواب می‌روند و با بهار، دوباره زنده می‌شوند. خودِ این بیدار شدنِ طبیعت، حکایت از همین بیدار شدنِ انسان‌ها در روز قیامت و صحرای محشر دارد. و نکته‌ی پایانی، امام می‌فرماید: «عَجَباً کُلّ الْعَجَبِ لِمَنْ عَمِلَ لِدارِ الْفَناءِ وَتَرَکَ دارَ الْبقاء» (بحارالأنوار: ج ۷۳، ص ۱۲۷، ح ۱۲۸) حضرت می‌فرماید، تعجب می‌کنم و با تمام تعجب و کمال تعجب، نسبت به کسانی که برای دنیایِ خودشان که فانی است و زودگذر است، دارند زحمت می‌کشند اما برای سرای آخرتشان که باقی است و ماندگار است، کاری نمی‌کنند... برای دنیایی دارد زحمت می‌کشد که یک دقیقه‌ی عمرِ او، دستِ او نیست. معلوم نیست دقیقه‌ای دیگر باشد یا نباشد. برای این دنیا زحمت می‌کشد اما برای آخرتی که قرآن می‌فرماید «خالِدینَ فیها» همیشه آن‌جا هستید، غافل شده‌اند و برای آخرتشان تلاش نمی‌کنند و سرمایه‌ای ذخیره نمی‌کنند. ان‌شاءالله که این نکات ارزشمند نورانی از امام زین‌العابدین را چراغ راهِ زندگی قرار بدهیم و رعایت کنیم با این تذکرهایی که امام می‌دهند، در این فرصت‌های باقی‌مانده‌ی زندگانی، به سلامت و خوبی زندگی را پیش ببریم. توفیقات همه‌ی عزیزان را از خداوند مهربان خواستارم. والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته. 👈 به کانال اطلاع رسانی استاد حدائق بپیوندید: 🆔@hadaegh https://chat.whatsapp.com/FqKP19iLLGiDuteTin5cvA 👈 اینستاگرام: https://www.instagram.com/hadaegh.ir