َهَ إِلا الله حِصْنِي»،[15] هم «وَلَايَةُ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ(عليه السلام) حِصْنِي‏»[16] که هر دو نقل شد؛ «آمَنَ»؛ يعني «دَخَلَ فِي المَأمَن»، «دَخَلَ فِي الحِصن»، ورود در حصن به اعتقاد است و عمل صالح و گرنه «آمَنَ» به معناي «إعتَقَدَ» نيست. «آمَنَ» به معناي «عَمِلَ» نيست. «آمَنَ»؛ يعني «دَخَلَ فِي المَأمَن»، دخول در مَأمن به اعتقاد صائب و عمل صالح است؛ عقيده صحيح و عمل درست. http://javadi.esra.ir/

ند صبح و شام، يعني هميشه! اگر هم معناي غير تحقيقي اين جمله را بگوييم؛ يعني هم صبح هم شام. اما معناي تحقيقي آن اين است که صبح و شام. وقتي گفتند صباح و مساء يعني دائماً اين کار را مي‌کنند. اين مربوط به تبصره فطنه است. قهراً مطالب عميق حکيمانه را هم خوب درک مي‌کنند: «وَ تَأَوُّلِ الْحِكْمَةِ» و اگر شد: «وَ مَوْعِظَةِ الْعِبْرَةِ»، بعد اينها را هم جداگانه شرح مي‌دهد «وَ اتِّبَاعِ سُنَّةِ الأَوَّلينَ». حالا اين امور را جداگانه شرح مي‌دهد، مي‌فرمايد: «فَمَنْ تَبَصَّرَ فِي الْفِطْنَةِ تَبَيَّنَتْ لَهُ الْحِكْمَةُ»؛ اگر اين هوش خداداد را او درست به کار برد، دانشمند مي‌شود، عاقل مي‌شود، عالم مي‌شود، اهل حکمت مي‌شود. حکمت را هم در سوره مبارکه «اسراء» مشخص کرد، تقريباً بيست آيه است که بعد از اينکه فرمود: ﴿ذلِكَ مِمَّا أَوْحَي إِلَيْكَ رَبُّكَ مِنَ الْحِكْمَةِ﴾،[10] از معارف نظري و احکام عملي، هم آنچه مربوط به «بايد و نبايد» است، هم آنچه مربوط به «بود و نبود» است؛ مثل توحيد که مربوط به حکمت نظري است؛ مثل فقه و اخلاق و حقوق که مربوط به حکمت عملي است، همه اين امور را در طي بيست آيه در سوره مبارکه «اسراء» که بيان کرد، فرمود: ﴿ذلِكَ مِمَّا أَوْحَي إِلَيْكَ رَبُّكَ مِنَ الْحِكْمَةِ﴾، حکمت که مي‌گوييم همين است. در سوره مبارکه «لقمان» هم که فرمود: ﴿وَ لَقَدْ آتَيْنَا لُقْمَانَ الْحِكْمَةَ﴾،[11] اوّلين مطلب حکيمانه که ذکر مي‌کند توحيد است: ﴿أَنِ اشْكُرْ لِي﴾.[12] خداشناسي، نعمت را از او دانستن، نعمت را به جا صرف کردن، در برابر نعمت الهي شاکر بودن، اينها جزء حکمت است. شناخت خدا جزء حکمت نظري است، شکر خدا جزء حکمت عملي است. همان «بود و نبود» را عقل نظر مي‌فهمد، همين «بايد و نبايد» را عقل نظر مي‌فهمد؛ منتها عمل کردنش مربوط به عقل عملي است. «وَ مَنْ تَبَيَّنَتْ لَهُ الْحِكْمَةُ عَرَفَ الْعِبْرَةَ»؛ فرمود: رخدادهاي فراواني در عالم هست، بعضي‌ها را مي‌بينيم بعضي را مي‌شنويم. در قرآن دارد يکي از مطالب حکيمانه اين است که حکمت عملي: ﴿فَاعْتَبِرُوا يَا أُولِي الأبْصَارِ﴾؛[13] اگر کسي بصيرت پيدا کرد، اعبتار دارد؛ يعني عبرت مي‌گيرد. عبرت غير از تماشاست. يک وقت مطلبي را در تاريخ مي‌خواند، يا مطلبي در زمان او رخ مي‌دهد؛ ولي او مي‌بيند، او تماشاگر تاريخ است؛ اما گفتند عبرت بگيريد ﴿يَا أُولِي الأبْصَارِ﴾؛ عبرت گرفتن يعني عبور کردن از جهل به علم، از نقص به کمال، از عيب به سلامت، از کذب به صدق، از باطل به حق، از شرّ به خير و از قبيح به حَسن اين معني عبرت است. اگر کسي با فهميدن يک مطلب عبور نکند، او عبرت نگرفته، او تماشا کرده است. در قرآن از معتبران يعني عبرت گيرندگان، به ﴿أُولِي الأبْصَارِ﴾ ياد کرد: ﴿فَاعْتَبِرُوا يَا أُولِي الأبْصَارِ﴾. از بهترين القابي که قرآن مي‌دهد اين است که اينها داراي بصيرت هستند. کساني‌ هستند که اهل حرکت‌ میباشند، در درونشان اين عبور هست؛ اگر عبور نباشد که عبرت نيست. اين اشکي که فرمود: «أَنَا قَتِيلُ العَبَرَة»؛[14] اگر کسي در سوگ سالار شهيدان(سلام الله عليه) به مقداري گريه کرد که فقط چشم او تر شد، او به اين «أَنَا قَتِيلُ العَبَرة» عمل نکرد. اگر اشک فراوان شد در شبکه چشم، از چشم به صورت ريخت و عبور کرد، اين را مي‌گويند «عَبَرات». فرمود: «أَنَا قَتِيلُ العَبَرة». اينجا که فرمود عبور کنيد؛ يعني اين پنج شش عنواني که ياد شده، از کذب به صدق، از باطل به حق، از شرّ به خير، از قبيح به حَسن عبور کنيد در هر رشته‌اي که هست. اگر اين کار را انسان انجام داد، مي‌گويند عبرت گرفته است. «وَ مَنْ عَرَفَ الْعِبْرَةَ عَرَفَ السُّنَّةَ وَ مَنْ اتَّبَعَ السُّنَّةَ فَكَأَنَّمَا كَانَ فِي الأوَّلينَ»؛ اگر کسي معتبر بود عبرت گرفت، گويا در گذشتگان بود و صحنه را ديد، چون عبور کرد. چون عبور کرد گويا آنجا بود و از خودِ واقعيت باخبر شد. اينها گوشه‌اي از اقسام چهارگانه حکمت است؛ منتها فرمود مؤمن واقعي کسي است که همه اين قوا را داشته باشد، يک؛ هر کدام از اينها در هسته مرکزي باشد، دو؛ اگر يکي از اينها در هسته مرکزي بود، يعني خوش‌فهم بود؛ ولي در نيروي جاذبه يا تند يا کُند بود، حکيم نيست، مؤمن نيست. خوش‌فهم بود، در نيروي جاذبه معتدل بود؛ اما در نيروي دافعه اهل جهاد نبود؛ نه جهاد اصغر نه جهاد اکبر، او مؤمن نيست؛ البته اين مؤمني که حضرت مي‌فرمايد آن کمال ايمان است و گرنه اگر کسي به حسب ظاهر شهادتين خود را بگويد و همين اعمال ظاهري را انجام بدهد، مؤمن ظاهري هست؛ اما غيب را در ذات اقدس الهي به علم غيب بايد ارجاع داد و در قيامت معلوم مي‌شود که چه کسي مؤمن است و چه کسي غير مؤمن. قبلاً هم به عرض شما رسيد که لغتاً معناي مؤمن اين نيست که کسي معتقد باشد، «آمَنَ» که فعل ماضي است «آمَنَ»؛ يعني «دَخَلَ فِي المَأمَن»؛ منتها ورود در مأمن که فرمود حصن خداست، هم «کَلِمَةُ لا إِل

بسم الله الرحمن الرحيم ياعلي مدد (﴿وَ أَنْهارٌ مِنْ خَمْرٍ لَذَّةٍ لِلشَّارِبينَ﴾، اين خمري که در بهشت نهر دارد، نه يک خُم. فرمود اينها از اين کاسه، صبح که نوشيدند نمي‌گويند بس است. «وَ يغبَقُونَ کَأسَ الحِکمَةِ»؛ «کأس» هم ما هر چه که پر يا خالي باشد مي‌گوييم ظرف؛ اما آن کأس ظرفي است که پر باشد. اگر خالي باشد يک اسم دارد، کأس دهاق باشد يعني پر. فرمود: «يُغبَقُونَ» يعني موقع عشا. «کَأسَ الحِکمَة» چه وقت؟ «بَعدَ الصَّبُوحُ»؛ يعني صبح که رفتند درس خواندند، شامگاه هم که مي‌خواهند بخوابند با مطالعه دقيق مي‌خوابند) . اينها را ما در فارسي مي‌گوييم موشکاف، در عربي مي‌گويند که «شقّق الشعر». وجود مبارک حضرت امير در اين بخش از خطبه 150 فرمود: اينها کساني‌ هستند که «ثُمَّ لَيُشحَذَنَّ قَومٌ شَحذَ القَينِ النَّصلَ»؛ «قين»؛ يعني آهنگر. آهنگر چه کار مي‌کند؟ اين شمشير را تيز مي‌کند. «شَحذ»؛ يعني تيز کردن. «تشحيذ» هم اينکه مي‌گويند: «تشحيذاً للأذهان»؛ يعني کاري بکنند که ذهن‌ها تيز بشود. حضرت فرمود همان طوري که آهنگر اين شمشير را تيز مي‌کند تا دشمن را از پا در بياورد، يک خردمند اين ذهن را تيز مي‌کند تا اشکال را جواب بدهد، شبهه را جواب بدهد و نقد را برطرف کند. «تُجلَي بالتَّنزِيلِ أَبصَارُهُم»؛ قرآن کريم نور چشم آنها را روشن مي‌کند، چون چشم براي ديدن است؛ اما بدون نور که نمي‌بيند. اين چراغ قرآن براي اين است که انسان با چشم دل در سايه نور قرآن، اين چيزها را ببيند؛ وگرنه چشم بدون نور که نمي‌بيند. در قرآن هم خدا فرمود ما کتاب و نور مبين فرستاديم.[5] اين نور و اين هم چشم که چشم در سايه اين نور و هدايت اين نور، معارف را مي‌بيند. آن‌گاه مي‌فرمايد: «وَ يرمَي بِالتَّفسِيرِ فِي مَسَامِعِهِم وَ يغبَغُونَ کَأسَ الحِکمَةِ بَعدَ الصَّبُوحِ»؛ اينها کساني‌ هستند که با تفسير قرآن کريم گوش خود را پر مي‌کنند و اين جام فهم و اين جام حکمت را صبح که نوشيدند شب هم مي‌نوشند. در سوره مبارکه 47 که به نام پيغمبر(صلي الله عليه و آله و سلم) است فرمود در بهشت چهار نهر است: ﴿أَنْهَارٌ مِنْ ماءٍ غَيْرِ آسِنٍ وَ أَنْهارٌ مِنْ لَبَنٍ لَمْ يَتَغَيَّرْ طَعْمُهُ وَ أَنْهارٌ مِنْ خَمْرٍ لَذَّةٍ لِلشَّارِبِينَ وَ أَنْهَارٌ مِنْ عَسَلٍ مُصَفّي﴾،[6] در بهشت نهر شراب است، نه يک خم شراب. خمها همه در جوش و خروشند ز مَستي ٭٭٭ وان مِي که در آن جاست حقيقت نه مجاز است[7] ﴿وَ أَنْهارٌ مِنْ خَمْرٍ لَذَّةٍ لِلشَّارِبينَ﴾، اين خمري که در بهشت نهر دارد، نه يک خُم. فرمود اينها از اين کاسه، صبح که نوشيدند نمي‌گويند بس است. «وَ يغبَقُونَ کَأسَ الحِکمَةِ»؛ «کأس» هم ما هر چه که پر يا خالي باشد مي‌گوييم ظرف؛ اما آن کأس ظرفي است که پر باشد. اگر خالي باشد يک اسم دارد، کأس دهاق باشد يعني پر. فرمود: «يُغبَقُونَ» يعني موقع عشا. «کَأسَ الحِکمَة» چه وقت؟ «بَعدَ الصَّبُوحُ»؛ يعني صبح که رفتند درس خواندند، شامگاه هم که مي‌خواهند بخوابند با مطالعه دقيق مي‌خوابند؛ يعني صبح و شام مست‌ میباشند. مست چه هستند؟ ﴿مِنْ خَمْرٍ لَذَّةٍ لِلشَّارِبينَ﴾، خمر را خمر گفتند، چون خِمار اين روسري را هم که مي‌گويند خِمار، براي اينکه مي‌پوشاند. خمر هم براي اينکه خمر را تخمير بکند اين عقل دو وقت نمي‌بيند: يک وقت است که او را ظل بگيرد؛ مثل اينکه نور ماه، دو وقت به ما نمي‌رسد: يک وقت که در سايه زمين قرار بگيرد؛ يعني ماه يک طرف، زمين وسط، آفتاب آن طرف. معمولاً ماه در شب چهارده و سيزده و اينها مي‌گيرد؛ يعني زمين طوري حرکت کرد که آن چهره زمين رو به آفتاب است اين قسمتی که ما هستيم پشت به آفتاب است، سايه اين قسمت مي‌خورد به سطح ماه، ماه را ظلّ مي‌گيرد ماه تاريک مي‌شود. اين است که ماه را ظل گرفته، ظل زمين و سايه زمين مي‌افتد روي ماه. اين ماه ديگر نور ندارد، چون نور را از آفتاب مي‌گيرد. يک وقت است که در اثر قرب به شمس نزديک آفتاب است نور او به ما نمي‌رسد. اين حالت هم نور آن مستور است. عقل را دو وقت نمي‌شود گفت نور مي‌دهد: يک وقت است که شهوت و غضب جلوي آن را بگيرد، اين همان مثالي که در صمديه خوانديم که گاهي مضاف مؤنث وقتي اضافه بشود به مضافه‌اليه مذکر، کسب تذکير مي‌کند، «إنارة العقل مکسوف بطوع الهوي»؛[8] چون اين مذکر است، خبر آن هم کسب تذکير کرده مذکر است. يک وقت است که در برابر شمس قرار گرفت. اين عقلي که در بهشت مخمور است: ﴿وَ أَنْهارٌ مِنْ خَمْرٍ لَذَّةٍ لِلشَّارِبينَ﴾،[9] آن ديگر در برابر شمس حقيقت که قرار گرفت، عقل تحت الشعاع آن است و ديگر نوري ندارد. نه تنها کار خلاف نمي‌کند، بلکه وفاقش صد درصد است، چون تحت شعاع آن نور حقيقت است. فرمود صبح که اينها رفتند درس و بحث، کاسه‌اي از علوم الهي فرا گرفتند، شب هم يک کاسه از آن مي‌نوشند. اين مي‌شود فطانت بيدار کوثري. «و يغبَقُونَ کَأسَ الحِکمَةِ بَعدَ الصَّبُوحِ»؛ اينکه تعبير مي‌کن

علی علی دوست: 🕋 *بسم الله الرحمن الرحیم* 🌟 *بِسْمِ اللّهِ النُّور🌟 بِسْمِ اللّهِ نُورِ النُّورِ🌟بِسْمِ اللّهِ نُورٌ عَلى نُورٍ بِسْمِ ا🌟للّهِ الَّذى هُوَ مُدَبِّرُ الاُْمُور بِسْمِ اللّهِ الَّذى خَلَقَ النُّورَ مِن َْالنُّورِ🌟 اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى خَلَقَ النُّورَ مِنَ النُّور🌟 وَاَنْزَلَ النُّورَ عَلىَ الطُّورِ🌟 فى كِتابٍ مَسْطُور🌟فى رَقٍّ مَنْشُورٍ بِقَدَرٍ مَقْدُورٍ🌟 عَلى نَبِي مَحْبُورٍ اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى هُوَ بِالْعِزِّ مَذْكُورٌ وَبِالْفَخْرِ مَشْهُور🌟وَعَلَى السَّرّاَّءِ وَالضَّرّاَّءِ مَشْكُورٌ ⭐️وَصَلَّى اللّهُ عَلى سَيِّدِنا مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الطّاهِرين* با عطر نامهای خدا آغاز میکنیم 🌟 بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم ِ 🌟یا اَللهُ یا رَحْمنُ 🌟 یا رَحیمُ یا خالِقُ 🌟 یا رازِقُ یا بارِیُ 🌟یا اَوَّلُ یا آخِرُ 🌟 یا ظاهِرُ یا باطِنُ 🌟 یا مالِکُ یا قادِرُ 🌟 یا حَکیمُ یا سَمیع 🌟 ُیا بَصیرُ یا غَفور

🕋بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ  ✨سوره حمد سوره شفا ✨نام هاي ان قاتحه الكتاب ✨حمد شفا و سبع المثاني 💚بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ ﴿۱﴾ به نام خداوند رحمتگر مهربان (۱) 💚الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿۲﴾ ستايش خدايى را كه پروردگار جهانيان (۲) 💚الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ ﴿۳﴾ رحمتگر مهربان (۳) 💚مَالِكِ يَوْمِ الدِّينِ ﴿۴﴾ [و] خداوند روز جزاست (۴) 💚إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ ﴿۵﴾ [بار الها] تنها تو را مى ‏پرستيم و تنها از تو يارى مى‏ جوييم (۵) 💚اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ ﴿۶﴾ ما را به راه راست هدايت فرما (۶) 💚صِرَاطَ الَّذِينَ أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ غَيْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ وَلَا الضَّالِّينَ ﴿۷﴾ راه آنان كه گرامى‏ شان داشته اى نه [راه] مغضوبان و نه [راه] گمراهان (۷)🕋💚

🕋 *بسم رب المهدي(عليه السلام)* ♨️ياد دوست💚 🔸«كسى كه چيزى را دوست بدارد ياد آن ورد زبانش شود. » ۱ مهم ترين نشانه دوستى و عشق حضرت مهدى عليه السلام #ياد اوست كه هميشه و همه جا همراه محب است. وقت خواب و بيدارى، وقت كار و استراحت. عاشق مهدى عليه السلام تا صداى اذان مى شنود براى وصال معشوق دست به دعا به سمت آسمان بلند كرده و در وقت بارش باران عاجزانه از خداوند ظهور معشوق غريب كه در غيبت به سر مى برد را مى خواهد. «يا صاحب الزمان» ذكر زبانش شده و نور قلبش. 🔻علامه سيد على آقا قاضى، همواره در حالت ايستاده و نشسته و در تغيير از حالتى به حالت ديگر كلمه ى «يا صاحب الزمان» را بر زبان جارى مى ساخت.۲ 🔻آيت الله سيد عبدالكريم كشميرى، مى فرمود: روزى يك ساعت با حضرت خلوت كنيد، در جاى خلوت زيارت آل ياسين بخوانيد. زياد «يا صاحب الزمان ادركنى»، «يا صاحب الزمان اغثنى» بگوييد تا رفاقت با حضرت زياد شود. 🔻آيت الله ناصرى،مى فرمايند: در هر مشكل و در هر حال «يابن الحسن» گفتن را فراموش نكنيد. 🔸كه فراموشى و غفلت از ياد دوست بزرگ ترين گناه براى عاشق است كه ياد نه كار زبان است نه فعاليّت فكر كه اول از معشوق سرزند، پس هر آن لحظه كه به ياد امام زمانت نور گرفتى بدان در همان لحظه امام به ياد توست. 🔸«مرا ياد كنيد تا شما را ياد كنم. » ۳ و خدا مى داند كه ياد امام چه آثار و بركاتى دارد كه اين همه سفارش در آيات و روايات به اين ياد شيرين، با هدفى خاص مطرح گشته است كه فرمود: «ياد مهدى از قلوب مؤمنين غايب نمى گردد.»۴ 🍃دمى كان بگذرد بى ياد رويت 🍃 از آن دم بى شمار استغفر الله 📚۱. ميزان الحكمه، ج ۴، ص ۱۸۶۰. ۲.عطش، ص ۲۵۹. ۳. بقره/ ۱۵۲. ۴. كمال الدين، ج ۲، ص ۳۶۸. 📗برگرفته از کتاب در هوای او،ص۱۶۹ و ۱۷۰ #ياد صاحب الزمان 💚اللهم صل على محمد و ال محمد وعجل فرجهم

*بسم الله الرحمن الرحيم* ذكر زمين و زمان يا حسن و يا حسين زيور كون و مكان يا حسن و يا حسين زينت عرش خدايا حسن و يا حسين ذكررسول خدا يا حسن و يا حسين ذكر علي وزهرا يا حسن و يا حسين ذكر مليك السماء يا حسن و يا حسين نور بهشت خدا يا حسن و يا حسين ذكر امام زمان يا حسن و يا حسين ذكر شهيدان ما يا حسن و يا حسين نوحه ماه عزا يا حسن و يا حسين

💐💚بسم الله الرحمن الرحیم حضرت اهل کرامت و به کريمه اهل بيت مشهورومعروف است.  فضيلت ديگر کريمه اهل بيت اينکه ايشان  اهل عبادت بود، ۱۷ روز که درقم بود مکاني را که ساکن شده بود، محل عبادت قرارداد. اين مکان اکنون درقم به بيت النور مشهور ومحل زيارت شيعيان ايراني وغيرايراني است. حضرت معصومه عليهاسلام نزد خداوند متعال مقامي دارد که ميتواند همه شيعيان راشفاعت کند.  خداوند همه محبین اهل بیت علیهم السلام را ازعنايت حضرت دردنيا وشفاعت حضرت درقيامت بهره مند فرمايد. ان ربي لسميع الدعا همانا پروردکارم البته شنواي دعاست.✋✋ يافاطمه اشفعي لنا في الجنه ✋✋اللهم صل علی محمد وال محمد و عجل فرجهم✋✋

بسم‌الله الرحمن الرحیم من گدای چهارده نورم من فقط یک نوکرم

🕋 *بسم الله الرحمن الرحيم* *اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ لَا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلَا نَوْمٌ لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ مَنْ ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلَا يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ مِنْ عِلْمِهِ إِلَّا بِمَا شَاءَ وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَلَا يَئُودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ ﴿۲۵۵﴾* *لَا إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ قَدْ تَبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَيِّ فَمَنْ يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَيُؤْمِنْ بِاللَّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَى لَا انْفِصَامَ لَهَا وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ﴿۲۵۶﴾* *اللَّهُ وَلِيُّ الَّذِينَ آمَنُوا يُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَالَّذِينَ كَفَرُوا أَوْلِيَاؤُهُمُ الطَّاغُوتُ يُخْرِجُونَهُمْ مِنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُمَاتِ أُولَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ ﴿۲۵۷﴾*

*┅═✧﷽✧═┅* #فایل_صوتي_شيطان_شناسی يه ورزشکار؛ توی باشگاه،با حریفش،تمرین می کنه؛ تا قدرت بگیره! ما هم می تونيم با حریف اصلی مون(شیطان) تمرین کنیم؛ تا به قدرت روحی برسیم! #استاد_شجاعی 🎤 🌺🍃━┅┄┄ https://chat.whatsapp.com/HjaXQeCT6p5ClIes9zKMz9 🌺🍃━┅┄┄ 🌷بوی بهشت🌷 کپی و نشر آزاد به شرط صلوات برای ظهور آقا ... 👇👇👇

حجت‌الاسلام والمسلمین سید جلیل مرتضوی امام جمعه آمل الگوی زندگی