واقعا عاقبت دست و قلم، غمگین است
کاغذ از خون همین دست و قلم، رنگین است
آمدی تا بروی، کار خدا بود عزیز
سرنوشت منِ تنها به گمانم این است
به خیالم به شکار سِره رفتم اما...
دیر فهمید دلم، پشتِ دلت شاهین است
آنقدر جای خدا ذکر تو را گفته لبم
همهء شهر گمان کرده لبم بی‌دین است
توی این شهر فقط پشت دلم حرف زدند
که "خرابت" شد و این واژه، خودش ننگین است
جای من نیست کسی تا که بفهمد دنیا
آن زمانی که به دوشت برسد، سنگین است
قند در چای من انداخت، ولی دیگر نیست
چه بگویم که همین غصه خودش شیرین است
#میلاد_میرزایی
