eitaa logo
🏴روزی یک حدیث🇵🇸
242 دنبال‌کننده
932 عکس
4 ویدیو
2 فایل
«إن حدیثنا یحیی القلوب» در این کانال سعی می شود روزانه یک حدیث یا روایت از فرمایشات معصومین صلوات الله علیهم، به امید زنده شدن دلها تقدیم شود. ارتباط با مدیر @hmadreza اکنون در ۳ بخش حدیث تقدیم میشود: کتاب کافی، تربیت نبوی ص و فضائل حضرت امیر المؤمنین ع
مشاهده در ایتا
دانلود
حدیث ۱۳ امام على عليه السلام: رَوِّضوا أَنفُسَكُم عَلَى الاخلاقِ الحَسَنَةِ فَإِنَّ العَبدَ المُؤمِنَ يَبلُغُ بِحُسنِ خُلقِهِ دَرَجَةَ الصّائِمِ القائِمِ؛ خودتان را بر خوش اخلاقى تمرين و رياضت دهيد، زيرا كه بنده باایمان، به وسیله خوش اخلاقى اش به درجه روزه گير شب زنده دار مى رسد. (نهج البلاغه، خطبه 91)
حدیث ۱۴ علیه السلام : رَأْسُ السَّنَةِ لَيْلَةُ الْقَدْرِ يُكْتَبُ فِيهَا مَا يَكُونُ مِنَ السَّنَةِ إِلَى السَّنَةِ. آغاز سال (حساب اعمال) شب قدر است. در آن شب برنامه سال آينده نوشته مى شود. تهذیب الاحکام (تحقیق خرسان) ج4 ، ص 332
حدیث ۱۵ علیه السلام : كَيْفَ تَكُونُ لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْراً مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ قَالَ الْعَمَلُ الصَّالِحُ فِيهَا خَيْرٌ مِنَ الْعَمَلِ فِي أَلْفِ شَهْرٍ لَيْسَ فِيهَا لَيْلَةُ الْقَدْر. چگونه شب قدر از هزار ماه بهتر است؟ حضرت فرمود: كار نيك در آن شب از كار در هزار ماه كه در آنها شب قدر نباشد بهتر است. من لا یحضره الفقیه ج 2 ، ص 158 ، ح 2025
حدیث ۱۶ علیه السلام : قَلبُ شَهرِ رَمَضانَ لَيلَةُ القَدرِ. شب قدر، قلب ماه رمضان است. کافی(ط-الاسلامیه) ج 4 ، ص 66 -من لایحضره الفقیه ج 2 ، ص 99 ، ح 1843
حدیث ۱۷ علیه السلام : مَنْ أَفْطَرَ يَوْماً مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ خَرَجَ رُوحُ الْإِيمَانِ مِنْه. هر كس يك روزه از ماه رمضان را (بدون عذر)، بخورد - روح ايمان از او جدا مى شود . ثواب الاعمال و عقاب الاعمال ص 236 - من لا يحضره الفقيه ج 2 ، ص 118 ، ح 1892
حدیث ۱۸ صلی الله علیه و آله و سلم : شَهرُ رَمَضانَ شَهرُ اللّه عَز َّوَ جَلَّ وَ هُوَ شَهرٌ يُضاعِفُ اللّهُ فيهِ الحَسَناتِ وَ يَمحو فيهِ السَّيِّئاتِ وَ هُوَ شَهرُ البَرَكَةِ؛ ماه رمضان، ماه خداست و آن ماهى است كه خداوند در آن حسنات را مىافزايد و گناهان را پاك مىكند و آن ماه بركت است. بحار الانوار(ط-بیروت) ج93 ، ص340 - فضایل الاشهر الثلاثه ص95
حدیث ۱۹ رسول اکرم حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم : هُوَ شَهْرٌ أَوَّلُهُ رَحْمَةٌ وَ أَوْسَطُهُ مَغْفِرَةٌ وَ آخِرُهُ الْإِجَابَةُ وَ الْعِتْقُ مِنَ النَّار. رمضان ماهى است كه ابتدايش رحمت است و ميانه اش مغفرت و پايانش اجابت و آزادى از آتش جهنم. کافی(ط-الاسلامیه) ج 4 ، ص 67 {شبیه این حدیث در بحار الانوار(ط-بیروت) ج 93، ص 342 }
۲۰ امام صادق علیه السلام : مَن لَم یُغفَر لَهُ فی شهرِ رمضانَ لَم یُغفَر لَهُ إلی مِثلِهِ مِن قابِلٍ الّا أن یَشهَدَ عَرَفَة. َ كسى كه در ماه رمضان آمرزيده نشود، تا رمضان آينده آمرزيده نگردد، مگر آن كه در عرفه حاضر شود. دعائم الاسلام ج 1 ، ص 269
۲۱ رسول اکرم حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم : إِنَّ أَبْوَابَ السَّمَاءِ تُفَتَّحُ فِي أَوَّلِ لَيْلَةٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ وَ لَا تُغْلَقُ إِلَى آخِرِ لَيْلَةٍ مِنْه. درهاى آسمان در اولين شب ماه رمضان گشوده مى شود و تا آخرين شب آن بسته نخواهد شد. بحار الانوار(ط-بیروت) ج 93، ص 344
۲۲ حسن(ع) ابن کثیر از علمای اهل سنت در البدایه و النهایه روایت کرده که امام (علیه‌السّلام) غلام سیاهی را دید که گرده نانی پیش خود نهاده و خودش لقمه‌ای از آن می‌خورد و لقمه دیگری را به سگی که آنجا بود می‌دهد. امام (علیه‌السّلام) که آن منظره را دید به او فرمود: انگیزه تو در این کار چیست؟ پاسخ داد: «انی استحیی منه ان آکل ولا اطعمه؛ من از او شرم دارم که خود بخورم و به او نخورانم! » امام (علیه‌السّلام) به او فرمود: از جای خود برنخیز تا من بیایم! سپس به نزد مولای آن غلام رفت و او را با آن باغی که در آن زندگی می‌کرد از وی خریداری کرد، آنگاه آن غلام را آزاد کرده و آن باغ را نیز به او بخشید!
۲۳ امام سجاد علیه السلام. السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا شَهْرَ اللَّهِ الْأَكْبَرَ، وَ يَا عِيدَ أَوْلِيَائِهِ. السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا أَكْرَمَ مَصْحُوبٍ مِنَ الْأَوْقَاتِ، وَ يَا خَيْرَ شَهْرٍ فِي الْأَيَّامِ وَ السَّاعَاتِ. السَّلَامُ عَلَيْكَ مِنْ شَهْرٍ قَرُبَتْ فِيهِ الْآمَالُ، وَ نُشِرَتْ فِيهِ الْأَعْمَالُ. السَّلَامُ عَلَيْكَ مِنْ قَرِينٍ جَلَّ قَدْرُهُ مَوْجُوداً، وَ أَفْجَعَ فَقْدُهُ مَفْقُوداً. در بخشی از دعای وداع با ماه مبارک رمضان فرمودند: خدانگهدار اى بزرگترين ماه خدا، و اى عيد دوستان خدا. خدانگهدار اى گرامي ترين وقت هائى كه (با ما) مصاحب و يار بودى، و اى بهترين ماه در روزها و ساعتها. خدانگهدار ماهى كه آرزوها در آن نزديك است و كردار (شايسته) در آن پراكنده (فراوان) است. خدانگهدار ای همنشینی که چون پدید آید، احترامش بزرگ است و چون ناپدید شود فقدانش دردناک باشد. "فرازهایی از دعای 45 صحیفه سجادیه"
۲۴ پيامبر اکرم صلى الله عليه وآله : اِنَّ خيارَكُمْ اُولُوا النُّهى، قيلَ: يا رَسولَ اللّهِ، وَ مَنْ اُولُوا النُّهى؟ قالَ: هُم اُولُوا الاَْخْلاقِ الحَسَنَةِ وَ الاَْحلامِ الرَّزينَةِ وَ صِلَةِ الاَْرْحامِ وَ البَرَرَةُ بِالاُْمَّهاتِ وَ الآباءِ وَ الْمُتَعاهِدينَ لِلْفُقَراءِ وَ الْجيرانِ وَ الْيَتامى وَ يُطْعِمونَ الطَّعامَ وَ يُفْشونَ السَّلامَ فِى الْعالَمِ وَ يُصَلّونَ وَ النّاسُ نيامٌ غافِلونَ؛ «بهترين شما صاحبان عقل هستند». گفته شد: «اى رسول خدا! صاحبان عقل، چه كسانىاند؟». فرمودند: آنان كه داراى اخلاق خوباند، بردبار و باوقارند، صله رحم مى نمايند، به پدران و مادران نيكى مىكنند، به فقرا، همسايگان و يتيمان رسيدگى مىنمايند، اطعام مىكنند، آشكارا به همه سلام مىكنند و هنگامى كه مردم در خواب و غافلند، نماز (نماز شب) مىگذارند. (كافى، ج 2، ص 240، ح 32)
۲۵ پيامبر اکرم صلى الله عليه و آله : وَالّذى نَفسى بِيَدِهِ لاتَدخُلُوا الجَنَّةَ حَتّى تُؤمِنوا وَ لا تُؤمِنوا حَتّى تَحابّوا أولا أدُلُّكُم عَلى شَئىٍ اِذا فَعَلتُموهُ تَحابَبتُم؟ اَفشُوا السَّلامَ بَينَكُم؛ به خدايى كه جانم در اختيار اوست، وارد بهشت نمى شويد مگر مؤمن شويد و مؤمن نمى شويد، مگر اين كه يكديگر را دوست بداريد. آيا مى خواهيد شما را به چيزى راهنمايى كنم كه با انجام آن، يكديگر را دوست بداريد؟ سلام كردن بين يكديگر را رواج دهيد. مشكاة الانوار فی غرر الاخبار، ص 123
۲۶ پيامبر اکرم صلى الله عليه و آله : يُسَلِّمُ الرَّاكِبُ عَلَى الْمَاشِي وَ الْمَاشِي عَلَى الْقَاعِدِ وَ إِذَا لَقِيَتْ جَمَاعَةٌ جَمَاعَةً سَلَّمَ الْأَقَلُّ عَلَى الْأَكْثَرِ وَ إِذَا لَقِيَ وَاحِدٌ جَمَاعَةً سَلَّمَ الْوَاحِدُ عَلَى الْجَمَاعَةِ. سواره بر پیاده و رهگذر بر نشسته سلام می کند و هنگام برخورد جماعتی با جماعت دیگر (گروه) کم بر (گروه) زیاد سلام کند و هنگام ملاقات (شخص) واحدی با جماعت (شخص) واحد بر جماعت سلام کند. كافي(ط-الاسلامية) ج2، ص647 ، ح3
نخی از پیراهن، برای شِفاء شخصی به نام بحر سقّا حکایت کند: خدمت امام صادق علیه السلام بودم، آن حضرت فرمود: ای بحر! اخلاق خوب موجب شادی و سرور است؛ و سپس افزود: آیا می خواهی به داستانی از زندگی پیامبر خدا که اهالی مدینه آن را نمی دانند برایت بیان کنم؟ عرض کردم: بلی. حضرت فرمود: روزی پیامبر خدا صلّی اللّه علیه و آله، با جمعی از اصحاب خود در مسجد نشسته بود، ناگهان کنیزی از انصار وارد مسجد شد و کنار پیغمبر خدا صلوات اللّه علیه و آله ایستاد و گوشه ای از پیراهن حضرت را گرفت. پیامبر اسلام صلّی اللّه علیه و آله برخاست و کنیز بدون آن که سخنی گوید، پیراهن حضرت را رها کرد و چون آن حضرت نشست، دو مرتبه کنیز پیراهن ایشان را گرفت و این کار را تا سه مرتبه انجام داد تا آن که مرتبه چهارم پیامبر ایستاد و کنیز پشت سر حضرت قرار گرفت و یک نخ از پیراهن حضرت را آهسته کشید و برداشت و رفت. پس از آن مردم به کنیز گفتند: این چه جریانی بود که سه مرتبه گوشه پیراهن رسول اللّه صلّی اللّه علیه و آله را گرفتی و زمانی که حضرت از جای خود بلند می شد، تو سخنی نمی گفتی و حضرت هم سخنی نمی فرمود؟! کنیز گفت: در خانواده ما مریضی بود، مرا فرستادند تا نخی به عنوان تبرُّک از پیراهن رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله برای شفای مریض برگیرم و چون خواستم نخی از پیراهنش در آورم، متوجّه من گردید و من شرم کردم تا مرتبه چهارم که من پشت سر آن حضرت قرار گرفتم و چون توجّه شان به من نبود نخی از پیراهنش گرفتم و برای شفای مریض بردم.** بحارالأنوار: ج 16، ص 264، ح 61 به نقل از اصول کافی: ج 2، ص 102.***
ديلمى : كانَ النَّبىُّ صلى الله عليه و آله... يُسَلِّمُ عَلى مَنِ اسْتَقْبَلَهُ مِنْ كَبيرٍ وَ صَغيرٍ وَ غَنىٍّ وَ فَقيرٍ و لا يُحَقِّرُ ما دُعِىَ اِلَيهِ و لو اِلى خَشفِ التَّمْرِ ... ؛ رسول اكرم صلى الله عليه و آله به هر كس برخورد مى نمودند، از بزرگ و كوچك، ثروتمند و فقير، سلام مى كردند و اگر به جايى حتى براى خوردن خرمايى خشك دعوت مى شدند، آن را كوچك نمى شمردند. ارشاد القلوب الی الصواب(دیلمی) ج 1، ص 115
پيامبر اعظم صلی الله علیه و آله : أسبِغِ الوُضوءَ تَمُرَّعَلَی الصِّراطِ مَرَّ السَّحابِ، أفشِ السَّلامَ یَکثُر خَیرُ بَیتِکَ، أکثِر مِن صَدَقَةِ السِّرّ فانَّها تُطفِئُ غَضَبَ الرَّبِ. وضو را کامل بگیر تا همچون ابر از صراط عبور کنی، با صدای آشکار سلام کن تا خیر و برکت خانه ات افزون شود و زیاد صدقه ی پنهانی بده که این کار خشم پروردگار را فرو می نشاند. وسائل الشیعه ج1 ص489
پيامبر اکرم صلى الله عليه و آله : خَمسٌ لا أَدَعُهُنَّ حَتَّى المَماتِ ... و َالتَّسليمُ عَلَى الصِّبيانِ لِتَكونَ سُنَّةً مِن بَعدى؛ پنج چيز است كه تا زنده ام رهايشان نمى كنم... و سلام كردن به كودكان تا بعد از من سنّت شود. خصال ص 271 ، ح12
هدایت شده از 🏴روزی یک حدیث🇵🇸
! امام باقر علیه السلام قامَ أبو ذَرٍّ ـ رَحمَةُ اللّهِ عَلَيهِ ـ عِندَ الكَعبَةِ فَقالَ: . . . اِجعَلِ الدُّنيا كَلِمَتَينِ : كَلِمَةً في طَلَبِ الحَلالِ، وكَلِمَةً لِلآخِرَةِ، وَالثّالِثَةُ تَضُرُّ ولا تَنفَعُ لا تُرِدها؛ ابوذر ـ رحمت خدا بر او ـ كنار كعبه برخاست و گفت: « . . . دنيا را دو چيز خلاصه كن؛ كلمه اى در جست و جوى حلال، و كلمه اى براى آخرت . سوم، همه زيان است و سودى ندارد؛ آن را طلب مكن». *خصال : ۴۰ / ۲۶؛
امام باقر عليه السلام : إنَّ اللّه  يُحِبُّ إطعامَ الطَّعامِ و َإفشاءَ السَّلامِ؛ خداوند غذا دادن و به همه سلام كردن را دوست دارد. محاسن ج2 ، ص388 ، ح7
پيامبر اکرم صلى الله عليه و آله : اِذا دَخَلَ اَحَدُكُم بَيتَهُ فَليُسَلِّم، فَاِنَّهُ يُنزِلُهُ البَرَكَةَ وَ تُؤنِسُهُ المَلائِكَةُ؛  هرگاه يكى از شما به خانه خود وارد مى شود، سلام كند، چرا كه سلام بركت مى آورد و فرشتگان با سلام دهنده انس مى گيرند. علل الشرايع ج 2، ص 583، ح 23
(ع) طاووس یمانی می‌گوید: وقتی وارد مسجد شدم، دیدم امام سجاد علیه السلام در آنجا مشغول عبادت است، عرض کردم: شما را در حالتی دیدم که زیاد سوز و گداز داشتید و حال آن که سه مایه امیدواری برایتان وجود دارد: اول آن که فرزند رسول خدایی، دوم: مشمول شفاعت جدت هستی، سوم: رحمت پروردگار شامل حالتان خواهد شد. امام فرمود: فرزند فرستاده خدا بودن برایم امنیت به وجود نمی‌آورد. زیرا خداوند در قرآن می‌فرماید: «فلا انساب بینهم یومئذ و لا یتساءلون» [۷]؛ ( روز قیامت ) هیچ خویشاوندی یا میانشان نماند و هیچ از حال یکدیگر نپرسند. و اما شفاعت جدم نیز همان گونه است که خداوند می‌فرماید: «ولا یشفعون الا لمن ارتضی» (1)؛ و شفاعت نمی‌کند مگر کسانی را که خداوند رضایت دهد. و اما رحمت پروردگار: «ان رحمت الله قریب من المحسنین» (2)؛ و رحمت خداوند به نیکوکاران نزدیک است. ولی من نمی‌دانم که جزء محسنین هستم یانه؟(3) 1. مؤمنون/سوره۲۳، آیه۱۰۱. 2. انبیاء/سوره۲۱، آیه۲۸. 3. اعراف/سوره۷، آیه۵۶. 4. کشف الغمه، ابن ابی الفتح اربلی، ج۲، ص۳۲۰
امیرالمؤمنین امام على عليه السلام : عَوِّدْ لِسانَكَ لينَ الْكَلامِ وَ بَذْلَ السَّلامِ، يَكْثُرْ مُحِبّوكَ وَ يَقِلَّ مُبْغِضوكَ؛ زبان خود را به نرمگويى و سلام كردن عادت ده، تا دوستانت زياد و دشمنانت كم شوند. تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص435 ،ح9946
امیر المؤمنین امام علی علیه السلام أنّ أصغَرَ الحَسَدِ أكبرُ داءِ الجَسَدِ، يبتدئ بِجَسَدِه كالولَدِ والوالِدِ، ثُمّ يَنتَقِلُ عَنِ الأقاربِ إلى الأباعِدِ؛ كمترين حسادت براى بدن، بزرگترين بيمارى است كه از شخص حسود آغاز مى گردد و به فرزندان او منتقل مى شود و از نزديكان به دورترها مى رسد. *نزهة الناظر و تنبيه الخاطر، ص69
امام صادق عليه السلام : صِلُوا أرحامَكُم و بِرّوا بِإخوانِكُم وَ لَو بِحُسنِ السَّلامِ وَ رَدِّ الجَوابِ؛ صله رحم نماييد و به برادران (دينى) خود نيكى كنيد، هر چند با زیبا سلام كردن و يا زیبا جواب سلام دادن باشد. كافى(ط-الاسلامیه) ج 2، ص 157، ح 31