۲۴ پيامبر اکرم صلى الله عليه وآله : اِنَّ خيارَكُمْ اُولُوا النُّهى، قيلَ: يا رَسولَ اللّهِ، وَ مَنْ اُولُوا النُّهى؟ قالَ: هُم اُولُوا الاَْخْلاقِ الحَسَنَةِ وَ الاَْحلامِ الرَّزينَةِ وَ صِلَةِ الاَْرْحامِ وَ البَرَرَةُ بِالاُْمَّهاتِ وَ الآباءِ وَ الْمُتَعاهِدينَ لِلْفُقَراءِ وَ الْجيرانِ وَ الْيَتامى وَ يُطْعِمونَ الطَّعامَ وَ يُفْشونَ السَّلامَ فِى الْعالَمِ وَ يُصَلّونَ وَ النّاسُ نيامٌ غافِلونَ؛ «بهترين شما صاحبان عقل هستند». گفته شد: «اى رسول خدا! صاحبان عقل، چه كسانىاند؟». فرمودند: آنان كه داراى اخلاق خوباند، بردبار و باوقارند، صله رحم مى نمايند، به پدران و مادران نيكى مىكنند، به فقرا، همسايگان و يتيمان رسيدگى مىنمايند، اطعام مىكنند، آشكارا به همه سلام مىكنند و هنگامى كه مردم در خواب و غافلند، نماز (نماز شب) مىگذارند. (كافى، ج 2، ص 240، ح 32) #حدیث_سلام_کردن

۲۵ پيامبر اکرم صلى الله عليه و آله : وَالّذى نَفسى بِيَدِهِ لاتَدخُلُوا الجَنَّةَ حَتّى تُؤمِنوا وَ لا تُؤمِنوا حَتّى تَحابّوا أولا أدُلُّكُم عَلى شَئىٍ اِذا فَعَلتُموهُ تَحابَبتُم؟ اَفشُوا السَّلامَ بَينَكُم؛ به خدايى كه جانم در اختيار اوست، وارد بهشت نمى شويد مگر مؤمن شويد و مؤمن نمى شويد، مگر اين كه يكديگر را دوست بداريد. آيا مى خواهيد شما را به چيزى راهنمايى كنم كه با انجام آن، يكديگر را دوست بداريد؟ سلام كردن بين يكديگر را رواج دهيد. مشكاة الانوار فی غرر الاخبار، ص 123 #حدیث_سلام_کردن

۲۶ پيامبر اکرم صلى الله عليه و آله : يُسَلِّمُ الرَّاكِبُ عَلَى الْمَاشِي وَ الْمَاشِي عَلَى الْقَاعِدِ وَ إِذَا لَقِيَتْ جَمَاعَةٌ جَمَاعَةً سَلَّمَ الْأَقَلُّ عَلَى الْأَكْثَرِ وَ إِذَا لَقِيَ وَاحِدٌ جَمَاعَةً سَلَّمَ الْوَاحِدُ عَلَى الْجَمَاعَةِ. سواره بر پیاده و رهگذر بر نشسته سلام می کند و هنگام برخورد جماعتی با جماعت دیگر (گروه) کم بر (گروه) زیاد سلام کند و هنگام ملاقات (شخص) واحدی با جماعت (شخص) واحد بر جماعت سلام کند. كافي(ط-الاسلامية) ج2، ص647 ، ح3 #حدیث_سلام_کردن

نخی از پیراهن، برای شِفاء شخصی به نام بحر سقّا حکایت کند: خدمت امام صادق علیه السلام بودم، آن حضرت فرمود: ای بحر! اخلاق خوب موجب شادی و سرور است؛ و سپس افزود: آیا می خواهی به داستانی از زندگی پیامبر خدا که اهالی مدینه آن را نمی دانند برایت بیان کنم؟ عرض کردم: بلی. حضرت فرمود: روزی پیامبر خدا صلّی اللّه علیه و آله، با جمعی از اصحاب خود در مسجد نشسته بود، ناگهان کنیزی از انصار وارد مسجد شد و کنار پیغمبر خدا صلوات اللّه علیه و آله ایستاد و گوشه ای از پیراهن حضرت را گرفت. پیامبر اسلام صلّی اللّه علیه و آله برخاست و کنیز بدون آن که سخنی گوید، پیراهن حضرت را رها کرد و چون آن حضرت نشست، دو مرتبه کنیز پیراهن ایشان را گرفت و این کار را تا سه مرتبه انجام داد تا آن که مرتبه چهارم پیامبر ایستاد و کنیز پشت سر حضرت قرار گرفت و یک نخ از پیراهن حضرت را آهسته کشید و برداشت و رفت. پس از آن مردم به کنیز گفتند: این چه جریانی بود که سه مرتبه گوشه پیراهن رسول اللّه صلّی اللّه علیه و آله را گرفتی و زمانی که حضرت از جای خود بلند می شد، تو سخنی نمی گفتی و حضرت هم سخنی نمی فرمود؟! کنیز گفت: در خانواده ما مریضی بود، مرا فرستادند تا نخی به عنوان تبرُّک از پیراهن رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله برای شفای مریض برگیرم و چون خواستم نخی از پیراهنش در آورم، متوجّه من گردید و من شرم کردم تا مرتبه چهارم که من پشت سر آن حضرت قرار گرفتم و چون توجّه شان به من نبود نخی از پیراهنش گرفتم و برای شفای مریض بردم.** بحارالأنوار: ج 16، ص 264، ح 61 به نقل از اصول کافی: ج 2، ص 102.*** #روایت_تبرک

ديلمى : كانَ النَّبىُّ صلى الله عليه و آله... يُسَلِّمُ عَلى مَنِ اسْتَقْبَلَهُ مِنْ كَبيرٍ وَ صَغيرٍ وَ غَنىٍّ وَ فَقيرٍ و لا يُحَقِّرُ ما دُعِىَ اِلَيهِ و لو اِلى خَشفِ التَّمْرِ ... ؛ رسول اكرم صلى الله عليه و آله به هر كس برخورد مى نمودند، از بزرگ و كوچك، ثروتمند و فقير، سلام مى كردند و اگر به جايى حتى براى خوردن خرمايى خشك دعوت مى شدند، آن را كوچك نمى شمردند. ارشاد القلوب الی الصواب(دیلمی) ج 1، ص 115 #حدیث_سلام_کردن

پيامبر اعظم صلی الله علیه و آله : أسبِغِ الوُضوءَ تَمُرَّعَلَی الصِّراطِ مَرَّ السَّحابِ، أفشِ السَّلامَ یَکثُر خَیرُ بَیتِکَ، أکثِر مِن صَدَقَةِ السِّرّ فانَّها تُطفِئُ غَضَبَ الرَّبِ. وضو را کامل بگیر تا همچون ابر از صراط عبور کنی، با صدای آشکار سلام کن تا خیر و برکت خانه ات افزون شود و زیاد صدقه ی پنهانی بده که این کار خشم پروردگار را فرو می نشاند. وسائل الشیعه ج1 ص489 #حدیث_سلام_کردن

پيامبر اکرم صلى الله عليه و آله : خَمسٌ لا أَدَعُهُنَّ حَتَّى المَماتِ ... و َالتَّسليمُ عَلَى الصِّبيانِ لِتَكونَ سُنَّةً مِن بَعدى؛ پنج چيز است كه تا زنده ام رهايشان نمى كنم... و سلام كردن به كودكان تا بعد از من سنّت شود. خصال ص 271 ، ح12 #حدیث_سلام_کردن

#خلاصه‌ی_دنیا! امام باقر علیه السلام قامَ أبو ذَرٍّ ـ رَحمَةُ اللّهِ عَلَيهِ ـ عِندَ الكَعبَةِ فَقالَ: . . . اِجعَلِ الدُّنيا كَلِمَتَينِ : كَلِمَةً في طَلَبِ الحَلالِ، وكَلِمَةً لِلآخِرَةِ، وَالثّالِثَةُ تَضُرُّ ولا تَنفَعُ لا تُرِدها؛ ابوذر ـ رحمت خدا بر او ـ كنار كعبه برخاست و گفت: « . . . دنيا را دو چيز خلاصه كن؛ كلمه اى در جست و جوى حلال، و كلمه اى براى آخرت . سوم، همه زيان است و سودى ندارد؛ آن را طلب مكن». *خصال : ۴۰ / ۲۶؛

امام باقر عليه السلام : إنَّ اللّه  يُحِبُّ إطعامَ الطَّعامِ و َإفشاءَ السَّلامِ؛ خداوند غذا دادن و به همه سلام كردن را دوست دارد. محاسن ج2 ، ص388 ، ح7 #حدیث_سلام_کردن

پيامبر اکرم صلى الله عليه و آله : اِذا دَخَلَ اَحَدُكُم بَيتَهُ فَليُسَلِّم، فَاِنَّهُ يُنزِلُهُ البَرَكَةَ وَ تُؤنِسُهُ المَلائِكَةُ؛  هرگاه يكى از شما به خانه خود وارد مى شود، سلام كند، چرا كه سلام بركت مى آورد و فرشتگان با سلام دهنده انس مى گيرند. علل الشرايع ج 2، ص 583، ح 23 #حدیث_سلام_کردن

#مناجات_امام_سجاد(ع) طاووس یمانی می‌گوید: وقتی وارد مسجد شدم، دیدم امام سجاد علیه السلام در آنجا مشغول عبادت است، عرض کردم: شما را در حالتی دیدم که زیاد سوز و گداز داشتید و حال آن که سه مایه امیدواری برایتان وجود دارد: اول آن که فرزند رسول خدایی، دوم: مشمول شفاعت جدت هستی، سوم: رحمت پروردگار شامل حالتان خواهد شد. امام فرمود: فرزند فرستاده خدا بودن برایم امنیت به وجود نمی‌آورد. زیرا خداوند در قرآن می‌فرماید: «فلا انساب بینهم یومئذ و لا یتساءلون» [۷]؛ ( روز قیامت ) هیچ خویشاوندی یا میانشان نماند و هیچ از حال یکدیگر نپرسند. و اما شفاعت جدم نیز همان گونه است که خداوند می‌فرماید: «ولا یشفعون الا لمن ارتضی» (1)؛ و شفاعت نمی‌کند مگر کسانی را که خداوند رضایت دهد. و اما رحمت پروردگار: «ان رحمت الله قریب من المحسنین» (2)؛ و رحمت خداوند به نیکوکاران نزدیک است. ولی من نمی‌دانم که جزء محسنین هستم یانه؟(3) 1. مؤمنون/سوره۲۳، آیه۱۰۱. 2. انبیاء/سوره۲۱، آیه۲۸. 3. اعراف/سوره۷، آیه۵۶. 4. کشف الغمه، ابن ابی الفتح اربلی، ج۲، ص۳۲۰

امیرالمؤمنین امام على عليه السلام : عَوِّدْ لِسانَكَ لينَ الْكَلامِ وَ بَذْلَ السَّلامِ، يَكْثُرْ مُحِبّوكَ وَ يَقِلَّ مُبْغِضوكَ؛ زبان خود را به نرمگويى و سلام كردن عادت ده، تا دوستانت زياد و دشمنانت كم شوند. تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص435 ،ح9946 #حدیث_سلام_کردن