eitaa logo
🇮🇷روزی یک حدیث🇵🇸
259 دنبال‌کننده
982 عکس
4 ویدیو
2 فایل
«إن حدیثنا یحیی القلوب» در این کانال سعی می شود روزانه یک حدیث یا روایت از فرمایشات معصومین صلوات الله علیهم، به امید زنده شدن دلها تقدیم شود. ارتباط با مدیر @hmadreza اکنون در ۳ بخش حدیث تقدیم میشود: کتاب کافی، تربیت نبوی ص و فضائل حضرت امیر المؤمنین ع
مشاهده در ایتا
دانلود
آیا شود که گوشه چشمی به ماکنی؟ مثل همیشه حاجت ما را روا کنی؟ از درگه عنایت تو ما کجا رویم؟ وقتی نظر به سائل بی دست و پا کنی عمری بود که مست می ناب تو شدیم کی جام ما پر زسبوی ولا کنی؟ از لطف توست بر سر خوانت نشستته ایم ممنون تو زمرحمتی که به ما کنی دست محبتی تو بکش بر وجودمان کی می شود جانب ما هم نگا کنی؟ بی عشق تو زندگی ما فلج شده باشد که تو این گره بسته وا کنی دستان ما جدا زحریمت نمی شود تا در سحر وقت نمازت دعا کنی شاعر: مرتضی شاهمندی
Momeni-25.mp3
3.51M
حجت الاسلام والمسلمین مؤمنی فضیلت زیارت حضرت معصومه س.
الأصبغ بن نباتة، قال: «خرج علي‌عليه السلام ذات يوم و نحن مجتمعون، فقال: من أنتم و ما اجتماعكم؟» فقلنا: قوم من شيعتك يا أميرالمؤمنين. فقال: «مالي لا أري سيماء الشيعة عليكم؟ فقلنا: و ما سيماء الشيعة؟ فقال: صفر الوجوه من صلاة اللّيل، عمش العيون من مخافة اللَّه، ذبل الشفاء من الصيام، عليهم غبرة الخاشعين» . اصبغ بن نباته گفت: روزي اميرالمؤمنين‌عليه السلام بيرون آمد و ما دور هم جمع بوديم، فرمود: «شما كيستيد و براي چه، جمع شده‌ايد؟» عرض كرديم: عده‌اي از شيعيانت مي‌باشيم. فرمود: پس چرا آثار شيعيان خود را در شما نمي‌بينم؟» عرض كرديم: آثار شيعيانت چيست؟ فرمود: «آنها از زيادي بيداري و نماز شب، رنگشان زرد و از ترس خدا، چشم‌هايشان كم‌سو و از ترس خدا گريان هستند؛ لب‌هايشان از زيادي روزه داري و ذكر خدا گفتن، خشك شده و بر آنها گَرد ترس و فروتني نشسته است». صفات الشیعه، ح ۳۳.
امام صادق علیه السلام أدنَى الإسرافِ هِراقَةُ فَضلِ الإناءِ ؛ كم ترين اندازه اسراف، دور ريختن ته مانده ظرف (غذا يا آب) است. کافی،ج1،ص392
رسول اكرم صلی الله علیه و آله : اَلسَّخىُّ قَريبٌ مِنَ اللّه ، قَريبٌ مِنَ النّاسِ ، قَريبٌ مِنَ الجَنَّةِ؛ سخاوتمند به خدا، مردم و بهشت نزديك است. کافی(ط-الاسلامیه) ج4 ، ص 40 ، ح 9 - بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 70، ص308، ح 37 {شبیه این حدیث در مصباح الشریعه ص 83 }
امام صادق عليه السلام : اَلسَّخاءُ ما كانَ ابتِداءً ، فَأمّا ما كانَ مِن مَسألَةٍ فَحَياءٌ و تَذَمُّمٌ؛ سخاوت آن است كه بى درخواست انجام گيرد، اما سخاوتى كه در مقابل درخواست باشد ناشى از شرمندگى و براى فرار از سرزنش است. بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 68 ، ص357، ح 21
رسول اكرم صلی الله علیه و آله : طَعامُ السَّخىِّ دَواءٌ و طَعامُ الشَّحيحِ داءٌ؛ غذاى سخاوتمند، دارو و غذاى بخيل، مرض است. نهج الفصاحه ص 556 ، ح 1900 - بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 68، ص357، ح22
امام صادق عليه السلام : السَّخَاءُ مِنْ أَخْلَاقِ الْأَنْبِيَاءِ وَ هُوَ عِمَادُ الْإِيمَانِ وَ لَا يَكُونُ مؤمنا [مُؤمِنٌ] إِلَّا سَخِيّاً- وَ لَا يَكُونُ سَخِيّاً إِلَّا ذُو يَقِينٍ وَ هِمَّةٍ عَالِيَةٍ لِأَنَّ السَّخَاءَ شُعَاعُ نُورِ الْيَقِينِ- مَنْ عَرَفَ مَا قَصَدَ هَانَ عَلَيْهِ مَا بَذَل. َ سخاوت از اخلاق پيامبران و نگهدارنده ايمان است . هيچ مؤمنى نيست مگر آن كه بخشنده است و تنها آن كس بخشنده است كه از يقين و همّت والا برخوردار باشد ؛ زيرا كه بخشندگى پرتو نور يقين است . هر كس هدف را بشناسد بخشش بر او آسان شود . مصباح الشریعه ص 82 - بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 68، ص355، ح17
رسول اكرم صلی الله علیه و آله وسلم: اَنا اَديبُ اللّهِ وَ عَلىٌّ اَديبى، اَمَرَنى رَبّى بِالسَّخاءِ وَ الْبِرِّ وَ نَهانى عَنِ الْبُخْلِ وَ الْجَفاءِ؛ من ادب آموخته خدا هستم و على، ادب آموخته من است . پروردگارم مرا به سخاوت و خوشرفتاری فرمان داد و از بخل و پیمان شکنی بازَم داشت . مكارم الاخلاق ص 17
رسول اكرم صلى الله عليه و آله : اِنَّ القَومَ لَيَكونونَ فَجَرَةً وَ لا يَكونونَ بَرَرَةً فَيَصِلونَ اَرحامَهُم فَتَنمى اَموالُهُم وَ تَطولُ اَعمارُهُم فَكَيفَ اِذا كانوا اَبرارا بَرَرَةً!؟ مردمى كه گناهكارند و نه نيكوكار، با صله رحم، اموالشان زياد و عمرشان طولانى مى شود. حال اگر نيك و نيكوكار باشند، چه خواهد شد!؟ كافى(ط-الاسلامیه) ج 2، ص 155، ح 21
امام صادق عليه السلام : اِنَّ لاِهْلِ الْجَنَّةِ اَرْبَعَ عَلاماتٍ : وَجْهٌ مُنْبَسِطٌ وَ لِسانٌ لَطيفٌ وَ قَلْبٌ رَحيمٌ وَ يَدٌ مُعْطيَةٌ؛ بهشتى ها چهار نشانه دارند: روى گشاده، زبان نرم، دل مهربان و دستِ دهنده. مجموعه ورام ج 2، ص 91 - امالی(طوسی) ص 683 ، ح 1454
امام صادق علیه السلام : لَيْسَ فِيمَا أَصْلَحَ الْبَدَنَ إِسْرَاف ... إِنَّمَا الْإِسْرَافُ فِيمَا أَفْسَدَ الْمَالَ وَ أَضَرَّ بِالْبَدَن. در آنچه بدن را سالم نگه مى دارد اسراف نيست ... بلكه اسراف در چيزهايى است كه مال را از بين ببرد و به بدن صدمه بزند. کافی(ط-الاسلامیه) ج 4 ، ص 54 ، ح 10