🔹آیت الله حائری شیرازی: عالم، کتاب خداوند است. مگر نه این است که شما ابتدا فهرست کتاب را میبینید و بعد، مطلبی که با مذاق شما جور باشد همان را مطالعه میکنید؟ کسی که دلش به دنیاست، از دنیا، دنیا میگیرد و کسی که دلش به آخرت است، از دنیا آخرت را میخواند. اساسا آنچه دنیا را برای آدمی معنادار میکند این است که از این کتاب چه میخواهد؟

🔹آیت الله حائری شیرازی: نسیم اگر بر زباله بگذرد، بوی زباله میگیرد و اگر بر گلها عبور کند، بوی گل پیدا میکند. ما نسیم هستیم. انبیا آمدند بگویند: ای نسیمها! از اینجا عبور کنید و از آنجا نه. https://telegram.me/joinchat/BcHSIDwwcxrCUmmpaMwOkg

🔹آیت الله حائری شیرازی: زنها وقتی باردارند، با احتیاط مینشینند و میایستند. مؤمن هم باردار است و جنین او ایمان اوست. زن حامله اگر از بلندی بیفتد، بچهاش سقط میشود؛ مؤمن هم گاهی یک حرف ناملایم میزند و ایمانش سقط میشود. زنی که پشت سر هم به این طرف و آن طرف میپرد، باور کن که حامله نیست. اگر حامله بود اینطور بیپروا نبود. کسی هم که لابلای حرفهایش خیلی شلنگ تخته میاندازد و در قضاوتش درباره این و آن، هرچه خواست میگوید، باور کن که حامل «ایمان» نیست.

🔹آیت الله حائری شیرازی: گل با همه گلبرگها زیباست، نه پرپر از زینب کبری(س) در موقع اسارت سؤال شد که این حادثه را چطور دیدی؟ جواب داد: به خدا همه چیز زیبا بود. او همه چیز را کنار هم میبیند. شما اگر یک مجموعه زیبا را برش برش کنید و آن را تکهتکه نگاه کنید، زیبا نیست. یک گل، وقتی همه اجزایش را با هم میبینیم، زیباست ولی پرپر شدهی آن ناراحتکننده است. حضرت زینب(س) میگوید، من همه چیز را کنار هم گذاشتم و کلّ تصویر را میبینم که میگویم، زیباست. آن بزرگوار از چه زاویهای نگاه میکند به صحنه عاشورا که زیبایی میبیند؟ قطعا از زاویهای بالاتر از زمان حال است، . مثل هواپیمای نقشهبرداری که یک زاویه دید کلّی بهدست میدهد.

🔹آیت الله حائری شیرازی: رسولخدا(ص) در روز فتح مکه علی(ع) را روی شانه خود بلند کرد تا آن حضرت، بتها را از سقف آن خانه بکند و به زمین بزند و خرد کند. معنیاش این است که کعبه دل را هم تنها علی(ع) میتواند از بتهای درونی تطهیر کند.

🔹آیت الله حائری شیرازی: کرمهای سبز رنگی که برگ درختان را میخورند، یک دوره کرمی دارند و یک دوره پروانگی. باید ببینیم دوره کرمی ما چه اخلاقی دارد و دوره پروانگی چه اخلاقی؟ مؤمن کسی است که دوره پروانگی را آغاز کرده است. کافر فردی است که در دوره کرمی خود درجا زده است.

🔹آیت الله حائری شیرازی: تشویق و محبت بیش از حد، مثل کود زیاد است که به گُل داده می‌شود. همان طور که کود زیاد عامل فساد گل می‌شود محبت و تشویق زیاد نیز در تخریب اخلاق کودک تأثیری عمیق دارد. باید هنگامی کودک را تشویق نمود که تشنۀ تشویق باشد و به تعبیر دیگر: کودک منتظر تشویق از سوی شما باشد در این صورت این تشویق در بالندگی کودک نقش بسزایی خواهد داشت. اگر می‌خواهید کودکتان را نصیحت کنید آنجا نیز طوری رفتار کنید که کودک شما برای نصیحت آماده باشد.