🔶🔹آیت الله حائری شیرازی: 🔹تو لوکوموتیو را بپا، واگنها از پشت سر میآیند آرزوی انسان مثل ژنراتور قطار (لوکوموتیو) است. 50 - 40 تا واگن به هم وصل میکنند و آن لوکوموتیو همه این واگنها را با هم به دنبال خودش میکشد. اگر انسان آرزویش خدا باشد، لوکوموتیو قطارش به سمت خداست و واگنهای دیگر وجودش را به همان سمت دنبال خود میکشد، اما اگر آرزویش دنیا باشد، لوکوموتیو قطارش رو بهدنیا میرود و همه اعمال او به دنبال آن رو بهدنیا حرکت میکنند. تربیت اسلامی این است که نیروی محرکه انسان را آرزوی الهی قرار دهد و آرزوهایی را که دنیا پیش پای انسان آورده است، بشکند و پوک بودن آن را نشان دهد.

🔹آیت الله حائری شیرازی: تاریخ یعنی مطالعه دنیا یعنی اینکه گردوی دنیا را بشکنید و بفهمید که پوک است. مصیبتها و زیر و زبر شدنهایی که در زندگی پیش میآید، برای این است که خداوند پیش چشم خودت این گردو را بشکند تا ببینی پوک است.

🔹آیت الله حائری شیرازی: آدمی که در سلول است آن سلول چه در باغ باشد، چه زندان، فرقی نمیکند چون او چیزی را بیرون از چاردیوار سلول، نمیتواند دریابد تا وقتی در سلول نفسانیت خود هستیم. در این عالم ما را به هر جا ببرند، فرقی نمیکند، چه زندان و چه باغ.

🔹آیت الله حائری شیرازی: دیدهاید دو تا آجر را که با سیمان به هم چسبیدهاند، نمیتوان از هم جدا کرد؟ آجرها تکهتکه میشوند اما از هم کنده نمیشوند. ملاط برادری، انصاف است. انصاف، مثل بتون آرمه، دو تا آجر را به هم چفت میکند. اگر بین انسانها ملاط انصاف نباشد، مثل آجر از روی هم میلغزند و پایین میافتند. ارتباطی که دین بین دو انسان درست میکند، بیشتر از ارتباطی است که بین انسان و بدن انسان برقرار است. گاهی دستها از پیکر جدا میشوند، اما دو نفر از هم جدا نمیشوند. شهدای کربلا بدنهایشان قطعه قطعه شد، اما ارتباطشان قطع نشد. دست عباس بنعلی(ع) را از پیکر بریدند اما نتوانستند دل او را از امام حسین(ع) بکنند.

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 هوا برای ریه خوب است، اما آب نه. برعکس، آب برای معده خوب است و هوا نه. نفس انسان، معدهای است که خوراکش محبت دنیاست، اما قلب انسان ریهای است که به هوا نیاز دارد؛ هوای این ریه «ذکراللّه» است.

🔹🔹آیت الله حائری شیرازی🔹🔹 انسان‌ها ترقی می‌کنند تا مثلاً رئیس‌جمهور آمریکا بشوند. اینکه یک پسر رخت‌شوی یا محصل ساده ای، مثلاً توانسته بالا بیاید تا به مقام ریاست جمهوری آمریکا برسد، یک «پرواز» است؛ اما برای همت‌های مگسی! برای انسان‌های مگس همت، این‌ یک «پروازِ خیلی بزرگ» است! کسی که این را «ترقی» می‌داند و از آنجا به اینجا منتقل شدن را یک «پرواز بزرگ» می داند، مثل این است که بگوید پشهی بسیار کوچکی، چقدر پرواز کرده تا از این گوشه قفس به سقف قفس رسیده است! البته که این، پرواز و اوج گرفتن تلقی می‌شود؛ اما برای چه کسی؟ برای «غیر مؤمن». برای «مؤمن»، رئیس‌جمهور شدن یعنی چه؟!! این مگر چیست که بتوان گفت پرواز و اوج گرفتن ؟ همت وقتی کوچک شد، قفس بزرگ به نظر می آید. وقتی قفس بزرگ به نظر آمد، این نقل و انتقالاتِ [کوچک]، یک پروازِ بزرگ به حساب می آید.

🔹آیت الله حائری شیرازی: آنچه از غرب بعنوان علوم انسانی آمده کم نيست. زلزله اي که آمده کوچک نيست. ديواري که بر سر ما فرو ريخته بسیار سنگین است. ما جامعه زلزله زده اي هستيم از نظر فرهنگي مخصوصاً از نظر جامعه شناسي و شناخت. ما بايد از زير اين سنگ ها بيرون بيائيم تا بتوانيم قرآن را بفهميم و قرآن را بپذيريم. ما بايد به خيلي از طاغوتها کفر بورزيم تا زمينه ايمان به الله در ما تقويت شود: «...فَمَنْ يَکفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَيُؤْمِن بِاللّهِ». ما بايد به طاغوت فرهنگي، کفر پيدا کنيم فرهنگي که مي خواهد به ما شک در فطرت، شک در ذاتيات انسان، شک در آگاهي انسان، شک در عقل، شک در جهت يابي را تزریق کند، کفر بورزيم. کفر به اين طاغوت مقدمه ايمان به خداست است. (برگرفته از کتاب اخلاق اسلامی)

🔹آیت الله حائری شیرازی: ولادت در محضر خدا آرزوهای انسان، بند ناف روح اوست. اگر میگویند این آرزوها را قیچی کنید یا اگر شنیدهاید که خدا خودش قیچی میکند، برای «ولادت» انسان است. هرگاه انسان در دنیا، از دنیا برید، در محضر خدا ولادت پیدا میکند. (برگرفته از کتاب جاری حکمت)