🔹آیت الله حائری شیرازی:
🔸رمضان، ماه زمامداری فطرت بر طبیعت🔸
رمضان، ماه زمامداری فطرت بر طبیعت است.
طبیعت انسان تشنه میشود و میخواهد آب بخورد؛ امّا خدا گفته است صبر کن، که حکم فطرت است.
طبیعت میگوید، بخواب اما فطرت میگوید، برای رضای خدا شبی را احیا بدار و با خدای خودت راز و نیاز کن.
طبیعت میگوید غیبت کن و فطرت میگوید، از این کار خوشت میآید، ولی خدا هم خوشش میآید؟
وقتی انسان به نفع فطرت فشار آورد و بر طبیعت حکومت کرد،
مهار اسب وحشی را برای فطرت هموار کرده است.
طبیعت انسان هرچه بیشتر کنترل شود، رامتر میشود و هرچه رهایش کنی، وحشیتر.
🔹آیت الله حائری شیرازی:🔹
🔸توبه باید پله پله باشد🔸
گفتهاند لقمه را کوچک بگیرید و خوب بجوید، بعد بخورید. «توبه» هم همینطور است. ذره ذره. خرده خرده.
چرا وقتی زیاد تمرین خط میکنی، هر چه بیشتر مینویسی بدخطتر میشوی؟
کم بنویس اما خوب و با تأمل بنویس. «توبه» یک شبه، یک شبه هم از بین میرود.
بارانی که شدید و سریع میآید، سیل میشود و از بین میرود. چه بارانی در زمین فرو میرود؟ بارانی که رعد و برق ندارد، ملایم میبارد، دو شبانه روز، سه شبانه روز، هفت شبانه روز میبارد، یواش، یواش در زمین فرو میرود و سطح آب چاهها را بالا میآورد، سیل نمیشود و در منزلگاه خودش قرار میگیرد.
«توبه» مثل نردبام، پلّه پلّه است.
اگر چند تا از تختهها را برداشتی آیا میتوانی از این نردبام بالا بروی؟
تقریبا غیر ممکن میشود بالا رفتن از این نردبام.
بشین تأمل کن، با خدای خودت صحبت کن. بگو این تکه این جوری شده و میخواهم ذره ذره درستش کنم. امروز یک تکهاش را تکرار نمیکنم. بعداً یک تکهی دیگر هم اضافه کن. نه قولی بدهی که نتوانی عملی کنی.
بسیاری وقتی یک مقدار تنبّه پیدا کردند بلافاصله میگویند من هر شب باید پا بشوم و نماز شب بخوانم. تو همچین حرفی را نزن. بگو نه من نمیتوانم هر شب پا بشوم. من عادت کردهام هر شب بخوابم.
بگو من هفتهای یک شب پا میشوم. من از این نماز شب دو رکعتش را میتوانم بخوانم. بعدش این را بکن چهار رکعت. بعد بکن هفتهای دو شب.
حالا «توبهات» را پله پله گذاشتی. تو پلّه اول را برو در پله اول که رفتی حالا پایت به پله دوم میرسد، به دومی که رسیدی پایت میرسد به سومی و همینطور در ادامه به چهارمی.
پله! پله.
🔹آیت الله حائری شیرازی:🔹
🔸جهنم دنیا، جهنم آخرت🔸
الآن که روزهدار هستی و به امر خدا چیزی نمیخوری،
بااینکه بدنت نیاز دارد،
از فرمان نیازهای بدن وارد فرمان خدا میشوی،
انتقال محور و حاکمیت و ولایت میدهی؛
از ولایت غریزه به ولایت خدا،
از حکومت غریزه و آرزو و هوا و هوس وارد حاکمیت خداوند میشوی.
اگر از این حکومت غریزه پردهبرداری کنند، دنیا و آخرت در جهنم هستی.
و اگر از حکومت خدا، پردهبرداری کنند، دنیا و آخرت در بهشت هستی.
انبیاء آمدند تا ما را از دو جهنم دنیا و جهنم آخرت نجات داده و در دو بهشت دنیا و بهشت آخرت مستقر کنند؛
«رَبَّنا آتِنا فِی الدُّنْیا حَسَنَةً وَ فِی الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنا عَذابَ النَّارِ»
پروردگارا ! به ما در دنیا نیکى و در آخرت هم نیکى عطا کن، و ما را از عذاب آتش نگاه دار. بقره؛ 201
منتهی این ظلمات نمیگذارد که ما ببینیم.
کسی را میبینید که رشوهای را میدهد و زندگیاش ازاینرو به آن رو میشود
و فکر هم میکنی که زندگی دنیایی این فرد عین بهشت است.
در مورد چیزی که نمیدانی قضاوت نکن.
به خانهی همین فرد برو.
روابط او با خانوادهاش را ببین،
در جمع دوستانش روابط او با دوستانش را ببین،
آنوقت جهنم را خواهی دید.
🔹آیت الله حائری شیرازی:🔹
🔸عید فطر؛ غنیمت یک ماه روزه داری🔸
وقتی انسان مالیات میدهد، عوارض میدهد، میگوید غرامت دادهام و باید اینها را داد.
وقتی سرمایه گذاری میکند، میگوید غنیمت، چیز گرانی را ارزان میخرد میگوید غنیمت.
وقتی انسان عبادت میکند و میگوید که ناچاریم عبادت کنیم، بر ما واجب شده است، احساس غرامت میکند، اجرش پایین میآید.
اما وقتی عبادت میکند، شاد میشود، لذت میبرد، از اینکه موفق به بندگی خدا شد، اجرش را همین شادی بالا میبرد. قَالَ النَّبِی: «مَنْ سَرَّتْهُ حَسَنَاتُهُ وَ سَاءَتْهُ سَیئَاتُهُ فَذَلِک الْمُؤْمِنُ حَقّا» ( بحار الانوار ج 33 ص 549 )
هر کس کارهای زشتش او را ناراحت کند و کارهای خوبش خوشحالش کند، به تحقیق که مومن است
نه کار بد آدم را مأیوس کند، بلکه ناراحت کند، نه کار خوب آدم را مغرور کند بلکه خوشحال کند. خوشحالی غیر از غرور است و ناراحتی غیر از یاس است. مومن اگر کار بد بکند، مأیوس نمیشود. کار خوب هم بکند، مغرور نمیشود.
مومن کار بد میکند، ناراحت میشود و کار خوب میکند، خوشحال میشود.
عید فطر را برای همین ابراز خوشحالی قرار دادند که انسان از اینکه یک ماه توانسته خدا را اطاعت کند، یک ماه با خودش مبارزه کند، این را یک غنیمت بداند، این را معاملهای پر سود بداند و از این معامله خوشحال باشد.
پس عید فطر عید ابراز خوشحالی برای اینکه توانستم در راه خدا خودم را خرج کنم، راحتی خودم، سیرابی خودم را خرج کنم. گرسنگی را استقبال کنم، برای اینها جشن میگیرد.
هر چه انسان از عبادتش بیشتر لذت ببرد، ثواب بیشتری میبرد. چرا؟
چون معاملهاش را سود مندتر میکند. کسی که نماز میخواند میگوید یک میلیون گیرم آمد، یکی دیگر میگوید ده میلیون گیرم آمد، دیگری میگوید صد میلیون گیرم آمد. تفاوت انسانها در این است که قیمت نماز را چقدر بدانند.
هر کسی هر قیمتی برای نماز و روزه قرار بدهد، درک خودش را گفته است. اما حقیقت روزه را درک نکرده است. هر چقدر تصور بکنی، ثواب روزه بیشتر از آن تصور است.
🔹آیت الله حائری شیرازی🔹
دستگاه بدنسازی شیطان
هر کسی یک مضر غیر از خودش می شناسد بیاید اینجا اثبات کند. فرصت هم دادم هر کسی هم که آمد حرفی نداشت برای گفتن. هر کسی غیر از خودش یک مضری در عالم می شناسد دستش را بالا بگیرد [و] بیاید اینجا توضیح بدهد. یک مضر غیر از خود انسان.
ظلم غیر از ضرر است. حسین ابن علی (ع) به ایشان ظلم کردند اما به ایشان ضرر نزدند. این که در قرآن می گوید: «اولئک هم الخاسرون» به خودشان ضرر زدند. خودشان ضرر کردند. حسین ابن علی (ع) ضرری نکرد [که هیچ]، معامله پر سودی [هم] کرد با خدا و هر چه برای امام حسین (ع) بود، [در واقع] نفع بود. آن ها [به خودشان] ضرر زدند. این آیه را خواندم. «یا ایها الذین آمنو علیکم انفسکم لا یضرکم من ضل» شیطان هم جزو «من ضل» است.
«لا یضرکم» اگر انسان هدایت بشود، شیطان برایش مضر نیست. سؤال دیگر؟ اگر انسان هدایت شد یک چیز بیاورید که برای انسان نافع نباشد؟ می گویی از همه بدتر ابلیس است. اگر انسان هدایت شد ابلیس برایش نافع است. می دانید چرا ؟ شما اگر بخواهید ورزش کنید چه کار می کنید؟ از این ابزارهای بدن سازی می خرید، گران [است] و رویش کار می کنید. این ابزارها ارزان نیست.
یک جرم سنگینی دارد. گاهی شهرداری ها برای مردم نصب می کنند و مردم می روند آن جا ورزش دست ، ورزش پا ، ورزش کمر می کنند. اگر شما بخواهید بازویتان، کمرتان، عضلات پایتان ورزیده شود باید این ابزار گران را بخرید. خدا رایگان در اختیارتان قرار داده است. ابلیس! ابزار ورزشی و رایگان است.
با تو کشتی می گیرد با او کشتی بگیر. می خواهد بزند تو را زمین تو او را بزن زمین. مگر می شود خدایتعالی به تو ابزار کشتی با شیطان نداده باشد، و به او داده باشد. نه اشتباه است. اگر چنین کاری کرده باشد می توانی به او اشکال بگیری. بگویی این که می تواند من را گول بزند و من نمی توانم گولش را نخورم؛ چرا به جان من انداختی؟! سوره الملک می گوید: « ما تری فی خلق الرحمان من تفاوت» یعنی اگر تو طرفت شیطان است. بین شما تفاوتی نیست.
به او امکاناتی دادم که تو را گمراه کند. به تو هم امکاناتی دادم که از خودت دفاع کنی. و گرنه تفاوت است. به او همه [چیز داده] به من هیچ! نه این گونه نیست. «و لقد اضل منکم جبلاٌ کثیرا افلم تکونوا تعقلون» چرا عقلتان را بکار نینداختید. این عقل شما ضد ابلیس است. می تواند او را در شما زمین بزند. ببینید! مهم این نیست که شما ابلیس را در بیرون از بین ببریداش. شما نمی توانی این کار را بکنی. چرا؟! چون، وجودش برای خلق لازم است.
باید روی انسانها کار کند تا اگر در باطن شان آلودگی هست، چرکی هست، میکروبی هست، شکی هست، عفونتی هست، این ها بیرون بزند تا فرد ببیند و خودش را معالجه کند. شیطان در انسان خلق فساد نمی کند [بلکه] کشف فساد می کند. شیطان فساد را به انسان تزریق نمی کند [بلکه] فساد را در انسان تحریک می کند. یعنی انسان چرکی دارد، ابلیس این چرک را برایش رو می کند. وقتی رو شد که بهتر است.
درد را وقتی دیدی به فکر درمانش می افتی و شیطان را در این عالم برای همین گذاشتند که انسان مرتباٌ دردهایش رو بشود تا از راه علاجش وارد بشود و مسئله را حل کند. بعد هم خدا به انسان می گوید نگاه کن این انسان هم مثل تو بود از وقتش خوب استفاده کرد، از امکاناتی که به اودادیم؛ خوب استفاده کرد شد آقای عزیز جواد آقای ملکی.
🔹آیت الله حائری شیرازی🔹
ما
در رؤیا بهسر میبریم و نمیدانیم چه کسی سود میبرد و چه کسی زیان.
از عالم، فقط در و دیوارش را دیدهایم و صاحبخانه را ندیدهایم؛
گرفتاری ما همین است.
اولیاء خدا و شهدا، صاحبخانه را دیدند و دست از خانه کشیدند؛
ما چه؟
صاحبخانه را نمیشناسیم پس به تماشای نقش و نگار خانه نشستهایم.
چه کسی به جز ما غافلان در خانهای که صاحبخانه حاضر است، شروع میکند به شمارش آجرها و تماشای نقش و نگار خانه و هیچ اشتیاقی به مجالست با صاحبخانه نشان نمیدهد؟
حتی وقتی که فکر میکنیم داریم با صاحبخانه صحبت میکنیم، در نقش خیالات خودمان هستیم و تصوراتمان در پیش چشمانمان رژه میرود.
🔹آیت الله حائری شیرازی🔹
سؤال: این که مرد رنج و سختی کار خانه را نمیبیند، زنان را آزار می دهد. در به جا آوردن وظایف خانهداری، چقدر دیده شدن زنان توسط مرد را لحاظ کنیم؟
پاسخ: حق هم دارید. مرد باید اینها را ببیند. باید خودش را جای زن بگذارد. علی علیه السلام میفرماید: « فَإِنَّ الْمَرْأَةَ رَیحَانَةٌ، لَیسَتْ بِقَهْرَمَانَة». زن که خدمتکار نیست زن گل است.
مرد وقتی در خانه کار بکند مثل جهاد است کمک زنش ظرف بشوید، خیاطی بکند، بچه داری بکند، جارو بکند. تمام اینها خروج از شئون خودش نیست که مکروه باشد، عمل به وظائف شرعیه است و ممدوح است.
زن هم که در خانه کار میکند،ثواب بزرگی بِهِش میدهند. نمیگویند وظیفه است.
🔹آیت الله حائری شیرازی🔹
برخی
اعمال، همت انسان را کم میکند.
وقتی انسان برای خودش کار کند، همتش پایین میآید.
وقتی انسان ظلم کرد، تعدی کرد، رشوه خورد، دروغ گفت، به خاطر داشتن این اعمال، دیگر در او همت رشد نمیکند.
معصیت موجب میشود که بال عقابی انسان، بال مگسی بشود. بال مگسی که شد، قفس دیگر برایش بزرگ میشود.
معصیتهای انسان است که انسان را توی قفس میکند.
پس اگر انسان بخواهد همتش بلند بشود باید معاصی را ترک بکند. حلالیت بطلبد. باید استغفار بکند باید از گناه شستشو بشود.
چون این گناه موجب میشود که انسان دل و همت و بال پروازش کوچک بشود.
انسان در نتیجهی معصیت بالش میشکند و پرو بالش میریزد، پر و بالش که ریخت بال مگسی پیدا میکند.
بال مگسی که پیدا کرد
قفس برای پرواز او کافی است.