🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸تعصّب قومی و ملیّتی، از مصادیقِ شرک است🔸 امام صادق (ع) می‌فرمایند: «ان بنى امیة اطلقوا للناس تعلیم الایمان و لم یطلقوا تعلیم الشرک لکى اذا حملوهم علیه لم یعرفوه»: بنی‌امیه مردم را آزاد می‌گذاشتند تا ایمان را بشناسند؛ اما آنها را باز می‌داشتند از اینکه #شرک را بشناسند و هدفشان این بود که وقتی مردم را بر شرک سوار می‌کنند، مردم متوجه نباشند که در شرک هستند و در توحید نیستند. ما باید مصادیق شرک را به مردم معرفی کنیم. #قبیله‌گرایی شرک است. #قوم‌گرایی و #ملیت‌گرایی از انواع شرک‌هاست که انسان باید اینها را بشناسد. شما در بحثهای تربیتی که برای بچه‌ها و نوآموزان دارید، انواع این شرک‌ها را به آنها گوشزد کنید که بدانند این امور، چیزهای مستحسن و خوبی نیستند. به‌خود نازیدن، به قبیله و قومیت و ملیت خود غرور ورزیدن، همگی شرک است. * [تذکر: علاقه به قوم و ملیت، با قوم‌گرایی و ملیت‌گرایی متفاوت است]. @haerishirazi

فایل وضعیت @haerishirazi

#کلیپ_تصویری 🎥 🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸چرا خداوند، نام ابی عبدالله (ع) را بالا آورده؟🔸 #اربعین #امام_حسین @haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸وام و دام🔸 قرض را برای فرج و گشایشِ کار ضعیف گذاشته‌اند؛ اما وقتی دریافت بهرۀ بانکی، با تورم توجیه شود و پس از پرداخت وام، وام‌گیرنده مجبور به پرداخت بهره باشد، #وام به #دام تبدیل می‌شود! «وام‌گیرنده» ماهی است و «وام» قلاب است و «بانک»، ماهی‌گیر! به‌محض پرداخت وام، بانک نخ را می‌کشد و وام‌گیرنده سر قلاب گیر می‌کند! یا دارایی همۀ ضامن‌ها مصادره می‌شود، یا مطالبات بانک هر لحظه افزایش می‌یابد! جالب اینجاست بانک برای چند میلیون وام، شرایط کمرشکن دارد؛ اما برای سه هزار میلیارد تومان، شرایط چنان سهل است که کلاه به آن گشادی سر بانک می‌رود! @haerishirazi

فایل وضعیت @haerishirazi

🎥 #کلیپ_تصویری 🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸جهان در حال دست به دست شدن است🔸 #اربعین #امام_حسین(ع) @haerishirazi

🎙پادپخش 🌑 زندگیِ تاریک و مصنوعیِ افراد غافل ▫️وَ مَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنْكًا و هر كس از ياد من دل بگرداند، زندگيش تنگ شود! @haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸شجاعت حسنی🔸 شجاعت بزرگ اینست که انسان نترسد از اینکه به او بگویند «ترسید»! دلیرها هم از اینکه مردم آنان را ترسو بدانند، می‌ترسند. امام مجتبی (ع) از این حرف نترسید، و این شجاعت‌ست. فرقی میان شجاعت امام حسن و امام حسین علیهماالسلام نیست. اگر هم فرقی باشد، کفۀ ترازوی امام مجتبی (ع) سنگین‌ترست؛ امام حسن (ع)، امام‌زمانِ عصر خودش است. ایشان، امامِ امام حسین (ع) است و امام، شجاع‌تر از همۀ مردم عصر خودست. بسیاری از افراد، عظمت کار امام حسین (ع) را می‌بینند، اما در کار امام حسن (ع) دقیق نمی‌شوند! شجاعت امام حسین (ع) را می‌خوانند؛ چون کتابی‌ست که با خطّ درشت نوشته شده؛ اما کار امام حسن (ع) را نمی‌بینند؛ چون کتابی‌ست که با خط ریز نوشته شده است. خطّ درشت را با چشم کم‌سو هم می‌توان خواند، ولی برای خواندن خطّ ریز، چشم تیزبین لازم است. انسانی که چشم نافذ و بصیر و علم فوق‌العاده دارد، می‌تواند شجاعت امام حسن (ع) را بفهمد. شجاعت امام حسن (ع)، خفیّ و شجاعت امام حسین(ع) جَلی‌ست. 📖 آیینۀ تمام‌نما، صفحه ٣٩ @haerishirazi

فایل وضعیت @haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸مواجهه کوتاه مدت و بلندمدت در برابر ظلم دیگران (آب ریختن روی سوختگی)🔸 اگر کسی به تو ظلم کند و تو بخواهی دلت خنک شود، دو راه داری: یک راه زودگذر و یک راه درازمدت. راه زودگذر این است که اگر مثلاً به تو فحشی داده، به او فحشی بدهی تا دلت خنک شود! اما این‌گونه خنک شدن، مثل این است که روی قسمت سوختۀ بدن آب بریزی؛ با این کار، ابتدا محل سوختگی کمی خنک می‌شود، اما بعد آب در آن نفوذ می‌کند و باعث می‌شود که آن قسمت چرک کند و بدتر شود. راه درازمدت این است که #دعایش کنی. در این راه، ابتدا به تو سخت می‌گذرد، اما بعد دلت خنک می‌شود. البته این راه نسبت به #برادر_دینی است، نه دربارۀ #دشمن. 📖 کتاب #تمثیلات_اخلاقی، جلد یک، صفحه ١٧ @haerishirazi

فایل وضعیت @haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸مراقب فطرت و طبیعت زودرس باشید🔸 شما که می‌خواهید بچه‌های کلاس‌تان را اداره کنید، بدانید که اینها هم فطرت دارند و هم طبیعت. اگر از بچه‌ای خلاف اخلاقی دیدید، نگویید: این بچۀ بدی است؛ بلکه بگویید: الآن طبیعتش مهار نشده و ما باید کاری کنیم تا فطرتش آرام آرام آزاد بشود و بتواند طبیعتش را کنترل کند. اگر از بچه‌ای حسن خلقی دیدید، نگویید: مسئله تمام شده؛ بلکه بگویید: مقداری روی فطرتش کار کرده‌اند و طبیعتش هنوز فرصتِ عرض اندام پیدا نکرده است. باید احتیاطات و توجهات لازم را در مورد او داشت؛ چون ممکن است وقتی طبیعتش بیدار شد، خطرناک‌تر از آن بچه‌ای شود که به نظر بسیار شرور است. لذا می‌بینیم بسیاری از بچه‌هایی که در طفولیت شرورند، در بزرگی بچه‌های بسیار خوبی می‌شوند و بسیاری از بچه‌هایی که در طفولیت خیلی مؤدب به نظر می‌آیند، در بزرگی بچه‌های بسیار شروری می‌شوند؛ چون اینها طبیعتِ دیررس داشته‌اند و وقتی آن طبیعت، دیر بُروز می‌کند، طغیانش هم دیرتر است؛ اما آن دستۀ اول، طبیعتِ پیش‌رس داشته‌اند و طبیعت‌شان زود خودش را نشان داده است. اتفاقاً خیلی از انسان‌هایی که وقتی از نظر طبیعتی رها هستند، شرورند، وقتی فطرت‌شان زنده شود، خیلی قابل اعتمادند. 📖 راه رشد، جلد یک، صفحه ٧٨ @haerishirazi

فایل وضعیت @haerishirazi

🎙پادپخش 🚀خطرناک‌تر از موشک! @haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸نکته‌ای در باب تبلیغ دین بوسیلۀ مفاهیم «بهشت و جهنم»🔸 شما وقتی بیرون مسجد الحرام هستید، دیوار مسجد الحرام قبلۀ شماست و شما به سمت همین دیوار نماز می‌خوانید، درست است؟ حالا تصور کنید که رفته‌اید داخل مسجد الحرام و در آنجا برای نماز رو به دیوار ایستاده‌اید، در آن هنگام شما پشت به قبله‌اید. مگر بیرون مسجد به‌سمت همین دیوار نماز نخواندید؟! حالا وقتی آمدید داخل، باید پشت‌تان را بکنید به همین دیوار، دیواری که وقتی بیرون بودید رو به آن می‌کردید! خب، ما به کسی که تازه‌کار است، بیاییم بگوییم تو برای بهشت و جهنم کار نکن؟! بابا این بیرون از حرم است؛ قبلۀ او دیوار مسجد الحرام است، دقیقاً باید به او بگویی بهشت، دقیقاً باید به او بگویی جهنم! خدا این‌همه آیات در تحذیر از جهنم گذاشته است تا انسان به تحذیرهای او اهمیت بدهد! دعای «قِنا عَذاب النار» را تکرار بکند؛ بگوید و بگوید. ابوذر بعد از نماز در سجده می‌گوید «اسئل الله الحورالعین»، از خدا حورالعین می‌خواهم. شاعر می‌گوید: «خدایا زاهد از تو حور می‌خواهد قصورش بین، به جنّت می‌گریزد از درت یا رب شعورش بین!» ببینید، نباید امور در هم بریزد! بله، وقتی به جایی رسید که دیگر اینها را نخواهد، درست است. اما الآن اگر از خدا حورالعین و بهشت بخواهد، از خدا نجات از جهنم بخواهد، اینها عین توحید است! چرا؟ چون متناسب با مرتبه‌اش هست. @haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸توجه و هشیاری نسبت به تفاوت غذای فطرت با طبیعت🔸 شما بچه‌تان را که می‌خواهید تربیت بکنید، باید توجه داشته باشید که هم فطرت دارد و هم طبیعت. از این جهت چون طبیعت دارد، خیلی او را نوازش نکنید؛ چون نُنُر می‌شود. در تکریم کردن، خیلی تند نروید و ملایم تکریم کنید. اگر هم خطایی کرد، در برخورد خیلی تند نروید؛ چون فطرت دارد و به او برمی‌خورد. مثلاً زمانی که بُعد نورانی کودک بر بُعد ظلمانی او غلبه کند، اگر با او سرد شوی و به او بی‌احترامی کنی، او را سرد می‌کنی. در برخورد‌ها و تربیت‌ها باید مواظب باشید که می‌خواهید از بین فطرت و طبیعت عبور کنید و مَجال‌تان زیاد نیست. ما در امور خودمان همیشه داریم روی پل حرکت می‌کنیم؛ پلی که نه این طرف آن نرده گذاشته‌اند و نه آن طرفش؛ هم این طرفش پرتگاه است و هم آن طرفش. از این جهت به آن می‌گویند صراط، نمی‌گویند طریق. زندگی کلاً عبور از روی پل است و حتماً باید از بین این حدود رد شوید. این فرمان را به هر سمت که بچرخانید، پرتگاه است. لذا انسان باید در همۀ کارهایش حدود الهی را رعایت کند تا سقوط نکند. 📖 راه رشد، جلد یک، صفحه ٨٢ @haerishirazi

فایل وضعیت @haerishirazi

فایل وضعیت @haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔶به بچه باج ندهید!🔶 ❓ سؤال: نحوۀ تعامل با فرزندانی که با داد و فریاد می‌خواهند به مقصود خود برسند، چگونه باید باشد؟ ✅ پاسخ آیت الله حائری شیرازی: وقتی بچه با داد و فریاد درخواستی داشته باشد، پدر و مادر با او همکاری نکنند؛ چون اگر به این نتیجه برسد که کلید درِ بسته شده، داد و بیداد است، شیوه‌ای غلط در او نهادینه خواهد شد. پدر و مادر زمانی به درخواست کودک ترتیب اثر دهند که با حرف منطقی پیش بیاد تا بفهمد آن‌ چیزی که می‌تواند این قفل را باز کند، منطق است نه احساسات! @haerishirazi

🎥 ببینید 🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸مهمترین غفلتی که در عرصۀ تبلیغ دین مرتکب می‌شویم چیست؟! 🔸 #علوم_انسانی_اسلامی #تبلیغ_دین @haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸بچه را باید پوست نازک بار آورد!🔸 بچه را باید پوست نازک بار آورد. مثلاً می‌گویی بچه‌ام زود اوقاتش تلخ می‌شود. این نعمت است. بچه اگر بی‌تفاوت شد، عذاب است. آیا خوب است که بچه را توی سرش بزنند و به او بی‌اعتنایی کنند اما اصلاً حالی‌اش نشود؟ این کم‌فهمی است. ریگِ نان سنگک را که با دست‌تان برمی‌دارید، دفعۀ اول دستت می‌سوزد و تاول می‌زند. یواش یواش یک قشر مرده‌ای از پوست روی این پوست می‌آید. دیگر شما می‌توانید با دست بزنید به ریگ داغ و دست‌تان هم نمی‌سوزد. یعنی حساسیت انسان به‌تدریج از بین می‌رود، بی‌حساسیت می‌شود. برخی به‌خاطر اینکه بارها برق آنها را می‌گیرد، در مقابل برق‌گرفتن ارتعاش ندارند. البته نمی‌گویم کسی تجربه کند! مسئله اینست که خیلی موضوعات به نوعی‌ست که انسان به آن عادت می‌کند. مثلاً شما این‌قدر به بچه بد گفته‌اید، تا به آن بدی عادت کرده. می‌داند که سهمیۀ هر روزش این است که چهارتا بد بشنود. اگر شما سه‌تا بد به او گفتی مثل اینست که پیمانه‌اش را پر نکرده‌ای. هر وقت بخواهی به او فرمان بدهی، چاشنی‌اش «چهارتا» حرف زشت است. وقتی «سه‌تا» حرف زشت چاشنی‌اش کردی کار را انجام نمی‌دهد؛ مزدش را کم داده‌ای! سعی کنید که بچه، نه تکیه به حرف زشت بکند، نه به التماس. خودکفا شود. تکیه کند به فهم خودش، به تشخیصش، به احساس وظیفه‌اش. یعنی خودکفا شود در تشخیص. شما تذکر به او بدهید، اما او را وابسته به تذکر نکنید. یعنی همان‌طوری که شما مادر او هستی و با دلت یک چیزهایی می‌فهمی و دلت برای او می‌سوزد، این را بدان که خدا در وجود او نیز پیامبری آفریده که اگر او زنده شود و رشد کند، موعظه‌اش می‌کند. 📖 راه رشد، جلد یک، صفحه ٢٣۶ @haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸چهار ستون اصلی تربیت🔸 تربیت بر این چهار پایه استوار است. به پدرها و مادرها یادآور می‌شوم که این چهار تا پایه، سقف خانۀ ما را نگه می‌دارد. شما چهار تا ستون دارید و تربیت بر این چهار ستون استوار است: ستون اول، «آگاهی دادن به بچه»؛ ستون دوم، «احترام گذاشتن به بچه»؛ ستون سوم، «محبت کردن به بچه»؛ یعنی در چشم پدر و مادر عزیز باشد؛ ستون چهارم، «اینکه به بچه اعتماد کنند و قبولش داشته باشند و از او مسئولیت بخواهند». اینها عناصر تربیت صحیح فرزند است. 📖 راه رشد، جلد یک، صفحه ٢۴۴ @haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸محیطی سرشار از محبت‌ بسازید🔸 از محبت غافل نشوید. محبت ملاک رشد است. شما اگر برادر دینی خود را دوست نداشته باشی، پژمرده می‌شوی، پلاسیده می‌شوی، بی‌روح می‌شوی، خسته می‌شوی، افسرده می‌شوی، کوفته می‌شوی، ناتوان می‌شوی. اگر می‌خواهی بار زندگی را برداری، نیرو می‌خواهد. سلامی که مؤمنی به مؤمن دیگر می‌کند، باید مبادله محبت باشد. باید وقتی مؤمنی مؤمن دیگر را دید، شارژ شود، نیرو بگیرد، توان بگیرد، قوه بگیرد. با بشاشی سلام بکنید. چهره در حال سلام باید بشاش باشد؛ سلام معنادار، سلام شاداب، سلام از روی خرمی، از روی عشق، از روی محبت. چه کنم که آن‌چنان در ظلمات دوره پهلوی، روح‌ها پژمرده شده بود که وقتی حالا می‌گویم: از روی عشق سلام کن، می‌گویید: این یعنی چه؟! سلام از روی محبت یعنی چه؟! پژمردگی یعنی همین. 📖 راه رشد، جلد یک، صفحه ٢۴۵ @haerishirazi