[Forwarded from نکات و تمثیلات آیت الله حائری شیرازی(ره]
هواپیما را دیدهاید که از روی زمین اوج میگیرد؟ هواپیما دوباره به زمین بر می گردد، اما موشک از جاذبه زمین خارج میشود و دیگر بر نمی‌گردد. سرعت زیادی لازم است تا موشک از جاذبه زمین خارج شود. همان طور که زمین «جاذبه» دارد، «نیت» هم «جاذبه» دارد.
نیت انسان‌ها گاهی در «جاذبه» خود انسان گیر میکند. بسیاری از اعمالی که انسان به سوی ملکوت میفرستد، از جو خودش نمی‌گذرد؛ او فکر میکند آن عملی که فرستاده، رسیده است! اما در قیامت که عملش را نشانش می‌دهند میبیند که خیلی از آنها به جاذبه خودش باز گشته است.
درجات عمل، همه‌اش مربوط به نیت میشود و بستگی دارد به این که تا چه اندازه‌ای بتواند از خودش رها شود که این مربوط به شکستگی و سوزدل است...
@haerishirazi
🔹آیت الله حائری شیرازی:
زندگی ما یک غواصی کوتاه است تا ته دریای وجود.
هر دُرّ و گوهری که بخواهی آنجاست.
موقعی که نطفه انسان منعقد میشود، مثل آن است که غواص داخل آب میپرد. وقتی میرسد به کف دریا و دُرّ و مروارید کف دریا را میبیند، همان پانزده سالگی و فصل بلوغ است و البته اول امتحان.
موقع مرگ وقتی است که جمع کرده یا نکرده، دیگر باید برود بالا، روی دریا.
این بدن همچون قطعه سنگی است که به غواص وصل میکنند تا برود به زیر آب، بعد که رفت زیر آب این قطعه سنگ را از او جدا میکنند تا سریع بیاید بالا.
میگوییم: «انّاللّه و انا الیه راجعون» برگشت قطعی است
مثل آن غواص که برگشت روی آب، نگاه کن ببین مروارید دارد یا نه؟ اگر مروارید همراهش بود جشن بگیر، اگر دست خالی بود، عزا بگیر.
@haerishirazi
🔹آیت الله حائری شیرازی:
عالم، کتاب خداوند است.
مگر نه این است که شما ابتدا فهرست کتاب را میبینید و بعد، مطلبی که با مذاق شما جور باشد همان را مطالعه میکنید؟
کسی که دلش به دنیاست، از دنیا، دنیا میگیرد و کسی که دلش به آخرت است، از دنیا آخرت را میخواند.
اساسا آنچه دنیا را برای آدمی معنادار میکند این است که از این کتاب چه میخواهد؟
🔹آیت الله حائری شیرازی:
نسیم اگر بر زباله بگذرد، بوی زباله میگیرد
و اگر بر گلها عبور کند، بوی گل پیدا میکند.
ما نسیم هستیم.
انبیا آمدند بگویند: ای نسیمها!
از اینجا عبور کنید و از آنجا نه.
https://telegram.me/joinchat/BcHSIDwwcxrCUmmpaMwOkg
🔹آیت الله حائری شیرازی:
زنها وقتی باردارند، با احتیاط مینشینند و میایستند.
مؤمن هم باردار است و جنین او ایمان اوست.
زن حامله اگر از بلندی بیفتد، بچهاش سقط میشود؛ مؤمن هم گاهی یک حرف ناملایم میزند و ایمانش سقط میشود.
زنی که پشت سر هم به این طرف و آن طرف میپرد، باور کن که حامله نیست.
اگر حامله بود اینطور بیپروا نبود.
کسی هم که لابلای حرفهایش خیلی شلنگ تخته میاندازد و در قضاوتش درباره این و آن، هرچه خواست میگوید، باور کن که حامل «ایمان» نیست.