🔹آیت الله حائری شیرازی (رحمه الله علیه)🔹 🔸شهود شب و استقامت روز🔸 گرفتاری بزرگ جامعۀ ما در زمان کنونی، کمبود فرد است. باید فردی در مصادر امور اجرایی قرار بگیرد که که بر نفس خودش مسلّط باشد تا این انقلاب پیش برود و این شما هستید که با قرار دادن تزکیه در رأس برنامه‏ های خودتان، زمینه را برای نجات انقلاب از بُن بست کمبود افراد متعهد فراهم می‏کنید. انقلاب ما به‏ وسیلۀ افراد متعهد برپا شد و علت مُحدِثۀ او افراد متعهد بوده؛ علت مُبقیه‏ اش هم باید همین باشد.تزکیه و تهذیب، نوید‏ دهندۀ آیندۀ مطمئنی برای این انقلاب است. اگر چند سال قبل، بحث تهذیب در یک مجمع دانشجویی مطرح می‏شد، فکرها استقبال نمی‏کرد؛ چون در حالت عمل‏زدگی و اصالت عمل و درگیری قرار گرفته بودند و جهت‏ گیری و جهت‏ یابی و آگاهی در درجۀ دوم اهمیت قرار گرفته بود. انقلاب ما از این جهت به‏ سوی کمال می‏رود که جوان دانشجوی ما میل به عرفان و معارف پیدا می‏کند. تزکیه و تهذیب برای همۀ افراد ضروری است و برای افراد مبارز ضروری‏تر. امام به برکت تهذیب و به برکت تسلّط بر خود، قیام کرد. به برکت یاد خدا و به برکت تسلیم در برابر حق بود که بر هر طاغوتی پیروز شد. او ابتدا بر طاغوت وجود خودش تسلط یافته بود. این جهاد اکبر بود و اساس این جهاد این است که انسان شنیده‏ هایش را خواهد دید. آنچه امروز برای کسی که تزکیه و تهذیب نداشته، شنیدنی است، فردای تهذیب، دیدنی است. این معنای «یخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَی النُّوُر» است. انسان قبل از تهذیب در ظلمات است و از این نظر حقایق فقط برایش قابل سمع است. وقتی مُهذّب شد، شناخت، تشخیص، لمس، احساس و شهود او نوع دیگری می‏شود. افرادی که به این حد از شهود و مشاهده می‏رسند، انقلاب را در سخت‏ ترین حالات به پیش می‏ برند. امام حسین علیه السلام در شب عاشورا اصحاب خودش را به شهود رساند؛ یعنی روز عاشورا چکیدۀ شب عاشورا است. استقامت روز، نتیجۀ شهود شب است. آن که از شهود شب محروم است، تعجبی نیست که از صبر در روز محروم باشد. کتاب آئینه تمام نما/فصل 7، انقلاب اسلامی در پرتو عاشورا/ صفحه 222 @haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸استخدام در دولت، توکل انسان را کم می کند🔸 شخصیت انسان، در رابطه‌ی بین تلاش او برای تولید ارزش اضافی و حق مصرفی که دارد، تبلور پیدا می‌کند. حال اگر دولت آمد و این رابطه را برهم زد، باعث می‌شود که فرد ادامه‌ی حیات خودش را در «تلاش خود» نبیند، بلکه در این ببیند که «دولت» او را بپذیرد و «استخدامش» کند. در صورتی که شخصیت فرد موقعی تبلور پیدا می‌کند که او «کار» خودش را در «نانش» مشاهده کند و کسی را در آن، «واسطه» نبیند. کسی که «ماهیانه» می‌گیرد و خودش را به دولت می‌فروشد و با آن ارتزاق می‌کند، چشمش به دست دولت است، نه خدا. این فرد چطور می‌تواند با تمام وجود، چشمش به دست خدا باشد؟ اما وقتی که ثمره‌ی کار خودش را دید، از خدا می‌خواهد که به او توفیق کار بیشتر بدهد. می‌گوید من تلاش می‌کنم این نخواست، یکی دیگر. اما کسی که می‌گوید اگر دولت نخواست برای او کار بکنم، بعد چه می‌شود؟ چنین فردی از نظر اعتقادات تحلیل می‌رود. پس برای رسیدن به شخصیت مستقل، فرد باید راهی برای «استقلال در روابط تولیدش» پیدا کند. @haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸حرص در تولید و قناعت در مصرف🔸 ما از زندگی علی(ع) تنها فقرش را برای مردم گفته ایم و از تولید ثروتش نگفته ایم. نتیجه کار ما این شده که مومنان با مشکلات مالی روبه رو هستند. علی (ع) بزرگ ترین تولید کننده و در زمینه مصرف زاهدترینِ اهل عالم بود و این خودش هنر است. چون ما از تولید ایشان نگفته ایم به تولید کم قانع شده ایم و حال با مشکلات اقتصادی روبرو هستیم. این در حالی است که باید در بحث تولید حریص بود. ما نباید به تولید و علم کم قانع باشیم. هرچه در آمدتان بیشتر باشد بهتر می توانید خدمت کنید. هرچه مقتدرتر و با سوادتر باشید، بهتر است. @haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸قرآن، روایت‌گر عاشورا به زبان عبرت‌آموز🔸 قرآن کریم درحالی‌که گذشته را بیان می‌کند، آینده را هم بیان کرده است! مثلاً وقتی می‌گوید بنی‌اسرائیل هارون را رها کردند و گوساله را گرفتند، می‌خواهد هشدار بدهد که ای مسلمان‌ها، شما گرفتار چنین مشکلی خواهید شد و بین امام حسین علیه السلام و یزید، یزید را ترجیح خواهید داد؛ درست مثل اینکه بین هارون و گوساله، گوساله را ترجیح دادند. کتاب آئینه تمام نما/فصل 3، عوامل واقعۀ عاشورا/ صفحه 133 @haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی (رحمه الله)🔹 🔸عاشورا، موضع شکر بود نه صبر🔸 @haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸عاشورا، موضع شکر بود نه صبر🔸 در زیارت عاشورا میخوانیم: «اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ حَمْدَ الشَّاكِرِينَ لَکَ عَلَى مُصَابِهِمْ» (خدايا سپاس تو را، سپاس شكرگزاران بر مصيبتزدگیشان). عاشورا، حمد صابران نیست، بلکه حمد شاکران بر مصیبتهاست. امام خمینی هم گفت: «مرگ مصطفی از الطاف خفیّۀ الهی بود». وقتی میگوید: لطف است، یعنی تشکر میکند. کتاب آئینه تمام نما/فصل 2، درس‌های عاشورا/ صفحه 55 @haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸برای سنجش ایمان افراد، کفر به طاغوت آنها را بسنجید🔸 یکی از مصادیق فهم در دین این است که وقتی از ایمان کسی تعریف می‌کنند، شما ببینید کفر به طاغوت او چگونه بوده است. تمام مشکلات عالَم اسلام این است که کفر به طاغوت را جدّی نگرفتند و از کنار آن به‌سادگی گذشتند. امام خمینی رحمه الله، حج را با برائت از مشرکین واقعاً زنده کرد. امام راحل به آن‌هایی که مخالف برائت بودند، گفت: این‌ها به آمریکا لبیک می‌گویند! کتاب آئینه تمام نما/فصل 2، درس‌های عاشورا/ صفحه 68 @haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸تربیت حسینی🔸 @haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸تربیت حسینی🔸 امامان ما تفقّه در دین را به خوبی به اولادشان یاد میدادند و آنها را تربیت میکردند. پس از عاشورا اوضاع کمی آرامتر شده بود و یزید بر سر صلح آمده بود و میخواست استمالت کرده باشد. روزی امام سجاد علیه السلام و کودکی از فرزندان امام حسین علیه السلام را نزد خود خواند. یزید رو به آن کودک کرد و گفت: آیا با پسر من، خالد، کُشتی میگیری؟ آن کودک گفت: نه؛ ولی چاقویی به من بده و چاقویی هم به او تا با هم مقاتله کنیم. یا من او را میکشم یا او مرا. معنایش این است که کُشتی کار دوستان است و دو رفیق با هم کُشتی میگیرند، من با بچۀ تو دوست نیستم. تو با پدر من دوست نبودی، پس من چگونه با بچۀ تو دوست باشم؟! «إِنِّي سِلْمٌ لِمَنْ سَالَمَكُمْ وَ حَرْبٌ لِمَنْ حَارَبَكُمْ» (من در صلحم با آنکه با شما در صلح است و در جنگم با آنکه با شما در جنگ است). اسلام این است. کتاب آئینه تمام نما/فصل 2، درس‌های عاشورا/ صفحه 68 @haerishirazi

📢 اطلاعیه کسانی که در زمینه ی ساخت کلیپ های #صوتی یا #ویدئویی یا #طراحی_پوستر از بیانات، تسلط و تجربه دارند و مایل به همکاری (بصورت دورکاری) با دفتر مرحوم آیت الله حائری شیرازی هستند، به ادمین کانال پیام بدهند. ارسال حداقل 2-3 نمونه کار جهت ارزیابی، الزامی است. با تشکر @haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی (رضوان الله علیه)🔹 🔸دو جریان متقابل در اسلام🔸 کشته شدن عثمان و شهادت محسن نقطۀ مشخص شدن دو جریان در تاریخ است. جریان اول همواره از نور به ظلمات می‌رود و یکی از نتایجش پدید آمدن اشقیای کربلا است. همان‌طور که امام حسین علیه السلام فرمود، جریان اول حتی از اجدادشان هم بدتر بودند. ثمرۀ جریان دوم هم شهدای عاشوراست. چه خوب شد که خانواده‌هایشان را با خود بردند و آن اسرا، پیام شهادت را منتقل کردند! اگر شهادت پیام نداشته باشد، اصلاً کاربردی ندارد. کتاب آئینه تمام نما/فصل 1، بینش و بصیرت حسینی/ صفحه 28 @haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی (رضوان الله علیه)🔹 🔹به سوی خدا فرار کنید🔹 قرآن میفرماید: «ففرّوا الیاللّه» به سوی خدا فرار کنید. «فراری» چه میکند؟ هرچه چیزی مثل زمین و خانه، یخچال و تلویزیون داشته باشد نقد میکند؛ سپس ریالها را به ارز تبدیل میکند. شب و روز در تدارک فرار است. حاضر است هر کاری کند تا تاریخ خروجش را یک روز حتی یکساعت جلو بیندازد. مؤمن هرچه دارد، باید همه را نقد و تبدیل به ارز آخرت کند. ارز دنیا فانی و ارز آخرت باقی است. مؤمن وقتی همهی کارهایش را کرد، اگر بگویند «امروز بیا» راحتتر است تا بگویند فردا. فراری میگوید، ممکن است از توی پروندهام چیزی در بیاید که ممنوعالخروج بشوم. مؤمن میگوید، تا الان نلغزیدهام، اما اگر اتفاقی بیفتد و سقوط کنم چه؟ بهتر است تا پاک هستم بروم. در سوره جمعه میگوید: «اگر واقعا خدا را دوست میدارید و از اولیاء اللّه هستید آرزوی مرگ کنید» اما چرا ما جرأت نداریم آرزوی مرگ کنیم؟ چون ارزمان را تبدیل نکردهایم. خانهی آنطرف را نساختهایم. اینکه خطیب جمعه میگوید، تقوا را رعایت کنید، یعنی هر که ارزهایش را تبدیل نکرده، زودتر تبدیل کند، هر که گذرنامهاش را نگرفته، زودتر بگیرد، هر که برای فرار به سوی خدا آماده نشده، زودتر آماده شود. چرا؟ چون اجل به سلیمان هم مهلت نمیدهد. حضرت سلیمان ایستاده بود و به مسجدالاقصی که ساخته میشد نظاره میکرد که عزرائیل آمد. سلیمان(ع) به عصایش تکیه داده بود. گفت: فرصتی! گفت: نه! گفت: همین؟ گفت: همین! ایستاده قبض روح شد. همینطور تکیه به عصا، ایستاده برجای ماند. تمام خدمه از آدمها و دیوها که کار میکردند همچنان ادامه دادند. مدتها گذشت و آنها میپنداشتند که این هم یکی دیگر از معجزات سلیمان(ع) است که بهطعام و غذا نیاز ندارد؛ تا آنکه موریانه به امر خدا عصا را خورد و عصا فرو ریخت و سلیمان افتاد. قانون خدا چنین است! @haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی (رضوان الله علیه)🔹 🔹به سوی خدا فرار کنید🔹 🔹@haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی (رضوان الله علیه)🔹 🔸انبیاء طبیب بشر هستند🔸 گاهی دوایی را که تلخ است به بچّه میخورانید، یا دکتر میخواهد به او آمپول بزند؛ و میدانید که اگر این آمپول تزریق نشود یا آن دوا را نخورد، مرضش شدّت پیدا میکند. از طرف دیگر بچّه ناراحت است، از دوا بدش می آید ولی برایش لازم است؛ این مثالی برای مصیبت هاست که دوای انسان است. بچّه گاهی آبنبات دوست دارد، آدامس و شکلات دوست دارد، اما مضر است یا زیادش ضرر دارد. از دست بچّه میگیرید و او بهانه میگیرد اما به خاطر خودش به او نمیدهید. ما غیبت میکنیم، این غیبت در دهان ما شیرین است ولی برای ما سمّ است، بچه ممکن است نقل و نفتالین را با هم اشتباه بگیرد، چقدر خطرناک است که کنار دست بچّه باشد! خوب بچّه میخواهد موسیقی حرام گوش کند، چطور اگر نفتالین را به جای قند میخواست بخورد، از او میگرفتید، اگر نفت را به جای آب میخواست بخورد، فورا دور از دستش میگذاشتید، اما به سم روحی چنین حساسیتی نشان نمیدهید. اگر بچه داروی سمی مصرف کند شما بلافاصله میبرید و معده اش را شستشو میدهید تا آثار آن سمّ از بین برود. استغفار شستشوی معده روح انسان است. وقتی که بچّه ای نفت میخورد و بیهوش میشود، اگر خوابش ببرد، خطرناک است. اگر تریاک خورده، خوابش ببرد، خطرناک است، همینطور وقتی انسان گناه میکند، اگر مست شود، غافل شود و غفلتش ادامه پیدا کند؛ خطرناک است و هلاک میشود؛ باید او را بیدار نگه داشت، شما برای بچه خودتان به دکتر نیازمندید، خدا هم برای ما انبیاء را فرستاده که طبیب ما باشند و به ما بگویند، چه چیزی برای ما حکم نفتالین دارد و چه چیزی حکم قند؟ و همه گناهانی که از آن ریشه میگیرند، همان نفتالین هایی هستند که انسان میپندارد قند است. @haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی (رحمه الله علیه)🔹 🔹«مَّا أَصَابَک مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اللّهِ وَمَا أَصَابَک مِن سَیئَةٍ فَمِن نَّفْسِک»🔹 🔹@haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی (رحمه الله علیه)🔹 🔹«مَّا أَصَابَک مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اللّهِ وَمَا أَصَابَک مِن سَیئَةٍ فَمِن نَّفْسِک»🔹 🔹زمین، روشنی و بهار را از خورشید میگیرد و تاریکی و زمستاناش، از سایه خودش است. تغییر زاویه تابش خورشید به زمین، زمستان را به بهار تبدیل میکند. وقتی زاویه نور الهی به انسان مایل شد و در معرض نور او قرار گرفت، بهار انسان است. «مَّا أَصَابَک مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اللّهِ وَمَا أَصَابَک مِن سَیئَةٍ فَمِن نَّفْسِک» هر خوبی از شما سربزند از شما نیست مربوط به خدا است و هر بدی که از شما سربزند مربوط به خدا نیست، مربوط به خودت است. نساء:79 @haerishirazi

🔹آیت الله حائری رحمه الله علیه🔹 🔹عاشورا، صحنه گذشت از تعلقات🔹 @haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸عاشورا، صحنۀ گذشت از تعلّقات و محبوب‌ها🔸 مشکل ابلیس چه بود که وقتی گفتند به آدم سجده کن، سجده نکرد؟ او گفت: «أَنَا خَيْرٌ مِنْهُ خَلَقْتَني مِنْ نارٍ وَ خَلَقْتَهُ مِنْ طينٍ» (من از او بهترم! مرا از آتش و او را از گل آفريده اى). او قبول دارد که هر دو آفریدۀ خدا هستند، ولی چطور شد که قبول نکرد سجده کند؟ چطور شد که شش هزار سال سجدۀ قبلی مشکلی نداشت، ولی این یک سجده مشکل داشت؟ علتش این بود که شیطان «عزّت پرست» بود. پا روی عزّت خودش نمیگذاشت و شش هزار سال عبادتی را که در امتداد عزّت خودش بود، انجام میداد. مرتباً عبادت میکرد و عزیزتر میشد؛ ظاهرش عبادت بود و باطنش عزّت طلبی. خدا نمیخواست او را رسوا کند، خدا خواست او را از این جهل نجات دهد. خدا میخواست بزرگترین کمک را به ابلیس بکند. روی خودت پا بگذار و از حجاب خودت بیرون بیا و از خودمحوری، به خدا محوری منتقل شو. یک سجده است، ولی محور را از خودمحوری به خدامحوری انتقال میدهد. خداوند در قرآن کریم میفرماید: «لَنْ تَنالُوا الْبِرَّ حَتَّى تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ» (هرگز به نيكى دست نخواهيد يافت، مگر از آنچه دوست داريد به ديگران ببخشيد). میفرماید آنچه دوست داری را خرج کن. خرج کردنِ «عزّت» واقعاً سخت است. حسین ابن علی علیه السلام در عاشورا چه کرد؟ محبوبانش را به میدان آورد: دخترش را، زنش را، بچۀ شیرخوارش را. او همۀ اینها را انفاق میکند. عاشقها این کار را میکنند و غیرعاشقها این کار را نمیکنند. عاشق اگر به خاطر عشقش بدنام شود، صدایش درنمیآید و اعلام برائت و پشیمانی نمیکند. فحشش را هم میخورد. امام حسین علیه السلام عاشق است و به او میگویند «خارجی». امام خمینی رحمه الله هم عاشق بود و از آبرویش خرج میکرد. بزرگترین کارهای امام در جاهایی که عزّتش را زیر پا میگذارد، تجلّی میکند. میدانید در فتوایی که امام علیه سلمان رشدی صادر کرد، چه کرد؟ امام راحل در دنیا عزّتی پیدا کرده بود و میدانست که اگر بگوید او را بکُشید، همۀ عالَم با او مخالفت میکنند. دیدید چه بر سر امام آوردند؟ گاهی لوبیا را میریزند داخل دیگ و گوشت هم میریزند و آبگوشتی درست میکنند. این یک نوع مصرف کردن لوبیاست. گاهی هم لوبیا را خاک میکنند. وقتی دفنش کردند زیر خاک متلاشی میشود، اما جوانه میزند و بالا میآید. وقتی انسان انفاق میکند، مانند این است که دفن میکند. باید عزیزترین چیز را دفن کنی. وقتی دفنش کردی محصول بیشماری به تو میدهد. «مَثَلُ الَّذينَ يُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ في سَبيلِ اللَّهِ كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنْبَتَتْ سَبْعَ سَنابِلَ في كُلِّ سُنْبُلَةٍ مِائَةُ حَبَّةٍ وَ اللَّهُ يُضاعِفُ لِمَنْ يَشاءُ وَ اللَّهُ واسِعٌ عَليمٌ» (مَثَل آنان كه دارايی هاى خود را در راه خداوند میبخشند، چون دانه اى است كه هفت خوشه برآورده باشد، در هر خوشه صد دانه و خداوند براى هر كه بخواهد چند برابر میگرداند و خداوند نعمت گسترى داناست). نباید عزّت محور شود؛ بلکه تکلیف محوری صحیح است. تکلیف محور آن است که آبرو بیاورد، نه اینکه آبرو بردارد. آبرو به دست آوردن موج سواری است. آبرو خرج کردن تکلیف محوری است. انسان باید حرف حق را بزند، اگرچه به او فحش بدهند. کتاب آئینه تمام نما/فصل درس‌های عاشورا/ صفحه 103 @haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸باور کن که حامله نیست!🔸 زنها وقتی باردارند، با احتیاط مینشینند و میایستند. مؤمن هم باردار است و جنین او ایمان اوست. زن حامله اگر از بلندی بیفتد، بچهاش سقط میشود؛ مؤمن هم گاهی یک حرف ناملایم میزند و ایمانش سقط میشود. زنی که پشت سر هم به این طرف و آن طرف میپرد، باور کن که حامله نیست. اگر حامله بود اینطور بیپروا نبود. کسی هم که لابلای حرفهایش خیلی شلنگ تخته میاندازد و در قضاوتش درباره این و آن، هرچه خواست میگوید، باور کن که حامل «ایمان» نیست. @haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی(رحمت الله علیه)🔹 🔸 «گرفتن» و «رها کردن» در تربیت🔸 تربیت‌، «گرفتن» و «رها‌کردن» دارد؛ یعنی باید «متربی» را از آن‌کسی‌که انسان را به راه خطا می‌برد بگیری و به راه صحیح بیاوری و طبق یک برنامۀ زمان‌بندی‌شده رهایش کنی. دورۀ «رها‌کردن» بسیار ظریف‌تر و مهم‌تر از دورۀ «گرفتن» است. اینکه کسی را در مرحلۀ نخست تحت‌تأثیر خود قرار‌ دهیم کار ساده‌ای است. اما کسی را از تأثیر خود خارج‌کردن و او را روی پای خودش واداشتن کار دشواری است؛ یعنی چنان دستت را از اطراف او کنار ببری که راه خودش را ادامه بدهد و خرد نشود. وقتی به کسی تعلیم دوچرخه‌‌سواری می‌دهید چه می‌کنید؟ او که وارد نیست؛ او را می‌گیرید، اما همین‌که او دو تا پا زد، رهایش می‌کنید. همین‌که توانست تعادلش را حفظ کند، دست از دوچرخه برمی‌دارید. گرفتنش آسان است؛ اما این گرفتن به‌ضرر اوست. اگر رهایش کنید که زمین بخورد به نفع دوچرخه سوار است. چرا؟ چون «سلامت در وابستگی»، برای انسان «هلاکت» است. درحالی‌که زخمی‌شدن در حفظ تعادل، سعادت است. رهبر جامعه هم، هنگام «گرفتن» و قبضه‌کردن جامعه، کار ساده‌ای دارد؛ کار دشوار او در «رها‌کردن» جامعه است. وابسته‌شدن جامعه به رهبرِ خودش ساده است. روی پای خود ایستادنِ جامعه، به‌طوری‌که خود بفهمد، خود بداند و خود درک کند، دشوار است. برای گذشتن از این مرحله، جامعه «زخم‌هایی» را باید تحمل کند و آسیب‌هایی را باید قبول کند تا بتواند روی پای خود بایستد، بفهمد و حرکت کند. @haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی (رحمت الله علیه)🔹 🔸سگ خشم را مهار بزن تا همه سگها اسیرت شوند🔸 بزرگان نکردند در خود نگاه خدابینی از خویشتن بین مخواه از آن بر ملائک شرف یافتند که خود را به از سگ نپنداشتند از سلمان فارسی پرسیدند: این محاسن (ریش‌های) تو بهتر است یا دُم سگ؟ سلمان فرمود: اگر از پل صراط گذشتم ریش من، اگر نگذشتم، دم سگ. این پاسخ سلمان، بهخاطر حلم اوست. او استهزاءکننده را با این سخن منقلب کرد. طرف، از شرم آب شد؛ به خیال خود آمده بود که سلمان را به لغو بکشاند و مسخره کند، سلمان او را از لغو بیرون کشید. شد غلامی که آب جو آرد آب جو آمد و غلام ببرد @haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی (رحمت الله علیه)🔹 🔸عاشورا؛ کارنامه دو جریان در سقیفه🔸 عاشورا میدان عمل بود نه جلسه سخنرانی؛ خیلی‌ها در جلسه سخنرانی بلبل می‌شوند و اگر شخصی ضعیفالنفس آنجا باشد، مغلوب سخنوری او می‌شود، اما در میدان عمل حسین‌بن علی(ع) گفت، «کردید؟ بیایید نتیجۀ آن را ببینید!» سلمان فارسی در روز سقیفه این جمله را به فارسی گفت: «کردید و نکردید» یعنی نماز و روزه و حج و جهاد به جای آوردید، ولی آن را تباه کردید. حسینبن علی(ع) در عاشورا گفت، بیایید در میدان عمل بسنجید که کارنامه این دو جریان چگونه است؟ آن علی(ع) که گفتید، مردم او را نمی‌خواهند، محصولش را ببینید؛ شهدای کربلا محصول کار علی(ع) است، از بچه شش ماهه تا پیرمرد نود ساله؛ تربیت علی همه را به بهترین خلقشان، بهترین برنامه و تقویمشان رسانده است، تربیت علی از علی اصغر شافع روز جزا می‌سازد، تا آنجا که قنداقهای که این بچه را با آن می‌بندند، حبلاللّه است. @haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی (رحمت الله علیه)🔹 🔸مقایسه صلح امام حسن(ع) و تخریب کشتی حضرت خضر(ع) و موسی(ع)🔸 قرآن کریم می‌فرماید: «مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللّهِ وَالَّذینَ مَعَهُ اَشِدّأ عَلَی الْکفّارِ رُحَمأ بَینَهُمْ» کسانیکه با پیامبر (ص) هستند با دشمنان سخت و با دوستان مهربان هستند. نمی‌گوید « وَالَّذینَ امَنُوا مَعَهُ» بلکه می‌گوید «وَالَّذینَ مَعَهُ» چون مقام «اَشِدّاءُ عَلَی الْکفّارِ رُحَمأ بَینَهُمْ» یک مقام بالایی است که برای همه حاصل نمی‌شود اما برای خود حضرت موجود است، و باید مشابهاش هم برای آنکسی که «مَعَ» یعنی همراه ایشان است باشد. اصحاب امام حسن مجتبی(ع) نتوانستند که «مَعَ» او باشند، نتوانستند این «رُحَمأ بَینَهُمْ» را رعایت کنند. با اینکه حضرت در بین آنها بود اما آنها نمی‌دانستند که چه رحمت بزرگی در بین جمعیت خودشان دارند و می‌گفتند: ای کاش کشته شده بودیم یا کشته شده بودید!! این اتفاق نظیر همان داستان حضرت خضر (ع) است که به حضرت موسی (ع) می‌فرماید: «إِنَّک لَن تَسْتَطِیعَ مَعِی صَبْرًا». اینها هم نتوانستند با حضرت باشند چون صبری که لازم بود نداشتند، با اینکه آنها با حضرت بیعت کرده بودند و معنای بیعتشان هم این بود که: «سَتَجِدُنِی إِنْ شَاءَ اللَّهُ صَابِرًا وَلَا أَعْصِی لَک أَمْرًا» در هر کاری هر اندازه که لازم باشد صبر می‌کنیم، اما در عمل نشان دادند که چنین نیست و فکر کردند که اینکار امام حسن مجتبی(ع) تقویت معاویه و مهلت دادن به اوست! در داستان حضرت خضر (ع) و حضرت موسی (ع) زمانیکه حضرت خضر (ع) کشتی را سوراخ کرد حضرت موسی (ع) خیال نمود که این ضربهای است به اهل کشتی، و چنین می‌گوید «اَخَرَقتَها لِتُغرِقَ اَهلَها، لَقَد جِئتَ شَیئاً أِمراً» یعنی آیا این کشتی را سوراخ کردی تا اهل آنرا در دریا غرق کنی؟ مسلماً تو بسیار کار منکر و زشتی را بهجای آوردی! اصحاب حضرت امام حسن مجتبی (ع) نیز زمانیکه دیدند بین حضرت و معاویه صلحنامهای نوشته شد همان اعتراض حضرت موسی (ع) را در مقابل حضرت خضر (ع) از خود نشان دادند و گفتند: «مثل اینکه با معاویه بیعت کردی تا همه این ضعفا را تسلیم او بکنی و موجب بقاء حکومت او و موجب ضعف روحیه مردم بشوی» و در جملات خود این مطلب «مُذِلَّ الْمُؤْمِنین» را ذکر می‌کردند، اما امام حسن مجتبی(ع) با بزرگواری خویش می‌فرمودند که من انشاءالله «مُعِزَّ الْمُؤمِنین» هستم، چون اینکار امام حسن مجتبی (ع) مانند سوراخ کردن کشتی توسط حضرت خضر (ع) بود تا مردم بتوانند از آن استفاده صحیح بنمایند. این مسئله مهم باعث می‌شود که حضرت خضر (ع) برای حفظ کشتی مجبور می‌گردد تا کشتی را سوراخ کند تا برای استفاده در مراحل بعد قابل استفاده باشد. کشتی امامت هم لازم است گاهی مواقع بهصورتی درآید که دیگران خیال کنند در آن خرابی حاصل گردیده است، تا اصلش از بین نرود و عیب هم پیدا ننماید ولو در ظاهر چنان نشان دهد که خراب است. امام حسن مجتبی (ع) هم در زمان خویش جریانات را بهگونهای دقیق و ظریف پیش بردند تا مقدمهای برای صحنه عظیمی مانند صحنه کربلا در روز عاشورا باشد و مسئله شهادت حسین بن علی(ع) و اصحابش و فرزندان و ... با آن عظمت و ارزش بهعنوان جریانی برای احقاق حقوق حقه مسلمین در بالاترین درجه ایثار و از خودگذشتگی و فداکاری برای مشخص شدن حق از باطل و مؤمن از منافق واقع گردد تا تاریخ آنرا بهعنوان بزرگترین سند افتخار اسلام و عدم سازش مسلمانان در برابر ظالمان و جباران ثبت گرداند و ماهم امروز اثر آنرا با اقتدا کردن رزمندگان به سردار بزرگ کربلا در جبهههای نبرد حق علیه باطل در مشکلترین و سختترین شرایط ایجاد شده از طرف دشمنان اسلام مشاهده می‌نمائیم. @haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی (رحمت الله علیه)🔹 🔸علوم انسانی؛ تنگۀ احد جمهوری اسلامی🔸 پاسداری در حقیقت پاسداری از علوم انسانی است و جنگ بر سر علوم انسانی است. این بحث امروز هم نیست. در سال ۱۳۵۹ سمیناری تحت عنوان انتقال به تعلیم و تربیت اسلامی برگزار شد و ما در آن سمینار این مسأله را مطرح کردیم که علوم انسانی در دانشگاه‌های ما به منزله تنگه احد است. در جنگ احد حضرت به نگهبانان تنگه فرموده بود که اگر ما مشرکین را شکست دادیم و آنها را تا مکه تعقیب کردیم، شما از جای خودتان نباید تکان بخورید و اگر آنها ما را تا مدینه تعقیب کردند، باز شما در جای خودتان استوار باشید. در باب علوم انسانی هم ماجرا از این قرار است. اگر ما همه پیروزی‌ها را از دست بدهیم اما کرسی علوم انسانی دانشگاه‌ها به دست اسلام بیافتد، ما همۀ عقب ماندگی‌ها و ناکامی‌های خودمان را جبران می‌کنیم. اما اگر پیروزی‌هایی در سطوح مختلف بدست بیاوریم، درحالیکه اسلام نتواند کرسی علوم انسانی را در دانشگاه‌ها تسخیر کند، تمام پیروزی‌ها موقتی است و ما همۀ آنها را در فاصله زمانی کمی از دست خواهیم داد. ملاحظه می‌کنید خطر همان خطر تنگۀ احد است. مسأله تهاجم فرهنگی ریشه در مسایل علوم انسانی دارد. @haerishirazi

🔥ربا و خلق پول بانکی را متوقف کنید⚠️ ✍فراخوان مقاله (تا 9 دی) همایش "ماهیت پول در تمدن اسلامی"🏅 (اصفهان - 4 بهمن 97) ارسال مقالات به @En_Gholami #گروه_معیشت_و_اقتصاد_متا @MataNevesht BinesheTamadoni.ir