شیعه شد

یک گفت و گوی مفید در باب سواد رسانه ای👇 🌸🍃کانال جذاب خلوتگه دوست 🌸به کانال #متفاوت روان دل در ایتا خوش آمدید ‌👇🇯‌🇴‌🇮‌🇳 🆔 @ravanedel

بنابراین بهتر است در این نوع مواجهه کلی حقیقی نگر، حقیقی نگار و حقیقی نگاه به مسایل مربوط باشیم و با قوت و استحکام به فکر برنامه ریزی و رشد باشیم تا بتوانیم از مزایای سواد رسانه بهره ببریم و با سواد رسانه خود را بالا ببریم. شایان توجه است، که چند مفهوم کلی در سواد رسانه ای اشخاص اثر مستقیم دارد، که عبارتند از: ـ شخصیت فردی و اجتماعی ارسال کننده پیام ها؛ ـ سواد تحلیلی از نوع: سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، حقوقی و... افراد؛ ـ جایگاه اجتماعی و فردی و نوع نگاه به مسایل کلی؛ ـ قضاوت دیگران در مواجهه با هرزه نگاری و دریده خویی صاحب پیام؛ ـ عدم تعادل و واکنش ناشایست در بازخورد دریافت پاسخ ها؛ و... . در آخر، طبق آموزه های اسلامی ـ قرآنی: « نَ وَ القَلَمِ وَ مَایَسطُرُونَ» و تأکیدهای روایی، که به نمونه یادآور می شوم، رسول مهربانی(ص) می فرماید: «یُؤتى بصاحِبِ القَلَمِ یَومَ القِیامَةِ فی تابوتٍ مِن نارٍ یُقفَلُ علَیهِ بِأقفالٍ مِن نارٍ، فَیُنظَرُ قَلَمُهُ فیما أجراهُ، فإن کانَ أجراهُ فی طاعَةِ اللّه ِ و رِضوانِهِ، فُکَّ عَنهُ التابوتُ و إن کانَ أجراهُ فی مَعصیَةِ اللّه، هَوَى التابوتُ سَبعینَ خَریفا؛ روز قیامت صاحب قلم(نویسنده) را در تابوتى از آتش که بر آن قفل هایى آتشین زده شده است مى آورند. پس مى نگرند که قلمش را در چه راهى به کار برده است. اگر در راه طاعت و خشنودى خدا به کار برده باشد، تابوتش گشوده مى شود و اگر در راه معصیت خدا به کار گرفته باشد، تابوت در هفتاد خریف سقوط مى کند.» (کنز العمّال: ۱۴۹۵۷. خریف: یک فصل، یک سال، هفتاد سال، هزار عام که هر عام هزار سال است. مجمع البحرین). و یا: امام على(ع) می فرماید: «عُقولُ الفُضَلاءِ فی أطرافِ أقلامِها؛ خردهاى دانشمندان، در نوک قلم هاى ایشان است.(غرر الحکم: ۶۳۳۹). با چنین شناختی، وظیفه انسانی، اخلاقی و زیست اجتماعی ما اقتضا می کند، که در نوع ارسال نوشتار، پیام ها و عکس نوشته ها دقت شایسته داشته باشیم و برای دل خوشی کسانی و یا گروهی به جای صدقه جاریه، به گناه جاریه گرفتار نگردیم، که بازخورد عقاب و ثواب آن برای همیشه در لوح محفوظ ثبت و ضبط است. ۱۴۰۲/۶/۱۰، مصطفوی. @ravanedel

*چرایی سواد رسانه ای و الزام آموختن آن...* پیش از آن که به سواد رسانه ای بپردازم، یادآور می شوم، که این مطلب، یک برداشت کلی است و با نگاه همه سویی، به کلیت معنا پرداخته است. از این رو، در ابتدا به منظور این که به درک صحیح مفهوم سواد رسانه پی ببریم، این عبارت را از هم جدا کنیم و همان گونه که می دانید، از دو عبارت «سواد» و «رسانه» تشکیل شده است، که یادآور روزهای اول مدرسه، زمانی که می خواستیم خواندن و نوشتن را یاد بگیریم، معلم حروف الفبا را یاد می داد تا نسبت به شکل حروف، صدای آن ها و نحوه نوشتن آن ها را دانش پیدا کنیم و سپس کنار هم گذاشتن حروف، خواندن و هِجی کردن کلمات را یاد می گرفتیم و بعد از مدتی «کاربرد» کلمات در ساختن جمله‌ها، خواندن و نوشتن متون گوناگون را آموختیم... . بدین ترتیب با مجموعه‌ای از دانش‌ها در کنار مهارت‌ها به‌ اضافه کاربردها در کنار هم، «با سواد شدیم». رسانه نیز وسیله ای می باشد که فرستنده می تواند پیام خود را به گیرنده منتقل کند، که با مرور زمان ابزارهای ارتباطی گسترش پیدا کرد، که در واقع با آمدن رسانه های چاپی و الکترونیکی رسانه های جمعی شکل گرفت. مهم ترین تفاوت رسانه های امروزی با گذشته این است، که می توانند پیام خود را با سرعت زیاد به طیف وسیعی از مخاطبان برسانند. بنابراین همان طور که یادگیری خواندن و نوشتن به ما کمک می کند تا بتوانیم معنای جملات ساده و پیچیده را بفهمیم، «سواد رسانه ای» نیز این گونه است، که با یادگیری آن می توانیم انواع رسانه‌ها و تولیدات رسانه‌ای را درک، تفسیر و تحلیل محتوا کنیم. با چنین پیش فرضی، هر رسانه دارای نشانه های خاصی است، که با شناختن این نشانه ها می توان نقش مهمی در با سواد شدن ما داشته باشند. همان گونه که در گذشته سواد را به عنوان توانایی خواندن و نوشتن در نظر می‌گرفتیم، علت این که ابزار اصلی تولید، ثبت و جابه ‌جایی اطلاعات، تنها خواندن و نوشتن بود، اما امروزین اطلاعات و محتواها(چه خبری و چه غیرخبری) به شکل‌های بسیار متنوعی تولید و عرضه می‌ گردد، که خواندن و نوشتن در واقع یکی از آن‌هاست... . برای همین، امروزه وقتی از سواد حرف می‌زنیم، باید همه موضوعاتی را که به نوعی به «عرضه، دریافت و فهم اطلاعات» مربوط می‌شوند نیز در نظر بگیریم. اصطلاحاتی مانند سواد اطلاعاتی، سواد دیجیتال، سواد رسانه ای، سواد شبکه های اجتماعی و سواد اطلاعاتی همگی بر پایه چنین باوری شکل گرفته‌اند. به عبارت دیگر، با سواد رسانه می توانیم پیام های پیچیده موجود در محتوای تلویزیون، رادیو، روزنامه‌ها، مجلات، کتاب‌ها، بیلبوردهای تبلیغاتی، اینترنت و سایر رسانه‌های مستقل کشف حقیقت کرد. بنابراین سواد خواندن و نوشتن در کنار سواد ارتباطی، سواد عاطفی، سواد رایانه‌‌ای، سواد مالی، سواد اجتماعی و ... می توان در تولید محتوا اثرگذار باشد. البته سازمان ملل در دهه دوم قرن ۲۱، در مفهوم سواد تغییر ایجاد کرده است. در این تعریف، ماهیت سواد تغییر یافت. مهارت‌هایی اعلام شده، که داشتن این توانایی‌ها و مهارت‌ها مصداق با سوادبودن قرار گرفت. بدین ترتیب شخصی که در یک‌ رشته دانشگاهی موفق به دریافت مدرک دکترا می‌شود، حدود پنج درصد با سواد است، که بایست به آن، این مهارت‌ها را نیز بیفزاید، که عبارت‌اند از: ـ سواد عاطفی، توانایی برقراری روابط عاطفی با خانواده و دوستان؛ ـ سواد ارتباطی، توانایی برقراری ارتباط مناسب با دیگران و دانستن آداب اجتماعی؛ ـ سواد مالی، توانایی مدیریت مالی خانواده، دانستن روش‌ های پس ‌انداز و توازن دخل‌ و خرج؛ ـ سواد رسانه‌ای، این‌ که فرد بداند کدام رسانه معتبر و کدام نامعتبر است؛ ـ سواد تربیتی، توانایی تربیت فرزندان به نحو شایسته؛ ـ سواد رایانه‌ای، دانستن مهارت‌های راهبری رایانه؛ ـ سواد سلامتی، دانستن اطلاعات مهم درباره تغذیه سالم و کنترل بیماری‌ها؛ ـ سواد نژادی و قومی، شناخت نژادها و قومیت ‌ها بر اساس احترام و تبعیض نگذاشتن؛ ـ سواد بوم‌شناختی، دانستن راه‌های حفاظت از محیط ‌زیست؛ ـ سواد تحلیلی، توانایی شناخت، ارزیابی و تحلیل نظریه‌های گوناگون و ایجاد استدلال‌ های منطقی بدون تعصب و پیش‌فرض ها؛ ـ سواد انرژی، توانایی مدیریت مصرف انرژی؛ ـ سواد علمی، افزون بر سواد دانشگاهی، توانایی بحث یا حل ‌و فصل مسائل با راهکارهای علمی و عقلانی مناسب(برگرفته از: دفتر سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد«یونسکو»). برای مواجهه خلاق در عصر ارتباطات مجازی و شبکه های اجتماعی، باید واقع بین باشیم، که فرد با آگاهی نسبت به مزایا و تهدیدات رسانه، با سیاست برنامه‌ریزان به استفاده محدود و مشروط از رسانه روی می‌آورد. .@ravanedel

سلام و عرض ادب بسیار لازم است حوزویان به مباحث جدید روی بیاورند و تولید نظریه کنند. متاسفانه این توضیحات از سواد رسانه، همان توضیح غربی ها است که به سواد رسانه یونسکویی و نیز جیمز پاتری (با مقداری اختلاف) معروف است. در دانشگاه های ما، تدریس می شود. استاد ما حجت الاسلام کهوند (نظریه پرداز شبکه ملی اطلاعات و از اساتید مشهور فضای مجازی) با همکاری دوستان، حدود 14 «نقد اساسی» در عرصه نظری و عملکردی نسبت به «سواد رسانه ای یونسکویی» داشته اند. فارغ از همه این نقدها، هرآنچه سواد رسانه یونسکویی رشته کرده، با آمدن «هوش مصنوعی» پنبه می شود؛ زیرا اموری مثل شخصیت فرستنده پیام، جایگاه اجتماعی و فردی و... دیگر معنا نخواهند داشت. جامعه دارد از فضای مجازی آسیب فراوان می بیند، اما سواد رسانه ای پاسخگوی مشکل نیست؛ مشکل با مدیریت هر 7 لایه فضای مجازی قابل حل است.

متاسفانه در اغلب علوم انسانی (از جمله سواد رسانه، علوم ارتباطات اجتماعی،و...) حوزویان همان مبانی غربی را خوانده و می خواهند همان افکار غربی را به کتاب و سنت عرضه کنند، برای آن شواهدی پیدا کنند! _چرا؟ چون خلأ «نظریه پردازی تطبیقی» میان مبانی اسلامی با علوم انسانی داریم. تولید علم مطابق نیاز روز نمی کنیم! یه کسی پیدا نمیشه هم اسلام شناس (به معنای واقعی) باشه و هم رسانه رو عمیقا فهمیده باشه و نظریه تولید کند! هم عمیقا اسلام بفهمه هم روانشناسی فروید! بقول حضرت آیت الله جوادی آملی جوان ما با سجاده دانشگاه می رود، بی نماز بر می گردد! فرمود شبهه امروز، شبهه عبائیه مرحوم نائینی نیست، شبهه کانت و هگل است. هرکجا نیروهای ما (حوزه) وارد شدند، خواسته یا ناخواسته به اردوگاه فکری غرب پیوستند تا اینکه بخواهند دستاوردی برای اسلامی کردن علوم انسانی داشته باشند! بنظرم 3 علت دارد: 1- دین را بصورت عمیق (تفقه جامع) نمی شناسیم. 2- العالم بزمانه نیستیم یعنی فهم اجتماعی خوبی نداریم، درک عمیق از شرایط زمانه و پرداختن به نیازهای او نداریم، پیش فرض ها و مقوّم ها در جهت رشد علوم اسلامی را نمی شناسیم 3-همفکری و مشورت نمی کنیم، تشکیلاتی کار نمی کنیم بارها بر دوش سبک شود. و نیز علل دیگر... @ravanedel

با سلام . دقیقا ممکنه بفرمایید این متن کجایش غربی است. و شرقی یا اسلامی آن چگونه است تا بهره مند شویم. و این راهم بفرمایید رسانه به عنوان مفهوم کلی خود (ابزار انتقال پیام) آیا شرقی غربی و اسلامی مسیحی دارد ؟ شکرا. @ravanedel

عرض احترام مجدد ما را خجالت زده می کنید ما ریزه خوار سفره علم شما هستیم. دعوا از همان ابتدا،با ارائه تعریف «فضای مجازی» شروع می شود! بین کارشناسان اختلاف نظرهای زیادی در ارائه تعریف وجود دارد اما این تعریف را از کتاب «شبکه عنکبوتی، روش های جذب،نفوذ و تأثیر گذاری در فضای مجازی» ص 29 نقل می کنم: فضای مجازی عبارت است از محیطی که در آن برقراری ارتباطات، رؤیت و انتقال اطلاعات (بصورت غیرقابل لمس و با اشغال اندکی از محیط قابل لمس) در ساختارها و قالب هایی به عنوان خدمات به انسان ها طراحی و کنترل می شود. بنابراین کلیه خدمات، ابزارهای سخت و نرم، محتواها، ارتباطات، قالب ها و... دنیای اطلاعات و ارتباطات، شامل فضای مجازی می شود. در این کتاب، توضیح 7 لایه فضای مجازی آمده و مهم ترین رکن فضای مجازی، همان لایه اول یعنی «حاکمان فضای مجازی» (سیاستگذاری و مدیریت) شمرده شده است. مطابق این تعریف، فضای مجازی بر خلاف سواد رسانه یونسکویی رایج در دانشگاه های ما، یک «ابزار خنثی» نیست! تشبیه غلطی می کنند به چاقو که می توان بوسیله آن آدم کشت یا میوه پوست گرفت؛ بله درسته، اما مهم است چاقو دست چه کسی باشد! دزد جنایتکار یا مؤمن صالح؟ رسانه، به نفع کسی کار می کند که مالک آن رسانه است. قطعا اینستاگرام و تلگرام و واتساپ و رسانه های بین المللی و... در جهت منافع صهیونیسم بین الملل (به تعبیر رهبری گروه زر سالارانِ اقتدار طلب) که از تمام دولت ها (حتی آمریکا و اسرائیل) نیز جدا هستند فعالیت می کنند. عاقلانه نیست ایلان ماسک ، 44 میلیارد دلار بدهد توییتر (ایکس فعلی) را بخرد تا به من و شما خدمت کند،پیام رسانی کنیم! قطعا منافع مختلفی پشت پرده دارد ( که جای بحث مفصلی دارد) نقش فضای مجازی را در اغتشاشات 1401 به وضوح دیدیم. مردم ما بعد از مدت ها از غفلت کُشنده خارج شدند و دریافتند که رسانه یک ابزار خنثی نیست که صرفا با داشتن «سواد رسانه ای» حل شود! بلکه رسانه تاثیرگذاری اجتماعی،سیاسی، امنیتی،اقتصادی و... دارد، جریان ساز است، و تنها در جهتی که «حاکمان و مدیران» آن می خواهند حرکت می کند! در داخل ایران هم همین است؛ از اعتماد آنلاین و آرمان ملی و انتخاب و خبر آنلاین گرفته تا تسنیم و فارس و همشهری و کیهان! هرکدام وابسته به یک تفکر خاص اند، وابسته حزب و جناح خاص اند، جالب است می خواهند یک خبر را به مردم بدهند بگویند مثلا آیت الله جوادی آملی فلان حرف را فرمود؛ اما در تیتر زدن ها، پوشش رسانه ای، نقل مطالب و بصورت کلی بکار گیری تکنیک های عملیات روانی، و... بسیار متفاوت عمل می کنند! @ravanedel

رسانه می تواند مسلمان و کافر و مسیحی و یهودی و کمونیست باشد. قواعد حکمرانی بر فضای مجازی، تعیین می کند که رسانه چه دینی دارد. رفتار ما با پیام رسان ها از همان لایه های ابتدایی فضای مجازی (اعطای پهنای باند و CDN و پایبندی به قوانین کشور اسلامی و سرقت دیتا ماینینگ کشور) می تواند اسلامی یا مسیحی یا کمونیستی یا به هر شیوه ای باشد! حالا لایه های بعدی فضای مجازی تا برسد به محتوا، قطعا می تواند اسلامی یا مسیحی یا زرتشتی یا کمونیستی یا... باشد. که در فقه فضای مجازی، تحت عناوینی مانند «قاعده نفی سبیل»، «تقویت کفر»، «قاعده ولایت حاکم بر ممتنع» و... قرار می گیرند. ما 3 دوره استعمار داریم: 1-استعمار قدیم: معمولا با اشغال نظامی و غارت منابع کشورها و... انجام می گرفت. 2-استعمار نو: تسلط افراد سرسپرده به استعمارگران و دیکتاتور خونریز، برای تضمین منافع استعمار 3- استعمار فرانو: به تعبیر حضرت آیت الله خامنه ای تسلط بر افکار و مغزها در جهت تأمین منافع استعمارگران! دو نوع اول، به دلایل مختلفی از جمله پرهزینه بودن، مسائل سیاسی و... تقریبا منسوخ شدند. امروزه در دوران «استعمار فرانو» هستیم. رهبری پارسال فرمود: تسلط بر افکار یک کشور، از تسلط نظامی بر آن کشور بالاتر است! (چرا چون وقتی مردم یک کشور مثل ما فکر کنند، در زمین ما بازی خواهند کرد!) که بنا بر مبانی رهبری در جاهای مختلف و نیز آنچه به ذهن این حقیر می رسد، فضای مجازی اصلی ترین ابزار استعمار فرانو است. @ravanedel

چه بخواهیم چه نخواهیم، اصلا سری به تاریخچه و ماهیت فضای مجازی بزنیم، می بینیم فضای مجازی ماهیتی «امنیتی» دارد! (در کشورما نیز همینطور است؛ مثلا هرچیزی که مدیر ایتا،یا روبیکا یا ... اراده کند،انتشار گسترده می یابد، هشتک می شود و... (حالا خود مدیر به کجا وصل باشد... ) کل اینترنت دنیا دست 5 کشور است که اگر یکی سویچ بکشد، کل اینترنت دنیا قطع می شود! پنج کشور استرالیا، نیوزیلند، انگلیس، آمریکا و کانادا یک سازمان تشکیل داده اند به نام «سازمان پنج چشم». سابقا در ویکی پدیا خواندم بودجه این سازمان را «آژانس امنیت ملی آمریکا» می دهد! ردپای رسانه در تربیت، امنیت، سیاست،اقتصاد و حتی خواب و بیداری ماها، خلاصه در تمام ابعاد زندگی دیده می شود!!! پس با این حساب، جمله رسانه صرفا یک ابزار است، یک ابزار خنثی است، مغالطه ای بزرگ است. غربی ها از ابتدا علوم ارتباطی، سواد رسانه ای و... را با گزاره هایی مثل «رسانه تنها یک ابزار است یک هنر است و سیاست و... در رسانه نقشی ندارند» پایه ریزی کردند تا در استعمار فرانو به مشکل نخورند! تا دانشگاه های سراسر دنیا این حکمرانی را قبول کرده و حتی برای گسترش آن، از یکدیگر سبقت بگیرند! اعتقاد به «استقلال مجازی» را بوسیله همین سواد رسانه ای یونسکویی، در کشورها کشته بودند! الآن برخی کشورها به لزوم استقلال پی برده و به سمت آن می روند. @ravanedel

عزیز دلم این حرف ها همه خوب است ولی سخن از سواد رسانه سخن از مهارت درک و تحلیل و انتقال است. و موضوعا با سخن از فضای مجازی متفاوت است. بله در فضای مجازی نیز رسانه وجود دارد... @ravanedel