✨ #سلام_امام_زمانم🌿 صبحت بخیر آقای من آقای دلتنگی صبحت بخیر آقای من آقای تنهایی #امام_زمان #قاسم_بن_الحسن http://eitaa.com/hafezan_vahy

#بند دوم  در فراز   امام زمان عج😭 #گریز مناجاتی  و روضه☘☘☘ 🎧#مداح حاج پیرزادهhttp://eitaa.com/hafezan_vahy

✅ درس اخلاق آیت الله خوشوقت 🌷 شرح خطبه متقین نهج البلاغه (شماره 19) «قُرَّةُ عَيْنِهِ فِيمَا لَا يَزُولُ» زندگی دنیا پایان پذیر است. گذراست. پنجاه سال، شصت سال است؛ اما زندگی آخرت طبق سخن قرآن کریم که سخن خداست، همیشگی است: «خَالِدِينَ فِيهَا أبَداً». فکر انسان با#تقوا همیشه در آن زندگی ابدی و همیشگی است. زیاد خود را پایبند به زندگی گذرا و تمام شدنی نمی¬کند. اینجا وظیفه اش را انجام می¬دهد؛ ولی فکرش آنجاست. با انجام وظائف محوّله می¬خواهد آن زندگی ابدی را تأمین کند. «وَ زَهَادَتُهُ فِيمَا لَا يَبْقَى» در تمتّعات مادی که باقی نمی¬ماند، زهدورزی می¬کند و به کم قناعت می¬کند. «يَمْزِجُ الْحِلْمَ بِالْعِلْمِ وَ الْقَوْلَ بِالْعَمَلِ» همیشه علم را با حلم و حرف را با عمل مقرون و ممزوج می¬کند. اگر حرفی می¬زند، سعی می¬کند به آن عمل کند. بعضی حرف می¬زنند؛ ولی پایبند عملی به حرف خود نیستند. این ها وقتی حرف می¬زنند، اول خودشان عمل می¬کنند و بعد به دیگران می¬گویند. همان گونه که خاتم انبیاء صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند: «من هر گاه چیزی را از شما می¬خواهم که به جا بیاورید، اول خودم انجام می¬دهم، بعد به شما می¬گویم انجام دهید و هر گاه از شما خواستم کاری را ترک کنید، اول خودم ترک می¬کنم، بعد از شما می¬خواهم ترک کنید.» چون اگر منِ گوینده بگویم و عمل نکنم، تأثیر کلامم از نصف هم کمتر می¬شود. انسان با#تقوا وقتی که علم دارد و می¬خواهد برای دیگران خرج کند، در کنارش حلم را می¬گذارد که عصبانی نشود و طرف را از یادگیری علم منصرف نکند. 📚 آثار بندگی، آیت الله خوشوقت سبک زندگی متقین: http://eitaa.com/hafezan_vahy

✅ درس اخلاق آیت الله خوشوقت 🌷 شرح خطبه متقین نهج البلاغه (شماره 20) «تَرَاهُ قَرِيباً أمَلُهُ» آرزوهای طولانی در ذهن فرد متّقی نیست؛ مثلاً اگر این زمین را شصت سال قبل خریده بودم، الآن ده هزار برابر ترقّی قیمت داشت. این فکرها در ذهن او نیست؛ چون کسی ضمانت نمی¬دهد که شما شصت سال بعد زنده باشی. آن مقداری که عقلاً متعارف است، رواست که انسان در آن مورد برنامه¬ریزی کند و آرزو داشته باشد. بیشتر از آن، اتلاف وقت و نرسیدن به مسائل است. «قَلِيلًا زَلَلُهُ» لغزش هایش کم است؛ چون اهل #تقواست. اعمالش با دستور شرع مطابق است. کمتر به زمین می¬خورد. به عکس، انسان هایی که #تقوا را مراعات نمی¬کنند، زمین خوردن و لغزششان در زندگی زیاد است. «خَاشِعاً قَلْبُهُ» قلبشان در برابر خدا خاضع، خاشع و تسلیم است. «قَانِعَةً نَفْسُهُ» نفسش قانع است و زیاده طلبی ندارد. به هر مقداری که نیاز واقعی¬اش تأمین شود، اکتفا می¬کند. «مَنْزُوراً أُكلُهُ» انسان های با #تقوا پرخور نیستند. صبح چه بخورم؟! ظهر چه بخورم؟! شب چه بخورم؟! این گونه نیست که کتاب طبّاخی را باز کند، صبحانه این گونه، ناهار آن گونه و شام هم گونه ای دیگر. این علامت آن است که دارد عمر را در راه خوردن تلف می¬کند؛ چون این برنامه¬ریزی ها مقدماتی هم دارد. آن مقدمات هم وقت می¬برد؛ پول می¬برد؛ باید این ها را بخرد. باید کاری انجام دهد که این ها به این صورت درآید و بعد بخورد. چقدر باید برای خریدن این ها بیرون برود. چقدر پول خرج کند. این ها همه اتلاف وقت و عمر است، بدون اینکه لزومی داشته باشد. بعد انسان پرخور با پرخوری، با خودش کاری می¬کند که به بیماری های صعب العلاج مبتلا می¬شود. چاقی نتیجه ی پرخوری است. چاقی یکی از عوامل بسیار بزرگ بروز بیماری های قلبی، عروقی، کبدی و کلیوی است و تمام اعضاء و جوارح در اثر پرخوری خسته می¬شوند. بالاخره انسان فلج می¬شود و از کار می افتد. بنابراین متّقین در زندگی پرخور نیستند و به اندازه¬ای که لازم است، غذا می¬خورند. 📚 آثار بندگی، آیت الله خوشوقت سبک زندگی متقین: http://eitaa.com/hafezan_vahy

✅ درس اخلاق آیت الله خوشوقت 🌷 شرح خطبه متقین نهج البلاغه (شماره 21) «سَهْلًا أمْرُهُ» کارهایش آسان است. سختگیر نیست. کسانی که دنیاپرست هستند، کارشان سخت است. در امور دنیوی گذشت ندارند. می¬گویند: «فلان چیز حتماً باید این جور، این قدر و این گونه باشد!» اما متّقین نه. آنها خیلی ساده و آسان می¬گیرند. لذا زندگی شان به راحتی می¬گذرد. «حَرِيزاً دِينُهُ» متّقین به عکس کارهای دنیا دینشان خیلی محکم و استوار است. کارهای دنیایی¬شان را سهل و آسان می¬گیرند؛ اما دینشان قرص و محکم است. کسی جرأت و قدرت طمع در دینشان را ندارد؛ نه با پول می¬توانند دین این ها را بخرند، نه با تهدید و نه با شبهات علمی . این ها جایگاه دینشان خیلی خیلی محکم و در حِصن حَصین است. «مَيِّتَةً شَهْوَتُهُ» خواسته¬هایشان محدود است. همه چیز را نمی¬خواهند. چیزهایی را که در زندگی ضرورت دارد، می¬خواهند. اما کسانی که دنیاپرست هستند، خواسته¬هایشان نهایت ندارد. شهواتشان، حاکم بر وجود آن هاست. سعی می¬کنند امکانات زیاد به دست آورند و همه چیز را در راه به دست آوردن شهوات و خواسته هایشان مصرف کنند. «مَكْظُوماً غَيْظُهُ» متّقین زود جوش نمی¬آورند و از کوره در نمی¬روند؛ اما دنیاپرست ها این جور نیستند و تا حرفی برخلاف میلشان بشنوند، از کوره در می¬روند و عصبانی می¬شوند؛ داد و فریاد راه می اندازند و دستشان بالا می¬رود. ولی متّقین این جور نیستند. 📚 آثار بندگی، آیت الله خوشوقت سبک زندگی متقین: http://eitaa.com/hafezan_vahy

✅ درس اخلاق آیت الله خوشوقت 🌷 شرح خطبه متقین نهج البلاغه (شماره 22) «الْخَيْرُ مِنْهُ مَأْمُولٌ » مردم در انجام کار خیر از او آرزو دارند؛ چون می¬دانند انسان خوبی است و مرتب، کارش خیر است و کار بد انجام نمی -دهد. «وَ الشَّرُّ مِنْهُ مَأْمُونٌ» مردم از شرّ این انسان در امانند؛ او نه به همسایه، نه همکار، نه همشهری و نه به هیچ کس دیگر، ضرر و زیان و شرّ نمی -رساند. «إِنْ كَانَ فِي الْغَافِلِينَ كُتِبَ فِي الذَّاكِرِينَ وَ إِنْ كَانَ فِي الذَّاكِرِينَ لَمْ يُكْتَبْ مِنَ الْغَافِلِينَ» اتفاق می افتد که انسان در بعضی از مجالسی که مردم مشغول کارهای باطل هستند، شرکت می¬کند. این فرد متّقی جزء غافلین حساب نمی¬شود و حواسش جمع است. اگر اتفاق افتاد که در جمعی حاضر شود که زباناً مشغول ذکر و یاد خدا هستند، اما قلباً از خدا غافل هستند، او قلبش به یاد خداست و از غافلین شمرده نخواهد شد. «يَعْفُو عَمَّنْ ظَلَمَهُ» متّقی، کسانی را که به او ظلم و ستم می کنند، عفو می¬کند. در جوامع بشری، همیشه ظلم و ستم بوده است. انسان ها آزادند و متناسب با قدرتشان، متناسب با ضعف و قوت دینشان، مبتلا به ظلم و ستم می¬شوند. هر کس قوّتش بیشتر باشد، می¬تواند ظلم بیشتری بکند. بعضی از انسان های خوب در بعضی از زمان ها و در بعضی از مکان ها تحت ظلم واقع می¬شوند. چه کنند؟ اگر قدرت دفاع دارند، وظیفه دارند که دفاع کند. اگر از او چیزی گرفته¬اند، باید استرداد کند و پس بگیرد؛ اما اگر نمی¬تواند پس بگیرد، چه کند؟ آیا خود را بکشد؟ نه! وظیفه اش این است. اگر کسی به او ظلم کرد و نتوانست دفاع کند و حقش را بگیرد، گذشت می¬کند و او را رها می¬کند و به خدا می¬سپارد. 📚 آثار بندگی، آیت الله خوشوقت سبک زندگی متقین: http://eitaa.com/hafezan_vahy

✅ درس اخلاق آیت الله خوشوقت 🌷 شرح خطبه متقین نهج البلاغه (شماره 23) «وَ يُعْطِي مَنْ حَرَمَهُ» کسی پولی داشت و من نیاز به قرض و وام داشتم و از او تقاضای وام کردم؛ اما او به من نداد. حال اگر اوضاع به عکس شد و من پول داشتم و او احتیاج به وام داشت و نزد من آمد و گفت: «فلانی! این قدر وام می¬خواهم»، آیا من بگویم چون او به من وام نداد، من هم نباید به او بدهم؟ نه؛ بلکه برعکس، من وام می¬دهم. او، او بود و وام نداد؛ چون من اهل #تقوا هستم، وظیفه ام وام دادن است. «وَ يَصِلُ مَنْ قَطَعَهُ» در جوامع بشری پیش می¬آید که دو نفر، دو خانواده یا اهل دو شهر با هم قهر می¬کنند و رابطه شان را قطع می¬کنند. اگر کسی با فرد متّقی قطع رابطه کرد، این فرد متّقی قطع نمی¬کند؛ و اگر راه داشته باشد، رابطه را وصل می¬کند؛ چون قهر کردن دو مسلمان، به اسلام ضرر می¬زند؛ چون اسلام خواسته است همه ی مسلمانان «ید واحده» باشند و قدرت هایشان متمرکز باشد تا این قدرت به درد بخورد و دشمن روی آن حساب کند؛ اما اگر مسلمانان همه با هم بد باشند، قوا از هم متفرّق می¬شوند و از هم بریده می¬شوند و کارایی شان را از دست می¬دهند؛ بنابراین اسلام اجازه نمی¬دهد دو نفر مسلمان با هم بیش از سه روز قهر کنند. دستور داده اگر دیدی بیش از سه روز قهر شد، تو که مظلوم واقع شده ای، باید نزد او بروی و بگویی: «فلانی! من اشتباه کردم؛ ببخشید؛ عذر می¬خواهم.» این کار را بکند تا قضیه تمام شود. اگر طول بکشد، ضررش به اسلام و مسلمانان برمی¬گردد. «بَعِيداً فُحْشُهُ» فرد متّقی حرف زشت از زبانش شنیده نمی¬شود. این ها که فحّاش هستند، حتماً اهل #تقوا نیستند. خدا به انسان زبان نداده که فحش و حرف زشت بزند. «لَيِّناً قَوْلُهُ» انسان #باتقوا وقتی حرف می¬زند، آرام حرف می¬زند. تند و خشن حرف نمی¬زند؛ وقتی خدای متعال حضرت موسی (ع) را مأمور کرد که با فرعون صحبت کند و او را از ادّعای خداوندی پایین آورد، دستور داد: «فَقُولاَ لَهُ قَوْلاً لَيِّناً»: با او نرم صحبت کنید. اگر تندی کنید، نفس امّاره ی فرد مقابل تحریک می¬شود و به حرفتان گوش نمی¬دهد. 📚 آثار بندگی، آیت الله خوشوقت سبک زندگی متقین: http://eitaa.com/hafezan_vahy

✅ درس اخلاق آیت الله خوشوقت 🌷 شرح خطبه متقین نهج البلاغه (شماره 24) «غَائِباً مُنْكَرُهُ حَاضِراً مَعْرُوفُهُ» شما از او کار زشت نمی ¬بینید. کار زشت از متّقی غایب است؛ اما کارهای خوبش را می¬بینید که حاضر است؛ یعنی هر کاری که می¬کند، خوب است و کارهای بد انجام نمی¬دهد. «مُقْبِلاً خَيْرُهُ مُدْبِراً شَرُّهُ» انسان می¬بیند کار خیر در اقبال به اوست. روبرویش کار خیر قرار می¬گیرد و کار شر، پشتش به اوست؛ یعنی انجام نمی-گیرد. کسانی که کار خیر نمی¬کنند و کار بد می¬کنند، همه از انسان های #بی‌تقوا هستند و الّا در انسان های #باتقوا این شرایطی که حضرت فرمودند، دیده می¬شود. «فِي الزَّلَازِلِ وَقُورٌ» در شدائد زندگی، سنگین هستند. تندبادهای زندگی آن ها را از جا نمی¬کَند. در جامعه اتفاقاتی می افتد که خیلی¬ها را زیر و رو می¬کند. متّقین ثابت قدم هستند و تکان نمی¬خورند؛ چون ریشه ی دین و ایمانشان قوی و قرص است و با این تندبادها از بین نمی¬روند. در خیلی از حوادثی که اتفاق می افتد، خیلی¬ها زیر و رو می¬شوند و جایشان عوض می¬شود؛ اما اهل #تقوا جایشان عوض نمی¬شود؛ چون این نوع بادها آن ها را به حرکت نمی ¬اندازد. «وَ فِي الْمَكَارِهِ صَبُورٌ» در حوادث تلخ زندگی، صبور هستند. هوا گرم یا سرد می¬شود یا چیزی کمیاب می¬شود، صبر می¬کنند و مثل دیگران خیلی گرفتار بحران نمی¬شوند. «وَ فِي الرَّخَاءِ شَكُورٌ» اگر اوضاع زندگی خوب بود، سپاس گزاری می¬کنند. «لَا يَحِيفُ عَلَى مَنْ يُبْغِضُ» به کسانی که با آنها بد است، ظلم نمی¬کند. بعضی از افراد هستند که وقتی به پستی می¬رسند، به کسانی که رابطه شان با او خوب نیست، کار نمی¬دهند و به کسانی که خوب رابطه شان با او خوب است، کار می¬دهند. به کسانی که رابطه شان با او بد است، اضافه حقوق نمی¬دهد و به کسانی که رابطه شان با او خوب است، اضافه حقوق می¬دهند. #متّقین این جور نیستند و طبق وظیفه عمل می¬کنند؛ نه اینکه بگویند: «چون با من دشمن است، به او کار نمی دهم.» اگر زن و فرزند دارد و می¬تواند کار را خوب انجام دهد، باید به او کار بدهم. پس #متّقی بر کسی که او را دوست ندارد، ظلم نمی¬کند. 📚 آثار بندگی، آیت الله خوشوقت سبک زندگی متقین: http://eitaa.com/hafezan_vahy

✅ درس اخلاق آیت الله خوشوقت 🌷 شرح خطبه متقین نهج البلاغه (شماره 25) «وَ لَا يَأْثَمُ فِيمَنْ يُحِبُّ» اگر کسی را دوست داشته باشد، این دوستی باعث به گناه افتادن این انسان نمی¬شود. خیلی ها هستند به دلیل اینکه کسی از بستگان اوست، مبتلا به گناه می¬شود. کارهایی می¬کند که گناه است و نباید درباره ی او انجام دهد. چون او را دوست دارد و از بستگان اوست، پُست¬هایی به او می¬دهد که لیاقت و صلاحیتش را ندارد. این گناه و ظلم است. نباید این کار را بکند. به هر کس باید به اندازه ی شایستگی و لیاقتش کار واگذار کرد نه به اندازه ی دوستی و رفاقت. «يَعْتَرِفُ بِالْحَقِّ قَبْلَ أنْ يُشْهَدَ عَلَيْهِ» امروزه زیاد اتفاق می افتد. همه ماشین دارند. انسان های بد دارند. انسان های خوب هم دارند. اگر یک انسان خوب، غفلت کرد و با ماشینش به ماشین دیگری زد، قبل از اینکه راننده و دیگران شهادت دهند که تقصیر او بوده و او زده است، خودش فوراً بگوید: «اشتباه از من است. من به ماشین شما زده¬ام و حاضرم جریمه¬اش را بدهم.» انسان خوب این طور است. اما این ها کم هستند. تا از ماشین پایین می¬آید، می¬گوید: «تقصیر تو بود!» خودش زده است ولی به گردن دیگری می¬اندازد. انسان #باتقوا این گونه است که اگر به او می¬گویند: «تو زده¬ای؟» می¬گوید: «بله؛ من زده¬ام. تاوان و جریمه¬اش را هم می¬دهم و حاضرم جبران کنم.» قبل از اینکه دیگران شهادت دهند که تو تقصیر کرده¬ای، خودش اعتراف می¬کند که: «من زده ام.» در سایر کارها هم همین طور است. اگر اشتباه کرد، می¬گوید: «من اشتباه کردم.» به گردن دیگران نمی¬اندازد. این صفت، صفتِ خیلی مهمی است. به خصوص درباره ی کسانی که پست های اجتماعی دارند و گاهی حرف اشتباهی می¬زنند یا کار اشتباهی می¬کنند که مشکلاتی ایجاد می¬کند؛ فوراً باید اعتراف کنند که تقصیر ما بود و کسی را مقصر ندانند. «و لَا يَضَيعُ مَا اسْتُحْفِظَ وَ لَا يَنْسَى مَا ذُكِّرَ» اگر امانتی را به او سپردند، ضایع نمی¬کند. اگر نتواند امانت را حفظ کند، قبول نمی¬کند؛ اما اگر امانت را قبول کرد، حفظ می¬کند. اگر پولی به او داده¬اند یا سندی به او داده¬اند یا چیزی به او گفته¬اند که باید حفظ کند، سعی می¬کند که ضایع نکند و وقتی طرف آمد، امانت را سالم تحویلش دهد. «وَ لَا يُنَابِزُ بِالْألْقَابِ» یکی از روش¬های زشت در جوامع بشری گذشته که الآن هم تقریباً رواج دارد، این است که مردم یکدیگر را با لقب های زشت صدا می¬کردند؛ به خصوص این در طبقه ی بی¬سواد و کم سواد رایج بود. مثالش زیاد است. همه شنیده¬اند و دیده¬اند. یکی از اخلاق انسان های #باتقوا این است که اشخاص را با آن لقب ها صدا نمی¬زنند و به اسم خودشان صدایشان می-زنند. 📚 آثار بندگی، آیت الله خوشوقت سبک زندگی متقین: http://eitaa.com/hafezan_vahy

✅ درس اخلاق آیت الله خوشوقت 🌷 شرح خطبه متقین نهج البلاغه (شماره 26) «وَ لَا يُضَارُّ بِالْجَارِ» انسان #باتقوا به همسایگانش ضرر نمی¬زند. حرمت همسایگی را حفظ می¬کند. یکی از مسائل اسلام، حقّ حرمت همسایه است. افراد از چهل خانه در چهار طرف همسایه¬اند و دارای حقوقند. اگر همسایه ای آمد و چیزی از شما خواست، و خودش نداشت و شما هم داشتی، باید به او بدهی. آیه ی «وَ يَمْنَعُونَ الْمَاعُونَ» که در قرآن آمده، همین است. ماعون در آیه ی «وَ يَمْنَعُونَ الْمَاعُونَ» چیزی است که مورد نیاز اشخاص است و نوعاً تهیه نمی¬کنند؛ چون کم اتفاق می¬افتد که به این نیاز باشد. به او بده و کمکش کن. این، روابط جار و همسایگی را تقویت می¬کند و دل ها را محکم تر می¬کند. «وَ لَا يَشْمَتُ بِالْمَصَائِبِ» یکی از علامت ها و آثار انسان های #باتقوا این است که در اثر رسیدن مصیبت به دیگران، آنها را شماتت نمی¬کنند. یکی از صفات بد انسان ها در جوامع بشری این است که وقتی کسی با دیگری دشمن است، مثلاً اگر پدر او می میرد، این فرد اظهار خوشحالی می¬کند؛ یا اگر مادرش می¬میرد، اظهار خوشحالی می¬کند. متّقین با مرگ کسی، یا بیماری صعب العلاج کسی، او را شماتت نمی¬کنند. «وَ لَا يَدْخُلُ فِي الْبَاطِلِ» انسان #باتقوا در کارهای باطل وارد نمی¬شود. وارد حزب باطل، جمعیت باطل، فرقه ی باطل و شغل باطل نمی¬شود. حقّ برای او روشن است. در تمام عمر، همه ی قوا و امکاناتش را برای پیش برد حق به کار می¬گیرد و مجاز نیست که هیچ گونه ورودی در باطل داشته باشد. «وَ لَا يَخْرُجُ مِنَ الْحَقِّ» هیچ گاه از دایره ی حق بیرون نیست. همیشه در دایره و درون دایره ی حقّ است. «إِنْ صَمَتَ لَمْ يَغُمَّهُ صَمْتُهُ» گاهی انسان #باتقوا تشخیص می¬دهد که نباید حرف بزند و باید سکوت کند؛ پس سکوت می¬کند. او از سکوت کردن پشیمان نمی¬شود؛ چون احساس می¬کند وظیفه¬اش نبود که حرف بزند و به وظیفه¬اش عمل کرده است. «وَ إِنْ ضَحِكَ لَمْ يَعْلُ صَوْتُهُ» اگر خندید، با صدای بلند نمی¬خندد و قهقهه نمی¬زند. بعضی وقتی می¬خندند، با تمام طول و عرض دهانشان می¬خندند و صدا درمی¬آورند. انسان #باتقوا تبسم می¬کند و هرگز با صدای بلند نمی ¬خندد. 📚 آثار بندگی، آیت الله خوشوقت سبک زندگی متقین: http://eitaa.com/hafezan_vahy

💠 روز سوم ماه #ذی_الحجه 1444 🔸

 رسوایی خیانت

#آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی http://eitaa.com/hafezan_vahy

💠

  رسوایی خیانت

🔸 هیچ گاه انسان دستش به #بیت_‌المال دراز نمی ‌شود مگر اینكه آبروی او ریخته است! ما اگر به فكر بهشت نیستیم و به فكر دنیا هستیم، لااقل در دنیا آبرومندانه زندگی كنیم! 🔸 وجود مبارك حضرت امیر (سلام الله علیه) در #نهج_‌البلاغه كلمه «وبی» یا «موبی» را ذكر كرده است. این كلمات برای آن است كه به ما بفهماند كه دنیا مزرع سرسبز و خرّمی است ولی علف هایش #وبا_خیز است؛ به طرف این سرسبزی و خرّمی نروید كه این آبروبَر است! وبا از آن بیماری ‌های آبروبَر است. یك #قاضی مرتشی همین است؛ به فكر خودتان باشید! بالاٴخره شما می‌ خواهید آبرومندانه و طیب و طاهر زندگی كنید. اگر #دستگاه_قضایی وظیفه ‌اش را انجام بدهد یقیناً پرونده ‌ها كم می ‌شود؛ به فكر #تربیت_قاضی_‌های_صالح_و_سالم باشید. فرمود اینها «وبی» است، نروید در این علف های سرسبز و خرّم، برای اینكه درست است كه سبز است اما وباخیز است. 🔸 #رشوه دو قسم است: یك قسم است كه همه ما می ‌دانیم که مال است و مادّی است؛ اما آیا القاب و اجلال و تكریمی كه قبلاً نمی ‌كردند، قبلاً به كسی می ‌گفتند حجّت الاسلام، حالا چون پرونده در دست اوست، یك «و المسلمین» روی آن اضافه كردند، یك «آیت الله» اضافه كردند، آیا این رشوه است یا نه؟ خب احترام كردن های بی‌ خود، تجلیل كردن ها، اكرام ها، اینها همه‌ شان حساب و كتاب دارد؛ خب قبلاً كه این آقا این‌ طور احترام نمی‌ كرد، پس الآن كار دارد که این گونه احترام می کند! اگر من با بی‌اعتنایی او را رد كردم من مرتشی نیستم؛ اما اگر من خوشم آمد و پذیرفتم، من شدم #مرتشی و او شده #راشی! #آغاز_هفته_قوه_قضائیه #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی #جام_معرفت 📚 دیدار مسئولان قوه قضائیه با حضرت استاد تاریخ: 1390/04/05 http://eitaa.com/hafezan_vahy