💠 نگاهی مختصر به زندگی 🔸 فیلسوف عالیقدر و مفسر نهج البلاغه، علامه محمدتقی جعفری (ره) 🔻🔻🔻👇👇

🔻 با هم گوشه هایی از زندگی ایشان را مرور میکنیم : 🔹 پدرش حاج کریم آقا به حرفه نانوایی اشتغال داشت و به راستگویی و صداقت مشهور بود؛ تا آن جا که گفته بود : « از وقتی که مکلف شده ام، به یاد ندارم که دروغ گفته باشم». استاد، پدر و مادر خویش را در پاکی و نیکی «فرشته صفت» توصیف و درباره پدرش نقل می‌کرد که عارف بزرگ مرحوم «آقا بزرگ هادی حائری» وقتی پدرم را ملاقات کرد فرمود: «جعفری، چیزی که ما با پنجاه سال ریاضت و مجاهده به دنبالش هستیم، پدر تو در دل دارد». 🔹 علامه جعفری اهل شب زنده داری بود ایشان در این باره می‌گوید: «روش ما، روش آخوند خراسانی بود. ایشان شب زودتر می خوابیدند و نیمه شب برای عبادت برمی خاستند. من در نجف مدت یک سال و نیم شب ها نمی‌خوابیدم و فقط دو ساعت در روز می‌خوابیدم. بقیه ایام، شب ها زود می‌خوابیدم و قبل از سحر بیدار می شدم. الآن هم سعی می کنم حدود ساعت ده بخوابم و از بامداد برای کارهایم استفاده کنم». 🔹 علامه جعفری درباره اشتیاق به فراگیری دانش، می‌گویند: «ما با عشق و علاقه عجیبی در درس ها حاضر می‌شدیم و احترام خاصی برای اساتید خود قایل بودیم. استادان ما، آرمان های والایی داشتند. آن ها با نگاه های خود با ما حرف می‌زدند. در مسائل مربوط به انسان ها که یک سَرش به لقای ربوبی می‌رسد، خلوص و صفا، خیلی کارها انجام می‌دهد. این دیگر فن آوری نیست که اگر انسان جهت گیری مثبت داشته باشد، به سود انسان ها به کار افتد و گرنه به زیان آن ها خواهد بود. در علوم انسانی، مطلب مهم تر از این حرف هاست. اساتید ما بیش تر با روح خودشان با ما صحبت می کردند تا با کلامشان. گاه جمله ای می گفتند که آن جمله، ابوابی از حکمت را باز و مسائل ما را حل می‌کرد. ما به اساتید خود خیلی علاقه داشتیم. علاقه به استاد در تعلیم و تربیت بسیار مهم است. ما خدا را شکرگزاریم که چنین اساتیدی داشتیم». 🔹 ماجرای عنایت حضرت علی علیه السلام شنیدنیست، آن را از لینک زیر و تا آخر بخوانید. ➡️ http://yon.ir/COeDE

🎥 نماهنگ «قمر» 🎤 خواننده: سجاد کشانی / جواد پورعباسیان 💐 ویژه ولادت حضرت رسول اکرم (ص)

اعمال روز هفدهم ربیع الاول👆

📹 حال و هوای بارانی حرم مطهر امام رضا(ع)

📹 سقوط ناگوار راننده از درون ماشین 📡. @TasnimNews

🍎 استاد فیاض بخش: یکی از دلایلی که مومنین در اواخر عمرشان، بیمار میشوند و بعد از دنیا میروند ، بخاطر آنست که محبت دنیا کاملا از دلشان بیرون شود وبعد از دنیا بروند.