یکی از علل اصلی که ما خودمون رو شکست خورده میبینیم ، اینه که خودمونو با وضع رفیقمون مقایسه میکنیم ...!

مثلا سید معین چ ریش و سبیلی داره اما من مثلاً ریشام کم پشته :/

چقد فلانی خونشون گرونه ، اما خونه ما ارزونه :/

فلانی باباش قاضیه ، بابای من سوپر مارکتی داره :/

ممکنه حتی تو زندگیش هم هیچ غم و غصه خاصی نداشته باشه ، اما وقتی خودشو مقایسه کرد ، میشه یه آدم غمگین...😞

بریم تو داستان ✈️

رفیقم گفت : حسین ! یه نگا به خودت کن !

تو همون آدمی هستی که تو ۱۱ سالگی گروه فرهنگی زدی !

تو همون آدمی هستی ، که تو کلاس شیشم همه ضمائر عربی رو با توضیح و تشریح بلد بودی !

تو همون آدمی هستی ، که بدون کلاس مداحی ، بدون هیچ استاد مداحی ، شدی جزو ده نفر برتر مداحی کشور ! تو رو تو تلویزیون نشون دادن !

تو همون آدمی هستی که هیژده سالت تموم نشده بود و به اجازه ی یه سخنران مطرح کشوری معمم شدی !

بهش گفتم إستپپپپ ! باشه اقا باشه !

بهم گفت حسین ! تو اگر بخوای بسته به شرایطی که داری و موفقیت هایی که کسب کردی ، به خودت نمره بدی ، واقعا چند میدی ؟

یه نگاه به خاطرات زندگی خودم کردم ... به گذشته ای که ازش گذشته بودم ...

به مریضی مامانم به مشکلی که برا خواهرم پیش اومد و نزدیک بود دیگه خواهری نداشته باشم به مشکلی که باعث شد تو سن ۱۵ سالگی به جای مامانم چهار ماه خونه داری کنم و غذا بپزم و ظرف بشورم و ... ( کد بانو بودم انصافا ) و....

انقد مشکل تو زندگیم دیدم ، که واقعا اگر امید به آینده نداشتم و به وعده های خدا اعتقاد نداشتم ، یا باید میرفتم سراغ مواد مخدر و اینجور چیزا ، یا سراغ عیش و نوش و این مشکلات :/

همون لحظه ، رو موتور ، یه نگاه به الآنِ خودم کردم ....

که همه ی اینا ، با #توکل به خدا و #تحمل به دست آوردم ... ! و خودم به دست آوردم ! نه بابام حضوری کنارم بود ، نه پارتی داشتم ... #فقط_خدا رو داشتم .

اونوقتی که اوضاع زندگیم ، به یه تار مو بند بود ، و واقعا نمیدونستم باید چیکار کنم ، به این فکر میکردم که الان داره یه کسی نگاهم می‌کنه ... مواظبمه ...

حتی اگر هزار بار هم درد بکشم ، می‌دونم که بعدش قراره یه دست نوازش الهی رو سرم کشیده بشه .

اعتقاد داشتم که : اگر خدا میگه من به اندازه ی تحمل انسان ها بهشون سختی میدم ، پس یعنی منم قرار نیست بیش از حد سختی ببینم . اگر الان زنده ام ، پس یعنی تونستم تحمل کنم !

اون شب رفیقم منو رسوند خونه و رفت و من موندم و پنجره های دیگه ای که تو ذهنم باز شده بود ... ♾

من همه ی اون حرف ها رو بلد بودم و شاید بار ها برای بقیه هم نقل کرده بودم . اما انسان ، نیاز به #موعظه داره !