من نه فقط دلم، تموم جونم و روحم و وجودم تنگ شده برای دیدن بین الحرمین. برای شلوغی حرم. برای پرچم بالای گنبد. برای نخل‌ها و کاشی‌ها. برا تک تک جزئیات :)))))💔

برای آروم شدن دلم منو بیار زیر قبه تصدقت شم. دیگه هیچی جواب نیست آقاجون :)

ولی خودمونیما اگه فرار به سمت حسین رو یادمون نمی‌دادن آواره وسط دنیا چه خاکی به سرمون می‌ریختیم؟ دم خونه‌ی کی می‌رفتیم؟ حرفامونو کجا می‌زدیم؟ گریه‌هامونو کجا می‌بردیم؟ خدا نیاره روزیو که گذرت بیوفته دم خونه‌ی مردم. ما ممنونیم از شما که مارو از همه بی نیاز کردین قربونتون برم :)

تهشم می‌رسیم به اینکه دلسوزمان حسین است؛ والسلام.

به سفیدی موی دخترت بزار این دهه جون بدم برات :)

من کجا؟ روضه کجا؟ معرفت ِآقا بود من حواسم به خودم بود، صدا کرد حسین‌ ..

💔:)

بین همه‌ی عشقای دنیا، عشق است ابالفضل.

تو شیبِ گودال ..💔

تو را بخاطر دِرهم چه دَرهمت کردن...

ولی درد اینجاست که حضرت زینب تموم روضه‌های این ده شب رو در عرض چند ساعت دید... آخ عمه جاان😭

دهه اول تموم شد ولی من هنوز یه عالمه‌ گریه به روضه بدهکارم :)