🔴 کودکان کار در اینستاگرام!! حدوداً ۵ سال قبل بود که برای اولین بار پست‌های مادرانی را دیدم که عاشقانه!! عکس‌های خصوصی بچه‌هایشان را در اینستا منتشر می‌کردند. برخی از تصاویر و داستان‌هایشان آنقدر زشت و خجالت‌آور بود که مطمئن بودم اگر کودک در ۱۰ سالگی‌اش آن‌ها را ببیند، دچار مشکلات روانی خواهد شد! اما ظاهراً امروز اوضاع فاجعه‌بارتر شده، چون اگر کسی برای کودکش پیج اینستا یا کانال تلگرام درست نکرده باشد، حسابی از قافله عقب افتاده!! تصویر پسر بچه‌ی سه ساله‌ای که خودش را خیس کرده و مادرش داستان ترس آن روز کودکش را با ذوق و شوق نوشته یا پدری که کبودی‌های ران کودک پنج ساله‌اش را نشان می‌دهد و می‌گوید هنوز تکل زدن! بلد نیست یا پدر دیگری که کودکش را به دکتر برده و در صحنه‌ای که شلوار کودک پایین است و دارند به او آمپول می‌زنند، فیلم گرفته و با افتخار شجاعتِ پسرش را برای دیگران به نمایش می‌گذارد. بچه‌ها هنوز نمی‌دانند اینستا چیست که عکس و فیلم‌هایشان در تمام صفحات پخش می‌شود تا احیاناً خاله، عمه و دیگران!! قربان صدقه‌شان بروند و غبطه بخورند که چرا کودک خودشان اینطور نیست. آیا این والدین تا به حال فکر کرده‌اند که کودک‌شان قرار است بزرگ شود و اگر دوست نداشته باشد که عکس‌هایش همه جا منتشر شود، چه کار باید بکنند؟! بگذریم از بچه‌هایی که شیرین‌کاری‌هایشان منبع درآمد خانواده شده و این‌ها تقریباً کودکی نمی‌کنند، عروسک خیمه شب‌بازی پدر و مادرند و البته ما هم که صفحات آن‌ها را فالو کرده‌ایم قطعا مقصریم! 😯 . ✅ اما مسئله اصلی چیز دیگری است. ما خواسته یا ناخواسته داریم به کودک‌مان آموزش می‌دهیم که توجه، تأیید، احترام، اعتماد به نفس، عزت نفس و ... را نه از درونِ خودت بلکه از بیرون و جامعه باید دریافت کنی! تعداد ایموجی‌ها، لایک و دیس‌لایک، کامنت، فالوور و ... هستند که مهم‌اند چون این‌ها جایگزین عزت نفس واقعی و خوداتکایی شده‌اند و این اگر بزرگ‌ترین #خشونت_علیه_کودکان نیست، پس چیست؟! وقتی دچار بحران #پسران_بی‌ریش و #دختران_سیبیلو هستیم یکی از علت‌هایش همین دریافت توجه از بیرون است. یعنی هر چقدر خاص‌تر باشی اقبال عمومی به تو بیشتر است و دهه هفتادی‌ها و هشتادی‌های امروز به شدت دنبال دیده و پسندیده شدن هستند، بدون اینکه درک درستی از تأثیر رفتارشان در جامعه داشته باشند! حالا تصور کنید چه اتفاقی برای کودک دهه نودی در پیش است؟! . 👈 بد نیست با این ملاحظات یک بار دیگر به برنامه‌هایی مثل #کودک‌شو، #عصر_جدید و ... هم بنگریم. کاملاً در این پازل هستند. 📌 #حمید_کثیری @hamidkasiri_ir

⭕ تربیت جنسی را از چه زمانی آغاز کنیم؟ در این مورد ظاهراً والدین سه دسته‌اند: ۱. والدینی که شروع تربیت جنسی را از زمانی می‌دانند که کودک پرسش‌هایی درباره‌ی تفاوت‌های ظاهری بدن خود با جنس دیگر یا بارداری و ... مطرح می‌کند. ۲. والدینی که در اولین فرصت تربیت جنسی را با آموزش حد و مرز و زمان و مکان برهنه شدن شروع می‌کنند و همین‌طور پیش می‌روند و مدام در حال عادی‌سازی و آگاه‌سازی! کودک هستند. ۳. والدینی که ظاهراً اعتقادی به تربیت جنسی ندارند و یا خجالت مانع از صحبت‌شان با کودک می‌شود. این دسته تربیت جنسی را به مدرسه، مهد کودک و یا بچه‌های هم‌سال دیگر می‌سپرند و قائلند که خودشان هم همین طور یاد گرفته‌اند!! 🔴 واقعیت این است که تربیت جنسی کودکان، سال‌ها قبل از شروع سؤالات آنان و حتی متولد شدن‌شان آغاز می‌شود. از زمانی که والدین به جنسیت فرزند خود و به ترجیحی که نسبت به جنسیت او دارند، فکر می‌کنند. آنجا که برخی فرزند دختر را ترجیح می‌دهند و باور دارند دخترها آرام‌ترند، همراه و همدم والدینند و به علت لطافت و علایق خانگی که دارند تربیت آن‌ها آسان‌تر از پسرهاست. بعضی دیگر دقیقاً به همین دو دلیل دختر را آسیب‌پذیر و تربیت او را دشوار می‌دانند و ترجیح می‌دهند که پسر داشته باشند چون پسر را قوی‌تر، آزادتر و منطقی‌تر می‌دانند و قائلند برای دنیای خشن و پر از تبعیض و نابرابر کنونی مناسب‌تر است! صرف نظر از درست یا غلط بودن هر یک از این باورها، نکته‌ی مهم تأثیر این باورها در نگرش والدین نسبت به جنسیت و در نهایت شیوه تربیتی آن‌هاست. والدینی که باور به قوی‌تر و آزادتر بودنِ ذاتی پسرها دارند از همان نوزادی آگاهانه یا ناآگاهانه هر گونه مقاومت و مخالفت پسر خود را به ذات قدرت‌طلب و خشن مردانه‌ی او نسبت می‌دهند؛ نسبت به برهنگی و محل تعویض پوشک او تسامح و سهل‌گیری بیشتری دارند و اگر به صراحت یا به تلویح مورد اعتراض یا پرسش قرار گیرند در پاسخ فقط می‌گویند، پسر است و برهنه دیده شدنش اهمیتی ندارد. برخی با پسرها حتی شوخی‌های بسیار ناجور می‌کنند اما در مورد دخترهایشان یک دفعه ناموس‌دار!! و غیرتی می‌شوند، در حالی که کودک تصویر مرد یا زن بودن خود و جنس دیگر را از خلال همین رفتارها، شوخی‌ها و باید و نبایدها کسب می‌کند و مطابق همان‌ها هم با خود، طرف مقابل و در جامعه رفتار می‌کند و همان چرخه را تقویت و تکرار می‌کنند. به این عبارات دقت کنید: «چون تو دختری، ...» یا «چون تو پسری ...» «مرد که گریه نمی‌کنه» «دختر نباید بلند بخنده» «مردا چون قوی‌ترن باید ...» «دخترا گناه دارن، نباید ...» و .... این جملات نقش و اثری ماندگار در #شکل‌گیری_هویت_جنسی کودک دارند. این رفتارها و گفتارها به علاوه‌ی همه‌ی کتاب‌ها، مجلات و رسانه‌های جمعی همین تربیت متداول را ایجاد کرده‌اند و اگر پدر و مادری تعاریف و ملاك‌های دیگری از زن و مرد بودن، ویژگی‌ها، حقوق و مسئولیت‌های آن‌ها دارند، لازم است در انتخاب کلمات، اسباب‌بازی‌ها، شوخی‌ها، رفتارهای عادی و روزمره‌ی خود دقت و توجه بسیار زیادی داشته باشند. ✅ پس گام اول این است که خودمان به عنوان والدین خوب فکر کنیم و این کلیشه‌های ذهنی را در خود بیابیم و اصلاح‌شان کنیم. چرا که بخش اعظم #تربیت_جنسی کودک در خانواده و به خصوص توسط مادر ساخته می‌شود. 📌 #حمید_کثیری @hamidkasiri_ir

⭕️ پزشکینه شدن کودکی یکی از دوستانم چند روز پیش تماس گرفته بود و می‌گفت که کودک یک سال و دو ماهه‌شان به حرف گوش نمی‌دهد، خیلی لجباز است و خوب هم غذا نمی‌خورد و به قول او با آب زنده است! پیش پزشک کودکان رفته بودند و پزشک پس از معاینه‌ی جزئی کودک به آن‌ها گفته بود غذاهایتان خوشمزه نیست و باید غذاهای خوب و خوشمزه درست کنید! در یکی از کلاس‌ها نیز مادری پیش من آمد و گفت فرزند 4 ساله‌شان بیش‌فعال است، یعنی بیش‌فعال بوده و نزد پزشک کودکان رفته‌اند و پزشک مدت یک سال به کودک قرص می‌داده است! الآن هم حدوداً 6 ماه است قرص نمی‌خورد و بهتر شده است. و همین طور مادر دیگری که کودکش را پیش هر دکتری برده‌ بود یک چیز گفته بودند! یکی گفته بود این بچه اوتیسم دارد، یکی گفته بود اوتیسم خفیف دارد! دیگری گفته بود سالم است! و یکی دیگر گفته بود دیستروفی دارد و ... سوای از پاسخ به سوالات بالا، سوال اصلی این است که اساساً پیش پزشک کودکان رفتن در این مسائل چه معنی‌ای می‌دهد؟! واقعاً تشخیص استرس، بیش‌فعالی، اوتیسم و ... با پزشک کودکان است که برای بیماری‌های عمومی جسم کودک به او مراجعه می‌کنیم؟! یکی از مشکلات عصر حاضر که با شروع مدرنیته هم شدت گرفته است، پزشکینه کردن مسائل با سرعت خیلی بالاست! جالب اینجاست که این منطق از سوی خانواده‌ها نیز کاملاً پذیرفته شده و حتی به کودکان نیز منتقل شده است. امروزه با هر کودک 7-8 ساله‌ای صحبت کنید، در مورد افسردگی، استرس، اضطراب، ضربه‌ی عاطفی و ... چیزهایی می‌داند که قطعاً کودک 7-8 ساله‌ی 20 سال پیش نمی‌دانست. جالب‌تر این است که تقریباً اکثر کودکان ادعا می‌کنند این حالات روانی را تجربه کرده‌اند!! امروزه حتی کشمکش‌های هیجانی کودکان نیز پزشکینه شده‌اند. یعنی کودکان طوری آموزش دیده‌اند که تجربه‌های دشوار زندگی را هم به‌منزله‌ی بیماری نگاه کنند؛ بیماری‌ای که باید برای آن به پزشک مراجعه کنند. دقت کنیم زمانی که اضطرابی طبیعی یا مشکلی هیجانی همچون وضعیتی روانشناختی دیده شود، کودک ما کمتر این توانایی را پیدا می‌کند تا در مقابله با سختی‌ها و درد و رنج‌ها از خودش مقاومت نشان دهد. در حالی که این‌ها طبیعت زندگی یک  کودک و حتی بزرگسال را تشکیل می‌دهند. در اکثر این مشکلات - البته اگر واقعاً مشکلی در کار باشد - نظر فرد متخصص این موارد بسیار دقیق‌تر از نظر پزشک کودکان است. شاید گفتنش سخت باشد اما در پاره‌ای از موارد مدیر یک مهدکودک، مشاور امور خانواده، مشاور کودکان و ... شاید جایگزین مناسبی باشند. مقصود این نوشته فقط طرح مسئله بود، نه ارائه راه‌حل و در این باره حرف بسیار است. باقی‌اش بماند برای زمانی دیگر ... #حمید_کثیری @hamidkasiri_ir

⭕ گشت پنجه‌ای و کودک، چند نکته و چند سوال! شاید شما هم از طرفداران پر و پا قرص کارتون سگ‌های نگهبان باشید، چون احتمالا کودکتان پیگیر جدی آن است و خودتان هم با دیدن گشت پنجه‌ایِ همیشه قهرمان احساس خوبی دارید. راستش سگ‌های نگهبان از بهترین و فنی‌ترین انیمیشن‌هایی است که در این سال‌ها برای بچه‌های زیر ۷ سال ساخته شده. این کارتون حُسن‌های متعددی دارد که به این راحتی‌ها آن را در سایر کارتون‌ها نمی‌توان پیدا کرد. چند تا از مهم‌هایش این‌ها هستند: 1⃣ کار گروهی سگ‌ها و دیدن محسنات کار گروهی، یکی از گمشده‌های امروز ایران! 2⃣ فرمان‌پذیری از یک فرمانده عاقل. رایدر مدیر فوق‌العاده‌ای است و سگ‌ها هم کاملاً گوش به حرفند. 3⃣ سریالی بودن مجموعه که حس ماجراجویی کودک را ارضا می‌کند. 4⃣ سگ‌ها بدون هیچ مزدی در حال امدادرسانی و کمک به دیگران هستند. 5⃣ تنوع رنگ و نوع سگ‌ها. بسیار هم با یکدیگر زندگی خوب و مسالمت‌آمیزی دارند. 6⃣ احترام به حیوانات در سگ‌های نگهبان کاملاً مشهود است. اما چند نکته 👇👇 ▪در این سریال تنها حیواناتی که صحبت می‌کند، سگ‌ها هستند. ▪وقتی همه ناامید می‌شوند این گشت پنجه‌ای است که حلّال مشکلات است. به این دیالوگ فرمانده رایدر وقتی دیگران را مستأصل می‌بیند دقت کنید: «نگران نباشید، کاری نیست که گشت پنجه‌ای از عهده‌اش برنیاد.» ▪هر چه در سریال پیش می‌رویم مأموریت‌های سگ‌ها خاص‌تر می‌شود. این اواخر پای شَبَه هم به سریال باز شده بود. در بیشتر داستان‌ها هیجان خاصی وجود دارد که گاهاً با ترس همراه است و البته سگ‌ها در آن همیشه موفق هستند. ▪سگ‌ها بسیار بامزه هستند و در واقع بی‌خود نیست که میل به نگهداری سگ خیلی زیاد شده. در واقع سگ‌ها جزو متکامل‌ترین حیوانات در برقراری ارتباط هستند، چیزی که در گشت پنجه‌ای هم کاملاً محسوس است. ▪فرمانده رایدر پدر و مادری ندارد و با سگ‌ها زندگی می‌کند! ✅ و چند سوال ⬅ آیا کودکتان هر روز مشتاق به دیدن کارتون سگ‌های نگهبان نیست؟! ⬅ آیا در این چند وقت از شما تقاضای خرید سگ نکرده است؟ ⬅ آیا می‌دانید زیر ۷ سال جایی است تا ۹۰ درصد شخصیت کودک شکل می‌گیرد و ... ⬅ آیا چیزی در مورد ضمیر ناخودآگاه و مهندسی علایق کودکان می‌دانید؟ در قسمت بعد نقد «گشت پنجه‌ای» را بخوانید ... #حمید_کثیری @hamidkasiri_ir

⭕ سگ‌های نگهبان، سگ‌هایی برای ۱۸ سالگی! همین ابتدا بگویم که گشت پنجه‌ای یک پدیده‌ی کم‌نظیر در دنیای انیمیشن است. این کارتون محصول سال ۲۰۱۳ کاناداست، ظاهراً بسیار ساده است اما محتوایی به شدت پیچیده و حساب شده دارد. یادم است وقتی دنبال خرید یک انیمیشن نسبتاً مناسب برای کودکم بودم و با سگ‌های نگهبان روبرو شدم بسیار از آن خوشم آمد. انیمیشنی که ظاهراً کمترین ایراد ممکنه را داشت و البته فواید فراوانی، اما بعده‌ها که کودکان بسیاری را دیدم که عاشق! دیدن سگ‌های نگهبان هستند و در هر زمان از شب و روز دوست دارند آن را تماشا کنند، حتی مشتاق رسیدن قسمت‌های بعدی هستند، موضوع برایم خاص‌تر شد. من بیش از ۱۰ قسمت آن را دیده‌ام و امروز علی‌رغم نکاتِ مثبتِ زیاد گشت پنجه‌ای، به هیچ وجه دیدنش را توصیه نمی‌کنم! ⛔ توصیه نمی‌کنم چون به عقیده غالب روانشناسان بخش اعظم شخصیت انسان - حدود ۹۰ درصد شخصیت - تا ۷ سالگی شکل می‌گیرد. ⛔ توصیه نمی‌کنم چون قدری در مورد ضمیر ناخودآگاه و شکل‌گیری آن در دوران کودکی می‌دانم!! و می‌فهمم که سگ‌های نگهبان به خوبی در حال مهندسی علایق کودک من است. کودکی که امروز کودک است ولی وقتی بزرگ شد، قرار است فرمانده رایدر شود! تکرار موسیقی‌ها، تکیه کلام‌ها، شخصیت‌سازی‌ها و ... در هر قسمت از گشت پنجه‌ای دقیقاً در حال تقویت حرف سریال در ضمیر ناخودآگاه است. ⛔ توصیه نمی‌کنم چون کودک در درون ذهنش نقش فرمانده رایدر را بازی می‌کند. فرمانده رایدری که بخشی از ویژگی‌هایِ پنهانش این‌ها هستند: الف. او والدینی ندارد و در فیلم با سگ‌هایش زندگی می‌کند. (Lifestyle خاص خود را دارد) ب. دنیای او کاملاً یک دنیای دیجیتال است. دنیایی که در آن تبلت، موبایل، ساعت هوشمند و اتاق تجهیز شده به ال‌سی‌دی‌ها ابزار موفقیت فرمانده رایدر هستند. ج. او حس مالکیت و کنترل عجیبی روی همه چیز دارد و همه گوش به فرمان او هستند. در واقع او نیازی به هیچ کس ندارد و همه به او نیاز دارند، خصوصاً در مواقع بحران. د. سگ‌ها بهترین و مهم‌ترین ابزارهای موفقیت رایدر هستند. سگ‌هایی که ویژگی‌های عجیب و غریبی دارند و تنها حیوانات فیلم هستند که صحبت می‌کنند. ⛔ توصیه نمی‌کنم چون سگ‌ها این قابلیت را دارند که در بسیاری از خانه‌ها جایگزین انسان شوند - چنان که شده‌اند!! - اما این سبک زندگی، مخصوص ساختار جامعه‌ی ایرانی نیست. من نسبت به گشت پنجه‌ای و سازندگانش به هیچ وجه بدبین نیستم، چون این محصول برای کودکان کانادا ساخته شده و از قضا معتقدم برای کودکی که در غرب زندگی می‌کند بسیار درست هم ساخته شده اما این را هم می‌فهمم که گشت پنجه‌ای برای جامعه‌ی ما و کودک ما نیست. ✅ مراقب دل خودمان و کودکمان باشیم، خصوصاً در ۷ سال اول زندگی‌شان ... #حمید_کثیری @hamidkasiri_ir

⭕ اقتدار، قدرت و تربیت جنسی! (۱) ▪بچه‌ها دو چیز در پدر و مادرشان می‌بینند: 1⃣ توانایی‌های مادی والدین. مثلاً بچه‌های بزرگ‌تر می‌توانند من را بزنند اما بابا را نمی‌توانند بزنند. گربه به من می‌تواند حمله کند ولی به بابا نمی‌تواند. دست من به طاقچه نمی‌رسد ولی دست مامان می‌رسد. در واقع تجربه‌ی زندگی از همان روزهای اول به کودک القاء می‌کند که والدین تو یکسری توانایی‌های مادی و بیرونی دارند که تو نداری و به آن‌ها نیاز داری. به این می‌گوییم «قدرت» 2⃣ نفوذ معنویِ والدین. یعنی کسی بدون اینکه از قدرتش استفاده کند، دیگران را تابع خودش می‌کند. حتماً دیده‌اید کودک‌هایی که مادرشان را خیلی ویژه دوست دارند و از او حرف‌شنوی دارند یا مثلاً پدربزرگی که هیچ توانایی مالی و بدنی ندارد اما تا یک لیوان آب می‌خواهد، ۲۰ تا از نوه‌ها می‌دوند تا برایش آب بیاورند. به این می‌گوییم «اقتدار» ▪بچه‌ها ابتدا #قدرت را و بعد #اقتدار را در پدر و مادرشان فهم می‌کنند. کودک از ابتدا می‌فهمد که قدرت‌های فراوانی در والدینش هست که او ندارد. بعد از سه سالگی هم کم‌کم می‌فهمد والدینش اقتدارهایی نیز در بیرون دارند، مثلا دیگران جلوی پایشان بلند می‌شوند و به آن‌ها که می‌رسند خیلی گرم و با صدای بلند احوالپرسی می‌کنند یا مثلاً بچه‌ای که می‌بیند پدرش در جمعی سخنرانی می‌کند و همه نشسته‌اند و صحبت او را گوش می‌کنند، می‌فهمد پدرش دارای اقتداری است که او نیست. ▪در تربیتِ درست، والدین باید این دو را با هم جلو ببرند و در تعادل نگه دارند چون همیشه یک بازی الاکلنگی بین قدرت و اقتدار وجود دارد. مادری که می‌گوید اگر درس نخوانی از بستنی و خیار شور! خبری نیست، در حال استفاده از قدرتش است و اقتدارش را تضعیف کرده‌. درست است که قدرت کار را جلو می‌برد اما وقتی اقتدار والدین کم شود، کودک کم‌کم احساس #بی‌پناهی می‌کند! پناه یک بچه #اقتدار_والدین است نه قدرت و ثروت آن‌ها. احساس بی‌پناهی هم برای وقتی است که آن‌هایی که من برایشان احترام و آبرو قائلم یا آن‌هایی که دوست‌شان دارم را از دست بدهم! این‌ها خصوصاً در نوجوانی خودشان را نشان می‌دهند. متأسفانه امروز اقتدار والدین بسیار کم شده است. 🔴 حالا چند سوال؛ ❓مرز بین اقتدار و قدرت چیست و چگونه باید اعمال شوند؟! ❓چقدر والدین مقتدری هستیم؟! ❓به نظر شما در تربیت جنسی به اقتدار نیاز داریم یا قدرت؟! ❓کودکیِ کودکِ من چطور باید طی شود که در نوجوانی برای نیازهاش به من مراجعه کند؟! 📌 #حمید_کثیری

⭕ اقتدار، قدرت و تربیت جنسی! (۲) اخیراً مادری می‌گفت دوست ندارم پسر چهار ساله‌ام در خانه ظرف بشورد چون فکر می‌کنم اُبهت مردانه‌اش از بین می‌رود. راستش هر چه فکر کردم به یک چیز بیشتر نرسیدم و آن هم کلیشه‌های غلطی است که ما والدین از کودکی با خود همراه کرده‌ایم. تعداد این کلیشه‌ها آنقدر زیاد است که نمی‌توان شمردشان، اما عجالتاً برخی‌شان این‌ها هستند: . ▪بچه باید عین ... از باباش بترسه! (بزار بابات بیاد خونه میدم پدرت رو در بیاره) . ▪کار خونه مال زن‌هاست! . ▪به بچه زیادی محبت کنی پررو میشه، سوارت میشه! . ▪ بچه‌ باید هر چی می‌خواد براش بخریم برای اینکه عقده‌ای نشه. خب دست بقیه می‌بینن و می‌خوان دیگه! . ▪بچه باید کتک بخوره تا مرد بشه، مگه ما نخوردیم؟! . ▪مراقب باش دختره لباسشو جلوی جمع نزنه بالا. حالا اون یکی پسر هست اگه شلوارشم دربیاره اشکال نداره، بالاخره مرده دیگه! . فکر می‌کنم مشکل این مادر هم همین بوده، با خودش خیال می‌کرده که مرد اگر ظرف بشورد، دیگر کسی حرفش را نمی‌خواند، دیگر اُبهت ندارد، مردانگی‌اش کم می‌شود و ... . اکثر ما خیال کرده‌ایم اقتدار والدینی یعنی به رخ کشیدن قدرت‌مان. یعنی استفاده از پول و زورمان برای اینکه بچه‌هایمان را کنترل کنیم، غافل از اینکه با ادامه این برخورد کافی است فرزند ما به سنی برسد که استقلال نسبی را تجربه کند، اینجا آغاز مشکلات جدی‌تر والدین با فرزند است. . وقتی مدام قدرت‌مان را به رخ فرزندمان می‌کشیم او را مدام از خودمان دورتر کرده‌ایم و کودک بی‌پناه‌تر می‌شود. مشکل امروز ما عدم اقتدار والدین است که بخش بزرگی از این مشکل به دلیل بلد نبودن ارتباط از سوی والدین است. در تربیت جنسی دقیقاً همه‌ی این‌ها مهم هستند. یعنی . ⬅ نوع نگاه ما به جنسیت خودمان و همسرمان . ⬅ جنس ارتباطی که والدین با یکدیگر دارند . ⬅ جنس ارتباطی که والدین با دیگران دارند . ⬅ جنس ارتباطی که والدین با کودک و نوجوان‌شان دارند . ❓راستی ارتباط یعنی چه؟ شما برای بهبود ارتباط با فرزندتان چه کار می‌کنید؟! #حمید_کثیری

⭕ چه حَسن کچل، چه کچل حَسن! پرده اول. چند روز پیش بود که در خانه‌ی یکی از اقوام مهمان بودیم و دیدم پسر ۴ ساله‌ام در حال تعارف دستمال کاغذی است! 😐 راه می‌رفت و به هر کس چند تا، چند تا دستمال میداد. وقتی پرسیدم چه کار میکنی، دستمال‌ها خراب میشن! به من گفت اینا تموم نمیشن. پرسیدم کی گفته تموم نمیشن، پاسخ داد تلویزیون نشون داده، اینا که عکس خرسی روش داره، تموم نمیشن. 🤔 پرده دوم. چند وقت پیش دیدم که یک پسر بچه ۴ ساله، هنگام بازی با یک پسر ۳ ساله‌ی دیگر زمین خورد و حسابی داشت گریه می‌کرد. آن پسر سه ساله هم روبرویش ایستاده بود، با انگشت اشاره او را نشان میداد و می‌گفت ه‍َ ه‍َ ه‍َ ... وقتی از او پرسیدم این چه کاریه؛ دوستت درد داره، خیلی ساده پاسخ داد توی ماشا و خرسه این را دیده! 🙂 ظاهراً برای ما آدم بزرگ‌ها خیلی ساده است که دروغ و راست را در تلویزیون و شوخی‌های روزمره تشخیص بدهیم اما آیا برای کودکان هم اینچنین است؟! طبیعی است که بچه‌ها تلویزیون را معصوم از خطا و اشتباه می‌دانند و البته این موضوع در مورد تبلیغات هم صدق می‌کند. اساساً صنعت تبلیغات قرار است کالا یا خدماتی را به ما بفروشد و متأسفانه در این راه از هر فریبی استفاده می‌کند. تصاویر دستکاری شده، غلو و بزرگ‌نمایی، دروغ و ... کار بسیاری از تبلیغات است اما سوال اینجاست اگر تبلیغی گفت من به خلاقیت کودک شما کمک می‌کنم آیا قضیه تمام است؟! حتما این کار را می‌کند؟! اخیراً قانونی برای تبلیغات در ایتالیا وضع شد که در آن استفاده از هر نوع تغییری در تصاویر ممنوع اعلام شد! و این دقیقاً یعنی دروغ ممنوع! یا همین چند روز پیش سازمان بهداشت جهانی توصیه‌هایی کرد اعم از اینکه تماشای تلویزیون، تبلت، رایانه، موبایل و .... برای کودک زیر یک سال ممنوع، دو ساله حداکثر روزی یک ساعت، سه و چهار ساله حداکثر یک ساعت مداوم و .... ولی ما چه می‌کنیم؟! می‌خواهیم تبلت بخریم که کودکمان خلاق شود! 😶 در مورد تبلیغ اخیر تبلت از شبکه پویا باید گفت با گفتن اینکه تبلت فرزند ما را خلاق می‌کند، قضیه حل نمی‌شود و اساساً استفاده از تبلت برای بچه‌ها سودمند نیست، اگر هم سودی داشته باشد، به زیان‌هایش نمی‌ارزد! مراقب چشم، آسیب‌های ذهنی و خلاقیت!! کودکمان باشیم. مسئله‌ی اصلی، مشکل استفاده از تبلت و گوشی برای کودکان است. بچه‌های ما باید بازی کنند، تحرک داشته باشند و کمتر یکجا بنشینند تا شاید خلاق شوند! خلاقیت با گفتن اینکه یک چیز خلاق‌تان می‌کند درست نمی‌شود و این تبلیغ و آن تبلیغ هیچ فرقی نمی‌کنند! در واقع چه حسن کچل، چه کچل حسن ... #حمید_کثیری @hamidkasiri_ir

✍️ کودکان کار فقط سر چهارراه نیستند! دوازده ژوئن یعنی چهارشنبه‌ای که گذشت روز جهانی مبارزه علیه کار کودکان بود. توی همین چند سال فعالیت جهانی علیه کار کودک اتفاقات نسبتاً خوبی توی دنیا افتاده و حدود ۳۰ درصد کاهش کار کودکان رو داشتیم اما هنوز اوضاع خیلی خرابه. 😔😔 وقتی صحبت از کودکان کار می‌کنیم همه‌ی ما اولین تصویری که جلوی ذهن‌مون میاد بچه‌هایی هستند که سر چهارراه‌ها مشغول کار اجباری‌اند تا شب گرسنه نخوابن و ارباب ازشون راضی باشه. یادمه حدود یک سال پیش دم عید بود که این بچه‌ها رو حاجی فیروز کرده بودن و باید صبح تا شب تو خیابون می‌رقصیدند. یکی‌شون داشت از بزرگترشون که ظاهراً مسئول چهارراه!! بود حسابی کتک می‌خورد، طرف خیلی هم گنده بود. من بی‌کله رفتم سمت طرف و گفتم الان زنگ میزنم پلیس بیاد پدرتو دربیاره، گفت بچه خودمه! گفتم بچه خودت باشه، بی‌خود می‌کنی بزنیش. خلاصه اینکه اون بچه برای شاید نهایتا یکی دو ساعت از شر اون غول‌پشند راحت شد اما بعدش چی، نمی‌دونم 😣 اما بعد؛ 🔴🔴 موضوع این نوشته 🔴🔴 امسال شعار اصلی این روز، مبارزه علیه کودکان کار ایسنتاگرامی بود. گرچه می‌دونم نباید این چیزا رو بگی چون مردم بدشون میاد و آنفالو میکنن! 😐 اما به طور واضح اگر ما هم از این کارها می‌کنیم داریم از کودکمون سوء استفاده می‌کنیم ولو اینکه بچه خیلی هم از فرآیند کار ناراحت نباشه؛ ⭕ اگر شما هم یه پیج برای کودکتون درست کردید و روزی پنجاه تا عکس و فیلم از بچه می‌گذارید تا فالوئرهاتون بالا برن ⭕ اگر کودک شما مدلینگ داره کار می‌کنه و مدام تصاویرش رو توی اینستا می‌گذارید ⭕ اگر به هر طریقی توی ایسنتا دارید از کودکتون پول در میارید ⭕ اگر تصاویر و فیلم‌های بچه رو منتشر می‌کنید تا نزد اطرافیان‌تون محبوب‌تر بشید و میزان لایک و کامنت‌شون براتون مهمه ⭕ اگر وقت و بی‌وقت از خصوصی‌ترین مسائل بچه‌تون دارید استوری می‌گذارید . ⭕ اگر .... جسارتاً شما هم در حال سوء استفاده از کودکتون هستید ولو اینکه اون الآن از این کارها بدش نیاد! چون نمی‌دونیم وقتی بزرگتر شد هم خوشش میاد بقیه بدونن خودش رو خیس کرده و مامان به همه اطلاع داده یا ..... 🔻 خیلی دقت کنیم که چی و چرا از بچه‌هامون منتشر می‌کنیم و اثر اجتماعی این کارمون چیه؟! آیا باعث این نشده که مامانای فامیل روزی سی بار لباس بچه‌هاشون رو عوض کنن و عکس‌شون رو توی پیج سیصد تا فالوئرشون!!! بگذارند تا مبادا از بقیه عقب نیفتن ... . 🔻 مراقب خودمون، کوچولوهامون و دل‌های هر جفت‌مون باشیم #حمید_کثیری

همین اول بحث یه چیزی بگم تکلیف روشن بشه! توی دوره زیر شش سال حرکت و تحرّک یه رکن برای رشد کودک هست. یعنی بچه‌ای که بخواد جسمش، مغزش و روانش درست رشد بکنه حتماً نیاز به تحرّک داره. اساساً یکی از نیازهای بچه‌ها نیاز به جابجایی تو فضاست. کودک محرک می‌بینه و به وسیله محرک‌ها، جستجوگریش اون رو به تحرک وادار میکنه. وادار می‌کنه یعنی چی؟! یعنی مجبورش می‌کنه که تحرّک داشته باشه. حالا با این دید یه نگاه به سبک زندگی‌های امروز بندازیم. توی سبک زندگی‌های امروز، خونه‌ها که کوچولو شدن و خوش‌بینانه حدود صد متر هستن، اون فضا رو هم که ما با یه دست مبل استیل، یه دست راحتی، میز نهارخوری، میز تلویزیون، دکوری، تخت‌خواب، کمد و ... تا جایی که می‌تونستیم پر کردیم! بعد بچه می‌خواد از فضای خودش که ما با تیر و تخته پرش کردیم استفاده کنه و تا روی مبل یا اُپن میره و می‌خواد بپره پایین می‌گیم بچه بیش‌فعاله! 🙁 ژان پیاژه یکی از مهم‌ترین افراد توی روانشناسی رشد هست. اگرچه بعد از اون خیلی‌ها اومدن رد و نقد به نظراتش نوشتن اما ظاهراً هنوز بخش بزرگی از نظراتش اعتبار داره و قابل تکیه است. حالا پیاژه چی میگه؟! 🤔 مطابق با نظر پیاژه کودک از بدو تولد تا بلوغ چهار دوره رشد رو طی می‌کنه: ۱. تولد تا دو سالگی »»» دوره حسی - حرکتی ۲. دو تا شش یا هفت سالگی »»» دوره ادراکی - حرکتی ۳. شش تا یازده سالگی »»» دوره شناختی - حرکتی ۴. یازده تا هجده سالگی »»» دوره انتزاع خیلی ساده ملاحظه می‌کنید که تا یازده، دوزاده سالگی حرکت پایه ثابت مراحل رشده. یعنی تحرک بالا موجب رشد همه‌جانبه کودک میشه و حذفش کاملاً اشتباهه. ما الآن یکی از مشکلات اساسی‌مون با بچه‌های اول، دوم دبستان اینه که مهارت‌های پایه حرکتی این بچه‌ها مشکل داره و به همین دلیل توی ریاضی، دیکته و خواندن به مشکل می‌خورن!! حالا شاید بگید اینا چه ربطی به هم دارن؟ منم میگم الآن قصد ندارم جواب بدم، بمونه برای پستای بعدی! 😜😜 ماها چون همه‌مون دوست داریم بچه باهوش داشته باشیم! 🙄 فکر می‌کنیم بچه رو باید بفرستیم کلاس چرتکه، خلاقیت، تفکر منطقی، استدلالات ارسطاطالیس 😂😂 و ... در حالی که اگر بچه باهوش هم می‌خواید باید سعی کنید تحرک بچه رو به شیوه درست بالا ببرید. حالا هر جور حرکت و ورجه وورجه‌ای خوبه؟! طبیعتاً هر جور تحرکی موجب رشد همه‌جانبه و متعادل کودک نمیشه اما به طور قطع تحرک از عدم تحرک بهتره. در مورد کیفیت تحرک که باید چی جوری باشه تو پستای بعدی مفصل صحبت می‌کنم. 👈 راستی مثلاً شما فکر می‌کنید تحرک چه ربطی به دیکته و ریاضی داشته باشه؟! #حمید_کثیری آدرس اینستاگرام 👇👇 Instagram.com/hamidkasiri_ir

وقتی در مورد حرکت و نقشش توی رشد بچه‌ها نوشتم خیلی‌ها در مورد اینکه چه بازی‌های حرکتی رو می‌تونیم توی خونه انجام بدیم، پرسیدند. قبل از اینکه جواب سوال داده بشه باید بگم که خونه‌ی مناسب برای بچه باید شبیه مسجد باشه 😁😁 یعنی چی؟ یعنی هیچ مانعی توش نباشه. دقت کردید وقتی ماها رو قدیما می‌بردن جاهایی که فضای بازِ بزرگ داشت چه کیفی می‌کردیم؟ جاهایی مثل حرم، صحرا، سالن‌های ورزشی، مسجد و ... حتی همین امروز هم به ما حس خوب میده. دقیقاً بچه‌ها هم همین جوری هستن. توی فضاهای بزرگ، انگار که وسط کارخونه لی‌لی‌پوت رها شدن! 😬 پس اولین نکته اینه که خواهشاً هر روز یه چیز اضافی نخرید بیارید تو خونه، مدام فضای حرکت بچه رو تنگ‌تر نکنید! یعنی بچه اگه خواست از این سر خونه تا اون سر خونه بره مجبوره نشه سه تا لایی و دو بار دستی بکشه! 😂😂 اما بعد؛ ببینید ما یه سری مهارت‌های حرکتی داریم که اینا باید تا قبل از مدرسه رفتن تکمیل بشن. مثلاً دیدید بچه‌ها وقتی می‌خوان از پله‌ بالا برن، یه پاشون رو میزارن رو پله اول، بعد اون یکی رو میزارن روی همون پله. بعدش پای اول رو میزارن روی پله دوم و الی آخر. اما ما آدم بزرگا هر پله رو با یه پا میریم بالا. خب بچه‌ها کِی میتونن شبیه ما از پله‌ها بالا برن؟! باید نهایتاً تا شش، هفت سالگی بتونن این کارو بکنن! حالا اگر بچه‌ای نتونه این کار یا کارای شبیه به این رو بکنه میگیم مهارت‌های حرکتیش هنوز کامل نشده و راه درست شدنش اینه که بچه بازی‌های جورواجور بکنه تا مهارتش کامل بشه. خُب، حالا شما تو خونه چی کار کنید؟! امیدورام توقع نداشته باشید مثلاً تو یه پست کل بحث حرکت کودکان رو ببندم! 😄 عجالتاً بدونید که ما هشت دسته بازی‌های ادراکی - حرکتی داریم که فقط یه دسته‌اش مربوط به تعادل و توازن کودکان هست و شامل این شش مهارته: راه رفتن، دویدن، خزیدن، پریدن، پرتاب کردن هدفدار و گرفتن چیزی که پرتاب شده طبق مشاهدات اکثر بچه‌ها و خیلی از بزرگ‌ترها 😳 توی این مهارت‌هایی که اسم بردم مشکل دارن!! نکته دیگه اینکه خلاف انتظار خیلی از بزرگ‌ترها، بچه‌ها نباید تی‌تیش مامانی بار بیان و همه‌اش مثل آقا و خانم برخورد کنن‌ یعنی بچه باید از لبه‌ی جوب راه بره، شبیه اسب، کلاغ و گوسفند راه بره، پابرهنه تو خاک راه بره، از ارتفاع بپره و مثلاً تو خونه بعد از جمع کردن لباسای شسته شده از روی بند، نیم ساعت با مامانش لباسا رو پرت کنن سمت همدیگه، کلی هم کیف و ذوق کنه، هم عضلاتش تقویت بشه و هم مهارت‌های حرکتیش توسعه پیدا کنه ... #حمید_کثیری آدرس اینستاگرام 👇👇 Instagram.com/hamidkasiri_ir

✍️ می‌دونید نورون، اتصالات سیناپسی، دندریت، آکسون و ... چی هستند؟! احتمالاً خیلی‌هامون ندونیم که هیچ اشکالی هم نداره اما اگر این پست رو بخونید یه مقدار بیشتر به اهمیت کارایی که تو دوران کودکی می‌کنیم پی می‌برید. نورون نام سلول‌های مغزی هست و البته به تازگی دانشمندان فهمیدن یه تعداد زیادی نورون هم توی روده داریم! 😳 در واقع ما حدود نُه نوع سلول توی بدن‌مون داریم که در بین اون‌ها نورون‌ها منحصربه‌فرد هستند. نورون‌ها در کنار همدیگه شبکه عصبی درون مغز رو می‌سازند و باقی لغت‌ها رو هم نمی‌خوام توضیح بدم چون جا نمیشه! شمام می‌تونید فکر کنید جهت خودنمایی بود 😜 خُب، حالا که چی؟! ببینید ما بین شصت تا صد میلیارد نورون داخل مغزمون داریم که این‌ها توسط پایانه‌های سیناپسی به همدیگه وصل میشن! 🤔 بخش اعظم این شبکه‌ی شگفت‌انگیز در سال‌های اولیه زندگی یعنی تا حدود شش سالگی ساخته میشه و این یعنی کودکی خیلی خیلی مهمه. در واقع کیفیت و کمیت این شبکه که توی شش سال اول ساخته میشه، شخصیت و احساسات ما آدم‌ها رو میسازه! 😱 اما بعد؛ می‌دونم یه خورده بحث پیچیده شد، شما مثال‌های زیر رو بخونید ایشالا براتون جا میفته: 1️⃣ درصد زیادی از مولفه‌های شخصیتی ما مثل اعتماد به نفس، مسئولیت‌پذیری، عاطفی یا منطقی ودن، جسور و خلاق بودن و ... در زیر شش سال و با توجه به تجربیات ما در سال‌های اولیه زندگی ساخته میشه! یعنی از اون به بعد شبکه عصبی درون مغز با مراجعه به اون‌ها تصمیم می‌گیره که در هر موقعیت چی کار کنیم! 2️⃣ اینکه مثلاً ماها از یه غذایی خوشمون یا بدمون میاد در اکثر اوقات به زیر شش سال و تجربه‌های ثبت شده در شبکه عصبی مغزمون برمی‌گرده. 3️⃣ خیلی از ترس‌ها و اضطراب‌های ما در بزرگسالی ریشه در کودکی‌مون داره چون این‌ها در مغز ما ثبت شده ولو اینکه ما یادمون نیاد! 4️⃣ وسواس، حساس بودن نسبت به نظافت، اینکه از جنسیت خودمون خوشمون بیاد یا نه و ... در اکثر موارد به کودکی ما و همون شبکه عصبیه برمی‌گرده و البته کلی چیزای دیگه 😉 خُب حالا که اینا رو فهمیدیم باید اینم بدونیم که حرکت، بازی‌های حرکتی و کلاً انواع بازی‌ها (هر شش دسته بازی) مهم‌ترین چیز برای شکل‌گیری شخصیت و بالا رفتن تجربیات ما هستند. نکته جالب دیگه اینکه خیلی از کارها به هم ربط دارن که از نظر ما بی‌ربط هستن! و اون هم به خاطر اتصالات سیناپسی هست. مثلاً سینه‌خیز رفتن تأثیر مستقیم روی دیکته بچه‌ها داره 😳 خیلی از بازی‌های حرکتی هم مستقیم روی یادگیری کودک تأثیر دارند و ... #حمید_کثیری آدرس اینستاگرام 👇👇 Instagram.com/hamidkasiri_ir

✍ دکتر تبریزی، یکی از بزرگوارانی هستند که سال‌ها وقت گذاشتند، بررسی کردند و چندین جلد کتاب ارزشمند در مورد درمان اختلالات دیکته، ریاضی، خواندن و ... نوشتند. ما از این کتاب‌ها برای بچه‌های اول، دوم و سوم دبستان استفاده می‌کنیم. مثلاً یکی از تمرینات کتاب درمان اختلالات دیکته همون طور که دیشب گفتم اینه که سینه‌خیز برن. یعنی عین مار روی زمین بِخزن، البته مراقب باشید شما رو نیش نزنن! 😂😂 چرا؟! چون بررسی کردن و دیدن بین اختلال دیکته و سینه‌خیز نرفتن بچه‌ها در زیر یک سال ارتباط مستقیم برقرار هست. لابد دیدید دیگه بعضی از بچه‌ها سیر کامل سینه‌خیز، چهار دست و پا و بعد راه رفتن رو ندارن و یه دفعه راه می‌افتن. خُب حالا چی می‌خوام بگم؟! ما خیلی از این تمرینات رو برای بچه‌ها تا قبل از اینکه مدرسه برن توی قالب بازی‌های مختلف انجام میدیم و مشکلات احتمالی آینده رو برطرف می‌کنیم. حالا اینا چه ربطی به هم دارن؟! امشب می‌خوام همه و خودم رو به این توصیه کنم که تا می‌تونید حواس بچه‌ها رو در زیر شش سال تقویت کنید. 😁 یعنی چی؟! یعنی از طریق بازی هفت حس اصلی! 😳 بچه‌ها رو تقویت کنید! حالا دو تا سوال: 1️⃣ آقا مگه پنج تا حس نداشتیم؟! مگه بینایی، شنوایی، چشایی، لامسه و بویایی نبودن؟! پس اون دو تا چی هستن؟! خب اینو امشب جوابش رو نمی‌دم و شما رو به خدا می‌سپرم تا شب‌های بعدی که براش بنویسم یا کلیپ بسازم! 😬 2️⃣ تقویت حواس از طریق بازی یعنی چی؟! ببینید یکی از مشکلات ما اینه که حواس بچه‌ها به صورت یکپارچه و متعادل رشد نمی‌کنه! یعنی بچه‌های بیش از اندازه در معرض محرک‌های بینایی و شنوایی هستند و بسیار کمتر از اندازه! 😄 محرک چشایی، بویایی و لامسه دریافت می‌کنن. برای جبرانش باید چی کار کنیم؟ بازی‌های توی طبیعت از جمله خاک‌بازی، بازی با انواع چوب، برگ، سنگ، حیوانات و حتی خوابیدن تو انبار کاه و ... کمک بسیار خوبی برای شد متعادل بچه‌ها هستند. می‌دونم هنگ کردید ولی با اجازه‌تون بنده تجربه‌اش رو دارم! 😁 حالا اگه نشد بریم طبیعت چی؟! اول اینکه پارک محل رو دریابید، اونم کلی غنیمته و ثانیاً توی خونه مثلاً با انواع پارچه‌ها، زبری‌ها و نرمی‌ها بازی کنید تا بچه‌ها اون ها رو تجربه کنن یا مثلاً از هر فرصتی برای دست‌ورزی استفاده کنید و یا ... باقی مطلب باشه برای بعداً فقط بدونید که بچه باید مدام با همه چیز بازی کنه و کیف کنه و قاعدتاً تو یه همچین فضایی آلوده شدن لباس و دست و پا طبیعی هستش. شما حرص نخورید بگذارید بچه بازی کنه و حسابی رشد کنه ... #حمید_کثیری ⭕ در ایتا، تلگرام و اینستاگرام 👇👇 @hamidkasiri_ir

تا حالا چیزی در مورد اختلال یکپارچگی حسی شنیدید؟! اختلال یکپارچگی حسی یکی از انواع اختلالات توی کودکان هست که عمرش به بیست سال نمیرسه یعنی کلاً ده، پانزده ساله که کشف شده! اختلال یکپارچگی حسی در سالیان اخیر بسیار فراگیر شده. ما وقتی از هشتاد تا دانش‌آموز سال اول دبستان تست گرفتیم، متأسفانه فقط دو تا از اون‌ها مبتلا به این اختلال نبودند، و بدتر اینکه از این جمع فقط چهار نفر مهارت‌های پایه حرکتی‌شون تکمیل شده و متناسب با سن‌شون بود! اما این اختلال چی هست؟! ببینید ما هفت تا حس اصلی داریم که پنج تا رو همه بلدیم و ظاهراً نیازی به تعریف‌شون نیست: ۱. بینایی ۲. شنوایی ۳. لامسه ۴. بویایی ۵. چشایی دو تای دیگه چی هستند؟! 6️⃣ حس دهلیزی یا حس تعادل. ظاهراً افرادی رو دیده باشید که مثلاً نمی‌تونن لبه‌ی جوب راه برن یا ترس از ارتفاع دارن یا دو دور، دور خودشون می‌چرخن سریع سرشون گیج میره یا ... این‌ها حس دهلیزی‌شون مشکل داره. 7️⃣ حس عمقی یا همون حسی که موقعیت اندام بدن رو داره تشخیص میده. حتماً تا حالا افرادی رو دیدید که پای دیگران رو لگد میکنن و رد میشن ولی خودشون نمی‌فهمن! یا افرادی که هی می‌خورن به در و دیوار یا بچه‌هایی که خیلی بچه‌های دیگه رو میزنن یا ... این‌ها بخش بزرگی از مشکل‌شون توی عدم تقویت حس عمقی هست. (موارد شش و هفت با بازی‌های حرکتی تقویت میشن) حالا اختلال یکپارچگی حسی این وسط یعنی چی؟! ببینید همین‌طور که از اسمش مشخصه یعنی یکپارچه رشد نکردن حواس گوناگون! یعنی یکی رشد زیادی داره و اصطلاحاً وَرَم می‌کنه ولی اون یکی کم یا ناقص رشد کرده! مثلاً من خودم حس بویاییم تعطیله! سر همینم وقتی همسرم غذا رو به من می‌سپره که مراقب باش نسوزه، قطعاً با سوخته‌اش روبرو میشه 😂😂 و یا تو نزدیکان فراوون داریم کسانی که کلاً چشایی‌شون تعطیله، مثلاً غذاشون پر از فلفل یا سیر هست ولی خودشون اصلاً نمی‌فهمن! این یکی از ریشه‌هاش به زیر شش، هفت سال برمی‌گرده که این حس به خوبی تقویت نشده! همون‌طور که توی مطلب قبلی گفتم امروز حس بینایی و شنوایی بیش از حد و باقی حواس کمتر از حد نیاز دارن درگیر میشن و این آسیب‌زاست. یه مثال بزنم و این مطلبم تموم! شما توی خونتون چند نوع غذا درست می‌کنید؟! تا حالا شده بشینید یه لیست از دویست تا غذایی که شنیدید بنویسید و در طول سال اون‌ها رو درست کنید؟ یا مثلاً هر روز نون پنیر یا نهایتاً اگه مایه‌دا باشید کره، عسل نخورید؟ 😉 این عدم تنوع غذایی حداقل باعث میشه حس چشایی، بویایی و لامسه‌ی ما خوب تقویت نشه! لامسه رو هم گفتم که تو مطلب بعدی حسابی در مورد غذابازی بنویسم تا همه کیف کنیم 😁 پ.ن: وقتی سوال پرسیدم ظاهراً برخی از دوستان سریع توی اینترنت سرچ کرده بودن و به هشت تا رسیده بودن اما حس‌های پیکری ما که به چهار طبقه اصلی تقسیم میشن خیلی بیشتر از اینها هستند اما اصلی‌ها همین هفت موردن ... #حمید_کثیری در تلگرام، اینستا و ایتا 👇👇 @hamidkasiri_ir

وقتی از تقویت حواس به وسیله بازی صحبت می‌کنیم، دقیقاً چی میگیم؟! امروز میخوام یه مثال کاملاً ملموس بزنم که فکر نکنیم همه چیز تو شهرهای بزرگ و تو کارگاه‌های بازی چند صد هزار تومنی هست! یعنی اگر یاد بگیریم اینطوری نگاه کنیم، قضیه خیلی ساده‌تر از این‌هاست. تا حالا غذابازی کردید یا با غذاها بازی کردید؟! البته که جواب همه مثبته اما می‌خوام یه خورده مثال بزنم، ببینم تا کجا با من میاید. اونی که جوابش به همه این سوالات مثبت باشه یه جایزه ویژه داره 🤩🤩 اما سوال‌ها؛ ۱. تا حالا شده غذا با دست بخورید؟ ۲. تا حالا شده شما با دست به کودکتون غذا بدید و اون به شما غذا بده؟ . ۳. تا حالا شده سر سفره عین گوسفند غذا بخورید و بع‌بع کنید؟ (یعنی قشنگ خم شید و عین گوسفند سبزی، کاهو و غذا بخورید) ۴. تا حالا شده با بچه یا بچه‌هاتون ماست بخورید و تمام سر و صورت‌تون ماستی بشه؟ ۵. تا حالا شده مثلاً یه ظرف از میوه‌های مختلف رو خورد کنید تو سینی، بعد بشینید با بچه عین یه آبمیوه‌گیری با دستِ خالی آبشون رو بگیرید و قاطی کنید، 😋 بعد بکوبید تو سر و صورت همدیگه و بخورید؟ ۶. تا حالا شده کف حمام میوه‌های مونده رو خورد کنید و بریزید زمین، بعد با بچه روی میوه‌ها راه برید و غلت بزنید؟ فکر کن با انار این کار رو بکنی چه کیفی میده. ۷. تا حالا شده با بچه بشینید مایع کیک، کتلت، کوکو و ... رو دو نفری وَرز بدید و بعد همون رو باهاش غذا درست کنید و بخورید؟ ۸. تا حالا شده آش، سوپ و آبگوشت رو با دست بخورید؟ ۹. تا حالا با مربا روی صورت و تن و بدن هم نقاشی بکشید؟ خُب، اگه کسی تا اینجا اومده باشه بهش تبریک میگم، ولی این آخری رو فکر نکنم بتونه باهام بیاد 👇👇 ۱۰. تا حالا شده پاهای خودتون و بچه‌تون رو بشورید و بعد با پاهاتون غذا بخورید؟ (بله پاها، خود پاها نه با قاشق و این حرفا 😋) این کارها حداقلش مشکل بدغذایی بچه‌ها رو حل میکنه، حواس مختلف‌شون از جمله بویایی، لامسه، بینایی و چشایی رو تقویت میکنه، فرآیند زندگی روزانه رو براشون و براتون لذت‌بخش می‌کنه، هر روز تجربیات جدید برای بچه‌ها داره، شوق به زندگی کردن رو بهمون برمی‌گردونه و ... #حمید_کثیری @hamidkasiri_ir

شما به چی می‌گید کثافت‌کاری؟! مثلاً اینکه بچه بشینه ماست بخوره، سر و صورتش ماستی بشه، بریزه روی لباسش و سفره. لابد کثافت‌کاری کرده دیگه؟! یا مثلاً فرض کنید خونه‌تون مهمون داشتید و اون‌ها الآن دیگه رفتند. خُب، مهمونا کلی میوه خوردن و شما پوست میوه‌ها رو جمع کردید و ریختید توی یه ظرف بزرگ‌تر. بعدش رفتید لباس‌تون رو عوض کنید و وقتی برمی‌گردید با این صحنه مواجه میشید که پسر چهار ساله‌تون سر پوست میوه‌هاست و داره باهاشون بازی می‌کنه. 😱 اینجا احتمالاً جیغ‌تون میره آسمون که بچه پاشو، اینقدر کثافت‌کاری نکن!! 👈 یه سوال: کثافت چیه؟! و به چی میگیم کثیف؟! کثافت به چیزی گفته میشه که همراه خودش میکروب، ویروس و انواع بیماری‌ها رو داره! همه‌ی موارد بالا در بدبینانه‌ترین حالت آلودگی هستند. آلودگی هم با آب شسته و پالوده میشه! (می‌دونم یه خورده پیچیده شد 😁) ببینید ما وقتی حمام هم میریم خودمون رو با صابون و شامپو آلوده می‌کنیم و بعد بدن‌مون رو می‌شوریم. تمام انواع #غذابازی همین‌طور هستند و در واقع ضرری برای بدن ندارند و اگر بدونید که چه رشدی برای کودک ایجاد می‌کنه مطمئناً همه با جون و دل از بازی کردن بچه‌ها با غذا و پوست میوه‌ها خوشحال می‌شید! (این رو بگذارید وقتی اثرات دست‌ورزی رو‌ روی رشد ذهنی، روانی و شناختی کودکان گفتم حتماً متوجه می‌شید. اگه یادم رفت بگید که بگم 😂😂) اما یه نکته؛ این مورد محل اعتراض خیلی از افراد تو کامنت‌های پست قبلی بود 👇👇 ❓حد و مرز این کارها کجاست؟! و تا چه زمانی هست، یعنی تا چند سالگی؟! ✅ پاسخ: سن نداره یعنی تا صد و بیست سال جواب میده!! پس چی جوری مشکل رو حل کنیم؟! ببینید بچه‌ها باید یاد بگیرند که این کارها رو کجا می‌تونن انجام بدن و کجا نمی‌تونن! عین فحش دادن هست که بخوایم یا نخوایم بچه‌ها یاد می‌گیرند اما باید یاد بگیرند نمی‌تونن ازش هر جایی استفاده کنن. خُب، قبول. برای بچه‌ای که قبول نمی‌کنه چی کار کنیم؟ این کارها 👇 ۱. حتماً قبل از شروع بازی قانون‌ها رو گوشزد کنید. ۲. به سن بچه‌ها توجه کنید و متناسب با سن‌شون محدودیت بگذارید. ۳. حتماً جایی که بچه‌ها بازی می‌کنن یه چیزی زیرشون بندازید که کارتون چند برابر نشه. لباس‌شون رو هم می‌تونید عوض کنید. ۴. اگر چیزی رو از کودک می‌خوایم بگیریم حتماً باید جایگزین داشته باشیم. نه که اینو بگیریم و چیزی ندیم. ۵. مهم‌تر از همه، با حال بد این کارها رو نکنیم بهتره. کیف کنید و انجام بدید، اگر نمی‌تونید کم‌کم تمرین کنید #حمید_کثیری @hamidkasiri_ir

❓بیاید یه بار دیگه ببینیم چرا بچه‌ها این‌قدر تحرک رو دوست دارن؟ اینا که خودشون مدام تحرک دارن دیگه چه نیازی به بازی‌های حرکتی هست؟! حتماً دیدید بچه‌ها از بدو تولد به حرکت و تحرک کشش دارن. به همین دلیل ما معمولاً برای بچه‌هایی که تحرک بیش از اندازه دارن خیلی نگران نمی‌شیم اما برای برعکسش چرا! 😳 بچه‌ها دقیقاً به همون اندازه که حرکت رو دوست دارن، انگیزه وحشتناکی دارن که به با بقیه آدم‌ها باشن! اکثرا مامان‌ها از اینکه بچه‌شون یه دقیقه ولشون نمی‌کنه می‌نالن! خب براش هم‌بازی بیارید تا شما رو ول کنه! 😁 حالا این وسط زندگی‌های ظاهراً مدرنِ امروزی اومده چی کار کرده؟ هم حرکت رو به وسیله تلویزیون، تبلت، خونه‌های کوچولو و ... از بچه‌ها گرفته و هم ارتباط با بقیه افراد رو محدود کرده! 😟 کافیه یک روز از زندگی بچه‌های روستا رو با زندگی بچه‌های شهری مقایسه کنیم. ✅ توی روستا تحرک حداکثره چون فضای باز زیادی وجود داره. محیط فوق‌العاده غنی هست و آماده تجربه کردن. تجربه کار با انواع ابزار، دست‌ورزی با طبیعت، وَر رفتن با حیوونای مختلف، بازی با بقیه بچه‌های روستا و ... در حالی که بچه‌های شهری ظاهراً از این‌ها محروم هستن! دیدید دیگه، اگه یه باغچه دو در سه گیرشون بیاد، تا دو ساعت مشغولن! . خُب، چاره چیه؟! ببینید بچه‌های خردسال ذاتاً به دنبال رشد انواع «توانایی‌های جسمی‌شون» هستن که اگه الآن درست نشه در سال‌های بعد به این راحتی درست نمیشه! در واقع رفع و اصلاحِ خیلی «تأخیرهای یادگیری» مربوط به حرکت از اصلاح بقیه انواع یادگیری سخت‌تر هست. 😳 لابد دیدید بعضی از آدم‌ها بد راه میرن، مثلاً پاهاشون ر‌و به تو یا به بیرون می‌گذارن. اینا هر چی سن‌شون بالاتر بره اصلاح راه رفتن‌شون سخت‌تر میشه در حالی که توی خردسالی با بازی‌های ساده میشد راه رفتن‌شون رو اصلاح کرد. جالبه بدونید که تحرک و جنب‌وجوش به تنهایی روی خیلی از چیزهای دیگه در مورد رشدِ کودکان تأثیر می‌گذاره، مثلاً روی شناخت از خودشون، روی احساس خودارزشی اون‌ها و ... حالا این وبیناری که وعده داده بودم که در مورد بازی‌های ادراکی - حرکتی هست، دقیقاً برای پر کردن این خلأ طراحی شده. توی اون یاد می‌گیریم که بخش بزرگی از این نیازها رو خودمون می‌تونیم برآورده کنیم. #حمید_کثیری @hamidkasiri_ir

توی صفحه‌ی صدوچهل‌ونهِ کتاب «کودک، خانواده، انسان» از قول یه مادر نوشته که مهم‌ترین کار دنیا به عهده‌ی من هست. منِ مادر که کارم تربیت اِنسانه. واقعیتش با هر نوع نگرشی به مسئله نگاه کنیم هم مهم‌ترین کار دنیا تربیت آدمیزاده و هم کسی که بیش‌ترین نقش رو توی این مسیر داره مادر هست من توی این مطلب اصلاً قصد ندارم بگم مادر خوب چه جور مادریه اما می‌خوام در مورد این صحبت کنم که یه بچه‌ی خوب چه جور بچه‌ای هست. شاید از این طریق بتونیم به این برسیم که یه مامان خوب باید چه کارهایی رو انجام بده. نمی‌خوام هم بحث رو فلسفی کنم چون هم این کاره نیستم 😅😅 و هم تهش چیزی در نمیاد اما بعد؛ من یکی دو ساله با یه جوونی آشنا شدم که تا همین امروز شبیهش رو ندیدم. ایشون الآن حدود بیست و دو سالشه و خیلی ذهن من رو درگیر کرده. یه چند تا از ویژگی‌هاش رو با هم بخونیم 👇👇 ۱. این بچه از دوازده سالگی از والدینش پول نگرفته و خودش درآمد داشته (مگه میشه؟! 🤗) ۲. این بچه در طول دوران تحصیلش همیشه شاگرد اول بوده ۳. اخیراً لیسانسش رو هم گرفت و داره برای ارشد اقدام می‌کنه ۴. از درآمد خودش هم موتور داره، هم ماشین (جفتش هم از میان‌رده به بالا) ۵. کاملاً شرایط مالی، روانی و ذهنیِ اداره‌ی یک زندگی مشترک رو داره ۶. به شدت فردی هست که میشه روش حساب کرد. یعنی مثلاً با خیال راحت میشه یه کارگاه تجاری با بیست تا کارگر رو بهش سپرد ۷. به شدت پرمطالعه است. دست به قلم داره و تحلیل‌های قوی و خوبی توی حوزه‌های مختلف می‌نویسه ۸. ارتباطات اجتماعی بسیار قوی‌ای داره و در عین حال اصلاً اهل وقت تلف کردن نیست ۹. یه ورزشکاره و به شدت هم ورزشکارِ خوبی هست ۱۰. بسیار انسان محکمی هست و اصلاً شرایط اجتماعی و اقتصادی اون رو به هم نمی‌ریزه ۱۱. به شدت اعتقادات قوی‌ای داره. برای رسیدن به عقیده‌اش وقت گذاشته و واقعاً به چیزهایی که رسیده عامل هست و .... شاید برای خیلیا یه همچین بچه‌ای، توهم یا خیال‌بافی باشه اما باورتون میشه که تمام بچه‌های این سرزمین می‌تونن و باید شبیه این جوون باشن؟! پس چرا جوونای ما اینجوری نمیشن؟! من فعلاً کاری با بالاتر از هفت سالِ این بچه ندارم اما فکر می‌کنید توی زیر هفت سالِ اون، پدر و مادرش چه کارایی کردن که این بچه بهترین گذر از مرحله هفت سال اول رو داشته؟! #حمید_کثیری @hamidkasiri_ir

خُب بریم پیِ ادامه‌ی بحثِ بهترین مامان! 😉 من دو، سه روز جایی بودم، اینترنت نداشتم فکر نکنید یادم رفته! اگه یادتون باشه، تو پست قبلی - یعنی پست بهترین مامان، بهترین جوون - خصوصیات یه جَوونی رو شمردم و گفتم که این برای تمام بچه‌ها شدنی هست و اصلاً دور از دسترس نیست. به شرطی که ما و نظام آموزشی عزیزمون 🙃 دست به دست هم ندیم تا به زور بچه رو تبدیل به یه چیزی بکنیم که شاید ده درصدِ اونی بشه که توقع داشتیم. اکثر والدین در این موضوع خیلی مستعد هستند که ماهیت کودک رو به اون چیزی تغییر بدن که فکر می‌کنن درسته و نکته جالب توجه اینه که اکثراً یا فکر می‌کنیم که بچه‌مون باید بشه شبیه به خودمون یا شبیه به آرزوهامون! 🙄🙄 یعنی یه جوری من‌محوریِ خاصی توی تربیت‌مون دیده میشه. چه بسیار مادرانی که به من مراجعه کردن و گلایه‌شون این بوده که چرا بچه چهارساله‌شون گوش به حرف نمیده و نمی‌گذاره مدل موهاشو اونجوری که مامانش دوست داره، ببنده! یا چقدر پدرانی که هنوزم نمی‌تونن هضم کنن نوجوان‌شون رمان و ادبیات بخونه، بلکه به جاش باید بشینه سر درساش! چی می‌خوام بگم؟! 🤔 ببینید قرار نیست بچه‌ی ما اونی بشه که ما می‌خوایم! نمیگم برای بچه‌تون آرزو نداشته باشید. حتی نمیگم که برای آرزوهاتون تلاش نکنید! اما خواهش می‌کنم اگر کودک‌تون مسیر دیگه‌ای غیر از خواست شما رو طی کرد، فکر نکنید دنیا به آخر رسیده! با این حساب یعنی بشینیم بچه هر کاری دوست داشت بکنه؟! جوابش یه نخیر درشت و هیکلیه! 😬😬 پس چی کار کنیم؟! در مورد بالای هفت سال که ما باید یه نظام ارزشی داشته باشیم، طریقه انتقال اون نظام ارزشی رو هم بلد باشیم. ارتباط با نوجوان رو بدونیم، چطور نوجوان قوی و مستقلی درست کنیم و ... الآن نمی‌خوام صحبت کنم. الآن می‌خوام بگم توی زیر هفت سال چی کار کنیم. زیر هفت سال مهم‌ترین دوره‌ی زندگی هست از این جهت که پایه‌ریزی شخصیت انسان توی این دوره شکل می‌گیره و دقیقاً اینجا همون جایی هست که ما والدین دلسوز شروع می‌کنیم یکی‌یکی موانع رشد رو اعمال کردن!! یعنی با دلسوزی و با دست خودمون نمی‌گذاریم کودک سیر طبیعیش رو طی کنه! یه کسی توی کامنت‌های پست قبلی نوشته بود به نظرم این نوجوونی که داری میگی پدر و مادر نداشته! 😳 من نمی‌خوام بهتون عذاب وجدان بدم ولی ظاهراً این یکی از بهترین جواب‌های پست قبلی بود چون ظاهراً فقط توی این شرایط هست که حداقل میزان دست‌کاری در رشد کودک اتفاق می‌افته! حالا توی پستای بعدی می‌خوام موانع رشد در زیر هفت سال رو یکی‌یکی بشمرم. شما می‌تونید حدس بزنید چه چیزهایی هستند؟! #حمید_کثیری #بهترین_مامان @hamidkasiri_ir

امروز با یه دوستی بودم که حدودا بیست و سه، چهار سالشه! وقتی داشتیم با هم توی کوچه راه می‌رفتیم یه دفعه دیدم ترمز کرد، راهش رو کج کرد و خیلی سریع از اون طرف رفت. نگاه کردم دیدم یه سوسک روی زمین هست! سریع پرسیدم از سوسک می‌ترسی؟ گفت آره! 😏😏 ما هم چون کودک درونمون هنوز خیلی فعاله، پریدیم سمت سوسکه که مثلاً برداریمش و بندازیم سمت این دوستمون! 😜 سَرَم رو که آوردم بالا دیدم سر کوچه است! چهار نعل تا اونجا دویده بود 😁😁 بعد از یه خورده صحبت مشخص شد که ایشون و سایر برادر و خواهراش همه از سوسک می‌ترسن! چرا؟! چون والدین‌شون در کودکی اون‌ها رو از سوسک ترسوندن، برای اینکه به حرفشون گوش بدن! چی می‌خوام بگم؟! ببینید وقتی میگیم کودک رو دستکاری نکنید یعنی اینکه اون رو الکی از چیزی نترسونید، به چیزی حساس نکنید، احساس تنفر از چیزی رو براش ایجاد نکنید و .... تا حالا فکر کردید چرا بچه‌های دو، سه ساله گربه که می‌بینن، می‌دَوَن سمتش تا بقلش کنن و خیلی از ما آدم بزرگا در این حالت داریم سکته می‌کنیم؟! واضحه، چون اون کودک درکی از اون موجود نداره و طبق تجربه‌اش خیلی هم از اون خوشش اومده اما ما چون فکر می‌کنیم شاید، شاید، شاید بهش آسیب بزنه یعنی دستش رو یه کوچولو خراش بندازه، بچه رو از گربه می‌ترسونیم! 😤😤 البته شایدم چون خودمون می‌ترسیم، فکر می‌کنیم اونم باید بترسه! حالا بیشترین میزان دستکاری والدین توی کودک در چه موضوعاتی هست؟! میشه در مورد اون‌ها مفصل صحبت کرد و ببینیم که چقدر راحت جلوی تجربه کردن بچه‌ها رو میگیریم! توی پست قبلی در مورد موانع رشد گفتم که به نظرم موانع رشد کودک این شش تایی هستند که نام می‌برم و می‌خوام هر کدوم رو مفصل روشون بحث کنم. اون شش تا چیا هستن؟! ۱. نظافت ۲. نظم ۳. ادب ۴. آموزش ۵. رفاه ۶. فقر مطلق! کلی در مورد این‌ها حرف هست برای گفتن، چون ظاهراً هر کدوم از این‌ها نباشن، کودک رشد نمیکنه، پس چرا میگیم این‌ها مانع رشد هستند؟! 🤔🤔 #حمید_کثیری #بهترین_مامان @hamidkasiri_ir

راستش من می‌خواستم در مورد شش تا مانع رشدی که گفتم مطلب بنویسم اما کامنت‌های پست قبلی بنده رو مُجاب کرد یه ذره بیشتر اینجا بایستم! چون بحث‌مون اینجا زیرساختی هست و اگه حل نشه، ادامه‌ی بحث سر کاریه! چند تا سوال؟! خواهشاً همه رو به خودتون لااقل جواب بدید 🙏 ۱. تا حالا نشده زمین بخوردید؟! چیزی‌تون شده؟! ۲. تا حالا نشده توی پاهاتون شیشه بره؟! الان نمی‌تونید درست راه برید؟! ۳. تا حالا از ارتفاع نیفتادید؟! مثلاً از روی درخت؟! ۴. تا حالا دست‌تون خراش برنداشته؟! مثلاً به گوشه دیوار کشیده باشه؟ ۵. تا حالا نشده که دست‌تون یا پاتون رو یه گربه خراش داده باشه؟! ۶. تا حالا نشده خواب باشید و یه سوسک بیاد از روی تن‌تون رد بشه؟! ۷. تا حالا نشده رفته باشید لب رودخونه بعد یه دفعه پاتون سر بخوره و بیفتید تو آب؟! یا مثلا یه قورباغه از روی پاهاتون رد بشه؟! ۸. تا حالا نشده که داشتید با یه بچه دیگه چوب بازی می‌کردید، بعد یه دفعه چوبش در بره و بخوره توی کمرتون؟! ۹. تا حالا نشده موقعی که خیلی گرسنه‌تون بوده لقمه‌تون از دست‌تون بیفته و نتونید غذاتون رو بخورید؟! ۱۰. تا حالا نشده که با یه بچه دیگه دعواتون شده باشه، یه لگد هم ازش خورده باشید و کسی نبوده باشه ازتون دفاع کنه؟! ۱۱. تا حالا نشده مامان یا باباتون دعواتون کرده باشه و اون موقع ازشون احساس نفرت پیدا کرده باشید؟! الآنم همون حس رو دارید؟! ۱۲. تا حالا نشده می‌خواستید لبه‌ی جوب راه برید بعد پاتون در بره و شاتالاپ بیفتید توی لجن؟! ۱۳. تا حالا نشده برید سر کوچه سبزی بخرید و بعد کل سبزی‌ها رو گم کنید یا از دست‌تون بیفته و خراب بشن؟! ۱۴. تا حالا نشده موقع ظرف شستن، لیوان از دست‌تون بیفته و بشکنه؟! ۱۵. تا حالا نشده کفش نو خریده باشید و اولین روزی که پاتون کردید، نوکش بخوره به یه جا و سوراخ بشه؟! اگه بخوام ادامه بدم تا صبح باید بنویسم! 👈 چرا فکر می‌کنیم بچه‌های ما حق ندارن از این تجربیات داشته باشن؟! 👈 چرا فکر می‌کنیم باید توی پر قو بزرگ بشن و نباید حتی یه بار دست‌شون با تیغ بریده بشه؟! 👈 فکر می‌کنید اگر بخوایم تمام کارهای بچه‌ها درست انجام بشه و هیچ آسیبی بهشون نرسه، پدر و مادر بهتری هستیم؟! ✅ راستی اگر به نظرتون مطلب به درد دیگران هم میخوره، چرا برای اون‌ها نمی‌فرستید؟! ⭕ اگر این بحث جمع شد، میریم سراغ موانع رشد #حمید_کثیری #بهترین_مامان @hamidkasiri_ir

⭕️ تا حالا فکر کردید مادر حضرت موسی (ع) چطور بچه‌اش رو در رود نیل گذاشت؟! شازده کوچولو بعد از انجیل پرفروش‌ترین کتاب تاریخ در قرن بیست هست و بیشتر از بیست تا ترجمه فارسی از اون وجود داره. یکی از مهم‌ترین وجوه داستان اینه که آدم بزرگا یاد بگیرن از دریچه‌ی چشم بچه‌ها دنیا رو نگاه کنن و نه از دریچه‌ی چشم خودشون 🤔 هر چقدر توی این موضوع موفق‌تر عمل کنیم، مسیرمون در ارتباط موثر با کودک هموارتر هست و به رشدشون داریم کمک می‌کنیم. مثلاً با بچه میریم پارک و غریزه‌ی اون با تمام وجود اومده وسط و بچه می‌خواد که کفش‌هاش رو در بیاره و وسط چمن‌ها بدو بدو کنه اما ما چون فکر می‌کنیم ممکنه چیزی توی پاهاش بره نمی‌گذاریم! خُب هم دغدغه‌ی ما درسته و هم نیاز کودک! اینجا باید چی کار کنیم؟ بهترین راه اینه که بین این دو تا جمع به وجود بیاد یعنی هم کودک به نیازش برسه و هم منِ مادر دغدغه‌ی آسیبی که دارم برطرف بشه! مثلاً توی اینجا می‌تونیم یه محدوده رو خوب وارسی کنیم، بعد برای کودک با نخ مشخص کنیم که بین اون‌ها راحت بازی کنه. توی #پست_قبلی سوال‌هایی که پرسیدم اکثراً حول این محورهایی می‌گشت که آسیب جدی به همراه نداشت. اکثراً آسیب‌های جسمی ساده یا کشمکش‌های روانی و درونی ساده مثل قهر و آشتی‌های کوتاه بودند! خیلی‌ها اومدن و گفتن ما ترسمون از این چیزها نیست، از آسیب‌های جدی‌تر هست! پس چند تا نکته؛ ۱. اگر از این چیزها نمی‌ترسیم پس با فراق بال بگذاریم کودک زمین خوردن، بازی با حیوانات و امثالهم رو تجربه کنه. ۲. باور کنیم اینکه کودک چند دقیقه با خودش خلوت کنه، ناراحت و غمگین باشه، براش بد نیست البته حق نداریم از عمد چنین شرایطی رو برای کودک ایجاد کنیم. ۳. اگر از آسیب جدی می‌ترسیم، مگر این چیزها چقدر تحت کنترل ما هست؟! مگه میشه مثل کِش به شلوار بچه وصل بود و همه جا از اون محافظت کرد؟! اصلاً چند درصد افراد آسیب جدی می‌بینن؟!! 👈 امروزه رسانه، تمام قد جلوی خانواده‌ها ایستاده و کارش ترسوندن ماها شده! از بین هر چند ده هزار کودک، یکی آسیب می‌بینه و ما باقی بچه‌ها رو از حرکت، هیجان، تجربه، لمس و رشد محروم می‌کنیم که مبادا آسیب ببینن! 👈 من که هر وقت به بچه خودم نگاه میکنم می‌بینم من و مامانش تقریباً هیچ نقشی در محافظت از اون نداریم و نداشتیم! ولو اینکه بقیه جور دیگه‌ای فکر بکنن! 👈 راستی تا حالا فکر نکردید که یه کس دیگه‌ای داره از بچه‌تون محافظت میکنه؟! داستان حضرت موسی که مادرش اون رو به آب انداخت رو چند بار تا حالا مادرانه خوندید؟! 👈 اصلاً دعا و توسل چقدر توی تربیت ماها نقش داره؟! ✅ من فکر میکنم ما در عین مراقبت، وظیفه‌مون ایجاد فضای رشد برای کودک هست و این رشد جز با تجربه مستقیم به دست نمیاد! توی سنین پایین آزادی کودک رکن اساسی برای رشدش هست و اگه جلوش رو بگیریم، جلوی رشدش رو گرفتیم. خواهشاً بگذاریم بچه‌هامون با تجربه‌هاشون بزرگ بشن نه با اون چیزی که ما داریم بهشون میگیم چون لزوماً فهم ما درست نبوده! #سقراط_حکیم ۲۶۰۰ سال قبل همین حرف رو به نحوی دیگری گفته! سقراط می‌گفت «من کل فلسفه رو مبتنی بر دو اصل می‌دونم. یکی اینکه خودت رو بشناس و دیگری اینکه زندگی نیازموده ارزش زیستن ندارد!» و این یعنی اینکه بگذاریم هر انسانی زندگی رو خودش آزمایش و تجربه کنه و هیچ معلمی هم براش بالاتر از این نخواهد بود. فکرم نکنید اگر بچه خودش تجربه کنه و شکست بخوره این ناراحتی و غم براش بد هست! البته شکست‌های مداوم برای کودک چیز خوبی نیست اما به قول پروفسور جینات رشد کودک من هیچ وقت موهبت غم رو از کودک نمی‌گیرم چون جلوی رشدش رو می‌گیرم! حالا این یعنی چی، در موردش صحبت می‌کنیم .... 🌹ممنون که برای دیگران هم می‌فرستید🌹 ----------- پی‌نوشت ۱. اینجا حرف خیلی زیاد هست ولی به همین مقدار فعلا بسه چون فضای مجازی بیش از این ظرفیت انتقال این پیام رو نداره یا من بلد نیستم تو اینجا بیشتر از این جلو برم. پی‌نوشت ۲. در مورد حدود و ثغورِ آزادی دادن به بچه‌ها بعداً حتماً صحبت می‌کنم اما در کل بدونید آزادی یکی از مهم‌ترین عوامل رشد کودک هست. کودک باید قدرت انتخاب داشته باشه وگرنه انگیزه‌های درونی لازم برای رشد رو از دست میده. #حمید_کثیری #بهترین_مامان @hamidkasiri_ir

خب، همه آماده‌ی یه هفته جوندار هستن و منم نمی‌خوام طول و تفصیل بدم، دو تا موضوع و تمام! (از پست بعدی می‌خوام برم سراغ موانع رشد) 1️⃣ وقتی بزرگ‌ترها مثل مامان‌بزرگ، بابابزرگ و ... دخالت میکنن و نمی‌گذارن کارمون رو بکنیم، چی کار کنیم؟! ◀️ خب تکلیف معلومه، نمیشه با هیچ کسی دعوا کرد و نمیشه به کس گفت برای بچه من دایه مهربان‌تر از مادر شدی! اما رعایت یک سری اصول مسیر رو هموار میکنه، از جمله موارد زیر: الف. هیچ کس به اندازه والدین در تربیت موثر نیستند و نگران این نباشید که شما یه کار می‌کنید و بقیه یه کار دیگه. بچه‌ها نهایتاً از شما متأثر میشن مگر در موارد خاص که بچه دیگران رو بیشتر از والدینش ببینه! ب. وقتی دیگران دخالت میکنن ازشون محترمانه، در خلوت و نه در حضور جمع بخواید که تربیت کودک‌تون رو به شما بسپرن و خواهشاً توی این موضوع باهاتون راه بیان! طبق تجربه راه میان 😉 ج. اگر اون فرد از خانواده همسر هست طبیعتاً باید از همسرتون بخواید این کار رو بکنه اما یادتون باشه به همسرتون فشار نیارید چون در اکثر موارد این موضوعات حاد نیست و روی رفتار کلی کودک اثر نمی‌گذاره! و شاید همسرتون هم خجالتی باشه، نتونه صحبت کنه 😂 د. وقتی کسی به شما بی‌احترامی می‌کنه و چارچوب‌هاتون رو رعایت نمیکنه دلیلی نداره بهش بی‌احترامی کنید اما حداقل می‌تونید با مدیریت بیشتر و در بازه‌های بلندتر ببینیدشون! یعنی نامحسوس کمتر برید اونجا ... ه‍. هر چقدر به والدین‌مون احترام بیشتری بگذاریم ضرر نکردیم و طبیعی هست هم کودک‌مون می‌بینه و یاد می‌گیره و هم امکان اینکه والدین‌مون حرف‌مون رو راحت‌تر بپذیرند بیشتر میشه! و. بسه دیگه! (از نقش آقا معلم بیام بیرون) 😉😉 2️⃣ وقتی به بچه آزادی می‌دیم دیگه ول نمیکنه و هر جا میریم آشوب می‌کنه! اون موقع چی کار کنیم؟! ◀️ از بچه‌ها که هیچ، از آدم بزرگش هم اگر چیزی رو می‌خوایم بگیریم باید جایگزین بهش بدیم! یعنی اینقدر بچه‌ها باید به ما اعتماد کنن که بدونن بعد از هر نه که بهشون میگیم، سه تا آره‌ی خوشمزه در انتظارشون هست و طبیعی هست اگر غیر این باشه کارهاشون رو ول نمی‌کنن! فرض کنید مهمون اومده، بچه می‌خواد با شربت‌ها بازی کنه، شما میگید الآن نه، بگذار مهمون‌ها برن، بعدش کلی بازی می‌کنیم! تنها در صورتی بچه کوتاه میاد که قبلاً امتحان‌تون رو پس داده باشید نه که بچه رو پیچونده باشید 😉 یعنی اگر مطمئن بشه بعد از رفتن مهمونا مثلا میرید تو حموم و دو ساعت با شربتا بازی می‌کنه باهاتون راه میاد وگرنه ... باید جایگزین بدید بَبَم جان، جایگزین! #حمید_کثیری #بهترین_مامان (اگرچه این یکی بی‌ربط بود! 😁) @hamidkasiri_ir

🔴 این چند تا سوال رو بخونید 👇👇👇 👈 دو ختر و یک پسر با فاصله سنی کم دارم که معمولاً دوست دارند با هم حمام برن. وقتی توجه هم میکنم حس جنسی ندارند و فقط دوست دارن با هم بازی و آب‌بازی کنن. آیا اشکال داره با هم حمام برن؟! 👈 یه پسر هفت ساله دارم که تا امروز تا جایی که تونستم ازش مراقبت کردم. چند روز پیش بهم گفت که رفته توی گوشیم از توی اینترنت عکس‌های خیلی بدی دیده. مراقب بودم که عکس‌العمل وحشتناکی نشون ندم و فقط گوش کردم و عادی برخورد کردم. الآن نمی‌دونم چی کار کنم و چه واکنشی نشون بدم! 👈 بازی کردن دو تا کودک هم‌جنس و با فاصله سنی 8 ساله درسته؟ 👈 اگر بچه‌ای پرسید چه جوری رفتم توی دل مامانم یعنی چی جوری به وجود آمدم چی باید بگم؟ 👈 اگر بچه‌مون پرسید چرا تو و بابا اتاق‌تون یکجاست اما من باید جدا بخوابم چی بگیم؟! 👈 اگر به بچه نگیم آلت جنسیت کثیفه و این حرفا، خب بهش دست میزنه! چی کار باید بکنیم؟ 👈 مشکل من اینه که فرزند اولم دختره و دومی پسر پنج ساله هست اما اکثر کارهای پسرم، دخترونه است مثل لاک زدن، اسباب‌بازی دخترونه خواستن و چیزای دیگه! این الآن مشکلی داره؟! ⭕ حتماً خیلی از این موارد سوال شمام باشه. پاسخ به این سوال‌ها و کلی سوالات دیگه در همایش "کودک، رشد و تربیت جنسی" داده میشه که می‌تونید شرکت کنید 🕑 زمان: پنج‌شنبه 27 تیر (همین هفته)، ساعت 10.30 الی 12.00 📍مکان: تهران، فرهنگسرای خاوران، سالن شهید مطهری ⭕ ⭕ همایش رایگان است. ⭕ ⭕ @hamidkasiri_ir

ظاهراً چهله‌اش سر اومد و رفتیم سراغ موانع رشد! این موقعیت‌ها رو فرض کنید: (از اینکه بعضی از موقعیت‌ها شاید براتون حال به‌هم‌زَن! باشه، عذر میخوام) 👈 پسرتون رو تازه از پوشک گرفتید. رفته دستشویی شماره دو بکنه. می‌بینید چند دقیقه‌ای هست خبری ازش نیست، بعد میگید برم ببینم چه خبره! در دستشویی رو که باز می‌کنید، می‌بینید مشغول نقاشی کردن با دستشویی‌هاش روی در و دیوار و تَنِ خودش هست و شما رو که می‌بینه کلی کیف می‌کنه و میگه مامان ببین چه قشنگه! 😷😤 👈 رفتید توی طبیعت و بچه‌تون داره خاک‌بازی می‌کنه. یهو میاید بالای سرش و می‌بینید که اون وسطا دو تا چیز خیلی توجهش رو جلب کرده و حسابی باهاشون مشغوله! یه دونه سوسک مرده که باهاش همه کار کرده و فقط فرصت نکرده بُخوردش 😂 و یه فضله حیوون که نرم بودنش وسط اون خاک‌ها کلی مشغولش کرده 😰 👈 چند روزه که عادت کرده سر سفره دستش رو می‌کنه توی ماست و میگذاره دهنش! 👈 بچه‌تون یک ساله است و رفتید توی طبیعت. یه لحظه غافل میشید می‌بینید داره، دهنش می‌جُنبه 😱 دقت می‌کنید، می‌بینید داره با اشتهای تمام خاک می‌خوره. ظاهراً خیلی هم خوشمزه است 😬 👈 بچه‌تون دوست داره وقتی آبگوشت میخوره، سبزی و ترشی و ماست و سالاد رو هم بریزه توی ظرفش همه رو با هم بخوره! 👈 بچه‌تون دوست داره وقتی کتلت درست می‌کنید، اونم بیاد کمک‌تون مایعش رو ورز بده و بعدم همون غذا رو بپزید و بخورید. اگرم بخواید بریزید دور حسابی ناراحت میشه! 👈 بچه میره دستشویی و با اینکه فقط سه ماهه از پوشک گرفته شده اما اصرار داره که خودش، خودش رو بشوره! تا شما میاید کمک کنید جیغش میره هوا خب شما توی این مواقع چی کار می‌کنید؟ یعنی باید بپرسیم چی کار کردید؟! من شخصاً هیچ مشکلی در هیچ یک از این موقعیت‌ها نمی‌بینم که بخوام با بچه برخورد کنم یا حتی ناراحتی نشون بدم. از دید خیلی از ماها اون کارها قبیح هستند ولی برای بچه‌ها کاملاً یه چیز جدید، جذاب و یه کشف جدیدتر! آقا اصلا یه چیز دیگه! می‌دونید وسواس توی زیر شش سال شکل می‌گیره و عاملش هم حساسیت زیاد از حد والدینه؟! توی مهد کودک بچه‌های اتوکشیده‌ای رو دیدیم که اگه یه لکه ماست بیفته روی لباس‌شون غذاشون رو ادامه نمیدن تا اون لکه پاک بشه! خب چرا باید اینجوری باشه؟! به نظرتون این بچه دستکاری نشده؟! اصلا می‌دونید نظافت و تربیت جنسی یه رابطه‌ی خیلی محکم با هم دارن؟! راستی فکر می‌کنید جذاب‌ترین بخش خونه برای بچه یک تا سه سال کجاست؟! #حمید_کثیری #موانع_رشد #نظافت @hamidkasiri_ir