دل عده ای افراد جاهل و ارازل و اوباش و حتی گروهی از علمای ساده لوح رو هم به خودش جذب میکنه و به همین خاطر طرفدارایی پیدا میکنه
از طرفی تو این زمان سرزمین شام هم میدون تاخت و تاز چندین لشکر با همدیگه هست که معروفترین این لشکرا، لشکر اصهب و ابقع است و لشکرهای دیگه احتمالا حاکمای مناطق مختلف شام و مردم اون سرزمین هستند.
تو این اوضاع هرج و مرج هستش که سفیانی تو ماه رجب از وادی یابس خروج میکنه که سرزمینی خشک و بیآب و علفه و تقریباً تو حوالی مرز سوریه و اردن قرار داره..
شعار او «یا رب یا رب یا رب ثم النار» و از نشانههای خروجش خسف تو سمت غربی مسجد دمشق و زلزله و خسف در روستایی تو جنوب دمشق به نام جابیه هستش
پس از خروج تا چندین ماه مشغول مبارزه و درگیری برای از بین بردن نیروهای مختلف در شام است که همان کافران هستند و در این زمان به شیعیان کاری ندارد.🖐
از امام صادق (علیهالسلام) پرسیدن:
وقتی سفیانی خروج میکند، ما چه کار کنیم؟ حضرت فرمودند:
مردان چهره خود را پنهان کنند.
بر زنان و فرزندان مشکلی نیست و چون بر پنج شهر شام مسلط شد، شما به سوی ولی امر خود حضرت مهدی (عجلاللهتعالیفرجهالشریف) کوچ کنید.🙂
سپس کافران آنقدر همدیگر را میکشند تا اینکه سرانجام سفیانی بر همه آنها غلبه میکند و حکومت پنج شهر از شام (فلسطین، اردن، دمشق، قنسرین و حمص) را به دست میگیرد و در اثر جنگ بین این سه دسته، شام به ویرانه مبدل خواهد شد.
لشکری که به سمت عراق میره، تو قرقیسیا با لشکری از کفار روبهرو میشه و جنگ بزرگی بین این دوتا گروه ستمگر اتفاق میوفته که به قولی صد هزار و به قولی دیگه شصت هزار کشته به جا میذاره.
این حادثه پدیدهای را به وجود میاره که تا اون موقع چنین اتفاقی برای زمینیا و آسمانیا به وجود نیومده و تا زمانیکه آسمان و زمین هست، چنین اتفاقی نخواهد افتاد.
کسی از آسمون طلوع میکنه و صدا میزنه که: ای پرندگان آسمان و ای درندگان زمین! بشتابید و خود را از گوشت ستمگران سیر کنید
(پ.ن: آب گلوی خود را با صدا قورت میدهد🙄)
امیرالمؤمنین (علیهالسلام) در خطبهای فرمودند که:
سفیانی به خاطر بغض و کینه و عداوتی که با آل محمد (صلیاللهعلیهوآله) دارد هر کس را بیابد که نام او «محمد، علی، فاطمه، حسن، حسین، جعفر، موسی، فاطمه، زینب، مریم، خدیجه، سکینه و رقیه» باشد به قتل میرساند