سفیانی یک لشکر به سمت عراق و یه لشکر دیگه به سمت حجاز می‌فرسته.

لشکری که به سمت عراق میره، تو قرقیسیا با لشکری از کفار روبه‌رو می‌شه و جنگ بزرگی بین این دوتا گروه ستمگر اتفاق میوفته که به قولی صد هزار و به قولی دیگه شصت هزار کشته به جا میذاره.

‌ این حادثه پدیده‌ای را به وجود میاره که تا اون موقع چنین اتفاقی برای زمینیا و آسمانیا به وجود نیومده و تا زمانی‌که آسمان و زمین هست، چنین اتفاقی نخواهد افتاد.

‌ کسی از آسمون طلوع می‌کنه و صدا می‌زنه که: ای پرندگان آسمان و ای درندگان زمین! بشتابید و خود را از گوشت ستمگران سیر کنید (پ.ن: آب گلوی خود را با صدا قورت میدهد🙄)

امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) در خطبه‌ای فرمودند که: سفیانی به خاطر بغض و کینه و عداوتی که با آل محمد (صلی‌الله‌علیه‌وآله) دارد هر کس را بیابد که نام او «محمد، علی، فاطمه، حسن، حسین، جعفر، موسی، فاطمه، زینب، مریم، خدیجه، سکینه و رقیه» باشد به قتل می‌رساند

تا جایی‌که افرادش را به شهرها می‌فرستد و بچه‌های کوچک و اطفال خردسال را پیش او جمع می‌کنند و او دستور می‌دهد تا روغن زیتون را به جوش آورند و آن بچه‌های کوچک به او می‌گویند: اگر پدران ما با تو مخالفت می‌کنند، گناه ما چیست؟ او اعتنا نمی‌کند و هر کس که آن نا‌م‌ها را داشته باشد، می‌جوشاند💔😔

سفیانی بعد از تثبیت حکومتش شروع به دشمنی و کینه‌ورزی نسبت به شیعیان میکنه و فجایع وحشتناک و مرگ‌باری رو به وجود میاره..

طوری که امام صادق (علیه‌السلام) در این مورد فرمودند: «منادا او ندا می‌دهد که هر کس سر یک تن از شیعیان را بیاورد، هزار درهم پاداش اوست و در این هنگام همسایه به همسایه حمله برده و می‌گوید این شخص از شیعیان است پس گردن او را می‌زند و هزار درهم جایزه می‌گیرد».

یعنی جلوی سفیانی داعش باید بکشه کنار بگه تو جای من باش😐💔

خب یه روایت دیگه هم بخونیم؟

این روایت میگه که عراق رو وحشت فراوون فرا میگیره و بعد از اون وارد زوراء(که همون بغداده) میشن و دست به کشتار بزرگی می‌زنن...

امام جعفرصادق(علیه‌السلام) در این رابطه فرمودند: تا سه روز همه چیز را «مباح» اعلام می‌کند و شصت هزار نفر را می‌کشد و خانه‌هایشان را ویران می‌کنند و بعد از آن تا هجده روز اموال آنان را بین خود تقسیم می‌کنند.