نقد «فیلم مردم در آب مطهر» از استاد حجه السلام پیشاهنگ کارشناس رسانه و ادیان: محتوای این فیلم، مضمونی تبشیری و ضد اسلامی دارد. داستان این فیلم به ظاهر و در لایه نخستین، داستان مهاجرین افغانی است که به شکل غیر قانونی وارد ایران میشوند و قرار است از ایران به اروپا مهاجرت کنند. اما واقعیت فیلم در لایه دوم و زیرین، داستان مهاجرین ایرانی است که به ترکیه میروند و میخواهند از ترکیه به اروپا سفر کنند. کُدهای این لایه دوم در لایه اول کاشته شده و با کد هایی که داده میشود مخاطب میتواند به راحتی به درک این معنا برسد. ازجمله اینکه تمام بازیگران اصلی، ایرانی الاصل هستند و بارها در فیلم به گذرگاه ترکیه برای مهاجرت اشاره می- شود؛ همان جایی که گذرگاه مهاجرین غیرقانونی ایرانی به اروپاست. دیالوگ قاچاق بر ایرانی که در اوایل فیلم میگوید: »شما میرید اروپا عشق و حالش رو میبرید و ما موندیم تو این جهنم« تأکیدی است بر شرایط دشوار ایران و میل ایرانیها به مهاجرت. فقدان یک پالن از زندگی معمولی و شهری ایرانیها نیز مؤید دیگری بر وجود این واقعیت است که فیلمساز، داستان مهاجرین ایرانی در ترکیه را مطرح میکند و اتفاقات فیلم، مربوط به ایران و ایرانیهاست. هرچند که این داستان برای مهاجرین افغانی هم صحت دارداما حقیقت فیلم در لایه سوم، ورای اینهاست. حقیقت این فیلم مهاجرت یک نسل مسلمان از دین اسلام به دین مسیحیت است. گذرگاه ترکیه با ماهیت آسیایی ـ اروپایی نیز همان نقطه تردید و انتقال است. هرچند مهاجرین ایرانی که از طریق ترکیه به اروپا سفر کرده‌اند به خوبی با فعالیت گروههای تبشیری در ترکیه آشنایی دارند و بسیاری از مسلمانان مسیحی شده در میان مهاجرین، اولین مواجهه خود با مسیحیت را در ترکیه معرفی کرده‌اند و تعداد زیادی از آنها در همان ترکیه دین خود را تغییر داده اند. چنانچه در این فیلم نیز می‌بینیم هدف اصلی اغلب این مهاجرین نیز از تغییر دین، گرفتن اقامت در اروپاست ولی در اینجا خارج از فضای نقد فیلم بیان این نکته ضروری است که اگرچه این افراد نه به دلیل اعتقادی و بلکه به دلیل مهاجرت دین خود را تغییر میدهند ولی غالباً با پیگیری مستمر دستگاه تبشیر مسیحیت، بعد از تغییر دین، به دینداران جدی مسیحی تبدیل شده و گاه در نقش یک مبَشِّر در میان خانواده و اقوام و دوستانشان ظاهر میشوند. اما به فیلم که برگردیم با کدهای فراوان کارگردان برای این لایه سوم مواجه میشویم. در سکانس اول فیلم، »رونا« میگوید به آلمان که برود در مقابل کلیسای شهر مونیخ عکس میگیرد و برای بقیه میفرستد. در ادامه ی فیلم در هر سکانسی که فشار بر حامد سنگین تر میشود، با صدای ناقوس کلیسا در موسیقی فیلم، آرامش به صحنه برمیگردد. با پیشنهاد مسیحی شدن به حامد، مضمون فیلم کامالً آشکار شده و در سکانس پایانی با افشای راز »رونا« )انجیلی که در کیف او بوده است( پیام تبشیری فیلم کامل میشود. اما نام فیلم و لوگوی آن در پایان بندی و ضربه محکم ناقوس روی آن، افشای ماهیت کاملا تبشیری فیلم است: نوشته شدن حرف »آ« به صورت صلیب آن هم با تأکید بر آن )به واسطه رنگ سرخ( و استفاده از لفظ مطهر برای آب که اشاره‌ای آشکارا به غسل تعمید دارد ،از این رو پیام تبشیری این فیلم برای مبلّغین و مبشّرین مسیحی و همچنین مسلمانان مسیحی شده ایرانی و افغانی بسیار آشنا و قابل درک است. البته یک فیلم به صرف بیان داستان مهاجرت و تغییر دین، تبشیری نمیشود و مسئله اصلی این فیلم رویکرد ضد اسلامی آن و مرثیه ای است که برای مسلمانان مسیحی شده می خواند.

این رویکرد ضد اسلامی از ابتدا با تصویری که از افغانستان )و شما بخوانید اسلام( به عنوان یک کشور اسلامی ترسیم می کند شروع میشود. فیلم از همان ابتدا جامعه افغانی و فرهنگ افغانی را یک فرهنگ جنگ زده، خشن، غیرآزاد، غیر دموکراتیک و از همه مهمتر یک جامعه و فرهنگ »زن ستیز« معرفی میکند. در واقع فیلم هیچ نکته مثبتی از جامعه افغانی نشان نمیدهد و معدود شخصیت های مثبت افغانی در فیلم نیز همان کسانی هستند که از افغانستان با قصد مهاجرت گریخته و از قضا یا ترک نماز و روزه کرده اند ، یا خود را همجنسگرا معرفی کردند و یا راه مسیحیت را در پیش گرفتند. نکته جالب توجه در اینجا نیز این است که بارها در فیلم به نقل از سعید برادر حامد می شنویم که مسیحی شدن بهترین راه مهاجرت است. چنانکه گفتیم داستان فیلم در سه لایه روایی موازی در سه سطح حرکت میکند و وقتی فرهنگ خشونت و زن ستیزی به جامعه افغانستان نسبت داده میشود معنی اش خشونت و زن ستیزی در ایران و همچنین اسلام است. هرچند خشونت در جامعه ایرانی نیز به طور واضح در داستان به نمایش درآمده است و نوع برخورد خشن و نامناسب و ظالمانه تنها ایرانیهایی که در فیلم می‌بینیم نسبت به مهاجرین افغانی علاوه بر آنکه توهین به جامعه و فرهنگ ایرانی است، به طور واضح برای تشدید فرهنگ خشونت در کشورهای اسلامی کاشته شده است. اگرچه باید بپذیریم در ایران کسانی هستند که به خواهران و برادران افغانی با نگاه تحقیر آمیز می‌نگرند و به آنها ظلم میکنند اما نمیتوان منکر مهمان نوازی جامعه ایرانی و دوست‌های عمیق و مشترکات فرهنگی و زبانی این دو ملت شد. اما فیلمساز به جای ارائه نمایشی منصفانه از این حقیقت دوگانه، تنها سیاه نمایی کرده و عملا نفرت را بین دو ملت ترویج میکند. این در حالی است که امروز ملتهای ایران و افغانستان بیش از هر زمان دیگری در طول تاریخ به هم نزدیک شده و با شهادت مجاهدان لشگر فاطمیون در کنار ایرانیها در نبرد با تکفیر و تروریسم منطقه، خون این دو ملت با هم ممزوج گشته و این برادری خونی اتحادی اسلامی را نوید میدهد. در این شرایط تولید چنین فیلمی موهن نسبت به روابط ملتهای ایران و افغانستان، می‌تواند به این رابطه‌ی در حال تقویت، لطمه زده و بعید نیست که تعمدی نیز وجود داشته باشد. چه آنکه دشمن اسلام همواره از اتحاد ملتهای مسلمان بیم داشته و هرگاه بوی اتحاد به مشامش می‌رسد طرح‌های تفرقه افکنانه بسیاری را اجرا میکند و این مسئله را در رابطه با ملتهای ایران و عراق در چند سال گذشته به وضوح مشاهده کردیم و به نظر میرسد این بار رابطه ایران و افغانستان هدف قرار گرفته است. اما سیاه نمایی گفته شده در روایت این فیلم در لایه سوم یعنی روایت مهاجرت از اسلام به مسیحیت بسیار پررنگتر و غیر منصفانه تر ظاهر میشود. همچنان که در دو الیه نخست داستان، »خشونت«، »زن ستیزی« و »عدم آزادی« سه ویژگی جوامع و فرهنگ افغانستان و ایران است، همین سه ویژگی به جامعه و فرهنگ اسلامی تسری و تعمیم داده میشود و حتی می‌توان گفت فیلمساز با جدا کردن افرادی از جامعه افغانی، قصد دارد این صفات رذیله در فرهنگ افغانسان را نتیجه سلطه فرهنگ اسلامی معرفی کند. به همین ترتیب نیز همانطور که دلیل مهاجرت افغانیها از افغانستان به اروپا، »جنگ و خشونت«، »زن ستیزی« و »عدم آزادی« در افغانستان معرفی میشود، همین سه دلیل برای مهاجرت مسلمین از اسلام به مسیحیت ترسیم می شود.

آیا مسیحیان تبشیری که با تحریف اصل ماجرا و نادیده‌گرفتن جوانب در مورد ازدواج با زنانی که در جنگ حاضر می‌شوند(نساء۲۴)، به قران اشکال می‌گیرند، کتاب مقدس خود را خوانده‌اند که شبیه همین حکم را دارد؟ اگر خوب است، چرا به اسلام اشکال می‌گیرند؟ اگر بد‌ است چرا در کتاب مقدس‌خودشان توسط یهوه همین حکم آمده؟ ✝️مسیحیت تبشیری؛ نقد و تحلیل 🆔 @n_masihiat

کلیسای نودیست(nudeist) از جمله کلیساهای عجیب و غریب در مسیحیت است که هنگام مناسک کلیسایی اعضای آن کاملا برهنه میشوند و کشیش برهنه برای اعضای برهنه(زن و مرد) موعظه می‌کند، رهبر این کلیسا معتقداست مسیح هم برهنه متولد و مصلوب شد، و از طرفی خدا انسان را برهنه آفرید... دنبای مسیحیت پروتستان از انجایی که فرقه‌های مختلفی دارد و هیچ کدام بر دیگری تفوق ندارد، باعث میشود ما شاهد اتفاقات و نظرات عجیبی در این کلیسا باشیم؛ همانطور که مشاهده کردید. به نظر شما چرا رسانه‌های تبشیری هرگز از این عجایب دم نمی‌زنند و همیشه درصدد اشکال از اسلام هستند؟؟

✅استاد دانشگاه پیتسبرگ آمریکا: 📍آمریکا علاقه دارد ایران و نفت این کشور را به قلمرو نفوذ خود برگرداند/استقلال ایران، آمریکا را به ستوه آورده 🆔 @Kavoshmedia

🔰 دوره تربیت مربی فضای مجازی 📌امام خامنه‌ای؛ فضای مجازی به اندازه اصل انقلاب اهمیت دارد. 📌دوره ای متفاوت و کارآمد جهت آموزش مدیران آینده ی فضای مجازی استاد؛ روح الله مومن نسب مکان دوره؛ #تهران نوع دوره؛ #حضوری 🔰 به همراه گواهی معتبر پایان دوره از دانشگاه امام حسین علیه السلام 🔻جهت اطلاع از شرایط ثبت نام به آیدی ذیل مراجهه فرمایید؛ ✅ @admin_khanalizadeh 🔻 فرم ثبت نام اتوماتیک👇 ✅ idpay.ir/khanalizadeh/shop/159030 ✅ نکته فیش واریزی حتما به ادمین ارسال شود.

‏عکس از لبیک یا حسین

والنتین یا والنتیاین در 14 فوریه جشنی سکولار با طعم مسیحی پدیده ای شوم برای فرهنگ اصیل ایرانی اسلامی: هم زمان با جشن درندز، در کشورهای نیمکره شمالی 14 فوریه را روز عشاق یا والنتاین نام گذاری کرده اند. هرچند با وجود رنگ و لعاب های سکولار والنتیان دیگر نتوان آنرا جشنی دینی دانست. ماجرای های گوناگونی درباره والنتاین نقل شده که به احتمال زیاد ریشه در قانون ممنوعیت ازدواج کشیشان کاتولیک داشته که با افسانه ها در آمیخته است. بهرحال والنتینT قدیسی شد که جهت ازدواج، باروری و ازدیاد نسل، حاجت عاشقان و بی فرزندان را برآورده می کند. این روز در سال 1969 از تقویم عمومی دینی کاتولیک حذف شد اما درسنت کاتولیکی نام والنتاین را به عنوان یک قدیس در لیست قدیسین نگه داشته است.

نظرات گوناگون درباره شخصیت والنتاین: 1- او یک کشیش در امپراطوری روم بود که در دوره آزار و اذیت مسیحیان در زمان سلطنت کلودیوس دوم به مسیحیانی که مورد آزار قرار می گرفتند کمک می کرد. به همین دلیل بدستور امپراطور به زندان افتاد و در روز 14 فوریه سر از تنش جدا شد شد. 2- یک اسقف کاتولیک اهل کلیسای ترنی در بخش مرکزی ایتالیا بود که در دوران سلطنت کلودیوس دوم کشته شد.امروزه کلیسای به نام والنتاین در این شهر وجود دارد. 3- کشیشی که با فرمان ممنوعیت ازدواج توسط امپراطور مخالفت کرد و سربازان جوان را به عقد نامزدهای آنان در می آورد او به همین دلیل دستگیر و زندانی شد. والننتاین در زندان عاشق دختر کور زندان بان خود شد و در آخرین روز عمرش نامه ای به دختر زندانبان به همراه هدیه ای فرستاد و باعث شفای چشمان او شد و در همان روز هم سر از بدنش جدا شد. کشیش والنتاین احتمالاً زمانی حدود سال ۲۷۰ میلادی به قتل رسیده‌است. برخی بر این باور هستند که روز والنتین، باید سالگرد مرگ یا به خاکسپاری او باشد. باید توجه داشت که هیچ کدام از این ادعا های مطرح شده دلیل تاریخی محکمی ندارد و قابل اعتنا نمی باشد.. عده ای نیز معتقدند کلیسای کاتولیک به منظور مسیحی سازی یک سنت باستانی و مشرکانه به نام "جشن لوپرکالیا"( Lupercalia )که در روم مرسوم بوده، این تاریخ را برگزیده‌است. لوپرکلیا فستیوال باروری بت پرستان روم بوده است. در حقیقت 14 فوریه در روم بت پرست روزی بود که به قرعه های عشق اختصاص داده شده بود. و این روز به ملکه خدایان به نام" جونو" Juno) ( که حامی ازدواج بود اختصاص داشت. در این روز نام دختران جوان را بر تکه های کاغذ می نوشتند و در کوزه هایی می انداختند تا توسط پسران داوطلب برداشته شود. دختری که انتخاب می شد در طول مدت فستیوال لوپرکالیا همراه با پسری بود که او را انتخاب کرده بود.. گاهی این رابطه اتفاقی منجر به ازدواج هم می شد. تا اواخر قرن پنجم میلادی در امپراتوری روم جشن" لوپرکالیا"(Lupercalia ) برقرار بود تا اینکه در سال ۴۹۸ میلادی، پاپ "ژلازیوس یکم"برگزاری جشن لوپرکالیا را ممنوع و روز ۱۴ فوریه را به عنوان روز والنتین اعلام کرد، تا با اعمال مشرکانه رایج مقابله کند.

عده ای از محققان بر این باورند که والنتاین را برگرفته از "آرکدیا لایکیا" (Arcadian Lycaea ) است که جشنی یونانی بوده است. این جشن توسط چوپانان برگزار می شد در این زمان بسیاری از جوانان اشراف زاده و از طبقه قضات، برای ورزش و شادی عریان در میان شهر بالا و پائین می دویدند در حالی که تماشاگران با تازیانه هایی پشمی آنها را می زدند. بسیاری از زنان صاحب مقام عمداً سر خود را در مسیر آنها قرار داده و دستانشان را جلو می آورند تا دوندگان به دستان آنها ضربه بزنند تا اگر باردار بودند وضع حمل آسانی داشته باشند و اگر نازا بودند به باروری آن ها کمک نماید. این سنت در مراسم خاصی به نام تازیانه های دوشنبه عید پاک(aster Monday whippings ) وارد مسیحیت شده و به فصل بهار منتقل گردید. این اصول و باورهای بت پرستی چنان در میان مردم تازه مسیحی شدة روم باستان ریشه داشت که حذف آنها به راحتی امکان پذیر نبود. بنابراین کلیسا تصمیم گرفت تا آن آداب و رسوم را به سنت های مسیحی تبدیل کند. به این ترتیب برای این روز قدیس شهیدی را انتخاب کردند. در سده‌های میانه اروپا، بخصوص در انگلستان و فرانسه، والنتین یکی از محبوب‌ترین قدیسان شد، بخصوص همزمانی شروع جفت گیری پرندگان در 14 فوریه با روز والنتین، این باور را که روز والنتین به واقع، روز عشاق است را، تشدید کرد.