سلام بر غریب ترین غریب زمان یا صاحب الزمان! آقا اجازه! دست خودم نیست خسته ام، در درس عشق، من صف آخر نشسته ام، یعنی نمی شود که ببینم سحر رسید؟ درس غریب "غیبت کبری" به سر رسید؟ آقا اجازه! بغض گرفته گلویمان، آنقدر رد شدیم که رفت آبرویمان، استاد عشق! صاحب عالم! گل بهشت! باید که مشق نام تورا تا ابد نوشت. #اللهم_عجل_لولیک_الفرج_ @mahman11

اعتراف جالب مهدی مهدوی آزاد، کارشناس BBC و سعودی اینترنشنال به اینکه براندازی اساساً دکان هست و تبدیل به یک شغل شده است.

مشرق، عموم این افراد در گروه‌های ۲ الی ۴ نفره اقدام به شعارنویسی می‌کردند و نکته اینکه دریافت پول منوط به دریافت تصویر شعارنویسی بود. یکی از اعضای گروه وظیفه فیلمبرداری را بر عهده داشت و هنگام شعارنویسی، یک یا دو نفر وظیفه مراقبت و نگهبانی را بر عهده داشتند تا در صورت مشاهده فرد یا ماشین مشکوک، به شعارنویس‌ها اطلاع دهند تا اینگونه با امنیت بیشتری بتوانند اقدام مجرمانه خود را انجام دهند.اغلب شعارنویسی‌ها در ساعت‌های پایانی شب اتفاق می‌افتاد چرا که در آن زمان خیابان‌ها و کوچه‌ها بیش از هر زمان دیگری خلوت بودند. مبلغ یک شب شعارنویسی با توجه به تعداد شعارها متفاوت بوده است، اما این افراد عموماً مبلغی بین ۱۵۰ تا ۳۰۰ هزار تومان برای هر شب شعارنویسی دریافت می‌کردند.

خسارات اغتشاش‌گران به شهر تهران چقدر بود؟ مشرق،به نقل از روزنامه صبح نو ، نزدیک ۵۰ اتوبوس دچار لطمه و تخریب شدند و تعدادی از آن‌ها از رده خارج شدند. حدود ۱۲۸ ایستگاه اتوبوس، شامل تلویزیون، صندلی و شیشه اطراف ایستگاه صدمه دیدند. ۱۰ دستگاه پله‌برقی تخریب شدند. ۳۲ چراغ راهنمایی، ۵ تلفن همگانی، ۴۴ محفظه گل و جداول زیادی در شهر تهران آسیب دیدند. نزدیک به ۳۵۰ پرتابل تبلیغاتی، ۷۱ اصله درخت، برخی خودروهای حمل پسماند، ۵ پل فلزی، ۱۰۷۴ متر نرده و تعدادی تابلو و پایه چراغ تخریب شدند و برخی از دوربین‌های ترافیکی مورد اصابت و حمله قرار گرفتند. ۱۱۰۰ مخزن پسماند مورد حمله و آتش سوزی قرار گرفتند. نزدیک به ۲۵ خودروی آتش‌نشانی که خودروهای گرانی هستند و خدمات ویژه‌ای ارائه می‌دهند تخریب شدند. این خودروها کامل از رده خارج نشدند و یک یا دو خودرو کامل سوخته‌اند.

مشرق، عبدالله گنجی : کمتر اتفاق می‌افتاد که محتوای تولیدی چند رسانه معاند در یک پروژه، تحلیل و راستی‌آزمایی شود، اما در حوادث اخیر که نقش مستقیم تحریک و تهییج به‌صورتی علنی به عهده شبه‌رسانه‌ها در بیرون کشور بود و برخی اصرار داشتند رسانه به اتاق جنگ تبدیل شود، نتوانستند بازی یک‌طرفه‌ای را پیش ببرند. شاخص برای این ناتوانی، قطع ارتباط بین عده‌ای خشن و توده مردم در کف خیابان بود. از جمعیت حدود ۹۰میلیونی ایران چند نفر در طول ۳هفته به میدان آمدند؟ تکراری‌ها ‌را هم چندبار محاسبه کنیم به ۳۰هزار نفر نمی‌رسد. این امر ۲علت اساسی داشت؛ اول: دشمنی طرف از دوربین رسانه، قِی‌کردن اخلاق و دستور فرمان کشتن و کشته‌شدن از خارج و از جای گرم و دوم، راستی‌آزمایی امپراتوری دروغ از سوی سیما و رسانه‌های داخلی این مرحله به‌شدت پررنگ بود.اکنون رسانه‌های داخلی احصا کرده‌اند که ۱۷هزار دروغ از ۵شبه‌رسانه در ۲۵روز تولید شده است و محورها و اولویت‌ها و سهم هرکدام از آن رسانه‌ها روشن است.۲۵روز جنگ واقعی به اندازه طول عملیات بیت‌المقدس بود. سلام خدا بر سربازان این عرصه باد.

بی‌اخلاقانِ ایرانیِ پول‌بگیرِ مستقر در غرب وقتی از طریق رسانه نتوانستند تهییج را پیش ببرند به‌صورت فردی و به کمک روبات‌ها در شبکه‌های اجتماعی آماده‌باش ۲۴ساعته خوردند، اما آنجا هم در محاصره ده‌ها اکانت هوشیار بودند که امر بی‌اعتبارسازی را برعهده داشتند.عبارت «بیایید داخل کشور کنار هم با حکومت بجنگیم» بیشترین اثر بی‌اعتبارکننده را داشت و مردم متوجه این موضوع بودند که چطور طرف در امنیت کامل در غرب نشسته و از جوانان احساسی می‌خواهد که آینده خود را سیاه کنند. گرچه دشمن تجربه انباشته دارد، اما ما نیز دست‌بسته نبودیم.